Antysemityzm - Iwo Cyprian Pogonowski

„Antysemityzm” Mahometa i Luthra Skutkiem Żydowskiej „Teologii Wygnania”?
Iwo Cyprian Pogonowski
www.pogonowski.com
Katastrofy Żydów nienawróconych na Chrześcijaństwo, zniszczyly ciągłość Judaizmu
biblijnego. Po ostatecznym uformowaniu Talmudu w Babilonie, w szóstym wieku po
Chrystusie, zaczęła się era Judaizmu klasycznego pod wodzą rabinów. Ogniskową
Talmudu była walka przeciwko Chrześcijańswu wszelkimi możliwymi środkami. Talmud
naucza, że nie-Żydzi mogą być traktowani jak bydło i wyzyskiwani nieludzko, ponieważ
dziesięć przykazań, stosuje się tylko do Żydów. Równocześnie uformował się i trwał
przez tysiąc lat okrutny terror rabinów, którego metody odrodziły się w rewolucji
bolszewickiej oraz są stosowane obecnie przez Żydów rządzących w Izraelu w stosunku
do Arabów, począwszy od Arabów palestyńskich.
Monety rzymskie upamiętniają depopulację Judeii po powstaniu Bar Kochba w roku 135
AD. Wówczas około miliona Żydów zginęło i około 500,000 było wywiezionych. Była
to zemsta Rzymian, za masowe mordy Greko-Rzymian, dokonane przez Żydów w 117
roku, w czasie wojny rzymsko-perskiej. Wedłu kronik na Cyprze zginęło 240,000 GrekoRzymian, 220,000 na Cyrenaice i td. Tak więc po pacyfikacji w 135 AD, Żydzi stali się
tułaczami podatnymi do stworzenia teologii wygnania, której celem była z jednej strony
obrona tożsamości żydowskiej, a z dugiej strony zemsta na Żydach nawróconych na
Chrzescijaństwo. Walka przeciwko Kościołowi Rzymskiemu, stała się bezpośrednim
celem polityczno-gospodarczym Żydów pozbawionych politycznego i religijnego
centrum w Jerozolimie.
Na wygnaniu ludność żydowska malała. W roku 300 AD było okolo 3,000,000 Żydów z
czego milion mieszkało w Europie na zachód od Macedonii. W roku 1000 AD liczba
Żydów zmalała do pół miliona i dalej zmniejszała się szybko. Żydzi byli zagrożeni
wymarciem. Polska uratowała Żydów przed wymarciem, tak że od Statutu Przywileji
Żydowskich w Kaliszu w 1264 roku, do upadku Polski w 1795 roku, ludność żydowska
na ziemiach polskich wzrosła prawie stukrotnie (podczas gdy ludność rodzima wzrosła
około sześciokrotnie). W 1880 roku było około ośmiu milionów Żydów na świecie, z
czego 80% żyło na terenach Polski przed-rozbiorowej.
W szóstym wieku AD, zasięg Chrześcijaństwa obejmował całe tereny byłego imperium
rzymskiego. Kiedy w 622 roku Mahomet przeniósł się z rodzinnej Mekki do Mediny i
tam zorganizował pierwszą gminę muzułmańską, dał on początek ery muzułmańskiej. Z
początku formowania swego posłannictwa Mahomet miał pomoc ze strony rabinów,
którzy widzieli w nim potencjalnego wroga Chrześcian, którym mogli by manipulować.
Mahomet z czasem zorientował się, o co rabinom chodzi i stał się ich wrogiem, mimo
tego, że religię swoją oparł na Starym Testamencie.
Dziewięćset lat póżniej podobne doświadczenie z Żydami miał Martin Luther (14831546). Reformacja wydawała się Żydom okazją do rozbijania jedności w Kościele
Katolickim, więc pomagali Luther’owi politycznie i podobno w tłumaczeniach Starego
Testamentu na język niemiecki. Trzeba zauważyć, że do czasów Luther’a, nie było
literackiego języka niemieckiego, łacina była językiem nauki i prawa, a około stu
rozmaitych narzeczy na terenie Rzeszy Niemieckiej bardzo się między sobą różniło. Tak
więc pomoc Żydów w tłumaczeniu Biblii Luther’a być może odegrała ważną rolę w
stworzeniu przez niego literackiego języka niemieckiego.
Protest sześciu ksiąstewek i 14 miast na rzecz Luther’a dał początek słowu
„Protestantyzm.” Luther uznał, że Żydzi chcą wykorzystać go w celu osłabiania
Chrześcijaństwa i ogłosił w Wittenberdze anty-żydowskie odezwy w 1543 roku pod
tytułem „O Żydach i ich kłamstwach.” Teksty te były podobne do wypowiedzi Hitlera.
Luther nawoływał do palenia synagog, niszczenia żydowskich domów, konfiskowania
żydowskich książek religijnych i Talmudu, oraz pieniędzy, złota i srebra posiadanych
przez Żydów. Według Luther’a rabini mieli mieć zakazane uczyć, Żydzi wogóle mieli
mieć zakaz podróżowania i uprawiania lichwy.
Ciekawe jest, że do dziś Żyd nawrócony na Katolicyzm, traci w Izraelu i wobec rabinów
wogóle, tozsamość żydowską, podczas gdy Żyd nawrócony na Islam, nadal jest uważąny
przez rabinów za Żyda. Talmud pozwala Żydom omijać nakazy Judaizmu biblijnego i
działać przeciwko gojom za pomocą poparcia dla ruchów wywrotowych, aborcji i
rewolucji seksualnej.
W latach 1946 do 2006 Żydzi mieli przyjazne nastawienie wśród publiczności w USA z
powodu zbrodni Hitlera. Doszli oni do wielkich wpływów politycznych i finansowych.
Doszło do tego, że Izrael mógł użyć USA do walki z Irakiem. Jest to według profesora
Paul’a W. Schroeder’a po raz pierwszy w historii, że USA, wielka potęga, walczy w
zastępstwie małego „podopiecznego” państewka („fighting as the proxy of a small client
state”).
Ta dobra dla Żydów koniunktura być może kończy się, kiedy poparcie dla wojny i
pacyfikacji Iraku spadło wśród Amerykanów z dwu trzecich do jednej trzeciej wyborców.
Mimo tego narazie Żydzi w USA kontrolują organizację obydwu głównych partii:
republikanów za pomocą neokonserwatystów a demokratów za pomocą liberałów.
Teraz niektórzy Amerykanie piszą krytycznie o wojnie „hebrajsko-islamskiej” na
Bliskim Wschodzie, spowodowanej przez zjonistów. Nastroje zaczynają się zmieniać,
podobnie jak stało się wcześniej z „antysemityzmem” Mahometa i Luthra, który to
antysemityzm był reakcją na stosowanie wobec nich żydowskiej teologii wygnania i
manipulacji politycznej.