1 - Niebieska Linia
advertisement
1. Bogna Szymkiewicz BEZ WŁASNEGO GŁOSU – W PUŁAPCE PRZEMOCY PSYCHICZNEJ Warsztat dotyczy pracy z kobietami doświadczającymi przemocy psychicznej. Przemoc psychiczna jest nieoczywista, często niezwykle trudna do rozpoznania zarówno z zewnątrz jak i z punktu wiedzenia ofiary. Im dłużej trwa, tym bardziej ten punkt widzenia – własny głos, własna narracja – rozmywa się i traci moc. Celem jest lepsze zrozumienie tego doświadczenia, zarówno na poziomie poznawczym jak i emocjonalnym. W oparciu o te głębsze sposoby rozumienia będziemy poszukiwać efektywnych technik pracy interwencyjnej i terapeutycznej. Skoncentrujemy się na rozwijaniu umiejętności i postaw, które są potrzebne w tym obszarze. Warsztat składać się będzie z krótkich elementów wykładowych, ćwiczeń, a także wspólnej pracy umożliwiającej dzielenie się własnymi pomysłami, wątpliwościami, doświadczeniami i umiejętnościami. 2. Małgorzata Sieczkowska Dobrostan po traumie kilka samodzielnych kroków dla terapeuty i pacjenta Trauma jest obecna w życiu człowieka - od przemocy domowej po polityczny terror. Trauma nie tkwi jednak w samym wydarzeniu, ale jest zatrzymaną w ciele energią, nie do końca rozładowaną po zdarzeniu traumatycznym; to zjawisko znane jako PTSD. Klucz do leczenia traumy tkwi w świadomym pokierowaniu rezydującą w ciele energią, która chaotycznie w nim krąży, a w istocie chce się rozładować i wydostać na zewnątrz. Podczas warsztatu poznamy kilka ćwiczeń do samodzielnego wykonywania, które to umożliwiają. Poznamy praktykę budującą świadomość ciała oraz ćwiczenia psychofizyczne, pomagające oczyścić ciało i umysł z ujemnych skutków traumy. Wszystko, czego doświadczysz na tym warsztacie może się stać użytecznym narzędziem autoregulującym Twoj własny system nerwowy w wymagającej pracy, jaką wykonujesz oraz będzie użytecznym narzędziem w pracy z klientami. Ćwiczenia przedstawione na warsztacie pochodzą z przygotowywanej do wydania książki Petera Levine’a, twórcy SE, Somatic Experiencing, naturalistycznej metody terapii traumy. Książka się wkrótce ukaże w ramach serii wydawniczej Terapia Traumy. 3. Piotr Antoniak Praca nad objawami Zespołu Stresu Pourazowego po doświadczeniu przemocy w rodzinie Od niespełna 20 lat w Polsce staramy się czynić skuteczną pomoc osobom doświadczającym przemocy w trybie interwencyjnym. Jej głównym celem jest zatrzymanie przemocy w życiu osób ich doświadczających. Często pomoc interdyscyplinarna w świetle dziś obowiązujących przepisów pozwala przerwać przemoc, ale nie redukuje jej negatywnych skutków. Niestety nie doczekaliśmy się w nowej (ogłoszonej w maju 2013 roku) klasyfikacji DSM-V diagnozy, która od lat jest postulowana przez niektórych klinicystów pod nazwą COMPLEX PTSD czy DESNOS. Mimo tego podczas warsztatu omówimy specyfikę objawów PTSD u dorosłych osób doświadczających przemocy oraz wybrane sposoby redukowania nasilenia tych objawów. Wydaje się, że praca nad skutkami przemocy, zwłaszcza tymi, które utrudniają codzienne funkcjonowanie to wyzwanie stojące przed specjalistami zajmującymi się pomocą osobom doświadczającym przemocy. 