opis przedmiotu / modu*u kszta*cenia (sylabus)

OPIS PRZEDMIOTU / MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Nazwa przedmiotu / modułu w języku polskim
Muzyka, muzyczność, teatr (I)
Nazwa przedmiotu / modułu w języku angielskim
Music - Musicality - Theatre - I
Jednostka prowadząca przedmiot
Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej, Zakład Teorii Kultury i
Sztuk Widowiskowych
Kod przedmiotu / modułu
21-FP-S2-E1-MuMuTea
Rodzaj przedmiotu / modułu (obowiązkowy lub fakultatywny)
Obowiązkowy dla studentów specjalności SZTUKI WIDOWISKOWE
Kierunek studiów
Filologia polska, specjalność Sztuki widowiskowe
Poziom studiów (I lub II stopień)
II stopień
Rok studiów
I rok
Semestr (zimowy lub letni)
Semestr zimowy
Forma zajęć i liczba godzin
Konwersatorium (30 h)
Imię, nazwisko, tytuł / stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia
Dr hab. Rafał Augustyn
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych
dla przedmiotu / modułu oraz zrealizowanych przedmiotów
13.
Cele przedmiotu:
C-1 Dostarczenie wiedzy na temat funkcji muzyki w spektaklu teatralnym
i parateatralnym z uwzględnieniem historii i specyfiki poszczególnych
gatunków
(opera,
operetka,
musical,
rewia,
kabaret,
formy
eksperymentalne i multimedialne), a także podstawowych funkcji muzyki
w innych formach teatralnych.
C-2 Dostarczenie wiedzy na temat podstawowych substruktur dzieła
teatru muzycznego, a przede wszystkim współistnienia tekstu, muzyki i
akcji.
C-3 Wypracowanie warsztatu opisu i analizy teatru muzycznego z
uwzględnieniem
inwariantu
(libretto,
muzyka,
projekt
autorski
inscenizacji) i możliwości rzeczywistej realizacji scenicznej.
C-4 Zapoznanie studentów z kluczowymi i/lub reprezentatywnymi
dziełami teatru muzycznego (na żywo lub z nagrania audio/video)
14.
Zakładane efekty kształcenia:
EK_01
WIEDZA
Student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę
na temat miejsca i funkcji muzyki w gatunkach
teatru muzycznego.
EK_02
EK_03
Symbole kierunkowych
efektów kształcenia:
K_W03/H2A_W03
K_W09/H2A_W07
Student zdobywa rozszerzoną wiedzę o
najważniejszych – wybranych ze względu na
specyfikę kierunku – dziełach poszczególnych
gatunków teatru muzycznego i ich zróżnicowaniu
formalnym i funkcjonalnym
K_W12/H2A_W10
EK_04
EK_05
EK_06
EK_07
Student ma rozszerzoną wiedzą o instytucjach
teatralnych, typach relacji z publicznością i
orientację w historii i we współczesnym życiu
teatralnym w sferze teatru muzycznego.
UMIEJĘTNOŚCI
Student umie samodzielnie zdobywać wiedzę i
poszerzać umiejętności badawcze.
Student posiada umiejętność integrowania wiedzy
z różnych dyscyplin w zakresie analizy,
interpretacji i oceny dzieł teatru muzycznego,
zwłaszcza z uwzględnieniem wielowarstwowości i
wielotworzywości poszczególnych substruktur.
Student potrafi tworzyć teksty opisowe i
analityczne poświęcone dziełom teatru
muzycznego, ich specyfice, poetyce w kontekście
historycznym.
EK_08
K_U01/H2A_U01
K_U02/H2A_U02
K_U06/H2A_09
K_K01/H2A_K01
K_K03/H2A_K03
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Student potrafi współdziałać i pracować w grupie,
przyjmując w niej różne role.
15.
Student potrafi zdobywać informacje w sposób
klasyczny (poprzez źródła) i „terenowy” (poprzez
obserwację spektakli, kontakty z twórcami i
wymianę informacji/opinii w grupie).
Treści programowe:
Semestr zimowy: dzieło, jego tworzywa i formy
1. Wprowadzenie: Sposoby i funkcje istnienia muzyki w dziele teatralnym. Muzyka
w „świecie przedstawionym“ dramatu i widowiska. Muzyka a inne elementy
fonosfery teatralnej. Znaki muzyczne wśród znaków teatralnych. Muzyka a
koordynacja działań scenicznych.
2. Podstawowe gatunki teatru muzycznego, ich geneza i specyfika: opera,
operetka, musical, śpiewogra, kabaret. Formy mieszane. Zarys historii form
baletowych.
