WPŁYW GRUP OPINIOTWÓRCZYCH NZ ZACHOWANIE KONSUMENTA Wszyscy należymy do różnych grup. Grupa daje nam poczucie bezpieczeństwa, zaspokaja nasze potrzeby oraz dostarcza wzorów zachowania. Z drugiej strony, przynależność do grupy i podporządkowanie się normom grupowym pozbawia nas indywidualizmu. Konsument i konsumpcja pozostają pod dużym wpływem grupy. Grupy są przedmiotem szczególnego zainteresowania badaczy zachowań konsumenta i innych przedstawicieli nauk stosowanych, a także menedżerów marketingu, ponieważ zachowanie grup zazwyczaj łatwiej jest przewidywać niż 1 zachowanie jednostek. W języku potocznym słowo „grupa” oznacza wszelkie zbiorowości ludzi, od takich, które mają rozmiar drużyny piłki nożnej, do tak wielkich jak tłum zgromadzony na meczu czy nawet naród. W naukach o zachowaniu termin ten ma bardziej szczegółowe znaczenie, znacznie ograniczające jego zakres. Grupa w psychologii jest definiowana jako zbiór dwóch lub większej ilości osób, które współdziałają ze sobą w pewnym okresie czasu, dla osiągnięcia wspólnych celów lub zaspokojenia wspólnych potrzeb. Grupy mogą różnić się wielkością, strukturą, hierarchią, regularnością kontaktu. Według klasycznej definicji Sprotta grupa jest to „zbiorowość ludzi, którzy wchodzą ze sobą w interakcje w danych okolicznościach częściej niż w jakichkolwiek innych. Podstawowym pojęciem jest tu względnie wyłączna interakcja w określonych okolicznościach.” Współzależność członków grupy ustala się dzięki rozwojowi tożsamości grupowej, która utrwala przekonania, wartości i normy grupowe. W celu wyjaśnienia różnorodnych zachowań człowieka, które pojawiają się w okolicznościach społecznych, umożliwiających mu porównanie siebie z innymi i kształtowanie aspiracji, utworzono termin „grupa odniesienia”. Jest to termin szeroki i obejmuje swoim zakresem bardziej specyficzne rodzaje grup. Grupy mogą różnić się wielkością. Pod względem wielkości wyróżnia się grupy duże i grupy małe. Grupa duża składa się ze zbioru osób, tylko niektóre z nich znają się bezpośrednio. Dużą grupą mogą być konsumenci sklepu spożywczego. Każdy z członków tej grupy zna osobiście kilka osób kupujących w tym samym sklepie, ale nie utrzymuje kontaktów z pozostałymi. Małe grupy charakteryzują się ograniczoną liczbą członków, którzy znają się osobiście i utrzymują ze sobą kontakty bezpośrednie. Małą grupą są np. konsumenci uczestniczący w grupach tematycznych. Grupy mogą być formalne lub nieformalne. Grupy formalne posiadają zdefiniowaną strukturę, hierarchię, specyficzne role i sprecyzowane cele. Grupą formalną jest np. klasa szkolna. Grupy nieformalne nie posiadają pisemnie zdefiniowanej struktury organizacyjnej. Charakteryzują się bardziej rozluźnionymi interakcjami między członkami grupy i słabiej sprecyzowanymi celami. Grupy nieformalne powstają w trakcie bezpośrednich kontaktów międzyludzkich, przebiegających na gruncie społecznym. Przykładem takiej grupy są przyjaciele, którzy często się spotykają, aby pograć w karty. Inny podział dotyczy grup podstawowych i grup wtórnych. Grupy podstawowe są to grupy, których członkowie działają na bazie interakcji bezpośrednich. Charakteryzują się intymnością kontaktów i brakiem barier w dyskutowaniu na różne tematy. Pierwotną grupą podstawową jest rodzina. Grupy wtórne składają się z osób, które nie znają siebie bezpośrednio i nie utrzymują ze sobą kontaktów bezpośrednich. Innym typem grupy odniesienia jest grupa aspiracyjna. Jest to grupa, do której pragnie należeć jednostka lub wydaje się jej, że należy. 