Artykuł 1

DECYZJA RADY
z dnia 29 kwietnia 1999 r.
przyjmująca trzeci etap programu współpracy transeuropejskiej w dziedzinie
szkolnictwa wyższego (program Tempus III) (2000-2006)
(1999/311/WE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 235,
uwzględniając wniosek Komisji1,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego2,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego3,
uwzględniając opinię Komitetu Regionów4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)
Rada Europejska w Strasburgu w dniach 8 i 9 grudnia 1989 r. wezwała Radę do
przyjęcia, na podstawie wniosku Komisji, środków mających na celu umożliwienie
krajom Europy Środkowej i Wschodniej udział w programach w dziedzinie edukacji
i/lub kształcenia, podobnych do dotychczasowych programów wspólnotowych;
(2)
dnia 18 grudnia 1989 r. Rada przyjęła rozporządzenie (EWG) nr 3906/89 w sprawie
pomocy gospodarczej dla Republiki Węgierskiej i Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 5
(program PHARE), przewidujące udzielanie pomocy w zakresie wspierania procesu
reform gospodarczo - społecznych w krajach Europy Środkowej i Wschodniej w
dziedzinach obejmujących kształcenie; dnia 25 czerwca 1996 r. Rada przyjęła
rozporządzenie (Euratom, WE) nr 1279/96 dotyczące udzielania pomocy we
wprowadzaniu reformy gospodarczej i poprawy sytuacji gospodarczej w nowych
państwach niepodległych i Mongolii6 (program TACIS);
(3)
dnia 29 kwietnia 1993 r. decyzją 93/246/EWG Rada przyjęła drugi etap programu
współpracy transeuropejskiej w dziedzinie szkolnictwa wyższego (program Tempus II)
na okres czterech lat poczynając od dnia 1 lipca 1994 r.7; ta decyzja została zmieniona
1
Dz.U. C 270 z 29.8.1998, str. 9 oraz Dz.U. C 87 z 29.3.1999, str. 102.
Dz.U. C 98 z 9.4.1999.
3
Dz.U. C 40 z 15.2.1999, str. 23.
4
Dz.U. C 51 z 22.2.1999, str. 86.
5
Dz.U. L 375 z 23.12.1989, str. 11. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 753/96
(Dz.U. L 103 z 26.4.1996, str. 5).
6
Dz.U. L 165 z 4.7.1996, str. 1.
7
Dz.U. L 112 z 6.5.1993, str. 34.
2
dnia 21 listopada 1996 r. decyzją 96/663/WE8 na mocy której okres programu
przedłużono na sześć lat (1994-2000);
(4)
państwa Europy Środkowej i Wschodniej, nowe państwa niepodległe – dawne republiki
byłego Związku Radzieckiego i Mongolia, będące beneficjentami programów PHARE i
TACIS, uważają szkolnictwo wyższe i kształcenie za obszary o kluczowym znaczeniu
dla procesu reformy gospodarczo - społecznej;
(5)
współpraca w zakresie szkolnictwa wyższego umacnia i pogłębia całą sieć stosunków
między narodami Europy, podkreśla wspólne kulturalne wartości, umożliwia
prowadzenie owocnej wymiany poglądów i ułatwia wielonarodowe działania w sferze
nauki, kultury, sztuki i w sferze społecznej;
(6)
wobec niedawnego uruchomienia programu Tempus w niestowarzyszonych państwach
Europy Środkowej i Wschodniej, w nowych państwach niepodległych – dawnych
republikach byłego Związku Radzieckiego i w Mongolii, to jest w krajach o większych
potrzebach i bardziej rozległych terytoriach, kontynuacja podjętych środków jest w
pełni uzasadniona;
(7)
program Tempus może skutecznie przyczynić się do strukturalnego rozwoju
szkolnictwa wyższego, włącznie z doskonaleniem zasobów ludzkich i podnoszeniem
kwalifikacji zawodowych dostosowanych do reformy gospodarczej; nie istnieje inne
narzędzie służące osiągnięciu tego celu;
(8)
program Tempus może także skutecznie przyczynić się, przez uniwersytety i kadrę
uniwersytecką, do rozwoju administracji publicznej i struktur oświatowych w
uprawnionych krajach;
(9)
program Tempus może przyczynić się do przywrócenia przerwanej przez ostatnie
