Prezentacja programu PowerPoint
advertisement
Referat nr. 1
„Style kodowania”
Łukasz Kozień
1
Spis treści
•
•
•
•
•
•
2
Formatowanie kodu i nazewnictwo
Struktura katalogów w projekcie
JAR - Archiwa Javy
Pakiety
Logowanie - java.util.logging
LOG4J
Formatowanie kodu i nazewnictwo
•
•
Pliki źródłowe nie powinny być dłuższe niż 2000 linii
Linie programu nie powinny być dłuższe niż 80 znaków
(długie linie powinny być łamane)
// Łamanie linii po przecinku
public void zrobCos(String slowo1, String slowo2, String slowo3,
String slowo4) throws Exeption {
}
// Łamanie linii przed operatorem
zmienna = zmienna1 * ( zmienna2 + zmienna3 - zmienna4)
+ zmienna5 * zmienna6;
Złamane linie należy wcinać o kilka tabulacji aby kod stał się przejrzysty
(tabulacje o rozmiarze 4 znaków)
3
Formatowanie kodu i nazewnictwo
•
•
4
Miejsca w których należy stosować spację:
– Po słowie kluczowym po którym występuje nawias
if (warunek) {
}
– Po przecinkach w liście parametrów funkcji
– Spacja powinna oddzielać operatory od operandów
zmienna += zmienna1 + zmienna2;
Wyjątek: zmienna3++;
– Spacja powinna oddzielać kolejne elementy w wyrażeniu for
for (init; war; krok) {
}
– W celu oddzielenia operatora rzutowania od rzutowanego wyrażenia
(int) zmienna
Nie umieszczaj odstępu pomiędzy nawiasami początkowym i końcowym funkcji czy
wyrażeń
public void zrobCos(String zmienna) {
}
Formatowanie kodu i nazewnictwo
•
•
•
•
•
5
Każdą zmienną należy deklarować w osobnej linii
String zmienna1;
String zmienna2;
Parametry metod z przerwą po przecinku
public void zrobCos(String zmienna1, String zmienna2) {}
Nawias otwierający listę parametrów metody nie powinien być oddzielony żadną
przerwą od nazwy metody (Oraz od pierwszego i ostatniego parametru)
Nazwy klas i interfejsów mogą być złożone z jednego lub wielu słów, przy czym każde
ze słów składowych musi się zaczynać od dużej litery
class JakasNazwaKlasy {
}
Nazwy metod oraz pól (zmiennych składowych klasy) mogą być złożone z jednego lub
wielu słów, każde ze słów za wyjątkiem pierwszego musi rozpoczynać się od duże litery
void nazwaMetody(int zmienna) {
}
Formatowanie kodu i nazewnictwo
•
6
Nazwy pakietów
– Pisane jest małymi literami
– Jeśli składa się z wielu słów, to wówczas nie wprowadza się żadnego separatora
package jakas.nazwa.pakietu
– Nazwa pakietu powinna odpowiadać następującemu szablonowi
<high level domain name>.<company name>.<project name>.<module name>
<high level domain name> - nazwa domeny najwyższego poziomu
com, edu, net, org lub dwuliterowy kod kraju (ISO)
<company name> - nazwa firmy lub organizacji realizującej projekt
<project name> - nazwa projektu
<module name> - nazwa modułu projektu
Kolejne elementy są dowolne
– Jeśli nie posiadamy własnej domeny, zmuszeni jesteśmy do wymyślenia mało
prawdopodobnej kombinacji (własne imię i nazwisko)
Formatowanie kodu i nazewnictwo
•
•
•
7
Stałe pisane są dużymi literami, poszczególne słowa oddzielane są od siebie znakiem
podkreślenia
public static final NEW_LINE = ”\n”;
Edytor Eclipse sam koloruje nasz kod oraz formatuje zgodnie z przyjętą konwencją
Dokładne informacje można znaleźć w dokumencie Code Conventions for the Java
Programming Language, który znajduje się na stronie
http://java.sun.com/docs/codeconv/index.html
Struktura katalogów w projekcie
•
8
Strukturę katalogów w projekcie przedstawia tabela:
opt
Oprogramowanie niezbędne w procesie kompilowania i instalowania oprogramowania (jdk, ant, jikes)
src
Katalog z plikami źródłowymi projektu
build.bat
Plik przygotowujący środowisko projektu (ustawienie odpowiednich zmiennych środowiskowych, ant)
build.xml
Plik konfiguracyjny ant-a
src/config
Pliki konfiguracyjne projektu
src/database
