PRZEBIEG WIECZERZY WIGILIJNEJ (zaczerpnięto z: ks. Józef Wysocki, Rytuał rodzinny) 1. w mieszkaniu: wcześniej ubieramy choinkę (najlepiej w Wigilię) ustawiamy żłóbek z Dzieciątkiem Jezus, stół nakrywamy białym obrusem, przyozdabiamy stół zielonym igliwiem i świeczkami, pod obrusem umieszczamy siano, na stole kładziemy Pismo święte, opłatek i stawiamy dużą świecę na środku, jedno nakrycie więcej (dla utrzymania charakteru religijnego Wieczerzy nie oglądamy telewizji i nie słuchamy radia), 2. o stosownej porze rodzina gromadzi się, aby rozpocząć wieczerzę wigilijną, 3. błogosławieństwo choinki: Ojciec: Oto najcenniejsze drzewo w pośrodku raju. Wszyscy: Na którym Jezus Chrystus przez śmierć swoją zwyciężył śmierć wszystkich. Czytanie z Księgi Rodzaju (Rdz 1, 11-12) Ojciec: Módlmy się. Panie Jezu Chryste, który umierając na drzewie krzyża przezwyciężyłeś śmierć grzechu, jaką spowodowało spożycie owocu z drzewa zakazanego, prosimy Cię, udziel nam obfitych łask płynących z Twego Narodzenia tak, abyśmy w życiu naszym byli żywymi latoroślami Ciebie, dobrego i wiecznie zielonego krzewu winnego i Twoją mocą mogli przynosić owoce dobrych czynów zasługujących na życie wieczne. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Wszyscy: Amen. Ojciec kropi udekorowaną choinkę wodą święconą, wszyscy śpiewają kolędę. 4. najstarsza osoba, ojciec lub matka rozpoczyna wieczerzę znakiem Krzyża świętego Ojciec: W Imię Ojca, Syna i Ducha Świętego Wszyscy: Amen i zapala dużą świecę (która symbolizuje Jezusa Chrystusa) i mówi: Ojciec: Światło Chrystusa Wszyscy: Bogu niech będą dzięki, 5. wprowadzenie prowadzącego w atmosferę wieczerzy wigilijnej, 6. ktoś z obecnych (najlepiej jedno z dzieci) odczytuje z Ewangelii św. Łukasza (Łk 2, 1-20) opis narodzenia Jezusa Chrystusa (czytanie Ewangelii powinno odbyć się z Księgi Pisma świętego), Czytanie z Ewangelii św. Łukasza. W tym czasie wyszło zarządzenie cesarza Augusta, aby spisać mieszkańców całej ziemi. Pierwszy ten spis odbył się za urzędowania Kwiryniusza w Syrii. Szli więc wszyscy do spisu, każdy do swego miasta. Poszedł również Józef z galilejskiego miasta Nazaret do Judei, do miasta Dawidowego, które nazywa się Betlejem, ponieważ pochodził z domu i z rodu Dawida, aby zapisano go razem z żoną Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla niej czas rozwiązania. I powiła syna pierworodnego, i owinęła w pieluszki, i położyła w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tejże okolicy pasterze pełnili straż nocą i czuwali nad swoim stadem. Wtedy anioł Pański stanął przy nich. I ogarnęła ich jasność Pana, i bardzo się przestraszyli. Anioł zaś powiedział do nich: - Nie bójcie się, bo zwiastuję wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu. Dziś w mieście Dawidowym narodził się wam Zbawiciel, który jest Mesjaszem, Panem. A to znak dla was: Znajdziecie dziecko owinięte w pieluszki i położone w żłobie. Nagle przy aniele zjawił się tłum wojska niebieskiego, który wielbił Boga mówiąc: - Chwała Bogu na wysokości, a na ziemi pokój ludziom, których Bóg sobie upodobał. Kiedy aniołowie odeszli do nieba, pasterze mówili między sobą: Chodźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam stało, a o czym dowiedzieliśmy się od Pana. Poszli więc spiesznie i znaleźli Maryję z Józefem i niemowlę leżące w żłobie. Kiedy to ujrzeli, zrozumieli wszystko, co im o tym dziecku powiedziano. I wszyscy, którzy usłyszeli, dziwili się temu, co pasterze im opowiedzieli. A Maryja zachowała wszystkie te wydarzenia i rozważała je w sercu. A pasterze wrócili, chwaląc i wielbiąc Boga za wszystko, co usłyszeli i ujrzeli, tak jak im było powiedziane. (Łk 2, 1-20) 7. wprowadzenie prowadzącego w tajemnicę Bożego Narodzenia i przeżytego roku, 8. łamanie się opłatkiem wraz ze składaniem sobie życzeń, przeprosin, podziękowań i innych oraz przekazanie sobie znaku pokoju, 9. modlitwa na wzór modlitwy powszechnej w czasie Mszy świętej w różnych intencjach: błagalnych, dziękczynnych, przepraszających chwalebnych, także za zmarłych, którzy odeszli w ostatnim roku, 10. modlitwa: "Ojcze nasz...", 11. modlitwa przed posiłkiem: Wszyscy: Pobłogosław Panie Boże nas, pobłogosław ten posiłek, tych, którzy go przygotowali i naucz nas dzielić się chlebem i radością za wszystkimi. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen", 12. zasiadanie do stołu, 13. po zakończeniu wieczerzy modlitwa dziękująca za posiłek: Wszyscy: Dziękujemy Ci Boże za Twoje dary, które mogliśmy spożyć dzięki Twej hojności. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen, 14. po wieczerzy wigilijnej następuje obdarowywanie się prezentami (w poczuciu łączności z Chrystusem ubogim unikamy kosztownych podarunków - wskazane są dary związane z życiem religijnym, np. Pismo święte, książka i inne), 15. czuwanie wigilijne całej rodziny aż do "Pasterki"; śpiewanie kolęd, modlitwy, opowiadania dziadków i rodziców o wigiliach z ich dzieciństwa i inne formy czuwania przyjęte tradycyjnie w rodzinie.