Toksokaroza (Toxocarosis) Choroba ta określana jest również jako zespół larwy wędrującej trzewnej. Wywołują ją postacie larwalne glisty psiej (Toxocara canis) lub kociej (Toxocara cati). Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową, w wyniku połknięcia jaj pasożytów znajdujących się w odchodach psów i kotów. W jelicie cienkim z jaj wylęgają się larwy, które wraz z krwią tętniczą rozprzestrzeniają się po całym organizmie. Przebijają się przez ściany naczyń włosowatych, przedostając się do tkanek. Wyróżnia się trzy postacie kliniczne toksokarozy: uogólnioną, utajoną i lokalną. W przypadku tej ostatniej, larwy najczęściej umiejscawiają się w wątrobie(postać trzewna), ośrodkowym układzie nerwowym (postać mózgowa), oku. Intensywnej inwazji larw towarzyszy podwyższona temperatura ciała (ponad 39 stopni C), wzmożona potliwość, nudności, brak apetytu, osłabienie i senność. Maluch skarży się na bóle brzucha, głowy, nóg, męczy go kaszel. Czasami pojawia się wysypka. Toksokaroza objawia się też powiększeniem wątroby i śledziony oraz niedokrwistością, co daje się stwierdzić dopiero w badaniach klinicznych i laboratoryjnych. Postać oczna choroby nie daje objawów ogólnych. Dopiero po kilku miesiącach od zarażenia następuje pogorszenie ostrości widzenia, a badanie okulistyczne wykazuje zmiany w narządzie wzroku Skutkiem zaatakowania oka może być także zez. Często choroba przebiega bezobjawowo, a jej rozpoznanie w przypadku postaci utajonej jest bardzo trudne.