1.33. Krążenie krwi Opracowała Bożena Smolik Konsultant Arleta Poręba-Konopczyńska Aby krew mogła spełniać swoją funkcję musi nieustannie krążyć po organizmie w zamkniętym systemie naczyń krwionośnych. Krążenie umożliwiają regularne skurcze serca. Serce Zbudowane jest z tkanki mięśniowej serca. Jest to rodzaj mięśnia poprzecznie prążkowanego, ale działającego niezależnie od woli człowieka. Ma kształt spłaszczonego stożka. Położone jest asymetrycznie w klatce piersiowej – 2/3 po stronie lewej. Ma wielkość zaciśniętej pięści. Serce mężczyzny waży około 300 g, a kobiety 270 g. Serce otoczone jest osierdziem – elastyczną błoną łącznotkankową wypełnioną płynem surowiczym. Chroni on serce przed tarciem podczas jego pracy. System naczyń wieńcowych doprowadza składniki odżywcze i tlen niezbędne do pracy tkanki mięśnia sercowego. Praca serca Praca serca polega na rytmicznych skurczach. Jeden cykl pracy serca trwa około 1 sekundy. Wyróżniamy trzy fazy pracy serca: skurcz przedsionków – krew z przedsionków tłoczona jest do komór. Komory są rozkurczone, zastawki półksiężycowate zamknięte. skurcz komór – krew tłoczona jest z komór do tętnic. Przedsionki rozkurczone, zastawki przedsionkowo – komorowe zamknięte. pauza – krótki odpoczynek serca (kilka milisekund). Komory i przedsionki rozkurczone. Krew biernie napływa do przedsionków. Pomiary pracy serca Tętno możemy zmierzyć sami na tętnicy szyjnej lub skroniowej. Wartość tętna mówi nam o ilości „uderzeń” serca w ciągu 1 minuty. W spoczynku powinno wynosić 60 do 80 uderzeń/minutę. Wysiłek fizyczny i duże emocje wpływają na szybsze bicie serca. Ciśnienie krwi mówi nam o sile z jaką serce pompuje krew do tętnic, ale zależy też od stanu tych naczyń krwionośnych. Ciśnienie powinno wynosić u osoby młodej 120/80 mm Hg, przy czym 120 to ciśnienie skurczowe, czyli najwyższe ciśnienie panujące w tętnicy podczas skurczu lewej komory serca. 80 to ciśnienie rozkurczowe, czyli najniższe ciśnienie krwi, jakie występuje w tętnicy podczas rozkurczu komór. EKG to zapis pracy serca przy pomocy sprzętu medycznego – elektrokardiografu - mówi o częstości skurczów przedsionków i komór, o czasie i regularności trwania tych skurczów. Naczynia krwionośne ■ Tętnice - wyprowadzają krew z serca. ■ Żyły - doprowadzają krew do serca. ■ Naczynia włosowate – łączą żyły z tętnicami, wymieniają substancje z komórkami. a - warstwa zewnętrzna b - warstwa środkowa c - warstwa wewnętrzna Porównanie budowy naczyń krwionośnych - tętnice Są to naczynia grube i elastyczne. Krew płynie w nich pod większym ciśnieniem niż w żyłach, dlatego muszą być bardziej wytrzymałe. Mogą kurczyć się i rozkurczać, dzięki czemu zapewniają jednolity przepływ krwi. Porównanie budowy naczyń krwionośnych - żyły Mają ściany cieńsze i nie tak elastyczne jak tętnice. Krew płynie w nich pod mniejszym ciśnieniem. Wewnątrz żył, na całej długości znajdują się zastawki. Są to fałdy zapobiegające cofaniu się krwi (krew w żyłach płynie przeciwnie do siły ciężkości). a - żyła b - zastawka otwarta c - zastawka zamknięta Porównanie budowy naczyń krwionośnych - naczynia włosowate (włośniczki) Najdrobniejsze naczynia krwionośne, zbudowane z jednej warstwy komórek nabłonkowych. Nazywają się tak, ponieważ są cienkie jak włos. Umożliwiają wymianę substancji pomiędzy krwią i komórkami. Krążenie krwi a - płuca b - tętnica płucna c - żyła główna d - prawy przedsionek serca e - prawa komora serca f - naczynia włosowate w tkankach g - aorta h - żyła płucna i - lewy przedsionek serca j - lewa komora serca Obiegi krwi Krew krąży po naszym organizmie w dwóch obiegach – małym i dużym. Mały obieg krwi: W małym obiegu krwi, zwanym też płucnym, następuje natlenowanie krwi. W płucach pomiędzy włosowatymi naczyniami krwionośnymi, a pęcherzykami płucnymi następuje zewnętrzna