wydarzenia współpracy między sąsiadującymi regionami Wspólnoty; ta współpraca jest
czynnikiem pokoju i stabilności w Europie;
(10) państwa stowarzyszone będące w fazie przedakcesyjnej, które uczestniczyły w
programach Tempus I i Tempus II, mogły obecnie, dzięki zdobytemu doświadczeniu,
wnieść wraz z Państwami Członkowskimi pożyteczny wkład w udzielanie krajom
partnerskim, które dołączyły do programu na znacznie późniejszym etapie, pomocy w
restrukturyzacji ich systemów szkolnictwa wyższego;
(11) art. 11 decyzji 93/246/EWG zobowiązuje Komisję do dokonania oceny realizacji
programu Tempus i przedłożenia, w terminie do dnia 30 kwietnia 1998 r., wniosku o
przedłużenie lub dostosowanie programu w okresie rozpoczynającym się dnia 1 lipca
2000 r.;
(12) właściwe władze w państwach Europy Środkowej i Wschodniej, w nowych państwach
niepodległych – dawnych republikach byłego Związku Radzieckiego i w Mongolii,
użytkownicy programu, struktury odpowiedzialne za organizację programu w
uprawnionych krajach i we Wspólnocie Europejskiej, oraz eksperci i posiadający
odpowiednie kwalifikacje przedstawiciele poglądów europejskiej uniwersyteckiej
8
Dz.U. L 306 z 28.11.1996, str. 36.
społeczności podzielają ustalenia sprawozdania oceniającego, potwierdzające, że w
uprawnionych krajach program Tempus może skutecznie przyczyniać się do
dywersyfikacji możliwości kształcenia i do współpracy między uniwersytetami, torując
w ten sposób drogę rozwojowi współpracy naukowej, kulturalnej oraz gospodarczo społecznej;
(13) należy stworzyć możliwości ustanowienia skutecznej koordynacji między programem
Tempus III i innymi wspólnotowymi programami lub działaniami o wymiarze
edukacyjnym i/lub szkoleniowym, pobudzając w ten sposób synergię i zwiększając
wartość dodaną poszczególnych rodzajów działalności wspólnotowej;
(14) Traktat nie przewiduje dla przyjęcia niniejszej decyzji kompetencji innych, niż
wynikające z art. 235; warunki powołania się na ten artykuł zostały spełnione,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Czas trwania programu Tempus III
Niniejszym przyjmuje się trzeci etap programu współpracy transeuropejskiej w dziedzinie
szkolnictwa wyższego (zwany dalej „programem Tempus III”) na okres sześciu lat
poczynając od dnia 1 lipca 2000 r.
Artykuł 2
Uprawnione kraje
Program Tempus III jest przeznaczony dla niestowarzyszonych państw Europy Środkowej i
Wschodniej, które mogą się ubiegać o pomoc gospodarczą na mocy rozporządzenia (EWG) nr
3906/89 (program PHARE)9, a także dla nowych państw niepodległych – dawnych republik
byłego Związku Radzieckiego i dla Mongolii, wymienionych w rozporządzeniu (Euratom,
WE) nr 1279/96 (program TACIS), pod warunkiem przedłużenia tych programów pomocy na
okres, o którym mowa. Kraje te są zwane dalej „uprawnionymi krajami”.
Na podstawie oceny konkretnej sytuacji poszczególnych krajów Komisja, zgodnie z
procedurami określonymi w przywołanych rozporządzeniach, uzgadnia z zainteresowanymi
uprawnionymi krajami, czy powinny uczestniczyć w programie Tempus III, oraz charakter i
warunki ich uczestnictwa w planowaniu na szczeblu krajowym wspólnotowej pomocy dla
reformy gospodarczo - społecznej.
Artykuł 3
Zaangażowanie państw stowarzyszonych
Działania w ramach programu Tempus III są także otwarte dla państw stowarzyszonych
Europy Środkowej i Wschodniej, aby umożliwić dzielenie się z sąsiadującymi państwami
zdobyczami programu Tempus i w celu rozwijania współpracy regionalnej i transgranicznej.
9
Obecnie Albania, Bośnia i Hercegowina, oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii.
Mając na uwadze odnośne zasady finansowe i przepisy, należy popierać współpracę miedzy
programami Tempus i Erasmus.
