mammalia

KONWENCJA
O OCHRONIE WĘDROWNYCH GATUNKÓW DZIKICH ZWIERZĄT
UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,
UZNAJĄC, że występujące w niezliczonych formach dzikie zwierzęta stanowią
niezastąpiony element środowiska naturalnego ziemi, który musi być chroniony dla dobra
ludzkości;
ŚWIADOME FAKTU, że każde pokolenie ludzkości dysponuje zasobami ziemi dla
przyszłych pokoleń i ma obowiązek ochrony tego dziedzictwa oraz wykorzystania go w
rozsądny sposób;
PRZEŚWIADCZONE o ciągle rosnącym znaczeniu dzikich zwierząt z punktu widzenia
środowiskowego,
ekologicznego,
genetycznego,
naukowego,
estetycznego,
wypoczynkowego, kulturowego, edukacyjnego, społecznego i ekonomicznego;
W TROSCE głównie o te gatunki dzikich zwierząt, które wędrują przez lub poza granicami
jurysdykcji państwowej;
UZNAJĄC, że państwa roztaczają i powinny roztaczać opiekę nad wędrownymi gatunkami
dzikich zwierząt, które żyją w granicach ich jurysdykcji państwowej lub te granice
przekraczają;
PRZEKONANE, że ochrona i efektywne gospodarowanie gatunkami wędrownymi dzikich
zwierząt wymaga wspólnych działań wszystkich państw, których jurysdykcja obejmuje
terytoria, na których gatunki te przebywają w jakimkolwiek okresie swego cyklu życiowego;
PRZYPOMINAJĄC zalecenie 32 Planu Działania przyjętego przez Konferencję Narodów
Zjednoczonych na temat Środowiska Człowieka (Sztokholm, 1972), z zadowoleniem
odnotowanego podczas dwudziestej siódmej Sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów
Zjednoczonych,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:
Artykuł I
Interpretacja
1.
Do celów niniejszej Konwencji:
a)
„gatunek wędrowny” oznacza całą populację lub jakąkolwiek geograficznie odrębną
część populacji dowolnego gatunku lub niższej kategorii taksonomicznej dzikich
zwierząt, którego znaczna część osobników w sposób cykliczny i możliwy do
przewidzenia przekracza jedną lub kilka granic jurysdykcji państwowej;
b)
„status ochronny gatunków wędrownych” oznacza sumę czynników oddziaływujących
na gatunki wędrowne, które w dłuższym okresie mogą wpłynąć na ich
rozprzestrzenienie i liczebność;
c)
„status ochronny” uznaje się za „odpowiedni” gdy:
1.
dane o dynamice populacji wskazują, że gatunek wędrowny pozostaje w dłuższym
okresie czasu żywotnym komponentem ich ekosystemu;
2.
zasięg występowania gatunku wędrownego aktualnie nie zmniejsza się, ani też nie
będzie się zmniejszać w dłuższym okresie czasu;
3.
istnieje obecnie i w przewidywalnej przyszłości będzie istnieć siedlisko
wystarczające dla zachowania populacji gatunku wędrownego w dłuższym
okresie; oraz
4.
występowanie i liczebność gatunku wędrownego osiąga swój historyczny zasięg i
poziom w zakresie zgodnym z potencjalnie odpowiadającymi mu istniejącymi
ekosystemami oraz z racjonalnym gospodarowaniem dziką przyrodą;
d)
„status ochronny” uznaje się za „nieodpowiedni”, jeżeli którykolwiek z warunków
wymienionych w literze c) nie jest spełniony;
e)
„zagrożony” w odniesieniu do danego gatunku wędrownego oznacza, że gatunek ten
zagrożony jest wymarciem na całym terytorium swojego występowania lub na znacznej
jego części;
f)
„terytorium występowania” oznacza wszystkie obszary lądowe i wodne, które gatunek
wędrowny zamieszkuje, występuje czasowo, które przekracza lub, nad którymi
przelatuje w dowolnym czasie na szlaku swojej normalnej wędrówki;
g)
„siedlisko” oznacza jakikolwiek obszar na terytorium występowania gatunku
wędrownego charakteryzujący się odpowiednimi dla tego gatunku warunkami życia;
h)
„państwo terytorium występowania” w odniesieniu do danego gatunku wędrownego
oznacza każde państwo (lub stosownie każdą inną Stronę, określoną w literze k)
niniejszego artykułu) sprawujące jurysdykcję nad którąkolwiek częścią terytorium
występowania tego gatunku wędrownego, bądź państwo, którego statki pływające pod
jego banderą są zaangażowane w pozyskiwanie tego gatunku wędrownego poza
granicami jurysdykcji państwowej;
i)
„pozyskiwanie” oznacza pozyskiwanie, polowanie, poławianie, łapanie, nękanie,
umyślne zabijanie lub usiłowanie takich działań;
j)
„Porozumienie” oznacza porozumienie międzynarodowe dotyczące ochrony jednego
lub więcej gatunków wędrownych, zgodnie z postanowieniami zawartymi w artykułach
IV i V niniejszej Konwencji; oraz
k)
„Strona” oznacza państwo lub jakąkolwiek regionalną organizację integracji
gospodarczej utworzoną przez suwerenne państwa, posiadającą uprawnienia do
negocjowania, zawierania i stosowania porozumień międzynarodowych w sprawach
objętych niniejszą Konwencją, dla której niniejsza Konwencja weszła w życie.
