lider-bhp-szkolenie

advertisement
Szkolenie okresowe BHP
dla pracowników na
stanowiskach robotniczych
ISTOTA BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY
Definicja Bezpieczeństwa i Higieny Pracy:
• Zespół warunków, które muszą być zachowane, aby ludzie mogli pracować
bezpiecznie, czyli bez wypadku i bez szkody dla zdrowia;
• Zespół przedsięwzięć obejmujący wszystkie działania i angażowane w nie
środki, służące zapobieganiu urazom (wypadkom przy pracy);
• Stan warunków i organizacji pracy oraz zachowań pracowników
zapewniający wymagany poziom ochrony zdrowia i życia
przed zagrożeniami występującymi w środowisku pracy.
PRAWA I OBOWIĄZKI
Źródło: www.hse.gov.uk
Art. 66 Konstytucji RP
1. Każdy ma prawo do bezpiecznych
i higienicznych warunków pracy.
ŹRÓDŁA PRAW
Przepisy obowiązujące powszechnie:
Specyficzne źródła prawa:
 Konstytucja
 Układy zbiorowe pracy
 Kodeks pracy
 Regulaminy pracy
 Inne ustawy
 Przepisy wewnątrzzakładowe
 Rozporządzenia
 Dyrektywy UE
 Konwencje MOP
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech przepisów dotyczących
BHP jest to, że mają one charakter prawa obowiązującego,
a zatem nie mogą być zmienione,
choćby obydwie strony (stosunku pracy) sobie tego życzyły.
KODEKS PRACY
Kodeks Pracy - zbiór praw i obowiązków
pracodawców i pracowników.
Dział X KP
określa odpowiedzialność prawną
za bezpieczne i higieniczne warunki pracy.
Pracodawca ponosi odpowiedzialność
za stan bezpieczeństwa i higieny pracy
w zakładzie pracy.
KODEKS PRACY
Art. 207 par. 1
Pracodawca ponosi odpowiedzialność
za stan bezpieczeństwa i higieny pracy
w zakładzie pracy.
Na zakres odpowiedzialności
pracodawcy nie wpływają obowiązki
pracowników w dziedzinie bhp oraz
powierzanie wykonywania zadań służby
bhp specjalistom spoza zakładu pracy.
KODEKS PRACY
Art. 207 par. 2
Pracodawca jest obowiązany chronić
zdrowie i życie pracowników poprzez
zapewnienie bezpiecznych i
higienicznych warunków pracy przy
odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć
nauki i techniki
OBOWIĄZKI PRACODAWCY
 Organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne
i higieniczne warunki pracy
 Przekazywać pracownikom informacje o zagrożeniach dla zdrowia
i życia na poszczególnych stanowiskach pracy
 Wyznaczać koordynatora do udzielania pierwszej pomocy,
gaszenia pożaru i ewakuacji pracowników
 Wyznaczyć koordynatora sprawującego nadzór nad
bezpieczeństwem i higiena pracy pracowników różnych
pracodawców pracujących w tym samym miejscu
OBOWIĄZKI PRACODAWCY
W razie, gdy jednocześnie w tym samym miejscu
wykonują pracę pracownicy
zatrudnieni przez różnych pracodawców,
pracodawcy ci maja obowiązek:




współpracować ze sobą
wyznaczyć koordynatora
ustalić zasady współdziałania w zakresie bhp
informować siebie nawzajem (oraz pracowników!) o swych
działaniach w zakresie zapobiegania zagrożeniom
OBOWIĄZKI PRACODAWCY
 Zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem
ich obowiązków i podstawowymi uprawnieniami
 Terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie
 Ułatwiać pracownikowi podnoszenie jego kwalifikacji
 Stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny
pracowników
ZAKAZ DYSKRYMINACJI
Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie:
• nawiązania i rozwiązania stosunku pracy
• warunków zatrudnienia i awansowania
• oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia
kwalifikacji zawodowych
Pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia
za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości.
Wynagrodzenie to obejmuje wszystkie składniki, bez względu
na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą,
przyznawane w formie pieniężnej lub w innej niż pieniężna.
ZAKAZ DYSKRYMINACJI
Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać dyskryminacji
w szczególności ze względu na:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
płeć
wiek
niepełnosprawność
rasę
religię
narodowość
przekonania polityczne
przynależność związkową
pochodzenie etniczne
wyznanie
orientację seksualną
zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony
w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy
MOBBING
MOBBING
Zgodnie z art. 218 kk - osoba, która wykonując czynności w sprawach z
zakresu prawa pracy złośliwie lub uporczywie narusza prawa pracownika
wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego podlega
grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
TECHNIKI MOBBINGU
Źródło: monika, socjolook.blogdns.net
MOBBING
Źródło: monika, socjolook.blogdns.net
OBOWIĄZKI OSOBY KIERUJĄCEJ
 Organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bhp
 Dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich
stosowanie zgodnie z ich przeznaczeniem
 Organizować , przygotować i prowadzić prace, uwzględniając
zabezpieczenie pracowników przed wypadkami przy pracy
(chorobami zawodowymi)
OBOWIĄZKI OSOBY KIERUJĄCEJ
 Dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy
i wyposażenia technicznego, a także o sprawność środków
ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem
 Egzekwować przestrzeganie przez pracowników
przepisów
i zasad bhp
 Zapewnić wykonywanie zaleceń lekarza, sprawującego opiekę
zdrowotną nad pracownikami
NADZÓR NAD WARUNKAMI PRACY
• Państwowa Inspekcja Pracy
• Państwowa Inspekcja Sanitarna
• Inspekcja Ochrony Środowiska
• Państwowa Straż Pożarna
• Urząd Dozoru Technicznego
• Policja
KARY DLA PRACODAWCY / OSOBY KIERUJĄCEJ
 Za naruszenie prawa pracy w tym przepisów bhp:
1.000 - 30.000
 Mandat karny (inspektor pracy, bez sądu grodzkiego)
2.000 - 5.000
 Za niewykonanie nakazu insp. pracy:
do 10.000 (os.fiz.) lub 50.000 (os.pr.)
W przypadku wielokrotnego nakładania grzywny
odpowiednio 50.000 i 200.000
 Sanepid: max 5.000 (os.fiz.) / 10.000 (os.pr.)
Uporczywe: 25 tys / 100 tys
 Narażenie na niebezpieczeństwo: do 3 lat!
 Niezawiadomienie o wypadku:
do 180 dniówek
lub kara pozbawienie wolności
UPRAWNIENIA SŁUŻBY BHP
Służba bhp to wyodrębniona w strukturze zakładu pracy
komórka organizacyjna, pełniąca funkcje kontrolne
i doradcze w zakresie bhp
Źródło: Internet,
Gazeta Prawna
Wypełnianie obowiązków służby bhp
przez wyznaczonych pracowników lub firmę zewnętrzną
NIE ZWALNIA PRACODAWCY Z ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA STAN BHP
UPRAWNIENIA SŁUŻBY BHP
1. Przeprowadzanie kontroli stanu bhp, a także przestrzegania
przepisów oraz zasad w tym zakresie w zakładzie pracy i w
każdym innym miejscu wykonywania pracy.
2. Występowanie do osób kierujących pracownikami z zaleceniami
usunięcia stwierdzonych zagrożeń wypadkowych i szkodliwości
zawodowych oraz uchybień w zakresie bhp.
3. Występowanie do pracodawcy z wnioskiem o nagradzanie pracowników wyróżniających
się w działalności na rzecz poprawy warunków bhp.
4. Występowanie do pracodawcy o zastosowanie kar porządkowych w stosunku do
pracowników odpowiedzialnych za zaniedbanie obowiązków w zakresie bhp.
5. Niezwłoczne wstrzymanie pracy maszyny lub innego urządzenia technicznego w razie
wystąpienia bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia pracownika lub innych osób.
6. Niezwłoczne odsunięcie od pracy pracownika zatrudnionego przy pracy wzbronionej.
7. Niezwłoczne odsunięcie od pracy pracownika, który swoim zachowaniem lub sposobem
wykonywania pracy stwarza bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia własnego albo
innych osób.
8. Wnioskowanie do pracodawcy o niezwłoczne wstrzymanie pracy w zakładzie pracy, w jego
części lub innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę do wykonywania pracy, w
wypadku stwierdzenia bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia pracowników albo
innych osób.
OBOWIĄZKI PRACOWNIKA
Wykonywać pracę w sposób bezpieczny
oraz stosować się do poleceń przełożonych
Przestrzegać czasu pracy
Przestrzegać regulaminu pracy
i ustalonego w zakładzie pracy porządku
Dbać o porządek w miejscu pracy
oraz o powierzone mienie
Przestrzegać zasad współżycia społecznego
OBOWIĄZKI PRACOWNIKA
Brać udział w szkoleniu i instruktażu z zakresu bhp
Stosować środki ochrony zbiorowej a także używać
przydzielonych środków ochrony indywidualnej
Poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym
oraz innym zaleconym badaniom lekarskim
Niezwłocznie zawiadamiać przełożonego o zauważonym
w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub
zdrowia oraz ostrzec współpracowników o grożącym
niebezpieczeństwie!
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA
Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej
organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bhp
oraz przepisów przeciwpożarowych
pracownik może zostać ukarany karą porządkową
określoną w art. 108 KP:
 karą upomnienia
 karą nagany
 karą pieniężną (1 dniówka, 1/10 wynagr.)
Kara nie może być nałożona po 2 tyg. od informacji i 3 miesiącach od zdarzenia
Od kary można się odwołać w ciągu 7 dni
Kara zostaje usunięta z akt personalnych po 1 roku nienagannej pracy
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA
Wymierzanie kar porządkowych zależy wyłącznie od decyzji
pracodawcy. Nie musi on się w tej kwestii z nikim konsultować.
Przy stosowaniu kary powinien wziąć jednak pod uwagę w szczególności:
- rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych,
- stopień winy pracownika,
- dotychczasowy stosunek do pracy.
Uzasadnione jest, że surowszą karę otrzyma pracownik, który z winy umyślnej naruszył
obowiązek pracowniczy, niż ten, który dopuścił się tego z winy nieumyślnej.
Fakt, iż stosunek pracownika do pracy ma znaczenie przy wymierzaniu kary porządkowej,
potwierdza także SN, zgodnie z którym nie jest uzasadnione nałożenie na pracownika
kary upomnienia, w sytuacji gdy w stosunkowo krótkim okresie poprzedzającym
ukaranie był on nagradzany za właściwe wykonywanie obowiązków
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA
Przed zastosowaniem kary konieczne jest wysłuchanie
pracownika. Musi on mieć możliwość przedstawienia swojej
wersji zdarzeń, wypowiedzenia się co do stawianych mu
zarzutów.
Od pracownika zależy, czy skorzysta z tego uprawnienia.
Może bowiem odmówić złożenia wyjaśnień albo złożyć je na
piśmie.
Nałożenie kary jest ważne tylko wtedy, gdy pracownik
dostanie zawiadomienie o ukaraniu na piśmie.
REGULAMIN PRACY
Określa prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników związane
z porządkiem w zakładzie pracy
Organizację pracy,
Warunki przebywania na terenie zakładu pracy
Sposoby potwierdzania obecności
Wyposażenie pracowników w narzędzia i materiały,
a także w odzież i obuwie robocze i środki ochrony indywidualnej
Systemy i rozkład czasu pracy
Pracę w porze nocnej
Termin, miejsce i czas wypłaty wynagrodzenia,
Wykazy prac wzbronionych pracownikom młodocianym oraz kobietom
Obowiązki dotyczące bhp oraz ochrony ppoż,
Sposób informowania pracowników o ryzyku zawodowym
Informacje a stosowanych karach porządkowych
Każdy pracownik ma obowiązek zapoznania się z treścią
Regulaminu pracy i potwierdzić to własnoręcznym podpisem
PODSTAWOWE PRAWA PRACOWNIKA
Prawo do bezpiecznej pracy
Prawo do wynagrodzenia
Prawo do urlopu
Prawo do opieki lekarskiej
Ochrona pracy młodocianych
Ochrona pracy kobiet
PRAWA PRACOWNIKA
1. PRAWO DO WIEDZY
2. PRAWO DO UCZESTNICTWA
3. PRAWO DO ODMOWY WYKONANIA
PRACY NIEBEZPIECZNEJ
ODMOWA WYKONANIA PRACY NIEBEZPIECZNEJ
Gdy warunki pracy…
 stwarzają bezpośrednie
zagrożenie dla życia i zdrowia
pracownika lub innym osobom
i nie odpowiadają przepisom bhp
…wymagają szczególnych
predyspozycji psycho-fizycznych
 gdy ich stan nie zapewnia
bezpieczeństwa w pracy
Źródło: Internet
Pracownik, który odmówił wykonania pracy niebezpiecznej nie
może z tego tytułu ponosić żadnych negatywnych konsekwencji
OCHRONA ZDROWIA
Pracodawca jest zobowiązany do informowania pracownika
o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą!
Ocenę ryzyka zawodowego wykonuje się:
- przy tworzeniu nowych stanowisk pracy,
- przy wprowadzaniu zmian na stanowiskach pracy,
- po zmianach obowiązujących wymagań,
- po wprowadzeniu zmian w stosowanych środkach ochronnych.
OCHRONA ZDROWIA
•
-
Badania lekarskie
wstępne – podlega każdy nowo zatrudniony pracownik
kontrolne – po niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni
okresowe – zakres i częstotliwość określone w roz. MZiOS
• Badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy
i odbywają się w godzinach pracy
• Pracodawca jest zobowiązany do informowania pracownika
o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą.
Źródło: Internet
TWORZENIE SYSTEMU PIERWSZEJ POMOCY
Pracodawca jest zobowiązany:
 zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy
w nagłych wypadkach
(dostosowane do poziomu zagrożeń w zakładzie pracy)
 wyznaczyć pracowników do udzielania pierwszej pomocy
 zapewnić łączność ze służbami zewn. w zakresie pierwszej
pomocy i ratownictwa medycznego
 przekazać informacje o pracownikach wyznaczonych do udzielania
pierwszej pomocy
OCHRONA PRACY KOBIET
•
Nie można wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę
w okresie ciąży, a także w okresie urlopu macierzyńskiego
•
Pracownicy w ciąży nie wolno zatrudniać
