“Środowiskowe czynniki rakotwórcze i przeciwnowotworowe – czy

advertisement
Opracowanie do wykładu:
“Środowiskowe czynniki rakotwórcze
i przeciwnowotworowe
– czy mamy wpływ na raka?”
- prezentowanego podczas szkolenia „Liderów” w ramach Narodowego Programu Zwalczania Chorób
Nowotworowych (zadanie: „Szkoła promująca zalecenia Kodeksu Walki z Rakiem”)
dr n. med. Magdalena Olbryt
(Centrum Badań Translacyjnych i Biologii Molekularnej,
Centrum Onkologii im. M. Skłodowskiej-Curie - Instytut,
Oddział w Gliwicach)
Październik, 2014
0
WPROWADZENIE
Zdecydowana większość przypadków nowotworów jest spowodowana tzw. czynnikami
środowiskowymi, na które składa się nasz styl życia (dieta, aktywność fizyczna, używki, opalanie się,
aktywność seksualna), a także zanieczyszczenia środowiska oraz zagrożenia zawodowe. Szacuje się,
że maksymalnie 10-15% przypadków jest bezpośrednio spowodowanych mutacjami dziedzicznymi,
przy czym obecność mutacji w pewnych kluczowych genach zwiększa predyspozycje do
zachorowania, natomiast nie „gwarantuje” zachorowania.
Z badań obserwacyjnych wynika, że nasz zachodni styl życia znacząco wpływa na ryzyko
zachorowania na choroby nowotworowe. Kraje wysoko rozwinięte maja najwyższą zachorowalność
na świecie. Częściowo można to wytłumaczyć lepszą diagnostyką chorób nowotworowych, jednakże
zasadniczym czynnikiem jest wpływ środowiska i stylu życia.
Dlatego najczęstszymi nowotworami są: rak płuca, rak piersi, rak jelita grubego i odbytnicy, rak
żołądka, rak prostaty, a także rak wątroby, które razem odpowiadają za ponad 50% przypadków
wszystkich zachorowań. Jednocześnie są to nowotwory w większości przypadków prowadzące do
śmierci chorego.
Powstanie komórek nowotworowych oraz dalszy rozwój nowotworu jest wypadkową
pronowotworowych oraz przeciwnowotworowych czynników, na które eksponowany jest nasz
organizm od poczęcia, aż do śmierci oraz indywidualnych predyspozycji zależnych od naszych genów.
Czynniki te wpływając na takie kluczowe procesy jak naprawa DNA, podziały komórek, różnicowanie
komórek, śmierć komórkowa oraz odporność naszego organizmu modulują ryzyko zapoczątkowania i
dalszego rozwoju nowotworu. Wraz z wiekiem wzrasta ryzyko zachorowania na nowotwory, ale
jednocześnie wzrasta nasza świadomość, że możemy do pewnego stopnia wpływać na ryzyko
zachorowania na raka dokonując właściwych wyborów. Jednocześnie jako matki, ojcowie oraz osoby
odpowiedzialne za edukację mamy wpływ na ryzyko zachorowania dzieci, młodzieży i innych osób
znajdujących się pod naszą opieką i naszym wpływem.
Do czynników pronowotworowych, które sprzyjają rozwojowi nowotworu należą mutageny oraz
kancerogeny. Te pierwsze to czynniki chemiczne lub fizyczne, które mają zdolność uszkadzania
naszego materiału genetycznego (powodują mutacje, czyli zmiany w sekwencji nukleotydowej
cząsteczki DNA), natomiast ta druga grupa oprócz mutagenów zawiera również czynniki, które
bezpośrednio nie indukują mutacji, ale w inny sposób przyspieszają rozwój nowotworu (np. niektóre
hormony).
Listę
aktualnych
kancerogenów
znajdą
Państwo
na
stronie:
http://ntp.niehs.nih.gov/go/roc12
Źródła:
1.
2.
”Food, Nutrition, Physical Activity and the Prevention of cancer: a Global Perspective. WCRF & AICR
Globocan, 2008 (IARC)
Wielu przypadków nowotworów możemy uniknąć
lub wystarczająco wcześnie wykryć.
1
DYM TYTONIOWY
Najskuteczniejszy zestaw kancerogenów zawiera dym tytoniowy. Razem z około 60 znanymi
kancerogenami na rozwój raka najprawdopodobniej wpływa również nikotyna. Najnowsze badania
na komórkach nowotworowych oraz na zwierzęcych modelach nowotworów wskazują, że nikotyna
moduluje kluczowe procesy wpływające na rozwój nowotworu takie jak: podziały komórek, śmierć
komórkowa (apoptoza), tworzenie nowych naczyń krwionośnych (angiogeneza) oraz inwazja
komórek nowotworowych. Ponadto niewykluczone, że nikotyna również zmniejsza skuteczność
leczenia pacjentów, którzy pomimo choroby i trwającego leczenia kontynuują palenie tytoniu.
W związku z powyższym dym tytoniowy można określić jako doskonały sprzymierzeniec raka, który
nie tylko powoduje jego powstanie, ale gwarantuje jego stabilny rozwój i upośledza stosowane
leczenie.
W konsekwencji palacze mają kilku-kilkunastokrotnie większe ryzyko zachorowania na wiele typów
nowotworów, głównie tych narządów, które bezpośrednio mają kontakt z wdychanym dymem
tytoniowym (np. rak płuca, krtani, jamy gębowej, gardła). Palenie sprzyja również rozwojowi raka
pęcherza moczowego, szyjki macicy, piersi, wątroby, oraz żołądka.
Źródła:
1. Catassi i wsp., 2008; Mutation Research/Reviews in Mutation Research;
2. Martin i wsp., 2009, Experimental Dermatology,
3. Parkin DM, 2011, British Journal of Cancer, 105, S6 – S13;
4. Gandini i wsp., 2008, Int. J. Cancer: 122, 155–164.
ELEKTRONICZNY PAPIEROS
Czy zatem bezpieczną alternatywą tradycyjnego palenia jest coraz bardziej popularny e-papieros?
W związku z tym, że elektroniczny papieros jest nowym produktem nieznany jest wpływ palenia tych
papierosów na organizm ludzki oraz społeczne zachowania. Dotychczasowe badania wskazują, że:
1. Palenie elektronicznych papierosów nie pomaga w wyjściu z nałogu palenia papierosów
tradycyjnych.
