tekst rozporządzenie
advertisement
Projekt 19.02.2015 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA1) z dnia ……………………….. r. w sprawie zabezpieczenia finansowego i zabezpieczenia środków Na podstawie art. 28h ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2015 r. poz. 196), zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób ustalania wysokości zabezpieczenia finansowego; 2) sposób ustalania wysokości zabezpieczenia środków; 3) kryteria wyboru formy zabezpieczeń, o których mowa w pkt 1 i 2; 4) formę, terminy przekazywania i zakres sprawozdań z wydatkowania środków pochodzących z zabezpieczeń, o których mowa w pkt 1 i 2. § 2. 1. Proponowaną formę i wysokość zabezpieczenia finansowego i zabezpieczenia środków określa się z uwzględnieniem informacji i szacunków przedstawionych przez przedsiębiorcę we wniosku o udzielenie koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla oraz z uwzględnieniem informacji przedstawionych w dokumentacji hydrogeologicznej, w dokumentacji geologiczno – inżynierskiej i w projekcie zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla. 2. Szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia finansowego jest określony w załączniku nr 1. 3. Szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia środków jest określony w załączniku nr 2. § 3. 1. Kryteria wyboru formy zabezpieczenia finansowego określa się w zależności od montażu finansowego planowanego przedsięwzięcia i kondycji finansowej przedsiębiorcy oraz z uwzględnieniem formy zabezpieczenia finansowego proponowanej przez niego we wniosku o udzielenie koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla, przy czym: 1) zabezpieczenie finansowe ustanawiane w formie środków pieniężnych nie może być mniejsze niż 15% całkowitej wysokości zabezpieczenia, określonej na podstawie § 2 ust. 2; 2) zabezpieczenie finansowe w formie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej potwierdzającej zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nie może być większe niż 85% całkowitej wysokości zabezpieczenia, określonej zgodnie z § 2 ust. 2. 2. Montażem finansowym przedsięwzięcia jest określenie źródeł finansowania działalności polegającej na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla wraz z określeniem procentowego udziału kapitału własnego przedsiębiorcy oraz udziału zewnętrznych źródeł finansowania w całym przedsięwzięciu jakim jest podziemne składowanie dwutlenku węgla. Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej – środowisko na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. z 2014 r., poz. 1267). 1) § 4. Kryteria wyboru formy zabezpieczenia środków określa się w zależności od montażu finansowego planowanego przedsięwzięcia oraz kondycji finansowej przedsiębiorcy z uwzględnieniem proponowanej formy tego zabezpieczenia, określonych we wniosku o udzielenie koncesji na podziemne składowanie dwutlenku węgla, przy czym: 1) zabezpieczenie środków ustanawiane w formie opłaty gwarancyjnej nie może być mniejsze niż 15% całkowitej wysokości zabezpieczenia, określonej na podstawie § 2 ust. 3; 2) zabezpieczenie środków w formie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej potwierdzającej zawarcie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nie może być większe niż 85% całkowitej wysokości zabezpieczenia, określonej na podstawie § 2 ust. 3. § 5. 1. Sprawozdania z wydatkowania środków pochodzących z zabezpieczenia finansowego należy przedkładać organowi koncesyjnemu corocznie w formie pisemnej wraz ze sprawozdaniem rocznym, o którym mowa w art. 127d ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze. 2. Po zakończeniu wydatkowania środków pochodzących z zabezpieczenia finansowego, należy przedstawić sprawozdanie końcowe, które sporządza się w formie pisemnej, w terminie nie później niż 2 miesiące od dnia zakończenia wydatkowania środków pochodzących z tego zabezpieczenia. 3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera szczegółowe zestawienie poniesionych wydatków związanych z koniecznością wykonania poszczególnych obowiązków, o których mowa w § 2 ust. 2 wraz z procentowym określeniem wielkości wykorzystanego zabezpieczenia oraz uzasadnieniem poszczególnych kosztów w tym, w odniesieniu co do należytego wykonywania obowiązków w zakresie eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla oraz likwidacji zakładu górniczego. Do sprawozdania należy dołączyć opinię biegłego rewidenta oraz dowody poniesienia wyszczególnionych w sprawozdaniu kosztów w postaci faktur. § 6. 1. Sprawozdanie z wydatkowania środków pochodzących z zabezpieczenia środków, ustanowionego w formie innej niż opłata gwarancyjna, sporządza Krajowy Administrator Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla w formie pisemnej i przedstawia je organowi koncesyjnemu corocznie do dnia 31 stycznia. 