Streszczenie oceny skutków Ocena skutków dotycząca wniosku w

KOMISJA
EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 20.7.2016 r.
SWD(2016) 248 final
DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI
STRESZCZENIE OCENY SKUTKÓW
Towarzyszący dokumentowi:
wniosek w sprawie ROZPORZĄDZENIA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I
RADY
w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa
członkowskie w latach 2021-2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu
wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz
zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie
mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów
cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany
klimatu
{COM(2016) 482 final}
{SWD(2016) 247 final}
PL
PL
Streszczenie oceny skutków
Ocena skutków dotycząca wniosku w sprawie rozporządzenia w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji
gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach 2021–2030 na rzecz stabilnej unii energetycznej i w
celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniającego rozporządzenie
Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w
zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu
A. Zasadność działań
Dlaczego? Na czym polega problem?
UE zobowiązała się w porozumieniu paryskim do osiągnięcia celu co najmniej 40-procentowej
redukcji do 2030 r. własnych emisji gazów cieplarnianych w całej gospodarce w porównaniu z 1990 r.
W odniesieniu do sektorów nieobjętych unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS)
Komisja zaproponowała cel polegający na redukcji emisji o 30 % do 2030 r. w porównaniu z rokiem
2005. Nie należy oczekiwać, że cel ten zostanie osiągnięty w ramach obecnych polityk. Rada
Europejska w swoich konkluzjach z października 2014 r. upoważniła Komisję do przełożenia celu
unijnego na cele krajowe.
Jaki jest cel inicjatywy?
Celem jest osiągnięcie 30-procentowej redukcji emisji gazów cieplarnianych w porównaniu z rokiem
2005 w sektorach nieobjętych systemem EU ETS w sposób, który jest sprawiedliwy dla państw
członkowskich i uwzględnia ich różny potencjał, przy jednoczesnym zapewnieniu efektywności
kosztowej i integralności środowiskowej na poziomie UE.
Na czym polega wartość dodana podjęcia działań na poziomie UE?
UE i jej państwa członkowskie wspólnie uczestniczą w realizacji postanowień porozumienia
paryskiego. Wspólne działanie pozwala UE na rozwiązywanie zarówno kwestii sprawiedliwości, jak i
efektywności, przy jednoczesnym osiągnięciu ambitnego celu środowiskowego. W art. 191–193 TFUE
potwierdza się i precyzuje kompetencje UE w dziedzinie zmiany klimatu.
B. Rozwiązania
Jakie warianty legislacyjne i nielegislacyjne rozważono? Czy wskazano preferowany wariant?
Dlaczego?
Od 2013 r. krajowe cele dla sektorów nieobjętych systemem EU ETS zostały określone w tak zwanej
decyzji dotyczącej wspólnego wysiłku redukcyjnego (ESD). Rada Europejska potwierdziła swój
zamiar dalszego wykorzystywania tego instrumentu do regulowania redukcji emisji gazów
cieplarnianych w UE również w okresie 2021–2030. Zgodnie z wytycznymi w niniejszej ocenie
skutków przeanalizowano w jaki sposób należy (i) określać sprawiedliwie cele na poziomie państw
członkowskich w oparciu o PKB na mieszkańca i uwzględniać efektywność kosztową oraz (ii)
usprawnić istniejące mechanizmy elastyczności i wprowadzić nowe, które sprawią, że cele będą
realizowane efektywnie pod względem kosztów, a obciążenie administracyjne będzie malało. Nowe
mechanizmy elastyczności są w ograniczony sposób powiązane z sektorem użytkowania gruntów oraz
przewidują ograniczone jednorazowe wykorzystanie elastyczności między sektorami objętymi i
nieobjętymi systemem EU ETS.
Jak kształtuje się poparcie dla poszczególnych wariantów?
Rada Europejska przedstawiła szczegółowe wytyczne dotyczące wariantów polityki, jakie należy
rozważyć. Wiele zainteresowanych stron podkreśliło znaczenie integralności środowiskowej w
skutecznej realizacji celów UE w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r.