2. E-papierosy zawierają metale ciężki, nitrozoaminy (kancerogen) i inne zanieczyszczenia.
3. Palenie e-papierosów wśród młodzieży podwoiło się w przeciągu jednego roku (2011/2012) !!
4. Działanie nikotyny na rozwijający się mózg jest szkodliwe i młodzi ludzie nie powinni być
eksponowani nawet na znikomą ilość tej substancji.
5. Istnieją uzasadnione obawy, że nieograniczone rozpowszechnianie tych produktów może zachęcić
dzieci/młodzież do sięgnięcia po e-papierosy. W tym kontekście szczególnie niebezpieczne wydają się
e-papierosy smakowe (np. o smaku cukierków).
W związku z powyższym amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA; Food and Drugs
Administration) planuje objąć kontrolą wszystkie produkty tytoniowe w tym elektroniczne papierosy.
Obecnie pod kontrolą FDA znajdują się papierosy, tytoń do samodzielnego skręcania oraz bezdymne
wyroby tytoniowe.
2
Z czym wiąże się objęcie regulacją FDA elektronicznych papierosów? Analogicznie do tradycyjnych
papierosów e-papierosy:
- Nie będą mogły być sprzedawane osobom niepełnoletnim.
- Będą musiały zawierać ostrzeżenia o szkodliwym wpływie na zdrowie.
- Przed wejściem na rynek skład każdego nowego produktu będzie musiał być skontrolowany przez
FDA.
Ponadto w lipcu tego roku specjaliści chorób płuc przedstawili swoje stanowisko w sprawie
elektronicznych papierosów, w którym apelują o ograniczenie lub całkowity zakaz dostępu do tych
produktów
przynajmniej
do
czasu
ich
rzetelnego
przebadania.
Więcej:
http://www.cd.io.gliwice.pl/olbryt_aktualnosci_naukowe.html
Źródła:
1. “FDA proposes regulation of electronic cigarettes”, Heidi Ledford; Nature, April, 2014
http://www.nature.com/news/fda-proposes-regulation-of-electronic-cigarettes-1.15105?WT.ec_id=NEWS20140429
2. Megan
Brooks,
“Lung
Societies
Want
Restrictions
or
Ban
on
e-Cigarettes”;
http://www.medscape.com/viewarticle/828075?nlid=61163_2843&src=wnl_edit_dail&uac=190641AN
Dym tytoniowy to najskuteczniejszy kancerogen, a elektroniczny papieros
nie jest bezpieczną alternatywą palenia tytoniu.
DIETA I STYL ŻYCIA
Kolejnymi bardzo istotnymi elementami naszego stylu życia wpływającymi na ryzyko zachorowania
na nowotwory są: dieta, konsumpcja napojów alkoholowych oraz aktywność fizyczna. Przedstawiane
wyniki pochodzą z raportu opracowanego przez dwie organizacje: Światową Fundację Badań nad
Rakiem (World Cancer Research Fund; WCRF) oraz Amerykański Instytut Badań nad
Rakiem (American Institute for Cancer Research; AICR) opublikowanego w 2007 roku.
RAPORT AICR I WCRF
Wyniki prezentowane w Raporcie są efektem wieloletnich, zakrojonych na szeroka skalę badań
epidemiologicznych, których celem jest zbadanie wpływu wybranych czynników (np. konsumpcji
alkoholu, warzyw i owoców) na ryzyko zachorowania na nowotwory.
Najprostszym badaniem jest obserwacja. Obserwacja zwiększonego zachorowania na nowotwory
w krajach wysokorozwiniętych pozwoliła postawić tezę o związku zachodniego stylu życia z ryzykiem
rozwoju raka. Teza ta została potwierdzona w tzw. badaniach migracyjnych, które wyraźnie pokazały,
że emigranci z krajów o niskim ryzyku zachorowania na pewne typy nowotworów po zamieszkaniu
w krajach o wysokiej zachorowalności mają kilkukrotnie większe ryzyko zachorowania na pewne typy
3
nowotworów niż przed emigracją, np. Iranki, które wyemigrowały do Kanady cztery razy częściej
chorują na raka sutka niż ich koleżanki, które zostały w Iranie, a japońscy emigranci w USA chorują
dwa razy częściej na raka jelita niż mieszkańcy Japonii.
Obserwacje i wyniki badań migracyjnych są następnie potwierdzane innymi metodami. Najbardziej
wiarygodne to badania kohortowe. Badanie to polega na wieloletnim monitorowaniu kilkudziesięciu
tysięcy osób, różniących się pod względem badanego czynnika (np. spożycia alkoholu). Po
określonym czasie przeprowadzana jest analiza, czy istnieje korelacja ryzyka zachorowania na dany
typ nowotworu (np. raka krtani) z ekspozycją na badany czynnik (np. spożycie alkoholu).
Jeśli takich badań pierwotnych zostało wykonanych więcej dokonuje się ich syntezy w postaci metaanalizy, której wyniki można przedstawić w postaci wykresu typu forest plot.
W zależności od liczby, wiarygodności i spójności przeprowadzonych badań Autorzy Raportu podzielili
je na trzy kategorie: przekonujące („Na pewno” jakiś czynnik wpływa na ryzyko zachorowania na
dany typ nowotworu), prawdopodobne (Prawdopodobnie wpływa) i jedynie sugerujące pewną
zależność (Być może wpływa, ale konieczne są dalsze badania).
Podczas formułowania zaleceń zdrowotnych dla ogółu społeczności Autorzy wzięli pod uwagę tylko
wyniki badań spełniające wytyczne dla dwóch pierwszych kategorii („Przekonujące” i
„Prawdopodobne”).
Nasz styl życia ma decydujący wpływ na to, czy zachorujemy na
nowotwory złośliwe. Potwierdzają to wyniki licznych, wieloletnich badań
przedstawionych w Raporcie AICR i WCRF.
Które elementy naszej diety, stylu życia na pewno lub prawdopodobnie, (być
może) zwiększają ryzyko zachorowania na pewne typy nowotworów? Jaki jest
mechanizm tego wpływu?
1. Spożycie czerwonego mięsa na pewno zwiększa ryzyko zachorowania na raka jelita grubego /
odbytnicy.
Mechanizm pronowotworowych właściwości czerwonego mięsa jest następujący:

