praca magisterska - SI biznesu

advertisement
SYSTEMY
INFORMACYJNE BIZNESU
Działalność każdej firmy opiera się na posiadaniu określonego zasobu informacji,
który zwiększa naszą wiedzę o otaczającym nas świecie i prawach zachodzących w
rzeczywistości, a także pozwala nam zwiększyć wiedzę o nas samych. Pani Elżbieta
Niedzielska w książce zatytułowanej „ Informatyka ekonomiczna” przytacza francuskie
przysłowie, które stwierdza, że „ Bez materii nie ma nic, bez energii wszystko jest
nieruchome, bez informacji jest chaos”. Szczególnym rodzajem informacji jest informacja
dla
zarządzania,
która
pozwala
zrealizować
takie
funkcje,
organizowanie, przewodzenie tj., kierowanie ludźmi
jak:
planowanie,
i kontrolowanie.
Posiadając pewien zasób wiedzy o organizacji i jej otoczeniu jesteśmy w stanie
efektywnie zarządzać przedsiębiorstwem, posiadając bezpośredni i pośredni wpływ na
proces decyzyjny
w
organizacji. Podstawowe cechy wyróżniające informacje dla
zarządzania w stosunku do innych rodzaju informacji są następujące:

zawsze
są
związane
z
realizacją
funkcji:
planowania,
organizowania,
przewodzenia i kontrolowania,

