Zespół nabytego braku odporności (ang. Acquired Immune

advertisement
AIDS
Sławomir Gromadzki
[email protected]
Zespół nabytego braku odporności (ang. Acquired Immune Deficiency
Syndrome) to końcowe stadium zakaŜenia wirusem HIV. AIDS charakteryzuje
się bardzo niską ilością limfocytów T (CD4) układu immunologicznego
(odpornościowego), co prowadzi do np. nowotworów, grzybic, zapalenia płuc
itp. mogących zakończyć się śmiercią pacjenta. Wirus HIV przenosi się poprzez:
kontakt zakaŜonej krwi z krwią lub błoną śluzową, np. uŜywanie tej samej igły,
narzędzi dentystycznych itp., kontakt seksualny, dot. takŜe kontaktów oralnych,
przeniesienie z matki na dziecko.
Po zakaŜeniu wirus HIV atakuje limfocyty T, szczególnie te, na których
występują antygeny CD4 (tzw. limfocyty T4). Wirus w Ŝywej komórce
dokonuje procesu odwrotnej transkrypcji. Przy pomocy enzymów zapisuje
informację genetyczną ze swojego RNA do DNA limfocytu T4, który w
konsekwencji tego procesu przekształca się w „fabrykę” wirusów HIV. Od
momentu gdy wirus powiela się w komórce limfocytu, czyni ją niewidzialną dla
układu odpornościowego. Oprócz tego na powierzchni zaraŜonego limfocytu T
wirus umieszcza białka uśmiercające kaŜdą zdrową komórkę limfocytu T, która
zbliŜy się do niej.
Czas od chwili kontaktu z wirusem, do momentu, w którym moŜna
zdiagnozować infekcję za pomocą typowych testów trwa około sześciu tygodni.
W ciągu kilku dni po zakaŜeniu moŜe rozwinąć się choroba trwająca do kilku
tygodni. W tym okresie występują objawy ogólne takie jak powiększenie
węzłów chłonnych, podwyŜszona temperatura i inne grypopodobne symptomy.
Stwarza to podwójne niebezpieczeństwo, poniewaŜ chory zazwyczaj nie zdaje
sobie sprawy z tego, Ŝe jest zakaŜony, a poziom wirusa we krwi osiąga bardzo
wysokie wartości, co ułatwia jego dalsze rozprzestrzenianie się. Po dość długim
okresie bezobjawowym (trwającym nawet kilkanaście lat) zaczynają pojawiać
się objawy uszkodzenia układu immunologicznego. Pacjent zapada na choroby,
które u ludzi nieposiadających uszkodzonego układu odpornościowego nie
występują.
HIV jest w stanie szybko się adaptować i zmieniać formę, co jest kluczem do
jego przetrwania.
HIV poza organizmem człowieka ginie pod wpływem typowych środków
odkaŜających. Wirusa zabija juŜ podgrzewanie do temperatury 56ºC przez pół
godziny.
Pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV nie oznacza jeszcze, Ŝe osoba
jest chora na AIDS. Oznacza on natomiast, Ŝe osoba jest naraŜona na działanie
wirusa HIV, czemu dowodzi obecność przeciwciał tego wirusa we krwi.
Obecność wirusa HIV często nie wystarcza do zachorowania na AIDS.
Osoba zaraŜona wirusem HIV musi dodatkowo osłabić swój układ obronny
przez pesymizm, stosowanie uŜywek (narkotyki, papierosy, alkohol, kawa,
czekolada, herbata, cola itp.), brak ruchu, spoŜywanie pokarmów takich
jak: słodycze, czekolada, sery Ŝółte, pokarmy mięsne i nabiałowe, itp.
JeŜeli jednak osoba zaraŜona wirusem HIV prowadzi wybitnie zdrowy styl
Ŝycia, przechodzi na dietę wegańską, myśli pozytywnie, codziennie
wychodzi na energiczny spacer na świeŜym powietrzu wówczas wirus HIV
nie odwaŜa się zaatakować silnych limfocytów T. Pozostaje w organizmie w
formie utajonej i choroba się nie rozwija. Według najnowszych badań
niewykluczone jest takŜe, Ŝe sprawny system obronny jest w stanie nawet
unicestwić wirusa HIV.
Faktycznie na AIDS choruje jedynie ok. 50 % osób zaraŜonych wirusem
HIV, co świadczy o tym, Ŝe pozostałe osoby, które równieŜ zostały tym
wirusem zaraŜone nie zachorowały na AIDS, poniewaŜ posiadają sprawny
system obronny. Istnieją przypadki osób będących przez wiele lat
nosicielami HIV, u których nigdy nie stwierdzono Ŝadnych objawów braku
odporności. Uznaje się, Ŝe szanse na rozwój AIDS u osób zakaŜonych
wirusem HIV są większe, jeŜeli w momencie infekcji i później działanie
systemu odpornościowego jest silnie tłumione przez niezdrowy styl Ŝycia,
dodatkowe infekcje itp. Ryzyko wystąpienia AIDS jest proporcjonalne do
stopnia osłabienia systemu odpornościowego. AIDS moŜe uniknąć nawet
nosiciel HIV naleŜący do grupy wysokiego ryzyka pod warunkiem, Ŝe jego
system odpornościowy jest sprawny.
Wiele tysięcy nosicieli wirusa HIV nie wykazuje objawów AIDS. Co
ciekawe, moŜna takŜe znaleźć ludzi, którzy nie mają juŜ przeciwciał HIV a
byli w przeszłości nosicielami HIV Środowisko medyczne nie moŜe tego
faktu wytłumaczyć, a lekarze często badają krew takich osób, jak gdyby nie
wierzyli, Ŝe wirusa juŜ nie ma.
Na świecie Ŝyją tysiące osób, które przeŜyły AIDS, i które nie wykazują
Ŝadnych symptomów i prowadzą zupełnie normalne Ŝycie przez wiele lat po
wykryciu u nich obecności wirusa HIV.
ZALECENIA
NaleŜy koniecznie sunąć z diety pokarmy mięsne oraz nabiałowe, słodycze,
ciasta, napoje gazowane, uŜywki (alkohol, papierosy, narkotyki, kawa, cola,
czekolada, herbata itp.), ostre przyprawy, marynaty, ocet, Ŝywność z dodatkami
i środkami koloryzującymi, przetwory z białej mąki oraz inne rafinowane
produkty, tłuszcze nasycone, rafinowaną sól, cukier i produkty zawierające
cukier, wszystkie białka zwierzęce, a takŜe wszystkie produkty zawierające
kofeinę.
Unikać leków syntetycznych, które zawsze obciąŜają wątrobę i często osłabiają
układ obronny (np. antybiotyki).
Jak najwięcej przebywać na świeŜym powietrzu i odpoczywać, a takŜe
umiarkowanie korzystać ze słońca, gdyŜ jego wpływ usprawnia układ obronny
oraz odtruwa organizm.
Unikać naleŜy zbyt częstego współŜycia seksualnego, gdyŜ brak umiaru w tym
względzie prowadzi do duŜych niedoborów cynku, przez co system obronny
oraz nerwowy nie są w stanie prawidłowo funkcjonować.
Najbardziej destruktywne czynniki, osłabiające funkcję odpornościową to:
naduŜywanie alkoholu i narkotyków, pesymizm, niezdrowa dieta oraz zbyt
aktywne Ŝycie seksualne.
Dieta musi być wyłącznie wegańska (całkowicie roślinna) połączona z
codziennymi ćwiczeniami, głębokim oddychaniem, radosnym usposobieniem,
pozytywnym myśleniem, codzienną lekturą Słowa BoŜego oraz modlitwą.
Niestety problem polega na tym, ze większość ludzi ma ogromny problem ze
stosowaniem wspomnianych zaleceń, a nawet jeśli je stosuje to nie robi tego z
przyjemnością. śeby to zmienić konieczne jest "nowonarodzenie się"
(narodzenie się z Ducha Świętego). W wyniku tego doświadczenia w takiej
osobie zaczyna mieszkać sam Duch Święty, który powoduje, Ŝe zdrowy styl
Ŝycia i wspomniana dieta zaczynają sprawiać coraz większą radość. Jeśli to
wspaniale i najwaŜniejsze doświadczenie (nowonarodzenie), bez którego według słów Zbawiciela - "nikt nie moŜe ujrzeć Królestwa BoŜego", nie stało
się jeszcze Twoim udziałem, to gorąco zachęcam do lektury ksiązki „Droga do
Chrystusa”, która znajduje się na stronie www.nadzieja.pl/ksiazki/index.html
Jeśli chodzi naturalne środki pomocne w przypadku osób zaraŜonych wirusem
HIV oraz chorych na AIDS to naleŜy stosować (najlepiej jednocześnie)
następujące środki:
Special Two,
Koci Pazur na zmianę z Pau d'Arco,
Boracelle,
Fenomen natury,
Glyconutrients,
ŚwieŜo zmielone nasiona lnu – 2 razy dziennie 1 duŜą łyŜkę z posiłkami,
Aloe vera - zawiera karizynę, która opóźnia rozwój i rozprzestrzenianie się
wirusa HIV
Rapaholin, Syligran, Sylimarol, mieszanki ziołowe lub tabletki ziołowe
usprawniające pracę wątroby, Czarna rzodkiew, mniszek lekarski.
W/w środki osłaniają wątrobę, odtruwają ja i pomagają w regeneracji, a takŜe
oczyszczają krew. Wątroba jest organem odtruwającym i w tym przypadku musi
działać wyjątkowo sprawnie. W/w środki naleŜy stosować według wskazań
zamieszczonych na ulotce lub opakowaniu.
Hormon DHEA (dehydroepiandrosteron) - moŜe poprawiać działanie systemu
odpornościowego i przeciwdziała starzeniu się. Jego działanie jest podobne do
działania melatoniny.
Polisacharyd występujący w grzybie maitake zwalcza jest pomocny w
zwalczaniu wirusa HIV.
Czosnek i cebula znane są ze swoich antywirusowych właściwości.
