Presentación de PowerPoint

advertisement
Lekcja 13 na 24 czerwca 2017
„On grzechy nasze sam
na ciele swoim poniósł
na drzewo, abyśmy,
obumarłszy grzechom,
dla sprawiedliwości żyli;
jego sińce uleczyły was”
(1 Piotra 2:24)
Listy Piotra zostały
napisane z praktycznych
wzlędów. Występuje w nich
pięć głównych wątków:
Jezus – nasz cierpiący
Zbawiciel
Jak powinniśmy żyć?
Nadzieja w
powtórnym przyjściu
Jezusa
Porządek w
społeczeństwie i
Kościele
Prymat Pisma
Świętego
„Tego miłujecie, chociaż go nie widzieliście,
wierzycie w niego, choć go teraz nie widzicie, i
weselicie się radością niewysłowioną i
chwalebną, osiągając cel wiary, zbawienie dusz”
(1 Piotra 1:8-9)
„wybranych według
powziętego z góry
postanowienia Boga,
Ojca, poświęconych
przez Ducha, ku
posłuszeństwu i
pokropieniu krwią
Jezusa Chrystusa”
(1 Piotra 1:2)
„Wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem
albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego
postępowania waszego, przez ojców wam
przekazanego, lecz drogą krwią Chrystusa, jako
baranka niewinnego i nieskalanego”
(1 Piotra 1:18-19)
„Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał,
sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was
przywieść do Boga; w ciele wprawdzie poniósł
śmierć, lecz w duchu został przywrócony życiu”
(1 Piotra 3:18)
Piotr rozumiał, że zbawieniem jest Jezus – niewinny – umierający w nasze
miejsce. Jego drogocenna krew oczyszcza nas z grzechów i przemienia.
Przyjmujemy to zbawienie przez wiarę. Nie możemy zrobić nic, aby na to
zasłużyć, On uczynił wszystko. Jak odpowiesz na tak wielką miłość?
„Skoro to wszystko ma ulec zagładzie, jakimiż powinniście być
wy w świętym postępowaniu i w pobożności” (2 Piotra 3:11)
Nasza motywacja do bycia świętymi
• Od kiedy sąd jest blisko i grzesznicy
zostaną zniszczeni, powinniśmy
pragnąć świętości
(1 Piotra 1:17; 4:7; 2 Piotra 3:11).
Dlaczego jesteśmy święci
• Jesteśmy święci, ponieważ Bóg jest
Święty i Duch pracuje w nas, aby
nas uświęcać (1 Piotra 1:2, 15-16).
Życie jako ludzie święci
• Piotr napisał, co powinniśmy, a
czego nie powinniśmy czynić.
Winniśmy czynić wszystko w
pokorze i miłości
(1 P 2:1; 3:8-9; 4:7-11; 2 P 1:5-7)
Nade wszystko,
Piotr zachęca nas:
„Wszelką troskę
swoją złóżcie na
niego, gdyż On ma
o was staranie”
(1 Piotra 5:7)
„A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a
żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną” (2 Piotra 3:10)
Piotr wiedział, że jego słuchacze będą cierpieć z
powodu prześladowania, więc pobudzał ich do
oczekiwania i wypatrywania, kiedy zostaną
usprawiedliwieni i wyratowani.
A. Ojciec osądzi każdego bezstronnie
(1 Piotra 1:17).
B. Jezus będzie sądzić żywych i umarłych (1 P 4:5).
C. Sąd zaczyna się od domu Bożego (1 P 4:17).
D. Grzesznicy zostaną zgładzeni (2 P 3:7).
E. Ci, którzy naśmiewają się z powtórnego przyjścia,
nie mają racji (2 P 3:1-7).
F. Powtórne przyjście „opóźnia się”, ponieważ Bóg
chce, aby ludzie doszli do upamiętania i byli
zbawieni (2 P 3:9).
Bez względu na otaczające nas okoliczności, musimy
postępować w wierze i posłuszeństwie.
PORZĄDEK W SPOŁECZEŃSTWIE
„Bądźcie poddani wszelkiemu ludzkiemu porządkowi ze względu
na Pana, czy to królowi jako najwyższemu władcy, czy to
namiestnikom, jako przezeń wysyłanym dla karania złoczyńców,
a
udzielania
pochwały
tym,
którzy
dobrze
czynią”
(1 Piotra 2:13-14)
Światowa władza została ustanowiona
przez Boga, aby spowolnić szerzenie się
zła. Chrześcijanie muszą być podlegli
władzy cywilnej we wszystkim, co nie
jest przeciwne Prawu Bożemu.
Chrześcijanie powinni zachowywać się
jako przykładni obywatele nawet
wtedy, gdy nadużywa się władzy
w
stosunku
do
ludzi.
W ten sposób ci, którzy będą chcieli im
zaszkodzić, nie znajdą u nich żadnych
powodów do oskarżeń
(1 Piotra
2:11-21).
PORZĄDEK
W
KOŚCIELE
Musimy zaakceptować
władze kościelne
podobnie jak szanujemy
te cywilne.
Starsi zostali ustanowieni
przez Boga, aby troszczyć
się o stado. Muszą działać
z pokorą, karmić
i przyuczać innych, aby
używali swych duchowych
darów dla Bożej chwały (1
P 5:1-5).
„Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a
wy dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej
w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie wzejdzie
jutrzenka w waszych sercach” (2 Piotra 1:19)
Podobnie jak Paweł, Piotr podkreśla ważność studiowania Biblii
jako głównego źródła moralnego i doktrynalnego autorytetu
(2 Tym. 3:16; 2 Piotra 1:19).
Kiedy czytamy Biblię, musimy modlić się o Ducha Świętego, aby
pokazał nam prawdziwą interpretację tekstu (2 Piotra 1:20-21).
Musimy czytać Biblię, aby znaleźć duchowe
prawdy i nie usprawiedliwiać swojego
zachowania, wykręcając ich prawdziwe znaczenie
(2 Piotra 3:15-16).
Głównym tematem Biblii jest Jezus i zbawienie,
jakie otrzymujemy dzięki Jego przebłagalnej
śmierci (1 Piotra 1:10-12).
„W późniejszych latach swej służby Piotr napisał
natchniony list do >>wychodźców rozproszonych
po Poncie, Galacji, Kappadocji, Azji i Bitynii<<.
Listy jego były środkiem pokrzepiającym wiarę dla
tych, którzy przechodzili ciężkie próby i
nieszczęścia. Miały one odnowić dobre uczynki
tych, którzy pod wpływem wielu pokus znaleźli się
w niebezpieczeństwie odejścia od Boga. Listy te
sprawiają wrażenie, że pisał je ktoś, kto cierpiał
wiele, ale i wiele pociechy otrzymał od Chrystusa,
którego cała istota została przez łaskę
przemieniona i którego nadzieja życia wiecznego
była pewna i trwała”.
E.G.W. (Działalność apostołów, rozdz. 51, str. 316)
Download