Jak CHRONIĆ dziecko przed SKUTKAMI rozstania RODZICÓW? ROZWÓD (Rozstanie partnerów) Jest efektem szczególnego procesu w relacji małżonków, który zwykle nie dzieje się z dnia na dzień. Rzadko mamy do czynienia z sytuacją rodzinną, w której wszystko układało się świetnie i nagle wydarzyło się coś, co sprawiło, że jedna ze stron w trybie natychmiastowym formalnie rozwiązuje dotychczasowy związek. Gdy przyglądamy się bliżej każdej z par, możemy szybko zauważyć, że droga do rozwodu była długa i skomplikowana, że wiele czynników płynęło na decyzję o rozstaniu. Bez względu na to, ile dziecko ma lat, bardzo przeżywa kłótnie pomiędzy rodzicami, nawet te, które nie kończą się rozwodem. Jeśli jednak dziecko widzi i czuje, że eskalacja konfliktu pomiędzy rodzicami prowadzi ostatecznie do zerwania więzi, dziecko przeżywa w związku z tym wiele emocji, zmienia się jego zachowanie, sposób postrzegania świata. W tych obszarach można wymienić najważniejsze konsekwencje rozwodu rodziców, jakie ponosi dziecko. Skutki Rozwodu dla Dziecka 1. W bieżącej sytuacji rozwodu /rozstania a)Emocjonalne brak poczucia bezpieczeństwa, poczucie braku stałości, rozdrażnienie, wybuchy złości, napady paniki, wycofanie, apatia, niechęć do nawiązywania relacji, kontaktu z innymi, obniżony nastrój, anhedonia, poczucie winy, obniżone poczucie własnej wartości, zaburzenia odżywania, dewaluacja dorosłych, autorytetów, przymus dokonywania emocjonalnego wyboru pomiędzy rodzicami, Gdy dziecko nie ma wpływu na decyzje, jakie rodzice podejmują w związku z obecnym i przyszłym życiem rodziny, pojawiają się objawy przypominające objawy nerwicowe. Najczęściej zauważane są tzw."niepożądane" zachowania czy objawy somatyczne ponieważ są najbardziej widoczne i są przyczyną większych problemów (w domu, w szkole). Emocje (i rodzica i dziecka) zwykle zostawiane są na później. Jednak należy pamiętać, że to właśnie one wpływają na pozostałe zachowania czy na pojawienie się innych (somatycznych) objawów. b)Somatyczne reakcje nerwicowe związane z sytuacją stresową, takie jak: bóle głowy, bóle brzucha, bóle w klatce piersiowej, gorączka, biegunka, wymioty, bezsenność, c) Behawioralne- zachowania będące reakcją na sytuację, wobec której dziecko jest bezradne: natręctwa, zachowania prowokacyjne, agresywne na tle grupy rówieśniczej, samookaleczanie, ucieczki z domu, wagarowanie, nagła zmiana grupy rówieśniczej, pojawienie się zachowań o charakterze antyspołecznym, moczenie nocne, sięganie po używki, d) Skutki poznawcze- zauważalne głównie w szkole, jak również w codziennym funkcjonowaniu: obniżenie sprawności myślenia, zaburzenia koncentracji uwagi, niechęć do nauki, e) Skutki w relacji z rodzicami, rodzeństwem poczucie winy za zaistniałą sytuację, silna potrzeba naprawy relacji pomiędzy rodzicami, silny konflikt lojalnościowy, rywalizacja z rodzeństwem o uwagę i miłość rodziców, odgrywanie toksycznej roli rodzinnej w celu utrzymania statusu quo rodziny, 2. Skutki długofalowe nieufność, obniżone poczucie własnej wartości, tendencja do manipulowania ludźmi, wysokie potrzeby narcystyczne, wysokie (nierealistyczne) oczekiwania wobec potencjalnego partnera, trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu głębszych relacji z płcią przeciwną, poczucie winy, poczucie pustki, samotności, trudności w podejmowaniu decyzji, brak autonomii, tzw."nieodcięta pępowina" z jednym z rodziców (głównie z matką), tendencja do popadania w uzależnienia, zaburzenia odżywiania, zaburzenia osobowości, zaburzenia nerwicowe, zaburzenia depresyjne. Jak Uchronić Dziecko przed Skutkami Rozwodu Rodziców Rodzice rozwodząc się często pomijają sferę emocjonalną, gdyż na plan