„Wizerunek i problemy osób niepełnosprawnych w społecznych reklamach telewizyjnych” mgr Małgorzata Trębicka-Żuk Powody podjęcia problematyki wizerunku i problemów osób niepełnosprawnych Marginalizacja, stygmatyzacja i wykluczanie z życia społecznego osób niepełnosprawnych Bark świadomości pełnosprawnych o problemach z jakimi borykają się niepełnosprawni, Pokutujący skrzywiony obraz osób niepełnosprawnych utrwalony w społeczeństwie Reklama telewizyjna jako skuteczne medium pomagające zmieniać i kształtować wizerunek Ogromny zasięg reklamy telewizyjnej Oddziaływanie na człowieka wielozmysłowo Ogromna moc perswazji i wywierania wpływu Społeczna reklama telewizyjna dotycząca problematyki niepełnosprawności – główne zadania Zmiana myślenia i postaw wobec niepełnosprawności na te powszechnie pożądane i społecznie aprobowane Wykorzenienie stereotypów i błędnego myślenia Przybliżenie i prezentacja problemów osób niepełnosprawnych – czynnik świadomościotwórczy Cel prezentowanej pracy badawczej (dyplomowej) Określenie i przedstawienie wizerunku oraz kontekstu problemowego w jakim ukazywane są osoby niepełnosprawne w społecznych reklamach telewizyjnych Problemy badawcze Jaka grupa osób niepełnosprawnych ze względu na wiek, płeć, schorzenia najczęściej występuje w analizowanych społecznych reklamach telewizyjnych? W jakich rolach i sytuacjach prezentowani są niepełnosprawni w społecznych reklamach telewizyjnych? Jakie problemy osób niepełnosprawnych poruszane są w społecznych przekazach telewizyjnych? Przyjęta procedura badawcza Analiza zawartości Badania ilościowe Badania jakościowe Etap I – analiza jakościowa treści programowych emitowanych w czasie wysokiej oglądalności, na czterech najpopularniejszych kanałach telewizyjnych (TVP1, TVP2, TVN, Polsat) Reklamy społeczne dot. niepełnosprawności nie pojawiają się w ogóle w stacjach niekomercyjnych, publicznych (TVP1, TVP2) Stacje komercyjne (TVN, Polsat) – emisja reklam dot. niepełnosprawności ograniczona do spotów prezentujących podległe tym stacjom organizacje non-profit Nastąpiła konieczność przeformułowania pierwotnych celów jakim była analiza reklam emitowanych, na analizę reklam stworzonych we wcześniejszym czasie i niekoniecznie emitowanych w telewizji Etap II – analiza jakościowa materiału reklamowego z siedmiu największych kampanii społecznych dotyczących osób niepełnosprawnych w latach 2003 – 2010r – wnioski jako niepełnosprawni występują głównie sami mężczyźni osoby w wieku średnio między 26 a 40 rokiem życia dość szeroka paleta prezentowanych w społecznych reklamach telewizyjnych, rodzajów niepełnosprawności osoba niepełnosprawna jest głównym, pierwszoplanowym bohaterem jest to osoba przeciętna, zwykła pełniąca pospolite obowiązki domowe i zawodowe, nie wyróżniająca się (prócz dysfunkcji jeśli są widoczne) ze społeczeństwa połowie badanych przypadków reklamowych niepełnosprawni byli pozbawieni głosu – występował wyłącznie narrator osoba niepełnosprawna w społecznej reklamie telewizyjnej rzadko występuje samotnie osoba niepełnosprawna raczej nie występuje w sytuacji trudnej i problemowej, a jeśli występuje to z tym problemem radzi sobie zakres problemowy poruszany w społecznych reklamach telewizyjnych raczej dotyczy wymiaru społecznego, rzadziej funkcjonalnego i egzystencjalnego - wykluczenie społeczne i zawodowe oraz traktowanie niepełnosprawnych przez pryzmat inności Możliwość praktycznego wykorzystania wyników badań Przeprowadzone badania mogą posłużyć jako przyczynek do tworzenia pewnych preferencyjnych udogodnień dla organizacji zajmujących się reklamowaniem niepełnosprawności jako stanu normalności Badania te mogą stać się impulsem do prowadzenia dalszych analiz, także bardziej pogłębionych, dotyczących wizerunku i problemów osób niepełnosprawnych nie tylko w samej reklamie telewizyjnej, ale w całym medium jakim jest telewizja Dziękuję za uwagę