2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera szczegółowe uzasadnienie poniesionych wydatków oraz uzasadnienie co do należytego wykonywania obowiązków w zakresie określonym w art. 28e ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze. Do sprawozdania należy dołączyć opinię biegłego rewidenta oraz dowody poniesienia wyszczególnionych w sprawozdaniu kosztów w postaci faktur. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. MINISTER ŚRODOWISKA Załączniki do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia ........ (poz. .........) Załącznik nr 1 SPOSÓB USTALANIA WYSOKOŚCI ZABEZPIECZENIA FINANSOWEGO Wysokość zabezpieczenia finansowego (ZF) zależy od kosztów związanych z eksploatacją podziemnego składowiska dwutlenku węgla (ZFE) oraz kosztów likwidacji zakładu górniczego (ZFL). Koszty związane z eksploatacją podziemnego składowiska dwutlenku węgla wylicza się na podstawie wzoru: ZFE = ZFE/m + ZFE/n + ZFE/e + ZFE/s + ZFE/o Poszczególne składniki wzoru zostały określone w pkt 1-5 poniżej. 1) ZFE/m - koszty prowadzenia monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla na etapie eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla, które określa się na podstawie wzoru: ZFE/m = a * RMS, gdzie: ZFE/m – koszty prowadzenia monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla na etapie eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla; a – ilość lat, na jakie została przewidziana eksploatacja podziemnego składowiska dwutlenku węgla; RMS – roczne koszty prowadzenia monitoringu podziemnego składowiska dwutlenku węgla na etapie eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla oszacowane na podstawie planu monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla, uwzgledniające m.in. koszty koniecznych do podjęcia czynności związanych z prowadzeniem monitorowania, jego częstotliwości i zakresu oraz niezbędnego sprzętu, jak również koszty aktualizacji planu monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla oraz koszty sporządzania raportów zawierających wyniki monitoringu składowiska, przygotowywane na potrzeby sprawozdania rocznego, o którym mowa w art. 127m ustawy – Prawo geologiczne i górnicze. 2) ZFE/n - koszty prowadzenia działań naprawczych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1a ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, na etapie eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla, oszacowane na podstawie planu działań naprawczych poprzez uwzględnienie m.in. skali i zakresu środków naprawczych, czasu trwania zdarzenia uprawniającego do uruchomienia środków naprawczych i przewidywaną częstotliwość wystąpienia tych zdarzeń, w oparciu o analizę statystyczną danych odnoszących się do korekty nieprawidłowości, w skrajnym przypadku katastrof, związanych z podziemnym składowaniem dwutlenku węgla, w tym koszty aktualizacji planu działań naprawczych, które określa się na podstawie wzoru: ZFE/n = b * Vmax * Ceua, gdzie: ZFE/n – koszty prowadzenia działań naprawczych; b – wyrażony w procentach wskaźnik wielkości możliwego wydostania się dwutlenku węgla z podziemnego składowiska dwutlenku węgla oszacowany na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, nie wyższy niż 2% maksymalnej ilości dwutlenku węgla przewidzianego do zatłoczenia do podziemnego składowiska dwutlenku węgla; Vmax – maksymalna ilość dwutlenku węgla planowana do zatłoczenia, liczona w tonach, oszacowana na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla; Ceua – rynkowa cena jednostki emisji (EUA) w dniu szacowania, gdzie EUA to jednostka emisji (European Union Allowances) odpowiadająca emisji 1 tony dwutlenku węgla. 3) ZFE/e - koszty rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla związane z koniecznością zrzeczenia się ulg dotyczących emisji z miejsca składowania, na etapie eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla, które określa się na podstawie wzoru: ZFE/e = c * Vmax * Ceua, gdzie: ZFE/e – koszty rozliczenia wielkości emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla; c – wyrażony w procentach wskaźnik wielkości możliwego wydostania się dwutlenku węgla z podziemnego składowiska dwutlenku węgla oszacowany na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, nie wyższy niż 2% maksymalnej ilości dwutlenku węgla przewidzianego do zatłoczenia do podziemnego składowiska dwutlenku węgla; Vmax – maksymalna ilość dwutlenku węgla planowana do zatłoczenia, liczona w tonach, oszacowana na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla; Ceua – rynkowa cena jednostki emisji (EUA) w dniu szacowania. 