Spotkanie na grudzień 2016

SPOTKANIE FORMACYJNE GRUDZIEŃ 2017
W tym roku naszej formacji kierujemy się metodą Lectio Divina, pragnąc jak najlepiej poznać
Boże słowo i rozkochać się w nim. W tych rozważaniach towarzyszą nam postacie biblijne.
Znamy już Tobiasza. Teraz czas na kolejnego proroka – Micheasza. Poszczególne „etapy”
Lectio podzielimy według znanego nam już schematu: Widzieć, osądzić, działać. Cały czas
tego spotkania jest modlitwą, gdyby jednak ktoś potrzebował „konkretniejszego” czasu, to
najlepszym będzie moment oratio.
Widzieć
Chcemy WIDZIEĆ. Tym, co ma oświecić nasze oczy, jest Słowo Boże. Ono wyprowadza z
ciemności. Przecież sam Jezus jest „światłością świata”. Światło Słowa rozjaśni naszą
historię, nasze serca i sumienia, zawsze wtedy gdy Mu na to pozwolimy. Może to być dla nas
trudne, bo Słowo odkrywa w nas często to, co chcielibyśmy jak najgłębiej ukryć. Jednak tego
Światła nie ma się co obawiać, Ono z pewnością nie zrobi nam krzywdy.
Przygotujmy odpowiednie miejsce na spotkanie, Pismo św. w centrum, świeca, może być jakiś
obraz. Rozpocznijmy wysłuchaniem lub zaśpiewaniem spokojnej pieśni do Ducha Świętego.
STATIO
Chwila dla naszego ciała. Moment zatrzymania się, uspokojenia, zastanowienia się nad
tym, gdzie jestem i przed Kim staję. Skierowanie całych siebie do Boga. Modlitwa do
Ducha Świętego. Wyciszenie się.
Przygotujmy dla każdego uczestnika kartki z rozważanym fragmentem, tak by można było na
nich pisać, podkreślać, zaznaczać. Przygotujmy też zaznaczony w Piśmie św. Fragment Mi 5,
1-5. Jedna osoba odczytuje fragment na głos. Po krótkiej chwili ciszy powoli, medytacyjnie i z
przerwami inna osoba odczytuje wyróżnione fragmenty. Następnie, w chwili ciszy, każdy
zaznacza w swoim tekście to, co go najbardziej dotknęło, poruszyło.
LECTIO
Chwila dla naszych oczu i uznania umysłem tego, co widzimy. Czas na przeczytanie
wybranego tekstu. Za pierwszym razem zwyczajne czytanie tak, by zapoznać się z
tekstem. Później pogłębianie testu, wejście z nim w osobową, konkretną relację. Można
to zrobić na różne sposoby:
- czytanie tekstu głośno
- czytanie w innym, znanym nam, języku
- czytanie zdanie po zdaniu, zatrzymując się nad wybranymi wyrazami
- podkreślenie czasowników, wyszukanie kluczowych słów
- poszukanie wyjaśnień, odnośników, komentarzy
1 A ty, Betlejem Efrata,
najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich!
Z ciebie mi wyjdzie
Ten, który będzie władał w Izraelu,
a pochodzenie Jego od początku,
od dni wieczności.
2 Przeto [Pan] wyda ich aż do czasu,
kiedy porodzi mająca porodzić.
Wtedy reszta braci Jego powróci
do synów Izraela.
3 Powstanie On i paść będzie mocą Pańską,
w majestacie imienia Pana Boga swego.
Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę
aż po krańce ziemi.
4 A Ten będzie pokojem.
Jeśli Asyria wtargnie do naszego kraju,
jeśli stąpać będzie po naszych pałacach,
wzbudzimy przeciw niej siedmiu pasterzy
i ośmiu książąt ludu.
5 I będą paść kraj Asyrii mieczem,
a kraj Nimroda pałaszem.
Tak ocali On nas od Asyrii,
gdy ona wtargnie do naszego kraju,
gdy stąpać będzie w naszych granicach.
Osądzić
MEDITATIO
Chwila dla umysłu, poszukiwanie ukrytego znaczenia. Rozważamy tekst, pozwalając się
prowadzić. Przede wszystkim ma prowadzić nas sam tekst, ale potrzebujemy też
pomocy, mogą to być np. komentarze, osoby prowadzące, kazania, słowniki, poruszenia
serca.