pozwalają na podjęcie decyzji na różnych szczeblach zarządzania.
Pomiędzy tymi dwoma cechami istnieje ścisły związek. Możemy stwierdzić, że informacja
dla zarządzania pozwala na uczenie się organizacji i stałe dostosowanie się do
zmieniającego się otoczenia.
Według J. A. Senn wyróżnia się następujące podstawowe grupy informacji dla
zarządzania:
1. informacja „pokrzepiająca” – dotyczy ona bieżącej sytuacji organizacji.
Głównym założeniem tej informacji jest zapewnienie, że wszystko przebiega
zgodnie z przyjętymi założeniami.
2. informacja „rozwojowa” – jej zadaniem jest ocena stanu lub przebiegu
jakiegoś zjawiska lub procesu, celem tej informacji jest ujawnienie trudności
powstałych przy realizacji zjawiska lub procesu.
3. informacja
„ostrzegawcza”
–
jej
zadaniem
o zagrożeniach teraźniejszych lub przyszłych
jest
informowanie
nas
powstałych w wyniku realizacji
działalności organizacji.
4. informacja „planistyczna” – odnosząca się do poziomu lub stanu przyszłego
zjawiska lub procesów gospodarczych.
5. informacja „operacyjna” – informuje nas o działaniu własnej firmy, pozwalając
jednocześnie porównać działalność do innych podobnych organizacji.
6. informacja „opiniodawcza” – dotyczy informacji o najbliższym oraz dalszym
otoczeniu organizacji.
7. informacji
„kontrolowane”
–
przekazywane
są
światu
zewnętrznemu,
informują o działalności organizacji.
Reasumując
możemy
stwierdzić,
że
informacja
dla
zarządzania
ma
charakter
partykularny tzn. przedstawiona jest w postaci wiadomości wyrażonych w określonych
językach lub systemach znakowych.1
Określając relacje pomiędzy systemem zarządzania – systemem informacyjny
a systemem informatycznym musimy zacząć
od wyjaśnienia samego
pojęcia system
zarządzania.
System zarządzania w organizacji określamy jako zbiór działań, które obejmuje pełny
cykl procesu zarządzania, a więc: planowanie i podejmowanie decyzji, organizowanie i
przewodzenie, czyli kierowanie ludźmi i kontrolowanie zasobów ludzkich, finansowych,
rzeczowych i informacyjnych. System zarządzania, aby określić mianem „ dobry ” musi
posiadać zdolność do planowania, udokumentowania zamierzenia, porównania, opisania i
„Systemy informacyjne biznesu” Informatyka dla zarządzania. Jerzy Kisielnicki, Henryk Sroka
Warszawa 2001 str.13-17
1
korygowania. Z kolei system zarządzania w literaturze definiowany jest w różnym
sposób. Określa się go jako „ specyficzny układ nerwowy organizacji, który łączy w jedną
całość elementy systemu zarządzania”.
G. Morgan pisze w książce „ Obrazy
organizacji”, że „Jeśli się dobrze zastanowi, to wszelkie aspekty funkcjonowania
organizacji zależą od tego, czy innego rodzaju przetwarzania informacji”, ponieważ „ ...
organizacje to systemy informacji”. Charakterystyczną cechą systemów informacyjnych
jest
izomorfizm.
Powinien
on
dostarczać
informacji
na
trzech
poziomach
odpowiedzialności
I
poziom pierwszy – kontroli operacyjnej,
II
poziom drugi – kontroli kierowniczej,
III
poziom trzeci – planowania strategicznego.
Użytkownik
systemu
informacyjnego
podejmowania celowego
zarządzania.
dysponuje
niezbędnymi
narzędziami
do
i efektywnego działania, które decyduje o jakości procesu
System
informacyjny,
jako
wielopoziomowa
struktura
pozwala
użytkownikowi tego systemu na transformowanie określonych informacji wejścia na
pożądane informacje wyjścia za pomocą odpowiednich procedur i modeli. Uzyskując w
ten
sposób
konkretne
informacje
możemy
podjąć
odpowiednie decyzje.
System
informacyjny możemy rozpatrywać z dwóch punktów widzenia:
1.
jako wielopoziomową strukturę – jest to techniczna i technologiczna analiza
systemu informacji. Analizujemy w tym przypadku samo zachowanie systemu,
niezależnie od zadań, dla których został on stworzony.
2.
jako element łańcucha decyzyjnego funkcjonującego w systemie zarządzania –
przedmiotem obserwacji jest łańcuch decyzji powstających w wyniku działania
systemu lub przeprowadzamy jego analizę pragmatyczną. 2
Elementami
systemu
informacyjnego
dowolnej
organizacji
jest
zbiór
podmiotów,
informacji, narzędzi technicznych, rozwiązań systemowych oraz zbiór metainformacji, co
przedstawia poniższy rysunek:
SI
System Informacyjny danej Organizacji
R
R
R
R
P
I
„Systemy informacyjne biznesu”
Warszawa 2001 str.18-19
2
M
T
Informatyka dla
O
zarządzania. Jerzy Kisielnicki, Henryk Sroka