2 Ludzie mogą być członkami różnorodnych grup odniesienia, które mogą być niezależne lub nakładać się na siebie. Przykładem grup niezależnych są grupa zawodowa i rodzina, o ile jej członkowie nie prowadzą wspólnej firmy lub nie pracują wspólnie. W przypadku nakładania się na siebie grup jeden człowiek może być jednocześnie np. pracownikiem sklepu spożywczego i konsumentem produktów znajdujących się w sklepie. Przynależność do grup zaspokaja szereg potrzeb człowieka, począwszy od zaspokajania głodu poprzez zdobywanie poczucia bezpieczeństwa, zaspokajanie potrzeby przynależności, po potrzebę prestiżu i samorealizacji. Kelley wyróżnia grupy odniesienia porównawcze i normatywne (Bearden, Etzel, 1982). Grupy porównawcze służą jako standard do oceny siebie przez konsumenta. Grupy normatywne służą jako źródło osobistych norm, wartości, ról, postaw. Normy są to zasady społeczne, zapewniające spójność wewnątrz grup. Są one nie spisanymi standardami wewnątrz grupowymi, o uwarunkowaniu kulturowym. Normy mogą dotyczyć zachowania, ubioru, konsumpcji itp. Dla przykładu można podać normę dotyczącą stroju i wyglądu zewnętrznego pracownic polskich banków. Zgodnie z tą normą, należy nosić ubrania w kolorze granatu lub szarości, wykonane wyłącznie z materiałów tkanych. Obowiązują kostiumy, o długości spódnicy do połowy łydki i czółenka. Odpowiednie okrycie wierzchnie powinien stanowić płaszcz o kołnierzu szalowym, a nakrycie głowy – kapelusz. Dodatki mogą być bardziej kolorowe, ale niezbyt ekstrawaganckie. W zakresie wyglądu fizycznego obowiązuje krótka długość włosów, jeżeli włosy są długie, to spięte. Dopuszczalny jest dyskretny makijaż (Surmiak-Domańska. 1996). Normy w analizowanym przykładzie mają na celu pozbawienie kobiet atrybutów prywatności i indywidualności, w celu zwiększenia spójności grupy. Przestrzeganie tych norm ma na celu dbanie o prestiż banku i zaufanie klientów. W.O. Bearden i M.J. Etzel (1982) wyróżniają trzy rodzaje wpływu grupy odniesienia na konsumenta: Informacyjne – dotyczą dostarczania przez grupę wiarygodnych informacji, które wpływają na decyzje konsumenta o zakupie, Praktyczne – polegają na działaniu zgodnie z grupą, w celu osiągnięcia korzyści lub uniknięcia niepowodzenia w zachowaniach konsumenckich. Wartościująco-ekspresyjne – związane są z przejmowaniem wartości i postawy dotyczących zachowań konsumenckich, posiadanych przez grupę. Wpływy te uruchamiane są przez potrzebę identyfikacji z grupą odniesienia. Dotyczy to głównie akceptowania norm, przekonań, poglądów, wartości, wyrażanych przez członków grupy. 3 Role są to specyficzne zachowania jednostki, związane z pełnieniem określonej funkcji społecznej lub organizacyjnej. Ważną rolą w psychologii konsumenta jest rola decydenta. Jest to osoba wpływająca na ostateczną decyzję o nabyciu określonych produktów lub usług. Taką osobą może być np. dyrektor handlowy, czy członek rodziny mający dominujący wpływ na zakupy. Konformizm jest definiowany przez Leona Festingera jako zmiany w zachowaniu lub w przekonaniach jednostki pod wpływem istniejącego lub wyimaginowanego nacisku grupy. Poziom konformizmu odczuwany przez jednostkę wynika z takich charakterystyk grupy, jak: tendencje do trzymania się razem, wielkość, doświadczenia w podejmowaniu decyzji konsumenckich. Grupy liczniejsze i grupy o skłonnościach do trzymania się razem wytwarzają większą tendencję do konformizmu u swoich członków. Tendencje od ulegania wpływom grupy uzależnione są od ilości i dostępności informacji o produkcie oraz atrakcyjności grupy dla konsumenta. Im trudniej dostępne są informacje o produkcie, tym