Najpierw kilka słów o samym Micheaszu, żeby lepiej
poznać jego osobę, a później myśli do refleksji. W
zależności od grupy można przygotować dla każdego
teksty ze wszystkimi poniższymi punktami lub każdy
punkt napisać na osobnej karteczce. Każdy losuje
jedną z kartek, przez chwilę się z nią zapoznaje, a
później zgodnie z kolejnymi numerami przedstawia
innym poznaną treść, tak aby grupa poznała całą
historię proroka.
1. Micheasz (hebr. ‫ — ִמי ַכיְהּו‬Mîkhā’iah, ‫ — ִמיכָה‬Mîkhā) — imię męskie pochodzenia biblijnego.
Imię to nosił prorok Micheasz. Po hebrajsku znaczy „któż [jest taki] jak Jahwe?" i stanowi
synonim imienia Michał.
2. O starotestamentowym proroku Micheaszu wiadomo niewiele. Pochodził z miasta Moreszet,
położonego w równinnej części Judy, w pobliżu warownych miast Lakisz, Maresza i Socho. Do
Jerozolimy było około 40 kilometrów, a do należącego już do Filistynów Gat – rzut beretem
(dlatego w źródłach często mowa o Moreszet-Gat).
3. Sednem przesłania Księgi Micheasza jest życie według wartości Bożego królestwa. Izraelowi i
Judzie zostaje wytknięty społeczny i moralny upadek – styl życia wybranego przez Boga
narodu zdaje się być całkowitym zaprzeczeniem ideału, który wyznaczył dlań jego Król.
Izraelici mieli być świętym ludem i światłem dla okolicznych narodów.
4. Słowa Micheasza potrząsnęły sumieniem jego pokolenia i doprowadziły do duchowej odnowy
wśród (przynajmniej części) mieszkańców Królestwa Judy. Po latach rządów perwersyjnych
władców, na tronie zasiadł pobożny król Ezechiasz. W konsekwencji Bóg ocalił Judę od
asyryjskiej nawały.*
5. Księga Micheasza wnosi ważne szczegóły do historii objawienia: o pochodzeniu i naturze
Mesjasza (Mi 5,1.3n), o Jego Matce (Mi 5,2), o oczyszczonej Reszcie (Mi 2,12; Mi 5,6n), o
przyszłym królestwie mesjańskim (Mi 4,1-4; Mi 5,1-14). W teologii została podkreślona
szczególnie wszechmoc i sprawiedliwość Boża (wpływ Amosa) oraz miłość Boża, domagająca
się wzajemności na mocy przymierza synajskiego (wpływ Ozeasza).
6. Kontynuując misję Amosa i Ozeasza, Micheasz występuje w obronie sprawiedliwości i
jedności braterskiej, które zostały złamane przez niesprawiedliwy ustrój społeczny,
faworyzujący bogaczy i klasę rządzącą. By nakłonić naród do poprawy i pokuty, Prorok grozi
strasznymi karami Bożymi, jak niewola (Mi 1,16), zniszczenie Jerozolimy i świątyni (Mi 3,12).
Pewne oznaki pokuty Prorok zapewne oglądał jeszcze za swego życia (por. Jr 26,18n), ale w
widzeniu prorockim obejmował on czasy bardziej odległe, w których prawdziwa pokuta
oczyści naród wybrany (Mi 7,7nn).
7. Dwa teksty Micheasza pojawiają się w Nowym Testamencie: Mi 5,1 w Mt 2,6 i J 7,42 (o
pochodzeniu Mesjasza), a Mi 7,6 w Mt 10,36 i Łk 12,53 (o nieprzyjaźni w rodzinie).
8. Micheasz w tym fragmencie pisze o koalicji przeciwko najeźdźcom, ale doskonale wiemy, że
nie siła wojska wygrywa, ale zaufanie Bogu. Jak wygląda moja ufność w pomoc Boga wobec
czekających mnie trudności?
9. Tekst ten pokazuje, że Bóg docenia to, co mało znaczące, Boża logika jest inna niż ta
pochodząca od państw i dyktatur. Nowość kultury, polityki, ale też traktowania człowieka ma
swój początek w Chrystusie.
10. Teksty mesjańskie zawarte w tym fragmencie 5 rozdziału Micheasza pokazują pewne
kontinuum, łączność Starego i Nowego Testamentu. Czy zdobywam się na czytanie Pisma
Świętego, sięgając do komentarzy i kontekstu, gdzie ono powstało? Pytanie o rozważanie
Słowa, a nie manipulowanie słowem. **
*http://www.ifl-polska.pl/artykuly/biblia-teologia/310-prorok-micheasz
** na podstawie wstępu do księgi Micheasza wg. Biblii tysiąclecia oraz Komentarza
Międzynarodowego do Pisma Świętego.