w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej,
natomiastdelegować poza stałe miejsce pracy można
tylko za jej pisemną zgodą!
•
Pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia
4 roku życia nie wolno bez jej zgody zatrudniać w
godzinach nadliczbowych i w porach nocnych,
jak również delegować poza stałe miejsce pracy
Źródło: Internet
URLOP MACIERZYŃSKI / OJCOWSKI
Pracownicy przysługuje urlop macierzyński:
• w wymiarze 20 tygodni
• lub 31 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego
dziecka przy jednym porodzie
• plus do 6 tygodni dodatkowego urlopu na prawach urlopu
macierzyńskiego (pracownica wnosi o przyznanie tego
urlopu nie później niż na tydzień przed zakończeniem
urlopu macierzyńskiego, pracodawca nie może jej odmówić)
• można go łączyć z wykonywaniem pracy w wymiarze
max ½ etatu
wprowadzany i wydłużany sukcesywnie
 URLOP OJCOWSKI (2 tyg. do wykorzystania do
ukończenia przez dziecko 24 miesięcy)
Źródło: Internet
OCHRONA PRACY MŁODOCIANYCH
 Młodocianym jest osoba, która ukończyła 16 lat,
a nie przekroczyła 18 lat
 Czas pracy młodocianego w wieku do 16 lat
nie może przekraczać 6 godz. na dobę,
a w wieku powyżej 16 lat – 8 godzin na dobę
 Młodocianego nie wolno zatrudniać w godzinach
nadliczbowych ani w porze nocnej
 Przerwa w pracy młodocianego,
obejmująca porę nocną, powinna trwać
nie mniej niż 14 godzin.
Źródło: Internet
PRACE WZBRONIONE
Wysiłek fizyczny i transport ciężarów
Prace przy monitorach ekranowych
(>4 godz.)
Praca w pozycji stojącej
(>3 godz. łącznie)
Praca w mikroklimacie zimnym,
gorącym i zmiennym
(~15oC)
Praca w pozycji wymuszonej
Źródło: Internet
Praca w hałasie i wibracjach
(>65 dB)
PRACE WZBRONIONE
Zakaz pracy dla kobiet
NIE MOŻE BYĆ UCHYLONY
NAWET NA JEJ PROŚBĘ
Na podstawie ogólnego wykazu
warunków szczególnie uciążliwych
lub szkodliwych…
ZAKŁAD PRACY USTALA WŁASNY
WYKAZ PRAC WZBRONIONYCH
Wykaz prac wzbronionych zapisany
jest w regulaminie pracy
Źródło: Internet
SZKOLENIA BHP
Źródło: Internet
SZKOLENIE WSTĘPNE
Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika,
który nie odbył szkolenia bhp (i wstępnego badania lekarskiego)
Szkolenie wstępne odbywa się
przed dopuszczeniem
do wykonywania pracy
Szkolenie wstępne składa się z:
• szkolenia ogólnego bhp
• instruktażu stanowiskowego
Źródło: Internet
SZKOLENIE WSTĘPNE
Instruktaż ogólny zaznajamia:
Z podstawowymi przepisami bhp zawartymi w Kodeksie Pracy,
układach zbiorowych, regulaminie pracy
Ze szczególnymi zasadami bhp obowiązującymi w zakładzie pracy
Z zasadami udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku
INSTRUKTAŻ STANOWISKOWY
Uczestnik powinien zostać zapoznany z:
•
•
•
czynnikami środowiska pracy
(występującymi na jego stanowiskach pracy)
ryzykiem zawodowym
sposobami ochrony przed zagrożeniami
•
metodami bezpiecznego wykonywania pracy
Instruktaż stanowiskowy
przeprowadza pracodawca
lub osoba kierująca pracownikiem
INSTRUKTAŻ STANOWISKOWY
Powinien być prowadzony dla konkretnego stanowiska pracy
w konkretnym zakładzie,
na podstawie obowiązujących przepisów,
a przede wszystkim na podstawie uregulowań
wewnątrz-zakładowych,
znajomości procesów technologicznych (pracy),
zagrożeń środowiska pracy,
ryzyka zawodowego związanego z wykonywaną pracą,
a także innych uwarunkowań środowiska pracy.
TREŚĆ INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
I. ROZMOWA WSTĘPNA
Omówienie warunków pracy z uwzględnieniem:
1. elementów pomieszczenia pracy, w którym ma odbywać się praca
(np. oświetlenie, ogrzewanie, wentylacja, urządzenia techniczne,
urządzenia ochronne)
2. elementów stanowiska roboczego mających wpływ na
bezpieczeństwo i higienę pracy (np. pozycja przy pracy, oświetlenie
miejscowe, wentylacja miejscowa, urządzenia zabezpieczające,
ostrzegawcze i sygnalizacyjne, narzędzia pracy, surowce i produkty)
3. przebiegu procesu pracy na stanowisku pracy w nawiązaniu
do procesu produkcyjnego (działalności) w całej komórce
organizacyjnej i zakładzie pracy
TREŚĆ INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
I. ROZMOWA WSTĘPNA
Omówienie warunków pracy z uwzględnieniem:
4. zagrożenia występującego przy określonych czynnościach,
- wyników oceny ryzyka zawodowego,
- ochrony przed zagrożeniami,
- zasad postępowania w razie wypadku
5. przygotowania wyposażenia stanowiska roboczego do
wykonania określonego zadania
Czas trwania instruktażu: 2 godziny
TREŚĆ INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
II. POKAZ PRZEZ INSTRUKTORA
sposobu wykonywania pracy na stanowisku
zgodnie z przepisami i zasadami bhp
z uwzględnieniem metod bezpiecznego wykonywania poszczególnych
czynności oraz ze zwróceniem uwagi na czynności trudne i
niebezpieczne
1:
2:
3:
4:
cały układ czynności w niormalnym tempie
pokaz częściowy (ogniwa węzłowe)
pokaz utrwalający, calościwoy, w tempie zwolnionym
sprawdzenie – powtórzenie czynności przez szkolonego
Czas trwania pokazu – 1/2 godziny
TREŚĆ INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
III. PRÓBNE WYKONANIE
zadania przez pracownika
pod kontrolą instruktora
1: wstępna, samodzielna próba wykonania pracy
2: wykonanie fragmentaryczne z głośnym objaśnieniem czynności
i ich uzasadnieniem
3: pokaz całościowy ze stopniowym przyspieszaniem tempa
wykonania
Czas trwania pracy próbnej – 1/2 godziny
TREŚĆ INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
IV. SAMODZIELNA PRACA
pracownika pod nadzorem instruktora
Taktowne i przyjazne wsparcie
Uczący się musi mieć możliwość zwrócenia się z prośbą
o wyjaśnienie i pomoc
Czas trwania pokazu – 4 godziny
TREŚĆ INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
V. OMÓWIENIE I OCENA
przebiegu wykonania pracy
przez pracownika
Czas trwania oceny – 1 godzina
PROGRAM INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
Jeżeli pracownik wykonuje prace na różnych stanowiskach,
szkolenie powinno uwzględniać wszystkie rodzaje prac,
które będą należały do zakresu obowiązków pracownika.
Sposób realizacji szkolenia i czas trwania poszczególnych
jego części powinny być dostosowane do przygotowania
zawodowego i dotychczasowego stażu pracy pracownika
oraz zagrożeń występujących przy przewidzianej
do wykonywania przez niego pracy.
Podstawą do przeprowadzenia instruktażu jest
szczegółowy program, opracowany przez zakład pracy.
ZAKOŃCZENIE INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
Kończy się sprawdzianem wiedzy i umiejętności
z zakresu wykonywania pracy zgodnie z przepisami
oraz zasadami bhp, stanowiącymi podstawę
dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy
na określonym stanowisku.
Odbycie instruktażu (ogólnego i stanowiskowego)
pracownik potwierdza na piśmie
w karcie szkolenia wstępnego,
która jest przechowywana w aktach osobowych pracownika.
CEL INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
Bezwypadkowe,
nienarażające
zdrowia i życia,
wydajne
wykonywanie
pracy!
METODYKA INSTRUKTAŻU
W prowadzeniu instruktażu stanowiskowego
należy przestrzegać następujących zasad:
• świadomego i aktywnego udziału szkolonych
• poglądowości
• postępującej złożoności i stopniowania trudności
• systematyczności
• jedności szkolenia indywidualnego i zespołowego
• trwałości przyswajanej wiedzy, umiejętności i nawyków
• łączenia teorii z praktyką
METODYKA INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
Naturalne trudności i okoliczności:
• dorosłość oznacza osłabienie zdolności intelektualnych przetwarzania
informacji, szybkości reagowania
• wykorzystanie praktyki i doświadczenia szkolonych pozwala
zniwelować problemy z pamięcią
• zależnie od liczebności grupy, wieku, poziomu wykształcenie
i zajmowanych stanowisk należy dostosować tempo i merytoryczny
wymiar uczenia
• przekrój wieku szkolonych i ich indywidualne zdolności do uczenia się
uniemożliwiają precyzyjne dostosowanie metod szkolenia
METODYKA INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
Proces szkolenia należy podzielić na następujące etapy:
1.
2.
3.
4.
5.
uświadomienie szkolonym celów i zadań szkolenia
przechodzenie od teorii do praktyki
systematyzowanie wiedzy
utrwalanie wiadomości i umiejętności
sprawdzenie osiągnięć
METODYKA INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
Instruktaż w potocznym znaczeniu oznacza
przekazanie niezbędnych informacji do działania
w określonej dziedzinie.
Instruktaż lub omówienie stanowią metodę towarzyszącą
pokazowi lub ćwiczeniom
- jest to metoda kompleksowa, w której skład
wchodzą różne proste metody:
 opis
 wyjaśnienie
 opowiadanie
 pogadanka
 pokaz
METODYKA INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
W instruktażu powinno się wykorzystywać
techniki pozytywnego wzmocnienia i konstruktywnej oceny
postępowania, a unikać upokarzania.
W celu wsparcia uczestników oraz wzmocnienia przekazu
zaleca się wprowadzenie systemu mentorskiego.
Stres jest nieunikniony, zwłaszcza w czasie oceny, jednakże zadaniem
przeprowadzającego szkolenie jest umożliwienie uczestnikom
zaprezentowania maksimum ich umiejętności.
METODYKA INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
1. Zasada systematyczności
planowy, logicznie uporządkowany układ w całej treści nauczania
2. Zasada wiązania teorii z praktyką
znacznie lepsze wyniki nauczania otrzymuje się wówczas, gdy rozumie się znaczenie
życiowe zdobywanych wiadomości i gdy samemu stosuje się te wiadomości w
praktyce
3. Zasada poglądowości
jedna z najważniejszych zasad dydaktycznych, opiera się na poznaniu konkretnych
rzeczy, zjawisk, procesów i stosunków, a także działania
4. Zasada świadomości i aktywności
podstawowymi czynnikami zasady świadomego udziału są:
cele, udział oraz kontroli osiąganych wyników
METODYKA INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
5. Zasada stopniowania trudności
zasada stopniowania trudności w nauczaniu (zasada przystępności)
polega na przechodzeniu:
a) od tego co bliskie do tego co dalsze;
b) od łatwiejszego do trudniejszego:
c) od znanego do nieznanego
6. Zasada trwałości wyników nauczania
wiadomości muszą one być tak powtarzane, aby urozmaicić proces utrwalania
zarówno przez zmianę kolejności, jak przez wprowadzenie nowych środków
wzmacniających te wiadomości.
Znakomitym sposobem utrwalania tych wiadomości jest stosowanie wiadomości
w praktyce
7. Zasada operatywności wiedzy
wykorzystywanie zdobytej wiedzę w sposób planowy i świadomy, wymagający
samodzielności myślenia i działania
SZKOLENIE OKRESOWE
Celem szkolenia okresowego bhp jest aktualizacja
i uzupełnienie wiadomości i umiejętności w zakresie:

przepisów bhp związanych z wykonywana
pracą

zagrożeń towarzyszących wykonywanej
pracy oraz metod ochrony przed tymi
zagrożeniami

postępowania w razie wypadku
i w sytuacjach zagrożeń

nowych rozwiązań technicznoorganizacyjnych
SZKOLENIE OKRESOWE
Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach
administracyjno- biurowych:
 nie rzadziej niż raz na 6 lat
Dla pracodawców i osób kierujących pracownikami,
pracowników inżynieryjno-technicznych oraz służb bhp:
 nie rzadziej niż raz na 5 lat
Dla pracowników zatrudnionych na pozostałych stanowiskach
robotniczych:
 nie rzadziej niż raz na 3 lata
Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych,
na których występują szczególnie duże zagrożenie dla zdrowia
oraz zagrożenia wypadkowe:
 nie rzadziej niż 1 raz w roku
RYZYKO ZAWODOWE
Źródło:
Iwww.hse.gov.uk
RYZYKO ZAWODOWE
Ryzyko
to
prawdopodobieństwo
urazu lub pogorszenia zdrowia
i
ciężkość
urazu lub pogorszenia zdrowia
ZAGROŻENIA W PRACY MENEDŻERA

Obciążenie psychiczne (stres, praca w deficycie czasu)

Upadki i potknięcia

Nadmierne obciążenie wzroku (zespół suchego oka)

Nieodpowiednie wyposażenie stanowiska komputerowego

Promieniowanie elektromagnetyczne

Zagrożenia związane z używaniem samochodu służbowego

Niedostateczne oświetlenie pomieszczeń pracy

Niewłaściwe rozmieszczenie sprzętów i urządzeń

Zagrożenia związane z eksploatacją urządzeń klimatyzacyjnych
(zespół chorego budynku)

Śliskie i nierówne powierzchnie

Kontakt z urządzeniami zasilanymi prądem elektrycznym

Obciążenie fizyczne (przenoszenie ciężarów)