Artykuł 4
Definicje
Do celów programu Tempus III:
a)
wyrażenie „uniwersytet” obejmuje wszystkie rodzaje szkół policealnych i placówek
kształcenia zawodowego, które, w ramach zaawansowanej edukacji i kształcenia,
umożliwiają zdobycie kwalifikacji lub uzyskanie dyplomu tego szczebla, niezależnie od
nazwy uczelni;
b)
wyrażenia „przemysł” i „spółka” obejmują wszelkie rodzaje działalności gospodarczej,
bez względu na status prawny, niezależne organizacje przedsiębiorców, izby handlowe i
przemysłowe i/lub ich odpowiedniki, stowarzyszenia zawodowe, a także organy
szkoleniowe wyżej wymienionych instytucji i organizacji;
c)
„instytucja” oznacza władze samorządowe i publiczne oraz partnerów społecznych i ich
organy szkoleniowe.
Państwo Członkowskie lub uprawniony kraj może określić rodzaje podmiotów wymienionych
w lit. a), które mogą uczestniczyć w programie Tempus III.
Artykuł 5
Cele
Celem programu Tempus III jest wspieranie, zgodnie z wytycznymi i ogólnymi celami
programów PHARE i TACIS w odniesieniu do reformy gospodarczo - społecznej, rozwoju
systemów szkolnictwa wyższego w uprawnionych krajach, przez możliwie jak najbardziej
zrównoważoną współpracę z partnerami ze wszystkich Państw Członkowskich Wspólnoty.
W szczególności, program Tempus III ma za zadanie ułatwiać dostosowanie szkolnictwa
wyższego do nowych społeczno - gospodarczych i kulturalnych potrzeb uprawnionych
krajów, poprzez podejmowanie kwestii:
a)
dotyczących rozwoju i przekształcenia programów nauczania w priorytetowych
obszarach;
b)
reformy struktur szkolnictwa wyższego i szkół wyższych oraz zarządzania nimi;
c)
rozwoju szkolenia, prowadzącego do zdobywania kwalifikacji, w celu uzupełnienia
deficytu kadr o wysokich kwalifikacjach niezbędnych w kontekście reformy
gospodarczej, w szczególności poprawy i wzmocnienia powiązań z przemysłem;
d)
wkładu szkolnictwa wyższego i kształcenia w tworzenie społeczeństwa obywatelskiego
i umacnianie demokracji.
Realizując cele programu Tempus III, Komisja będzie dokładać starań, aby zapewnić
przestrzeganie ogólnej wspólnotowej polityki równych szans dla mężczyzn i kobiet. Komisja
będzie także dokładać starań aby zapewnić, że żadna grupa obywateli nie zostanie wyłączona
lub pokrzywdzona.
Artykuł 6
Dialog z uprawnionymi krajami
Komisja określi, w porozumieniu z właściwymi organami poszczególnych krajów,
szczegółowe priorytety i cele w zakresie roli programu Tempus III w krajowej strategii
reformy gospodarczo - społecznej, na podstawie celów programu i przepisów Załącznika, w
szczególności zgodnie z:
a)
(i)
ogólnymi celami programu PHARE;
(ii)
ogólnymi celami programu TACIS, w szczególności w odniesieniu do jego
aspektów sektorowych;
b)
polityką poszczególnych uprawnionych krajów w zakresie reform gospodarczych,
społecznych i oświatowych;
c)
potrzebą osiągnięcia właściwej równowagi między wybranymi priorytetowymi
obszarami a środkami przyznanymi dla programu Tempus III.
Artykuł 7
Komitet
1.
Komisja realizuje program Tempus III zgodnie z przepisami Załącznika, w oparciu o
przyjmowane corocznie szczegółowe wytyczne i zgodnie z szczegółowymi celami i
priorytetami, uzgodnionymi z właściwymi władzami uprawnionego kraju, w sposób
przewidziany w art. 6.
2.
Komisja realizuje to zadanie przy współpracy komitetu, w skład którego wchodzi po
dwóch przedstawicieli mianowanych przez poszczególne Państwa Członkowskie i któremu
przewodniczy przedstawiciel Komisji. Członkowie komitetu mogą korzystać z pomocy
ekspertów i doradców.