SYBERYJSKA MIKSTRURA Z CZOSNKU I SOKU Z CYTRYNY
Rewelacyjny specyfik, który jest bardzo popularny na Syberii. Daje on podobno wspaniale
wyniki w leczeniu bezsenności, chorób górnych dróg oddechowych, chorób serca,
nadciśnienia, miaŜdŜycy, cukrzycy, słabej odporności, lambliozy, kandydozy, schorzeń
skórnych, trądziku itp.
Są takie osoby, które w przypadku bezsenności regularnie stosując ten środek, juŜ po 10
dniach od chwili rozpoczęcia kuracji, zasypiają wieczorem na siedząco.
Aby przygotować tę miksturę, naleŜy wycisnąć sok z 24 cytryn i zrobić miazgę z 40 dkg
czosnku. Wlać to wszystko do litrowego słoja i nie zakręcać go tylko przykryć gazą i
umieścić w ciemnym i chłodnym miejscu, pozostawiając w celu sfermentowania na 14 dni.
Po upływie tego czasu naleŜy zawartość słoika przecedzić zlewając ja do małych,
zakręcanych słoików, które naleŜy przechowywać w lodowce. Przed uŜyciem zawsze
wstrząsnąć ten roztwór i przeciw bezsenności zaŜywać 1 raz dziennie po 1 malej łyŜeczce z
1/2 szklanki wody cieplej przed snem, przez 2 miesiące.
Efekt uzyskuje się po ok. 10 - 12 dniach.
Inhibitory proteazy – leki, które przyłączają się do enzymu wirusowego
zwanego proteazą i blokują jego działanie. JeŜeli proteaza nie ma moŜliwości
normalnego działania, wirus HIV nie moŜe się rozmnaŜać. Ta kategoria leków
stwarza wielkie nadzieje na leczenie infekcji HIV, na co wskazują wyniki
przynajmniej niektórych badań.
Spośród naturalnych źródeł inhibitorów proteaz najlepszym wydają się być
przetwory z soi.
Osoby chore na AIDS mają zwykle niedobór wagi ciała i często stykają się z
problemami związanymi z nieprawidłowym przyswajaniem pokarmów. Z tego
powodu naleŜy do kaŜdego posiłku (wegetariańskiego) spoŜywać po 1 duŜej
łyŜce otartych nasion kozieradki z np. miodem, gdyŜ zwiększa ona
przyswajalność składników odŜywczych (szczególnie białka) i wzmacnia układ
obronny.
Standardowe podejście do leczenia HIV koncentruje się na stosowaniu leków,
które próbują blokować rozmnaŜanie się wirusa. Leki syntetyczne stosowane
przeciwko wirusowi HIV działają poprzez zajęcie miejsca jednego ze
składników wirusa w momencie jego rozmnoŜenia, co blokuje próbę reprodukcji
wirusa. Leki te wydłuŜają okres przeŜycia i opóźniają postępy choroby
przynajmniej u niektórych osób.
Niestety wadą stosowania tych leków jest ich toksyczność (szczególnie w
przypadku AZT), a takŜe nieprzyjemne skutki uboczne. Ponadto z czasem,
najwcześniej po roku od rozpoczęcia terapii, wirus uodparnia się na te leki.
W związku z tym o wiele lepszym rozwiązaniem jest koncentrowanie się na
zdrowym stylu Ŝycia oraz naturalnych opisanych w niniejszym opracowaniu
metodach i środkach.
Oprócz wymienionych w niniejszym opisie wskazówek koniecznie naleŜy
zapoznać się z treścią następujących opracowań:
CZY MOśNA WYLECZYĆ SIĘ Z AIDS? Jest to niezwykle interesujący (niŜej
zamieszczony) wykład, którego autorem jest dr Sang Lee.
CHOROBY AUTOIMMUNOLOGICZNE. Wprawdzie AIDS nie zalicza się do
tych chorób, ale oba przypadki maja ogromny związek z układem obronnym i
lektura tego materiału uświadamia jak niezmiernie waŜne jest nastawienie
psychiczne i styl Ŝycia.
WOLNI OD UśYWEK,
DEPRESJA. Zastosowanie podanych tu zaleceń pomoŜe skutecznie wzmocnić i
uspokoić system nerwowy, który ma ogromny związek z systemem obronnym.
CHOROBY GORNYCH DROG ODDECHOWYCH
Sławomir Gromadzki
[email protected]
UWAGA!
Informacje o wymienionych w opracowaniu ziołolekach oraz sposób ich zaŜywania znajdują
się w dziale ARTYKUŁY w temacie ZIOLOŁEKI.
Środki te moŜna nabyć w niektórych sklepach zielarskich bądź zamówić za pobraniem
pocztowym (płatne przy odbiorze) w sklepie zielarsko-medycznym "Leki z BoŜej Apteki"
(Szczecin):
EMAIL: [email protected]
TEL:
091 433 85 38
Aby leczenie opisanej tutaj dolegliwości było kompletne naleŜy koniecznie dodatkowo
przeczytać treść wszystkich opracowań na temat zdrowia (znajdujących się w dziale
ARTYKUŁY) a przynajmniej artykuł pt. ZASADY ZDROWIA, gdyŜ realizując podane tam
zalecenia oraz odŜywiając się wyłącznie według zawartych tam przepisów kulinarnych z
czasem usunięta zostanie prawdziwa przyczyna dolegliwości a nie jedynie jej objawy.
Nie mniej istotne jest uwaŜne wysłuchanie znajdujących się równieŜ na tej stronie cyklu
wszystkich wykładów (audio) na temat zdrowia, gdyŜ w wyniku ich wysłuchania oraz
zastosowania podanych podczas tych prelekcji zaleceń wiele osób uwolniło się od roŜnych często opornych na wcześniejsze próby leczenia - dolegliwości. Zachęcam do uwaŜnego
wysłuchania wszystkich tych wykładów bez względu na temat, gdyŜ w kaŜdym z nich
znajduje się wiele cennych informacji dotyczących zdrowia.
Niezwykle waŜne jest codziennie powierzanie swojego Ŝycia i zdrowia Bogu, który jest w
stanie dokonać o wiele więcej niŜ jakiekolwiek kuracje. Szczegóły na ten temat wyjaśnia we
wspaniały sposób ksiąŜeczka Droga do Chrystusa, którą gorąco polecam, i którą moŜna
znaleźć pod niŜej podanym adresem internetowym:
http://nadzieja.pl/ksiazki/droga/01_bezwarunkowa_milosc.html
Serdecznie zachęcam do uwaŜnej lektury tej ksiąŜki, gdyŜ właściwe zrozumienie i akceptacja
przedstawionych tam prawd doprowadzi do nowonarodzenia, a tym samym do uzyskania
odpowiedniej motywacji oraz sił niezbędnych do przeprowadzenia radykalnych zmian w stylu
Ŝycia, co jest podstawą, bez której nie ma mowy o trwałym uwolnieniu się od chorób.
Serdecznie zachęcam takŜe do zapoznania się z lekturą ksiąŜki Wielki Bój, po przeczytaniu
której w moim Ŝyciu doszło do nowonarodzenia i przemian, których wcześniej o własnych
silach nie byłem w stanie osiągnąć:
http://www.czasdecyzji.pl/viewpage.php?page_id=7
Dr Sang Lee
CZY MOśNA WYLECZYĆ SIĘ Z AIDS?
(PoniŜsza treść stanowi tłumaczenie wykładu, który został wygłoszony przez dra Lee)
AIDS, jak wiadomo, jest chorobą zakaźną i stanowi powaŜny problem, bo nie
wiemy jeszcze jak unieszkodliwić wirusa, który tę chorobę wywołuje. Budowa
wirusa jest bardzo prosta. Wszystko, z czego składa się wirus, to otoczka z
białka, wewnątrz której znajdują się geny. Zatem, aby zniszczyć wirusa,
wystarczy zniszczyć jego geny. Jeśli jednak zniszczymy geny wirusa, to niestety
uszkodzimy teŜ nasze geny. Z tego powodu, sposób ten nie moŜe być brany pod
uwagę. Dlatego AIDS jest jeszcze dzisiaj śmiertelną dla ludzi chorobą. Jeszcze
10 lat temu za taką całkowicie nieuleczalną chorobę uznawano raka.
Wprawdzie dzisiaj jeszcze nie rozwiązaliśmy problemu raka, ale wiemy
przynajmniej, Ŝe komórki nowotworowe mogą ponownie stać się zdrowymi
komórkami. Głównym powodem raka jest uszkodzenie genów w komórce. W
wyniku tego uszkodzenia, gen jest zmieniony i anormalny. Jeśli jakaś kobieta
wykryje w swojej piersi obecność guza, wtedy zaniepokojona udaje się do
lekarza. Lekarz zaś zleca przeprowadzenie biopsji. Następnie, po zapoznaniu się
z wynikami badań stwierdza, Ŝe jest to tylko łagodny guz. Guz nie jest złośliwy,
co oznacza, Ŝe to nie jest rak. Obecność łagodnego guza świadczy o tym, Ŝe
doszło juŜ do pewnych uszkodzeń i zmian w genach. Dlatego guz taki określa
się mianem nowotworu. Jest tak, poniewaŜ gen został zmieniony. W takiej
sytuacji lekarz zwykle mówi: Proszę się nie martwić, to tylko łagodny guz. To
prawda, Ŝe nie musicie jeszcze specjalnie wpadać w panikę, dlatego Ŝe jest to
łagodna postać guza i komórki tworzące ten łagodny guz, mogą jeszcze stać się
normalnymi komórkami. Uszkodzony gen zawsze moŜe jeszcze stać się
normalnym, zdrowym genem. Gen najlepiej reaguje na zdrowy styl Ŝycia, a
szczególnie na miłość. Miłość niewątpliwie stymuluje geny, uaktywnia je i
kontroluje. Limfocyty T są w stanie pokonać komórki raka. Te same limfocyty
odpowiedzialne są za unieszkodliwienie wirusa AIDS. Jeśli nasze komórki T są
słabe, wtedy ten łagodny guz moŜe przerodzić się w złośliwego raka. Jeśli
jednak wasze limfocyty T będą silne dzięki prowadzeniu zdrowego stylu Ŝycia,
wówczas wszelkie zniszczenia w obrębie gena mogą zostać naprawione. W
wyniku tego, chore i zmienione komórki, tworzące łagodny guz, ponownie staną
się zdrowymi, normalnymi komórkami. Zatem wiemy juŜ, Ŝe komórki tworzące
łagodny guz mogą ponownie stać się normalnymi komórkami, to znaczy, Ŝe
jakakolwiek zmiana w budowie gena moŜe być odwracalna. A czy tkanka
tworząca guz złośliwy moŜe na powrót stać się zdrowa tkanką? Okazuje się, Ŝe
nawet w tym przypadku jest to takŜe moŜliwe! Fakt ten został potwierdzony
przez naukowców. Moglibyśmy poświęcić temu tematowi cały wykład. A zatem
dzisiaj uczeni wiedzą, Ŝe przynajmniej w warunkach laboratoryjnych, rak moŜe
być odwracalny. Jest to wspaniała wiadomość!
