Konflikty wśród dzieci Kiedy dziecko przebywa w grupie

Konflikty wśród dzieci
Kiedy dziecko przebywa w grupie rówieśników często dochodzi do konfliktów.
Bardzo często przyczyną tych zachowań są naturalne cechy i zdobyte doświadczenia przez
dziecko.
Najczęściej dochodzi do konfliktów, kiedy dziecko:
- chce zwrócić na siebie uwagę innych dzieci lub dorosłych, chcąc być stale zauważane
- sprzeciwia się nie godząc się być pokrzywdzonym,
- naśladuje zachowania starszych kolegów lub zaobserwowane w telewizji, na ulicy
- próbuje narzucić swoje zasady zabawy, czy też samą zabawę,
- nie rozumie zagrożenia, ponieważ nie poznało skutków i konsekwencji złego
zachowania,
- nie potrafi znaleźć innego lepszego rozwiązania w sytuacjach konfliktowych,
- chce za wszelką cenę dominować,
- czerpie satysfakcję i zadowolenie kiedy wygrywa pojedynek, rywalizację,
- spotkało się już z brutalnością i przemocą,
- kiedy ma przed sobą nową, nieznaną sytuację,
- kiedy źle się czuje, ma obniżony nastrój, jest poirytowane…
Pamiętajmy o tym, że dziecko nauczy się zgodnego współżycia w grupie tylko wtedy,
kiedy opiekunowie, rodzice i nauczyciele wspólnie będą pokazywać, korygować zachowania,
wspierać właściwe zachowania i postawę a przede wszystkim tłumaczyć dziecku co się z nim
dzieje albo co w danej chwili robi. Dziecko, potrzebuje kontaktów z rówieśnikami, pozwalają
mu one zdobywać doświadczenia. Doświadczenia te jednak powinno dziecko zdobywać w
sposób spokojny, bez strofowania, pokrzykiwań i biernego podporządkowania. Bardzo ważne
jest to, aby dziecko nie było zastraszane i separowane od innych po to tylko by dorośli mieli
„święty spokój”.
Oto kilka praktycznych rad w konfliktowych sytuacjach:
1. Nie reagujmy natychmiast, gdy zauważymy początek konfliktu. Dajmy dzieciom
szanse samodzielnego rozstrzygnięcia go i zdobycia doświadczeń w rozstrzyganiu.
2. Starajmy się nie być stroną w konflikcie, ani sędzią, jeżeli nieporozumienie ma szanse
szybkiego wygaśnięcia.
3. Obserwujmy dyskretnie rozwój zdarzeń, abyśmy mogli zapanować nad sytuacją,
kiedy będzie taka konieczność.
4. Kiedy konflikt się rozwija powinniśmy spokojnie ale stanowczo powiedzieć dzieciom,
co mogą robić, a na co nie maja pozwolenia.
5. Dzieci, między, którymi doszło do konfliktu należy rozdzielić najlepiej posadzić na
chwile, aby się wyciszyły i uspokoiły, a potem same ustaliły przyczynę konfliktu.
Dobrze by było, aby opowiedziały, co czują, czy pozostała przyczyna złości oraz co
mogą zrobić, aby złagodzić zaistniałą sytuację. Po pewnym czasie dobrze jest
zaproponować inną zabawę.
6. Nie lekceważmy istoty i wagi dziecięcych problemów. Pomóżmy im wyjaśnić
przyczyny nieporozumienia tak, aby każde z nich mogło spokojnie powiedzieć, o co
poszło. Pamiętajmy, bowiem o tym, że dzieci wyniosą najwięcej korzyści jeśli same
znajdą rozwiązanie problemu. Dziecko uczy się najszybciej i najefektywniej
doświadczając, dlatego pozwólmy im na to i traktujmy jak mniej doświadczonych ale
pełnoprawnych ludzi.
Opracowały: G.Krychowiak, B.Michniewicz