Sktypty bazodanowe projektu
src/docs
Dokumentacja projektowa i inne dokumenty związane z projektem
src/etc
Pliki deployment descriptor
src/resources
Pliki resource deployment descriptor dla iAS
src/tlds
Pliki tag lib descriptors
src/java
Pliki źródłowe Javy
src/test
Pliki źródłowe Javy dla testów
src/web
Pliki html, jsp, gif, jpeg
lib
Dodatkowe biblioteki jar i zip
build
Katalog tymczasowy dla skompilowanych źródeł Javy oraz dokumentacji Javadoc
assembly
Katalog tymczasowy dla plików war, jar, ear
dist
Katalog tymczasowy z dystrybucją projektu
JAR – Archiwa Javy
•
•
•
•
•
•
•
9
JAR (Java ARchive) – własny format Javy, w którym wykorzystywany jest format ZIP
Służy do zbierania grupy plików do pojedynczego, skompresowanego pliku
Format JAR jest niezależny od platformy, nie trzeba się martwić o reprezentację
danych
Kompresować do formatu JAR można także pliki graficzne jak i audio
Korzystanie z formatu JAR jest szczególnie istotne przy zastosowaniach internetowych
Przy połączeniu wszystkich klas niezbędnych do działania apletu w jeden plik JAR,
konieczne jest tylko jedno zapytanie serwera, a transfer jest szybszy z powodu
kompresji. Przed wprowadzeniem tego formatu przeglądarka sieciowa musiała
ponawiać żądania ściągnięcia z serwera wszystkich nie skompresowanych plików klas
składających się na aplet.
Każdy wpis w pliku JAR może być zaopatrzony w podpis cyfrowy w celu zachowania
bezpieczeństwa
Archiwum JAR składa się z pojedynczego pliku zawierającego zbiór plików
skompresowanych oraz wykaz (ang. manifest)
JAR – Archiwa Javy
•
•
•
10
Narzędzie jar rozprowadzane jest razem z JDK (Java Developers Kit) Suna,
automatycznie kompresuje pliki wskazane przez użytkownika
Wywołuje się z wiersza poleceń
jar [opcje] plik_docelowy [wykaz] plik[i]
Wykaz opcji:
–
–
–
–
–
c
t
x
x plik
f
–
–
–
m
v
0
–
m
Tworzy nowe lub puste archiwum
Wypisuje zawartość archiwum
Wydobywa wszystkie pliki
Wydobywa wskazany plik
Wymusza podanie nazwy pliku. Brak tej opcji, jar zinterpretuje że dane będą
pochodziły ze standardowego wejścia, lub że ma wysyłać dane na standardowe
wyjście (gdy będzie tworzył plik)
Pierwszy argument będzie nazwą wykazu stworzonego przez użytkownika
Zwiększa liczbę prezentowanych informacji – jar będzie wypisywał co robi
Jedynie przechowuje pliki, bez kompresji. (np. można stworzyć plik JAR
i dołączyć go do zmiennej środowiskowej CLASSPATH
Zapobiega automatycznemu utworzeniu wykazu
JAR – Archiwa Javy
•
•
Jeśli wśród plików danych do kompresji programowi jar znajduje się podkatalog
wszystkie zawarte w nim pliki i podkatalogi również zostaną automatycznie dołączone
do archiwum a informacja o ścieżce zostanie zapamiętana
Przykłady wywołań programu jar
jar cf mojPlikJar.jar *.class
Stworzone zostanie archiwum mojPlikJar.jar, zawierające wszystkie pliki klas z
katalogu bieżącego, razem z automatycznie wygenerowanym wykazem
jar cmf mojPlikJar.jar mojWykaz.mf *.class
To samo, ale z włączonym wykazem stworzonym przez użytkownika
jar tf mojPlikJar.jar
Wypisanie listy plików zawartych w mojPlikJar.jar
jar tvf mojPlikJar.jar
Bardziej szczegółowe informacje o plikach (opcja v)
jar cvf mojAplet.jar audio klasy obrazy
Zakładając że audio, klasy i obrazy to podkatalogi, pliki w nich zawarte zostaną
włączone do pliku mojAplet.jar
•
11
Wady programu jar
– Nie można dodać ani usunąć plików z istniejącego pliku JAR, trzeba go stworzyć
od zera (jeżeli się używa polecenia jar, gdyż można dodać pliki np. WinZipem)
JAR – Archiwa Javy
•
Aby sobie uprościć zadanie do tworzenia plików JAR możemy użyć zwykłego ZIP’a
a następnie zmienić rozszerzenie *.zip na *.jar, należy jednak pamiętać iż należy
dodać wtedy do archiwum własny plik manifestu.