Stwierdzono teŜ, Ŝe nasze słabe limfocyty T mogą stać się silnymi limfocytami.
A wówczas takie silne limfocyty mogą pokonać komórki raka.
A jak jest w przypadku AIDS? Co oznacza skrót AIDS? W języku angielskim
jest to skrót od słów: Nabyty Zespół Braku Odporności. Nabyty oznacza, Ŝe nie
został odziedziczony. Świadczy to o tym, Ŝe kiedyś ten system obronny był dość
silny. W pewnym okresie Ŝycia jednak, wystąpił brak odporności. W jaki sposób
człowiek moŜe nabyć ten brak odporności? MoŜe to nastąpić w wyniku
prowadzenia niezdrowego stylu Ŝycia. Bardzo tłusta dieta, brak ćwiczeń
fizycznych, nadmiar stresu. To wszystko moŜe bardzo osłabić wasz system
immunologiczny. Naukowcy jednak w bardzo dziwny sposób wyjaśniają
przyczynę powstawania AIDS. Według mnie AIDS moŜna zdefiniować w
następujący sposób: Jest to nabyty zespół braku odporności, spowodowany
prowadzeniem niezdrowego stylu Ŝycia. Niestety, gdy uczeni próbują wyjaśnić
przyczynę powstawania AIDS, to ich zdaniem do zachorowania dochodzi w ten
sposób, Ŝe sam wirus po wtargnięciu do organizmu powoduje ten nabyty brak
odporności. Spróbujmy nieco dokładniej to zagadnienie przeanalizować.
Odpowiedzmy sobie na pytanie, które z tych dwóch wyjaśnień jest prawdziwe?
Dzisiaj w świecie nauki pojawiają się róŜne głosy na temat AIDS. Tradycyjny
pogląd na ten temat wygląda mniej więcej tak: Jesteś zdrowy, ale pomimo tego
do twojego organizmu wtargnął wirus AIDS. Następnie zaatakował on twój
system immunologiczny wywołując w ten sposób brak odporności na róŜne
choroby. Ciągle na coś chorujesz, bo twój system odpornościowy jest bardzo
słaby w wyniku inwazji wirusa AIDS. Teraz zapadasz na takie choroby, jak
pneumocystozowe zapalenie płuc. Zwykle na pneumocystozę nigdy nie chorują
ludzie z normalnie funkcjonującym systemem obronnym.
Zapadają na nią tylko ci, których układ odpornościowy jest bardzo osłabiony.
Dlatego ta choroba, czyli pneumacystozowe zapalenie płuc, najczęściej pojawia
się u chorych na raka, którzy przeszli gruntowną radio lub chemio terapię. DuŜa
dawka chemii czy napromieniowania po prostu zabiła ich limfocyty T,
unicestwiając w tym samym czasie komórki raka. Z tego powodu system
immunologiczny takiego chorego na raka pacjenta został tak bardzo osłabiony,
Ŝe drobnoustroje powodujące pneumocystozę szybko rozmnaŜają się w płucach
chorego. A gdy juŜ pacjent zachoruje na ten rodzaj zapalenia płuc, wtedy bardzo
trudno jest go z tego wyleczyć. Od dawna naukowcy starają się wynaleźć lek,
który mógłby zabić wirusa AIDS. Dzisiaj wirusa powodującego AIDS określa
się mianem wirusa HIV. Skrót ten w języku angielskim pochodzi od słów:
Ludzki Wirus Braku Odporności. H I V. Interesujące jest to, Ŝe początkowo
wirusa tego opatrzono skrótem: HTLV. Co oznacza: Ludzki Troficzny Wirus
Limfocytów T. Wirus ten uwielbia atakować limfocyty T w organizmie
człowieka. Dlatego właśnie jest to: Ludzki Wirus Limfocytów T. HTLV.
Według uczonych rozwiązaniem tego problemu moŜe być tylko wynalezienie
leku, który byłby w stanie zabić tego wirusa. I wprowadzili nawet do obrotu taki
lek o nazwie AZT. Stosowano ten środek przez długi okres czasu, ale uznano, Ŝe
nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Ze statystyk jasno wynika, Ŝe stosowanie
tego leku właściwie niczego nie zmienia.
W międzyczasie pewien cieszący się wielkim powaŜaniem uczony, zaczął
wysuwać pogląd, Ŝe tak naprawdę główną przyczyną AIDS nie jest tylko
wtargniecie do organizmu człowieka samego wirusa HIV. Jego zdaniem wirus
ten tak naprawdę ma tak samo ograniczone moŜliwości wywołania choroby, jak
drobnoustroje powodujące pneumocystozę płuc. Oznacza to, Ŝe wirus HIV moŜe
wywołać chorobę tylko wówczas, gdy człowiek prowadzi bardzo niezdrowy styl
Ŝycia. Powiedzmy, Ŝe cały czas pijecie alkohol. Ten alkohol bardzo osłabi wasz
system immunologiczny. Podobnie, jeśli palicie papierosy lub zaŜywacie
narkotyki. Nigdy natomiast nie spoŜywacie zdrowej Ŝywności. To wszystko
spowoduje, Ŝe wasz system obronny będzie bardzo słaby. Nigdy nie pijecie
czystej wody, ale raczej kawę colę czy herbatę, co powoduje, ze wasza krew jest
bardzo zanieczyszczona. Wasze limfocyty T stale wystawione są na wpływ
nadmiernej ilości toksyn. Cokolwiek jecie zawsze zawiera konserwanty,
sztuczne barwniki, chemiczne dodatki i ulepszacze. To wszystko wywiera
bardzo szkodliwy wpływ na komórki T.
SpoŜywacie teŜ duŜe ilości tłuszczu, chipsy, frytki oraz mięsne potrawy. Tłuszcz
z tych produktów dostaje się do krwiobiegu, powodując jeszcze większe
nasilenie procesu utleniania komórek i wówczas nie tylko tłuszcz, ale takŜe
proces utleniania komórek, wywiera szkodliwy wpływ na geny limfocytów T.
To wszystko sprawia, Ŝe limfocyty T zmuszone są do egzystencji w bardzo
nieprzyjaznym dla nich środowisku. I w końcu stają się bardzo słabe. Gdy
potem zarazicie się od kogoś wirusem HIV, i kiedy wtargnie on do waszego
organizmu, wówczas wirus zauwaŜa, Ŝe trafił na bardzo dogodne dla jego
rozwoju środowisko, bo wszystkie komórki T są słabe i wyczerpane. Widząc
takie sprzyjające warunki wirus mówi: Hej! Komórki T są do niczego! To jest
super miejsce, Ŝeby się na stałe zadomowić! Tak wygląda prawdziwa przyczyna
AIDS. I choć jest to niewątpliwie prawdziwy pogląd, to wymaga on naukowego
uzasadnienia. Niestety dzisiaj takie wyjaśnienie przyczyny AIDS wzbudza
jeszcze wiele kontrowersji. Bardzo znany wirusolog z Uniwersytetu Barclay w
Kalifornii nazwiskiem Peter Duisburg. Typowy Niemiec. Ja uwielbiam tego
człowieka! Osobiście odwiedziłem go kiedyś na Uniwersytecie Barclay.
Pojechałem do niego, poniewaŜ jest on jednym z najwybitniejszych
wirusologów w Ameryce a nawet na świecie. I ten człowiek powiedział: Nie!
Sam wirus HIV wcale nie jest głównym powodem AIDS! To ludzie mają juŜ
słabe komórki T i z tego powodu wirusy AIDS, widząc, Ŝe limfocyty T są
wyczerpane, są w stanie na dobre zadomowić się w takim organizmie. Uczony
ten opublikował nawet swoje spostrzeŜenia w bardzo prestiŜowym czasopiśmie
naukowym, wydawanym przez Państwową Akademię Nauk. Jak moŜna było
przypuszczać, pogląd ten wzbudził wiele kontrowersji. Kiedy sam to
przeczytałem, od razu powiedziałem: Tak! To jest to! On ma rację! Istnieją
nawet statystyczne dowody, potwierdzające ten punkt widzenia. Natychmiast
więc zabrałem moją ekipę z koreańskiej telewizji i udałem się na Uniwersytet
Barclaya, aby przeprowadzić wywiad z tym profesorem. Gdy on sam się o tym
dowiedział, był bardzo szczęśliwy z tego powodu. Bo wtedy, a było to 5 lat
temu, tak naprawdę nikt nie chciał go słuchać. Dlatego był bardzo szczęśliwy,
Ŝe zechciałem do niego przyjechać razem z ekipa telewizyjna i wysłuchać go.
Dzisiaj juŜ wielu naukowców uznaje jego pogląd. Przyjechaliśmy więc do niego
i przeprowadziliśmy z nim wspaniały wywiad. Okazało się, Ŝe jego punkt
widzenia i moje zrozumienie tej kwestii doskonale do siebie pasują. Obaj
uwaŜamy, Ŝe człowiek moŜe bardzo osłabić swój system obronny prowadząc
niezdrowy tryb Ŝycia. Dzieje się tak w wyniku picia alkoholu, kawy, zaŜywania
narkotyków, palenia papierosów, przeŜywania stresów oraz stosowania
niezdrowej diety. To wszystko sprawia, Ŝe komórki T są bardzo słabe. A gdy juŜ
zarazicie się wirusem HIV od kogoś kto juŜ jest chory, wtedy wirus ten
wnikając do waszego organizmu szczęśliwie sobie tam Ŝyje, bo jest w stanie
pokonać bardzo osłabione limfocyty T.