4. Renata Kałucka Jak przygotować się do prowadzenia grupy wsparcia dla dorosłych ofiar przemocy w rodzinie? Zadania trenera grupowego na etapie tworzenia grupy. Grupa wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie jest formą pomocy, mającą na celu naukę radzenia sobie z przemocą przy współudziale innych osób – uczestników, którzy mają podobne problemy wynikające z doświadczania przemocy oraz prowadzącego, który rozumie, co dzieje się w grupie i dba o prawidłowy przebieg relacji między uczestnikami podczas sesji. Warsztat jest kierowany do osób, które zaczynają prowadzić grupę wsparcia lub jeszcze nie prowadziły, ale myślą o tym w przyszłości. Celem naszego spotkania będzie zrozumienie sytuacji psychologicznej, w jakiej znajduje się osoba, która będąc ofiarą przemocy rozważa skorzystanie z pomocy grupowej. Będziemy uczyć się w jaki sposób zaplanować grupę, co zrobić, aby dotrzeć z ofertą do osób potencjalnie zainteresowanych, jak ich motywować do pracy grupowej i jak dokonać prawidłowego doboru uczestników. 5. Renata Durda Superwizja pracy z rodziną w procedurze „Niebieskie Kraty” – analiza zgłaszanych przypadków Procedura „Niebieskich Kart” przeszła gruntowną zmianę w 2011 roku. Od tego czasu przedstawiciele wielu podmiotów i zawodów pracują w lokalnych zespołach interdyscyplinarnych i grupach roboczych, przez które rocznie przechodzi kilkadziesiąt tysięcy przypadków przemocy. Niektóre procedury kończą się szybko i skutecznie, niektóre trwają miesiącami, a nawet latami, w niektórych przypadkach mamy poczucie porażki i nieadekwatności pomocy do potrzeb naszych podopiecznych. Na co zwracać szczególną uwagę w procedurze i w pracy z rodziną? Co działa? Jaki wpływ na nasze decyzje ma praca w interdyscyplinarnej grupie? Co możemy robić lepiej lub inaczej? Zachęcam do omawiania w trakcie warsztatu konkretnych spraw z Waszej praktyki. 6. Iza Banasiak i Marek Prejzner Od procedury Niebieskie Karty do programu korekcyjno-edukacyjnego, czyli o tym jak pracować z osobami stosującymi przemoc w rodzinie. Zajęcia skierowane są do przedstawicieli służb społecznych uprawnionych do podejmowania działań na rzecz ochrony ofiar przemocy w rodzinie, uruchamiania i prowadzenia procedury Niebieskie Karty w zakresie realizacji oddziaływań na osoby stosujące przemoc. Szkolenie przeznaczone jest dla członków Zespołów Interdyscyplinarnych i Grup Roboczych w tym głównie: przedstawicieli instytucji pomocy społecznej, policji, GKRPA, oświaty, ochrony zdrowia, organizacji pozarządowych, kuratorów, pracowników OIK, SOW, PIK. Celem warsztatu jest poszerzenie i pogłębienie wiedzy oraz umiejętności na temat motywowania osób podejrzanych o stosowanie przemocy, ale także skazanych z art.207k.k do udziału w pracach grupy roboczej, a także docelowo do udziału w programie korekcyjno-edukacyjnym. Charakterystyka sprawców przemocy domowej, współpraca służb, motywacja do udziału w programie korekcyjno-edukacyjnym, prowadzenie procedury Niebieskie Karty to główne filary zajęć. Podkreślić należy znaczenie budowania motywacji wewnętrznej lub/i zewnętrznej osób co do których wszczęto procedurę Niebieskiej Karty D. Kontakt z osobą stosującą przemoc, przeprowadzenie policyjnej interwencji, uruchomienie NK bardzo często nie wystarcza do rozwiązania problemu, dlatego tak ważne jest zmobilizowanie osób uwikłanych w przemoc do współpracy ze służbami. Stosowanie przemocy domowej jest wyborem, za który osoba stosująca przemoc ponosi odpowiedzialność moralną i prawną i dopóki nie będziemy pracować ze źródłem problemu nie powstrzymamy skutecznie przemocy. 