wpływ grupy wzrasta. Wraz ze wzrostem atrakcyjności grupy wzrastają tendencje do konformizmu. Jak już wspomniano, grupy odniesienia służą konsumentom do dokonywania porównań, pomiędzy sobą a innymi członkami grupy. Procesy, za pomocą których konsumenci korygują swoje opinie i oceniają zdolności, nazywane są według Leona Festingera porównaniami społecznymi. Członkowie grupy stanowią źródło porównań w zakresie postaw, przekonań, samooceny, reakcji emocjonalnych, zachowań konsumenckich, itp. Wpływ grupy odniesienia na zachowanie konsumentów został potwierdzony w wielu badaniach empirycznych. Na podstawie analizy dotychczasowych badań Bearden i Etzel (1982) uważają, że wpływ grupy społecznej na zachowanie jednostki może zależeć między innymi od spostrzeganego ryzyka zachowania, potrzeby aprobaty społecznej, bezpośredniego zaangażowania w procesy grupowe, struktury grupy. Stwierdzono między innymi, że studenci są bardziej podatni na wpływ grupy odniesienia niż gospodynie domowe. Wpływ grupy na zmianę decyzji jej członków, w kierunku zachowania większej ostrożności lub podejmowania większego ryzyka, nazywany jest zjawiskiem polaryzacji grupy. W wyniku uzyskanych w trakcie dyskusji grupowych informacji, członkowie grupy podejmują te decyzji, które zdaniem grupy są najkorzystniejsze. WPŁYW LIDERA GRUPY Badacze rynku próbują poznać wpływ opinii lidera na zachowanie konsumentów. Stwierdzono, że opinie liderów są bardziej cenione niż opinie innych osób. Liderzy, z racji swojej dominującej pozycji w grupie, są 4 spostrzegani jako bardziej wiarygodni od formalnych źródeł przekazu. Mają oni tę przewagę nad reklamami produktów, że dostarczają informacji zarówno o zaletach jak i wadach produktów, oraz służą radą. Opinie liderów są zintegrowane społecznie i nie różnią się znacznie od przekonań członków grupy: Jak podaje J.C. Mowen (1995), opinia lidera dotyczy raczej specyficznych kategorii produktów i sytuacji mających wpływ na konsumpcję, niż konsumpcji w ogóle. Wpływ lidera na opinie członków grup o produkcie opisuje model dwuetapowy komunikacji (two-step of communication). W pierwszym etapie komunikacji informacje płyną od mediów do opinii lidera. W drugim etapie lider interpretuje, sprawdza i transmituje te informacje do przyjaciół, sąsiadów, znajomych (Schiffman, Kanuk, 1994). Wpływ lidera na opinię swoich grup wynika z jego siły i prestiżu. Motywacja członków grupy do ulegania opiniom liderów wynika z próby zredukowania dysonansu, łączącego się zazwyczaj z nabyciem produktu. Dla przykładu liderem grupy nastolatków jeżdżących na łyżworolkach jest osoba wykazująca najczęściej większe umiejętności niż inni. Jej opinie w zakresie stylu jazdy na łyżworolkach, obowiązującego stroju, modnych rodzajów łyżworolek są obowiązujące w grupie, Członkowie grupy podporządkowują się liderowi również w zakresie wzorów konsumpcji. Odwoływanie się do opinii liderów grup młodzieżowych, a za ich pośrednictwem do członków grup, często występuje w reklamach słodyczy, np. baton „Snickers”. Opinia lidera o batonie, który pozwala odzyskać straconą w czasie jazdy energię, również staje się wzorem obowiązującym w danej grupie. Opinia lidera może również wpływać na osobiste zaangażowanie się w produkt, poprzez zachęcanie do jego konsumpcji. Strategia ta jest często wykorzystywana w reklamach. Na przykład w telewizyjnej reklamie gumy do żucia „Wrigley’s Spearmint”, jedna z dziewcząt zapytana, co sądzi o tej marce gumy, odpowiedziała typowym sloganem amerykańskim: „spróbuj sam, a się przekonasz”. W reklamie dla dorosłych opinie