Nieprawdą jest jednak twierdzenie, Ŝe za kaŜdym razem, gdy dochodzi do
kontaktu seksualnego z nosicielem wirusa HIV, musi dojść do zaraŜenia się tą
chorobą. Musi dojść do kontaktu, który spowoduje wymieszanie się krwi.
Powiedzmy, Ŝe podacie rękę osobie chorej na AIDS. Czy to spowoduje
zakaŜenie? Oczywiście, Ŝe nie. A jeśli obejmiecie taką osobę i uściskacie ją?
TeŜ nie! Wielu jednak ludzi odczuwa takie uprzedzenia i nieuzasadniony strach.
Jeden z moich przyjaciół jest kardiologiem i kiedyś miał pojechać na
sympozjum naukowe do San Francisco. Ale nie pojechał tam, bo bał się
korzystać z tej samej toalety, z której mógłby korzystać ktoś chory na AIDS.
Nikt jednak nie moŜe zarazić się tą chorobą poprzez korzystanie z tej samej
toalety, z której mogą korzystać ludzie zaraŜeni tą choroba. Ludzie ciągle
jeszcze przesadnie obawiają się tej choroby. Gdy chory na AIDS dostanie się do
szpitala, wtedy technik czy pielęgniarka musi pobrać do badania próbkę krwi
takiego pacjenta. W takich sytuacjach czasami dochodzi do wypadku. Gdy
pielęgniarka pobiera krew, ktoś przechodzący obok potrąci ją i ona wbije sobie
igłę w rękę. Wtedy faktycznie moŜe to spowodować zakaŜenie, dlatego Ŝe krew
zdrowej osoby zetknie się z krwią chorego. Jest to najbardziej prawdopodobny
sposób zakaŜenia. Coś takiego stanowi nawet większe zagroŜenie niŜ
dziesięciokrotny kontakt seksualny. W Stanach Zjednoczonych jest ogromna
ilość szpitali i takich wypadków z igłą w ciągu ostatnich dziesięciu lat było aŜ
ok. 10 tysięcy. Ale spośród tych 10 tysięcy przypadkowo ukłutych igłą
strzykawki osób, wirusem HIV zaraziło się tylko 5 % ! Tylko 5 % spośród tych
10 tysięcy staje się nosicielami. To, Ŝe ktoś jest nosicielem wirusa HIV, nie
oznacza jeszcze, Ŝe jest chory na AIDS.
Nosicielstwo oznacza, Ŝe w organizmie człowieka zadomowił się wirus HIV, ale
nie wywołał jeszcze choroby. Spośród zaś tych 5%, które stały się nosicielami,
zaledwie mniej niŜ 1% osób, które doznały przypadkowego ukłucia skaŜoną
igłą, zachorowało potem na AIDS? A co z tymi pozostałymi 99 %? Dlaczego w
ich ciałach nie stwierdzono wirusa AIDS? Stało się tak, poniewaŜ w ich
przypadku limfocyty T były jeszcze dość silne, Ŝeby poradzić sobie z intruzem.
Jak tylko wirus HIV wtargnął do ich organizmu, komórki T po prostu go zabiły.
Z tego właśnie powodu tych 99 % zaraŜonych osób nie zachorowało.
Powiedzmy, Ŝe jestem zaraŜony wirusem zapalenia wątroby. Wtedy zwykle
komórki T, starają się zwalczyć wirusa zapalenia wątroby, produkując
przeciwciała potrzebne do walki z tym wirusem. Komórki T walczą z wirusem
przez uaktywnienie komórek B, które wytwarzają przeciwciała, aby zniszczyć
wirusa. Powiedzmy, Ŝe wirusem zapalenia wątroby zaraziłem się od mojej Ŝony
poprzez kontakt seksualny.
Ale pomimo tego objawy zapalenia wątroby u mnie nie wystąpiły. Po pewnym
czasie lekarz ponownie zbadał moją krew i stwierdził brak śladów obecności
wirusa zapalenia wątroby, ale zauwaŜył obecność przeciwciał we krwi.
Oznaczałoby to, Ŝe choć faktycznie zaraziłem się tym wirusem od Ŝony, to mój
organizm zdołał unicestwić tego wirusa przy pomocy przeciwciał.
Problem jednak polega na tym, Ŝe w przypadku AIDS nie stwierdza się
obecności przeciwciał.
Dlatego teŜ trudno było uzasadnić prawdziwość naszej argumentacji na temat
przyczyny AIDS.
Naukowcy nie mogli zrozumieć, dlaczego pojawienie się w organizmie wirusa
AIDS nie powodowało wytwarzania przeciwciał w organizmie.
Z tego teŜ powodu nie stosuje się Ŝadnych szczepionek przeciw AIDS.
Pomimo tego, Ŝe upłynęło juŜ 20 lat, nadal nie posiadamy odpowiedniego
programu szczepień przeciw AIDS.
Jest tak, poniewaŜ wirus AIDS nie prowokuje systemu immunologicznego do
wytwarzania przeciwciał.
Biorąc jednak pod uwagę dane statystyczne, z całą pewnością moŜemy
stwierdzić, Ŝe zdrowi ludzie z silnymi komórkami T potrafią unieszkodliwić
wirusa HIV.
W nawiązaniu do tego, chciałbym pokazać teraz kilka slajdów.
Obecnie naukowcy badają to zagadnienie, biorąc pod uwagę róŜne aspekty.
Ostatnio w dziedzinie badań nad AIDS pojawił się nowy nurt.
To jest powierzchnia komórki T.
A te niebieskie kropki, które są tu widoczne to wirusy HIV.
To zdjęcie pokazuje jak wirusy HIV atakują komórkę T.
Tu widoczne są zdrowe komórki T.
A tutaj pokazano jak komórki T giną w wyniku zaatakowania przez wirusy HIV.
To jest makrofag a to jest komórka T.
Makrofagi i kom. T potrafią komunikować się ze sobą.
Makrofagi, jak wiadomo, są komórkami Ŝernymi.
Są jakby "padlinoŜercami".
KrąŜą po całym ciele i poŜerają wszelkie nieczystości.
Powiedzmy, Ŝe ten makrofag znajduje się gdzieś w okolicach wątroby.
I tam trafia akurat na wirusy zapalenia wątroby.
Makrofag ten pamięta dane na temat wirusa zapalenia wątroby dzięki np.
szczepionce.
W tej sytuacji makrofag kontaktuje się z komórką T.
Dzwoni do niej i mówi: Chyba coś jest nie tak, bo trafiłem na jakichś dziwnych
gości!
I gdy tylko makrofag przekazuje informację komórkom T, one natychmiast się
uaktywniają i szybko się rozmnaŜają przez podział swoich komórek.
Jest tak, poniewaŜ organizm potrzebuje ich wtedy więcej.
RozmnaŜają się więc a następnie udają do komórek B.
Kontaktują się z komórkami B i proszą je, Ŝeby teŜ zaczęły się rozmnaŜać.
I wtedy komórki B równieŜ rozmnaŜają się i uaktywniają. Zaczynają teŜ przy
tym wytwarzać te - zabarwione tutaj na Ŝółto - przeciwciała.
Przeciwciała zaś przyczepiają się do wirusów w ten sposób, co w konsekwencji
zabija te wirusy.
Stosowanie zaś szczepionek powoduje przyspieszenie tej reakcji systemu
obronnego.
Powiedzmy, Ŝe to jest szczepionka, która zostaje rozpoznana przez makrofagi.
Wtedy ponownie cały ten proces powtórzy się.
W wyniku czego komórki T zapamiętują to wszystko, co jest konieczne, aby w
przyszłości szybko pokonać wirusa zapalenia wątroby.
Gdy następnym razem taki wirus wtargnie do waszego organizmu, wtedy
komórki B potrafią szybko wytworzyć przeciwciała w celu unicestwienia
wirusa.
Tutaj widzimy specjalny rodzaj komórek T.
Jest to komórka T zabójca.
A to jest tak zwana anormalna komórka.
Dlaczego ona jest anormalna? Jest tak, poniewaŜ została ona zaatakowana przez
wirusa HIV, albo np. wirusa zapalenia wątroby.
W takiej sytuacji komórka T, która specjalizuje się w zabijaniu anormalnych
komórek, przyczepia się do takiej komórki i zaczyna wytwarzać pewne
niszczące enzymy i w ten sposób zabija tę komórkę.
To jest komórka zabójca a to komórka pomocnik.
Komórka pomocnik stymuluje komórki B do produkcji przeciwciał.
Rola komórek pomocniczych polega na łączeniu się z anormalnymi komórkami.
Funkcjonują one podobnie jak komórki zabójcy.
Gdy więc ta komórka pomocnik przyczepia się do tej anormalnej komórki przy
pomocy receptora CD4.
Oczywiście nie musimy rozumieć wszystkich tych szczegółów.
Podaję te dane, bo następny slajd zawiera skróty CD4 i CD8.
Skróty: CD4 i CD8 oznaczają pewien rodzaj receptora, przy pomocy, którego
komórka pomocnik i komórka zabójca przyczepiają się do anormalnej komórki.
Ten slajd przedstawia stopień rozwoju AIDS wśród homoseksualistów
uczęszczających do moczowo-plciowej kliniki medycznej.
Według tych danych, na tysiąc homoseksualistów mieszkających w samym
Londynie, 200 osób zachoruje na AIDS.
A spośród tysiąca homoseksualistów mieszkających na przedmieściach
Londynu, na AIDS zachoruje 50 osób.
Chodzi tu o homoseksualistów płci męskiej.
Tu natomiast brano pod uwagę osoby heteroseksualne, nie zaŜywające
narkotyków.
W obrębie miasta Londyn, na tysiąc takich osób, 7 zachoruje na AIDS.
Na przedmieściach zaś zachorują tylko 3.
Wynika z tego, Ŝe osoby heteroseksualne, nie biorące narkotyków mają bardzo
niski stopień zachorowalności na AIDS.
