Materiały pomocnicze na XV Jaskiniowy Rajd PTSM Łazy 2013r. W Jaskiniach Krasowych Rodzaj skał, podłoża i sposób ich ułożenia zwykle decydująco wpływa na krajobraz. W skałach osadowych erozja tworzy inny rodzaj rzeźby niż w skałach magmowych lub metamorficznych. Szczególny rodzaj rzeźby obserwujemy w rejonie występowania skał rozpuszczalnych w wodzie, na przykład wapieniach. Właśnie wapienie występują na terenie Doliny Będkowskiej, do której przyjedziecie na Rajd Jaskiniowy w Łazach. Na terenie doliny występują dwa rodzaje wapieni: skaliste, z których zbudowane są ostańce i płytowe, w których najczęściej wykształciły się jaskinie. Wapienie czyli skały węglanowe są wyjątkowo podatne na działanie wody opadowej, która zawiera CO2 pochodzący z atmosfery. Woda opadowa rozpuszcza węglan wapnia zawarty w skale. Dzięki temu powstają na powierzchni ziemi i pod nią ciekawe formy zwane, krasowymi. Formy krasu podziemnego to np. jaskinie krasowe kominy korytarze podziemne stalaktyty – zwisają ze stropu jaskini czyli z „sufitu” stalagmity – rosną ku górze czyli „wystają z podłogi” stalagnaty – kolumny draperie i makarony – „pomarszczone ściany skalne w jaskiniach” Formy krasu powierzchniowego to np. żłobki krasowe – podłużne formy wklęsłe, wyżłobione na odsłoniętych stokach skalnych lejki krasowe, które łącząc się ze sobą tworzą polja – duże zagłębienia terenu, powszechnie występują na Półwyspie Bałkańskim, (stad ich nazwa, bowiem polje w języku serbskochorwackim oznacza pole) mogoty czyli ostańce krasowe Czy wiesz, że: Stalaktyt zawiera wewnętrzny kanalik, którym wolno ścieka woda. Każda kropla zwisa przez pewien czas na końcu stalaktytu. Rozpuszczone w niej związki mineralne wytrącają się, tworząc kolejną warstewkę osadu. W ten sposób stalaktyt wydłuża się mniej więcej o 1 mm na 100 lat. Słyszałeś, że: Całkowita długość Jaskini Mamuciej, najdłuższego systemu jaskiń na świecie, przekracza 530 km. Jaskinia ta znajduje się w stanie Kentucky w Stanach Zjednoczonych. W Europie najdłuższa jest Jaskinia Optymistyczna na Ukrainie. Wydrążona jest w gipsach – skałach łatwo rozpuszczalnych w wodzie i bardzo kruchych. Łączna długość jaj korytarzy przekracza 200 km. Najbardziej znana w Polsce jaskinia Raj powstała w skałach wapiennych koło Chęcin w Górach Świętokrzyskich W Polsce w Tatrach Zachodnich znajduje się najdłuższa i najgłębsza jaskinia – Wielka Śnieżna. Jej korytarze maja długość około 20 km i schodzą na głębokość 800 m. 1 Na Wyżynie Krakowsko – Częstochowskiej najgłębsza jaskinia to Studnisko (75,5 m) Najciekawsze jaskinie znajdują się na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego, który leży w sąsiedztwie Doliny Będkowskiej. Najbardziej znane jaskinie OPN to: Jaskinia Łokietka, Jaskinia Ciemna, Jaskinia Koziarnia. W Dolinie Będkowskiej znajdują się min: Jaskinia Nietoperzowa, Łabajowa i Dziewicza Uwaga: *Najmłodsi uczestnicy rajdu (klasy I-III) zapamiętajcie: 1. Gdzie znajduje się Dolina Będkowska (jaka to kraina geograficzna i jaka gmina)? 2. Jaki Park Narodowy leży w pobliżu Doliny Będkowskiej i jaki Park Krajobrazowy obejmuję tę dolinę? 