Perspektywy pojmowania pojęcia „integracja” Słownik: integracja jako łączenie, scalenie, tworzenie całości z części lub odnowienie, Płaszczyzny analizy integracji (Krause, 2000) odnawiać, (etym. łac. integratio, integrare) (Kopaliński, 1994) ; integracja jako integracja jako: stan, proces, cel lub metoda osiągania celu, zadanie lub warunek zjawisko zwartości, stan koordynacji, zgodności, zharmonizowania (za: Turski, 2001) realizacji zadania. Perspektywa integracji w naukach społecznych: Perspektywa integracji w psychologii: Perspektywa integracji w naukach pedagogicznych: tworzenie więzi społecznej (Turski, 1961); wyznacznik zdrowia psychicznego łączenie populacji osób pełno i niepełnosprawnych (Kossewska, 2000); (Hulek, 1988, Zamkowska, 2000, Sadowska, 2005); jedność w różnorodności (Jacher, 1976); asymilacja nowych elementów do stwarzanie identycznych warunków rozwoju dla pełno trzy procesy: interakcje, postawy emocjonalne i działalność istniejącego systemu psychologicznego i niepełnosprawnych (Hulek, 1992); członków (Homans, za: Jacher, 1987), oraz znaczenie biopsychologiczne spontaniczne uczestnictwo osób niepełnosprawnych w cztery typy integracji: jedność w rozwoju, stopniowe grupie społecznej (Dykcik, 1997); - kulturowa (stan zgodności standardów kulturowych), dojrzewanie systemu nerwowego i - normatywna (zgodność norm, wartości), proces wymagający ciągłej i zaplanowanej interakcji z psychiki (Kafon, za: Kościelak, 1995). - komunikacyjna (stosunki społeczne), rówieśnikami (Fisch, za: Bowen, 2000). - funkcjonalna (zależność członków) Landecker (za: Turowski, 2001) Perspektywa społecznej integracji osób pełno i niepełnosprawnych: - wzajemny stosunek pełno i niepełnosprawnych, poprzez respektowanie tych samych praw i wartości (Hulek, 1992); - tworzenie świata bardziej pokojowego, mniej rywalizacyjnego i mającego więcej miłości (Kościelska, 1996); - psychospołeczny proces tworzenia wspólnoty osób pełno i niepełnosprawnych (Maciarz, 1999). Modele społecznej integracji (Błeszyńska, 2001): asymilacji (przygotowanie osób niepełnosprawnych do funkcjonowania w środowisku osób pełnosprawnych) lub emergentny (zmiany w funkcjonowaniu obu stron). Koncepcje otwarcia na osoby Koncepcje integracyjnego Koncepcje sposobów organizacji integracji edukacyjnej: Płaszczyzny z niepełnosprawnością kształcenia oddziaływań planowana, spontaniczna, okazjonalna (Gołubiew, Pruszyńska, 1998); - pełna: każde dziecko - szkolna (Lipkowski, 1984), w kształceniu formalna (współuczestnictwo osób pełno i niepełnosprawnych), niepełnosprawne wychowywane i - pozaszkolna (Hoffman, integracyjnym: nieformalna (głębsze relacje rówieśnicze) (Lausch-Żuk, 1996); nauczane w naturalnym 1978), (Lausch-Żuk, funkcjonalna niższego stopnia (wspólne działanie pełno i środowisku (Hulek, 1988), - lokacyjno-fizyczna (Hulek, 2001): niepełnosprawnych na różnym materiale) oraz wyższego stopnia (ten - niepełna: dopełnianie 1992), emocjonalna, sam sposób realizacji materiału) (Dykcik, 1997); społeczeństwa osobami - fizyczna (Dykcik, 1997), - behawioralna, indywidualna, grupowa (Maciarz, 1987, 1999); niepełnosprawnymi)(Lausch-Żuk, - ukryta (Dryżałowska, 1997), poznawcza (intelektualna) (Bachman, 1995); - poznawcza. 1993,1996), - pozorna (Maciarz, 1999), społeczna (spotkania w grupach koleżeńskich), przestrzenna (nauczanie w - częściowa: ograniczenie dla - funkcjonalna (stwarzanie klasach integracyjnych), funkcjonalna (nauczanie w klasach wybranej grupy uczniów z warunków poczucia bycie ogólnodostępnych) (Warnock, za: Bowen i Thomson, 2000); niepełnosprawnością (Lipkowski, sobą wśród innych) naturalna (spontaniczna) i świadoma (celowa) (Hajnicz, 2006); 1976, 1981, Hoffman, 1978, (Dryżałowska, 1997), tworzenie nowego modelu kształcenia lub włączanie do istniejących Doroszewska, 1989, Sękowska, - edukacyjna (Maciarz, struktur szkolnych uczniów z niepełnosprawnością (Kościelska, 1996). 1985, 1993). 