Tworzenie przez bakterie potencjalnie kancerogennych związków azotowych

Obróbka termiczna w wysokich temperaturach (np. smażenie, grilowanie), powoduje
powstawanie heterocyklicznych amin oraz policyklicznych węglowodorów aromatycznych
(PAHs – polycyclic aromatic hydrocarbons, niepełne spalanie związków organicznych).

Hem promuje powstawanie związków azotowych.
4

Hem zawiera żelazo, którego nadmiar powoduje powstawanie wolnych rodników oraz
aktywuje pronowotworowe ścieżki sygnałowe związane ze stanem zapalnym oraz
niedotlenowaniem.
2. Tzw. „przetworzone” mięso, czyli mięso konserwowane przy użyciu związków azotowych, soli,
wędzenia, a także produkty typu frankfuterki, kiełbasy, szynki, parówki itp. na pewno zwiększają
ryzyko zachorowania na raka jelita grubego / odbytnicy.
Mechanizm jest następujący:

Związki azotowe służące do konserwowania są w żołądku przekształcane w kancerogenne
nitrozoaminy i nitrozoamidy.

Mięso solone zawiera nitrozoaminy.

Wędzone mięso zawiera kancerogenne wielocykliczne węglowodory aromatyczne, a także
często sól i związki azotowe.
3. Tłuszcze – Jakkolwiek Raport nie wykazał istnienia przekonujących wyników dotyczących związku
spożywania tłuszczy z ryzykiem zachorowania na nowotwory, nadmierne spożywanie tłuszczy być
może zwiększa ryzyko zachorowania na raka płuca, piersi (u kobiet po menopauzie), raka płuca oraz
raka jelita.
Nadmiar tłuszczy w diecie podwyższa poziom wolnych estrogenów we krwi oraz przyspiesza
wystąpienie pierwszej miesiączki. Ponadto dieta wysokotłuszczowa jest zazwyczaj uboga w błonnik i
może prowadzić do otyłości. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby tłuszcze nie przekraczały 1530% dziennego zapotrzebowania na energie (w tym <10% tłuszcze nasycone), wzbogacanie diety w
tłuszcze Omega 3 oraz ograniczenie tłuszczy Trans.
4. Mleko i przetwory mleczne – wysokie spożycie produktów bogatych w wapno (1,5 g/ dzień)
prawdopodobnie zwiększa ryzyko zachorowania na raka prostaty, co przypisuje się obecności w
przetworach mlecznych nasyconych kwasów tłuszczowych oraz podwyższeniu poziomu czynnika
wzrostu ILGF-1. Jednocześnie spożycie mleka prawdopodobnie zmniejsza ryzyko zachorowania na
raka jelita i odbytnicy, co tłumaczy się faktem wiązania przez wapń żółci i kwasów tłuszczowych.
5. Sól prawdopodobnie zwiększa ryzyko zachorowania na raka żołądka, co spowodowane jest
uszkodzeniem błony śluzowej tego narządu oraz potęgowaniem powstawania i działania
kancerogennych związków azotowych w żołądku.
6. Cukier – cytowany Raport nie wykazał przekonująco, że cukier zwiększa ryzyko zachorowania na
nowotwory, jednakże istnieją wyniki sugerujące wpływ spożycia cukrów prostych na ryzyko
zachorowania na raka jelita grubego. W związku z tym, że nadmiar cukrów prostych (np. glukoza,
maltoza, fruktoza) jest przyczyną otyłości oraz podwyższa poziom trójglicerydów, WHO zaleca, aby
cukry proste nie przekraczały 10% dziennego zapotrzebowania energetycznego.
7. Nadwaga (BMI > 25)/Otyłość (BMI > 30) – nadmierna masa ciała na pewno sprzyja rozwojowi raka
przełyku, jelita grubego, piersi (u kobiet po menopauzie), trzustki, nerki, jajnika oraz trzonu macicy.
Prawdopodobnie również zwiększa ryzyko zachorowania na raka woreczka żółciowego.
5
Obecność nadmiaru tkanki tłuszczowej wiąże się z następującymi zjawiskami sprzyjającymi rozwojowi
choroby nowotworowej:

Przewlekłym stanem zapalnym (do 40% tkanki tłuszczowej to makrofagi). Komórki
tłuszczowe produkują czynniki prozapalne. Osoby otyłe mają podwyższony poziom TNFalpha, białka C oraz Il-6.

Większym stężeniem estrogenów we krwi (3 x u kobiet otyłych). U kobiet po menopauzie
tkanka tłuszczowa jest głównym miejscem syntezy hormonów płciowych.

Mniejszą wrażliwością na insulinę, która powoduje zwiększoną produkcję insuliny.