4) ZFE/s - koszty działań naprawczych i działań zapobiegawczych w rozumieniu przepisów ustawy o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, z uwzględnieniem rodzajów kosztów określonych w art. 21 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2014 r. poz. 210 i 1101). 5) ZFE/o - koszty wypłaty odszkodowań za szkody, które ujawniły się do czasu zamknięcia podziemnego składowiska dwutlenku węgla oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, w oparciu m.in. o ryzyko wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla na etapie eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla. Koszty związane z likwidacją zakładu górniczego prowadzącego działalność polegającą na podziemnym składowaniu dwutlenku węgla określa się na podstawie wzoru: ZFL = ZFL/u + ZFL/m + ZFL/n + ZFL/e + ZFL/s + ZFL/o Poszczególne składniki wzoru zostały określone w pkt 1-6 poniżej. 1) ZFL/u - koszty usunięcia obiektów zakładu górniczego i likwidacji odwiertów i innych instalacji związanych z podziemnym składowiskiem dwutlenku węgla, w tym rurociągów, kabli i linii energetycznych, oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, w szczególności tymczasowego planu działań po zamknięciu podziemnego składowiska dwutlenku węgla. 2) ZFL/m - koszty prowadzenia monitoringu zamkniętego podziemnego składowiska dwutlenku węgla przez okres nie krótszy niż 20 lat od dnia jego zamknięcia, które określa się na podstawie wzoru: ZFL/m = d * RMZ, gdzie: ZFL/m – koszty prowadzenia monitoringu zamkniętego podziemnego składowiska dwutlenku węgla przed przekazaniem odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla; b – ilość lat prowadzenia monitoringu podziemnego składowiska dwutlenku węgla po jego zamknięciu przed przekazaniem odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla, nie mniejsza niż 20 lat; RMZ – roczne koszty prowadzenia monitoringu po zamknięciu podziemnego składowiska dwutlenku węgla przed przekazaniem odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla, oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, w szczególności planu monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla, uwzgledniające m.in. koszty koniecznych do podjęcia czynności związanych z prowadzeniem monitorowania, częstotliwości i zakresu monitoringu oraz niezbędnego sprzętu. 3) ZFL/n - koszty prowadzenia działań naprawczych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1a ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, na etapie likwidacji zakładu górniczego, oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, w szczególności planu działań naprawczych poprzez uwzględnienie m.in. skali i zakresu środków naprawczych, czasu trwania zdarzenia uprawniającego do uruchomienia środków naprawczych i przewidywaną częstotliwość wystąpienia tych zdarzeń, w oparciu o analizę statystyczną danych odnoszących się do korekty nieprawidłowości, w skrajnym przypadku katastrof, związanych z podziemnym składowaniem dwutlenku węgla, w tym wysokość kosztów aktualizacji planu działań naprawczych, które określa się analogicznie do kosztów prowadzenia działań naprawczych określonych dla etapu eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla (ZFE/n). 4) ZFL/e - koszty rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla, związane z koniecznością zrzeczenia się ulg dotyczących emisji z miejsca składowania, na etapie likwidacji zakładu górniczego, które określa się analogicznie do kosztów rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla na etapie eksploatacji podziemnego składowiska dwutlenku węgla (ZFE/e). 5) ZFL/s - koszty prowadzenia działań naprawczych i działań zapobiegawczych w rozumieniu przepisów ustawy o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie, oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla z uwzględnieniem rodzajów kosztów określonych w art. 21 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2014 r. poz. 210 i 1101). 6) ZFL/o - koszty wypłaty odszkodowań za szkody, które ujawniły się po zamknięciu podziemnego składowiska dwutlenku węgla, oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, w oparciu m.in. o ryzyko wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla na etapie likwidacji zakładu górniczego. Uwzględniając powyższe koszty, wysokość zabezpieczenia finansowego (ZF) wyraża się następującym wzorem: ZF = ZFE +ZFL, gdzie: ZF - sumaryczna wartość zabezpieczenia finansowego; ZFE – wysokość zabezpieczenia finansowego należytego wykonania obowiązków związanych z eksploatacją podziemnego składowiska dwutlenku węgla; ZFL – wysokość zabezpieczenia finansowego należytego wykonania obowiązków związanych z likwidacją zakładu górniczego. Załącznik nr 2 SPOSÓB USTALANIA WYSOKOSCI ZABEZPIECZENIA ŚRODKÓW Wysokość zabezpieczenia środków ustanawianego w celu finansowania realizacji zadań Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla po przekazaniu mu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla, określa się na podstawie wzoru: ZS = ZSm + ZSn + ZSs + ZSe + ZSg + ZSo Poszczególne składniki wzoru zostały określone w pkt 1-6 poniżej. 