Rysunek 1.
Elementy systemu informacyjnego
Źródło: „Systemy informacyjne biznesu” Informatyka dla zarządzania. Jerzy Kisielnicki,
Henryk Sroka Warszawa 2001 str. 19
Gdzie:
P – zbiór podmiotów, które są użytkownikami systemu,
I – zbiór informacji o sferze realnej, czyli o stanie i zachodzących w niej zmianach.
Są
to tzw. zasoby informacyjne.
T – zbiór narzędzi technicznych, które wykorzystywane są w procesie pobierania,
przesyłania, przetwarzania, przechowywania i wydawania informacji.
O – zbiór rozwiązań systemowych stosowanych w danej organizacji.
M
–
zbiór
matainformacji,
czyli
opis
systemu
informacyjnego
i
jego
zasobów
informacyjnych.
R – relacje pomiędzy poszczególnymi zbiorami.
Z wymienionymi powyżej zbiorami wiąże się pojęcie systemu informatycznego,
jeżeli chociaż jeden z wymienionych zbiorów dotyczy sprzętu komputerowego.
System informatyczny jest to wyodrębniona część systemu informacyjnego, która jest
z punktu widzenia przyjętych celów skomputeryzowana. Obecnie wszystkie systemy
informacyjne zbudowane są z zastosowaniem sprzętu komputerowego. R.M. Stair
stwierdza, że systemy informacyjne zarządzania to: „ zorganizowany zbiór ludzi,
procedur przetwarzania, baz danych oraz urządzeń używanych do dostarczenia informacji
dla menedżerów i decydentów ”. Jest to system, w którym przetwarzane dane i
uzyskiwane wyniki są wykorzystywane w celu wspomagania decyzji. Mogą one być
realizowane różnymi technikami. W przypadku wykorzystania środków informatyki to
mamy doczynienia z systemami informatycznymi zarządzania. Będzie on wtedy użyty,
jeżeli w analizie systemu informacyjnego położymy nacisk na jego strukturę lub proces
komputeryzacji ( proces nasycenia sprzętem komputerowym systemów informacyjnych )
, a nie na spełniane prze niego funkcje.
Reasumując trzy przeanalizowane pojęcia możemy z całą pewnością stwierdzić, że
pojęciem najbardziej ogólny jest system zarządzania, następnie system informacyjny.
Z kolei system informatyczny jest wyodrębniona częścią systemu informacyjnego. 3
System informacyjny spełnia rolę integratora pomiędzy nadawcą, odbiorcą a
kanałami informacyjnymi. Pomiędzy nadawcą a odbiorca powinno istnieć sprężenie
„Systemy informacyjne biznesu” Informatyka dla zarządzania. Jerzy Kisielnicki, Henryk Sroka
Warszawa 2001 str.20
3
zwrotne, które pozwala nam na weryfikacje przekazywanych informacji. Sprężenie
zwrotne
charakteryzuje się tym, iż powtarza się kilka do miliona razy tworząc realny system
informacyjny. Powiązania elementów w systemie informacyjnym przedstawia poniższy
rysunek:
S P R Ę Ż E N I E
Z W R O T N E
NADAWCA
ODBIORCA
K A N A Ł
Rysunek 2.
I N F O R M A C Y J N Y
Powiązania elementów w systemie informacyjnym
Źródło: „Systemy informacyjne biznesu” Informatyka dla zarządzania. Jerzy Kisielnicki,
Henryk Sroka Warszawa 2001 str. 22
Liczne zakłócenia powstające przy przesyłaniu informacji za pomocą kanałów
informacyjny nazywamy stratami informacyjnymi. Przekazywana informacja ulega
tym samym przekształceniu i nie odzwierciedla pierwotnej informacji, co świadczy
o niskiej jakości przekazywanych danych. Oprócz sprężenia zwrotnego istniejącego
pomiędzy odbiorcą a nadawcą istnieją pewnego rodzaju filtry, które powodują właśnie
zniekształcenie informacji. Wyróżniamy następujące filtry: fizyczny, semantyczny oraz
pragmatyczny.
Pierwszą barierą napotykaną w procesie przesyłania informacji jest tzw. bariera
techniczna, którą określamy filtrem technicznym. Przesyłana informacja od nadawcy
do
odbiorcy
napotyka
na
pierwszą
trudność,
jako
są
urządzenia
techniczne.
Zaakceptowana informacja przez środki techniczne jest zrozumiała dla odbiorcy.
Największe straty występują w działaniu filtra semantycznego.4
Działanie filtrów fizycznych, semantycznych i pragmatycznych przedstawia poniższy
rysunek:
FILTR
NADAWCA
FIZYCZNY
FILTR
SEMANTYCZNY
FILTR
PRAGMATYCZNY
ODBIORCA
„Systemy informacyjne biznesu” Informatyka dla zarządzania. Jerzy Kisielnicki, Henryk Sroka
Warszawa 2001 str.22-23
4
STARTY INFORMACJI
Rysunek 3.
Straty informacji w procesie jej przesłania
Źródło: „Systemy informacyjne biznesu” Informatyka dla zarządzania. Jerzy Kisielnicki,
Henryk Sroka Warszawa 2001 str. 22
Chcąc zmniejszyć wywołane straty informacji możemy skorzystać z efektywnych metod,
do których możemy zaliczyć tworzenie:

uporządkowanego systematycznie zbiorów terminów, który ma za zadanie
odwzorowywać treść informacji w systemach informacyjnych, określonego
mianem słownika,

reguł, czyli stworzenie odpowiedniej gramatyki ekonomicznej.
Ostatnim z wymienionych filtrów jest filtr pragmatyczny. Związany jest on z pojęciem
redundancji, czyli nadmiarem informacji. Systemy informacyjne mają za zadnie dążyć do
zminimalizowania zbędnych informacji
Informacja przesyłana od nabywcy do odbiorcy informacji musi często przejść długą
drogę
związaną
z
istnieniem
licznych
ogniw
pośrednich.
Zadaniem
systemów
informacyjnych jest skrócenie tej drogi. Istnienie ogniw pośrednich pozwala nam
wyróżnić dwa główne rodzaje systemów informacyjnych:
1. między nadawcą informacji a odbiorcą nie istnieją ogniwa pośrednie, czyli tzw.
system informacji bezpośredniej.
2. między nadawcą informacji a odbiorcą istnieje co najmniej jedno ogniwo
pośrednie, czyli tzw. system informacji pośredniej.
Współczesny
system
informatyczny,
który
5
wyposażony
jest
w
bazę
danych,
charakteryzuje się tym, że miedzy nadawcą a odbiorcą nie występują ogniwa pośrednie.
System informatyczny jest to wyodrębniona część systemu informatycznego,
który charakteryzuje się tym, że zastosowano w nim środki komputerowe.
Podstawowymi elementami systemu informatycznego są:
1. sprzęt (hardware),
2. oprogramowanie ( software),
3. baza danych,
4. telekomunikacja,
5
„Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstw” – miesięcznik Instytutu Organizacji i Zarządzania
„Orgmasz”
5. ludzie,
6. organizacja,
Hardware jest to sprzęt techniczny dzięki któremu informacje są nadawane, odbierane,
przetwarzane i przesyłane. W skład sprzętu technicznego wchodzą takie urządzenia jak:
procesor, pamięć operacyjna, urządzenia wejścia oraz urządzenia wyjścia.
Pamięć operacyjna lub inaczej pamięć główna komputera, została nazwana pamięcią
RAM, służy do przechowywania danych w postaci ciągów cyfr zerojedynkowych
i programów wykonywanych przez komputer. Pamięć można rozumieć jako tablicę
zawierającą
ponumerowane
komórki,
z
których
każda
przechowuje
jedno
słowo
maszynowe o długości charakterystycznej dla danego komputera. Pamięć, jako pośrednik
pomiędzy
jednostką
przechowywania
centralną
instrukcji
oraz
a
resztą
komputera,
argumentów
służy
niezbędnych
do
do
tymczasowego
pracy
procesora,
szczególnie do przechowywania oprogramowania, instrukcji i danych.6
Układy wyjścia i wyjścia to układy służące komunikacji komputera z jego otoczeniem.
Wykorzystywane są głównie do wprowadzania programów i danych, wydawania wyników
i porozumiewania się z operatorem.
Do
typowych
urządzeń
wprowadzania
danych
zalicza
się:
klawiatury,
czytniki
– służące do odczytu np. kodów paskowych na produktach handlowych, urządzenia
przetwarzania dokumentów, czyli skanery – służące do przetwarzania obrazu z formy
drukowanej w obraz w postaci elektronicznej zrozumiałej dla komputera, urządzenia
sterujące, tzw. wskaźniki – służące do poruszania się po graficznym ekranie monitora
komputerowego.
Ostatnia grupą rodzajową sprzętu komputerowego są urządzenia wyjścia. Zaliczamy do
nich: drukarki, monitory, plotery, urządzenia dźwiękowe.
Baza danych to organizacja zorganizowanych zbiorów danych z określonej dziedziny