Komitet w szczególności pomaga Komisji w realizacji programu, uwzględniając cele
wymienione w art. 5 i koordynuje swe działania z działaniami innych komitetów ds.
programów, powołanych w dziedzinie edukacji (Socrates) i szkolenia (Leonardo).
3.
Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekty środków dotyczących:
a)
ogólnych wytycznych rządzących programem Tempus III;
b)
procedur wyboru i ogólnych wytycznych wspólnotowej pomocy finansowej (kwoty,
okres, beneficjenci);
c)
kwestii dotyczących ogólnej równowagi programu Tempus III, włącznie z rozbiciem na
poszczególne działania;
d)
szczegółowych priorytetów i celów podlegających uzgodnieniu z właściwymi władzami
w poszczególnych uprawnionych krajach;
e)
ustaleń dotyczących monitorowania i oceny programu Tempus III.
4.
Komitet wydaje opinie w przedmiocie projektów środków w terminie wyznaczonym
przez przewodniczącego stosownie do pilności sprawy. Opinie przyjmuje się większością
głosów ustanowioną w art. 148 ust. 2 Traktatu dla decyzji, które Rada podejmuje na wniosek
Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w komitecie są ważone w sposób
określony w przywołanym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.
Komisja przyjmuje środki, które stosuje się niezwłocznie. Jednakże, jeśli przyjęte środki nie
są zgodne z opinią komitetu, Komisja niezwłocznie powiadamia o nich Radę.
W takim przypadku Komisja może odroczyć, na okres jednego miesiąca, stosowanie
środków, które przyjęła w drodze decyzji.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w terminie
określonym w poprzednim akapicie.
5.
Ponadto Komisja może zasięgać opinii komitetu we wszelkich innych sprawach
dotyczących realizacji programu Tempus III, włącznie ze sprawozdaniem rocznym.
Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet
wydaje opinię w przedmiocie projektu, w razie potrzeby w drodze głosowania, w terminie
wyznaczonym przez przewodniczącego stosownie do pilności sprawy.
Opinię zapisuje się w protokole; ponadto każde Państwo Członkowskie ma prawo zażądać, by
jego stanowisko odnotowano w Protokole.
Komisja uwzględnia w najwyższym stopniu opinię, wydaną przez komitet. Komisja
informuje komitet o sposobie uwzględnienia jego opinii.
Artykuł 8
Współpraca z właściwymi organami
1.
Komisja współpracuje z organami poszczególnych uprawnionych krajów,
wyznaczonymi i utworzonymi w celu koordynowania stosunków i struktur niezbędnych dla
realizacji programu Tempus III, włącznie z rozdziałem środków finansowych przyznanych
przez uprawnione kraje.
2.
Ponadto w celu realizacji programu Tempus III Komisja ściśle współpracuje z
właściwymi krajowymi strukturami wyznaczonymi przez Państwa Członkowskie. Komisja
należycie uwzględnia, w miarę możliwości, dwustronne środki przyjęte w tym kontekście
przez Państwa Członkowskie.
Artykuł 9
Powiązania z innymi działaniami wspólnotowymi
Zgodnie z procedurą określoną w art. 7 ust. 3 niniejszej decyzji i odpowiednio procedurą
określoną w art. 9 rozporządzenia (EWG) nr 3906/89 oraz w art. 8 rozporządzenia (Euratom,
WE) nr 1279/96, Komisja zapewnia, w granicach wyznaczonych rocznymi decyzjami
budżetowymi, spójność i, w miarę potrzeby, komplementarność programu Tempus III i
innych wspólnotowych działań podjętych zarówno we Wspólnocie jak i w ramach pomocy
udzielanej uprawnionym krajom, w szczególności w zakresie działalności Europejskiej
Fundacji Szkoleniowej.
Artykuł 10
Koordynacja z działaniami podejmowanymi w państwach trzecich
1.
Komisja organizuje właściwą koordynację działań państw trzecich10 albo działań
uniwersytetów i sektora przedsiębiorstw w tych krajach, podejmowanych w tych samych
obszarach, co program Tempus III, włącznie, jeśli ma to zastosowanie, z uczestnictwem w
przedsięwzięciach programu Tempus III.
2.