Tutaj uwzględnione zostały osoby stosujące narkotyki doŜylnie. Wśród tysiąca
mieszkańców Londynu 20 osób zachoruje na AIDS, a poza Londynem 10 osób.
Z danych tych wyraźnie wynika, Ŝe najwyŜszy wskaźnik zachorowań na AIDS
mają homoseksualiści.
Nie oznacza to jednak, Ŝe kaŜdy homoseksualista musi zachorować na tę
chorobę.
Jest teŜ bardzo duŜo zdrowych homoseksualistów.
Nie chorują oni, bo prowadzą zdrowy styl Ŝycia i unikają niezdrowych
pokarmów.
Dlaczego wielu z nich nie choruje na AIDS?
Jest tak, poniewaŜ nadal mają silny system obronny.
To, Ŝe ktoś jest homoseksualistą, nie musi oznaczać, Ŝe zachoruje na AIDS.
Jeśli jakiś homoseksualista prowadzi bardzo niezdrowy tryb Ŝycia i osłabia w
ten sposób swój system odpornościowy, wtedy faktycznie ryzyko zachorowania
jest duŜe.
Dlaczego homoseksualiści łatwiej się zaraŜają?
Oczywiście jest tak, poniewaŜ dochodzi między nimi do anormalnych
stosunków płciowych, określanych mianem stosunków analnych.
Ten rodzaj współŜycia seksualnego jest bardzo niebezpieczny. Naczynia
krwionośne odbytu są bardzo delikatne i łatwo ulęgają pęknięciu na skutek
tarcia.
Dlatego odbyt jest o wiele mniej odporny na mechaniczne uszkodzenia, niŜ
pochwa.
To właśnie sprawia, Ŝe homoseksualiści o wiele łatwiej się zaraŜają.
Spójrzmy na to stwierdzenie: Badania nad AIDS przenoszą się na immunologię.
Jak dotąd badania nad AIDS koncentrowały się cały czas wyłącznie na samym
wirusie HIV. Jest to artykuł pochodzący z najbardziej prestiŜowego czasopisma
naukowego o nazwie "Science". To nie jest byle jaka gazeta czy artykuł
napisany przez jakiegoś tam dziennikarza, ale przez specjalistów.
Czytamy tu, Ŝe badania nad AIDS przenoszą się na immunologię.
RównieŜ to zdanie jest bardzo ciekawe: Większość badań koncentrowało się na
tym, w jaki sposób dochodziło do zachorowań. Tak rzeczywiście było.
Obecnie jednak mnóstwo nowych, rzucających wyzwanie badań zaczyna na
nowo koncentrować się na tym, dlaczego niektórzy ludzie pozostają zdrowi?
Dlaczego niektórzy ludzie pozostają zdrowi?
MoŜliwe, Ŝe odkrycia te pomogą w odnalezieniu skutecznej szczepionki.
Najbardziej istotne jest jednak to, Ŝe obecnie mnóstwo nowych badań skupia się
na znalezieniu odpowiedzi na pytanie, dlaczego niektórzy ludzie pozostają
zdrowi?
Jest to bardzo interesujący artykuł.
Spójrzmy jeszcze na to zdanie: Naturalna obronność organizmu zwalczająca
wirusa HIV.
W ten sposób podsumowano te wcześniejsze badania.
W tej rubryce wymienione są instytucje medyczne i uczeni prowadzący badania
nad AIDS.
Druga rubryka wymienia przedmiot badań a trzecia opis dokonanego odkrycia.
Tutaj jest nazwa instytucji prowadzącej badania: Kalifornijski Uniwersytet w
Los Angeles a takŜe Uczelnia Medyczna w Nowym Jorku.
David Ho jest obecnie bardzo dobrze znanym naukowcem.
Centrum Badań nad AIDS.
Uczelnia medyczna na Harvardzie.
Kalifornijski Uniwersytet w San Francisco.
Uniwersytet w Nowym Jorku.
Wynika z tego, Ŝe obecnie wielu naukowców oraz instytucji medycznych
koncentruje się na immunologii.
Popatrzmy, co stanowi przedmiot badań:
NiezaraŜeni homoseksualiści płci męskiej, wielokrotnie odbywający stosunki
seksualne z chorymi partnerami.
Co to oznacza? Oznacza to, Ŝe przeprowadzono tu badania nad męŜczyznami,
którzy jeszcze nie byli nosicielami wirusa HIV.
Nie było Ŝadnych dowodów na obecność wirusa HIV w ich organizmach.
Chodzi tu o męŜczyzn, którzy są homoseksualistami odbywającymi analne
stosunki homoseksualne z chorym juŜ na AIDS partnerem płci męskiej.
Zwykle w takich sytuacjach uwaŜa się, Ŝe tacy ludzie muszą zachorować na
AIDS.
Wbrew pozorom jednak, wielu z nich nie stało się nosicielami wirusa HIV.
Oto jak podsumowano ten fakt w rubryce Odkrycia:
Obwodowe, jednojądrowe komórki wytwarzały interleukinę-2, gdy były
stymulowane przez peptydową otoczkę wirusa HIV-1, co wskazuje na
wcześniejszy kontakt z wirusem połączony z reakcja komórek.
Spróbujmy to wyjaśnić.
Interleukina-2, produkowana jest przez komórki T.
Oznacza to, Ŝe np. jakiś homoseksualista wielokrotnie odbywa stosunek
seksualny z męŜczyzną chorym na AIDS.
Pomimo tego jednak nie zaraza się.
W jego ciele nie stwierdza się obecności wirusów.
Naukowcy pobrali próbkę jego krwi i wyizolowali z niej komórki T.
Chodziło oczywiście o krew tego zdrowego a nie chorego męŜczyzny.
Następnie, te pobrane od zdrowego męŜczyzny, wyodrębnione limfocyty T,
wystawili w laboratorium na kontakt z wirusem AIDS.
W wyniku tego komórki T zaczęły natychmiast wytwarzać interleukinę-2.
Interleukina-2 jest substancją wytwarzaną zawsze w wyniku ataku jakiegoś
wroga.
Inaczej mówiąc naukowcy odkryli, Ŝe komórki T zachowały w pamięci dane na
temat wirusa HIV.
Dlaczego? Czemu tak szybko rozpoznały tego wirusa?
Było tak oczywiście, dlatego, Ŝe juŜ kiedyś musiały stoczyć walkę z tym
wirusem i pokonały go.
Następne badania dotyczyły, niezaraŜonych osób heteroseksualnych, będących
partnerami osób zaraŜonych, wielokrotnie odbywających ze sobą stosunki
seksualne bez stosowania środków ochronnych.
Jest to bardzo interesująca grupa.
Do tej grupy nie naleŜą homoseksualiści, ale normalni heteroseksualni
męŜczyźni.
W tym przypadku mąŜ lub Ŝona niestety stali się nosicielami wirusa HIV.
Dlaczego stali się nosicielami?
Być moŜe do zakaŜenia doszło w wyniku transfuzji krwi?
Nie wykluczone teŜ, Ŝe powodem zaraŜenia była hemofilia - choroba
wymagająca częstego przetaczania krwi.
W ten sposób mogli oni stać się nosicielami.
Powiedzmy, Ŝe moja Ŝona ma taki problem i przypadkowo stała się nosicielką.
Ja jednak nadal regularnie współŜyję z nią i to bez zabezpieczenia w formie
prezerwatyw.
Pomimo tego jednak ciągle jestem zdrowy.
Lekarz pobiera próbkę mojej krwi do badania i co odkrywa?
Komórki CD4 niezaraŜonych partnerów natychmiast powielają się w wyniku
zetknięcia z otoczką białkową wirusa HIV, co świadczy o wcześniejszym
kontakcie i odpowiedniej reakcji komórkowej.
Pamiętacie komórki CD4?
Oznacza to, Ŝe kiedy moje komórki T zetknęły się z wirusem HIV, wówczas
komórki CD4 zaczęły się rozmnaŜać.
Znów dowodzi to, Ŝe moje komórki T posiadają informacje o tym,
pochodzącym od mojej Ŝony wirusie, bo juŜ wcześniej się z nim zetknęły.
Dzięki temu ponownie moje limfocyty T poradziły sobie z tym wirusem.
Następną grupę stanowią pacjenci z ostrym zakaŜeniem wirusami HIV.
Taki pacjent z pewnością musiał nabawić się tego w wyniku transfuzji krwi,
przez co bardzo duŜa ilość wirusów HIV wtargnęła do jego ciała.
Dlatego mówimy tu o ostrym zakaŜeniu.
Do jakiego odkrycia doszli uczeni w tym przypadku?
Początkowa inwazja wirusów została powstrzymana dzięki szybkiej reakcji
limfocytów T.
W tym przypadku organizm został zaatakowany przez bardzo duŜa liczbę
wirusów.
Trzy dni później lekarz pobrał krew do badania, aby sprawdzić liczbę wirusów.
Pierwszego dnia stwierdził 10 tys. wirusów, ale 3 dni później znalazł juŜ tylko
10 wirusów.
Co stało się z resztą, czyli z tymi dziewięcioma tysiącami dziewięćset
dziewięćdziesięcioma wirusami?
Uczeni stwierdzili, Ŝe wirusy te, jak tu czytamy, zostały zabite przez komórki T.
Myślę, Ŝe te dane w zupełności nam wystarczą.
Pozwoliłem sobie na to dłuŜsze wyjaśnienie, poniewaŜ wielu ludzi o tym nie
wie i dlatego Ŝe wielu lekarzy jeszcze dzisiaj nadal uwaŜa, Ŝe z AIDS w Ŝadnym
wypadku nie moŜna się wyleczyć.
Okazuje się jednak, Ŝe jeśli organizm dysponuje silnym systemem obronnym,
wówczas z powodzeniem moŜe pokonać wirusa HIV.
I rzeczywiście musi to być zgodne z prawdą, bo jak wynika z danych
statystycznych 95% ludzi, którzy doznali przypadkowego ukłucia igłą
strzykawki, skutecznie zwalczyło wirusa.
Nie chciałbym przez to powiedzieć, Ŝe pochwalam homoseksualizm czy w
ogóle współŜycie seksualne bez Ŝadnego zabezpieczenia.