2.
W sprawach należących do ich kompetencji, regionalne organizacje integracji
gospodarczej będące Stronami niniejszej Konwencji, we własnym imieniu czynią użytek z
praw i wypełniają obowiązki, które niniejsza Konwencja nakłada na państwa będące ich
członkami. W takich przypadkach państwa będące członkami tych organizacji nie są
uprawnione do samodzielnego korzystania z tych praw.
3.
W przypadkach, w których niniejsza Konwencja przewiduje podejmowanie decyzji
większością dwóch trzecich „Stron obecnych i głosujących” lub w sposób jednomyślny,
oznacza to „Strony obecne i głosujące za lub przeciw”. Przy ustalaniu większości, do „Stron
obecnych i głosujących” nie zalicza się Stron wstrzymujących się od głosu.
Artykuł 11
Podstawowe zasady
1.
Strony uznają znaczenie ochrony gatunków wędrownych i zgody państw terytorium
występowania na podjęcie działań w celu ochrony tych gatunków wszędzie tam, gdzie jest to
możliwe i właściwe. W działaniach tych szczególnie uwzględnione powinny zostać te gatunki
zwierząt wędrownych, których status ochronny jest nieodpowiedni. Dla ochrony tych
gatunków i ich siedlisk powinny być podejmowane właściwe i niezbędne kroki indywidualnie
lub we współpracy.
2.
Strony uznają potrzebę podjęcia działań dla uniknięcia zagrożenia jakiegokolwiek
gatunku wędrownego.
3.
Strony powinny w szczególności:
a)
popierać badania nad gatunkami wędrownymi i współpracować w tym zakresie
b)
podejmować starania dla zapewnienia natychmiastowej ochrony gatunków wędrownych
wymienionych w załączniku I; oraz
c)
podejmować starania w celu zawarcia Porozumień dotyczących ochrony i
gospodarowania gatunkami wędrownymi, wymienionymi w załączniku II.
Artykuł III
Zagrożone gatunki wędrowne: załącznik I
1.
W załączniku I wymienia się zagrożone gatunki wędrowne.
2.
Gatunek wędrowny może być wymieniony w załączniku I pod warunkiem, że
wiarygodne dowody, łącznie z najlepszymi dostępnymi dowodami naukowymi, świadczą o
tym, że gatunek ten jest zagrożony.
3.
że:
Gatunek wędrowny może być usunięty z załącznika I, jeżeli Konferencja Stron ustali,
a)
wiarygodne dowody, łącznie z najlepszymi dostępnymi dowodami naukowymi,
świadczą o tym, że gatunek ten nie jest już zagrożony; oraz:
b)
istnieje nikłe prawdopodobieństwo ponownego zagrożenia gatunku z powodu
zaniechania ochrony w wyniku wykreślenia go z załącznika I.
4.
Strony będące państwami terytorium występowania któregokolwiek
wędrownego wymienionego w załączniku I podejmą starania w celu:
gatunku
a)
ochrony i gdzie to możliwe i stosowne, odtworzenia tych siedlisk gatunku, które są
ważne dla wyeliminowania groźby jego zagłady;
b)
zapobiegania, usuwania, kompensowania lub minimalizowania, w zależności od
potrzeb, niekorzystnych skutków działań lub przeszkód poważnie utrudniających bądź
uniemożliwiających wędrówkę gatunków; oraz
c)
zapobiegania, zmniejszania lub kontrolowania, w możliwym i odpowiednim zakresie,
czynników stanowiących zagrożenie lub mogących zwiększyć zagrożenie gatunków,
włącznie ze ścisłym kontrolowaniem wprowadzania gatunków egzotycznych lub
kontrolowaniem bądź eliminowaniem takich gatunków już wprowadzonych.
5.
Strony będące państwami terytorium występowania któregokolwiek gatunku
wędrownego wymienionego w załączniku I wydają zakaz pozyskiwania zwierząt należących
do tego gatunku. Od tego zakazu mogą zostać wprowadzone wyjątki jedynie, gdy:
a)
pozyskiwanie odbywa się do celów naukowych;
b)
pozyskiwanie odbywa się w celu umożliwienia rozmnażania lub przetrwania
zagrożonego gatunku;
c)
pozyskiwanie odbywa się w celu zaspokojenia potrzeb tradycyjnych użytkowników
utrzymujących się z pozyskiwania tego gatunku; bądź
d)
wymagają tego okoliczności nadzwyczajne:
pod warunkiem, że wyjątki te są dokładnie określone co do przedmiotu oraz ograniczone w
czasie i przestrzeni. Tego rodzaju pozyskiwanie nie powinno odbywać się ze szkodą dla
gatunku.
6.
