Lekcja 13 na 24 czerwca 2017 „On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo, abyśmy, obumarłszy grzechom, dla sprawiedliwości żyli; jego sińce uleczyły was” (1 Piotra 2:24) Listy Piotra zostały napisane z praktycznych wzlędów. Występuje w nich pięć głównych wątków: Jezus – nasz cierpiący Zbawiciel Jak powinniśmy żyć? Nadzieja w powtórnym przyjściu Jezusa Porządek w społeczeństwie i Kościele Prymat Pisma Świętego „Tego miłujecie, chociaż go nie widzieliście, wierzycie w niego, choć go teraz nie widzicie, i weselicie się radością niewysłowioną i chwalebną, osiągając cel wiary, zbawienie dusz” (1 Piotra 1:8-9) „wybranych według powziętego z góry postanowienia Boga, Ojca, poświęconych przez Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu krwią Jezusa Chrystusa” (1 Piotra 1:2) „Wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego, przez ojców wam przekazanego, lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego” (1 Piotra 1:18-19) „Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga; w ciele wprawdzie poniósł śmierć, lecz w duchu został przywrócony życiu” (1 Piotra 3:18) Piotr rozumiał, że zbawieniem jest Jezus – niewinny – umierający w nasze miejsce. Jego drogocenna krew oczyszcza nas z grzechów i przemienia. Przyjmujemy to zbawienie przez wiarę. Nie możemy zrobić nic, aby na to zasłużyć, On uczynił wszystko. Jak odpowiesz na tak wielką miłość? „Skoro to wszystko ma ulec zagładzie, jakimiż powinniście być wy w świętym postępowaniu i w pobożności” (2 Piotra 3:11) Nasza motywacja do bycia świętymi • Od kiedy sąd jest blisko i grzesznicy zostaną zniszczeni, powinniśmy pragnąć świętości (1 Piotra 1:17; 4:7; 2 Piotra 3:11). Dlaczego jesteśmy święci • Jesteśmy święci, ponieważ Bóg jest Święty i Duch pracuje w nas, aby nas uświęcać (1 Piotra 1:2, 15-16). Życie jako ludzie święci • Piotr napisał, co powinniśmy, a czego nie powinniśmy czynić. Winniśmy czynić wszystko w pokorze i miłości (1 P 2:1; 3:8-9; 4:7-11; 2 P 1:5-7) Nade wszystko, Piotr zachęca nas: „Wszelką troskę swoją złóżcie na niego, gdyż On ma o was staranie” (1 Piotra 5:7) „A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną” (2 Piotra 3:10) Piotr wiedział, że jego słuchacze będą cierpieć z powodu prześladowania, więc pobudzał ich do oczekiwania i wypatrywania, kiedy zostaną usprawiedliwieni i wyratowani. A. Ojciec osądzi każdego bezstronnie (1 Piotra 1:17). B. Jezus będzie sądzić żywych i umarłych (1 P 4:5). C. Sąd zaczyna się od domu Bożego (1 P 4:17). D. Grzesznicy zostaną zgładzeni (2 P 3:7). E. Ci, którzy naśmiewają się z powtórnego przyjścia, nie mają racji (2 P 3:1-7). F. Powtórne przyjście „opóźnia się”, ponieważ Bóg chce, aby ludzie doszli do upamiętania i byli zbawieni (2 P 3:9). Bez względu na otaczające nas okoliczności, musimy postępować w wierze i posłuszeństwie. PORZĄDEK W SPOŁECZEŃSTWIE „Bądźcie poddani wszelkiemu ludzkiemu porządkowi ze względu na Pana, czy to królowi jako najwyższemu władcy, czy to namiestnikom, jako przezeń wysyłanym dla karania złoczyńców, a udzielania pochwały tym, którzy dobrze czynią” (1 Piotra 2:13-14) Światowa władza została ustanowiona przez Boga, aby spowolnić szerzenie się zła. Chrześcijanie muszą być podlegli władzy cywilnej we wszystkim, co nie jest przeciwne Prawu Bożemu. Chrześcijanie powinni zachowywać się jako przykładni obywatele nawet wtedy, gdy nadużywa się władzy w stosunku do ludzi. W ten sposób ci, którzy będą chcieli im zaszkodzić, nie znajdą u nich żadnych powodów do oskarżeń (1 Piotra 2:11-21). PORZĄDEK W KOŚCIELE Musimy zaakceptować władze kościelne podobnie jak szanujemy te cywilne. Starsi zostali ustanowieni przez Boga, aby troszczyć się o stado. Muszą działać z pokorą, karmić i przyuczać innych, aby używali swych duchowych darów dla Bożej chwały (1 P 5:1-5). „Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a wy dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka w waszych sercach” (2 Piotra 1:19) Podobnie jak Paweł, Piotr podkreśla ważność studiowania Biblii jako głównego źródła moralnego i doktrynalnego autorytetu (2 Tym. 3:16; 2 Piotra 1:19). Kiedy czytamy Biblię, musimy modlić się o Ducha Świętego, aby pokazał nam prawdziwą interpretację tekstu (2 Piotra 1:20-21). Musimy czytać Biblię, aby znaleźć duchowe prawdy i nie usprawiedliwiać swojego zachowania, wykręcając ich prawdziwe znaczenie (2 Piotra 3:15-16). Głównym tematem Biblii jest Jezus i zbawienie, jakie otrzymujemy dzięki Jego przebłagalnej śmierci (1 Piotra 1:10-12). „W późniejszych latach swej służby Piotr napisał natchniony list do >>wychodźców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kappadocji, Azji i Bitynii<<. Listy jego były środkiem pokrzepiającym wiarę dla tych, którzy przechodzili ciężkie próby i nieszczęścia. Miały one odnowić dobre uczynki tych, którzy pod wpływem wielu pokus znaleźli się w niebezpieczeństwie odejścia od Boga. Listy te sprawiają wrażenie, że pisał je ktoś, kto cierpiał wiele, ale i wiele pociechy otrzymał od Chrystusa, którego cała istota została przez łaskę przemieniona i którego nadzieja życia wiecznego była pewna i trwała”. E.G.W. (Działalność apostołów, rozdz. 51, str. 316)