Większym stężeniem czynników wzrostu (IGF-1, leptyna)

Stresem oksydacyjnym, któremu towarzyszy powstawanie wolnych rodników
Dodatkowe źródła:
1. Giovanni De Pergola and Franco Silvestris: 2013, Obesity as a Major Risk Factor for Cancer;
2. Journal of Obesity; - American Institute for Cancer Research/World Cancer Research Fund. Food,
Nutrition, Physical Activity and the Prevention of Ovarian Cancer. March 2014
8. Alkohol – spożycie alkoholu na pewno zwiększa ryzyko zachorowania na raka jamy gębowej,
krtani, gardła, przełyku, jelita grubego (mężczyźni), raka piersi i prawdopodobnie również raka
wątroby i raka jelita grubego u kobiet.
Napoje alkoholowe sprzyjają rozwojowi nowotworów, ponieważ:

Metabolit alkoholu – aldehyd octowy jest kancerogenem

Alkohol indukuje powstawanie prostaglandyn oraz wolnych rodników

Alkohol upośledza naprawę mutacji w naszym DNA

Ułatwia rozpuszczanie i wnikanie do komórek niektórych mutagenów

Wpływa na poziom estrogenów
Według Autorów Raportu nie ma „bezpiecznej” dawki alkoholu, a w połączeniu z dymem tytoniowym
działanie tych dwóch substancji kancerogennych jest synergistyczne.
Konsumpcja napojów alkoholowych, czerwonego, przetworzonego mięsa
oraz nadwaga i otyłość NA PEWNO zwiększają ryzyko zachorowania na
najczęstsze nowotwory.
6
Które elementy naszej diety, stylu życia chronią nas przed nowotworami?
1. Aktywność fizyczna na pewno zmniejsza ryzyko zachorowania na raka jelita grubego i
prawdopodobnie raka piersi (po menopauzie) oraz trzonu macicy.
Dobroczynny wpływ aktywności fizycznej wiąże się z:

Zmniejszeniem oporności na insulinę

Regulacją gospodarki hormonalnej (zmniejsza stężenie estrogenów i androgenów we krwi)

Przyspieszaniem przemieszczania się masy kałowej w jelitach

Wzmocnieniem układu immunologicznego

Redukcją masy ciała
2. Błonnik – spożywanie produktów bogatych w błonnik prawdopodobnie redukuje ryzyko
zachorowania na raka jelita grubego i odbytnicy, być może również raka przełyku.
Mechanizm dobroczynnego działania błonnika nie jest do końca poznany. Przypuszcza się, że:

Błonnik przyspiesza wydalanie kału i zwiększa jego objętość.

Bakterie jelitowe fermentują błonnik do krótko-łańcuchowych kwasów tłuszczowych, które
indukują apoptozę, hamują cykl komórkowy oraz indukują różnicowanie komórek jelita.

Błonnikowi często towarzyszy kwas foliowy.

Pożywienie bogate w błonnik jest żywnością o niskiej gęstości energetycznej.
3. Owoce, warzywa, orzechy, nasiona i zioła – prawdopodobnie wpływają na zmniejszenie ryzyka
zachorowania na raka jamy ustnej, krtani, gardła, przełyku i żołądka oraz raka płuca (owoce). Dobrze
wszystkim znany czosnek redukuje ryzyko zachorowania na raka jelita grubego i odbytnicy, natomiast
warzywa cebulowe prawdopodobnie chronią przed rakiem żołądka.
Przeciwnowotworowe właściwości produktów roślinnych wiążą się z tym, że są one bogatym źródłem
witamin, mikroelementów oraz związków fitochemicznych, zawierają błonnik oraz są składnikami
odżywczymi o niskiej gęstości energetycznej, czyli nie tuczą.
Prawdopodobne przeciwnowotworowe działanie wykazano dla kwasu foliowego (rak trzustki),
karotenoidów (rak jamy gębowej, krtani, gardła, płuca), beta-karotenu (rak przełyku), likopenu (rak
prostaty), witaminy C (rak przełyku) oraz selenu (rak prostaty).
Przeciwnowotworowe działanie powyższych związków (i pewnie wielu innych) wiąże się z:

Neutralizacją wolnych rodników - antyoksydanty

Indukcją śmierci komórkowej (apoptoza)
7

Hamowaniem podziałów komórkowych

Działaniem antyangiogennym – hamowanie rozwoju naczyń krwionośnych

Stymulacją układu immunologicznego

Hamowaniem stanu zapalnego

Modyfikacją działania enzymów detoksyfikacyjnych i hamowaniem aktywności tych
aktywujących kancerogeny np. kwercetyna hamuje CYP1A1