pierwszy wysuwają się formalności, konieczność poradzenia sobie tu i teraz z wieloma problemami, jakie rozwód/rozstanie niesie ze sobą. Nie jest to łatwy moment w życiu, zwłaszcza gdy jest to koniecznością i wiążą się z tym tragiczne wydarzenia, dla współmałżonka i dzieci. Czasem pewne okoliczności toczą się na tyle szybko, iż trudno mówić o jakimkolwiek przygotowaniu na rozstanie. Bywa, że w pobliżu znajduje się osoba, która w obiektywny sposób patrzy na całą rodzinną sytuację i mogłaby wiele pomóc (głównie jeśli chodzi o podejście do dzieci), ale przez jednego z małżonków traktowana jest jako sojusznik partnera. Zawiłość sytuacji i pojawiające się nowe, silnie emocjonujące okoliczności sprawiają, że właśnie o emocjach dzieci (zwłaszcza gdy są "grzeczne" czyli przerażone tym, co dzieje się w ich życiu) łatwo jest zapomnieć. W sytuacji rozwodu można pomóc dziecku poprzez: podtrzymanie, w miarę możliwości, stałych, ważnych dla dziecka elementów codziennego życia, podtrzymywanie dotychczasowego sposobu wychowywania (lub jego zmiana za wzajemną zgodą rodziców), ustalenie i wzajemne konsultowanie decyzji związanych z dzieckiem, wypowiadanie się o drugim rodzicu (jego rodzinie, nowej rodzinie) z szacunkiem, unikanie stawiania dziecka w konflikcie lojalnościowym wobec drugiego rodzica, zapewnianie dziecka o miłości do niego (swojej i drugiego rodzica), unikanie sprzeczek, kłótni, wzajemnego obrażania się w obecności dziecka, zainteresowanie rodziców światem przeżyć dziecka, dotrzymywanie obietnic, unikanie sytuacji podważających u drugiego rodzica wiarygodność, dobre intencje, zasoby, relację emocjonalną z dzieckiem, pozwolenie dziecku na jego indywidualną reakcję emocjonalną związaną z rozwodem, przyjęcie emocji dziecka bez ich oceniania, zaprzeczania ważności, unikanie obwiniania drugiego rodzica za rozpad rodziny, zapewnienie dziecka o tym, że nie jest ono przyczyną rozwodu, spędzanie ze sobą wspólnego wolnego czasu (aby dziecko mogło doświadczyć, że nawet gdy rodzice nie są razem, mogą wraz z dzieckiem zbudować coś przyjemnego, radosnego). W całej sytuacji rozwodu nie ma idealnych sposobów na to, by się rozstać, by przygotować siebie i dziecko na taką zmianę. Bywa, że nawet najlepsze pomysły zawodzą, nie przynoszą pożądanego efektu. Przyjaciele często stają po stronie danego rodzica, co może potęgować konflikt i brak chęci porozumienia się z małżonkiem. Warto pamiętać o tym, że nie ze wszystkim trzeba sobie radzić za wszelką cenę samemu. Czy chodzi o rodzica czy o dziecko, rozwód tak samo silnie wpływa na każdego, kogo bezpośrednio dotyczy. Dorośli zapewniają, że świetnie sobie poradzą, płacąc jednak w wielu przypadkach wysoką cenę (bezsenności, epizodów depresyjnych, zaburzeń nerwicowych). Dzieci, w zależności od wieku, w dostępny dla nich sposób pokazują na zewnątrz to, co dzieje się w ich psychice. I u dorosłych i u dzieci wszystko zależy od indywidualnej sytuacji, siły psychicznej danej osoby, okoliczności, dotychczasowych przeżyć. Należy jednak pamiętać, że każdy w inny sposób radzi sobie z traumą (bo dla dziecka rozwód rodziców jest właśnie tego rodzaju wydarzeniem), której domeną jest fakt, że w znaczący sposób wpływa na całe dalsze życie. ................................................................................................................. ......................................... Jesteś w trakcie rozwodu lub rozstawania się z partnerem i zauważasz u swojego dziecka wyżej opisane objawy, nie wiesz jak wytłumaczyć dziecku obecną sytuację rodzinną, chcesz z małżonkiem ustalić w sposób relacji z dzieckiem -umów się na konsultację ze specjalistą. LITERATURA: Pedagog szkolny