Loty Kosmiczne
advertisement
Loty Kosmiczne Spis treści Mikołaj Kopernik Galileusz Johannes Kepler Heweliusz Łajka Pierwszy człowiek w Kosmosie Lądowanie na Księżycu Polacy w Kosmosie Lądowanie na Marsie Prywatne loty w Kosmos Przyszłe skafandry Mikołaj Kopernik Polski astronom, urodzony w 1473 r. w Toruniu przy ul. św. Anny (obecnie: Kopernika). W latach 1491-1495 studiował w Krakowie, a następnie we Włoszech (Bolonia, Padwa, Ferrara). W 1503 doktoryzował się z prawa kanonicznego. Po powrocie do Polski mieszkał w Lidzbarku Warmińskim, Fromborku (1510), Olsztynie (1520-1521, w czasie wojny polsko-krzyżackiej). Opracował heliocentryczny model Układu Słonecznego, według którego Słońce znajduje się w centrum, Ziemia jest planetą i podobnie jak pozostałe planety obiega Słońce po orbicie kolistej. Teoria Kopernika wpłynęła na sposób patrzenia na miejsce Ziemi i człowieka we Wszechświecie i stała się podstawą rozwoju nauk ścisłych Jego teoria została opublikowana w 1543 r. w księdze De revolutionibus orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich). Mimo zadedykowania dzieła ówczesnemu papieżowi, nie została przychylnie przyjęta przez Kościół, a nawet umieszczono ją w 1616 r. w indeksie ksiąg zakazanych. Teoria Kopernika Teoria Kopernika wpłynęła na sposób patrzenia na miejsce Ziemi i człowieka we Wszechświecie i stała się podstawą rozwoju nauk ścisłych. Określa się ją mianem "rewolucji kopernikańskiej" Z idei Kopernika wywodzi się późniejsza zasada kosmologiczna, zwana także zasadą kopernikańską, według której część Wszechświata dostępna obserwacjom nie różni się od jego pozostałych części. W wersji uogólnionej przyjmuje się, że żaden punkt we Wszechświecie nie jest wyróżniony. Mikołaj także był Kopernik był także matematykiem, lekarzem, prawnikiem, ekonomistą, publikował prace o reformie monetarnej i sformułował prawo, iż "gorszy pieniądz wypiera z rynku lepszy pieniądz . Galileusz Galileusza powszechnie uważa się za „ojca współczesnej nauki”. Był matematykiem, astronomem i fizykiem. Jako jeden z pierwszych badał niebo przez lunetę. Swoje obserwacje wykorzystał do potwierdzenia teorii, która za jego życia wywoływała burzliwe spory - teorii głoszącej, że Ziemia nie stanowi centrum wszechświata, lecz krąży wokół Słońca. Nic więc dziwnego, że Galileusz bywa też uznawany za twórcę eksperymentalnych metod badawczych. W dziedzinie astronomii odkrył satelity Jowisza, góry na Księżycu oraz fazy Wenus, podobne do księżycowych. Ustalił też, że Droga Mleczna jest zbiorowiskiem oddzielnych gwiazd. W roku 1611 Galileusz udał się do Rzymu na spotkanie z dostojnikami kościelnymi. Używając lunety, pokazał im swe odkrycia astronomiczne. Niestety, wyniki nie były takie, jakich oczekiwał. W roku 1616 przeprowadzono w jego sprawie oficjalne śledztwo. Galileo Galilei (1564-1642) Luneta, dzięki której Galileusz udowodnił, że Ziemia nie jest centrum wszechświata Johannes Kepler (1571-1630) Wybitny astronom, matematyk i fizyk niemiecki doby renesansu, profesor uniwersytetu w Grazu, Linzu, uczeń i kontynuator prac T. de Brahe w obserwatorium astronomicznym w Pradze, zwolennik teorii Mikołaja Kopernika, odkrył prawa ruchu planet Układu Słonecznego ( Keplera prawa), opracował i opublikował tablice astronomiczne, prowadził prace w dziedzinie optyki - skonstruował lunetę (tzw. lunetę keplerowską - Zasadę działania takiej lunety podał 1611 J. Kepler, a skonstruował ją 