Możliwe jest uczestnictwo w rozmaitych formach, w szczególności w jednej lub kilku z
wymienionych poniżej:
-
uczestnictwo w przedsięwzięciach w ramach programu Tempus III na zasadzie
współfinansowania,
-
wykorzystywanie możliwości dostępnych w ramach programu Tempus III do
ukierunkowania dwustronnie finansowanych działań w zakresie wymiany,
-
koordynacja programu Tempus III i krajowych inicjatyw o tych samych celach, ale
odrębnym finansowaniu i zarządzaniu,
-
wymiana informacji o wszelkich istotnych inicjatywach w tej dziedzinie.
Artykuł 11
Roczne sprawozdanie
Komisja składa roczne sprawozdanie z działania programu Tempus III Parlamentowi
Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Ekonomiczno - Społecznemu i Komitetowi Regionów.
Sprawozdanie przekazuje się także uprawnionym krajom do wiadomości.
Artykuł 12
10
Tymi krajami są członkowie Grupy 24, oprócz Państw Członkowskich Wspólnoty, Republiki Cypryjskiej i
Malty, oraz państwa stowarzyszone Europy Środkowej i Wschodniej, a uczestnictwo dotyczy przedsięwzięć
podejmowanych z państwami niestowarzyszonymi Europy Środkowej i Wschodniej uprawnionymi na
podstawie programu PHARE.
Sprawozdania z monitoringu i oceny
Zgodnie z procedurą określoną w art. 7 ust. 3, Komisja nadzoruje ustalenia dotyczące stałego
monitorowania i zewnętrznej oceny doświadczenia uzyskanego z programu Tempus III,
należycie uwzględniając szczególne cele określone w art. 5 i krajowe cele określone zgodnie
z art. 6.
Komisja przedstawi, do dnia 30 kwietnia 2004 r., tymczasowe sprawozdanie z ustaleń oceny,
wraz z ewentualnymi wnioskami o przedłużenie lub dostosowanie programu Tempus w
okresie rozpoczynającym się dnia 1 lipca 2006 r.
Komisja przedstawi sprawozdanie końcowe do dnia 30 czerwca 2009 r.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 kwietnia 1999 r.
W imieniu Rady
W. MÜLLER
Przewodniczący
ZAŁĄCZNIK
Wspólne europejskie przedsięwzięcia
1.
Wspólnota Europejska będzie wspierać wspólne europejskie przedsięwzięcia (WEP) o
okresie trwania nie dłuższym niż trzy lata.
W WEP będą uczestniczyć co najmniej: jeden uniwersytet uprawnionego kraju, jeden
uniwersytet Państwa Członkowskiego i partnerska placówka (uniwersytet, spółka lub
instytucja określona w art. 4) w innym Państwie Członkowskim.
2.
Wsparcia dla WEP można udzielić z przeznaczeniem na działalność zgodną z
konkretnymi potrzebami zainteresowanych placówek oraz zgodnie z ustanowionymi
priorytetami, w szczególności:
(i)
na wspólną działalność edukacyjną i kształcenie, w szczególności działalność
mającą na celu rozwijanie i aktualizację programu nauczania, podnoszenie
zdolności
uniwersytetu
do
zapewniania
ustawicznej
edukacji
i
przekwalifikowania, wprowadzanie krótkich, intensywnych kursów, oraz
rozwijanie systemów kształcenia otwartego i na odległość, włącznie z technologią
informatyczną i telekomunikacyjną;
(ii)
na środki służące reformie i rozwojowi szkolnictwa wyższego i jego potencjału, w
szczególności w drodze restrukturyzacji zarządzania wyższymi uczelniami i
systemami szkolnictwa wyższego, modernizacji istniejącej infrastruktury,
nabywania wyposażenia koniecznego dla realizacji WEP oraz, odpowiednio,
udzielania pomocy technicznej i finansowej właściwym organom;
(iii) na popieranie, za pośrednictwem WEP, współpracy między uniwersytetami,
przemysłem i instytucjami określonymi w art. 4;
(iv) na rozwijanie w ramach WEP wymiany pracowników dydaktycznych, kadry
administracyjnej uniwersytetów i studentów:
a)
będą przyznawane stypendia dla pracowników dydaktycznych /
administracyjnych uniwersytetów lub instruktorów w spółkach w Państwach
Członkowskich na realizację zleconych zadań oświatowych / szkoleniowych
przez okres do jednego roku w uprawnionych krajach i odwrotnie;
b)
