Polecenie c.k. Sądu Okręgowego w Linzu z 16 maja 1913 r

Polecenie c.k. Sądu Okręgowego w Linzu z 16 maja 1913 r. wypłacenia złożonego
w kasie sierocej w gotówce majątku na sumę 819 koron plus odsetki „za pomocą przekazu pocztowego” mieszkającemu tymczasowo od 1908 do końca 1913 r. w Wiedniu,
artyście malarzowi Adolfowi Hitlerowi. Kopia dok.: Archiwum Masera
18
19
nia do Monachium14, jest nieprawdziwe. Przeprowadził się z Austrii do Niemiec
nie w 1912 r., ale jako zbieg uchylający się od służby wojskowej dopiero w 1913 r.,
po tym, jak „kasa wypłacająca renty sieroce w Linzu przekazała mu wyżej
wymienioną kwotę. Po obaleniu rad komunistycznych w Bawarii w 1919 r.
nie był natomiast oficerem oświatowym, lecz „V-Mann-em” – człowiekiem
zaufania znaczących w Bawarii bawarskich sił zbrojnych – jednak dało to początek jego oratorskim wystąpieniom na zebraniach żołnierzy powracających
z frontu15. Niezgodne z prawdą jest też, że w czerwcu 1919 r. przyłączył się
do Niemieckiej Partii Robotniczej – Deutsche Arbeiter-Partei (poprzedniczki
NSDAP). Dopiero we wrześniu 1919 r. został członkiem DAP16. Nieprawdziwe
jest również, że przystępując do DAP, otrzymał numer członkowski 7. W 1919 r.
miał numer członkowski 55517, od 26 lipca 1921 r. numer 368018.
Po procesach norymberskich i następujących po nich 12 postępowaniach
w publikacjach dominowały: wojowniczy patos, niezręczna terminologia,
ocena przedstawiająca wszystko w czarno-białych barwach, uwarunkowana odrazą i ogólnikowym antyfaszyzmem. Fakt, że opublikowana po raz
pierwszy w Niemczech w 1953 r. biografia Hitlera autorstwa Alana Bullocka
przez pewien czas cieszyła się ogromnym powodzeniem, wynikał także
z tego, że na początku lat 50. zaczynał się przebijać nurt przedstawiania
wszystkiego w sposób rzeczowy i naukowy. Ale właściwie dopiero na początku lat 60., kiedy doszło do głosu nowe pokolenie historyków, ukazały
się pierwsze badania dotyczące Hitlera, NSDAP i narodowego socjalizmu,
które uczyniły zadość wymogom historiograficznym. Dzięki nim nie tylko
stało się jasne, że odkładanie w milczeniu ad acta Hitlera oraz tego, co po
nim nastąpiło, jest pozbawione sensu i niewłaściwe, ale także udowodniono, jak ważne jest bezstronne przedstawienie Hitlera na podstawie tych
źródeł.
Do biografii Hitlera wykorzystano w latach 60. opublikowaną do tego czasu
literaturę, zdominowaną przede wszystkim przez wspomnienia osób z otoczenia Hitlera – jak na przykład: 12 Jahre mit Hitler Ottona Dietricha (1955),
14
15
16
17
18
9 kwietnia 1938 r., po przyłączeniu Austrii, stwierdził w jednym ze swoich przemówień w wiedeńskiej Hali Kolei Północno-Zachodniej, że w ogóle przeniósł się z Wiednia do Monachium jako
„chłopiec”, co widocznie było „wolą boską”. „Sądzę – powiedział – że wolą boską było również to,
żeby wysłać stąd do Rzeszy chłopca, pozwolić mu stać się wielkim, wynieść go na przywódcę narodu, aby mu umożliwić wprowadzenie swojej ojczyzny do Rzeszy”. Listy NS. Listy szkoleniowe
NSDAP na obszarze Rhein-Main-Gebiet (między Renem a Menem), wyd. grudniowe, Frankfurt
1938, s. 402. W 1913 r. „chłopiec Hitler” miał bądź co bądź 24 lata.
Maser, Frühgeschichte, s. 132 i n.
Por. tamże, s. 166 i n.
Por. dokument na s. 21.
Por. Maser, Hitler, s. 297.
20
Lista członkowska DAP/NSDAP. Członek numer 555 „Pisarz Adolf Hitler”.
Archiwum Federalne w Koblencji, NS 26/230
21