słownik biblijny A

Alfa i Omega: Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec, imię Jezusa, imię Boga
Alfa i Omega (np. Ap 1,8; 21,6; 22,13) to pierwsza i ostatnia litera klasycznego alfabetu
greckiego. Według wierzeń starożytnych żywioły całego wszechświata są oznaczone literami.
Pierwsza i ostatnia litera wskazują symbolicznie na wszystko obejmującą jedność. Są
symbolem panowania Pana, które obejmuje wszystko i o wszystkim stanowi. Klemens
Aleksandryjski w II w. napisał , że Chrystus został nazwany Alfą i Omegą, „bo w Nim
jednym koniec staje się początkiem i ustaje znowu u pierwotnego początku, nigdzie nie
doznawszy przerwy” .
Amen (hebr.): niech się tak stanie, naprawdę, na pewno, to prawda, zgadzam się
W Starym Testamencie wypowiedzenie słowa: „Amen” równało się aprobacie
wypowiedzianych przez kogoś innego słów (polecenia, przysięgi, modlitwy,
błogosławieństwa). Natomiast Jezus Chrystus posługuje się tym słowem na początku swoich
najważniejszych wypowiedzi, by podkreślić ich wagę, a także ich boski charakter i
wiarygodność, mówiąc: „Amen, amen (zaprawdę, zaprawdę) powiadam wam...”. W Nowym
Testamencie słowo to jest również samookreśleniem Chrystusa (Ap 3,14).
Alleluja (hebr.): Wychwalajmy Pana
Słowo to, które w oryginale wypowiada się z lekkim przydechem, z delikatnym „h” na
początku („Hallelujah”), jest złożeniem dwóch słów: czasownika chwalić („hallelu”) i skrótu
imienia Boga („jah” – „Jahwe”). Bardzo często występuje na początku i na końcu psalmów
(Ps 104,111,146-150). W tradycji judaistycznej aklamacja „Hallelujah” uzyskała swój wyraz
w zestawie hymnów, tworzących tzw. Wielki Hallel (Mt 26,30). Pan Jezus śpiewał ten hymn
podczas Ostatniej Wieczerzy.