przedstawicieli różnych grup społecznych i zawodowych o produktach np. o samochodach, mogą również funkcjonować jako opinie liderów. WPŁYW RODZINY NA ZACHOWANIE KONSUMENTA 5 Omawiając zagadnienia wpływu rodziny na zachowanie konsumentów, skoncentrowano się na socjalizacji konsumenckiej dzieci i podejmowaniu rodzinnych decyzji konsumenckich. Zdecydowany wpływ na zachowania konsumentów na rodzina. Rodzina jest definiowana jako instytucja i zarazem grupa społeczna oparta na więziach małżeńskich, więzi pokrewieństwa lub adopcji (Tyszka, 1990). W ramach oddziaływań rodzinnych odbywa się również socjalizacja konsumencka dzieci. Jest to proces, za pomocą którego dzieci nabywają wiedzę, postawy i umiejętności, pożądanych do funkcjonowania dziecka w roli konsumenta. W ramach procesów socjalizacji konsumenckiej dzieci nabierają podstawowej wiedzy, dotyczącej stylów życia i konsumpcji. Uczą się dbałości o higienę i zdrowie, poznają zdrowe i racjonalne sposoby odżywiania się. Rodzina jest miejscem, gdzie doznaje się różnorodnych doświadczeń konsumpcyjnych. Rodzina przekazuje również system wartości, norm religijnych, moralnych, wpływających modyfikująco na konsumpcję. Choćby takie wzorce odżywiania, jak np. dieta, wegetarianizm, są w dużym stopniu wyznaczane przez normy kulturowe i religijne przekazywane w rodzinie. Dzieci uczą się w rodzinie sposobów gospodarowania pieniędzmi, podejmowania decyzji konsumenckich, planowania budżetu, relacji pomiędzy ceną a jakością. Zdaniem G.P. Moschisa (1985), rodzice wydają się odgrywać ważną rolę w socjalizacji konsumenckiej dzieci i w uczeniu ich racjonalnych zasad konsumpcji. W młodszym wieku rodzice są wzorem orientacji i nawyków konsumpcyjnych. Wpływ ten dotyczy specyficznych sytuacji konsumpcyjnych, które różnią się w zależności od produktów, stadiów podejmowania decyzji i charakterystyk konsumentów. Rodzice wpływają na zachowania konsumenckie swoich dzieci za pomocą procesów komunikacyjnych, jak też dostarczają sposobności do obserwacji własnego zachowania. Rodzina może modyfikować wpływ innych źródeł socjalizacji dziecka. Rodzina wpływa pośrednio na socjalizację konsumencką dzieci poprzez wyznaczanie interakcji z innymi źródłami wpływów społecznych jak telewizja, grupa rówieśnicza, itp. Reklama często zaburza procesy rozwoju osobowości i dziecka poprzez dostarczanie niekorzystnych dla jego zdrowia i rozwoju wzorów konsumpcyjnych. Rodzice mogą potęgować wpływ reklam, jak też go osłabiać. Obniżenie niekorzystnego wpływu perswazyjnego reklam na dzieci można uzyskać poprzez rozmawianie z nimi o treści reklam, zadawanie pytań na temat reklam , dyskutowanie o ich celu. W ramach procesów socjalizacji konsumenckiej należy uczyć dzieci, po co są i jak działają reklamy. Rodzice mogą przeciwdziałać niekorzystnym wzorom poprzez dostarczanie przykładów zdrowych sposobów odżywiania się, aktywnych form wypoczynku, itp. 6 DECYZJE ROD ZINNE Decyzje o zakupie nowego samochodu, po miejscu spędzenia wakacji, wyborze szkoły dla dziecka zapadają w gronie rodzinnym. Badacze rynku, agencje reklamowe są zainteresowane wiedzą na temat wpływu członków rodziny na decyzji konsumenckie. Decyzje o zakupie produktów mogą być zdominowane przez jednego ze współmałżonków, mogą przebiegać autonomicznie dla każdego ze współmałżonków, albo mogą być podejmowane wspólnie. Dla przykładu, potrzeba zakupu nowej lodówki może być spostrzeżona przez żonę, informację o możliwościach zakupu mogą być poszukiwane autonomicznie przez męża i żonę, natomiast ostateczna decyzja o marce kupionej lodówki może być