STANOWISKO KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA z dnia 12 lutego 2002 r. w przedmiocie wykładni art. 187 ust. 1 pkt 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Krajowa Rada Sądownictwa zajmuje stanowisko, że czteroletnia kadencja „wybranego członka” Rady, o którym mowa w art. 187 ust. 1 pkt 2 Konstytucji RP jest liczona indywidualnie. Załącznik do Stanowiska Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 12 lutego 2002 r. Opinia prof. Janusza Trzcińskiego z dnia 30 stycznia 2002 r. w sprawie kadencji członka Krajowej Rady Sądownictwa (na tle art. 187 Konstytucji). Konstytucja i inne akty prawne, które regulują kadencję organów państwa o składzie kolegialnym (nazywanych też organami kolegialnymi) określają ją na dwa zasadnicze sposoby, określając że: 1) kadencja organu trwa określoną liczbę lat lub 2) członkowie organu wybierani są na określoną liczbę lat. Sytuacja opisana w pkt 1) nie budzi żadnych wątpliwości jak obliczać w takim przypadku kadencję organu. Oto przykłady: „Sejm i Senat są wybierane na czteroletnie kadencje” (art. 98 ust. 1 zd. 1 Konstytucji) lub „Trybunał Stanu składa się z przewodniczącego, 2 zastępców przewodniczącego i 16 członków wybieranych przez Sejm spoza grona posłów i senatorów na okres kadencji Sejmu” (art. 199 ust. 1 Konstytucji). W cytowanych przykładach ustrojodawca w sposób wyraźny łączy kadencję z organem państwa, a nie z piastunami organu państwa. Oznacza to, że w przypadku konieczności uzupełnienia składu organu kolegialnego, kadencja wstępującego w miejsce opróżnione zawsze zakończy się z upływem kadencji organu. Sytuacja opisana w pkt 2) jest wewnętrznie zróżnicowana: a) są sytuacje, w których ustrojodawca lub ustawodawca, co prawda używają formuły mogącej wskazywać na akcentowanie kadencji poszczególnych członków organu, to jednak po głębszej analizie przepisów okazuje się, że jest to kombinacja kadencji organu i jego piastunów jednocześnie. Na przykład: „Kadencja członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji trwa 6 lat, licząc od dnia powołania, przy czym co dwa lata kończy się kadencja jednej trzeciej członków” (art. 7 ust. 4 ustawy o KRRiTV). Mamy tu do czynienia ze zindywidualizowaniem kadencji poszczególnych grup członków KRRiTV. To rozwiązanie przypomina regulację kadencji Trybunału Konstytucyjnego z okresu przed uchwaleniem nowej Konstytucji z 1997 r. (wymiana co 4 lata ½ składu TK przy kadencji określonej na 8 lat). Konsekwencją tak określonej kadencji organu i jego piastunów jest to, że w przypadku opróżnienia miejsca w Radzie nowo wybrany członek pełni tę funkcję tylko do końca okresu, na który został powołany jego poprzednik. Ten sposób określenia kadencji organu ma wiele podobieństw z tym, który jest opisany w pkt. 1. b) Są jednak i takie sytuacje, gdzie kadencja jest związana nie z organem lecz z piastunami tego organu, co oznacza, że kadencja powołanego członka organu o składzie kolegialnym zawsze liczy się od dnia jego powołania. Tak jest w przypadku sędziów Trybunału Konstytucyjnego pod rządami nowej Konstytucji – „Trybunał Konstytucyjny składa się z 15 sędziów, wybieranych indywidualnie przez Sejm na 9 lat” (art. 194 ust.1 Konstytucji). Tak jest też w przypadku członków Krajowej Rady Sądownictwa. Art. 187 ust.1 Konstytucji stanowi, że: „Krajowa Rada Sądownictwa składa się z: 1) Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Ministra Sprawiedliwości, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego i osoby powołanej przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej”. 