41 - 54 - Opracowane zgadnienia do Woźniaka - gobi0208

41 - 54.doc
(1056 KB) Pobierz
41. Współczynnik załamania i dyspersja.


Współczynnik załamania opisuje w jaki sposób zmienia się prędkość fali w ośrodku.
Współczynnik można traktować jako liczbę zespoloną. Wówczas część rzeczywista odpowiada
za załamanie a część urojona za tłumienie.

Dyspersja fal – zależność prędkości fazowej fal od ich częstotliwości.
Jeżeli prędkość fazowa i grupowa fali nie zależy od częstości fali, wówczas o takiej fali mówi się
że nie ulega
dyspersji, a ośrodek nazywa się niedyspersyjnym.
W wyniku rozchodzenia się fal w ośrodku dyspersyjnym fale o różnej częstotliwości rozchodzą
się z różną
prędkością, oznacza to, że prędkość rozchodzenia się odpowiedniego sygnału, zwana
prędkością grupową, jest
inna niż prędkość rozchodzenia się fazy fali (prędkość fazowa) i także
zależy od częstotliwości.
Dyspersja jest zjawiskiem powszechnym, ulegają jej prawie wszystkie rodzaje fal w bardzo
wielu ośrodkach.
42. Prawa Snella : zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia

Prawo odbicia : kąt odbicia jest równy kątowi padania, a promień padający, promień odbity i
normalna do powierzchni odbicia leżą w jednej płaszczyźnie. W wyniku odbicia zmienia się tylko
kierunek rozchodzenia się fali, nie zmienia się jej długość.

Prawo załamania : stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania jest dla dwóch
danych ośrodków wielkością stałą, równą stosunkowi szybkości światła w tych ośrodkach, zwaną
względnym współczynnikiem załamania światła ośrodka drugiego względem pierwszego
43. Zasada Fermata : pojęcie drogi optycznej; fatamorgana

Zasada Fermata : Promień świetlny poruszający się (w dowolnym ośrodku) od punktu A do
punktu B przebywa zawsze lokalnie minimalną drogę optyczną, czyli taką, na której przebycie
potrzeba czasu najkrótszego.

Droga optyczna światła : to odległość, jaką w próżni przebyłoby światło, złożona z takiej samej
ilości długości fal, z jakiej składa się rzeczywista droga światła w ośrodku materialnym. Drogę
optyczną wyraża wzór:
L= nS
S – rzeczywista droga przebyta przez światło (droga geometryczna),
n – bezwzględny współczynnik załamania światła ośrodka, w którym światło się rozchodzi.
Jeżeli ośrodek jest niejednorodny optycznie, wtedy droga optyczna jest sumą dróg optycznych
w
poszczególnych
załamania jest zmienny,
obszarach o stałym współczynniku załamania. Jeżeli współczynnik
wówczas drogę optyczną
można wyznaczyć całkując
współczynnik załamania po drodze promienia

Fatamorgana: zjawisko optyczne występujące w atmosferze (fotometeor), polegające na
tworzeniu się pozornych (podwójnych lub wielokrotnych) obrazów będących odbiciem
przedmiotów znajdujących się na horyzoncie lub poza nim.
Miraż powstaje jako skutek zakrzywienia się promieni słonecznych w dolnych warstwach
powietrza, cechujących się różną gęstością (temperaturą). Jeśli pozorny obraz jakiegoś obiektu
jest widoczny powyżej przedmiotu, to mówimy o mirażu górnym, jeśli poniżej - o mirażu
dolnym.
W obszarach pustynnych najczęściej obserwuje się miraże dolne, które powstają zwykle przed
południem przy silnie nagrzanym powietrzu przy powierzchni ziemi. Miraż górny najczęściej jest
obserwowany w wysokich szerokościach geograficznych.
44. Zasada Huygensa i Hugensa- Fresnela

każdy punkt ośrodka, do którego dotarło czoło fali można uważać za źródło nowej fali kulistej.
Fale te zwane są falami cząstkowymi i interferują ze sobą. Wypadkową powierzchnię falową
tworzy powierzchnia styczna do wszystkich powierzchni fal cząstkowych i ją właśnie
obserwujemy w ośrodku. Zasada Huygensa nie określa amplitudy fali.

Zasada Huygensa odnosi się również do fal świetlnych. Wówczas możemy przewidzieć
zachowanie fali świetlnej, zgodnie z założeniem że wszystkie czoła fali zachowują się jak źródła
fal kulistych.