1615 r. Ch. Scheiner. Luneta Keplera daje odwrócone obrazy obserwowanych przedmiotów, co nie przeszkadza przy obserwacjach astronomicznych; Heweliusz Jan Heweliusz był pierwszym Polakiem przyjętym w poczet członków Royal Society w Londynie. To ważne wydarzenie miało miejsce w dniu 30 marca 1664 roku. Wielu uczonych angielskich poznał podczas swej podróży po Europie w latach 1630-1634. W Anglii przebywał w 1631 roku. Wiele egzemplarzy swego pierwszego dzieła "Selenografii" (Gedani 1647) przesłał uczonym angielskim. Już od lat pięćdziesiątych Heweliusz interesował się tematyką kometarną, publikując w 1665 roku "Prodromus cometicus", "Kometografię" w 1668 roku oraz szereg drobniejszych pism. Obserwacje 9 komet Opisał obserwacje 9 komet. Obserwacje komet polegały wówczas prawie wyłącznie na wyznaczeniu ich położenia, a następnie na zbadaniu ich widomej drogi na kuli niebieskiej. Wnioski wyciągane przez Heweliusza z analizy ruchu widomego komet na tle gwiazd były niekiedy błędne. Dopiero Edmund Halley dokonał pomyślnej próby wykorzystania mozliwości analizy matematycznej do obliczania orbit komet. W "Prodromusie" Heweliusz wyraził przypuszczenie, że komety mogą poruszać się po linii przecięć stożkowych. W "Cometographii" pisze o paraboli, lecz przyjmuje także linię prostą. Dając w "Cometographii" tablicę przeglądową komet do roku 1665 przeciwstawia się przypisywaniu im jakichkolwiek astrologicznych czy wieszczbiarskich właściwości, uważając komety za zjawiska ściśle przyrodnicze. W "Cometographii" starał sie stworzyć własną teorię komet, która stanowiła podwaliny dla nowej dziedziny dociekań. Zwierze w przestrzeń kosmiczną wyniosła druga radziecka satelita Sputnik II. Całe zdarzenia miejsce miało 3 Listopada 1957. Niestety pies nie mógł wrócić z powrotem na Ziemię. "Łajka" wewnątrz komory podtrzymywania życia • Łajka zdechła 5-7 godzin po starcie z powodu przegrzania i stresu. Pierwszy człowiek w kosmosie Pierwszym człowiekiem w Kosmosie był 27-letni lotnik radziecki major Jurij Gagarin. Lot odbył się 12 kwietnia 1961 r . i trwał 1 godzinę i 48 minut. Pierwszy człowiek na księżycu Trzyosobowa załoga Apollo-11 kończyła przygotowania do historycznego startu. Dowódcą statku mianowano Neila Armstronga, wyznaczając mu tym samym rolę pierwszego człowieka, który miał stanąć na księżycowym gruncie. Polacy w kosmosie W 1967 r. Polska przystąpiła wraz z innymi państwami bloku socjalistycznego do radzieckiego programu Interkosmos, obejmującego prace w zakresie łączności i teledetekcji, medycyny, biologii i fizjologii człowieka, meteorologii, kartografii, geografii, geodezji, fizyki kosmicznej, astronomii itp. Dla projektów realizowanych przez rakiety Wertikał i satelity programu Interkosmos polscy uczeni zaprojektowali wiele przyrządów badawczych i aparatury pomiarowej oraz opracowali program Kopernik 500 do badań promieniowania radiowego słońca. Włączono też Polaków do załogowych lotów kosmicznych. Po trwających ponad rok testach i treningach 27 czerwca 1978 r. dyplomowany pilot major Mirosław Hermaszewski (ur. 1941) - jako pierwszy Polak - na statku Sojuz 30 pod dowództwem kosmonauty radzieckiego, pułkownika Piotra Klimuka, wyleciał w kosmos, gdzie spędził 7 dni, 22 godziny, 2 minuty i 59 sekund. Kosmonauci na stacji Salut 6 Kosmonauci na stacji Salut 6 przeprowadzili dziewięć eksperymentów, w tym pięć przygotowanych przez polskie instytuty badawcze. Mirosław