informacji która pozwala zaspokoić potrzeby jednego lub kilku użytkowników bez
konieczności
wcześniejszego
klasyfikowania
w
pożądane
struktury
potrzebne
do
przetwarzania lub bezpośredniego udzielania informacji. Niezależnie od posiadanego
sprzętu, jak i oprogramowania możemy korzystać z danych. Powstanie bazy danych to
element, który pozwala nam mówić o pełnym zastosowaniu systemów informatycznych
w zarządzaniu.
7
Kolejnym elementem sprzętu informatycznego jest oprogramowywanie, które jest
niezbędne do jego funkcjonowania. Zawiera zbiory instrukcji, dzięki którym komputer
może przetwarzać informacje. Na oprogramowanie składają się różne programy.
Programem nazywany zbiór instrukcji sterujących działaniem komputera, zbudowany w
celu zrealizowania przez komputer określonego zadania. Postępujący rozwój technologii
6
„Informatyka Ekonomiczna” Pod redakcją Elżbiety Niedzielskiej – Wrocław 1999 str. 54-55
7
„Informatyka Ekonomiczna” Pod redakcją Elżbiety Niedzielskiej – Wrocław 1999 str. 63-65
informatycznej spowodował, że rozwijały się różne typy programów komputerowych.
Klasyfikacja
programów komputerowych w grupy i podgrupy stwarza duże trudności.
Jedne z nich rozwijają się inne z kolei zanikają.
Poniżej przedstawię jeden z możliwych podziałów oprogramowywania, który wiąże się z
klasyczną systematyką stosowaną w literaturze.
OPROGRAMOWYWANIE
oprogramowywanie
systemowe
systemy
operacyjne
oprogramowywanie
pomocnicze
edytory
teksu
arkusze
kalkulacyjne
sys. zarządz.
oprogramowywanie
użytkowe
systemy
programowania
programy
narzędziowe
pakiety
wspomagania
pracy biurowej
pakiety
zintegrowane
systemy
użytkowe
systemy
powielarne
systemy
indywidualne
Rysunek 4.
Podział rodzajowy oprogramowania komputerów
Źródło: „Informatyka Ekonomiczna” Pod redakcją Elżbiety Niedzielskiej – Wrocław 1999
str. 64
Kolejnym elementem systemu informatycznego jest telekomunikacja.
Telekomunikacja jest to organizacja, sprzęt oraz oprogramowanie, które umożliwiają
wspólną pracę dwu lub kilku komputerów, a także pozwalająca na pracę jednego
komputera z terminalami, czyli końcówkami. Telekomunikacja jest tym elementem, który
pozwala na połączenie komputerów w dowolnym obszarze : regionie, kraju lub całego
świata.
Ludzie to personel informatyczny systemów, a zarazem najważniejszy jego element.
Zgodnie z pełnionymi funkcjami prze ludzi możemy personel podzielić na: personel
zarządzający, projektujący, programujący, eksploatujący, a także personel, który
zajmuje się konserwacją systemu informatycznego. Personel wykonujący wymienione
wyżej
funkcje
powinien
charakteryzować
się:
rzetelnością,
odpowiedzialnością,
dokładnością, powinien stać na najwyższym poziomie.
Ostatnim z wymienionych elementów systemu informatycznego jest organizacja. Jest to
element spajający wszystkie elementy w jedną całość. Organizacja zawiera w sobie:
strategie rozwoju, politykę, reguły i zasady postępowania.
8
Realizacja systemów informacyjnych wspomagających zarządzanie obiektami
gospodarczymi
nierozerwalnie
łączy
się
z
pojęciem
komputeryzacji.
Technika
komputerowa stała się tak powszechna, że tradycyjne metody tzw. „ręczne techniki
ewidencyjne” są już nieracjonalne z wielu względów. Biorąc pod uwagę złożoność
systemu przyjęto podział systemów na cztery generacje:
8