Plik manifestu
•
–
Przykładowy plik:
Manifest.mf
Manifest-Version: 1.0
Created-By: 1.4.2_01 (Sun Microsystems Inc.)
–
Plik ten może zawierać również inne pola np. Signature-Version, Class-Path ,
Extension-List, Main-Class
Możemy uruchomić program spakowany do archiwum JAR poprzez polecenie:
java –jar nazwa_pliku.jar
jednak aby program się uruchomił należy dodać do pliku manifestu linijkę:
Main-Class: nazwa klasy z metodą main (klasa jaka ma być wywołana)
–
•
12
Można np. pod Windowsem skojarzyć pliki *.jar z wykonywalnymi i uruchamiać jak
zwykłego programy
JAR – Archiwa Javy
•
Przykład
Projekt.java
import java.io.File;
public class Projekt {
public static void main(String[] s) {
File path = new File(".");
String[] list;
list=path.list();
for(int i=0; i<list.length; i++)
System.out.println(list[i]);
}
}
Manifest.mf
Manifest-Version: 1.0
Created-By: 1.4.2_01 (Sun Microsystems Inc.)
Main-Class: Projekt
13
Pakiety
•
•
•
•
•
14
Pakiety (Package) w Javie są to podzbiory bibliotek, które mają podobne funkcje
Pakiety mogą zwierać interfejsy
Ważniejsze pakiety w Javie to
– java.lang.* - Pakiet zawierający wszystkie podstawowe klasy Javy. Nie musi być
jawnie importowany, gdyż kompilator czyni to w sposób
automatyczny
– java.util.* - Pomocnicze klasy użytkowe (np. generacja liczb losowych, operacje
na ciągach znaków, ...)
– java.io.* - obsługa wejścia/wyjścia
– java.net.* - Zawiera klasy konieczne do tworzenia oprogramowania
wykorzystującego sieć
– java.awt.* - Klasy służące do tworzenia graficznego interfejsu użytkownika(GUI)
– java.applet.* - Pakiet zawierający klasy używane podczas tworzenia appletów
Użycie słowa kluczowego import, służy do włączenia całej biblioteki np.
import java.util.*;
Powoduje wprowadzenie do programu całej biblioteki util
Użycie gwiazdki może wydłużyć czas kompilacji, szczególnie gdy importujemy kilka
dużych pakietów, dlatego dobrym zwyczajem jest raczej wskazanie konkretnej klasy
niż importowanie całego pakietu. Użycie gwiazdki nie ma wpływu na czas działania ani
na wielkość kodu wynikowego, powoduje jednak duże zamieszanie
Pakiety
•
•
•
•
•
•
15
Jeżeli chcemy importować pojedynczą klasę, możemy wymienić jej nazwę w instrukcji
import
import java.util.ArrayList;
Można teraz używać ArrayList, natomiast inne klasy pakietu java.util nie będą
dostępne
Możemy również używać pełnej nazwy java.util.ArrayList (można to robić bez
instrukcji import)
Gdy tworzymy bibliotekę z której będą korzystały inne programy Javy trzeba
zapobiec konfliktom nazw klas (patrz. „Formatowanie kodu i nazewnictwo”)
Każdy plik źródłowy definiujący pakiet rozpoczyna się następującą linią:
package <nazwa.pakietu>
Instrukcja package musi stanowić w pliku pierwszy element nie będący komentarzem
Podczas kompilacji wszystkie pliki pakietu umieszczone zostaną we wspólnym
katalogu (katalogu o nazwie pakietu. Np. Pliki źródłowe (*.java) pakietu AWT
zawierają wiersze „package java.awt;” Po ich skompilowaniu pliki (*.class) znajdować
się będą w katalogu JAVA/AWT (lub JAVA\AWT w zależności od systemu
operacyjnego)
Edytor Eclipse posiada tzw. asystenta importów, który automatycznie tworzy i
organizuje deklaracje importów
Pakiety
•
Przykład
../edu/agh/hss/Kwadrat.java
../edu/agh/hss/Punkt.java
package edu.agh.hss;
public class Kwadrat {
...
}
package edu.agh.hss;
public class Punkt {
...