Chcę tylko zasugerować, Ŝe nie powinniśmy przesadnie bać się kontaktu z
chorymi osobami.
Istnieje grupa zdrowych męŜów, których Ŝony chorują na hemofilię i są
nosicielkami wirusa HIV.
śyjąc z tą świadomością trudno jest tym małŜeństwom odbywać normalne
stosunki seksualne.
PoniewaŜ Ŝona jest nosicielką, mąŜ obawia się, Ŝe zarazi się od niej.
Z tego powodu wiele par się rozwodzi.
Istnieje jednak teŜ sporo małŜeństw, które pomimo tego nadal ze sobą
współŜyją.
Fakt ten moŜe świadczyć o tym, Ŝe są to małŜeństwa z prawdziwego zdarzenia.
To jest prawdziwe małŜeństwo!
Czy wy stanowicie takie małŜeństwa?
Czy jeśli twój mąŜ czy twoja Ŝona odkryje, Ŝe chorujesz na AIDS, to czy
zostanie przy tobie?
Jeśli nadal pozostaniecie małŜeństwem, to wcale jeszcze nie oznacza, Ŝe musicie
zachorować, nawet jeśli będziecie współŜyć ze sobą.
Kiedy o tym przeczytałem, bardzo chciałem spotkać się z tymi małŜeństwami.
W tej sprawie skontaktowałem się nawet z lekarzami, którzy znali tych ludzi.
Nie wiem jak to jest w Niemczech, ale w Stanach Zjednoczonych takie sprawy
objęte są ścisłą tajemnicą.
Dlatego lekarze nie zgodzili się podać mi nazwisk tych osób.
Chciałem spotkać się z nimi, aby sprawdzić, jakiego pokroju są ludźmi.
Myślę, ze z pewnością są kochanymi osobami.
Wiele małŜeństw w takiej sytuacji bierze rozwód.
Niestety, zwykle, gdy osoba, która była nosicielem wirusa HIV zmuszona jest
do wzięcia rozwodu, wtedy szybko zaczyna chorować na AIDS.
Dlaczego tak jest? Właśnie!
Stres, złość. Pomimo tego, Ŝe nadal je tą samą Ŝywność, to brak miłości osłabia
komórki T i wówczas wirus HIV rozwija się z łatwością.
Bardzo ciekawe jest to, Ŝe ci, którzy nadal pozostają w związku małŜeńskim,
zwykle nie chorują.
Moja Ŝona, która stała się nosicielką wirusa HIV w wyniku częstych transfuzji
krwi, nie choruje na AIDS, a ja nie zostaję zaraŜony.
Co jest tego powodem?
To miłość sprawia, Ŝe komórki T są nadal silne.
Silne są zarówno komórki T w organizmie mojej Ŝony, jak i te, które są w moim
ciele.
Ja otaczam ją miłością.
Powiedzmy, Ŝe jako mąŜ, wiedząc o tym, Ŝe Ŝona jest nosicielką, unikam
kontaktów seksualnych.
Oczywiście ona jest w stanie mnie zrozumieć.
I myślę, Ŝe pomimo tego nadal moŜemy się kochać.
A co się stanie, jeśli jednak nie zwaŜając na niebezpieczeństwo, nadal będziemy
ze sobą współŜyć?
Są tacy, którzy wiedząc o tym zdziwieni powiedzieliby: Nie rozumiem, co to za
ludzie?
Nie mogę z całą pewnością tego stwierdzić, ale oni musza być ludźmi, którzy
potrafią kochać.
Pewnie dlatego ta miłość chroni ich przed tą chorobą juŜ od 15 lat.
Minęło 15 lat i pomimo aktywności seksualnej stan zdrowia Ŝony nie pogorszył
się.
W przypadku zaś innych małŜeństw, juŜ po 2 czy 3 latach zwykle dochodzi do
rozwoju choroby.
Jednak, chociaŜ moja Ŝona jest nosicielką od 15 lat, nadal jest zdrowa, a moje
komórki T cały czas wiedzą jak pokonać tego wirusa.
Oznacza to, Ŝe kiedy wirus HIV dostanie się do mojego organizmu, moje
komórki T potrafią się z nim rozprawić.
Czy to nie jest piękne?
A zatem, Ŝeby wyleczyć się z AIDS, co trzeba zrobić?
Trzeba wzmocnić komórki T.
Myślę, Ŝe warto o tym pamiętać.
A co stałoby się, gdybym się rozwiódł z moja Ŝoną?
Powiedziałbym do niej: Ty jesteś nosicielką wirusa HIV, więc ja nie mogę
dłuŜej z tobą Ŝyć.
W wyniku tego, moja Ŝona będąc nosicielką, mogłaby w ciągu roku zachorować
na AIDS.
A czy ja sam odchodząc od Ŝony, uchroniłbym się od tej choroby?
Myślę, Ŝe nie.
Miłość jest tym czynnikiem, który podtrzymuje nasze zdrowie.
Widzimy, Ŝe nawet mówiąc na temat AIDS, moŜemy zauwaŜyć, jak waŜna jest
miłość.
Zawarta jest w tym niezwykle głęboka nauka.
Z tego właśnie powodu moim pragnieniem jest pojechać do San Francisco.
Opracowaliśmy bardzo dobry program dla chorych na AIDS.
Domyślam się, Ŝe chcecie zadać mi teraz pytanie:
Czy znam kogoś, kto był nosicielem, ale teraz juŜ nim nie jest?
Moja odpowiedz brzmi: Tak!
Zacznę moŜe od osób, które nie były moimi pacjentami.
Przypadki wyleczenia stwierdzono na najbardziej prestiŜowych uczelniach
medycznych,
np. na Uniwersytecie Johna Hopkinsa.
Znane są teŜ przypadki pacjentów chorych na AIDS, którzy wrócili do zdrowia
ok. 4 lata temu.
Oznajmiono wtedy, Ŝe trzy osoby będące nosicielami wirusa HIV, zostały
całkowicie wyleczone.
Zgadnijcie, do jakich doprowadziło to wniosków?
Konkluzja, do jakiej doszli uczeni w wyniku stwierdzenia powrotu do zdrowia
tych 3 osób, była bardzo zabawna.
Podobne zdarzenie miało miejsce na Uniwersytecie w Miami,
Gdzie stwierdzono przypadki 5 osób, które przestały być nosicielami.
JednakŜe Uniwersytet w Miami tego nie opublikował.
Uniwersytet Johna Hopkinsa natomiast, z tego samego powodu zwołał specjalną
konferencje prasową.
Wszystkie amerykańskie stacje telewizyjne pokazały krótkie sprawozdanie z tej
konferencji.
Byłem zbulwersowany, kiedy w czasie emisji tego programu telewizyjnego
usłyszałem, jak naukowcy wyjaśnili powód wyleczenia tych kilku pacjentów.
Uznano to za niezwykle waŜne wydarzenie, które wzbudziło zainteresowanie na
całym świecie.
Ci trzej pacjenci przestali być nosicielami wirusa HIV.
My wierzymy, Ŝe stało się tak, dlatego bo po prostu ich kom. T nabrały sił.
Stało się tak dzięki temu, Ŝe ci pacjenci zmienili styl Ŝycia.
Przestali zaŜywać narkotyki, pić alkohol i zaczęli odŜywiać się zdrowo.
My wierzymy, Ŝe to wzmocniło ich komórki T.
Z tego powodu wszystkim, którzy chcą zapobiegać czy leczyć AIDS, zalecamy,
aby wzmocnili swoje kom. T przez zmianę stylu Ŝycia.
Tego właśnie oczekuje od nich Bóg.
Ale, czy wiecie, do jakiego wniosku doszli ci uczeni?
Pewien specjalista pojawił się na ekranach telewizorów i powiedział:
My tego nie rozumiemy. To jest bardzo dziwne. Wydaje się nam, Ŝe to, iŜ ci
pacjenci wrócili do zdrowia spowodowane było tym, Ŝe w ich przypadku
przyczyna choroby miała inne podłoŜe genetyczne.
To bardzo smutne.
To przykre, ale dzisiaj lekarze na całym świecie są pesymistycznie nastawieni
do kwestii leczenia pewnych chorób.
Są podświadomymi pesymistami.
Dla mnie to stwierdzenie było czymś szokującym.
Takie słowa mogą pociągnąć za sobą powaŜne konsekwencje.
To, co ja powiedziałem tutaj na temat AIDS napawa optymizmem.
I ten optymistyczny punkt widzenia zawierał w sobie racjonalny sens.
Nie myślę teŜ, Ŝe byłem zbyt stronniczy uzasadniając ten pogląd.
Jest to bardzo naukowy punkt widzenia. Stanowi to po prostu drugą stronę
medalu.
Zgadzam się, co do tego, Ŝe jest to bardziej radykalny punkt widzenia.
Biorąc jednak pod uwagę te wszystkie dane, które tu przedstawiłem, nie ma
wątpliwości, po której stronie jest racja.
Nie rozumiem jednak, dlaczego dzisiejsi lekarze zauwaŜają tylko jedną stronę
medalu.
Ich zdaniem pacjent chory na AIDS musi umrzeć.
Tak wygląda tradycyjny pogląd na tę sprawę.
Czy wiecie, dlaczego ci ludzie nie chcą przedstawić tego zagadnienia w
optymistyczny sposób?
Jest tak, poniewaŜ firmy farmaceutyczne straciłyby biznes!
To jest wielki problem!
Biznes związany z AIDS jest wielkim biznesem.
Jest to wielomiliardowy biznes.
śeby robić duŜe pieniądze, albo Ŝeby być sławnym w świecie medycyny, trzeba
posiadać ten podświadomy pesymizm.
Dlaczego?
Dlatego, Ŝe ten podświadomy pesymizm ma przynieść chwałę człowiekowi.
Poprzez optymizm zaś moŜemy oddać chwalę Bogu.
Jest to bardzo powaŜny problem.
Z tego właśnie powodu, przynajmniej my - adwentyści, powinniśmy pokazywać
światu tę druga stronę medalu.
Musimy mówić, Ŝe jest Bóg, i Ŝe z tym Bogiem moŜliwe jest wyleczenie AIDS.
