Lekcja 11 na 10 czerwca 2017 „Obiecując im wolność, chociaż sami są niewolnikami zguby; czemu bowiem ktoś ulega, tego niewolnikiem się staje” (2 Piotra 2:19) Piotr chce ostrzec nas o niebezpieczeństwie fałszywych nauczycieli wewnątrz Kościoła, podobnie jak uczynił to Paweł, gdy spotkał się ze starszymi zboru w Efezie (Dz. Ap. 20:28-31). ↗ Fałszywi nauczyciele: 1. Nauczanie i motywacja 2 Piotra 2:1-3 2. Przykłady ze Starego Testamentu 2 Piotra 2:4-17 3. Obietnice wolności 2 Piotra 2:18-19 4. Wracając się do świata 2 Piotra 2:20-22 ↗ Porównanie 2 Listu Piotra z Listem Judy „Lecz byli też fałszywi prorocy między ludem, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzać będą zgubne nauki i zapierać się Pana, który ich odkupił, sprowadzając na się rychłą zgubę” (2 Piotra 2:1) Fałszywi nauczyciele twierdzą, że potrafią interpretować Boże przesłanie, lecz zamiast tego uczą herezji (fałszywych nauk): Zapierają się Chrystusa (w. 1). Propagują rozwiązły styl życia (w. 10 i 18). Buntują się przeciwko władzy (w. 10). Obiecują wolność (w. 11). Odrzucają święte przykazania (w. 21). Herezje te są niebezpieczne, ponieważ prowadzą tych, którzy je akceptują, do potępienia (w. 18). Ponadto zniekształcają oni doktrynę i bluźnią przeciwko prawdzie (w. 2). FAŁSZYWI PROROCY I FAŁSZYWI NAUCZYCIELE „Z chciwości wykorzystywać was będą przez zmyślone opowieści; lecz wyrok potępienia na nich od dawna zapadł i zguba ich nie drzemie” (2 Piotra 2:3) Główną motywacją tych fałszywych nauczycieli była chciwość. Chcieli czerpać korzyści od braci i sióstr. Mogą być zmotywowani przez pieniądze (w. 3), żądzę (w. 18) lub zajmowanie ważnych stanowisk w Kościele (w. 19). Przez takie działanie „zguba ich nie drzemie”, są „jak nierozumne zwierzęta, które z natury są po to, by je łapano i zabijano” i „poniosą karę za nieprawość” (w. 3 i 12-13). „Opuściwszy drogę prostą, zbłądzili i wstąpili na drogę Balaama, syna Beora, który ukochał zapłatę za czyny nieprawe” (2 Piotra 2:15) Piotr przyrównał nauczanie fałszywych nauczycieli i jego konsekwencje do czterech przykładów ze Starego Testamentu: upadli aniołowie (w. 4). świat przedpotopowy (w. 5). Sodoma i Gomora (w. 6). Piotr podkreślił przykład „Noego, zwiastuna sprawiedliwości” oraz „sprawiedliwego Lota”. Zarówno Noe, jak i Lot stanowią dla nas przykład wierności pośród odstępstwa i nikczemności. Balaam (w. 15). „…obiecując im wolność, chociaż sami są niewolnikami zguby; czemu bowiem ktoś ulega, tego niewolnikiem się staje” (2 Piotra 2:19) Jezus obiecał wyzwolić nas z niewoli grzechu, aby uczynić nas prawdziwie wolnymi w Nim (Jan 8:34-36). A przecież ci fałszywi nauczyciele obiecują uwolnić nas z niewoli Chrystusowej i uczynić wolnymi dla grzeszenia. Wymieniają czystość i świętość na żądzę i rozkład. Chcą powrócić do zepsucia, z którego Jezus ich wyswobodził. Dlatego dla tych nauczycieli i ich uczniów „zguba (…) nie drzemie” (w. 3). „Sprawdza się na nich treść owego przysłowia: Wraca pies do wymiocin swoich, oraz: Umyta świnia znów się tarza w błocie” (2 Piotra 2:22) Według Piotra, „lepiej (…) byłoby dla nich nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją, odwrócić się od przekazanego im świętego przykazania” (w. 21). Ci, którzy nie podążają za prawdą, świadomie i uparcie żyją w wielkim niebezpieczeństwie. „Jest bowiem rzeczą niemożliwą, żeby tych którzy raz zostali oświeceni (…) gdy odpadli, powtórnie odnowić i przywieść do pokuty” (Hebr. 6:4-6). Jak możemy uniknąć życia, jakie prowadziliśmy, zanim poznaliśmy Jezusa? Jezus opowiedział przypowieść o nieczystym duchu. Kiedy duch zobaczył pusty dom, zabrał ze sobą jeszcze inne duchy. Było to bankructwem dla właściciela domu (Mat. 12:43-45). Dlatego ważne jest, aby wymienić to, co robiliśmy, zanim poznaliśmy Jezusa, na inne działanie, które obejmuje dzielenie się ewangelią i udzielanie się w Kościele. „Wiedzcie przede wszystkim to, że w dniach ostatecznych przyjdą szydercy z drwinami, którzy będą postępować według swych własnych pożądliwości” (2 Piotra 3:3) „Gdy mawiali do was: W czasie ostatecznym wystąpią szydercy, postępujący według swoich bezbożnych pożądliwości” (Judy 1:18) List Judy i 2 List Piotra są do siebie bardzo podobne. Powtórzona jest ta sama myśl akcentująca potrzebę ożywienia i reformacji po to, by oprzeć się naukom fałszywych nauczycieli. Przynosili oni niszczące herezje. Gardzili zwierzchnościami. Byli niewolnikami zepsucia. Wypaczali Bożą łaskę rozpustną niemoralnością. Zaprzeczali prawdzie, że Jezus jest jedynym Suwerenem i Panem. Kalali swoje własne ciała. Mówili fałszywe słowa. Obmawiali innych. „Wśród nas powstaną fałszywi nauczyciele, dający posłuch zwodniczym duchom, których nauki pochodzą od szatana... Jedyna nadzieja naszych zborów jest w przebudzeniu. Ci, którzy są mocno ugruntowani w prawdzie Słowa i do wszystkiego przykładają biblijną miarę: >>Tak mówi Pan<<, są bezpieczni. Duch Święty będzie prowadził wszystkich, którzy cenią mądrość Bożą bardziej niż zwodnicze słowa agentów szatana”. E.G.W. (Weźmiecie moc, 26 kwietnia)