Modyfikowaniem stężenia hormonów, a także

Stanowią prekursory witamin np. beta –karoten – witamina A
Ich wspólne addytywne i synergistyczne działanie może nie tylko zapobiec lub opóźnić inicjacje
procesu nowotworowego w naszym organizmie, ale być może również przyhamować rozwój już
istniejących niewielkich zmian nowotworowych. Natomiast skuteczność tego działania
najprawdopodobniej zależy od ilości oraz różnorodności przyjmowanych z pożywieniem w/w
składników diety.
Stosowanie wysokich dawek jednej, wybranej witaminy lub związku fitochemicznego może nie
przynieść oczekiwanego efektu, a wręcz zaszkodzić. Raport przytacza przekonujące wyniki
wskazujące na pro-nowotworowe działanie wysokich dawek beta-karotenu. Osoby palące
przyjmujące suplementy beta-karotenu częściej chorowały na raka płuca niż palacze z grupy
kontrolnej (placebo). Prawdopodobnie również suplementowanie witaminy A oraz selenu zwiększa
ryzyko zachorowania na, odpowiednio, raka płuca i skóry. Dlatego Autorzy Raportu nie zalecają
stosowania suplementów diety w profilaktyce chorób nowotworowych, a witaminy i mikroelementy
powinny być przyswajane z pożywieniem.
Podsumowaniem powyższych wyników jest Tabela oraz Schemat załączony do opracowania (również dostępne
na stronie: http://cd.io.gliwice.pl/olbryt.html).
Prowadząc aktywny tryb życia, wzbogacając dietę w warzywa i owoce,
oraz produkty bogate w błonnik znacząco wzmacniamy nasz organizm
w walce z potencjalnym lub już rozwijającym się nowotworem.
Różnorodność owoców i warzyw jest kluczem do skutecznego ich
działania przeciwnowotworowego.
Suplementy nie mogą być substytutem diety bogatej w produkty
roślinne!
8
BIOLOGICZNE CZYNNIKI RAKOTWÓRCZE
WIRUSY
Do biologicznych czynników kancerogennych zaliczamy onkogenne wirusy takie jak HBV, HCV, HPV,
EBV oraz HTLV-1. Infekcja tymi wirusami może prowadzić do rozwoju pewnych typów nowotworów
(tabela poniżej) w wyniku aktywacji onkogenów, hamowania działania supresorów nowotworowych
lub zaburzenie funkcjonowania komórek w wyniku długotrwałej infekcji, jak to się dzieje podczas
wieloletniego wirusowego zapalenia wątroby.
Tabela 1. Ludzkie wirusy onkogenne.
Wirus (skrót) Wirus
Nowotwór
HBV
Wirus zapalenia wątroby typu B
HCV
Wirus zapalenia wątroby typu C
Rak wątroby
HPV
Wirus brodawczaka ludzkiego
Rak szyjki macicy
EBV
Wirus Epsteina-Barra
Chłoniak
HTLV-1
ludzki wirus limfotropowy komórek T typu 1 Białaczka
Najbardziej znanymi wirusami są HBV, HCV oraz HPV. Tymi pierwszymi najczęściej zakażamy się
poprzez kontakt z zakażonym materiałem biologicznym np. krwią, w mniejszym stopniu poprzez
kontakty seksualne, natomiast HPV jest typowym wirusem przenoszonym droga płciową.
Najskuteczniejszą ochroną przed infekcją HBV jest szczepienie, natomiast ryzyko infekcji
przenoszonych drogą płciowa możemy zredukować poprzez:

Opóźnienie rozpoczęcia współżycia (młodzież),

Ograniczanie liczby partnerów seksualnych (zdrowe pary monogamiczne żyjące w wierności
mają zerowe ryzyko infekcji przenoszonych drogą płciową)

prawidłowe i stałe stosowanie prezerwatyw
Źródła:
1. Javier i wsp., Cancer Res 2008; 68: (19). 7693-7706;
2. Sexually Transmitted and Other Reproductive Tract Infections. A guide to essential practice, WHO, 2005;
-http://www.who.int/csr/disease/hepatitis/world_hepatitis_day/question_answer/en/)
BAKTERIE
Helicobacter pylori to bakteria powodująca infekcję żołądka, która zwiększa ryzyko zachorowania na
raka tego narządu. Mechanizm kancerogennego działania tej bakterii nie jest znany. Przypuszcza się,
że infekcji towarzyszy zwiększona produkcja wolnych rodników, które z czasem mogą doprowadzić
9
do mutacji inicjującej proces nowotworowy. Infekcja tą bakterią zwiększa ryzyko zachorowania na rak
żołądka, aczkolwiek nie jest wystarczająca do powstania nowotworu. Szacuje się, że około 50%
populacji ludzkiej jest zakażonych tą bakterią, natomiast spośród tych osób na raka żołądka choruje
około 5%. Najprawdopodobniej odgrywają tu dodatkowo rolę wcześniej omawiane elementy stylu
życia takie jak: dieta uboga w warzywa i owoce, konsumpcja przetworzonego mięsa, solonej
żywności, a także palenie tytoniu.
Źródło: „Cancer – Principles & Practice of Oncology” DeVitta, Hellman and Rosenberg, 2011
Infekcja niektórymi wirusami i bakteriami może zapoczątkować rozwój
pewnych typów nowotworów.
HORMONY
Do biologicznych czynników kancerogennych pozwolę sobie zaliczyć również żeńskie hormony
płciowe – estrogeny (naturalne i syntetyczne). Istnieje korelacja między czasem ekspozycji na
estrogeny naturalne, a ryzykiem zachorowania na raka piersi. I tak, wczesne rozpoczęcie
miesiączkowania, późna menopauza oraz bezdzietność i późne macierzyństwo zwiększają ryzyko
zachorowania na raka piersi. Również ekspozycja w życiu płodowym na wysokie stężenie estrogenów
sprzyja rozwojowi raka piersi w wieku dorosłym. Natomiast ciąża oraz karmienie piersią redukuje
ryzyko zachorowania na ten typ nowotworu, a także na raka jajnika.
Nieobojętne dla naszego zdrowia są również hormony syntetyczne przyjmowane podczas
hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) oraz antykoncepcji hormonalnej. Autorzy najnowszego raportu
Światowej Organizacji Zdrowia na temat raka (World Cancer Report 2014, IARC, WHO) stwierdzają, że
stosowanie HTZ zwiększa ryzyko zachorowania na raka trzonu macicy, raka jajnika oraz raka piersi.
Natomiast stosowanie antykoncepcji hormonalnej zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi
(głównie młode kobiety), raka wątroby oraz raka szyjki macicy. Jednocześnie badania wskazują na
redukcje ryzyka zachorowania na raka jajnika i trzonu macicy podczas stosowania antykoncepcji
hormonalnej. Kancerogenne właściwości estrogenów wiążą się z ich zdolnością stymulowania
podziałów komórkowych, niewykluczony jest również toksyczny wpływ na materiał genetyczny, DNA.
Źródła:
1. World Cancer Report 2014, (IARC, WHO)
2. „Cancer – Principles & Practice of Oncology” DeVitta, Hellman and Rosenberg, 2011;
3. „Report on Carcinogens”, 2011, U.S. Department of Health and Human Services Public Health Service
National Toxicology Program
Naturalne i syntetyczne estrogeny są kancerogenami i długotrwała
ekspozycja na nie zwiększa ryzyko zachorowania na niektóre nowotwory.
10
FIZYCZNE CZENNIKI RAKOTWÓRCZE
UV
Do fizycznych czynników kancerogennych zaliczamy między innymi promieniowanie ultrafioletowe
(UV). Istnieją trzy typy tego promieniowania o różnej długości fal: UVA (320 nm-400 nm), UVB (280
nm-320 nm) oraz UVC (100 nm-280 nm). Do powierzchni ziemi docierają dwa pierwsze typy,
natomiast UVC jest pochłaniane przez warstwę ozonową ziemi.
Szkodliwe działanie UV polega przede wszystkim na uszkadzaniu materiału genetycznego komórek
(DNA) w sposób bezpośredni (UV jest mutagenem), a także pośredni powodując powstawanie w
skórze wolnych rodników. Ponadto UV upośledza odporność naszej skóry, tym samym zmniejszając
skuteczność eliminacji komórek, które weszły na drogę transformacji nowotworowej. Nasza skóra
broni się przed szkodliwym działaniem UV produkując (melanocyty) ochronny barwnik melaninę.
Dlatego każda opalenizna, zarówno spowodowana promieniowaniem naturalnym jak i sztucznym
(solaria), jest reakcją obronną naszego organizmu, a nie dowodem naszego zdrowia (tzw. „zdrowa
opalenizna”).
Nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV w najlepszym razie znacząco przyspieszy starzenie się
naszej skóry, w najgorszym spowoduje rozwój najczęstszych nowotworów – raków skóry, a także
bardzo agresywnego – czerniaka złośliwego skóry.
Promieniowanie UV jest głównym sprawcą nowotworów skóry, w tym
najgroźniejszego - czerniaka.
CZERNIAK SKÓRY
Czerniak jest nowotworem wywodzącym się z komórek barwnikowych skóry (melanocytów). Stanowi
około 5% wszystkich przypadków nowotworów skóry, natomiast odpowiada za około 80% zgonów
spowodowanych tymi złośliwymi zmianami na skórze. Agresywność tego nowotworu manifestuje się
bardzo dużą zdolnością inwazji oraz tworzenia przerzutów już na wczesnych etapach rozwoju
czerniaka. W niektórych przypadkach zmiana grubości 1 mm może prowadzić do choroby rozsianej, a
szanse przeżycia maleją z każdym kolejnym milimetrem zidentyfikowanej zmiany rosnącej w głąb
skóry. Dlatego kluczowe jest szybkie wykrycie i usunięcie rosnącego czerniaka oraz zapobieganie
powstawaniu tego nowotworu.
Ryzyko zachorowania na czerniaka zależy przede wszystkim od:

Liczby oparzeń słonecznych (głównie w dzieciństwie)

Tymczasowej intensywnej ekspozycji (np. podczas wakacji)

Skumulowanej ilości promieni UV pochłoniętych podczas życia

Predyspozycji genetycznych
11
Wysokie (> 10-krotnie wyższe) ryzyko zachorowania na czerniaka mają osoby:

Posiadające liczne znamiona (> 100)

Posiadające tzw. znamiona dysplastyczne/atypowe (zob. plakat „Uwaga! Czerniak skóry!”)

Z historią rodzinną czerniaka (2 lub więcej przypadków krewnych I stopnia)
Podwyższone ryzyko (2-3-krotnie większe) mają również osoby:

Z piegami

Rudowłose, blond lub, których skóra nie wytwarza pigmentu („nie opala się”), łatwo ulega
oparzeniom

Z jakąkolwiek historią rodzinną czerniaka złośliwego
Osoby z pierwszej grupy powinny być pod stałą kontrolą dermatologa, ponieważ tylko wczesne
wykrycie rozwijającego się czerniaka gwarantuje całkowite wyleczenie poprzez chirurgiczne usunięcie
zmiany wraz z marginesami zdrowie skóry. Ponadto powinny stosować się do następujących zaleceń
profilaktycznych, które zasadniczo dotyczą wszystkich:

Unikać ekspozycji na słońce szczególnie w godzinach (10-15) oraz chronić się przed UV przede
wszystkim stosując bawełnianą, gęstotkaną odzież.

Stosować kremy z filtrem UVB nie mniejszym niż 20-30 (osoby spoza grup ryzyka SPF 15+)
oraz UVA (*****)

Nie korzystać z urządzeń opalających
Jak zwiększyć szanse wczesnego wykrycia czerniaka?

Badać co miesiąc skórę.

W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek zmian (rozmiar, barwa, kształt, swędzenie,
krwawienie) w obrębie istniejącego znamienia lub w przypadku pojawienia się nowej zmiany
(szczególnie powyżej 30 r. ż.) należy niezwłocznie udać się do dermatologa.

Osoby z grupy wysokiego ryzyka powinny być pod stałą kontrolą dermatologa.
Inne uwagi dotyczące ochrony przed UV:

Stosowanie kremów z filtrem UV nie służy do wydłużania czasu ekspozycji!

Witaminę D w wystarczających ilościach prawdopodobnie wyprodukujemy eksponując
przedramię i twarz na południowe, letnie słońce 5-10 minut / 2-3 razy w tygodniu.
Ekspozycja, która nie prowadzi do zaczerwienienia skóry jest zazwyczaj wystarczająca.