Kiedyś spotkałem w Brazylii młodego człowieka.
Miał w oczach łzy, kiedy powiedział do mnie:
Doktorze Lee, właśnie dowiedziałem się, Ŝe jestem nosicielem wirusa HIV.
Jestem homoseksualistą. Co ja mam robić? Zapytał.
Wtedy ja powiedziałem do niego: Mój bracie. Czy ty wierzysz w Boga?
Tak.
On był szczerym chrześcijaninem, pomimo tego, Ŝe był homoseksualistą.
Wyjaśniłem mu wszystko na temat homoseksualizmu.
To nie twoja wina - powiedziałem.
Był bardzo szczęśliwy, kiedy to usłyszał.
Doktorze Lee, jesteś pierwszym człowiekiem, który powiedział mi, Ŝe to nie
moja wina.
Wszyscy oskarŜają mnie tylko, zarzucając mi, Ŝe to moja wina.
Ty homoseksualisto! Ty jesteś zboczony! Zmień się!
Jeśli się nie zmienisz, Bóg cię przeklnie!
Homoseksualizm jest najczęściej konsekwencją grzesznego Ŝycia pokoleń.
Nie zawsze winą za to moŜna obarczać samego homoseksualistę.
Najczęściej problem ten ma swój początek w genach przodków.
Powodem są pewne zmiany w genach mózgu, tak Ŝe stają się one anormalne.
Konsekwencją zaś tego jest zmiana orientacji seksualnej.
Niektórzy homoseksualiści płaczą z tego powodu.
Bardzo chcieliby być heteroseksualnymi męŜczyznami, ale nie odczuwają
Ŝadnego pociągu do kobiet.
Tak więc, powiedziałem do tego młodego człowieka: To nie twoja wina. Na co
on uradowany odpowiedział: Dziękuję.
Tacy ludzie teŜ mogą się zmienić.
Oczywiście musi to mieć związek ze zmianą genów.
W czasie tych wykładów wielokrotnie wykazaliśmy, Ŝe BoŜa miłość potrafi
naprawiać uszkodzenia genów.
Zapytałem więc tego młodego człowieka, czy w to wierzy?
Wtedy on odpowiedział: Tak.
Miej zawsze nadzieję - powiedziałem.
BoŜa miłość i nasz program zdrowia mogą wzmocnić twoje komórki T.
Czy w to wierzysz? Tak.
I wówczas on zaczął się uśmiechać i powiedział: Czy mogę przez to rozumieć,
Ŝe pewnego dnia Bóg zmieni moją orientację seksualną?
Tak. Nie wykluczenie teŜ, Ŝe tak się nie stanie, ale bez wątpienia to jest
moŜliwe.
Największym naszym problemem jest to, Ŝe się poddajemy.
Nie koncentrujcie się na tym czy to jest osiągalne czy nie.
Koncentrujcie się jedynie na tym, Ŝe to jest moŜliwe.
Jesteśmy tak bardzo legalistyczni, Ŝe skupiamy swoją uwagę tylko na tym czy
moŜemy to osiągnąć czy nie.
To jednak nie jest aŜ tak istotne.
NajwaŜniejsze jest to czy kaŜdego dnia wierzycie, Ŝe moŜecie to osiągnąć?
Codzienna wiara i nadzieja są waŜniejsze niŜ samo dąŜenie do osiągnięcia celu.
I w razie niepowodzenia nigdy nie myślcie, Ŝe nie udało się wam, bo tego nie
osiągnęliście.
Jeśli dzisiaj wasze nastawienie do tego jest szczere i pragniecie to osiągnąć, to
miejcie nadzieję, Ŝe tak się stanie, bo Bóg jest z wami.
Koncentrujcie się na jednym dniu, a gdy go przeŜyjecie tak jak powinniście, to
ten jeden dzień będzie waszym osiągnięciem.
Następnie starajcie się Ŝyć w taki sposób następnego dnia i wtedy ten kolejny
dzień będzie waszym osiągnięciem.
My niestety bardzo często myślimy w bardzo legalistyczny sposób.
Jeśli on tego nie osiągnie - myślimy - to znaczy, Ŝe do niczego się nie nadaje.
Ale to tak naprawdę nie ma znaczenia. Idźcie przez Ŝycie z nadzieją i z BoŜą
mocą.
To właśnie powiedziałem temu młodemu człowiekowi.
Mój bracie. Nie chodzi tu o to czy ty staniesz się normalnym heteroseksualnym
męŜczyzną, ale czy wierzysz, Ŝe Bóg moŜe cię zmienić.
śyj dzień po dniu z nadzieją, a wtedy dzień po dniu Bóg będzie uznawał cię za
normalnego człowieka.
My jesteśmy uznani za sprawiedliwych przez wiarę.
I on powiedział wtedy: Tak!
Od tamtej chwili uwierzył.
Powiedział: Tak!
Zapytał jeszcze: Czy od tej pory, Bóg uznaje mnie za normalnego?
Tak ? odparłem. śyj normalnym, duchowym Ŝyciem.
Ja to robię. Modlę się.
Potem wprowadził w Ŝycie nasz program zdrowia.
I modlił się o to, by mógł stać się normalnym pod względem seksualnym
męŜczyzną.
Od tamtej pory upłynęło juŜ pięć lat.
Jakieś trzy miesiące temu, ktoś z Nowego Jorku próbował skontaktować się ze
mną telefonicznie.
Za kaŜdym razem automatyczna sekretarka przekazywała od tej osoby taką
wiadomość: Doktorze Lee, proszę! Doktorze Lee, proszę!
Ja jednak byłem tak zajęty, Ŝe nie byłem w stanie odpowiedzieć.
W końcu, ten człowiek zadzwonił do mnie chyba juŜ po raz dziewiąty, akurat w
chwili, gdy spoŜywałem obiad na stołówce.
Obliczył, Ŝe będzie to najlepszy czas, Ŝeby mnie złapać.
Pomyślałem sobie wtedy: Znowu ktoś ma pytanie.
Cały czas zadawano mi jakieś pytania.
Byłem juŜ zmęczony ciągłym odpowiadaniem na pytania.
Pomyślałem więc sobie: Jakie to pytanie będzie mi postawione tym razem?
Podniosłem słuchawkę i powiedziałem: Halo!
A on powiedział: Doktorze Lee! Czy pan mnie pamięta?
Wtedy ja odparłem: tak! Oczywiście, Ŝe cię pamiętam.
Doktorze Lee, nie jestem juŜ nosicielem wirusa HIV!
Dlatego cały czas próbowałem się z panem skontaktować.
Powiedziałem wtedy: Chwała Bogu!
Tak!
Modliłem się kaŜdego dnia. Codziennie Ŝyłem zgodnie z waszym programem
zdrowia.
I właśnie odebrałem wyniki badań.
I chociaŜ wynik ostatnich badań przeprowadzonych w ubiegłym roku był
jeszcze dodatni, to tym razem wreszcie jest ujemny!
Chwała Panu!
Szatan stara się dzisiaj rozprzestrzeniać tę straszną chorobę po całym świecie.
Ale temu młodemu człowiekowi udało się, pomimo tego, Ŝe był
homoseksualistą.
On zrozumiał i uwierzył, Ŝe Jezus akceptował go takim, jakim był.
Trwał w modlitwach: O BoŜe! Zmień mnie!
I wiecie, co jeszcze powiedział mi ten młody człowiek?
Doktorze Lee, ja teraz spotykam się z dziewczyną.
Trudno mi powiedzieć, czy jestem juŜ zupełnie zmieniony, ale teraz moim
seksualnym partnerem nie jest męŜczyzna i ja juŜ tego nie robię.
Nie mam pewności czy jestem całkowicie normalnym męŜczyzną czy nie.
Ale jakoś raduję się, Ŝyjąc z moja dziewczyną.
Jeszcze nie wiem, czy będę mógł się z nią oŜenić, dlatego proszę o modlitwę w
tej intencji.
Oczywiście - odparłem.
NajwaŜniejsze jest, aby zawsze starać się być w Chrystusie.
Dlatego powiedziałem mu: Bez względu na to, czy to osiągniesz, czy nie, Jezus
mówi ci:
Trwaj we mnie.
Trwaj w mojej miłości.
Czy to nie jest piękne?
Nigdy nie patrz na swoje brudne stopy, które symbolizują twoje grzechy.
Patrz raczej na Chrystusa, który codziennie chce je obmyć i ponownie ci
wybaczyć.
On mówi: Trwaj we mnie.
Więc ten młody człowiek powiedział: Tak!
Na koniec poprosiłem go jeszcze, aby dał mi znać, gdy będzie miał dobrą
wiadomość.
Jak dotąd sam nie spotkałem osoby, która doznałaby całkowitej zmiany.
Ale kiedyś znalazłem taki przypadek w pewnym czasopiśmie wydawanym przez
baptystów.
Przeczytałem tam świadectwo nawrócenia byłego homoseksualisty, który
twierdził, Ŝe został całkowicie uwolniony od swojej słabości i stał się w pełni
heteroseksualnym męŜczyzną.
Przeczytałem to w cieszącym się duŜym powaŜaniem czasopiśmie.
Osobiście, niestety jeszcze nie zetknąłem się z taką osobą.
Mam jednak nadzieję, Ŝe pewnego dnia Bóg da mi to szczęście.
Zapewne pamiętacie opisaną w Biblii historię uzdrowienia Naamana.
Naaman zabrał do niewoli mała dziewczynkę.
Biblia mówi, Ŝe człowiek ten został zaraŜony trądem.
MoŜemy przypuszczać, Ŝe nie był on dobrym człowiekiem.
Wielokrotnie wraz ze swoją armią napadał na lud BoŜy.
Z pewnością zabijał ludzi i brał ich do niewoli.
Palił ich domy. Był arcywrogiem Boga oraz Izraelitów.
Naaman naleŜał do najbardziej znienawidzonych przez Izraelitów ludzi.
W Izraelu z pewnością nie było ani jednej osoby, która mogłaby darzyć
Naamana sympatią.
Ja dość duŜo myślałem o Naamanie.