C. Skutki wdrożenia preferowanego wariantu
2
Jakie korzyści przyniesie wdrożenie preferowanego wariantu lub – jeśli go nie wskazano –
głównych wariantów?
Określanie celów dla sektorów nieobjętych EU ETS głównie w oparciu o PKB na mieszkańca stanowi
odpowiedź na główną obawę państw członkowskich związaną ze sprawiedliwością. Zakładane dalsze
dostosowania celów dla państw członkowskich o wysokim dochodzie, a także ulepszenie istniejących i
wprowadzenie nowych mechanizmów elastyczności, umożliwiają efektywną kosztowo realizację celu.
Aby zapewnić ogólną integralność środowiskową, możliwości elastyczności należy ograniczyć w celu
uniknięcia niedostatecznej realizacji zobowiązań międzynarodowych UE, wynoszących co najmniej
40 % redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. w porównaniu z rokiem 1990.
Jakie są koszty wdrożenia preferowanego wariantu lub – jeśli go nie wskazano – głównych
wariantów?
Koszty związane z realizacją unijnego celu redukcji emisji gazów cieplarnianych, w tym celu redukcji
emisji gazów cieplarnianych o 30 % w sektorach nieobjętych systemem EU ETS, oceniono
szczegółowo w poprzedniej ocenie skutków towarzyszącej wnioskowi w sprawie „Ram polityki
klimatycznej i energetycznej na lata 2020–2030”1. Według szacunków w przypadku redukcji własnej
emisji gazów cieplarnianych o 40 % dodatkowe koszty systemu energetycznego wyniosłyby 0,15–0,54
% w porównaniu z PKB w 2030 r. W niniejszej ocenie skutków przyjrzano się skutkom
dystrybucyjnym, w szczególności temu, o ile cele określone dla sektorów nieobjętych systemem EU
ETS w danym państwie członkowskim w oparciu o PKB na mieszkańca różnią się od efektywnego pod
względem kosztów potencjału zmniejszenia emisji w sektorach objętych ESD, oraz w jakim stopniu
mechanizmy elastyczności lub dostosowania celów mogą przyczynić się do zminimalizowania tych
różnic.
Jakie będą skutki dla przedsiębiorstw, MŚP i mikroprzedsiębiorstw?
Nie istnieją żadne bezpośrednie zobowiązania sprawozdawcze lub inne konsekwencje administracyjne
dla przedsiębiorstw, MŚP bądź mikroprzedsiębiorstw. W zależności od swego charakteru i zakresu
krajowe i unijne środki służące ograniczeniu emisji będą miały pośredni wpływ na przedsiębiorstwa.
Wszelkie takie skutki należy ocenić w ramach odnośnych projektów środków.
Czy przewiduje się znaczące skutki dla budżetów i administracji krajowych?
Wniosek dotyczący ustalania celów krajowych przyczyni się do zmniejszenia kosztów w państwach
członkowskich o niskich dochodach w porównaniu z propozycją, w której cele wyznaczano by
wyłącznie na podstawie efektywności kosztowej. We wniosku przewidziano większą elastyczność w
celu zapewnienia, aby koszty dla państw członkowskich o wysokim dochodzie pozostały również
ograniczone. Zaleca się o wiele rzadsze przeprowadzanie kontroli zgodności, tj. co pięć lat, a nie co
roku, przez co zmniejszą się obciążenia administracyjne zarówno dla państw członkowskich, jak i
Komisji Europejskiej.
Czy wystąpią inne znaczące skutki?
Dalsze skutki będą zależeć od krajowych polityk i środków wybranych w danym państwie.
D. Działania następcze
Kiedy nastąpi przegląd przyjętej polityki?
Zgodnie z porozumieniem paryskim zaleca się przeprowadzanie przeglądów co pięć lat poczynając od
2024 r.
1
SWD 2014 (15) final
3