59 A Arystoteles 384-322 r p.n.e. Prezentował zupełnie inną formację umysłową aniżeli jego mistrz Platon, którego ostro atakował. Nie miał a Atenach praw politycznych. Ukończył platońską akademię, założył własną szkołę Liceum. Z dorobku pisarskiego Arystotelesa zachowały się dwa dzieła: „Etyka Nikomachejska” i „Polityka” . Wierzył w poznanie rozumem, poprzedzone doświadczeniami. Według Arystotelesa twierdzenie generalne musi mieć pokrycie w zgromadzonych faktach, uporządkowanych i przeanalizowanych. Analiza musi poprzedzać wnioskowanie. Wg Arystotelesa świat jest dualistyczny: istnieje forma i materia. Ważniejsza jest forma (wyobrażenie). Wg niego na początku musiała istnieć czysta forma, która wszystko zapoczątkowała. Punktem wyjścia Arystotelesowej nauki o państwie jest stwierdzenie, ze państwo należy do tworów natury (…) człowiek jest z natury stworzony do życia w państwie, taki zaś, który z natury, a nie przypadku żyje poza państwem, jest albo nędznikiem, albo nadludzką istotą. Państwo to synteza mniejszych wspólnot, rodzinnych i wiejskich; jest ono od nich jednak doskonalsze bo samowystarczalne. Celem państwa jest zapewnienie wszechstronnego rozwoju materialnych i duchowych potrzeb człowieka. Arystoteles ostro krytykował współczesnych sobie cyników za ich pogardę dla dóbr materialnych; poddawał też w wątpliwość pochodzącą od sofistów wersję państwa jako płodu ludzkich konwencji. Dokonał klasyfikacji ustrojów (podzielił je wg tego kto rządzi i tego czy są to ustroje dobre czy złe): Komu Państwo służy Kto sprawuje władzę . Wszystkim DOBRE Jednostce ZŁE Jednostka Monarchia M Tyrania T Grupa Arystokracja A Oligarchia O Ogół Politea P - klasa średnia Demokracja D Alighieri Dante (1265-1321) Zdecydowanie występował jako obrońca autonomii filozofii w stosunku do teologii, co niewątpliwie wywarło wpływ na kształt jego wywodów o stosunku państwa i jego władcy do kościoła i papieża. Obraz koncepcji politycznej Dantego ukazują liczne jego dzieła; podstawowe propozycje zawiera jego traktat De monarchia (O mona rchii), napisany ok. 1310 r.; ocena stanu politycznego świata najgłębsza jest w Boskiej Komedii. Dante z dużą dozą pesymizmu oceniał współczesną sobie rzeczywistość. Światem rządzą głupi, gnuśni i występni. Włochy przypominają statek bez sternika podczas wielkiej burzy, ojczysta Florencja to nowy Babilon. Wielką nierządnicą jest kuria papieska; nie lepsi są lokalni książęta i monarchowie. Celem uniwersalnego państwa miała być doczesna szczęśliwość rodzaju ludzkiego Hobbes - założenia Locke - omówienie Doktryny- zagadnienie Puffendorf Hobbes - omówienie Szkoły prawa natury Dwie koncepcje umów społecznych Locka i Rousseau Reklama Powiązane zagadnienia Kodeks Hammurabiego Legitymizm Rerum novarum Nihil novi Dyktatura proletariatu Prawa autorskie Reklama Kontakt