2) piętnastu członków wybranych spośród sędziów Sądu Najwyższego, sądów powszechnych, sądów administracyjnych i sądów wojskowych, 3) czterech członków wybranych przez Sejm spośród posłów oraz dwóch członków wybranych przez Senat spośród senatorów”. Jak widać w skład Krajowej Rady Sądownictwa wchodzą trzy kategorie członków: a) wchodzący w skład z racji pełnionych funkcji lub desygnowania do składu – art. 187 ust. 1 pkt 1 Konstytucji, b) wybrani przez samorządy sędziowskie – art. 187 ust. 1 pkt 2 oraz c) przez Sejm i Senat – art. 187 ust. 1 pkt 3 Konstytucji. Przepis o czteroletniej kadencji odnosi się tylko do członków Rady wybranych przez samorządy sędziowskie (b) i przez Sejm i Senat (c), bowiem odnosi się jedynie do „wybranych członków” Krajowej Rady Sądownictwa (art. 187 ust.3 Konstytucji). Nie stosuje się go do wchodzących w skład Krajowej Rady Sądownictwa z racji pełnionych funkcji, choć pośrednio kadencję niektórych z nich można przecież ustalić. W odniesieniu do Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Ministra Sprawiedliwości – jest to okres pełnienia przez nich funkcji. Co się tyczy osoby powołanej przez Prezydenta RP – to wydaje się, że dla niego kadencję wyznacza okres pełnienia funkcji Prezydenta. Jak widać z tego przykładu członkowie Krajowej Rady Sądownictwa z punktu widzenia kadencji (okresu pełnienia funkcji w KRS) są przez Konstytucję zróżnicowani. Członkowie jednej grupy (art. 187 ust.1 pkt 1 Konstytucji) mają kadencję pomiędzy sobą zróżnicowaną i inną od tych członków, którzy zostali do KRS wybrani na 4 lata. Z tego spostrzeżenia wynika, iż nie można byłoby powiedzieć, iż kadencja Krajowej Rady Sądownictwa jako organu o składzie kolegialnym trwa ściśle określoną liczbę lat. Jest zróżnicowana i zindywidualizowana na pewno w określonej grupie. Okres 4 lat wymieniony w art. 187 ust. 3 Konstytucji nie odnosi się więc ani do organu jako całości ani do wszystkich poszczególnych członków KRS, lecz tylko do grupy „wybranych członków” KRS i to nie jako całości, jako zorganizowanej grupy – lecz do poszczególnych członków tej grupy. Pojęcie „wybranych członków” należy rozumieć jako „poszczególnych wybranych członków”, „indywidualnie wybranych członków”. Tak więc to, że: art. 187 ust. 3 Konstytucji mówi o 4-letniej kadencji „wybranych członków” KRS; osoby wymienione w art. 187 ust. 1 pkt 1 Konstytucji mają kadencję przypisaną do swojej osoby i pomiędzy sobą zróżnicowaną i zindywidualizowaną, a wymienione w art. 187 ust. 1 pkt 3 mają kadencję związaną z Sejmem i Senatem; brak jest przepisu o kadencji Krajowej Rady Sądownictwa jako organu o składzie kolegialnym; członkowie KRS wchodzą w skład z racji pełnionej funkcji z powołania i z wyboru przez różne gremia; a także wcześniejsze uwagi na temat rodzajów kadencji różnych organów – wszystko to razem pozwala sformułować pogląd, że 4-letnia kadencja „wybranego członka” KRS, o którym mowa w art. 187 ust. 1 pkt 2 Konstytucji RP jest liczona indywidualnie. Tak więc w art. 187 ust. 1 Konstytucji każda z trzech grup członków Krajowej Rady Sądownictwa ma inaczej oznaczony koniec kadencji: w pkt 1 powiązany on jest z pełnioną funkcją; w pkt 3 powiązany jest z kadencją Sejmu i Senatu; w pkt 2 związany jest tylko z upływem 4 letniej kadencji liczonej od dnia wyboru do KRS.