Opracowanie prezentacji: Małgorzata Łapa, Magdalena Łapa Dbając o stworzenie dobrych warunków rozwojowych dla naszych uczniów staramy się systematycznie zagospodarowywać teren wokół szkoły. Stworzyliśmy piękny ogród z wieloma gatunkami roślin ozdobnych. Front szkoły ozdabiają okazałe cyprysy, jałowce, róże oraz inne gatunki tj. tawuła japońska czy rozchodnik okazały. Jeżeli wybierzesz się na spacer po naszym ogrodzie z pewnością zauroczy cię wiele pięknych okazów roślin m.in. pigwowiec japoński, czereśnia ptasia oraz sosna czarna. Nie przejdzie się również obojętnie obok starannie przygotowanego skalniaka kuszącego bogactwem gatunków. Zapraszamy do zapoznania się z krótką charakterystyką wszystkich gatunków roślin rosnących wokół naszej szkoły. Kocanki piaskowe (Helichrysum arenarium (L.) Moench) – gatunek byliny należący do rodziny astrowatych. W Polsce jest dość pospolity. Roślina wyrastająca do 10–30 centymetrów, nie tyle zielona co popielatoszara, wełnistofilcowata, gdyż cała roślina jest pokryta srebrzystymi włoskami. Pod ziemią posiada kłącze. Występuje pospolicie na glebach piaszczystych i suchych, na ugorach, nieużytkach wydmach, brzegach lasów, skarpach, przydrożach. Pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa L.) gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych. Występuje w zachodniej i północnej Europie, północnej Azji oraz w Ameryce Północnej. W Polsce uprawiany jako roślina ozdobna. Jest wytrzymały na mrozy, suszę i zanieczyszczenia powietrza. Rośnie powoli i jest długowieczny. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii) - Pęcherznica kalinolistna uprawiany jako roślina ozdobna. Swoją popularność zawdzięcza faktowi długotrwałego kwitnienia, ładnemu, zwartemu pokrojowi oraz łatwości uprawy. Uprawa: wymaga słonecznego stanowiska. Rozmnaża się go z sadzonek. Nie jest wymagający co do gleby, ale najlepiej rośnie na glebach lekkich piaszczystych lub piaszczysto-gliniastych. Jest bardzo odporny na mróz i nie ma specjalnych wymagań co do gleby - rośnie prawie na każdej glebie. Doskonale nadaje się także na żywopłoty . (Physocarpus opulifolius) – gatunek rośliny należący do rodziny rożowatych (Rosaceae). Jest w Polsce uprawiany jako roślina ozdobna. Jest uprawiana stosunkowo od niedawna. Rzadko uprawia się formę typową, częściej jej odmiany ozdobne, charakteryzujące się kolorowymi, ozdobnymi liśćmi Ze względu na swoje małe wymagania co do gleby nadaje się również do obsadzania nieużytków. Daglezja zielona (Pseudotsuga menziesii Carriere) - Dereń biały (Cornus alba L.) w ogrodach dobrze czuje się we wszystkich rejonach Polski. Dobrze rośnie na prawie każdej glebie. Jest krzewem o niewielkich wymaganiach, najlepiej rośnie jednak na glebach wilgotnych i mokrych. Całkowicie odporny na mrozy. Dobrze znosi ocienienie, chociaż najlepiej rośnie w miejscach nasłonecznionych. Drzewo iglaste, zimozielone, dorasta do 50 m, o dość smukłej i prostej koronie. Gatunek sadzony w ogrodach i parkach, również uprawiany jako drzewo leśne. Jest odporne na suszę. Igły miękkie i giętkie, zwykle wąskie, średnio lub ciemnozielone, zwykle matowe. Przy rozcieraniu igły wydzielają przyjemny zapach pomarańczy. Słabo rośnie na glebach suchych, piaszczystych, ubogich i podmokłych. Jednakże odporna na suszę, podczas surowych zim brunatnieją przemarzające igły i opadają. Mało wytrzymała na zanieczyszczenia. Żywotnik zachodni Świerk kłujący (Thuja occidentalis L.) – (Picea pungens) - gatunek z rodziny cyprysowatych. Preferuje podmokłe gleby wapienne, najlepiej rośnie w klimacie chłodnym i wilgotnym. Tworzy lasy jednogatunkowe lub mieszane .Wytrzymały na niskie temperatury i odporny nawet na duże zanieczyszczenia powietrza Dobrze znosi przycinanie i może być stosowany do formowania zimozielonych żywopłotów. Drzewo o koronie bardzo regularnej, ale zmiennej w kształcie, często u starszych drzew szerokosłupowej. Gałęzie sztywne, osadzone