Ćwiczenie 11 STS 2015/16 Tłumienie małych kołysań za pomocą stabilizatora systemowego PSS Cel ćwiczenia Celem ćwiczenie jest sprawdzenie umiejętności doboru systemowego w celu wytłumienia małych kołysań wirnika generatora. parametrów stabilizatora Opis ćwiczenia Podstawy teoretyczne podane są na przykładzie podanym poniżej. Przebieg ćwiczenia 1. Przygotować dane do niezbędne do wywołania funkcji programu mkpss(). 2. Zbadać stabilność lokalną przykładowego systemu po włączeniu stabilizatora PSS. 3. Dobrać parametry stabilizatora PSS, aby wszystkie współczynniki tłumienia były większe od 0.3. Sprawozdanie Sprawozdanie powinno zawierać zestawione tabelarycznie wyniki doboru parametrów stabilizatora zapewniające wymagany poziom tłumienia oscylacji wirnika generatora. Badany układ : generator – system sztywny Małe kołysania wirnika mogą być zlikwidowane przez dodanie do układu stabilizatora systemowego, doprowadzającego do regulatora wzbudzenia dodatkowy sygnał pochodzący od zmian prędkości kątowej wirnika generatora. Niech układ regulacji wzbudzenia reaguje na sygnał pochodzący od przyrostu prędkości wirnika, wówczas możemy zapisać dla małych odchyleń następującą zależność dla przyrostu mocy generatora Pe pu K 1 D E gdzie DE - współczynnik tłumienia zależny od rodzaju regulacji wzbudzenia, Wobec tego równanie ruchu wirnika przyjmie postać Tm / s ( D E D) / s K 1 gdzie D - współczynnik tłumienia od obwodów tłumiących generatora synchronicznego. Normalizując powyższe równanie przez podstawienie m K 1 s / Tm m ( DE D) /( 2s Tm ) otrzymujemy równanie ruchu wirnika w postaci wygodnej do dalszej analizy 2 m m m2 0 Jest to równanie różniczkowe liniowe jednorodne rzędu drugiego. Przyjmując za zmienne stanu x1 , x 2 otrzymujemy następujące równanie stanu x 1 0 2 x 2 m x 1 2 m m x 2 1 Równanie charakterystyczne macierzy stanu ma postać 2 2 m m m2 0 co oznacza istnienie dwóch zespolonych sprzężonych wartości własnych 1 m m j m 1 m2 2 m m j m 1 m2 gdzie: m - współczynnik tłumienia małych kołysań, m - pulsacja kołysań nietłumionych, dla m = 0. Jeżeli znane są wartości własne dla i-tej zmiennej stanu, to łatwo można wyznaczyć częstotliwość kołysań swobodnych i współczynnik tłumienia. Kolejno mamy i a i jb i mi mi j mi 1 i2 - zespolona wartość własna, mi a i2 b i2 - częstotliwość kołysań nietłumionych, i ai - współczynnik tłumienia. mi Częstotliwość kołysań tłumionych jest równa części urojonej wartości własnej i wynosi di mi 1 i2 W przypadku współczynnika tłumienia m 1 obie wartości własne są rzeczywiste i człon oscylacyjny staje członem inercyjnym drugiego rzędu - małe kołysania zanikają. Oznacza to, że małe kołysania mogą być tłumione, jeśli do układu regulacji wzbudzenia wprowadzi się sprzężenie zwrotne względem przyrostu prędkości kątowej wirnika . Podczas małych kołysań prąd indukowany w uzwojeniach tłumiących jest pomijalnie mały, dlatego w badaniach można pominąć obwody tłumiące generatora, czyli D = 0. Układ generator - system sztywny może być w takim przypadku opisany zlinearyzowanymi równaniami różniczkowymi. (t) 4>1 1 2 3 4 t s 5 1=0 2<1 3<0 Rys. 11.1. Zależność kołysań wirnika od współczynnika tłumienia. Na rys. 11.2 pokazano schemat ideowy i zastępczy układu: generator – system, będącego