3. Charakterystyka form składowych teatru muzycznego. Formy muzyczne a
struktura tekstu. Formy pieśniowe (w tym aria). Funkcje i rodzaje recytatywu.
Formy śpiewu zbiorowego: ensemble i chóry, ich podobieństwa i różnice. Formy
taneczne. Słowo mówione w teatrze muzycznym. Funkcje muzyki instrumentalnej.
(Ujęcie analityczne)
4. Tematy sub 3. – krótkie ujęcie historyczne, w tym zwłaszcza dzieje procesów
integracji i dezintegracji zamkniętych form składowych dzieła muzycznoteatralnego.
16.
Wykaz literatury podstawowej (w kolejności alfabetycznej). Lektury
dotyczą obydwu semestrów. Pozycje „Ew.” – do ewentualnego
wykorzystania w miarę potrzeby i możliwości. Do tego dochodzą libretta
omawianych dzieł i – jeśli istnieją – ich pierwowzory literackie.
17.
18.
19.
1. Adophe Appia, Dzieło sztuki żywej i inne prace. WAiF, Warszawa 1974. Tu:
Jan Kosiński, Appia, scenogaf – muzyk; A. Appia, Inscenizacja dramatu
wagnerowskiego; Jak zreformować naszą inscenizację?.
2. Lisa Appignanesi, Kabaret. Przeł. Agnieszka Kreczmar. PIW, Warszawa
1990.
3. Marek Bielacki, Musical: geneza i rozwój formy dramatyczno-muzycznej.
WUŁ, Łódź 1994.
4. Ew. Rudolf Bing, 5000 wieczorów w operze. PIW, Warszawa 1982.
5. Ew. Bliżej opery: twórcy – dzieła – konteksty. Pod red. Jarosława
Mianowskiego i Ryszarda Daniela Golianka. Wyd. Adam Marszałek, Toruń
2010. (wybrane rozdziały).
6. Ew. Łukasz Grabuś. Formy śmiercionośne: kilka strategii dramaturgicznych
we współczesnej operze. Księgarnia Akademicka, Kraków 2012.
7. Bernard Grun, Dzieje operetki. PWM, Kraków 1974.
8. Bronisław Horowicz, Teatr operowy. Historia opery – realizacje sceniczne –
perspektywy. PIW, Warszawa 1963.
9. Piotr Kamiński, Tysiąc i jedna opera. PWM, Kraków 2008. (wybrane tytuły).
10. Krzysztof Kozłowski, Opera i dramat muzyczny. Szkice. PTPN, Poznań
2006. Tu: Rozdział 2. Sługa trzech panów. Troisty żywot opery (s. 31-41);
ew. jeszcze rozdział(y) do wyboru.
11. Ew. Jarosław Mianowski, Afekt w operach Mozarta i Rossiniego. Rythmos,
Poznań 2004.
12. Od literatury do opery i z powrotem: studia nad estetyką teatru operowego
pod red. Ryszarda Daniela Golianka i Piotra Urbańskiego. Wyd. MADO,
Toruń 2010. (wybrane artykuły).
13. Iwona Puchalska, Sztuka adaptacji: literatura romantyczna w operze
dziewiętnastowiecznej. Universitas, Kraków 2004.
14. Ew. Romain Rolland, Z pierwszych wieków opery. PWM, Kraków 1971.
15. Ew. Charles Rosen, Styl klasyczny. Haydn, Mozart, Beethoven. Przekł. Rafał
Augustyn. PWM, Kraków 2014. Tu: Opera komiczna.
16. Ew. Slavoj Žižek, Mladen Dolar. Druga śmierć opery. Przeł. Sławomir Królak.
Wyd. Sic! Warszawa 2008. (tu tekst M. Dolara).
Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu / modułu,
sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia:
Konwersatorium:
- ocena pracy w trakcie konwersatorium, w tym umiejętności opisu i
analizy ustnej wybranych fragmentów spektakli
- praca pisemna – analiza i interpretacja wybranej sceny z dzieła
teatralno-muzycznego z uwzględnieniem specyfiki gatunkowej, użytych
substruktur i funkcji w całości dzieła.
Język wykładowy
Polski. UWAGA: analizowane teksty scenariuszy/librett mogą być w innych
językach (włoskim, niemieckim, angielskim, rosyjskim)
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Średnia liczba godzin
na zrealizowanie
aktywności
Godziny zajęć (według planu studiów) z nauczycielem:
konwersatorium:
30
Praca własna studenta
- przygotowanie do zajęć:
- czytanie wskazanej literatury:
20
20
- napisanie pracy:
Suma godzin
Liczba punktów ECTS
20
90
3