Gabinet Pedagogiczny Pierwsze zmagania… … czyli o buncie dwulatka i nie tylko mgr Łukasz Majorek Skąd się bierze? Bunt dwulatka • Zespół zachowań małego dziecka • Jest naturalnym etapem w rozwoju • Najczęściej między 18. a 26. miesiącem Skąd te reakcje? • Świadomość różnicy pomiędzy oczekiwaniami a ich spełnianiem • Gniew i frustracja z niezaspokojenia danego pragnienia • Okres pierwszych prób przeciwstawiania się rzeczywistości • Okres sprawdzania możliwości manipulacji rodzicami / opiekunami Dziecko nie jest w stanie w pełni kontrolować emocji – pojawia się huśtawka nastrojów z wyraźnym gniewem i złością Profilaktyka, czyli lepiej zapobiegać • • • • • uprzedzanie sytuacji odwracanie uwagi tak „negocjacyjne” „nie to nie” każde „pozytywne przetrwanie” zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia kolejnej reakcji o podobnym nasileniu • rytuały jako pomoc w sytuacjach newralgicznych • „trening” czyli oswajanie z odmową Interwencja Sytuacja zagrażająca zdrowiu dziecka Sytuacja „bezpieczna” – czyli zdrowie dziecka, innych osób oraz otoczenie są niezagrożone Przykłady i reakcje Odmowa współpracy przy ubieraniu - przerywamy, czekamy… Krzyki - mówimy do dziecka spokojnie, wręcz ściszonym głosem Akcja „Ja chcę!” - ignorujemy, przeczekujemy, przy dłuższym buncie wyprowadzamy lub wynosimy ze sklepu Bicie drugiej osoby - oddzielamy, izolujemy do uspokojenia, rozmawiamy Zabawa / rzucanie jedzeniem - zabieramy talerz, podpowiadamy akceptowaną formę odmowy Ogólne założenia postępowania • nie podnosimy głosu • przeczekujemy największą histerię • nie zmieniamy zdania dlatego, że dziecko już się uspokoiło • po uspokojeniu sytuacji rozmawiamy – coś co dla nas jest oczywiste nie musi takie być dla dziecka Mierzymy siły na zamiary a zamiary na możliwości Konsekwencja • „nie bo nie” nie wystarczy • konsekwencja daje poczucie bezpieczeństwa • jest naturalna • początki są czasem trudne, potem można odpuścić • mówię A – robię A Filmy Analiza sytuacji i błędów 1. Omawiamy z dzieckiem sytuację – ma ono prawo czuć złość, ale omawianym zachowaniem niczego nie zyska 2. Przyglądamy się własnemu zachowaniu i reakcji – może coś było nie tak, coś można poprawić Zalety etapu buntu - okazja do jasnego ustalenia granic - kształtowanie się poczucia indywidualności - budowanie więzi – rola wyjaśnienia „post factum” - rodzic „rośnie” w zaufanie i kompetencje DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ i życzę powodzenia w zmaganiach www.gabinet-progres.pl