3. Jakie są znane w Dolinie Będkowskiej skałki, jaskinie, ptaki i zwierzęta? 4. Jak się nazywa najsłynniejsza jaskinia w rejonie Doliny Będkowskiej? 5. Jak się nazywa rzeczka płynąca przez Dolinę Będkowską? 6. Jakie skały występują w Dolinie Będkowskiej? A dla starszych Rajdowiczów… przydadzą się informacje: Południowa część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej (Wyżyna Olkuska) Jest to płyta wapieni górnojurajskich, które powstały w wyniku osadzania się materiału organicznego w morzu. Świadczą o tym liczne skamieniałości występujące na terenie Wyżyny (amonity i gąbki). Płyta tych wapieni łagodnie pochylona jest ku płd.-wsch. Powierzchnia Wyżyny wznosi się przeciętnie 400 m n.p.m., jest lekko falista, wyrównana grubą warstwą lessów i usłana ostańcami, wśród których Skałka w Jerzmanowicach o wysokości 513 m n.p.m. jest najwyższym wzniesieniem Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Ostańce te zbudowane są z wapieni skalistych, mają przeróżne kształty, a ich wysokości dochodzą do kilkudziesięciu metrów wysokości. W części płd. Wyżyna Olkuska jest poprzecinana dolinami potoków, przybierającymi postać głębokich jarów, o stromych, skalistych zboczach, których powstanie uwarunkowały znaczne różnice wysokości dochodzące do 200 m pomiędzy wierzchowinami, a doliną Wisły. Są to Podkrakowskie Dolinki – Prądnika (OPN), Kluczwody, Bolechowicka, Kobylańska, Będkowska, Racławki, Szklarki, Eliaszówki i dalsze ku zachodowi. Wierzchowiny, zwłaszcza koło Jerzmanowic praktycznie pozbawione są rzek, a nielicznie istniejące potoki mają charakter okresowych. Wypływają one z tzw. wywierzysk (źródła krasowe). Zjawiska krasowe rozwinęły się na powierzchni jako przeróżnych kształtów ostańce, jak i w głębi jako leje, schrony, jaskinie i studnie. Najbardziej znane jaskinie w rejonie Doliny Będkowskiej to: Jaskinia Nietoperzowa, znana ze znalezisk archeologicznych , datowanych na 36 tys. lat p.n.e.(wyodrębniono tu tzw. Kulturę Jerzmanowicką) oraz z żyjących tu nietoperzy (Najbardziej znane gatunki nietoperzy w omawianym rejonie to: Podkowiec Mały, Nocek Duży, Gacek Wielkouch i Mopek) Jaskinia Łabajowa Jaskinia Dziewicza Jaskinia ,,Nad Źródłem” 2 Dolina Będkowska Jest czwartą, kolejna doliną licząc od Krakowa, która ma początek w płd. części Wyżyny Olkuskiej. Dolina Będkowska należy do największych jurajskich dolinek podkrakowskich. Jej całkowita długość wynosi ok. 8 km. Płynący doliną potok – Będkówka uchodzi do rzeki Rudawy. Dno doliny w górnej części leży na wysokości ok. 380 m n.p.m., w dolnym biegu obniża się do 320 m n.p.m. Zbocza doliny charakteryzuje asymetria, stoki są strome i wysokie, dochodzące do 100 m nad dno doliny. Zbocza porozcinane są licznymi bocznymi wąwozami, które łączą się z doliną charakterystycznymi bramami skalnymi, z których najpiękniejsza jest Będkowska Brama. Wśród licznych grup skalnych wyróżnia się Sokolica, Wężowe Skały, Migdałowe Skały. Dolina Będkowska znana jest z występowania licznych schronisk i jaskiń krasowych. Najbardziej znane to Jaskinia Dziewicza, położona na zachodnim zboczu doliny. Na