Źródła prawa Rp 1. Prawo – zbiór norm ogólnych, pochodzących od organów państwa, na których straży stoi przymus państwowy. Prawo w Polsce opiera się na koncepcji pozytywistycznej Nie stanowią prawa normy moralne, religijne, zasady słuszności i sprawiedliwości, o ile nie powołuje się na nie sam tekst aktu prawnego 2. System źródeł prawa powszechnie obowiązującego System prawa – ogół norm prawnych obowiązujących w danych miejscu i czasie Źródłem prawa w sensie prawa jest każdy akt, który uważa się za źródło norm prawnych Akty prawa powszechnie obowiązującego – są adresowane do każdego podmiotu – osób fizycznych, organów władzy publicznej, organizacji publicznych i prywatnych 3. System źródeł prawa wewnętrznie obowiązującego – ogół aktów prawnych zawierający normy prawne adresowane do jednostek organizacyjnie podległych organowi, który wydaje taki akt. Akty te mogą być wydawane tylko względem jednostek organizacyjnie podległych organowi, który wydaje taki akt, mogą być wydawane na podstawie ustawy, jednak bez potrzeby szczegółowego upoważnienia (w przeciwieństwie do rozporządzeń). Konstytucyjna regulacja ogranicza się do przyjęcia zasady, że mają być zgodne z prawem powszechnie obowiązujących 1 Konstytucja nie zajmuje się określeniem ich hierarchii Decydujące znaczenie dla określenia hierarchii aktów prawnych mają określone prawem stosunki nadrzędności i podporządkowania organów stanowiących te akty Art. 93. 1. 2. 3. Uchwały Rady Ministrów oraz zarządzenia Prezesa Rady Ministrów i ministrów mają charakter wewnętrzny i obowiązują tylko jednostki organizacyjnie podległe organowi wydającemu te akty. Zarządzenia są wydawane tylko na podstawie ustawy. Nie mogą one stanowić podstawy decyzji wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów. Uchwały i zarządzenia podlegają kontroli co do ich zgodności z powszechnie obowiązującym prawem. Podległość organizacyjna adresata aktu – „hierarchiczne podporządkowanie” tzn. jednostronna zależność osobowa i służbowa organu niższego od organu stopnia wyższego lub podmiotu podległego od podmiotu zwierzchniego oraz podległość wynikającą z określonej w Konstytucji RP więzi ustrojowo – prawnej Akty o charakterze wewnętrznym obowiązują nie tylko jednostki podległe organizacyjnie organowi, który wydał dany akt, ale w szczególnych przypadkach podmioty podległe mu funkcjonalnie Art. 227. 1. Centralnym bankiem państwa jest Narodowy Bank Polski. Przysługuje mu wyłączne prawo emisji pieniądza oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej. 4. Źródła prawa 2 Art. 87. 1. 2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. 5. Prawo międzynarodowe Preambuła: „my, Naród Polski - wszyscy obywatele Rzeczypospolitej (..) świadomi potrzeby współpracy ze wszystkimi krajami dla dobra Rodziny Ludzkiej” Art. 9. Rzeczpospolita Polska przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego. Art. 89. 3 1. Ratyfikacja przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej i jej wypowiedzenie wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, jeżeli umowa dotyczy: 1) pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych, 2) wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych w Konstytucji, 3) członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacji międzynarodowej, 4) znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym, 5) spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustawy. 2. O zamiarze przedłożenia Prezydentowi Rzeczypospolitej do ratyfikacji umów międzynarodowych, których ratyfikacja nie wymaga zgody wyrażonej w ustawie, Prezes Rady Ministrów zawiadamia Sejm. 3. Zasady oraz tryb zawierania, ratyfikowania i wypowiadania umów międzynarodowych określa ustawa. Art. 133. 1. Prezydent Rzeczypospolitej jako reprezentant państwa w stosunkach zewnętrznych: 1) ratyfikuje i wypowiada umowy międzynarodowe, o czym zawiadamia Sejm i Senat, 2) mianuje i odwołuje pełnomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych państwach i przy organizacjach międzynarodowych, 3) przyjmuje listy uwierzytelniające i odwołujące akredytowanych przy nim przedstawicieli dyplomatycznych innych państw i organizacji międzynarodowych. 2. Prezydent Rzeczypospolitej przed ratyfikowaniem umowy międzynarodowej może zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem w sprawie jej zgodności z Konstytucją. 3. Prezydent Rzeczypospolitej w zakresie polityki zagranicznej współdziała z Prezesem Rady Ministrów i właściwym ministrem. ŹRÓDŁA PRAWA MIĘDZYNARODOWEGO: umowa międzynarodowa – porozumienie między RP a innym podmiotem lub podmiotami prawa międzynarodowego, regulowane przez prawo międzynarodowe, niezależnie od tego, czy jest ujęte w jednym dokumencie czy w większej liczbie dokumentów, bez względu na jego nazwę oraz bez względu na jego nazwę oraz bez względu na to, czy jest zawierane w imieniu państwa1, rządu czy ministra kierującego działem administracji rządowej właściwego do spraw, których dotyczy umowa międzynarodowa 1 Ratyfikowana umowa międzynarodowa Podmiot prawa międzynarodowego 4 Umowa międzynarodowa niewymagająca ratyfikacji Wymaga zgody wyrażonej w ustawie = duża ratyfikacja Nie wymaga zgody w ustawie Art. 89 Art. 89. Ratyfikacja przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej i jej wypowiedzenie wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, jeżeli umowa dotyczy: 1) pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych, 2) wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych w Konstytucji, 3) członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacji międzynarodowej, 4) znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym, 5) spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustawy. 2. O zamiarze przedłożenia Prezydentowi Rzeczypospolitej do ratyfikacji umów międzynarodowych, których ratyfikacja nie wymaga zgody wyrażonej w ustawie, Prezes Rady Ministrów zawiadamia Sejm. -podpisanie - wymiana not - w inny sposób dopuszczony przez prawo międzynarodowe zwyczaj międzynarodowy – 5 6. Prawo europejskie Prawo europejskie powstało z umów międzynarodowych – z traktatów rzymskich. Art. 91. 1. 2. 3. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. Jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami. ŹRÓDŁA PRAWA EUROPEJSKIEGO: prawo pierwotne – są to traktaty stowarzyszeniowe i inne traktaty ustanawiające wspólnotę, a wiec stworzone i ustanowione z woli konkretnych państw. prawo wtórne – rozporządzenia, dyrektywy, decyzje. 6 7