podejmowana wspólnie. Wpływ współmałżonków na decyzję może zależeć od produktu i fazy podejmowania decyzji. Do niedawna decyzje o zakupie samochodów były podejmowane autorytatywnie przez mężczyzn. W czasach, kiedy kobiety zdobyły niezależność finansową i równouprawnienie, wzrósł ich wpływ na wybór samochodu. Często stają same przed decyzją zakupu drugiego samochodu dla własnych potrzeb. Wzrost roli żon w decyzjach rodzinnych o zakupie samochodu spowodował, że wiele firm prowadzi reklamę pod kątem potrzeb, wartości i preferencji zarówno mężczyzn jak i kobiet. Według G.J. Sullivana i P.J. O’Conor wpływ współmałżonków na podejmowanie decyzji może zależeć od (za Solomon 1996): Stereotypu roli – w rodzinach o tradycyjnym podziale ról istnieje również podział decyzji w zależności „męskości” / „kobiecości” produktu Zasobów współmałżonków – współmałżonek, który ma większy wkład materialny lub większe dochody, ma większy wpływ na podejmowanie decyzji. Statusu socjalno – ekonomicznego – wspólne decyzje są podejmowane częściej w rodzinach o średnim statusie socjalnym, niż w rodzinach o wysokim lub niskim statusie. W rodzinach nowoczesnych zanika stereotyp roli. Role podzielone są pomiędzy małżonkami zgodnie z preferencjami czy też zasadą sprawiedliwości. W związku z tym zacierają się różnice między tradycjami i produktami „męskimi” i „kobiecymi”. M. Menasco i D. Curry (1989) wyróżniają dwa podstawowe typy rodzinnych decyzji konsumenckich, tj. zgodne i kompromisowe. W decyzjach zgodnych współmałżonkowie wspólnie podzielają potrzebę zakupu produktu lub usługi, różnią się natomiast w poglądach, co do sposobu jej realizacji. Rodzina w trakcie podejmowania decyzji zgodnych działa w sposób racjonalny i 7 analityczny. Po rozpatrzeniu dostępnych alternatyw i maksymalnym wykorzystaniu potrzebnych do podjęcia decyzji informacji, współmałżonkowie podejmują ostateczną decyzję, która jest satysfakcjonująca dla obydwóch stron. W decyzjach kompromisowych, pomimo początkowo niezgodnych stanowisk, małżonkowie w wyniku pertraktacji dochodzą do porozumienia. Proces podejmowania rodzinnych decyzji konsumenckich może być konfliktowy. Małżonkowie mogą nie zgadzać się z ważnością różnych alternatyw, ceną, sposobem zakupu, itp. Konflikt wyłaniający się w trakcie podejmowania decyzji przez współmałżonków może dotyczyć wpływu współmałżonków na przebieg procesu decyzyjnego. Jak uważa C.W. Park (1982), konflikt może być spowodowany przez próby narzucania dominacji przez jednego z małżonków. Wystąpienie konfliktu znacznie utrudnia i komplikuje podejmowanie decyzji. Powoduje, że główny akcent strony kładą na rozwiązanie konfliktu, a podjecie decyzji schodzi na plan dalszy. Potrzeba rozwiązania konfliktu powoduje, że często wybierane są alternatywy nie tylko racjonalne, co redukujące konflikt. Udział w decyzjach rodzinnych mają również dzieci. Dzieci już od najmłodszych lat próbują wywierać wpływ na decyzje rodziców. Wpływ dzieci na decyzje rodzinne dotyczy głównie produktów, których same są konsumentami. Są to takie produkty jak: zabawki, lody, słodycze, płatki zbożowe. Dzieci mogą nalegać na zakup wybranych przez siebie proszków do prania i produktów higieny pod wpływem reklam oglądanych w telewizji. Mogą wymuszać u rodziców sposób odżywiania, czy też nakłaniać rodziców do spożywania posiłków w restauracjach. Badania nad wpływem grupy odniesienia na decyzje konsumenckie przeprowadzili T.I. Childers i A.R. Rao (1992) z Uniwersytetu w Minnesocie. Badano wpływ rodziny i grupy partnerskiej na decyzje konsumenckie. Zakładano, że grupy