będą przyznawane stypendia dla pracowników dydaktycznych /
administracyjnych uniwersytetów lub z uprawnionych krajów, na
przekwalifikowanie i podnoszenie kwalifikacji we Wspólnocie
Europejskiej;
c)
zapewnione zostaną się stypendia dla studentów, włącznie z osobami
odbywającymi podyplomowe studia doktoranckie, ukierunkowane zarówno
na studentów w uprawnionych krajach na studia we Wspólnocie
Europejskiej, jak i studentów z Wspólnoty Europejskiej na studia w
uprawnionych krajach. Stypendia przyznaje się zwykle na okres od trzech
miesięcy do jednego roku;
(v)
d)
zapewnione zostaną stypendia dla studentów uczestniczących w WEP, w
konkretnym celu wspierania wymiany z pierwszeństwem dla studentów
uczestniczących w takich przedsięwzięciach, w związku z którymi
macierzysty uniwersytet w pełni uznaje pod względem akademickim okres
studiów za granicą;
e)
wspierane będą praktyczne szkolenia bądź szkolenia w spółce trwające
przez okres od jednego miesiąca do jednego roku, nauczycieli, instruktorów,
studentów i absolwentów z uprawnionych krajów w okresie między
ukończeniem studiów a podjęciem pierwszej pracy, w celu umożliwienia im
odbycia praktycznego szkolenia w spółkach we Wspólnocie i odwrotnie;
działania zmierzające do zapewnienia powodzenia WEP, w którym uczestniczą
dwa lub więcej niż dwa uprawnione kraje.
Środki strukturalne i/lub uzupełniające
Finansowe wsparcie będzie udzielane dla niektórych strukturalnych i/lub uzupełniających
środków (w szczególności pomocy technicznej, seminariów, badań, publikacji, działalności
informacyjnej), w celu wspierania celów programu, w szczególności rozwoju i
restrukturyzacji systemów szkolnictwa wyższego w uprawnionych krajach. W ramach
środków strukturalnych uprawnionym krajom będzie udzielana pomoc finansowa służąca
wspieraniu ich działań w zakresie, między innymi:
-
rozwijania i wzmacniania zdolności wyższych uczelni na poziomie uniwersytetu lub
wydziału do strategicznego planowania i instytucjonalnego rozwoju,
-
tworzenia dla uniwersytetów planu rozwoju, jako pomocy w nawiązywaniu i rozwijaniu
przez nie stosunków międzynarodowych,
-
wspierania rozszerzania zasięgu trwałych
ukierunkowanych na cele programu Tempus,
-
opracowania krajowej strategii rozwoju konkretnych aspektów szkolnictwa wyższego w
danym uprawnionym kraju.
działań
w
zakresie
współpracy,
Indywidualne stypendia
Obok WEP i środków strukturalnych i/lub uzupełniających, Wspólnota Europejska będzie
wspierać przyznawanie indywidualnych stypendiów nauczycielom, instruktorom,
pracownikom administracyjnym uniwersytetów, wyższym urzędnikom ministerstw, planistom
oświaty i innym specjalistom z dziedziny szkolenia z uprawnionych krajów lub ze
Wspólnoty, z przeznaczeniem na wyjazdy mające na celu promocję jakości, rozwoju i
restrukturyzacji szkolnictwa wyższego i kształcenia w uprawnionych krajach.
Takie wyjazdy mogą dotyczyć, między innymi:
-
wprowadzania kursów i materiałów dydaktycznych,
-
rozwoju kadry, w szczególności przez dokształcanie i staże w spółkach,
-
zleceń w zakresie nauczania i szkolenia,
-
działalności wspierającej rozwój szkolnictwa wyższego,
-
uczestnictwa w działalności europejskich stowarzyszeń, w szczególności związków
uniwersytetów.
Działania wspierające
1.
Komisja otrzyma niezbędną pomoc techniczną jako bazę dla prowadzenia działania
podjętego na mocy niniejszej decyzji, oraz dla monitorowania realizacji programu.
2.
Zapewnione zostanie wsparcie dla odpowiedniej zewnętrznej oceny programu Tempus
III. Ponadto zapewnione zostanie wsparcie dla upowszechniania, w odniesieniu do
WEP, środków strukturalnych i uzupełniających i wyjazdów indywidualnych oraz
upowszechniania pozytywnych wyników szczególnych projektów, podjętych na
poprzednich etapach programu Tempus.