przedmiotem badań laboratoryjnych. a) U R +jX Us SL b) Xg E U y g yL s US Rys. 11.2. Schemat ideowy – a) i zastępczy – b) układu: generator – system, do badania stabilności lokalnej z uwzględnieniem regulacji napięcia i stabilizatora PSS. Dane układu w jednostkach względnych zostały odniesione do mocy znamionowej generatora SNG = 100 MVA i napięcia znamionowego generatora UNG = 10 kV: US = 1 - napięcie systemu zewnętrznego SEE, R = 0.05, X = 0.5 - rezystancja i reaktancja podłużna gałęzi łączącej generator z SEE (y na rys. 11.2), U = 1 - zadane napięcie na szynach generatora, P = 0.673 - moc czynna wytwarzana przez generator, SL = PL + jQL = 0.5 + j0.1 - moc odbioru przyłączonego do zacisków generatora, Xd = 1 Xq = 0.5 X’d = 0.25 Tm = 12 s – stała czasowa mechaniczna, T’do = 10 s – stała czasowa przejściowa , KA = 50 TA = 0.05 s – parametry regulatora napięcia i wzbudzenia W analizie stabilności należy przyjąć następujące uproszczenia E 'd 0 Układ równań różniczkowych bez stabilizatora systemowego Stan przejściowy generatora synchronicznego połączonego ze sztywnym systemem opisany jest następującym układem 4 równań różniczkowych s K1 / M K 2 / M E'q ' K / T ' 1 /(T ' K )E' 1 / T ' E E q 4 do do 3 q do f ' K K / T K K / T E 1 / T E K / T U E f A 5 A A 6 A q A f A A o gdzie K1=Eqp*Iqd+dXp*id*Iqd + dXp*iq*Idd K2=iq + Eqp*aqq + dXp*id*aqq + dXp*iq*adq K3=1/(1-adq*dXd) K4=-dXd*Idd K5=Uq*xdp*Idd - Ud*xqp*Iqd K6=Uq*(1+adq*xdp)-Ud*aqq*xqp Współczynniki uwzględniają wzbudzenie generatora Macierz stanu bez stabilizatora systemowego Na podstawie układu równań różniczkowych można utworzyć macierz stanu 0 K /M 1 A K 4 / Tdo' K A K 5 / TA s 0 0 K2 / M 0 1 /( K 3 Tdo' ) 0 K A K 6 / TA 0 1 / Tdo' 1 / TA 0 Schemat blokowy odpowiadający układowi równań różniczkowych pokazano na rys. 11.3. Wartości parametrów układu niezbędnych do utworzenia macierzy stanu są następujące: Tm=12; M=Tm; K1= 1570; K2= 1.0729; K3= 0.4844; K4= 0.9246; K5=-0.1582; K6= 0.6480; Tdo=10; KA=50; TA=0.05; Pe K1 - PT 1/(sM ) K2 Eq’ s /s K4 - K3 1+sT’doK3 K5 Ef KA 1+sTA Uo K6 Rys. 11.3. Schemat blokowy do analizy stabilności lokalnej układu przesyłowego: generator – system. Ze względu na korekcję układu regulacji wyróżnia się wśród zmiennych, zmienne sterowań. Układ równań różniczkowych po linearyzacji ma w tym przypadku postać następującą x Ax BU o gdzie: x [, ,E 'q ,E 'd ,E f ]T - wektor zmiennych stanu, u = [Uo] - wektor sterowań, 0 K /M 1 A K 4 / Tdo' K A K 5 / TA 0 0 B 0 K A / TA s 0 0 K2 / M 0 1 /( K 3 Tdo' ) 0 K A K 6 / TA 0 - macierz stanu, 1 / Tdo' 1 / TA - macierz sterowań 0 Zadaniem stabilizatora systemowego PSS /Power System Stabilizer/ jest doprowadzenie na wejściu regulatora napięcia dodatkowego sygnału Uo reagującego na przyrost prędkości kątowej wirnika U o sT K k (1 sT1 ) 1 sT 1 sT2 Stabilizator systemowy powinien uaktywniać się wtedy, kiedy rozpoczynają się małe kołysania wirnika, a przestać działać, gdy małe kołysania miną. Zapewnia to człon różniczkujący sT GL 1 sT Ponieważ człon GL nie powinien oddziaływać na wzmocnienie i zmianę fazy w trakcie występowania małych kołysań, dlatego T wybiera się bardzo duże, tzn. takie, aby sT było dużo większe niż jeden, np. T=10s i w rezultacie mamy G L s j 1 m Schemat blokowy