Hermaszewski Zamiłowanie do ryzyka odziedziczył po swym dziadku, który wraz z hrabią Małyńskim odbył podróż dookoła świata. Nie jest jednak jedynym Polakiem w Kosmosie. W 1998 r. astronauta-badacz ( payload specjalista ) James A. Pawelczyk odbył lot kosmiczny jako członek siedmioosobowej załogi wahadłowca Columbia. W lot kosmiczny zabrał polską flagę, którą 3 maja 1999 r. przekazał Prezydentowi RP Aleksandrowi Kwaśniewskiemu. Lądowanie na Marsie Pierwszą poważniejszą sondą był Mariner 9, który dotarł do Marsa pod koniec 1971 roku i był jednym z pierwszych orbiterów planety. Dwie wcześniejsze misje Marinerów 6 i 7 dokonały tylko pojedyńczych przelotów i nie wchodziły na orbitę. Traf chciał, że w czsie, gdy Mariner 9 dolatywał do Marsa, nad powierzchnią rozpętała się straszliwa burza pyłowa, która przykryła całą planetę i stała się przyczyną niepowodzenia rosyjskich misji Mars 2 i 3. Mariner czekał na orbicie przez kilka miesięcy na poprawę pogody. Gdy pyły opadły ukazało się oblicze boga wojny... Szukanie życia na Marsie Następnie przyszła kolej na Vikingi. Były to dwie bliźniacze sondy, z których pierwsza wylądowała w rejonie Chryse a druga w Utopii. Działanie sond zaplanowano na 90 dni, tymczasem jedna działała przez 4, a druga przez 6 lat. Mowa tu jest o lądownikach. Orbitery działały krócej, ale i tak dostarczyły wspaniałych obrazów. Jednak nie zdjęcia były najważniejszym celem misji. Głównym zadaniem lądowników było przeprowadzenie biologicznych testów na obecność życia. W badaniach mających szukać życia na podstawie oddychania i odżywiania testy dały pozytywny rezultat, ale okazało się, że obserwowane procesy chemiczne miały nie bioogiczne pochodzenie. Pierwszy prywatny lot kosmiczny PRZYGOTOWYWANIA 21 czerwca 2004 roku odbył się pierwszy, próbny lot SpaceShipOne. Było to historyczne wydarzenie, pierwszy finansowany z prywantych środków kosmiczny lot załogowy. Wybudowany z prywatnych funduszy odrzutowiec jest gotów, by 21 czerwca przemknąć przez niebo nad pustynią Mohawe. Projekt oficjalnie zapowiadany jest jako pierwszy pozarządowy lot załogowy ponad ziemską atmosferę. Finansujący przedsięwzięcie Paul Allen Finansujący przedsięwzięcie Paul Allen, pilot Mike Melvill i lotniczy projektant Burt Rutan. Melvill ma szansę zostać pierwszym pilotem sektora prywatnego, który sięgnie Kosmosu. 50 lat ery kosmicznej, Projektowanie i testowanie skafandrów kosmicznych Marzenia człowieka Marzenia człowieka o podboju kosmosu spełniły się już kilkadziesiąt lat temu. Jednak cały czas planowane są kolejne misje załogowe. Wymagają one użycia udoskonalonych skafandrów kosmicznych, które będą chronić astronautów i umożliwiać im większą swobodę ruchów w przestrzeni kosmicznej i na powierzchni planet Przygotowywania do wyjścia Astronauta na Marsie przygotowuje się do wyjścia na powierzchnie planety. Na sobie ma wygodną, elastyczną główną osłonę bioskafandra (1). Następnie założy twardy pancerz osłaniający klatkę piersiową (4). Na plecy włoży system podtrzymywania życia (5). Reszta ubrania astronauty to hełm (2), który wypełni się gazem pod odpowiednim ciśnieniem, oraz buty (3) i rękawice. Kobieta w kosmosie Schematyczny rysunek astronautki ubranej w bioskafander. Na rysunku widzimy wszystkie elementy skafandra - łącznie z hełmem i systemem podtrzymywania życia umieszczonym na plecach. Tak ubrany astronauta może swobodnie poruszać się po powierzchni np. Marsa. Koniec