systemy transakcyjne,

systemy informowania kierownictwa,
Systemy informacyjne biznesu” Informatyka dla zarządzania. Jerzy Kisielnicki, Henryk Sroka
Warszawa 2001 str.26

systemy wspomagania decyzji,

systemy ekspertowe,
Każdą z tych grup różnicuje poziom wspomagania funkcji zarządczych w obiekcie
gospodarczym. Podział ten jest umowny i stanowi rozszerzenie pojęcia generacji sprzętu
komputerowego.
Początkowo system informacyjny obiektu gospodarczego miał na celu realizację funkcji
gromadzenia, przetwarzania i magazynowania dużych porcji danych ewidencyjnych.
Głównymi wykonawcami i użytkownikami były osoby związane
z pracami
księgowymi.
podstawowych
transakcji
sprawozdawczych.
Pierwsze
gospodarczych
Ich
zadaniem
oraz
było
przetwarzanie
ewidencjonowanie
ich
dla
celów
zastosowania techniki komputerowej miały na celu wspomaganie tych czynności. Stąd też
powstało pojęcie systemów transakcyjnych ( ewidencyjno- sprawozdawcze) . Wczesne
stadium ewolucji systemów transakcyjnych służyło do przeprowadzenia cyklicznych
kalkulacji
na
dużych
zbiorach
danych
ewidencyjnych.
Stosowano
wówczas
tzw.
technologię przetwarzania partiowego, które w latach sześćdziesiątych zastąpiono
technologią baz danych. Główny nacisk kładzie się na realizację funkcji gromadzenia i
magazynowania danych, dzięki czemu powstała możliwość wielokrotnego dostępu do
przechowywanych informacji. Zgromadzone dane mogły być przetwarzane według
różnych algorytmów. Generowane wyniki wykorzystywane były również we wspieraniu
operacyjnego szczebla zarządzania
zrodziła
się
koncepcja
systemów
w podejmowaniu decyzji. Stąd też
informatycznych
zarządzania,
które
w
latach
siedemdziesiątych zostały przekwalifikowane na zintegrowane systemy informatyczne
zarządzania.
Zastosowanie
tych
systemów
umożliwia
gromadzenie
danych
w
scentralizowanej bazie, co umożliwia emisję zestawień przekrojowych dotyczących
całokształtu działalności obiektu. Gromadzenie dużej ilości danych służyło wspomaganiu
czynności zarządczych. Musiały być one jednak przetworzone i zaprezentowane w
odpowiedniej formie. Główną wadą systemów transakcyjnych była mała ich elastyczność
w dostępie do danych
i prezentacji informacji potrzebom decydenta, miały
zazwyczaj historyczny charakter informacji wynikowych.
W latach siedemdziesiątych
zarządzania w celu
położono nacisk na rozwój systemów informatycznych
elastycznego dostarczania informacji z baz danych w postaci
umożliwiającej efektywne wspieranie podejmowanych decyzji. Spowodowało to powstanie
kolejnej generacji systemów informacyjnych – systemu informowania kierownictwa.
Grupę tę charakteryzuje:

łatwość udostępniania danych zgromadzonych w bazach ewidencyjnych,

zaawansowane mechanizmy ekstrakcji danych,

łatwość i elastyczność analizy danych,

przyjazny graficzny interfejs użytkownika

prezentacja wyników analizy w formie dostosowanej do potrzeb określonego
użytkownika,
Do generacji tej zaliczamy systemy, które pozwalają na posługiwanie się bazami danych
oraz
pracują
w
trybie
pytanie
–
odpowiedź.
System
ten
pracuje
w
trybie
konwersacyjnym. Jedną z najnowszych tendencji rozwojowych systemów informowania
kierownictwa, mającą również znamiona kolejnej generacji systemów informacyjnych –
systemów wspomagania decyzyjnego, jest idea drążenia danych
( data mining )
zwana również odkrywaniem wiedzy w bazach danych. Systemy, które są oparte na tej
idei dają możliwość automatycznego pozyskiwania istotnych informacji za pomocą
odpowiednich algorytmów i metod.
9
Trzecią generacją systemów informacyjnych, których rozwój nastąpił na lata
osiemdziesiąte oraz dziewięćdziesiąte są systemy wspomagania decyzyjnego .
Systemy
te
mają
za
zadanie
wspomagać
bezpośrednio
podejmowane
decyzje.
Podstawową cechą jest posiadanie w tego rodzajach systemów bazy modeli wraz
z odpowiednim oprogramowaniem. Obecnie powstają
systemy wspomagania decyzji z
bazą wiedzy, które pozwalają nam na wykorzystanie w praktyce osiągnięcia badań
operacyjnych i analizy systemowej. Systemy wspomagania decyzyjnego wspierają
również -
poza problemami dobrze
strukturalizowanymi -
podejmowanie decyzji
w obliczu problemów częściowo strukturalizowanych. Musimy jednak pamiętać, że
systemy te nie zastępują decydenta w podejmowaniu decyzji, lecz jedynie go
wspomagają w tym procesie. Celem tego wspomagania jest głównie zwiększenie jakości
podejmowanych decyzji. Systemy wspomagania decyzyjnego mogą być zasilane danymi
pochodzącymi z baz systemów transakcyjnych, ale również w wyniku przetwarzania
systemów informowania kierownictwa, które dostarczają informacji umożliwiającej
identyfikację problemu.
Powstanie techniki komputerowej spowodowało
rozpoczęcie badań nad opracowaniem
systemów, które mogłyby zastąpić człowieka w realizacji jego funkcji umysłowych.
Wynikiem
prac
było
powstanie
czwartej
generacji
systemów
tzw.
systemów
ekspertowych. Jest to generacja najbardziej złożona i rozwijająca się
w
ostatnich latach. Głównym jej wyróżnikiem jest to, że wymaga posiadania sprzętu
komputerowego umożliwiającego budowę i posługiwanie się sztuczną inteligencją
w tym bazą wiedzy. Pozwalają na rozwiązanie problemów, dla których identyfikacji brak
jest danych. W ramach tej generacji możemy wyróżnić systemy, które pozwalają na
korzystanie z bazy wiedzy, a także takie, które uczą się
wiedzę.
Systemy
ekspertowe
stosowane
są
w
i same rozszerzają swoją
automatyzacji
procesów
analizy
i wnioskowania opartych na sformalizowanej i zapamiętanej wiedzy na podstawie sytuacji
powtarzalnych. Systemy ekspertowe pozwalają decydentom podejmować decyzje w
warunkach gdy jest im do tego niezbędna nowa, nie znana dotąd wiedza.
9
„Informatyka Ekonomiczna” Pod redakcją Elżbiety Niedzielskiej – Wrocław 1999 str. 41-43
Wśród podstawowych elementów systemów ekspertowych możemy wymienić:

podsystem pozyskiwania wiedzy,

bazę wiedzy, czyli zbiory reguł zapisanych w formie implikacji. Bazy wiedzy
są tworzone na podstawie wiedzy ekspertów, w pewnych wypadkach mogą
być generowane automatycznie,

