Mechanika kwantowa (teoria kwantów) Opisuje obiekty o bardzo małych masach i rozmiarach - np. atom, cząstki elementarne itp. Dla zjawisk zachodzących w mikroświecie konieczne jest stosowanie mechaniki kwantowej, gdyż mechanika klasyczna nie daje poprawnego opisu tych zjawisk. Wraz ze Szczególną teorią względności mechanika kwantowa jest podstawą opisu wszelkich zjawisk fizycznych. Mechanika kwantowa została stworzona niezależnie przez Wernera Heisenberga i Erwina Schrödingera w 1925 r. Została szybko rozwinięta dzięki pracom Maxa Borna i Paula Diraca. Zjawiska opisywane przez mechanikę kwantową • • • • • dyfrakcja i interferencja światła i strumieni cząstek (podstawa optyki kwantowej); szczegóły atomowej budowy materii, zwłaszcza struktury elektronowej pierwiastków (podstawa chemii kwantowej, fizyki ciała stałego); zjawiska rozpraszania i zderzeń w skali atomowej (podstawa fizyki jądrowej, fizyki cząstek elementarnych); mikroskopowego opisu zjawisk transportu (przewodnictwo prądu w metalach i półprzewodnikach); zjawisk kolektywnych w skali makroskopowej (nadciekłość, nadprzewodnictwo, kondensacja); W roku 1927 Heisenberg podał zasadę nieoznaczoności, Davisson i Germer doświadczalnie potwierdzili falową naturę cząstek (elektronów), a Born dokonał interpretacji funkcji falowej Schrodingera, podając "teorię kwantów Postulat pierwszy o stanie układu kwantowego Pierwszy postulat mechaniki kwantowej mówi nam, że w rzeczywistości niemożliwe jest dokonanie dokładnego pomiaru jakiejkolwiek wielkości fizycznej. Pomiar każdej bowiem wielkości obarczony będzie błędem. Tym samym to co zobaczymy i to co zmierzymy, nie będzie już rzeczywistym obrazem dowolnego przedmiotu. Postulat drugi o reprezentacji zmiennych dynamicznych Każdy pomiar dowolnej wielkości fizycznej wywiera trwały wpływ na cały mierzony układ fizyczny. Jeśli na przykład zechcemy zmierzyć wartość pędu dla przelatującego samolotu, musimy być świadomi, że nie tylko tym samym wpłyniemy na wynik pomiaru lecz również zakłócimy dalszy ruch samolotu, który już nie poleci po pierwotnym. Gdyby masa samolotu była porównywalna z masą elektronu, lub gdyby stała Plancka była kilka rzędów wielkości większa, to wpływ na dalszy ruch byłby znaczący. Postulat trzeci o ewolucji w czasie stanu układu Postulat trzeci mówi nam, że średnia wartość dowolnej wielkości fizycznej związanej z układem w chwili t powinna być równa średniej arytmetycznej wszystkich takich hipotetycznych pomiarów Postulat czwarty o interpretacji wyników pomiaru Stwierdza on mianowicie, że z wyjątkiem szczególnych przypadków nie możemy przewidzieć wyniku pojedynczego pomiaru, a jedynie wartość średnią wielu pomiarów. Bardziej zaawansowane rozważania związane z Postulatem IV prowadzą np. do wniosku, że nie istnieje żadna metoda postępowania czy rozumowania, która pozwoliłaby przewidzieć, w jakiej chwili i w jakim kierunku atom będący w stanie wzbudzonym wypromieniuje foton [zob. kwant]. Wynika stąd, że mechanika kwantowa nie jest teorią deterministyczną. Podstawowe własności ruchu kwantowego: • dla dowolnej cząstki nie można określić trajektorii --a więc położenia i pędu w każdej chwili czasu, • zamiast trajektorii możemy jedynie określić funkcję falową, • można określić prawdopodobieństwo znalezienia cząstki w danym miejscu