stabilizatora systemowego pokazano na rys. 11.3. sT 1+sT x5 Kk (1+sT1 ) 1+sT2 Uo Rys. 11.3. Schemat blokowy stabilizatora systemowego Transmitancja operatorowa szeregowo połączonych członów korekcyjnych wynosi sT K k (1 sT1 ) Gk 1 sT 1 sT2 Dobór stałych czasowych członów korekcyjnych przeprowadza się w oparciu o analizę charakterystyki fazowej transmitancji widmowej Transmitancja między Uo i przyrostem sem przejściowej generatora E’q z uwzględnieniem sprzężenia zwrotnego poprzez K6 , patrz rys. 11.2, ma następująca postać KAK3 GE (1 sTA )(1 sTdo' K 3 ) K A K 3 K 6 stąd faza transmitancji wynosi faza GE = kąt GE(s=jm) Po wprowadzeniu członu korekcyjnego powinno być kąt Gk + kąt GE = 0, przy czym kąt GE < 0 co daje warunek T1 > T2 Współczynnik wzmocnienia członów korekcyjnych może być oszacowany ze wzoru Kk 2 m m M K 2 G k ( j m ) G E ( j m ) gdzie m – pożądany współczynnik tłumienia małych kołysań wirnika, zwykle z przedziału (0.3 1). Po włączeniu stabilizatora mamy nową macierz stanu 0 K /M 1 K 4 / Tdo' A k K A K 5 / TA K1 / M K KT k 1 1 T2 M s 0 0 K2 / M 0 0 1 /( K 3 T ) 1 / Tdo' 0 K A K 6 / TA 1 / TA 0 K2 / M K K T k 2 1 T2 M 0 0 ' do 0 0 0 0 0 0 0 K A / TA 1/ T 0 Kk T 1 (1 1 ) T2 T T2 0 0 Analiza wartości własnych układu regulacji bez stabilizatora i po włączeniu stabilizatora pozwala ocenić wpływ stabilizatora systemowego PSS na tłumienie małych kołysań. W przypadku przykładowego systemu szczegółowa analiza wskazuje, że człon korekcyjny może mieć następujące parametry: T = 3 s, T1 = 0.7 s, T2 = 0.1 s, Kk = 7 Obliczenia należy wykonać w Matlabie za pomocą programu sapss() dla własnych danych indywidualnych. Poniżej podano przebieg przykładowych obliczeń. . WYZNACZANIE parametrow K1,..,K6 dla badania malych kolysan dla modelu 4-rzedu Dane do obliczen: Us= 1.000, U= 0.996, P= 0.673, Q= 0.090, PL= 0.500, QL= 0.100, Rgal= 0.050, Xgal= 0.500 xd= 1.00, xdp= 0.25, xq= 0.50, xqp= 0.25, Tdo= 10 s, Tm=12.00 s Kolysnia nietlumione: delta= 22.85 st, Eqp= 1.0249, Xes= 0.7688, K1= 1.2207, wm= 5.5296, fm= 0.88 Hz Parametry K1,..., K6 K1= 1.2207, K2= 0.9186, K3= 0.4873 K4= 0.9044, K5= -0.1957, K6= 0.6409 Nietlumione kolysnia wirnika generatora Tm = 12.00 s, K1 = 1.2207 wm = 5.65 rad/s, fm = 0.90 Hz Nietlumione kolysania z uwzglednieniem uproszczonego opisu regulacji napiecia i wzbudzenia K2 = 0.9186, K3 = 0.4873, K4 = 0.9044, K5 = -0.1957, K6 = 0.6409 Tdo = 10.00 s, KA = 50.00, TA = 0.05 s Wartosci wlasne macierzy stanu A i wspolczynniki tlumienia kolysan wirnika generatora nr 1 2 3 4 real(lambda) -15.7794 0.2809 0.2809 -4.9876 imag(lambda) 0.0000 5.7465 -5.7465 0.0000 Wsp. tlumienia psi 1.0000 -0.0488 *** Uklad jest niestabilny lokalnie! -0.0488 *** Uklad jest niestabilny lokalnie! 1.0000 Do ukladu regulacji dolaczono stabilizator systemowy PSS Parametry czlonu korekcyjnego T = 3.00 s, T1 = 0.70 s, T2 = 0.10 s, Kk = 7.00 Wartosci wlasne macierzy stanu A i wspolczynniki tlumienia kolysan wirnika generatora nr 1 2 3 4 5 6 real(lambda) -18.5015 -0.5052 -0.5052 -5.3457 -5.3457 -0.3353 imag(lambda) 0.0000 6.0703 -6.0703 3.0246 -3.0246 0.0000 Wsp. tlumienia psi 1.0000 0.0829 0.0829 0.8703 0.8703 1.0000 Dodanie stabilizatora systemowego PSS przywróciło stabilność układowi: generator – system sztywny.