te mogą przejawiać różny stopień wpływu na nabywanie produktów zaliczonych do grup konsumpcji luksusowej i szerokiej (o charakterze publicznym vs prywatnym). Wyróżniono dwa typy rodzin: rodzinę dwupokoleniową i rodzinę wielopokoleniową. Rodzina dwupokoleniowa składa się z dwóch współmałżonków i skoncentrowanej wokół nich niewielkiej liczby dzieci. Typową rodziną dwupokoleniową jest rodzina amerykańska. Rodzina wielopokoleniowa składa się z postaci matriarchalnej lub patriarchalnej oraz kilku dorosłych braci i sióstr z własnymi współmałżonkami i potomstwem, którzy żyją w jednym, połączonym zespole. Rodziny wielopokoleniowe dostarczają większej ilości interakcji i obserwacji zachowań swych członków. W związku z tym przypuszczano, że jej wpływ na zachowanie konsumentów będzie większy niż rodziny dwupokoleniowej. Typową rodziną wielopokoleniową jest rodzina tajlandzka. Grupy partnerskie składają się z osób o takim samym statusie społecznym. W badaniach wyróżniono takie grupy partnerskie, jak: przyjaciele, współpracownicy, sąsiedzi. Badano wpływ rodziny(dwupokoleniowa, 8 wielopokoleniowa) i grupy partnerskiej na nabywanie produktów konsumowanych publicznie vs prywatnie oraz powszechnego użytku vs luksusowych. W badaniach użyto 16 produktów nabywanych przez mieszkańców Tajlandii i 16 produktów nabywanych przez mieszkańców USA. Osobami badanymi byli tajlandzcy i amerykańscy studenci programu M.B.A. Stwierdzono że wpływ rodziny na decyzje konsumenckie był większy dla produktów konsumpcji szerokiej, o charakterze bardziej prywatnym niż publicznym. Uzyskano większy wpływ rodziny wielopokoleniowej na zakup produktów luksusowych niż rodziny dwupokoleniowej. Rodziny dwupokoleniowe ujawniły większy wpływ na zakup produktów powszechnego użytku. Uzyskane wyniki wskazują, że największy wpływ na decyzje konsumenckie mają rodziny wielopokoleniowe. Wpływ grup partnerskich na decyzje konsumenckie modyfikowany jest przez strukturę rodziny. W rodzinach dwupokoleniowych grupa partnerska wpływa bardziej na zakup produktów „konsumowanych” publicznie, ze względu na niewielką liczbę członków rodziny oraz bezwarunkową akceptację własnych członków przez rodzinę. W rodzinach wielopokoleniowych wpływ grupy partnerskiej jest mniejszy. Można przypuszczać, że rodzina wielopokoleniowa przejmuje funkcje grupy partnerskiej, w związku z czym redukuje wpływ grupy partnerskiej. W przypadku produktów powszechnego użytku „konsumowanych” lub używanych prywatnie w domu, wpływ grupy partnerskiej staje się ograniczony. Wpływ rodziny wielopokoleniowej na preferowanie produktów konsumpcji prywatnej w stosunku do publicznej jest mniejszy niż rodziny dwupokoleniowej. Jak pokazały wyniki badań, wpływ grup partnerskich jest większy dla produktu konsumpcji luksusowej o charakterze publicznym. Dla produktów „konsumowanych” prywatnie i powszechnego użytku, wpływ grup partnerskich jest znacznie zredukowany. Decyzję o konsumpcji tego typu produktów podejmowane są pod wpływem rodziny. Badania nad wpływem stylów rodzicielskich na proces socjalizacji dzieci przeprowadzili L. Carlson i S. Grossbart (1988) z Uniwersytetu w Arkansans. W badaniach kwestionariuszowych wzięły udział matki dzieci uczęszczających do szkól podstawowych i przedszkoli w USA. 93% matek stwierdziło, że są one głównymi osobami zaangażowanymi w socjalizację konsumencką dzieci. W analizie wykorzystano 451 kwestionariuszy. Koncepcje stylów oddziaływań wychowawczych rodziców zaczerpnięto z prac Diany Baumrid. Style rodzicielskie są to oddziaływania wychowawcze, różniące się w zakresie zachęcania dzieci do autonomii. Mogą się one przejawiać w ingerencji rodziców w style konsumpcyjne ich dzieci oraz pośredniczeniu we wpływie reklam. Wyniki badań wskazują, że matki mające autorytet i matki liberalne bardziej współdziałają z dziećmi w zakresie wspólnych zakupów oraz częściej pytają dziecie o ich opinie niż matki autorytatywne i zaniedbujące. 