}
Program.java
import edu.agh.hss.Punkt;
public class Program {
Punkt p = Punkt();
public static void main(String[] s) {
...
}
}
16
Pakiety
•
•
17
Kolizje
Jeśli program importuje z użyciem znaku * dwie biblioteki zawierające te same
nazwy np.
import com.firma.*
import java.util.*
Załóżmy że com.firma zawiera klasę Vector, którą również zawiera
java.util, co powoduje potencjalną kolizję
Jednak kolizja będzie miała miejsce dopiero wtedy, gdy użyjemy kodu który ją
wywoła
np. Vector v = new Vector();
Dlatego iż kompilator nie wie do której klasy Vector ma się odnieść.
Jest jednak rozwiązanie, jeśli chcemy stworzyć Vector z biblioteki java.util należy
dokładnie określić położenie tej klasy
java.util.Vector v = new java.util.Vector();
Uwaga
Zawsze gdy tworzymy pakiet, niejawnie określamy strukturę katalogów przez
nadanie mu nazwy. Pakiet musi znajdować się w katalogu wskazywanym przez jego
nazwę i powinien być dostępny przy przeszukiwaniu katalogów za pomocą zmiennej
CLASSPATH
Logowanie – java.util.logging
•
•
•
18
Logowanie – proces polegający na generacji i gromadzeniu informacji dotyczących
działającego programu
W działającym i przetestowanym programie informacje te mogą opisywać postępy
działania programu (rejestrować poszczególne czynności wykonywane podczas
program)
Logowanie (rejestracja) jest też bardzo użyteczna podczas testowania i uruchamiania
programów
Obsługa logowania jest możliwa dzięki bibliotece java.util.logging
Istnieją również inne biblioteki, za pomocą których możliwa jest rejestracja jak np..
LOG4J
Logowanie – java.util.logging
•
Prosty program generujący logi
Projekt.java
import java.util.logging.Logger;
public class Projekt {
private static Logger logger =
Logger.getLogger("InfoLogging");
public static void main(String[] s) {
logger.info("Rejestracja komunikatu");
}
}
– Wynik działania programu (konsola)
2003-10-22 01:12:19 Projekt main
INFO: Rejestracja komunikatu
19
nazwa klasy
nazwa metody
Logowanie – java.util.logging
•
Poprzedni przykład nie daje gwarancji na to, iż nazwa klasy oraz metody będą
poprawne, aby to zrobić możemy użyć metody logp()
Projekt.java
import java.util.logging.Level;
import java.util.logging.Logger;
public class Projekt {
private static Logger logger =
Logger.getLogger("InfoLogging");
public static void main(String[] s) {
logger.logp(Level.INFO, "Projekt", "main", "Rejestracja komunikatu");
}
}
poziom rejestracji
20
nazwa klasy
nazwa metody
rejestrowany komunikat
Logowanie – java.util.logging
•
Poziomy rejestracji
Istnieje wiele poziomów raportowania, jest możliwość zmiany używanego poziomu
podczas działania programu. (domyślny jest poziom INFO)
–
Poziomy rejestracji przedstawia tabela
Poziom
21
Rezultat
OFF
Żadne komunikaty nie są prezentowane
SEVERE
Prezentowane są wyłącznie komunikaty na poziomie SEVERE
WARNING
Prezentowane są wyłącznie komunikaty na poziomie WARNING i >
INFO
Prezentowane są wyłącznie komunikaty na poziomie INFO i >
CONFIG
Prezentowane są wyłącznie komunikaty na poziomie CONFIG i >
FINE
Prezentowane są wyłącznie komunikaty na poziomie FINE i >
FINER
Prezentowane są wyłącznie komunikaty na poziomie FINER i >
FINEST
Prezentowane są wyłącznie komunikaty na poziomie FINEST i >
ALL
Prezentowane są wszystkie rejestrowane komunikaty
Logowanie – java.util.logging
•
LogRecord
– Jest to klasa, która zawiera wszystkie informacje dotyczące logów. Wszystkie
metody tej klasy zostały utworzone zgodnie z konwencją „get” i „set” (wszystkie
metody zaczynają się od „set” lub „get”)
– Aby pobrać informacje z obiektu LogRecord posługujemy się metodami
pobierającymi, niektóre z nich to:
•
•
•
•
•
•
•
getLoggerName()
getMessage()
getMillis()
getSourceClassName()
getSourceMethodName()
getThreadID()
getThrown()
Nazwa rejestratora
Komunikat
Czas w milisekundach
Nazwa klasy źródłowej
Nazwa metody źródłowej
Id wyjątku
Wyjątek
– Aby wprowadzić informacje do obiektu LogRecord korzystamy z metod
zaczynających się od „set”
– Dokładny spis metod wraz z objaśnieniami znajduje się w dokumentacji
22
Logowanie – java.util.logging
•
Handler
W bardzo łatwy sposób można stworzyć własny obiekt obsługi, wystarczy
stworzy klasę dziedziczącą z Handler i zdefiniować metodę publish() (oraz metody flush()