Opalenizna to ochrona na poziomie kremu z filtrem UV – SPF 3-4

Skuteczna ochrona to, co najmniej SPF 15+ (w zależności od fenotypu skóry) + ochrona
przeciw UVA (PPD)
Wybrane źródła:
1. The prevention, diagnosis, referral and management of melanoma of the skin, CONCISE GUIDELINES, Royal
College of Physicians, 2012
2. Bergman, 2009, GenoMEL, The Early Diagnosis of Melanoma Tutorial (www.genomel.org)
12
3. Canavy i wsp., Seminars in Cutaneous Medicine and Surgery, 2011
4. http://findamelanomapolish.blogspot.com/ (prezentacja dotycząca czerniaka wraz z licznymi zdjęciami)
Czerniak jest najbardziej agresywnym nowotworem skóry. Chroniąc się
przed nadmiernym promieniowaniem UV chronimy się przed tym cichym
zabójcą. Regularna kontrola całej skóry i konsultacja
z dermatologiem daje szanse na wczesne wykrycie czerniaka.
SOLARIUM
Rekreacyjne korzystanie z łóżek opalających (tzw. solarium) od ponad 40 lat staje się coraz bardziej
popularne, szczególnie wśród młodzieży. W USA osoby do 29 roku życia stanowią 50% wszystkich
użytkowników łóżek opalających. Nawet w słonecznej Australii 9% osób w wieku 14-29 przyznaje się
do korzystania z solarium w przeciągu ostatnich 12 miesięcy. Lampy stosowane w łóżkach
opalających zawierają zarówno UVB, jak i UVA z przewaga tego ostatniego, dlatego analogicznie do
słonecznego promieniowania powodują szeroką gamę niekorzystnych efektów zdrowotnych (np.
keratozę, chorobę Bowena, uszkodzenia oka) nie wyłączając tych najgroźniejszych - nowotworów
skóry.
Liczne badania wskazują na ścisły związek między korzystaniem z solarium, a ryzykiem zachorowania
na czerniaka, a ryzyko jest tym większe im częściej i szybciej zaczniemy oddawać się rekreacyjnemu
opalaniu w solarium. U osób przed 30 rokiem życia wzrasta o 70%. Te niepokojące wyniki skłoniły
Światową Organizację Zdrowia do uznania ekspozycji na promieniowanie emitowane przez łóżka
opalające (tunning beds, sunbeds) oraz lampy opalające (sunlamps) za kancerogen. Jest to tym
bardziej uzasadnione, że niektóre urządzenia opalające mogą emitować promieniowanie UV nawet
pięciokrotnie silniejsze niż południowe, australijskie słońce (!!). Raport z kontroli urządzeń
opalających (solariów) w Polsce przeprowadzonej przez Urząd Ochrony Konsumentów i Konkurencji
(2010) ujawnił, że 83% przebadanych urządzeń opalających przekraczało dopuszczalną dawkę
emitowanych promieni UV. Ponadto w raporcie znajdą Państwo długą listę wskazań, kto na pewno
nie
powinien
korzystać
z
solarium
(raport
dostępny
pod
linkiem:
http://www.ih.olsztyn.pl/dokumenty/solarium.pdf).
WHO zaleca właściwym organom rządzącym prawne uregulowanie kwestii korzystania z łóżek
opalających ze szczególnym uwzględnieniem rzetelnego informowania klientów salonów o
szkodliwych skutkach korzystania z solarium i wprowadzania zakazu korzystania z tego sprzętu
przez osoby niepełnoletnie. Takie regulacje wprowadziły już następujące kraje: Brazylia, Francja,
Niemcy, Austria, UK i Pd. Australia, 32 stany USA. Niektóre państwa idą jeszcze dalej prowadząc
uświadamiające kampanie edukacyjne adresowane do młodych ludzi („R UV ugly?”, „Coffin”)
Wybrane źródła:
1. Report on Carcinogens, Twelfth Edition, 2011, U.S. Department of Health and Human Services Public Health
Service National Toxicology Program
2. „Artificial tanning sunbeds - risks and guidance”, World Health Organization, 2003
13
3.
4.
Henry W. Lim i wsp., “ Adverse effects of ultraviolet radiation from the use of indoor tanning equipment:
Time to ban the tan.”, JADD, 2011
Raport z kontroli urządzeń opalających (solariów) przeprowadzonej przez nasz Urząd Ochrony
Konsumentów i Konkurencj, (2010)
Osoby, szczególnie młode, korzystające z łóżek opalających są na dobrej
drodze do „wyhodowania” czerniaka.
PROMIENIOWANIE MIKROFALOWE
Promieniowanie mikrofalowe to rodzaj promieniowania elektromagnetycznego o częstotliwości fal
radiowych 30kHz- 300GHz (RF-EMF). Ekspozycja na to promieniowanie ma miejsce między innymi
podczas korzystania z telefonów komórkowych, telefonów bezprzewodowych, technologii Bluetooth,
WiFi, czy Internetu bezprzewodowego. Im bliżej jesteśmy źródła promieniowania tym bardziej
eksponujemy się na jego działanie, jak to się dziej np. podczas korzystania z telefonu komórkowego.
Ze względu na względnie krótki czas powszechnego użytkowania telefonów komórkowych (od lat 90tych) nie ma jeszcze wiarygodnych wyników dotyczących ryzyka zachorowania na nowotwory w
wyniku długotrwałej ekspozycji na promieniowanie mikrofalowe emitowane przez te urządzenia.
Jednakże na podstawie dotychczasowych badań epidemiologicznych, które wykazały możliwy wpływ
korzystania z telefonu komórkowego na rozwój nerwiaka nerwu słuchowego oraz glejaka (najbardziej
agresywny nowotwór mózgu) oraz na podstawie wyników eksperymentów na zwierzętach i kulturach
komórkowych, zaklasyfikowano promieniowanie mikrofalowe jako możliwy kancerogen (klasa 2B).
Jest to kategoria czynników, dla których związek przyczynowo-skutkowy jest uznany za wiarygodny,
ale nie można rzetelnie wykazać wpływu na ryzyko zachorowania na nowotwory. W grupie tej