9 Znaczenie symboliczne produktów dla przynależności klasowej badali R.W. Belk, K.D. Bahn i R.N. Mayer (1982) Badano czynniki mające wpływ na decyzje nabywania domów i samochodów w grupach: dzieci przedszkolnych, młodzieży szkolnej, studentów, dorosłych. Stwierdzono, że studenci i dorośli w przeciwieństwie do dzieci i młodzieży, przed podjęciem decyzji zastanawiali się z jakim stylem bycia się identyfikują. W zakresie wyborów studenci i dorośli wykazywali podobne gusty. Zarówno jedni jak i drudzy preferowali konserwatywne samochody i domy. Natomiast młodsi konsumenci wybierali sportowe samochody i bardziej nowoczesne domy. Okazało się, że studenci i dorośli dokonywali wyborów zgodnych ze spostrzeganiem własnej pozycji społecznej. Dzieci ze względu na małą świadomość własnej przynależności klasowej, nie kierowały się własną pozycją społeczną w podejmowaniu swoich wyborów konsumenckich. Zmiana ta zaczyna nabierać znaczenia wraz z wiekiem dziecka i jego rozwojem społecznym. Wyniki wskazują na symboliczne znaczenie produktów dla przynależności klasowej. Wpływ symbolicznego znaczenia produktu na preferencje związany jest ze spostrzeganiem konserwatywnych modeli samochodów i domów jako symboli wskazujących na większy sukces zawodowy lub status społeczny. Zainteresowanie prestiżowym znaczeniem symboli sukcesu społecznego rozpoczyna się już po ukończeniu szkoły podstawowej. W przypadku pierwszego samochodu, odczucie symbolicznego znaczenia prestiżu posiadania samochodu określonej marki może kształtować się nawet przed ukończeniem szkoły podstawowej. Pomimo że właściciele małych samochodów byli postrzegani przez uczniów jako bardziej szczęśliwi, eleganccy i przyjacielscy, wszyscy badani, nawet Ci najmłodsi, preferowali duże samochody. Stwierdzono, że zdolność do rozpoznawania społecznych implikacji wyborów konsumenckich jest minimalna wśród dzieci przedszkolnych, znaczna na początku szkoły i całkowicie rozwinięta w szóstej klasie. Chociaż studenci wykazują większy poziom stereotypów konsumenckich, nie bardzo wiadomo, czy jest to czynnik wieku, czy wpływ innych czynników związanych z populacją mieszkańców USA. Okazało się, że płeć męska jest bardziej wrażliwa na społeczną symbolikę produktów konsumpcyjnych. Chłopcy i mężczyźni z wyższych warstw społecznych są bardziej uwrażliwieni na tego typu symbole, ponieważ są zorientowani na osiągnięcie sukcesu w czasie socjalizacji. Zachowanie konsumenta jest kształtowane pod wpływem różnych grup odniesienia takich, jak: rodzina, grupa partnerska, klasa społeczna. Wpływ grupy odniesienia zależny jest od rodzaju produktu. Istotny wpływ na decyzje konsumenckie ma świadomość prestiżu związanego z produktem. Generalnie można stwierdzić, że grupa społeczna ma większy wpływ na nabywanie produktów luksusowych. Posiadanie ich kojarzone jest z wysokim statusem społecznym konsumenta. Rodzina bardziej wpływa na konsumpcję produktów powszechnego użytku. 10 BIBLIOGRAFIA 1. 2. Gordon R. Foxall, Ronald E. Goldsmith “Psychologia konsumenta dla menedżera marketingu” Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998 Anna Jachnis, Jan F. Terelak “Psychologia konsumenta i reklamy” Oficyna Wydawnicza „Branta”, 1998 a1a 11