Ostre i wystające krawędzie

Pożar
RODZAJE ZAGROŻENIA
Czynniki występujące w procesach pracy dzielą się na:
Czynniki niebezpieczne,
których oddziaływanie na
pracownika w procesie pracy
prowadzi lub może
prowadzić do urazu
Czynniki szkodliwe, których
oddziaływanie na
pracującego prowadzi lub
może prowadzić do
schorzenia
W zależności od charakteru działania czynniki
niebezpieczne i szkodliwe występujące w procesie pracy dzielą się na:
fizyczne
chemiczne
biologiczne
psychofizyczne
FIZYCZNE CZYNNIKI RYZYKA
• poruszające się maszyny i inne urządzenia,
• ruchome części maszyn i ich oprzyrządowania oraz poruszające się narzędzia,
• przemieszczające się wyroby, półwyroby, materiały i surowce,
• położenie stanowiska pracy na poziomie różnym od powierzchni otoczenia,
• urządzenia do przetwarzania, magazynowania, przesyłania i rozdzielania energii,
• spadające przedmioty,
• gorące lub zimne powierzchnie i substancje,
• śliskie, nierówne powierzchnie,
• substancje i materiały wybuchowe i łatwopalne,
• prąd elektryczny o napięciu do 1kV lub powyżej 1kV,
• elektryczność statyczna,
• hałas i wibracje
CZYNNIKI MECHANICZNE
• Przemieszczające się maszyny, transportowane przedmioty
• Ruchome elementy mogące powodować:
pochwycenie, wciągnięcie, zgniecenie
• Elementy ostre, wystające, chropowate
• Elementy spadające
• Płyny pod ciśnieniem
• Śliskie, nierówne powierzchnie
• Ograniczone przestrzenie (dojścia, przejścia)
• Praca na wysokości
• Praca w zagłębieniach, wykopach
CZYNNIKI MECHANICZNE
POŚLIZGNIĘCIA, UPADKI, POTKNIĘCIA
PRACA NA WYSOKOŚCI
Upadek z wysokości jest bardzo częstą przyczyną
wypadków, na ogół ciężkich lub śmiertelnych.
W roku 2002, zgodnie z danymi GUS, upadek stanowił
przyczynę ponad 30 % wszystkich wypadków przy pracy,
odnotowanych w Polsce.
Dlatego podczas różnego rodzaju robót budowlanych,
bardzo często wykonywanych na wysokości, muszą być
zachowane wyjątkowe środki ostrożności z uwagi na duży
stopień zagrożenia zdrowia i życia pracowników.
PRACA NA WYSOKOŚCI
Upadki z wysokości to przyczyna
30% wszystkich wypadków przy pracy!
Za pracę na wysokości uważa się prace
na wysokości co najmniej 1 m ponad gruntem.
Pracodawca musi wyposażyć pracowników w zbiorowe
lub indywidualne środki ochrony pracy na wysokości.
Obarierowanie:
Barierki – 1,1 m
Środkowa ochrona – 0,6
Bortnica (krawężnik) – min. 0,15
Źródło: Internet
NORMY DŹWIGANIA I PRZENOSZENIA
Rodzaj pracy
stała
dorywcza
4x / 1godz / zm
Mężczyźni
30
50
Kobiety
12
20
Kobiety
w ciąży
¼ WARTOŚCI
DOPUSZCZALNEJ
DLA KOBIET
¼ WARTOŚCI
DOPUSZCZALNEJ
DLA KOBIET
Niedopuszczalne jest ręczne przenoszenie
przez jednego pracownika przedmiotów
o masie przekraczającej 30 kg
na wysokość powyżej 4 m *
lub na odległość przekraczającą 25 m
Źródło: Internet
DŹWIGANIE I PRZENOSZENIE CIĘŻARÓW
Źródło: www.hse.gov.uk
PRĄD ELEKTRYCZNY
W działaniu bezpośrednim
prąd porażeniowy może wywołać
poparzenia skóry i tkanek lub ich zwęglenie!
Prąd - poprzez rozkład płynów fizjologicznych –
oddziaływuje na układ krwionośny i nerwowy
Źródło: Internet
MASZYNY I URZĄDZENIA
Każde urządzenie lub maszyna
powinna mieć opracowaną i załączoną
dokumentację techniczno-ruchową
DTR
zwana również paszportem maszyny
OCENA ZGODNOŚCI
Niedopuszczalne jest wyposażanie stanowisk pracy w maszyny i inne
urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny
zgodności!
Maszyny i urządzenia techniczne
powinny być tak konstruowane i budowane,
aby zapewniały bezpieczne i higieniczne
warunki pracy
Wymaga się także, aby w konstrukcji maszyn
i urządzeń technicznych
uwzględniać zasady ergonomii
INSTRUKCJE BHP
Instrukcje powinny określać:
1.
Czynności jakie trzeba wykonać przed rozpoczęciem pracy
2.
Zasady i sposoby bezpiecznego wykonywania pracy
3.
Czynności jakie należy wykonać po jej zakończeniu
4.
Zasady postępowania w sytuacjach awaryjnych,
stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia pracowników
Każdy pracownik ma obowiązek
zapoznania się z treścią instrukcji
i potwierdzić to własnoręcznym
podpisem
Brak instrukcji BHP nie może być
powodem odmowy wykonania pracy
PRZEMIESZCZANIE SIĘ LUDZI
ZNAKOWANIE DRÓG
DROGI TRANSPORTOWE
Ruch 1-kierunkowy:
Tylko transport = a + 60
transp+piesi = a + 100
Ruch 2-kierunkowy:
Tylko transport = 2a + 90
transp+piesi = 2a + 200
Minimum 120 cm
a = szerokość śr. transportu
ZAGROŻENIA W RUCHU POJAZDÓW
49 030 wypadków drogowych
(o 506 zdarzeń mniej niż w ub.r.),
w wyniku których zginęło 5 433 osób
(spadek o 150 ofiar).
Rannych w wypadkach drogowych
w ub.r. było 62 058 (spadek o 1166)
ZAWSZE:
• Rozglądaj się
• Nie ufaj
• Wolniej niż szybciej
• Apteczkę miej pod ręką
Wypadki przy pracy (GB):
70 ofiar rocznie
Ponad 1000 ciężkich urazów
Ponad 5000 zwolnień > 3 dni
Źródło: Internet
ZAGROŻENIE POŻAROWE
ZAGROŻENIE POŻAROWE
Pracodawca w użytkowanych przez siebie budynkach powinien
zapewnić warunki bezpieczeństwa pożarowego
na które składają się wyposażenie budynków w środki techniczne
oraz instrukcja bezpieczeństwa pożarowego.
Pracodawca zobowiązany jest do umieszczenia
w miejscach widocznych wykazu telefonów alarmowych
oraz instrukcji postępowania na wypadek pożaru,
a także oznakowania dróg ewakuacyjnych.
Pracodawca zobowiązany jest do wyznaczenia pracownika
Do wykonywania działań w zakresie ochrony przeciwpożarowej
i ewakuacji.
DROGI POŻAROWE I EWAKUACYJNE
DROGI POŻAROWE I EWAKUACYJNE
OŚWIETLENIE DRÓG I DOJŚĆ
WYBRANE SZKODLIWE CZYNNIKI FIZYCZNE
• Hałas
• Wibracje
• Mikroklimat (zimny lub gorący)
• Promieniowanie
• Pole elektromagnetyczne
• Pole elektrostatyczne
• Pyły przemysłowe
HAŁAS
W Europie ponad 13 milionów pracowników cierpi na zaburzenia
słuchu.
Hałas może być przyczyną wypadków, powodować utratę
głosu oraz zwiększać poziom stresu.
Utrata lub uszkodzenie słuchu jest jedną z
najczęściej odnotowywanych chorób
zawodowych w UE.
Jest jedną z najbardziej kosztownych pod względem wypłacanych
odszkodowań oraz zwolnień lekarskich, zmniejszenia wydajności
pracy i wypadków przy pracy spowodowanych utrudnieniami w
porozumiewaniu się z powodu hałasu.
HAŁAS
poziom ekspozycji na hałas
w odniesieniu do 8-godz.
czasu pracy nie powinien
przekraczać 85 db
OCHRONA PRZED HAŁASEM
POPARZENIA

Para wodna

Gorąca woda (kawa)
Gorące elementy maszyn
Substancje chemiczne
(kwasy, zasady)


CZYNNIKI CHEMICZNE
CZYNNIKI CHEMICZNE
NDS – Najwyższe dopuszczalne stężenie
METODY ELIMINACJI ZAGROŻENIA
ZNAKI BEZPIECZEŃSTWA
Wybuchowy
Toksyczny
Utleniający
Szkodliwy /
drażniący
Łatwo palny
Żrący
PYŁY
Pył to zbiór cząstek stałych
(o wymiarach poniżej 300 mikrometrów),
pozostających w powietrzu przez pewien czas.
Najbardziej pyłotwórcze procesy technologiczne:
Kruszenie
Mielenie
Przesiewanie
Transport i mieszanie ciał sypkich
Oczyszczanie
Toczenie
Szlifowanie
Polerowanie
98
PYŁY
Pyły w zależności od oddziaływania na organizm dzielimy na:
• pylicotwórcze
• drażniące
• alergioczne
• toksyczne
• rakotwórcze
Mogą być źródłem:
PYLICA PŁUC
CHOROBA UCZULENIOWA
USZKODZENIA BŁON ŚLUZOWYCH LUB SKÓRY
RAK PŁUC
RAK OSKRZELI
99
ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Tam, gdzie pracodawca nie może wyeliminować szkodliwych
lub niebezpiecznych czynników zagrożenia, musi (na własny
koszt) wyposażyć pracowników w indywidualne środki:





ochrony kończyn górnych / dolnych
ochrony głowy, twarzy i oczu
ochrony dróg oddechowych
ochrony słuchu
ochrony przed upadkiem
z wysokości
Źródło Internet
CZYNNIKI BIOLOGICZNE

Mikroorganizmy (bakterie, wirusy, grzyby itd.)