mechanizm wnioskowania,

interfejs użytkownika.
System ekspertowy jest wykorzystywany do: rozwiązywania określonych problemów z
danej dziedziny wiedzy, oceny danych historycznych, oceny wyników symulacji, oceny
planów i prognoz.10
ekonomiczno
–
Zastosowanie tego systemu pozwala na interpretację wskaźników
finansowych,
wspomaga
decydenta
w
podejmowaniu
decyzji,
dostarczając uzupełniającej, nie znanej mu dotąd wiedzy o określonej sytuacji.
Ogólna struktura systemu ekspertowego przedstawia się następująco:
UŻYTKOWNIK
EKSPERT
interfejs
użytkownika
mechanizm
wnioskowania
BAZA
WIEDZY
podsystem
pozyskiwania
wiedzy
Rysunek 5 Ogólna struktura systemu ekspertowego
Źródło: „Informatyka Ekonomiczna” Pod redakcją Elżbiety Niedzielskiej – Wrocław 1999
str. 48
Scharakteryzowane grupy systemów współtworzą w praktyce system informacyjny
obiektu gospodarczego, wspomagając procesy zarządzania na odpowiednich poziomach:
operacyjnym, taktycznym oraz strategicznym. Na jakość tego wspomagania ogromny
wpływ ma odpowiedni dobór informatycznych narzędzi realizacyjnych.
Podsumowując
możemy
odgrywają coraz większą rolę.
i
stale
zmieniających
się
stwierdzić,
W
gustów
dobie
że
systemy
11
informatyczne
zarządzania
globalizacji rynku, rosnącej konkurencji
konsumenta
jedynie
elastyczność
informacyjnego może pomóc w osiągnięciu celu. Współczesna praktyka
systemu
wskazuje, że
poziom technologiczny, czy tez sama elastyczność produkcji nie wystarcza do osiągnięcia
10
Wielka Internetowa Encyklopedia Multimedialna
11
„Systemy informacyjne marketingu” Jerzy Unold – Wrocław 2001 str. 78-80
i utrzymania dobrej pozycji rynkowej. Miarą zdolności konkurencyjnej okazuje się dziś
efektywność dysponowania informacją. To pozwala na szybkie reagowanie na potrzeby
rynku,
przy
zachowaniu
ekonomicznej
efektywności
działania.
Do
efektywnego
zarządzania kosztami produkcyjnymi, kosztami działalności firmy niezbędne są narzędzia
informacyjne. Tylko dzięki efektywnemu systemowi informatycznemu możliwe jest
dostarczenie zarządowi firmy natychmiastowej informacji o jej sytuacji finansowej, co
pozwoli na podjęcie właściwych decyzji kierowniczych. Tak więc to system informacyjny,
a w realiach firmy informatyczny system zarządzania jest dziś wyznacznikiem jej
konkurencyjności i wysokiej pozycji rynkowej.
12
LITERATURA:
1. „Systemy informacyjne biznesu” Informatyka dla zarządzania.
Jerzy Kisielnicki, Henryk Sroka – Warszawa 2001
2. „Informatyka Ekonomiczna”
Pod redakcją Elżbiety Niedzielskiej – Wrocław 1999
3. „Systemy informacyjne marketingu”
Jerzy Unold – Wrocław 2001
4. „Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstw” – miesięcznik Instytutu Organizacji i
Zarządzania „Orgmasz”
12
„Konkurencyjność firm a zintegrowane informatyczne systemy zarządzania – miesięcznik
Komputer i Technologia – mgr inż. Jerzy Suliba
5. „Informatyka
w
zarządzaniu
polskimi
firmami”
–
miesięcznik
Komputer
i Technologia – Jerzy Wierzbiński.
6. „Konkurencyjność firm a zintegrowane informatyczne systemy zarządzania –
miesięcznik Komputer i Technologia – mgr inż. Jerzy Suliba
7. Wielka Internetowa Encyklopedia Multimedialna
SPIS RYSUNKÓW:
Rysunek 1.
Elementy systemu informacyjnego
Rysunek 2.
Powiązania elementów w systemie informacyjnym
Rysunek 3.
Straty informacji w procesie jej przesłania
Rysunek 4.
Podział rodzajowy oprogramowania komputerów
Rysunek 5.
Ogólna struktura systemu ekspertowego
Download