i close(), zapewniające poprawną obsługę strumienia używanego do publikowani komunikatów)
Istnieją jednak, już gotowe, predefiniowane klasy obsługi:
– StreamHandler Zapisuje sformatowane rekordy w strumieniu wyjściowym (OutputStream)
– ConsoleHandler Zapisuje sformatowane rekordy w standardowym strumieniu błędów (System.err)
– FileHandler
Zapisuje sformatowane rekordy rejestracyjne do wybranego pliku lub do grupy
zmienianych plików dziennika
– SocketHandler
Wykorzystuje protokół TCP, przesyła sformatowane rekordy na port o podanym
numerze
– MemoryHandler Gromadzi rekordy rejestracyjne w pamięci
23
Logowanie – java.util.logging
•
Zapisywanie logów do pliku ( i również wyświetlanie ich na konsoli )
Projekt.java
import java.util.logging.FileHandler;
import java.util.logging.Logger;
public class Projekt {
private static Logger logger =
Logger.getLogger("LogToFile");
public static void main(String[] s) throws Exception {
logger.addHandler(new FileHandler("LogToFile.xml"));
logger.info("Komunikat ktory znajdzie sie w pliku");
}
}
logger.setUseParentHandlers(false); // logi tylko do pliku
24
Logowanie – java.util.logging
•
Domyślnym formatem wyjściowym obiektów FileHandler jest XML. Aby zapisywać
logi do pliku tekstowego należy skorzystać z obiektu SimpleFormatter
Projekt.java
import java.util.logging.FileHandler;
import java.util.logging.Logger;
import java.util.logging.SimpleFormatter;
public class Projekt {
private static Logger logger =
Logger.getLogger("LogToFile");
public static void main(String[] s) throws Exception {
FileHandler logFile = new FileHandler("LogToFile.txt");
logFile.setFormatter(new SimpleFormatter());
logger.addHandler(logFile);
logger.info("Komunikat ktory znajdzie sie w pliku");
}
}
25
Logowanie – java.util.logging
•
Dodatek - Rotacyjne zmienianie pliku dziennika
-zapobiega tworzeniu się za dużych plików z logami
String pattern = "my%g.log";
int limit = 100000; // 100000 bajtow
int numLogFiles = 3;
FileHandler fh = new FileHandler(pattern, limit, numLogFiles);
// Add to logger
Logger logger = Logger.getLogger("com.mycompany");
logger.addHandler(fh);
użycie powyższego kody, spowoduję użycie trzech plików z logami. Kiedy wszystkie
trzy pliki zostaną całkowicie wypełnione, ponownie zacznie być używany pierwszy z
nich a jego zawartość zostanie nadpisana
26
Logowanie – java.util.logging
•
27
Filtry
– Obiekt Logger pozwala na podanie poziomu, na podstawie którego będzie
decydować, jakie komunikaty będą akceptowane a jakie nie
Jest to prosty sposób filtrowania, który zupełnie wystarcza, czasami jednak
potrzebne będą bardziej zaawansowane narzędzia filtrujące, które będą
decydowały o odrzuceniu komunikatu na podstawie innych czynników niż poziom
– W tym celu należy stworzyć własny obiekt Filter, który jest interfejsem
posiadającym jedną metodę isLoggable(LogRecord rekord) zwracającą wartość
boolean
– Po stworzeniu obiektu Filter należy go zarejestrować w obiekcie Logger lub
Handler przy użyciu metody setFilter()
– Można np. rejestrować wyłącznie komunikaty o obiektach Kwadrat, mimo iż
przed zastosowaniem filtra rejestrowane są komunikaty również o innych
obiektach np. Trojkat
Logowanie – java.util.logging
•
28
Formatter
– Jest to obiekt formatujący LogRecord, który zwraca w postaci łańcucha znaków
– Aby stworzyć własny obiekt Formatter, należy stworzyć klasę dziedziczącą z
Formatter a następnie przesłonić metodę format(LogRecord rekord)
– Trzeba zarejestrować obiekt formatujący w obiekcie obsługi, posługując się
metodą setFormatter()
– Każdy rejestrator posiada domyślny obiekt obsługi
LOG4J
•
•
•
•
LOG4J – jest to biblioteka służąca do logowania i debugowania w projekcie
Nacisk przy projektowaniu biblioteki został położony na szybkość działania
Rozpowszechniana jest na podstawie licencji open-source przez Apache Software
Fundation
Trzy podstawowe komponenty systemu logowania udostępnianego przez LOG4J
– kategorie (categories)
Pozwalają na podzielenie przestrzeni logowania na kategorie i skonfigurowanie każdej z
kategorii w osobny sposób. Kategorie te zorganizowane są w strukturę hierarchiczną
Z kategorią związany jest jej priorytet
Biblioteka LOG4J pozwala na włączenie lub wyłączenie komunikatów o odpowiednich
priorytetach dla odpowiednich kategorii.