Makroorganizmy (psy, szczury,

Struktuktury i substancje produkowane przez te
organizmy (toksyny, alergeny…)

Substancje rakotwórcze

Substancje mutagenne
CZYNNIKI BIOLOGICZNE
Szkodliwe czynniki biologiczne obejmują drobnoustroje komórkowe,
pasożyty wewnętrzne, jednostki bezkomórkowe zdolne do replikacji
lub przenoszenia materiału genetycznego, w tym zmodyfikowane
genetycznie hodowle komórkowe, które mogą być przyczyną
zakażenia, alergii lub zatrucia.
Bacillus, Pseudomonas, Enterobacter, Flavobacterium,
Alcaligenes, Microccocus, Legionella i Streptomyces
Candida spp., Penicillium ssp.,
Aspergillus spp. i Cladosporium spp.
CZYNNIKI RAKOTWÓRCZE
Pracodawca jest zobowiązany do:
• rejestrowania wszystkie rodzaje prac związanych z kontaktem z
czynnikami rakotwórczymi
• pomiarów występowania tych czynników
• prowadzenia rejestru pracowników zatrudnionych przy tych
pracach
• informowania pracowników o narażeniu na czynniki
rakotwórcze
• przechowywania tych rejestrów przez 40 lat
CZYNNIKI PSYCHO-FIZYCZNE
Źródło: Internet
CZYNNIKI PSYCHO-FIZYCZNE
Czynnikami psychofizycznymi w procesie pracy mogą być:
Obciążenie fizyczne:
statyczne
dynamiczne
Obciążenie nerwowo-psychiczne:
Obciążenie
umysłu
Niedociążenie
lub
przeciążenie
percepcyjne
Obciążenie
emocjonalne
OBCIĄŻENIE FIZYCZNE
PRACA STATYCZNA:
wysiłek charakteryzujący się małym zużyciem energii.
Swobodny przepływ krwi zahamowany jest
przez długotrwały skurcz mięśnia,
a zbierające się produkty przemiany materii
powodują zakwaszenie komórek mięśni
i związane z tym bóle mięśniowe
oraz rozwój zmęczenia.
Źródło: Internet
DOLEGLIWOŚCI W PRACY STATYCZNEJ
PRZECIWDZIAŁANIE MONOTONII
Ze względu na uciążliwość pracy z monitorem
ekranowym pracodawca powinien tak zorganizować
pracę, aby zapewnić:
• łączenie przemienne pracy związanej z obsługą monitora
ekranowego z innymi rodzajami prac nieobciążającymi
wzroku i wykonywanymi w innych pozycjach ciała
(1 godz. nieprzerwanej pracy)
• lub co najmniej 5-minutową przerwę, wliczaną do czasu
pracy, po każdej godzinie pracy przy obsłudze monitora
ekranowego.
CZYNNIKI PSYCHO-FIZYCZNE
Obciążenie psycho-nerwowe:
 praca pod naciskiem czasu
 napięcie ambicjonalne
 „wyścig szczurów”
stres psychiczny
Źródło: Internet
STRES
STRES TO REAKCJA NA NADMIERNĄ PRESJĘ
PRESJA
STRES
CHOROBA
Źródło: Internet
STRES ZAWODOWY
STRES KOSZTUJE!
 Odejścia z pracy
 Wzrost absencji chorobowej
 Gorsza jakość pracy
 Niedotrzymywanie terminów
 Skargi klientów
 Stres jednego pracownika wywołuje stres
następnego!
 Pracownik może żądać odszkodowania
STRES ZAWODOWY
Efekt niedopasowania wymagań
do możliwości ich sprostania
Stres zajmuje 2 miejsce
wśród najczęściej zgłaszanych problemów
zdrowotnych.
Dotyczy 22% pracowników w Unii Europejskiej
50-60% wszystkich traconych dni roboczych ma
związek ze stresem!
Źródło: www.hse.gov.uk
ROZPOZNAJ STRES
Zmiany nastroju, pogarszające się kontakty,
irytacja, niezdecydowanie, absencja,
niewywiązywanie się z obowiązków
Rozczarowanie pracą, presja czasu, niedostosowanie
stanowiska, brak wsparcia, wykorzystywanie,
nękanie, mobbing, niepewność przyszłości
ROZPOZNAJ STRES
Rozpoznaj źródło stresu
Włącz pracownika w proces
Zachęć do pomocy u lekarza
Traktuj ze zrozumieniem i dyskrecją
Wyrzucenie z pracy NIE JEST najlepszym
rozwiązaniem!
Może to być wierzchołek góry lodowej…
STRES MENADŻERSKI
Stres wywoływany jest zwykle przez:
• osobistą odpowiedzialnością prawną i materialną za skutki
kierowania przedsiębiorstwem
• brak pełnej informacji i związane z nią ryzyko przy
wprowadzaniu nowych produktów, rozpoczynania inwestycji
lub otwierania filii firmy w innych miastach
• konieczność stałej kontroli swego zachowania
• dyspozycyjność wobec współpracowników i firm
współpracujących
• presję czasu oraz brak wypoczynku!
• konflikty w stosunkach z podwładnymi oraz problemy w życiu
osobistym lub problemy ze zdrowiem.
STRES MENADŻERSKI
SKUTKUJE BŁĘDAMI:




W podejmowaniu decyzji
W rozwiązywaniu problemów
W komunikacji
W relacjach z podwładnymi (nagradzanie, karanie)
OBJAWY STRESU
• Podwyższone ciśnienie
• Kołatanie serca
• Nadkwaśność, brak apetytu
• Napięcie, lęk, wyczerpanie, nerwice
• Depresja, bezsenność
Źródło: Internet
DBAJ O WŁAŚCIWY POZIOM STRESU!
przemyślenie swojej roli zawodowej
sformułowanie jasnych celów na najbliższy rok
przeorganizowanie swojego dnia  częste, krótkie odpoczynki
pomiędzy fazami wytężonej pracy (1,5 h)
ustabilizowanie godzin snu  regeneracja organizmu
określenie stresorów wpływających na nas pozytywnie i negatywnie
uprawianie sportu, hobby, słuchanie muzyki, stosowanie
technik relaksacyjnych
DEPRESJA
Utrzymujący się przez min. 2 tygodnie zespół obniżonego nastroju
 zaburzenia snu, nastroju, łaknienia, dolegliwości psychosomatyczne, myśli typu S, apatia…
Wszystko jest wyolbrzymione (stany płaczliwe lub agresywne)
JAK POMÓC?
Nie straszymy
Namawiamy na wizytę u specjalisty
Obserwujemy
Należy: dbać o godność osobistą, szanować przekonania, okazać
wyrozumiałość
ZESPÓŁ LĘKU NAPADOWEGO
Panika, występuje razem z np. agorafobią, klaustrofobią
(w kolejce, w korku, w czasie filmu)
 bicie serca, suchość ust, bladość lub przekrwienie, płytki oddech
(lub hiperwentylacja), bóle międzyżebrowe (mylone z zawałem)
Atak paniki jest wołaniem o pomoc!
JAK POMÓC?
„Zresetować”
Odwrócić uwagę
Leczyć! Namawiamy na wizytę u specjalisty
Często: nieumiejętność mówienia „nie”
ERGONOMIA
Źródło: Internet
ERGONOMIA
JAK NAJLEPIEJ ORGANIZOWAĆ
PRACĘ NA STANOWISKU
 Ergonomia to nauka zajmująca się
dopasowaniem pracy do człowieka.
 Ergonomia dba, by zadanie, narzędzia,
informacja i środowisko pracy były
dostosowane do każdego pracownika.
ERGONOMIA
ZASTOSOWANIE ERGONOMII WPŁYWA NA:
 zwiększenie wydajności pracy
 lepsze wykorzystanie czasu pracy
 zwiększenie bezpieczeństwa pracy
 obniżenie absencji chorobowej
 zwiększenie satysfakcji z pracy
 poprawę samopoczucia pracowników
ERGONOMIA
Projektowanie przestrzeni pracy
z uwzględnieniem wymiarów ludzkiego ciała
w powiązaniu z procesem pracy
Pozycja ciała nie powinna powodować zmęczenia
na skutek długotrwałego napięcia mięśni
Należy ustalić równowagę
między ruchami ciała a bezruchem.
POMIESZCZENIA PRACY
Powierzchnia pomieszczeń:
Na każdego z pracowników jednocześnie zatrudnionych
w pomieszczeniach stałej pracy powinno przypadać :
• co najmniej 13 m3 wolnej objętości pomieszczenia
• oraz 2 m2 wolnej powierzchni podłogi
POMIESZCZENIA BIUROWE
Wysokość pomieszczeń:
 dla pomieszczeń stałej pracy (ponad 4 godz.)
◦
dla 4 osób: min. 2,5 m
◦
powyżej 4 osoby: min. 3,0 m
◦
otwarta antresole, dyżurki, kioski: 2,2 m
◦
w których występują czynniki szkodliwe: min. 3,3 m
 dla pomieszczeń pracy czasowej (2-4 godz.)
◦
jeśli występują czynniki szkodliwe: min. 2,5 m
◦
jeśli takie czynniki nie występują: min. 2,2 m
POMIESZCZENIA BIUROWE
Oświetlenie i temperatura:
•
•
•
•
pisanie ręczne, obsługiwanie klawiatury: 500 lux
stosunek powierzchni okien do pow. podłogi: min. 1:8
Minimalna temperatura pomieszczeń biurowych: 18o C
Wentylacja – zapewniona wymiana powietrza w
pomieszczeniu
WENTYLACJA
Klimatyzacja powinna zapewnić:
- utrzymanie optymalnej temperatury bez względu na porę roku,
- zapewnienie odpowiedniej wilgotności powietrza,
- odpowiednią cyrkulację powietrza.
Optymalna wilgotność względna w pomieszczeniach
z komputerami nie powinna być niższa niż 40%.
Podgrzewanie lub schładzanie powietrza powoduje obniżenie jego
wilgotności poniżej zalecanych norm, co negatywnie wpływa na
mikroklimat wnętrza, a w konsekwencji na samopoczucie
pracowników.
STANOWISKO KOMPUTEROWE
Źródło: Internet
STANOWISKO KOMPUTEROWE
Przygotowanie monitora do pracy:
znaki na ekranie powinny być wyraźne i czytelne,
obraz powinien być stabilny, bez tętnienia itp.,
jaskrawość i kontrast
znaków na ekranie
powinny być łatwe
do regulowania.
Źródło: Internet
STANOWISKO KOMPUTEROWE
Monitor ekranowy – podstawowe wymagania:
regulacja ustawień powinna umożliwiać pochylenie ekranu co
najmniej 20º do tyłu i 5º do przodu oraz obrót wokół
własnej osi co najmniej o 120º
ekran powinien być pokryty warstwą antyodbiciową lub
wyposażony w odpowiedni filtr
ustawienie ekranu względem źródeł światła powinno
ograniczać olśnienie i odbicia światła.
STANOWISKO KOMPUTEROWE
Szerokość i głębokość BIURKA (stołu) powinna zapewniać:
zachowanie odległości nie mniejszej niż 10 cm między
klawiaturą a przednią krawędzią stołu,
ustawienie elementów wyposażenia w odpowiedniej
odległości od pracownika  w zasięgu jego kończyn górnych,
bez konieczności przyjmowania wymuszonych pozycji.
Powierzchnia blatu stołu powinna być matowa
 najlepiej barwy jasnej!
SKUTKI PRACY PRZY KOMPUTERZE
Konsekwencją unieruchomienia w pozycji siedzącej jest wzrost
ciśnienia w krążkach międzykręgowych kręgosłupa oraz
statyczne obciążenie mięśni pleców, które sprzyja tworzeniu się
nieprawidłowych krzywizn kręgosłupa.
Jak podaje wiele źródeł literaturowych, dolegliwości układu
mięśniowo-szkieletowego u osób wykonujących prace w pozycji
siedzącej obejmują ok. 35% tej populacji pracowniczej.
SKUTKI PRACY PRZY KOMPUTERZE
•
•
•
•
•
•
pieczenie skóry,
bóle mięśni i stawów ból i sztywność karku oraz ramion,
bóle głowy drętwienie i skurcze rąk,
sztywność (ból) nadgarstków,
bóle kręgosłupa, bioder, mięśni nóg,
zmęczenie wzroku objawiające się:
pieczeniem oczu, nieostrością, widzenia,
zmianami widzenia barw,
• niepokój, nerwowość,
• znużenie i osłabienie.
SKUTKI PRACY PRZY KOMPUTERZE
Długotrwały brak aktywności fizycznej powoduje również spowolnienie
procesów fizjologicznych.
Spowolnienie krążenia i spłycenie oddechu może być przyczyną
niedotlenienia, przejawiającego się znużeniem, zmniejszeniem
wydolności fizycznej i umysłowej.
Niedostosowane siedzisko może powodować zaburzenia krążenia w
kończynach dolnych, objawiające się drętwieniem nóg.
Brak podparcia dla rąk może powodować bóle w nadgarstkach, mięśni
przedramion i stawów barkowych.
Jeżeli praca wykonywana jest przez wiele godzin dziennie, zarówno
przy prostych, rutynowych czynnościach jak i pracy twórczej, pojawiają
się objawy zmęczenia umysłowego i psychicznego.
SKUTKI PRACY PRZY KOMPUTERZE
Powtarzanie rutynowych czynności przy wpisywaniu danych
do komputera powoduje monotonię, potęgującą znużenie,
dużą liczbę popełnianych błędów, brak zaangażowania w
pracę.
Z kolei stres, który towarzyszy intensywnej pracy umysłowej,
wykonywanej często pod presją czasu, powoduje zmęczenie,
bóle głowy, frustracje, wypalenie zawodowe.
Zmęczenie może pogłębiać intensywna praca wzrokowa
wykonywana w nieodpowiednich warunkach oświetlenia.
PRZEMĘCZENIE OCZU
Objawy przemęczenia oczu to m.in.:
1. Nagłe zaniki ostrości widzenia,
2. Zaburzenia w postaci rozmazywania się obrazu
i widzenia za mgłą,
3. Podwójne widzenie,
4. Uczucie ucisku na gałki oczne i zmiany barw.
Objawy te mogą wiązać z:
1.
2.
3.
4.
5.
Niewłaściwym oświetleniem,
Złą ostrością i drganiami obrazu,
Odbiciami światła na monitorze,
Złym zamontowaniem osłon ekranowych,
Wielkością używanej czcionki.
ZESPÓŁ SUCHEGO OKA
1.
Osoba pracująca przy komputerze stale wpatruje się w płaszczyznę dwuwymiarową,
podczas gdy naturalne widzenie jest trójwymiarowe.
2.
Obserwowana płaszczyzna ma niekorzystne pionowe ustawienie.
3.
Obciążeniem dla oka jest wpatrywanie się w podświetlony ekran, czyli bezpośrednio w
źródło światła.
4.
Podczas pracy przy obsłudze monitora zmniejsza się liczba mrugnięć oczami. Przy
normalnym widzeniu powieki zamykają się i otwierają około 20 – 25 razy na minutę, a
przy pracy z monitorem liczba ta może spaść do 1 – 2 mrugnięć na minutę.
5.
Rzadkie mruganie prowadzi do wysychania powierzchni gałki ocznej, czego efektem jest
niedostateczne nawilżanie gałki ocznej i niewystarczające jej „smarowanie”.
6.
Podrażniona zostaje spojówka i rogówka – pojawiają się typowe dolegliwości oczu takie
jak: pieczenie, zaczerwienienie, uczucie suchości, swędzenie.
STANOWISKO KOMPUTEROWE
STANOWISKO KOMPUTEROWE
Pracownik ma prawo: do 5-minutowej przerwy po każdej
godzinie nieprzerwanej pracy przy komputerze
STANOWISKO KOMPUTEROWE
Stanowisko pracy:
Zapewnij sobie maks. pole widzenia poza ekranem
Wyeliminuj odblask
Zadbaj o właściwe oświetlenie
Ułożenie ciała:
Przyjmij prawidłową pozycję
Siedź i pochylaj się prawidłowo
Oddychaj regularnie i rozluźnij ciało
Ochrona oczu:
Mrugaj co 3 – 5 sekund
Dostrzegaj otoczenie
Spoglądaj często w dal
Źródło: Internet
WYPADKI PRZY PRACY
WYPADEK PRZY PRACY
Nagłe zdarzenie
wywołane przyczyną zewnętrzną,
powodujące uraz lub śmierć,
które nastąpiło w związku z pracą
Źródło: Internet
PRZYCZYNY WYPADKÓW
ZAPAMIĘTAJ:
MOŻEMY PRZECIWDZIAŁAĆ WYPADKOM,
MOŻEMY KONTOROLOWAĆ CZYNNIKI WYPADKOWE…
NIE MOŻEMY PRZEWIDZIEĆ SKUTKÓW WYPADKU!
PRZYCZYNY WYPADKÓW
CZYNNIK LUDZKI  80% WSZYSTKICH WYPADKÓW
1. LENISTWO - „Ale to taki kłopot, by zrobić to dobrze”
2. NADMIERNA WIARA W SIEBIE - „To mi się nigdy nie przydarzy”
3. UPARTOŚĆ - „Zrobię to po swojemu”
4. SARKAZM - „Bezpieczeństwo jest dobre dla dzieci”
5. NIECIERPLIWOŚĆ - „Przecież mi to cały dzień zabierze!”
6. IGNORANCJA - „Nie wiedziałem, że to było niebezpieczne”
PRZYCZYNY WYPADKÓW
7. ZAPOMINALSTWO - „Miałem taki zamiar, ale zapomniałem”
8. POPISYWANIE SIĘ - „ Spoko, spójrz na mnie!”
9. NIEZNAJOMOŚĆ ZAGROŻEŃ – „Nikt mi o tym nie mówił”
10. LEKCEWAŻENIE ZAGROŻEŃ - „Inni też tak robią”
11. NIEFRASOBLIWOŚĆ - „Jakoś to będzie”
12. NIEUWAGA, BRAK OSTROŻNOŚCI - „Zagapiłem się”
13. CWANIACTWO - „Zgodnie z instrukcją?! Po co ? Można szybciej i łatwiej”
OBOWIĄZEK POSZKODOWANEGO
Niezwłocznie* zawiadomić pracodawcę!
Niezwłocznie – znaczy „bez zbędnej zwłoki”.
Zwłoka w zawiadomieniu o wypadku stawia
poszkodowanego w „kręgu podejrzenia”
o próbie zatajenia okoliczności wypadku.
* - kiedy tylko stan fizyczny i psychiczny poszkodowanego na to pozwala
OBOWIĄZEK ŚWIADKA
Udzielić pierwszej pomocy
wezwać Pogotowie Ratunkowe:
999 lub 112
Źródło: Internet
Zabezpieczyć miejsce wypadku
przed następnym wypadkiem, jak również
ze względu na dochodzenia powypadkowe
Niezwłocznie zawiadomić pracodawcę!
WYPADKI W DRODZE DO LUB Z PRACY
Nagłe zdarzenie
wywołane przyczyną
zewnętrzną,
które nastąpiło w drodze
do lub z miejsca pracy,
jeżeli ta droga była
NAJDOGODNIEJSZA
(najkrótsza)
I NIE ZOSTAŁA PRZERWANA
Źródło: Internet
WYPADKI W DRODZE DO LUB Z PRACY
Droga może być przerwana,
jeśli przerwa była życiowo uzasadniona,
a czas nie przekraczał granicy potrzeby!
Źródło: Internet
PRZERWA W DRODZE DO LUB Z PRACY
Za uzasadnioną życiowo przerwę w drodze do pracy lub z pracy
można uznać taką, która powstała w celu
 załatwienia sprawy niecierpiącej zwłoki,
 pilnej, która przede wszystkim dotyczy pracownika
 czy jest istotna dla organizowania jego życia osobistego
 lub ważna z przyczyn zdrowotnych
Źródło: Internet
ŚWIADCZENIA
Dla poszkodowanego w wypadku w drodze ,,do’’ i ,,z’’ pracy:
Zasiłek chorobowy - płatny 100%
Świadczenie rehabilitacyjne (max. 12 mies)
Zasiłek wyrównawczy
Renta z tytułu niezdolności do pracy
WYPADKI ZRÓWNANE Z WYPADKAMI PRZY PRACY
W czasie podróży służbowej
chyba że nie pozostaje w związku
z wykonywaniem powierzonych zadań
•
• Podczas szkolenia
w zakresie
powszechnej samoobrony
Źródło: Internet
• Przy wykonywaniu zadań zleconych
przez związki zawodowe
ŚWIADCZENIA
Dla poszkodowanego w wypadku przy pracy i zrównanego
z wypadkiem przy pracy (także choroby zawodowej):
Zasiłek chorobowy: 100% wymiaru
Świadczenie rehabilitacyjne
Zasiłek wyrównawczy
Renta z tytułu niezdolności do pracy
Dodatek pielęgnacyjny
Jednorazowe odszkodowanie (ZUS):
20% przeciętnego wynagrodzenia za 1%
stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu
RODZAJE WYPADKÓW
Wypadek ciężki:
•
Ciężkie uszkodzenie ciała (utrata wzroku, słuchu, mowy,
zdolności rozrodczych)
•
Inne uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, naruszające
podst. funkcje organizmu
•
Trwała choroba psychiczna
•
Całkowita lub częściowa niezdolność do pracy
•
Trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała
RODZAJE WYPADKÓW
Wypadek zbiorowy:
Wypadek, któremu w wyniku TEGO SAMEGO ZDARZENIA
uległy co najmniej 2 osoby
Wypadek śmiertelny:
Wypadek w wyniku którego nastąpiła śmierć
w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia wypadku
ZAWIADOMIENIE O WYPADKU
W sytuacji zaistnienia wypadku
zbiorowego, ciężkiego lub śmiertelnego
pracodawca musi niezwłocznie zawiadomić
właściwego inspektora pracy
oraz prokuratora.
OBOWIĄZKI PRACODAWCY
Pracodawca jest zobowiązany przeprowadzić wyjaśnienie powypadkowe:
 POWOŁAĆ ZESPÓŁ POWYPADKOWY
 oddelegowany pracownik + pracownik służb BHP
 ZEBRAĆ DOKUMENTACJĘ
 protokół powypadkowy
 + wyjaśnienia poszkodowanego i świadka (10 lat w archiwum)

