Toksokaroza (Toxocarosis)
Choroba ta określana jest również jako zespół larwy wędrującej trzewnej. Wywołują ją
postacie larwalne glisty psiej (Toxocara canis) lub kociej (Toxocara cati). Do zakażenia
dochodzi drogą pokarmową, w wyniku połknięcia jaj pasożytów znajdujących się w
odchodach psów i kotów. W jelicie cienkim z jaj wylęgają się larwy, które wraz z krwią
tętniczą rozprzestrzeniają się po całym organizmie. Przebijają się przez ściany naczyń
włosowatych, przedostając się do tkanek. Wyróżnia się trzy postacie kliniczne toksokarozy:
uogólnioną, utajoną i lokalną. W przypadku tej ostatniej, larwy najczęściej umiejscawiają się
w wątrobie(postać trzewna), ośrodkowym układzie nerwowym (postać mózgowa), oku.
Intensywnej inwazji larw towarzyszy podwyższona temperatura ciała (ponad 39 stopni C),
wzmożona potliwość, nudności, brak apetytu, osłabienie i senność. Maluch skarży się na bóle
brzucha, głowy, nóg, męczy go kaszel. Czasami pojawia się wysypka. Toksokaroza objawia
się też powiększeniem wątroby i śledziony oraz niedokrwistością, co daje się stwierdzić
dopiero w badaniach klinicznych i laboratoryjnych. Postać oczna choroby nie daje objawów
ogólnych. Dopiero po kilku miesiącach od zarażenia następuje pogorszenie ostrości widzenia,
a badanie okulistyczne wykazuje zmiany w narządzie wzroku Skutkiem zaatakowania oka
może być także zez. Często choroba przebiega bezobjawowo, a jej rozpoznanie w przypadku
postaci utajonej jest bardzo trudne.