wymiana gazowa. Tlen z pęcherzyków przenika do naczyń, a dwutlenek węgla z naczyń do pęcherzyków. Tlen łączy się z hemoglobiną i w postaci oksyhemoglobiny jest transportowany po naszym organizmie. Duży obieg krwi: W dużym obiegu krwi następuje przekazywanie tlenu komórkom. Aorta wyprowadzająca krew z serca rozgałęzia się na tętnice o coraz mniejszej średnicy. Najmniejsze tętniczki w postaci naczyń włosowatych oplatają komórki. Następuje tu wymiana gazowa wewnętrzna. Tlen z naczyń przenika do komórek, a z komórek dwutlenek węgla do naczyń. Tu w osoczu w postaci węglanów, ale też połączony z hemoglobiną w postaci karbamylohemoglobiny jest transportowany dalej. Krew dostarcza też komórkom inne składniki np. substancje odżywcze, a zabiera produkty przemiany materii. Krew przepływa przez mały obieg w ciągu 4 – 8 sekund, a przez duży w około 25 – 30 sekund. Cały układ krwionośny krew przemierza w niecałą minutę. Krążenie wrotne Duże znaczenie w układzie krążenia ma tzw. krążenie wrotne. Krew z jelit jest zbierana przez żyłę wrotną. W jelitach następuje przenikanie składników pokarmowych do krwi. Krew bogata w różnorodne substancje pokarmowe żyłą wrotną dociera do wątroby. Tu następuje przetwarzanie i magazynowanie składników pokarmowych. Czasem konieczne jest też zatrzymywanie szkodliwych substancji. Krew po przejściu przez wątrobę nasycona składnikami odżywczymi wpływa do żyły głównej dolnej. Zaburzenia w krążeniu krwi Miażdżyca (arterioskleroza) jest to stan chorobowy wywołany zwężonymi naczyniami krwionośnymi. Tłuszcz, a szczególnie cholesterol odkłada się w ścianach tętnic. Tłuszcz wiąże wapń co powoduje tworzenie się złogów i stopniowe zwężanie się światła tętnic. Utrudnia to dostarczanie przez krew tlenu i składników odżywczych. Zmiany miażdżycowe dotyczą głównie tętnic mózgowych, wieńcowych i aorty. Miażdżyca może prowadzić do uszkodzeń mózgu (udar mózgu), wylewów krwi do mózgu, zawału serca. Zaburzenia w krążeniu krwi Choroba wieńcowa jest to niedokrwienie mięśnia sercowego spowodowane zwężaniem się światła tętnic wieńcowych. Jest ona najczęstszą przyczyną zawału serca. Zablokowanie jednej z tętnic wieńcowych złogami miażdżycowymi powoduje zawał – czyli martwicę fragmentu mięśnia sercowego, zaopatrywaną przez tę tętnicę. W zależności od tego ile tętnic wieńcowych uległo zablokowaniu zawał może być mniej lub bardziej rozległy. Nadciśnienie tętnicze jest to zwiększone ciśnienie krwi spowodowane najczęściej złogami cholesterolu w naczyniach krwionośnych. Ciśnienie krwi podnosi również nikotyna, kofeina, alkohol i nadmiar soli w pożywieniu. Może to prowadzić do pęknięć naczyń krwionośnych i wewnętrznych wylewów. Krwotoki Krwotok jest to wydostawanie się krwi poza naczynia krwionośne lub serce spowodowane przerwaniem ich ścian. Pierwsza pomoc przy krwotokach polega na: zatamowaniu krwawienia poprzez założenie opatrunku uciskowego w miejscu krwawienia, założeniu jałowego opatrunku aby zapobiec zakażeniu rany, jeśli zranienie dotyczy kończyny - uniesieniu jej do góry, odtransportowaniu chorego do lekarza lub wezwaniu pogotowia ratunkowego. W przypadku krwotoku z nosa należy przyjąć pozycję siedzącą, głowę lekko pochylić do przodu. Na nos, czoło i kark przyłożyć zimny okład. Jednocześnie delikatnie ucisnąć palcami skrzydełka nosa. Zadania 1. Wymień elementy budowy układu krwionośnego. 2. Zmierz i podaj wartość swojego tętna. 3. Wymień trzy różnice w budowie tętnic i żył. 4. Określ, na czym polega rola krążenia wrotnego. 5. Wymień trzy zalecenia w profilaktyce miażdżycy. Źródła W.Lewiński,J.Prokop, Biologia1, OPERON 2004r. B.Klimuszko, Biologia I, ŻAK,2000r. D.Cichy,I.Żeber-Dzikowska,DEBIT 2000r. B.Potocka,W.Górski, Biologia, MAC Edukacja 2003r. J.Loritz-Dobrowolska i wsp., Biologia, OPERON 2007r. www.szkolnictwo.pl