2003). Perspektywy pojmowania pojęcia „integracja” Słownik: integracja jako łączenie, scalenie, tworzenie całości z części lub Płaszczyzny analizy integracji (Krause, 2000) odnowienie, odnawiać, (etym. łac. integratio, integrare) (Kopaliński, 1994) ; integracja jako: stan, proces, cel lub metoda osiągania celu, zadanie lub warunek integracja jako zjawisko zwartości, stan koordynacji, zgodności, zharmonizowania realizacji zadania. (za: Turski, 2001) Perspektywa integracji w naukach społecznych: Perspektywa integracji w psychologii: Perspektywa integracji w naukach pedagogicznych: tworzenie więzi społecznej (Turski, 1961); wyznacznik zdrowia psychicznego łączenie populacji osób pełno i niepełnosprawnych jedność w różnorodności (Jacher, 1976); (Kossewska, 2000); (Hulek, 1988, Zamkowska, 2000, Sadowska, 2005); trzy procesy: interakcje, postawy emocjonalne i działalność asymilacja nowych elementów do stwarzanie identycznych warunków rozwoju dla pełno członków (Homans, za: Jacher, 1987), istniejącego systemu psychologicznego i niepełnosprawnych (Hulek, 1992); cztery typy integracji: oraz znaczenie biopsychologiczne spontaniczne uczestnictwo osób niepełnosprawnych w - kulturowa (stan zgodności standardów kulturowych), jedność w rozwoju, stopniowe grupie społecznej (Dykcik, 1997); - normatywna (zgodność norm, wartości), dojrzewanie systemu nerwowego i proces wymagający ciągłej i zaplanowanej interakcji z - komunikacyjna (stosunki społeczne), psychiki (Kafon, za: Kościelak, 1995). rówieśnikami (Fisch, za: Bowen, 2000). - funkcjonalna (zależność członków) Landecker (za: Turowski, 2001) Perspektywa społecznej integracji osób pełno i niepełnosprawnych: - wzajemny stosunek pełno i niepełnosprawnych, poprzez respektowanie tych samych praw i wartości (Hulek, 1992); - tworzenie świata bardziej pokojowego, mniej rywalizacyjnego i mającego więcej miłości (Kościelska, 1996); - psychospołeczny proces tworzenia wspólnoty osób pełno i niepełnosprawnych (Maciarz, 1999). Modele społecznej integracji (Błeszyńska, 2001): asymilacji (przygotowanie osób niepełnosprawnych do funkcjonowania w środowisku osób pełnosprawnych) lub emergentny (zmiany w funkcjonowaniu obu stron). Koncepcje sposobów organizacji integracji edukacyjnej: Koncepcje integracyjnego planowana, spontaniczna, okazjonalna (Gołubiew, Pruszyńska, 1998); Płaszczyzny Koncepcje otwarcia na osoby kształcenia oddziaływań formalna (współuczestnictwo osób pełno i niepełnosprawnych), z niepełnosprawnością - szkolna (Lipkowski, 1984), w kształceniu nieformalna (głębsze relacje rówieśnicze) (Lausch-Żuk, 1996); - pełna: każde dziecko niepełnosprawne - pozaszkolna (Hoffman, 1978), integracyjnym: funkcjonalna niższego stopnia (wspólne działanie pełno i wychowywane i nauczane w - lokacyjno-fizyczna (Hulek, (Lausch-Żuk, niepełnosprawnych na różnym materiale) oraz wyższego stopnia (ten naturalnym środowisku (Hulek, 1988), 1992), 2001): sam sposób realizacji materiału) (Dykcik, 1997); - niepełna: dopełnianie społeczeństwa fizyczna (Dykcik, 1997), - emocjonalna, indywidualna, grupowa (Maciarz, 1987, 1999); osobami niepełnosprawnymi)(Lausch- behawioralna, - ukryta (Dryżałowska, 1997), poznawcza (intelektualna) (Bachman, 1995); Żuk, 1993,1996), - poznawcza. - pozorna (Maciarz, 1999), społeczna (spotkania w grupach koleżeńskich), przestrzenna - częściowa: ograniczenie dla wybranej - funkcjonalna (stwarzanie (nauczanie w klasach integracyjnych), funkcjonalna (nauczanie w grupy uczniów z niepełnosprawnością warunków poczucia bycie sobą klasach ogólnodostępnych) (Warnock, za: Bowen i Thomson, 2000); (Lipkowski, 1976, 1981, Hoffman, 1978, wśród innych) (Dryżałowska, naturalna (spontaniczna) i świadoma (celowa) (Hajnicz, 2006); Doroszewska, 1989, Sękowska, 1985, 1997), tworzenie nowego modelu kształcenia lub włączanie do istniejących 1993). - edukacyjna (Maciarz, 2003). struktur szkolnych uczniów z niepełnosprawnością (Kościelska, 1996).