Modlitwa
Teraz już czas na osobistą modlitwę. Poniższe punkty to tylko propozycje. Można je odczytać
lub wydrukować dla wszystkich, a można też pozostawić działanie Duchowi Świętemu i
pozwolić każdemu iść w tym kierunku, w jakim On prowadzi. Ważne, żeby w czasie tych 15-20
minut była cisza, odpowiedna atmosfera i każdy pozostał sam ze Słowem, uwielbiając Je,
dziękując, prosząc, przepraszając. Na koniec przewidzianego czasu osoba prowadząca
odmawia jakąś modlitwę na głos, np. Zdrowaś Maryjo czy Ojcze nasz.
ORATIO
Czas bezpośredniej modlitwy. Rozmowy, spotkania z Bogiem. Zatrzymanie się i
zastanowienie nad tym zdaniem, myślą lub aspektem tekstu, który najbardziej dotknął
serca. Konkretna rozmowa z Panem na ten temat. Stawianie Mu pytań, oczekiwanie
odpowiedzi. To już nie jest rozważanie tekstu, ale ROZMOWA z osobą w myśli lub na
głos. Konkretne formułowanie słów, zdań, modlitw.
 W jaki sposób poza adwentem i okresem Bożego Narodzenia powracam myślami do
wydarzenia pochodzenia Mesjasza według więzów rodzinnych? Czy próbuję
odczytywać swoje miejsce w szeroko pojętej rodzinie?
 Pochodzenie Chrystusa związane jest z konkretnym czasem, kulturą i tradycją. W jaki
sposób rozciągam na całe stworzenie i świat wydarzenie, jakie dokonało się w małej
miejscowości Betlejem?
 Czasy mesjańskie to dobry moment do refleksji nad naszym życiem. Patrzymy w
sposób krytyczny na wydarzenia, swoje pragnienia i wybory. Czy przyjście Boga
powoduje we mnie strach lub lęk? Jak wygląda moje oczekiwanie?
 Pan, który przyjdzie, przyniesie pokój, naród wybrany czeka i ma ogromne nadzieje.
Dla mnie to może kolejne Boże Narodzenie, ale też kolejna szansa, aby zaprosić Boga
w te części mojego życia, które są nieurodzajne, które chowam przed światem. On ma
moc przemienić wszystko w dobro.
 Prorok Micheasz to ten, który musiał głosić potrzebę nawrócenia, czasem też w
trudnych do przyjęcia słowach. Czy jestem w stanie przyjąć prawdę o sobie?
CONTEMPLATIO
Czas serca. Ciąg dalszy modlitwy, ale teraz już nie ma miejsca na myślenie, rozważanie,
układanie słów. To modlitwa serca. Zatrzymanie się sercem, myślami i wyobraźnią przy
jakimś obrazie, uczuciu. Przytulenie się do Bożego serca i wpatrywanie się w Niego. O
prawdziwym i głębokim spotkaniu z Bogiem nie da się mówić, słowa są zbyt małe.
Ja patrzę na Niego, On patrzy na mnie… Po prostu jestem. To Duch Święty modli się we
mnie. Siedzę jak nad brzegiem oceanu i patrzę, jakie „rybki” wyskakują na powierzchnię. Co
z mojej modlitwy do mnie powraca, nie daje spokoju, co mnie uspokaja, co zostaje oświecone
Bożym blaskiem i staje się nagle zrozumiałe.
Siedzę i patrzę.
Działać
ACTIO
Konkretne postanowienie, które chcę wprowadzić w życie po tej modlitwie. Konkret,
jeden, mały, łatwy, ale konkret. Każda modlitwa powinna nas przemienić. Nie jesteśmy
już tacy sami.
Na zakończenie modlitwy czas na konkretne postanowienia i działanie. Te postanowienia, do
których wezwało nas Słowo, możemy wypowiedzieć na głos, dzieląc się z innymi, zapisać na
dużym plakacie, który powiesimy w salce, lub na małej karteczce, którą schowamy do
koperty. Na kopercie zapisujemy datę realizacji postanowienia, np. za tydzień, za miesiąc.
Zabieramy koperty do domu lub podpisane zostawiamy w salce przy obrazie lub figurce. Po
upływie przewidzianego czasu otwieramy kopertę i sprawdzamy czy się udało.
Ks. Maciej Będziński
Sekretarz krajowy PDRW i PDPA