Era Wodnika

Artykuł pobrano ze strony eioba.pl
Era Wodnika
Era wodnika
„Filozofia zawarta jest w tej wielkiej księdze, którą mamy przed oczami – mam na myśli wszechświat –
ale nie uda się nam jej zrozumieć, dopóki nie poznamy właściwego języka i symboli, jakimi ją
napisano” . Galileusz.
Przebywanie Punktu Równonocy w Znakach Zodiaku stanowi osnowę mitycznej Księgi Akaszy.
Wodnik
od 2 012 r. n.e.
Ryby
od
Baran
1 r. n.e.
od
Byk od 2 012,5 p.n.e.
Bliźnięta
do
od 4 025
do
1 r. n.e.
do
4162
2012,5
do
4025
n.e.
n.e.
2012,5
p.n.e.
p.n.e.
do
6037,5
Rak
od 6 037,5 p.n.e.
do
8 050
Lew
od 8 050
do 10 062,5
Panna
od 10 062,5 p.n.e.
do 12 075
p.n.e.
Waga
od 12 075
do 14 087,5
p.n.e.
p.n.e.
p.n.e.
p.n.e.
p.n.e.
p.n.e.
Skorpion
od 14 087,5 p.n.e.
do 16 100
p.n.e.
Strzelec
od 16 100
do 18 112,5
p.n.e.
p.n.e.
Koziorożec od 18 112,5 p.n.e.
do 20 125
p.n.e.
Wodnik
do 22 137,5
p.n.e.
Ryby
od 20 125
p.n.e.
od 22 137,5 p.n.e.
p.n.e.
do 24 150
p.n.e.
Pełen obieg Punktu Równonocy po Równiku Niebbieskim wynosi 24150 lat i tyleż lat trwa trzecia z rachub czasu.
Jako podstawowe jednostki odmierzania przedstawionych rachub czasu jest dzień jak i rok. Natomiast krokiem
dziejowym jest przedział czasowy o wielkości 2012,5 lat, podzielony na mniejsze jednostki czyli milenium liczące
1000 lat , czas feniksa 500 lat , 100 lat jako wiek oraz 10 lat jako dziesięciolecie .
W powyższym zestawieniu może istnieć pewna niedokładność wynikająca z braku materiałów źródłowych na temat
dodania 4 lat do kalendarza przez Cesarza Konstantyna, jak też z wielu reform kalendarza przez tzw. złych ludzi.
Niemniej jednak w latach 2012-2016 wkraczamy w Erę Wodnika. Z punku widzenia astronomii punkt równonocy
wiosennej przeszedł ze znaku Ryb do znaku Wodnika. Tak samo punkt równonocy jesiennej przeszedł ze znaku
Panny do znaku Lwa.
Archetypami dla naczelnej postaci gwiazdozbioru Wodnika w mitologii greckiej są Ganimedes, oraz Aristajos.
Pierwszy z nich nazywany podczaszym na Olimpie został porwany przez Zeusa ze względu na niespotykaną urodę.
Zeus zakochał się w nim i powstały między nimi relacje homoseksualne. Aristajos z kolei zakochał się w żonie
Orfeusza Eurydyce, chcąc ją zdobyć ścigał ją tak długo, aż ukąsił ją wąż. Eurydyka nie przeżyła ukąszenia i zmarła.
W odwecie Bogowie spowodowali że wyginęły pszczoły.
Pozostając nadal w kręgu mitologii greckiej której nie należy mylić z Helleńską, czy Helocką Lew zodiakalny to lew
numedejski pokonany przez Heraklesa jako jedna z dwunastu jego prac. W językach Bliskiego Wschodu ten znak
zodiaku nazywano Arya, lub Aryo co oznacza lwa, a jest bardzo blisko nazwy Aria - Ariowie co oznacza Słowian.
Ciekawe że hindusi znak ten nazywali Szimma co również oznacza lwa , a jeżeli ktoś miał styczność z głagolicą wie
o Wielkiej i Małej Szimmie Słowian.
Sumując przesłanie miologii greckiej taki sam obraz mamy na ziemi jak i na Niebie; społeczność o orientacji
libertyńskiej sprawuje władzę, poważnie jest zagrożona populacja pszczół. Przy czym polityka ogólnoświatowa
dąży do eliminacji Słowian i ich wartości.
Na szczęście nie musimy opierać się tylko na mitologii greckiej. W Babilonie i Sumerze archetypem dla Wodnika był
sam Bóg Ea zwany również: Enki, Abzu, Apsu, Anu. Bóg władający czasem i pismem , który sam siebie stworzył. Po
czym stworzył cały Wszechświat, a dla pobudzenia życia na ziemi w formie biologicznej spuścił nań deszcz i
nazywany jest w starych traktatach BĘDĄCY. Nazywany jest także władcą Wielkiej Obory Kraju, jak i władcą
atramentu czerwonego (Nasza Ziemia) i niebieskiego (Niebbiosa Gwiaździste).
Postać Herkulesa bliższa jest Nam Słowianom w roli jaką przypisano mu w mitologii Babilonu i Sumeru, gdzie
identyfikuje się go jako Gilgamesza. Według tej tradycji Gilgamesz pokonał siły chaosu, na początku stworzenia
uosabiane przez gwiazdozbiór Smoka. Związek Herkulesa z Lwem jest taki, że posiadał zbroję ze skóry lwa, co jako
zbieżne z tradycją słowiańską zamanifestowało się w nakładaniu na zbroję skór dzikich zwierząt przez Polską i
Serbską husarię. Według dalszej części mitu Sumeryjskiego nakładanie skór dzikich zwierząt na zbroję czyniło
odpornym na ciosy. Idąc dalej w naszych rozważaniach husaria w fazie początkowej nazywana była Racami lub
Sirami od Sir co wywodzi się od nazwy lwa w językach Mezopotamii „shir”, jak też w języku Perskim „ser”.
Fakt przejścia punktu równonocy jesiennej do znaku Lwa, nam Słowianom powinno dać dużo do myślenia , bo jak
sama nazwa wskazuje jesteśmy narodem Lwów, którzy muszą dać odpór libertynom. Podobnie jak przejście punktu
równonocy wiosennej do znaku Wodnika dla Nas Słowian winno być odczytywane jako istotny wgląd boga Ea na
życie na Naszej Ziemii i powrót do starych tradycji, przede wszystkim pisma i kalendarza.
Tadeusz Mroziński
Treb-Nickea Trzebnica
23 maja 2014r
Autor: Tadeusz Mroziński
Artykuł pobrano ze strony eioba.pl