na pniu pod kątem prostym. Kora na pniu szarobrązowa, dość gruba i głęboko spękana. Pączki stożkowate, bez żywicy, pokryte odwijającymi się łuskami. Igły sztywne, ostre, kłujące, długości 23 cm. Pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica (Thunb.) Lindl. ex Spach.) Niski, szeroko rozłożysty, ciernisty krzew, wysokości do 1 m. Kwitnie w marcu do kwietnia. Kwiaty duże, średnicy do 3 cm, ceglastoczerwone. Wspaniały krzew na niskie żywopłoty, zbocza, do nasadzeń grupowych, ale także do sadzenia pojedynczo. Krzew o niezbyt dużych wymaganiach, znosi pełne nasłonecznienie oraz półcień Cyprysik Lawsona ‘Columnaris’ (Chamaecyparis lawsoniana ‘Columnaris’) Krzew iglasty o kolumnowym pokroju. Małe wymagania glebowe i wilgotnościowe, najlepsze dla niego są tereny nad morzem i w rejonach podgórskich. Polecany do nasadzeń pojedynczych, uważany za jedną z lepszych odmian żywopłotowych. Najlepiej rośnie na glebie próchniczej, wilgotnej, gliniasto-piaszczystej o odczynie kwaśnym do zasadowego na stanowiskach słonecznych lub lekko ocienionych. Jest wrażliwy na mróz oraz na suche warunki środowiska. Jałowiec sabiński (Juniperus sabina L.) –gatunek krzewu iglastego należący do rodziny cyprysowatych.. Często uprawiany jako roślina ozdobna. Płożący się nisko po ziemi, silnie rozgałęziony na boki krzew. Charakterystyczny dla jałowca sabina jest silny i nieprzyjemny zapach spowodowany obecnością sabinolu . Jest bardzo wytrzymały na niekorzystne warunki środowiska. Jałowiec pospolity (Juniperus communis L.) Jest to krzew (rzadziej drzewo) z rodziny cyprysowatych), dwupienny, wiecznie zielony, wysokości około 3 m. Jałowiec pospolity rośnie na suchych zboczach i w widnych lasach sosnowych, na glebach nieurodzajnych, skalistych, od niżu do gór. Rozprzestrzeniony jest na całej półkuli północnej. Karagana syberyjska (Caragana arborescens Lam.) zwana też akacją syberyjską, akacją żółtą lub grochodrzewem syberyjskim.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Pochodzi ze wschodniej Azji. W Europie i w Polsce uprawiany Rośnie nawet na najbardziej jałowych gruntach. Bardzo dobrze znosi przycinanie. Sosna wejmutka (Pinus strobus L.) zwana jest też sosną amerykańską– gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna wejmutka występuje na północnych i wschodnich obszarach Ameryki Północnej (Kanada, USA). W Polsce uprawiana, spotykana w lasach i parkach. Drzewo jednopienne. Kwitnie od maja do czerwca. Najchętniej rośnie na glebach wapiennych. Wraz z innymi drzewami iglastymi i liściastymi tworzy lasy mieszane. Wykazuje średnią tolerancję na zacienienie Tawuła japońska, (Spiraea japonica L.) Gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych. Pochodzi z Azji, z obszaru Chin, Japonii i Korei. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna. Oprócz odmian pochodzących od typowej formy tego gatunku w uprawie znajdują się także mieszańce tawuły oznaczane jako Spriraea hybr. Wymaga stanowiska słonecznego i dobrze nawożonej gleby. Jałowiec rozesłany ‘Nana’ (Juniperus procumbens L. ‘Nana’) niski krzew o ścielących się gałęziach, wolno rosnący. Igły szaro-niebieskie, ostro zakończone. Wymaga glebowe i wilgotnościowe małe . Lubi stanowiska słoneczne i półcieniste. Dobrze prezentuje się w ogrodach skalnych i przy oczkach wodnych. Jałowiec chiński (Juniperus chinensis L.) Bardzo oryginalna roślina ze względu na nieregularnie porozrzucane na całym krzewie kremowobiałe pędy. W budowie przyjmuje pokrój piramidalny. Rośnie średnio szybko, może osiągnąć 2-2,5 m wysokości. Wytrzymałość na niskie temperatury. Pokrój nieregularny, stożkowaty. Kolor niebieskoszary, w zimie stalowoniebieski. Żywotnik zachodni ‘Brabant’ (Thuja occidentalis L. ‘Brabant’)Krzew o zwartym, kolumnowym pokroju i dość silnym wzroście. W okresie zimowym lekko brunatnieje, doskonały do zastosowania jako żywopłot. Wymaga stanowiska zarówno zacienione jak i słoneczne, gleby lekko kwaśne, odporny na niskie temperatury i mało wrażliwy na suszę. Migdałowiec trójklapowy (Prunus triloba Lindl.) Pięknie kwitnący, szeroko rozrastający się krzew z wyprostowanymi pędami. Dorasta do 2 m wys. i szer. Może być szczepiony na pniu, wówczas wysokość zależy od wysokości szczepienia. Liście ciemnozielone. Preferuje stanowisko słoneczne, miejsce osłonięte. Toleruje wszystkie uprawne gleby ogrodowe. Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata L.) - Perukowiec podolski Jest to płożący, płaski i szeroko rozłożysty krzew o srebrzystoniebieskim zabarwieniu igieł należący do rodziny cyprysowatych. Rośnie dość szybko. Dorosłe egzemplarze osiągają wysokość 50 cm i mają średnicę 1,5-2,0 m. Sadzony w większych grupach tworzy efektowny, niebieski dywan. Niewybredny w stosunku do podłoża, łatwo przystosowuje się do różnorakich typów gleb. Najlepiej rosną na stanowiskach ciepłych, nasłonecznionych. Doskonale sprawdzają się na zboczach, jako wzmocnienie skarp i brzegów zbiorników wodnych. (Cotinus coggygria Scop.) To drzewko szeroko rozgałęzione, wysokości 3-5 m, częściej w formie krzewiastej. Pędy nagie, zawierające sok o ostrym zapachu. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Perukowiec rośnie w rejonach o suchym, gorącym, kontynentalnym klimacie, zawsze na glebach wapiennych. Krzew uprawiany w Europie już od XVII w. Rozchodnik okazały (Sedum spectabile L.) Bylina zimująca w gruncie. Wyrasta do 40-60 cm a jej pędy nie są płożące lecz stojące. Największą ozdobą są kwiaty. Roślina tworzy na szczytach pędów wielkie, płaskie baldachy kwiatów najczęściej koloru brudno różowego. Pędy rozchodnika okazałego są grube, mięsiste i proste a liście duże, jasnozielone z niebieskawym nalotem. Kwitnie na przełomie sierpnia - września a czasem nawet do pierwszej połowy października. Roślina ta jest bardzo łatwa w uprawie, bez specjalnych wymagań. Mrozoodporna i dobrze znosi suszę oraz zanieczyszczenie środowiska. Najlepsza jest gleba przeciętnie żyzna i średnio wilgotna ale może też rosnąć w glebie piaszczystej i suchej. Lubi miejsca słoneczne ale dobrze znosi też półcień. Żywotnik zachodni 'Globosa' (Thuja occidentalis L. ‘Globosa’) Jest to niewysoka odmiana, rosnąca dość gęsto, tworząca formę kulistą. Tworzy wiele pędów. Odmiana polecana do średnich ogrodów, kompozycji z roślin iglastych, niewysokich żywopłotów i ogrodów japońskich. Dobrze znosi niskie temperatury i zanieczyszczenia powietrza. Roślina trująca. Jarząb pospolity, Jarzębina (Sorbus aucuparia L.) Najczęściej używana się nazwa tego drzewa to jarzębina czerwona. Należy ono do rodziny różowatych. Sadzone w parkach, ogrodach, wzdłuż dróg. Rośnie także jako samosiejka w lasach, zaroślach i na zrębach lasów. Jego liście są złożone z pojedynczych listków od 9-15. Kwiaty drobne, białokremowe, silnie pachnące. Owoce czerwone dojrzewają w sierpniu i wrześniu. Utrzymują się one na drzewie jeszcze długo po opadnięciu liści stanowiąc pokarm dla ptaków. Smak owoców jest cierpki, gorzkawy. Czereśnia ptasia (Prunus avium L.) Gatunek rośliny należący do rodziny różowatych. Drzewo to wyrasta do wysokości do 10-20 m. Kora gładka, łuszcząca się okrężnie cienkimi pasami. Liście stosunkowo duże, długości 8 - 15 cm, kwiaty białe. Czereśnie wymagają gleb przepuszczalnych, żyznych, o stosunkowo wysokiej zawartości wapnia. Drzewo zaczyna owocować w 4-5 roku po posadzeniu małymi, kulistymi owocami. Kasztanowiec zwyczajny, biały (Aesculus hippocastanum L.) Kasztanowiec zwyczajny to szybkorosnące drzewo, osiągające wysokość do ok. 30 m należące do rodziny mydleńcowatych. Liście naprzeciwległe, dłoniastopierzaste 5-7 listkowe, ogonek osiągąjacy długość do 20 cm zgrubiały u nasady. Kwiaty białe z żółtoczerwonymi plamami, zebrane w duże, prosto wzniesione kwiatostany, długości 20-30cm. Kwitnie w maju i czerwcu. Drzewo bardzo popularne. Ma duże wymagania glebowe, ale niewielkie cieplne i świetlne.