 ZGŁOSIĆ DO ZUS
 ewentualnie do prokuratury i inspekcji pracy
...oraz zastosować środki zapobiegające podobnym wypadkom!
Przedawnienie postępowania powypadkowego następuje
po 3 latach od zdarzenia.
OBOWIĄZKI PRACODAWCY
Podstawowe obowiązki pracodawcy w zakresie chorób zawodowych
Obowiązek niezwłocznego zgłoszenia właściwemu organowi PIS
i właściwemu inspektorowi pracy każdego przypadku
rozpoznanej choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę.
W razie rozpoznania u pracownika choroby zawodowej:
 Ustalenie przyczyny powstania choroby zawodowej
oraz charakterystyki i rozmiaru zagrożenia tą chorobą
 Niezwłoczne przystąpienie do usunięcia czynników,
powodujących powstanie choroby zawodowej
 Zapewnienie realizacji zaleceń lekarskich
ODMOWA ŚWIADCZEŃ
 Alkohol
Źródło: własne
 Umyślne sprowadzenie na siebie
niebezpieczeństwa, rażące niedbalstwo
 Środki odurzające (narkotyki)
i substancje psychotropowe
Źródło: Internet
ALKOHOL W PRACY
NIE DOPUSZCZAĆ DO PRACY
- WYDŁUŻONA REAKCJA
- ZŁA OCENA SYTUACJI
- NIEDOSTRZEGANIE ZAGROŻEŃ
Źródło: owc1.blox.pl
CHOROBY ZAWODOWE
Ujęte są w „Wykazie chorób zawodowych”
(RM 30 VII 2002)
Występują, jeśli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie
lub z wielkim prawdopodobieństwem, że
CHOROBA POWSTAŁA W WYNIKU DZIAŁANIA
CZYNNIKÓW SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA
WYSTĘPUJĄCYCH W ŚRODOWISKU PRACY
lub związanych ze sposobem wykonywania pracy.
Decyzje o uznaniu choroby zawodowej podejmuje państwowy
inspektor sanitarny na podstawie orzeczenia lekarskiego
Źródło: Internet
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
Kto zauważy pożar, klęskę żywiołową
lub inne
miejscowe zagrożenie, obowiązany
jest niezwłocznie zawiadomić osoby
znajdujące się w strefie zagrożenia
oraz jednostkę ochrony
przeciwpożarowej, bądź policję ...
Pracownicy winni znać swoje zadania na wypadek
pożaru,
w szczególności:
 umieć alarmować straż pożarną;
 umieć posługiwać się podręcznym sprzętem gaśniczym;
 umieć postępować w wypadku powstania pożaru w
zakładzie pracy w tym współpracować ze służbami
ratowniczymi.
 zachować spokój, ostrzec współpracowników;
 zaalarmować straż pożarną;
998
 odłączyć spod napięcia urządzenia elektryczne, wyłączyć
instalacje wentylacyjne, transportowe i grzewcze;
 zamknąć główny zawór gzowy, zablokować rurociągi;
 natychmiast
opuścić
miejsca
niebezpieczne
oznakowanymi drogami ewakuacyjnymi, w razie zadymienia
przemieszczać się trzymając głowę na wysokości ok. 1 m
(ochrona przed dymem
i ciepłem);
 nie używać wind.
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
I.
Zagrożenie
pożarowe
–
to zespół czynników wpływających
rozprzestrzenianie się pożaru – a przez to na bezpieczeństwo życia ludzi.
na
powstanie
i
II. Zjawisko pożaru i wybuchu:
 Pożar jest to - niekontrolowany w czasie i przestrzeni proces wydzielania ciepła połączony z przenoszeniem masy.
Proces palenia definiujemy jako pożar gdy zachodzą okoliczności:
- przebiega on warunkach niekontrolowanych;
- niszczy wartości materialne nie przeznaczone do zniszczenia w danym czasie i w taki sposób, że:
- jego likwidacja wymaga zastosowania środków gaśniczych.
 Palenie jest to - proces fizyko-chemiczny polegający na intensywnej reakcji egzotermicznej łączenia się materiału
palnego z tlenem, znajdującym się w powietrzu. Procesowi palenia towarzyszą:
- wzrost temperatury;
- wydzielanie ciepła;
- świecenie w postaci żaru lub płomienia;
- wydzielanie dymów i gazów.
 Czynniki niezbędne do wywołania zjawiska palenia:
- tlen;
- materiał palny;
- ciepło (płomień, iskra).
 Temperatura zapalania to – najniższa temperatura, przy której ciało stałe wytwarza gazy zdolne do zapalenia pod
wpływem bodźca termicznego. Przykład: drewno 300 – 4000 C, papier ok. 2300 C, węgiel kamienny 400 – 5000 C.
WARUNKI POWSTAWANIA POŻAU
CIEPŁO
PALIWO
GAZ, CIECZ
CIAŁO
STAŁE
POŻAR
Mieszanie się paliwa z powietrzem
POWIETRZE
AZOT
TLEN
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
III. Grupy pożarów w zależności od rodzaju palącego się materiału i sposobu jego
spalania:
Rodzaj palących się materiałów i sposób ich spalania – wg PN-75/M.-51001
Zakres stosowania środków gaśniczych
Grupa
pożaru
Rodzaj palącego się materiału i sposób jego spalania
Typy gaśnic przenośnych
A
Pożary ciał stałych pochodzenia organicznego,
(grupa pożaru A), przy spalaniu których obok innych
zjawisk powstaje zjawisk żarzenia np.: drewno, papier,
węgiel, słoma, tworzywa sztuczne, tekstylia, itp..
 gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym
ABC;
 gaśnice płynowe z dodatkowym roztworem
środka;
 gaśnice pianowe.
B
Pożary cieczy palnych i substancji stałych,
topiących się wskutek ciepła wytwarzającego się
podczas pożaru (grupa pożaru B), np.: benzyna,
tłuszcze, farby, oleje, smoła, rozpuszczalniki, itp.
 gaśnice CO2;
 gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym
ABC;
 gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym
BC;
 gaśnice pianowe;
 gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym
roztworem środka;
Pożary gazów ,(grupa pożaru C), np.: acetylen,
butan, metan, propan, wodór, gaz ziemny i miejski,
itp..
 gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym
ABC;
 gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym
BC.
Pożary metali (grupa pożaru D), np.: aluminium, sód,
potas, lit, magnez i ich związki.
 gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym
metale.
C
D
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
IV. Środki gaśnicze:
 Woda – podstawowy środek gaśniczy, charakteryzujący się dobrymi właściwościami chłodzenia – wylana na palące
się ciało pobiera duże ilości ciepła i sam ogrzewając się oziębia je do temperatury uniemożliwiającej dalsze palenie. Para
wodna ma działanie tłumiące. Wodą gasimy pożary grupy A.
Uwaga: Wodą nie wolno gasić urządzeń pod napięciem elektrycznym, ciał reagujących z wodą (np. sód,
potas, karbid, wapno palone), cieczy palnych jak benzyna, nafta, oleje, tłuszcze (woda opada na dno zbiornika
powodując gromadzenie pary wodnej i wzrost ciśnienia co prowadzi do wyrzutów cieczy na zewnątrz zbiornika).
 Piana gaśnicza – jej działanie to odcięcie dostępu tlenu do źródła ognia (działanie tłumiące). Jest złym
przewodnikiem ciepła i może być wykorzystywana jako zabezpieczenie materiałów zagrożonych pożarem. Pianą gasimy
pożary grup A i B.
Uwaga: Nie wolno gasić pianą urządzeń pod napięciem elektrycznym oraz materiałów reagujących z wodą.
 Dwutlenek węgla – produkt całkowitego spalania węgla, a więc środek niepalny. Dwutlenek węgla jest cięższy od
powietrza, obniża stężenie tlenu w otaczającej ogień atmosferze (działanie tłumiące). Dwutlenek węgla po gwałtownym
rozprężeniu do ciśnienia atmosferycznego zestala się w masę podobną do śniegu i silnie oziębia się do ok. –78,50 C.
Dwutlenek węgla może gasić pożary grup B i C.
Uwaga: Nie wolno gasić węgla kamiennego, siarki, metali lekkich, wodoru oraz palącej się odzieży na
ludziach.
 Proszki gaśnicze – służą do gaszenia pożarów grup A, B i C. Pod wpływem wysokiej temperatury proszek
wytwarza szklistą warstwę na powierzchni gaszonego materiału odcinając dopływ tlenu.
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
V. Sprzęt gaśniczy (oznakowanie):
 Przez podręczny sprzęt gaśniczy – należy rozumieć urządzenia, przy pomocy których można przystąpić do
natychmiastowej akcji gaszenia pożaru. Są to między innymi hydronetki, gaśnice, koce gaśnicze.
1. Gaśnice – to przenośne urządzenia, których masa całkowita nie
powinna przekraczać 20 kg, po uruchomieniu samodzielnie wyrzucają
środek gaśniczy na skutek działania ciśnienia gazu (proszkowe,
śniegowe, halonowe, pianowe).
2.
Koc gaśniczy – to płachta tkaniny z włókna szklanego o
powierzchni ok. 2 m2, całkowicie niepalna. Działanie koca gaśniczego
polega na tłumieniu pożaru przez odcięcie dopływu powietrza do palącego
materiału.
3. Agregat gaśniczy – to sprzęt gaśniczy mający zapas środków
gaśniczych ponad 20 kg, wyposażony w urządzenia umożliwiające
natychmiastowe prowadzenie akcji gaśniczej.
Hydrant wewnętrzny – to zawór wodny zainstalowany na
wewnętrznej sieci wodociągowej, obudowany szafką i wyposażony w wąż
tłoczony zakończony prądownicą wodną. Do obsługi hydrantu potrzebne
są 2 osoby.
4.
TYPY GAŚNIC
Gaśnice pianowe. Agregaty pianowe.
ZALETY:
 Zapewnia szybkie chłodzenie przez skroplenie środka w kontakcie z
pożarem;
 Tworzy powłokę odcinającą
uniemożliwia ponowne zapalenie;
wydzielanie
par
palnych
cieczy
i
 Może być użyta do gaszenia urządzeń elektrycznych, jeżeli posiadają
informacje od dopuszczeniu.
ZASTOSOWANIE:
 pożary grupy A, B.
PRZECIWWSKAZANIA:
 Nie gasić:
 ciał reagujących z wodą, jak np. sód, potas, karbol,
wapno;
 ciał palących
temperaturach;
się
w
postaci
żaru
w
wysokich
 instalacji u urządzeń elektrycznych pod napięciem.
DZIAŁANIE:
 Wyciągnąć zawleczkę bezpieczeństwa;
 Nacisnąć dźwignię;
 Skierować zawór na źródło ognia naciskając dźwignię.
TYPY GAŚNIC
Gaśnice śniegowe. Agregaty śniegowe.
ZALETY:
 Środek gaśniczy nie wymaga do uwolnienia czynnika wyzwalającego;
 Działa tłumiąco wypychając tlen gazem obojętnym;
 Nie pozostawia śladów po użyciu;
 Stosuje się do gaszenia urządzeń pod napięciem.
ZASTOSOWANIE:
 Pożary grupy B i C;
 Urządzenia i instalacje pod napięciem do 1
kV.
PRZECIWWSKAZANIA
 Nie wolno gasić:
 pożarów
siarki,
węgla,
metali
lekkich,
materiałów, obok których są związki cyjanków;
 palących się ludzi;
DZIAŁANIE
 silnie rozgrzanych
urządzeń.
 Wyciągnąć zawleczkę;
 Nacisnąć dźwignię uwalniającą
CO2;
 Wydajność kontrolować zaworem.
elementów
konstrukcji
TYPY GAŚNIC
Gaśnice proszkowe. Agregaty
proszkowe.
ZALETY:
 Nietoksyczność, neutralność;
 Duża zdolność penetracji ognia, chłodzenie i
tworzenia warstwy izolacyjnej przed ogniem;
 Możliwość gaszenia urządzeń elektrycznych;
 Proszki fosforanowe posiadają zwiększoną
odporność na wilgotność, wstrząsy i gaszą pożary
grupy A;
 Gasi skutecznie pożary gazów.
PRZECIWWSKAZANIA
 Nie powinno się gasić:
 części ruchomych maszyn, komputerów
i sprzętu elektronicznego.
DZIAŁANIE
 Wyciągnąć zawleczkę bezpieczeństwa;
ZASTOSOWANIE:
 Proszki fosforanowe gaszą pożary grupy A, B, C;
 Proszki węglanowe gaszą pożary grupy B, C;
 Urządzenia elektryczne pod napięciem do 1 kV;
 Pożary grup D (proszek D).
 Nacisnąć dźwignię;
 Uwolniony proszek i jego wydajność kontroluje się
zaworem.
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
VI. Alarmowanie straży pożarnej:
Aby zaalarmować straż pożarną należy:
 Nacisnąć
sygnalizator pożaru
ręczny
 Z najbliższego telefonu połączyć się ze stanowiskiem alarmowania straży pożarnych lub
centralą zakładową i zgłosić:
 Co się pali?
- (rodzaj pomieszczenia lub jaki budynek itp.. względnie rodzaj innego zdarzenia przy którym
niezbędna jest interwencja służb ratowniczych);
 Gdzie się pali?
- adres, jakie jest zagrożenie? czy w obiekcie znajdują się ludzie, jakie obiekty są w sąsiedztwie
i czy są zagrożone?.
 Kto zgłasza?
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
Alarmowanie
1. Każdy, kto zauważył pożar lub uzyskał informację o pożarze obowiązany jest zachować
spokój i nie dopuszczając do paniki natychmiast zaalarmować:
a)
osoby znajdujące się w sąsiedztwie pożaru, narażone na jego skutki,
b)
pracowników ochrony obiektu, telefonicznie lub włączając przycisk alarmowy,
c)
Państwową Straż Pożarną
tel. 998
2. Alarmowanie straży pożarnej należy przeprowadzić z najbliższego telefonu,
3. Po uzyskaniu połączenia ze strażą pożarną należy wyraźnie podać :
a) gdzie się pali - dokładnie adres budynku i jego nazwę,
b) co się pali - np. pokój biurowy na XXV p.
c) czy istnieje zagrożenie życia ludzkiego, czy w rejonie objętym pożarem lub w
bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się materiały łatwo zapalne lub wybuchowe itp.
d) numer telefonu, z którego się dzwoni oraz swoje imię i nazwisko.
UWAGA: po potwierdzeniu przyjęcia meldunku przez dyżurnego telefonistę odłożyć słuchawkę i
odczekać przy telefonie na ewentualne sprawdzenie, czy meldunek o pożarze nie jest fałszywy.
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
VII. Ewakuacja:
 Drogi ewakuacyjne, drogi ratunkowe i wyjścia awaryjne, a także ich trasy, powinny być oznakowane w
sposób dobrze widoczny i trwały;
 Znaki ewakuacyjne i znaki ochrony przeciwpożarowej powinny być
fotoluminescencyjnych, jeżeli nie jest konieczne zastosowanie oświetlenia awaryjnego.
wykonane
z
materiałów
 Nie wolno zastawiać (ani od wewnątrz, ani na zewnątrz) i nie zamykać wyjść
ewakuacyjnych;
 Drzwi muszą się w każdej chwili łatwo i szybko otwierać bez żadnych dodatkowych
środków pomocniczych, tak długo jak w pomieszczeniu znajdują się ludzie;
 Wymagania dotyczące wyjść awaryjnych nie są spełnione, jeżeli obok wyjścia
awaryjnego nie znajduje się skrzynka z kluczem;
 Drzwi pożarowe i drzwi dymoszczelne muszą być zawsze zamknięte, z wyjątkiem
drzwi
zaopatrzonych
w
prawidłowo
działające,
skuteczne
urządzenia
samozamykające;
 Żadne przedmioty nie mogą utrudniać samoczynnego zamykania drzwi.
 Ewakuacja – mienia w zakładzie powinna odbywać się z uwzględnieniem
przedmiotów, które stanowią dla danego zakładu podstawę jego działania: np.: plany,
projekty, dyskietki komputerowe, unikalna aparatura, prototypy. Ewakuacja
przedmiotów dużych i ciężkich jest nierealna i bezcelowa.
ZAPOBIEGANIE POŻAROM
 Nie zmieniać usytuowania zainstalowanych urządzeń gaśniczych i sygnalizacji pożarowej;
 Nie zastawiać i nie zawężać dróg ewakuacyjnych;
 Drogi ewakuacyjne nie mogą być wykorzystywane do składowania lub przechowywania
przedmiotów i różnych materiałów;
 Zaznajomić pracowników z przepisami przeciwpożarowymi obowiązującymi w zakładzie
pracy;
 W strefach zagrożenia wybuchem, w miejscach składowania materiałów niebezpiecznych
pożarowo oraz określonych przez właściciela obiektu, nie wolno stosować ognia otwartego ani
palić tytoniu;
 Palenie papierosów dozwolone wyłącznie w miejscach do tego przeznaczonych;
 Urządzenia i osprzęt elektryczny powinny być użytkowane zgodnie z instrukcją obsługi;
 Nie przechowywać materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od:
 urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do
temperatury przekraczającej 1000 C;
 linii kablowych o napięciu powyżej 1 kV;
 przewodów uziemiających oraz przewodów odprowadzających instalacji odgromowej;
 Odstęp od źródeł promieniowania cieplnego powinien wynosić co najmniej 1 m.
ZAPOBIEGANIE POŻAROM
 Składowanie łatwo zapalnych
przeznaczonych do tego celu;
cieczy
i
substancji
wyłącznie
w
pomieszczeniach
 Ograniczanie ilości materiałów łatwo zapalnych przechowywanych na danym stanowisku
pracy – nie więcej niż zapotrzebowanie dobowe;
 Systematyczne usuwanie odpadów łatwo zapalnych;
 Zlewanie pozostałości łatwo zapalnych płynów do oddzielnych pojemników według rodzaju
składu chemicznego,
Łatwo zapalne odpady materiałów i
płynów o nieznanym składzie
magazynować oddzielnie.
Łatwo zapalne odpady, także nasycone olejem szmaty, wrzucać do zamykanych
niepalnych pojemników.
Dziękuję za uwagę!
Download