– przeznaczenia (appenders)
Pozwalają na określenie przeznaczenia logów związanych z daną kategorią.
Przeznaczeniem logów może być np., konsola lub plik
Logi wysyłane do pliku mogą być zawijane (rolling), co chroni nas przed logami o zbyt
dużej wielkości. Dla zawijanego pliku z logami może być tworzona jego kopia
bezpieczeństwa (backup)
– formaty (layouts)
Pozwalają na określenie formatu logów powiązanych z danym przeznaczeniem.
•
29
Najnowsza wersja biblioteki wraz z dokumentacją może zostać pobrana pod adresem:
http://jakarta.apache.org/log4j
LOG4J
•
Środowisko LOG4J jest w pełni konfigurowalne programowo, jednak lepiej jest
używać plików konfiguracyjnych, które mogą być napisane w XML lub w formacie
key=value
MyApp.java
import org.apache.log4j.Logger;
import org.apache.log4j.BasicConfigurator;
public class MyApp {
static Logger logger = Logger.getLogger(MyApp.class);
public static void main(String[] args) {
// Set up a simple configuration that logs on the console.
BasicConfigurator.configure();
logger.info("Entering application.");
logger.info("Exiting application.");
}
}
30
LOG4J
•
Plik java wykorzystujący plik konfiguracyjny
MyApp.java
import org.apache.log4j.Logger;
import org.apache.log4j.PropertyConfigurator;
public class MyApp {
static Logger logger = Logger.getLogger(MyApp.class.getName());
public static void main(String[] args) {
// BasicConfigurator replaced with PropertyConfigurator.
PropertyConfigurator.configure(args[0]);
logger.info("Entering application.");
logger.info("Exiting application.");
}
}
31
LOG4J
•
Plik konfiguracyjny
# Set root logger level to DEBUG and its only appender to A1.
log4j.rootLogger=DEBUG, A1
# A1 is set to be a ConsoleAppender.
log4j.appender.A1=org.apache.log4j.ConsoleAppender
# A1 uses PatternLayout.
log4j.appender.A1.layout=org.apache.log4j.PatternLayout
log4j.appender.A1.layout.ConversionPattern=%-4r [%t] %-5p %c %x - %m%n
•
Wyniki działania programu
0 [main] INFO MyApp - Entering application.
51 [main] INFO MyApp - Exiting application.
32
LOG4J
•
Przykładowy plik konfiguracyjny zapisujący logi na konsole i do pliku
log4j.rootLogger=debug, stdout, R
log4j.appender.stdout=org.apache.log4j.ConsoleAppender
log4j.appender.stdout.layout=org.apache.log4j.PatternLayout
# Pattern to output the caller's file name and line number.
log4j.appender.stdout.layout.ConversionPattern=%5p [%t] (%F:%L) - %m%n
log4j.appender.R=org.apache.log4j.RollingFileAppender
log4j.appender.R.File=example.log
log4j.appender.R.MaxFileSize=100KB
# Keep one backup file
log4j.appender.R.MaxBackupIndex=1
log4j.appender.R.layout=org.apache.log4j.PatternLayout
log4j.appender.R.layout.ConversionPattern=%p %t %c - %m%n
33
LOG4J
•
34
Uwaga !
– Klasy dotyczące logowania powinno się przykrywać własnymi klasami, w celu
łatwiejszej późniejszej modyfikacji
KONIEC
35
