1.Wyznaczniki poetyckie Rytm swobodny, bez rymu 7 strof homeryckich 2.Środki stylistyczne(ak.1,2) Epitety pełnią funkcję określającą cechy lub właściwości osób, rzeczy itp: epitety - czarna magia, plemiona zdziczałe epitety metaforyczne - strzały laserowe, psy cybernetyczne ,paraboliczne bębny Pytania retoryczne – pytania zadawane w celu skłonienia odbiorcy do przemyśleń, nie oczekujące odpowiedzi- cóż więc możemy dzisiaj obiecać młodym? Jak usprawiedliwić trwanie żerowiska, które zowie się światem? Alegorie – przenośnie: gnój żywych nerwów;… mógł wyrosnąć kwiat myśli ludzkiej, Hiperbole – przenośnie celowo wyolbrzymiające dane zagadnienie – sztucznych serc lub krwawych wydartych z piersi trupów jeszcze nie ostygłych 3. Tytuł: Ciekawość czyli poszukiwanie odpowiedzi na nurtujące ludzkość pytania egzystencjalne. 4.Kontekst wypowiedzi a).kontekst społeczny –akapit 6 ,7 b).psychologiczny, etyczny – akapit 3 5.(ak.3) Tragizm człowieka polega na strachu przed bezsensem istnienia. 6.Ocena współczesnego świata: Przewaga fizyki nad metafizyką 7.Esej - wyznaczniki gatunku a).względna krótkość b).swobodny styl c).eksperymentalne podejście do tematu d).subiektywność treści 8.tytuły ak3 Człowiek wrogiem natury i samego siebie ak4 Wyższość fizyki nad metafizyką ak7 Apoteoza wiedzy. 9. Anachronizmem nazywa autor walkę człowieka z naturą. Metafizyka to poznanie tej sfery życia, która obejmuje świat nierzeczywisty, w tym wypadku jest to ciekawość świata, łaknienie szerszej wiedzy poza zmysłowej. Skarbiec dziedzictwa świata jest to wiedza o świecie zgromadzona przez pokolenia z której może czerpać bez ograniczeń człowiek współczesny. Globalne braterstwo jest to idea, która nakłania ludzkość całego świata do odpowiedzialności za losy naszej planety. 10.Autor przedstawił kolejne etapy stawania się pełnym człowiekiem. Najpierw dzieciństwo, kiedy poznaje się trudną sztukę czytania a przez to otwiera się okno na świat. Potem ideały młodości, krytyczne podejście do wielu zagadnień tradycyjnej wiedzy. W końcu dorosłe życie, kiedy dojrzałość pozwala sięgać wyżej i dalej, poznawać obszary wiedzy obejmujące dzieje i problemy całej ludzkości. 11. Autor zacytował słowa A.G.Welsa, który przyrównał człowieczą ciekawość do poznania świata do ciekawości chłopca znajdującego stos prezentów pod choinką. Człowiek, mimo najlepszych chęci, nie jest w stanie dowiedzieć się wszystkiego co przynosi nauka. Ma tylko jedno, krótkie życie i musi wybierać „z ogromu pudełek” jedynie niektóre, te najbardziej go frapujące lub najbardziej potrzebne. 12 Ostatnie zdanie tekstu jest apelem do człowieka aby nie zmarnował swoich zdolności i talentów. Człowiek powinien wykorzystać dary dane mu przez opatrzność: takie jak rozum, mądrość, odwaga, ciekawość świata, otwartość na nowości, odpowiedzialność, uczciwość, ofiarność . Obowiązkiem człowieka jest nie tylko doskonalenie siebie ale przede wszystkim podzielenie się swoimi umiejętnościami z innymi ludźmi i praca na rzecz ogółu. 12.Narrator - myśliciel dokonujący głębokich analiz natury ludzkiej. Autor – wizjoner przyszłości świata. Słonimski - intelektualista posługujący się szeroką wiedzą, potrafiący znaleźć ścisłe związki pomiędzy różnymi dziedzinami ludzkiego życia.