Zastanawiałem się, dlaczego on tyle razy wyruszał, aby walczyć z Izraelem?
Dlaczego potem zachorował na trąd?
Czy wiecie, jakie zdanie mógł mieć o Naamanie sam Bóg?
Bóg mógł uwaŜać Naamana za dobrego człowieka.
Jest to bardzo interesujące.
Przeczytajmy, co Biblia mówi na temat Naamana.
2 Król. 5,1: "A Naaman, dowódca wojsk króla Aramu, był męŜem znamienitym
u swego pana i wielce powaŜanym,"
Dalsza część tego wersetu jest niezwykle interesująca: "gdyŜ przez niego Pan
dał zwycięstwo Aramowi" (Syryjczykom - BG).
Czy wcześniej czytając ten fragment, zwróciliście na to uwagę?
Wynika z tego, Ŝe Bóg był zawsze z Naamanem, kiedy on walczył z Izraelem!
To Bóg dawał Naamanowi i Syrii zwycięstwo.
Dlatego Syria zawsze zwycięŜała.
Z tego teŜ powodu król Syrii kochał Naamana.
Jak to zrozumieć?
Myślę, Ŝe Naamana mogły łączyć z Bogiem jakieś ciekawe relacje.
Niestety pomimo tego Naaman zachorował na straszliwą chorobę i znalazł się w
takim samym połoŜeniu jak ktoś, kto w dzisiejszych czasach choruje na AIDS.
Pamiętajmy, Ŝe Naaman był wówczas kimś, kogo lud BoŜy uznawał za swojego
i BoŜego wroga.
E. White napisała, Ŝe jest wielu członków ludu BoŜego poza naszym Kościołem.
Takie osoby są nawet w gronie naszych wrogów.
Wygląda na to, Ŝe tu opisany został taki przypadek.
Osobiście wierzę, Ŝe Naaman mógł być człowiekiem szukającym prawdy.
I kiedy poznał Boga Izraela, nie mógł oprzeć się wraŜeniu, Ŝe on jest tym
prawdziwym Bogiem.
I moŜe myślał sobie tak: Napadnę na Izraelitów i jeśli oni mnie pokonają, to
będzie to oznaczać, Ŝe Bóg jest z nimi.
PoniewaŜ ja mam silniejsza armię, będzie to znak, Ŝe ich Bóg to sprawił.
Tak wiec Naaman wiele razy próbował, ale zamiast przegrywać, Bóg dawał
zwycięstwo armii Naamana.
Było to bardzo frustrujące doświadczenie.
Naaman pewnie przeŜywał stres z tego powodu, osłabiając w ten sposób swoje
komórki T, co spowodowało, Ŝe zachorował na trąd.
MoŜe w czasie jednej z wypraw Naaman zabrał do niewoli jednego z izraelskich
kapłanów, który powiedział do niego:
Ty poganinie! Wziąłeś do niewoli kapłana potęŜnego izraelskiego Boga! Ten
Bóg, który jest w niebie przeklnie cię za to i umrzesz z powodu trądu!
Gdy Naaman to usłyszał był wściekły i skazał tego kapłana na śmierć.
Wiecie, co myślał ten kapłan, gdy umierał?
Umierając myślał, Ŝe jest męczennikiem.
Czy jednak na tym polega prawdziwe męczeństwo?
Czy tak ma wyglądać nasze chrześcijaństwo?
Wyglądało na to, Ŝe wówczas Izraelici nie znali Boga.
Bóg jednak obserwował jak Naaman szukał prawdy.
I musiał posłać Naamanowi kogoś, kto pokazałby mu prawdziwy obraz Boga.
Bóg wszędzie szukał kogoś takiego, ale jedyną osoba, jaką znalazł była mała
dziewczynka.
Dlatego Bóg sprawił, Ŝe została ona zabrana przez Naamana do niewoli.
Wszystko po to, aby zbawić Naamana.
Ta dziewczynka została wzięta do niewoli i była słuŜącą pani Naaman.
Gdy pewnego dnia dziewczynka dowiedziała się, Ŝe Naaman nabawił się trądu,
powiedziała do pani Naaman:
Mój Bóg, Bóg Izraela kocha pani męŜa i chętnie uzdrowi go z trądu, gdyŜ on
jest Stwórcą całego wszechświata.
Dlatego teŜ on kocha wszystkich, kocha teŜ Syryjczyków.
Wtedy pani Naaman powiedziała: Właśnie takiego Boga mój mąŜ cały czas
szukał.
Pani Naaman postanowiła porozmawiać z męŜem i powiedziała: Kochanie ta
mała dziewczynka powiedziała tak i tak.
Wtedy Naaman powiedział: Właśnie takiego Boga szukałem. Takiego Boga
pragnę.
ChociaŜ jestem Naamanem Syryjczykiem, chociaŜ jestem arcygrzesznikiem.
Tak! Jeśli Bóg jest Bogiem wszechświata, to on powinien mnie wysłuchać.
Więc ta mała dziewczynka powiedziała: Jest w Izraelu pewien prorok. Proszę,
udaj się do niego.
Czy to widzicie? Tylko ta mała dziewczynka znała wtedy Boga.
A ci wielcy teolodzy nie znali go.
Oni pogardzali miłością i zlekcewaŜyli to, co najwaŜniejsze.
Jedyną osobą, której Bóg mógł uŜyć, aby pokazać Naamanowi prawdę była ta
mała dziewczynka.
Aby poruszyć serce Naamana potrzebne było objawienie BoŜej mocy.
I wtedy król Syrii wysłał list do króla Izraela.
Pamiętacie, jak król izraelski zareagował, gdy go przeczytał?
Kto moŜe wyleczyć chorego na trąd?!
Na pewno król Syrii szuka pretekstu, Ŝeby znów napaść na Izrael!
A ta mała dziewczynka powiedziała do Naamana, aby udał się do Elizeusza.
Czy Elizeusz wyszedł osobiście na spotkanie Naamana?
Nie! Przekazał tylko polecenie: Udaj się do rzeki Jordan.
Gdy Naaman to usłyszał zdziwiony i rozgniewany powiedział:
Jordan?! Jeśli ta rzeka miałaby mnie wyleczyć, to w Damaszku są lepsze rzeki!
My mamy rzekę Abana i Parpar.
Nie ma czasu, Ŝeby teraz szczegółowo o tym czytać, ale te dwie rzeki nosiły
nazwy Abana i Parpar.
Sprawdziłem znaczenie nazw tych dwóch rzek.
Czy wiecie, jakie jest dosłowne znaczenie rzeki Jordan?
Słowo Jordan znaczy: rzeka płynąca z nieba.
Takie piękne znaczenie ma to słowo.
Czyli moglibyśmy powiedzieć, Ŝe jest to poselstwo zdrowia albo program Nowy
Start pochodzący z nieba.
A jakie znaczenie mają słowa Abana i Parpar?
Abana znaczy skały. Domyślam się, Ŝe ma to związek z pierwiastkami
chemicznymi.
A co oznacza Parpar? Parpar znaczy: szybko, szybko.
Te dwa słowa mogłyby oznaczać: UŜywaj pierwiastków chemicznych, albo
leków chemicznych szybko, szybko.
Tak wiec Naaman mógł przez to powiedzieć: My w Damaszku moŜemy uŜyć
róŜnych chemicznych środków i leczyć szybko, szybko.
A ty proponujesz mi jakieś poselstwo zdrowia z nieba o nazwie "Nowy Start"?
Masz na myśli, Ŝe ja mam Ŝyć według tego poselstwa, które wypływa z rzeki
Jordan?
Zapomnij o tym!
Ale sługa Naamana powiedział: Gdyby Elizeusz poprosił cię, Ŝebyś złoŜył w
darze milion marek, to zrobiłbyś to, prawda?
Ale Naaman był zły. Wiecie, co Naaman powiedział?
Ja myślałem, Ŝe on do mnie wyjdzie, połoŜy ręce na moim pokrytym trądem
ciele, następnie wzniesie swoja głowę ku górze i zwracając swój wzrok w
kierunku swojego Boga powie:
O, BoŜe Izraela, uzdrów tego człowieka.
Czegoś takiego Naaman się spodziewał.
Czy wiecie, co to znaczy?
Naaman bał się spotkać twarzą w twarz z Bogiem, który uzdrawia.
My grzesznicy zawsze chcemy mieć kogoś, kto stałby pomiędzy nami a Nim.
Jakiegoś innego człowieka.
To dlatego Elizeusz nie wyszedł, aby osobiście spotkać się z Naamanem.
Naaman, zatem musiał spotkać się z Bogiem twarzą w twarz.
W końcu wszedł do rzeki Jordan.
Duch Święty zdołał nakłonić go do tego.
Naaman musiał zanurzyć się w Jordanie 7 razy.
śywienie, ćwiczenia fizyczne, woda, światło słoneczne, wstrzemięźliwość,
świeŜe powietrze, odpoczynek oraz nade wszystko ufność w BoŜą moc.
I Naaman został oczyszczony z trądu.
Czy ta historia nie przypomina doświadczenia tego młodego Brazylijczyka?
W końcu Naaman odnalazł Boga.
Nikt nie zastosował tu Ŝadnej terapii, ale było to nowe Ŝycie według programu
"Nowy Start":
Zdrowe Ŝywienie, ćwiczenia fizyczne, woda...
Siedem razy w poselstwach z nieba.
To poselstwo zostało dane z nieba.
My jesteśmy dzisiaj tą małą dziewczynką. My jesteśmy tym posłańcem, który
ma zwiastować poselstwo o kochającym Bogu nawet homoseksualistom.
Ja udaję się do San Francisco, Ŝeby mówić o Bogu, który kocha
homoseksualistów chorych na AIDS.
Kiedy cały świat mówi, Ŝe Bóg czuje wstręt do homoseksualistów, i Ŝe AIDS to
kara za ich grzechy, ja mówię: To nie jest BoŜe przekleństwo czy kara. Jesteście
chorzy na AIDS, bo Bóg chce wam pokazać swoją chwałę. A BoŜą chwałą jest
to, Ŝe Bóg cię kocha i leczy twoje choroby.
To jest trójanielskie poselstwo, bo On jest Stwórcą.
Download