wschodnim zboczu ponad źródłem Będkówki znajduje się Jaskinia nad Źródłem, której otwór leży na ok.400 m n.p.m. W górnym odcinku doliny, u zbiegu trzech wąwozów znajduje się Jaskinia Łabajowa, której otwór przysłonięty jest trójkątnym głazem. Na płn. skraju doliny znajduje się najdłuższa w tym rejonie Jaskinia Nietoperzowa ( 306 m dł.), która znana jest z licznych znalezisk archeologicznych. W środkowej części znajduje się jedno z najwydajniejszych wywierzysk – źródło Będkówki. Progi potoku buduje holoceńska martwica wapienna, z których największy to wodospad ,,Szum” (pomnik przyrody). Zwierzęta Ojcowskiego Parku Narodowego i Dolinek Podkrakowskiech Najbardziej charakterystycznymi ssakami parku są nietoperze, których w Ojcowie żyje około 15 gatunków. Najpospolitsze to podkowiec mały i nocek duży, gacek brunatny, mroczek późny i mopek. Pozostałe popularne ssaki to: sarna, lis, dzik, kuna leśna, borsuk, tchórz i gronostaj. Ciekawostką jest piżmak, który sprowadzony z Ameryki Północnej do Czech w 1905r. dla celów hodowlanych w 1925r. przedostał się do Polski. Ponadto w 1985r. do parku sprowadzono 3 pary bobrów z Suwałk, które na dobre zagościły w parku. Ptaki w OPN reprezentowane są przez gatunki min.: jastrząb, myszołów, puszczyk, sowa uszata, dzięcioł czarny, drozd, kos, zięba, wilga, rudzik, jemiołuszki, kwiczoł i czeczotka, bocian czarny, pliszka górska, zimorodek, czapla siwa. Powszechnie występują płazy i gady np. traszka zwyczajna, kumak nizinny, zaskroniec zwyczajny, żmije i gniewosze. W wodach żyją pstrągi potokowe i tęczowe, a znane owady, których jest aż 5 tys. gatunków to skoczogonki, pierwogonki i widłogonki. ,,Coś” z prehistorii Najstarsze i należące do nielicznych w Polsce, ślady obecności człowieka na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej pochodzą ze schyłku zlodowacenia środkowopolskiego. Znaleziska z Jaskini Ciemnej w Ojcowie w postaci kamiennego zgrzebła oraz kości zwierząt wskazują, że jaskinia stanowiła obozowisko grupy łowców. Znaleziska późniejsze- z okresu paleolitu środkowego (początki zlodowacenia bałtyckiego) odkryto w Jaskini Nietoperzowej, Ciemnej i Koziarni (dol. Sąspówki). Są to znaleziska reprezentujące kulturę mikockoprądnicką (70-54 tys. lat p.n.e.) Dla tej kultury charakterystyczne są narzędzia o sercowatym kształcie i krzemienne noże. Na uwagę zasługuje kultura jerzmanowicka (42-37 tys. lat p.n.e.), wyodrębniona w oparciu o odkrycia w Jaskini Nietoperzowej. Jej wyróżniającą cechą 3 są krzemienne groty oszczepów o liściowatej formie. Licznie odkryte narzędzia z krzemieni świadczą, o tym, że Jaskinia Nietoperzowa była schronieniem wędrownych myśliwych, prawdopodobnie neandertalczyków. Wybrane fragmenty Wyżyny Krakowskiej objęte są ochroną prawną. W1956r. powstał Ojcowski Park Narodowy, a w roku 1981 powołano Zespół Jurajskich Parków Krajobrazowych który obejmuje min Park Krajobrazowy ,,Dolinki Podkrakowskie”. Uwaga: warto przypomnieć sobie sposoby wyznaczania kierunków świata, obliczania temperatury, odległości rzeczywistej oraz zapoznać się z mapą turystyczną ,,Okolice Krakowa” 1:50 000 4