1) ZSm - koszty związane z prowadzeniem monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla przez okres nie krótszy niż 30 lat, określa się na podstawie wzoru: ZSm = g * RMK, gdzie: ZSm – koszty prowadzenia monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla; g – ilość lat prowadzenia monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla, nie mniejsza niż 30 lat; RMK – roczne koszty prowadzenia monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla, oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, w szczególności planu monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla. 2) ZSn - koszty finansowania zabezpieczenia ryzyka związanego z podejmowaniem działań naprawczych po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla, które określa się na podstawie wzoru: ZSn = h * Vmax * Ceua, gdzie: ZSn – koszty finansowania zabezpieczenia ryzyka związanego z podejmowaniem działań naprawczych; h – wyrażony w procentach wskaźnik wielkości możliwego wydostania się dwutlenku węgla z kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla oszacowany na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, nie wyższy niż 2% maksymalnej ilości dwutlenku węgla przewidzianego do zatłoczenia do podziemnego składowiska dwutlenku węgla; Vmax – maksymalna ilość dwutlenku węgla planowana do zatłoczenia, liczona w tonach, oszacowana na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla; Ceua – rynkowa cena jednostki emisji (EUA) w dniu szacowania. 3) ZSe - koszty rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla, które określa się na podstawie wzoru: ZSe = i * Vmax * Ceua, gdzie: ZSe – koszty rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla; i – wyrażony w procentach wskaźnik wielkości możliwego wydostania się dwutlenku węgla z kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla oszacowany na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, nie wyższy niż 1% maksymalnej ilości dwutlenku węgla znajdującego się w podziemnym składowisku dwutlenku węgla; Vmax – maksymalna ilość dwutlenku węgla planowana do zatłoczenia do podziemnego składowiska dwutlenku węgla, liczona w tonach, oszacowana na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla; Ceua – rynkowa cena jednostki emisji (EUA) w dniu szacowania. 4) ZSs - koszty działań naprawczych i działań zapobiegawczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. Nr 75, poz. 493, z późn. zm.), oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla z uwzględnieniem rodzajów kosztów opisanych w art. 21 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. z 2014 r. poz. 210 i 1101). 5) ZSg - koszty podejmowania innych działań mających na celu zagwarantowanie długoterminowej stabilności podziemnego składowania dwutlenku węgla, oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla. 6) ZSo - koszty wypłaty odszkodowań za szkody ujawnione po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla, oszacowane na podstawie planu zagospodarowania podziemnego składowiska dwutlenku węgla, w oparciu m.in. o ryzyko wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla. Uwzględniając powyższe koszty wysokość zabezpieczenia środków (ZS) w celu finansowania realizacji zadań Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla po przekazaniu mu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla wyraża się następującym wzorem: ZS = ZSm + ZSn + ZSe + ZSs +ZSg + ZSo, gdzie: ZS – sumaryczna wysokość zabezpieczenia środków; ZSm – koszty prowadzenia monitoringu kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla przez okres nie krótszy niż 30 lat; ZSn – koszty finansowania zabezpieczenia ryzyka związanego z podejmowaniem działań naprawczych; ZSe – koszty rozliczenia emisji w przypadku wydostania się dwutlenku węgla poza kompleks podziemnego składowania dwutlenku węgla; ZSs – koszty prowadzenia działań naprawczych i działań zapobiegawczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz. U. Nr 75, poz. 493, z późn. zm.); ZSg – koszty podejmowania innych działań mających na celu zagwarantowanie długoterminowej stabilności podziemnego składowania dwutlenku węgla; ZSo – koszty wypłaty odszkodowań za szkody mogące ujawnić się po przekazaniu odpowiedzialności za zamknięte podziemne składowisko dwutlenku węgla Krajowemu Administratorowi Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla.