7. Michał Trojnar, Marek Prejzner EDUKACJA CZY PSYCHOTERAPIA DLA OSÓB UŻYWAJĄCYCH PRZEMOCY W RODZINIE Jak postępować ze sprawcą przemocy? Czy kierować go do programu korekcyjnoedukacyjnego, na terapię czy trening zastępowania agresji? Czym różnią się te formy pracy? Czy interesuje nas "trudne dzieciństwo" i "psychopatologia" sprawców przemocy? Czy możemy w ogóle mówić o udzielaniu pomocy sprawcom przemocy, czy też o poddawaniu ich specjalnym oddziaływaniom? Czy kontekst terapeutyczny znajduje zastosowanie w pracy ze sprawcami przemocy? Czy zmiana sprawcy przemocy może dokonać się w warunkach rezygnacji ze stosowania systemu władzy i kontroli? Czy można wpłynąć na sprawcę przemocy unikając przemocowej postawy narzucania własnej woli? Na czym polega sztuka dialogu ze sprawcami przemocy? Jakich kompetencji potrzebuje osoba pracująca ze sprawcą przemocy? Powyższe pytania są szczególnie ważne w warunkach kształtujących się dopiero systemowych rozwiązań pracy ze sprawcami przemocy w rodzinie. Rozstrzyganie i precyzowanie tych kwestii jest niezwykle ważne w budowaniu skutecznego systemu przeciwdziałania przemocy zarówno na poziomie ośrodka, jak i społeczności lokalnej. O ile pewne formy i modele programów dla sprawców mogą się różnić, ich istotą są przekonania dotyczące zjawiska przemocy oraz poglądy na temat możliwości i formy wpływu na zmianę drugiego człowieka. Określenie właściwych ram i kontekstu pracy ze sprawcami przemocy jest warunkiem ich zmiany. Dlatego istotne jest na jakich założeniach opieramy się pracując ze sprawcą i konstruując program dla osób stosujących przemoc w rodzinie. Czy możemy korzystać z kontekstu terapeutycznego, czy też jest to całkiem odmienny model pracy i zestaw założeń? Czym właściwie jest formuła programu korekcyjno-edukacyjnego? Czy wymaga korygowania zachowania innych i edukowanie ich? Jeśli tak, to czy jest odtworzeniem szkolenego represyjnego modelu edukacyjnego? A może praca ze sprawcami przemocy stawia przed nami wymaganie rewidowania wyuczonych postaw, poglądów i sposobów reagowania i zaangażowania się w tworzenie nowego modelu doświadczenia i dialogu który tworzy możliwość współuczestniczenia w trudnym, ale twórczym i wzajemnie satysfakcjonującym procesie. Podczas szkolenia uczestnicy: - poznają podstawowe założenia prowadzenia pracy ze sprawcami i tworzenia programów dla osób stosujących przemoc w rodzinie - będą mieli możliwość okrycia własnych zasobów osobistych i instytucjonalnych do twórczej realizacji pracy ze sprawcami w warunkach własnych miejsc pracy 8. Tomek Głowik RODZINA – program terapeutyczny dla sprawców przemocy. Podejście motywujące. Jak rozmawiać z ludźmi, którzy „nie chcą zmiany”? Jak pracować ze sprawcą przemocy, który widzi „wszystko inaczej” i jak pracować z nim w ogóle? Jak radzić sobie z „jego” oporem i „przeprowadzić” go przez proces zmiany? Warsztat odpowiada na powyższe pytania i przedstawia zintegrowany oraz kompletny program terapii dla sprawców przemocy w rodzinie, który łączy w sobie transteoretyczny model zmiany zachowań, terapię motywującą i terapię BSFT. „RODZINA” to akronim, który odnosi się do celów terapii: refleksyjności, odpowiedzialności, działania, zaangażowania, indywidualnego podejścia, nonviolence i aktywności. Program składa się z 25 sesji, których część przećwiczymy w trakcie warsztatu. Nie powstał w opozycji do modelu DULUTH, ale bazuje na innych niż on założeniach, ponieważ grupa sprawców przemocy jest bardzo zróżnicowana. Serdecznie zapraszam. Będzie ciekawie, inspirująco i kreatywnie.