Zasada Huygensa- Fresnela : zasada głosząca, że każdy element powierzchni, do której
dotarła fala, staje się źródłem fali elementarnej. Suma (obwiednia) nowo powstałych fal
przedstawia dalszą propagacjęfali, przy czym nie uwzględnia się obwiedni wstecznej.
Zasadę stosuje się do wyjaśnienia zjawisk dyfrakcyjnych (dyfrakcja).
45. Dualizm cząstkowo- falowy: zjawiska świadczące o cząsteczkowej naturze światła

Dualizm cząstkowo- falowy to cecha obiektów kwantowych (np. fotonów, czy elektronów)
polegająca na przejawianiu, w zależności od sytuacji,
właściwości falowych (dyfrakcja, interferencja) lub korpuskularnych (dobrze określona
lokalizacja, pęd).

Zjawiska świadczące o cząsteczkowej naturze światła:
◦
Zjawiska fotoelektryczne :
◦

▪
wewnętrzne
▪
zewnętrzne
Zjawisko Comptona
Zjawiska świadczące o falowej naturze światła:
◦
Interferencja
◦
Polaryzacja
◦
Dyfrakcja
46. Optyka geometryczna: podstawowe pojęcia i prawa

to dział optyki zajmujący się wytłumaczeniem zjawisk optycznych przy użyciu
pojęcia promienia.

◦
ośrodku optycznie jednorodnym światło biegnie po linii prostej
◦
◦
Założenia optyki geometrycznej:
ośrodek optyczny to taki, w którym rozchodzi się światło
ośrodek optycznie jednorodny to taki, który w całej swojej objętości posiada jednakowe
właściwości fizyczno-chemiczne
◦
◦
linia, po której rozchodzi się światło, to promień świetlny
promień skierowany prostopadle do powierzchni płaskiej ulegnie odbiciu i wróci do źródła
światła

Promień świetlny to bardzo mała wiązką światła, o nieskończenie małym przekroju.
47. Zwierciadła

Zwierciadło to gładka powierzchnia o nierównościach mniejszych niż długość fali świetlnej. Z
tego względu zwierciadło w minimalnym stopniu rozprasza światło, odbijając większą jego
część.

Ze względu na kształt powierzchni, zwierciadła dzieli się na:
◦
◦
płaskie
wklęsłe (skupiające)
◦

wypukłe (rozpraszające)
Ze względu na rodzaj krzywizny zwierciadła wklęsłe i wypukłe dzieli się na:
◦

sferyczne bądź kuliste
◦
cylindryczne
◦
paraboliczne
◦
hiperboliczne
Zwierciadło płaskie to płaska powierzchnia odbijając a promienie świetlne. W zwierciadle
płaskim obraz obiektu konstruuje się poprzez wykonanie odbicia symetrycznego względem
płaszczyzny zwierciadła. Jest to obraz pozorny, nieodwrócony i tego samego rozmiaru.
◦
Obraz w zwierciadle płaskim : jest pozorny, nieodwrócony i tego samego rozmiaru.
◦
◦
Konstrukcja obrazu w zwierciadle płaskim :
Zwierciadła płaskie są typem najczęściej spotykanym w życiu codziennym:
▪
lustra i lusterka powszechnego użytku
▪
▪
w lustrzankach jako element kierujący światło do wizjonera na czas robienia zdjęcia
▪

lustra fenickie
jako element zmieniający bieg światła w urządzeniach optycznych
Zwierciadło sferyczne ma powierzchnię będącą fragmentem sfery. Promienie biegnące
równolegle do osi symetrii sfery, po odbiciu od wklęsłej strony lustra przechodzą przez lub w
pobliżu ogniska optycznego (pod warunkiem, że biegną dostatecznie blisko osi symetrii).
Odległość ogniskowa mierzona jako odległość ogniska od wierzchołka zwierciadła (czyli
najgłębiej położonego punktu czaszy zwierciadła), wynosi:
f = R/2,
gdzie R jest promieniem krzywizny

◦
Wyróżniamy dwa rodzaje zwierciadeł sferycznych
Zwierciadło kuliste (sferyczne) wklęsłe to odbijająca wewnętrzna powierzchnia czaszy
kulistej.
◦
Zwierciadło kuliste (sferyczne) wypukłe to odbijająca zewnętrzna powierzchnia czaszy
kulistej.
...
Plik z chomika:
gobi0208
Inne pliki z tego folderu:





19 - 36.doc (2969 KB)
1 - 18.doc (1535 KB)
37 - 40.doc (355 KB)
41 - 54.doc (1056 KB)
55 - 71.docx (1570 KB)
Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin







Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dla Mediów
Dział Pomocy
Opinie
Program partnerski




Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Ochrona praw autorskich
Platforma wydawców
Copyright © 2012 Chomikuj.pl
Egzamin - Woźniak (zagadnienia)
 Fizyka - laborki
 Wykłady (Woźniak)