znajdują się między innymi takie substancje jak ołów, nikiel, benzyna, chloroform, czy DDT. Do 2016
roku Amerykański Instytut Badań nad rakiem (AICR; agencja Światowej Organizacji Zdrowia do spraw
badań nad Rakiem) planuje formalnie oszacować ryzyko niekorzystnego oddziaływania
promieniowania mikrofalowego na zdrowie.
Niektórzy badacze (Ref. 3) zwracają szczególną uwagę na potencjalne szkodliwe działanie
promieniowania mikrofalowego na dzieci. Ponieważ mózg dzieci jest bardziej chłonny, czaszka
cieńsza, a ich względny rozmiar mniejszy są one zdecydowanie bardziej narażone niż osoby dorosłe.
Mózg dziecka absorbuje dwa razy więcej promieniowania elektromagnetycznego niż mózg osoby
dorosłej, a szpik kostny nawet do 10 razy więcej. Im młodsze dziecko tym większe uszkodzenia
neurologiczne i biologiczne, dlatego najbardziej narażone są dzieci nienarodzone.
Dobrze udokumentowany jest również negatywny wpływ promieniowania mikrofalowego na męskie
komórki płciowe (plemniki), które pod wpływem działania mikrofal stają się mniej żywotne i mniej
ruchliwe. Dlatego trzymanie laptopa podłączonego do bezprzewodowego Internetu na kolanach
może prowadzić do bezpłodności.
Niektóre kraje już wprowadzają regulacje zmierzające do ograniczenia ekspozycji dzieci na
promieniowanie mikrofalowe:
14
- Belgia 2013 – zakaz sprzedaży telefonów dzieciom poniżej 7 roku życia i zakaz reklamowania
telefonów podczas programów dla dzieci.
- Australia 2013 – kampania uświadamiająca rodzicom szkodliwe działanie telefonów komórkowych.
Zachęta do ograniczania kontaktu dzieci z tymi urządzeniami.
- Francja 2010 – reklama telefonów komórkowych adresowana do dzieci poniżej 12 roku życia jest
nielegalna
Konkluzje autorów (Ref. 3):
1. Jeśli telefon komórkowy nie jest wyłączony zawsze promieniuje. Nie należy nosić telefonów przy
ciele.
2. Telefony powinny być trzymane z dala od nienarodzonego dziecka, a kobiety nie powinny
korzystać z telefonów podczas pielęgnacji dziecka.
3. Telefony komórkowe nie powinny być przechowywane w sypialni dzieci (75% dzieci i młodzieży śpi
z komórką pod poduszką!!!).
4. Negatywny wpływ promieniowania kumuluje się podczas życia, dlatego dzieci i młodzież powinny
w ograniczonym stopniu korzystać z telefonów komórkowych i bezprzewodowego Internetu.
5. Wi-Fi routery powinny być trzymane z dala od miejsc częstego przebywania dzieci.
6. Zabawki emitujące promieniowanie mikrofalowe powinny być zakazane.
7. Wcześniej opracowane limity na ekspozycje na promieniowanie powinny być zweryfikowane.
Oprócz efektów biologicznych obserwuje się również skutki społeczne powszechnego dostępu dzieci i
młodzieży do świata cyfrowego. Coraz powszechniejszy staje się syndrom FOMO (fear of missing out)
spowodowany nadużywaniem cyfrowych urządzeń. FOMO jest formą fobii społecznej objawiającej
się ciągłą obawą przed utratą, zaprzepaszczeniem okazji do jakichś społecznych interakcji,
uczestniczenia w wydarzeniach, korzystania z nowości i innych atrakcji, które dostarczają portale
społecznościowe typu Facebook, gry, Internet itp. (więcej w pracy pod linkiem
http://www.explorejournal.com/article/S1550-8307(13)00347-9/fulltext).
Źródła:
1. Carcinogenicity of radiofrequency electromagnetic fields.Baan R, et al.; WHO International Agency for
Research on Cancer Monograph Working Group. Lancet Oncol. 2011 Jul;12(7):624-6
2. Electromagnetic fields and public health: mobile phones;
http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs193/en/
3. Why children absorb more microwave radiation than adults: The consequences. L. Lloyd Morgana, Santosh
Kesarib, Devra Lee Davis; June 2014
Promieniowanie mikrofalowe to możliwy kancerogen. Na jednoznaczne
wyniki długotrwałego wpływu promieniowania emitowanego przez
telefony komórkowe i bezprzewodowy Internet na nasze zdrowie musimy
15
poczekać. Niemniej warto już chronić siebie, dzieci i młodzież przed
nadmierną ekspozycja na to promieniowanie.
POSUMOWANIE
Szanowni Państwo,
Mam nadzieję, że udało mi się Państwa przekonać, iż mamy ogromny wpływ na to, czy zachorujemy
na nowotwory złośliwe. Dokonując odpowiednich wyborów możemy zmniejszyć ryzyko powstania
nowotworu, a jeśli z czasem proces nowotworowy zostanie zapoczątkowany w naszym organizmie,
to możemy przyhamować jego postęp.
Niniejsze opracowanie obejmuje tylko najistotniejsze problemy związane z profilaktyką
przeciwnowotworową i tylko na miarę 45-minutowego wykładu. Zachęcam do dalszego zgłębiania
tych zagadnień korzystając z rzetelnych źródeł i dzielenia się tą wiedzą z podopiecznymi, znajomymi i
rodziną.
http://cd.io.gliwice.pl/olbryt.html ,
Na stronie znajda Państwo między innymi:
- Link do raportu AICR & WCFR
- Tabelę podsumowującą wyniki Raportu
- „Czynniki pro- i przeciwnowotworowe…” - schemat
- Link do kampanii „R UV ugly?”
- Prezentację o czerniaku
- Aktualności naukowe dotyczące PREWENCJI
16
Schemat przedstawiający wpływ różnych czynników środowiskowych na proces nowotworowy
17
Tabela podsumowująca wyniki („przekonujące” i „prawdopodobne”) prezentowane w Raporcie AICR oraz WCRF, 2007
18
Download