Konferencja Stron może zalecić Stronom będącym państwami terytorium występowania
któregokolwiek gatunku wędrownego wymienionego w załączniku I, aby podjęły one dalsze
kroki uznane za właściwe dla dobra tego gatunku.
7.
Strony niezwłocznie informują sekretariat o jakichkolwiek działaniach prowadzonych
zgodnie z ustępem 5 niniejszego artykułu.
Artykuł IV
Gatunki wędrowne objęte porozumieniami: załącznik II
1.
W zaąłczniku II wymienia się gatunki wędrowne posiadające nieodpowiedni status
ochronny, co do których istnieje potrzeba zawarcia międzynarodowych porozumień w celu
ich ochrony i gospodarowania nimi, jak również te, których status ochronny mógłby stać się
bardziej sprzyjający w wyniku współpracy międzynarodowej, nawiązanej poprzez
porozumienia międzynarodowe.
2.
Jeżeli jest to uzasadnione okolicznościami, gatunek wędrowny może zostać
wymieniony zarówno w załączniku I, jak i załączniku II.
3.
Strony będące państwami terytorium występowania któregokolwiek gatunku
wędrownego wymienionego w załączniku II, powinny zmierzać do zawarcia porozumień,
jeżeli jest to korzystne dla danego gatunku oraz przyznają pierwszeństwo gatunkom, których
status ochronny jest nieodpowiedni.
4.
Strony zachęca się do podejmowania działań zmierzających do zawarcia porozumień
dotyczących jakiejkolwiek populacji lub geograficznie wyodrębnionej części populacji
jakiegokolwiek gatunku lub niższej kategorii taksonomicznej dzikich zwierząt, których
osobniki okresowo przekraczają jedną lub kilka granic jurysdykcji państwowej.
5.
Sekretariat otrzymuje egzemplarz każdego porozumienia zawartego zgodnie z
postanowieniami niniejszego artykułu.
Artykuł V
Wytyczne do Porozumień
1.
Celem każdego Porozumienia jest odtworzenie gatunku wędrownego, którego ono
dotyczy i uzyskanie odpowiedniego statusu ochronnego lub utrzymanie go na tym poziomie.
Każde Porozumienie powinno dotyczyć tych aspektów ochrony i zarządzania danym
gatunkiem wędrownym, które służą osiągnięciu tego celu.
2.
Każde Porozumienie powinno dotyczyć całego terytorium występowania danego
gatunku wędrownego będącego przedmiotem Porozumienia oraz powinno być otwarte do
przystąpienia dla wszystkich państw terytorium występowania tego gatunku, bez względu na
to, czy są one Stronami niniejszej Konwencji.
3.
Porozumienie powinno dotyczyć, o ile to możliwe, więcej niż jednego gatunku
wędrownego.
4.
Każde Porozumienie powinno:
a)
wskazywać gatunek wędrowny, którego dotyczy;
b)
opisywać terytorium występowania i trasę wędrówek gatunków wędrownych;
c)
przewidywać ustanowienie przez każdą ze Stron organu krajowego zajmującego się
realizacją postanowień Porozumienia;
d)
ustanowić, o ile to konieczne, odpowiedni mechanizm ułatwiający realizację celów
Porozumienia, kontrolujący jego skuteczność oraz zapewniający przygotowywanie
sprawozdań dla Konferencji Stron;
e)
określać procedury rozstrzygania sporów między Stronami porozumienia; oraz
f)
w odniesieniu do wędrownych gatunków z rzędu Cetacea, co najmniej zakazać
wszelkich form pozyskiwania tego gatunku, które nie są dozwolone na mocy innych
wielostronnych Porozumień oraz umożliwiać przystąpienie do Porozumienia państwom
nie będącym państwami terytorium występowania tego gatunku wędrownego.
5.
O ile jest to stosowne i możliwe, każde Porozumienie powinno w szczególności
przewidywać:
a)
okresową kontrolę statusu ochronnego gatunków wędrownych, objętych
Porozumieniem oraz ustalenie czynników, które mogą być szkodliwe dla tego statusu;
b)
plany skoordynowanej ochrony i gospodarowania;
c)
badania w zakresie ekologii i dynamiki populacji gatunków wędrownych objętych
Porozumieniem, ze szczególnym uwzględnieniem ich wędrówek;
d)
wymianę informacji o gatunkach wędrownych objętych Porozumieniem, ze
szczególnym uwzględnieniem wymiany wyników badań i odpowiednich danych
statystycznych;
e)
ochronę, a tam gdzie jest to wymagane i możliwe, restytucję siedlisk istotnych dla
utrzymania odpowiedniego statusu ochronnego, a także ochronę tych siedlisk przed
zakłóceniami, z uwzględnieniem ścisłej kontroli wprowadzania lub kontroli już
wprowadzonych gatunków egzotycznych, zagrażających gatunkom wędrownym;
f)
utrzymanie sieci dogodnych siedlisk, właściwie rozmieszczonych na szlakach
wędrówek;
g)
tam, gdzie wydaje się to pożądane, tworzenie nowych siedlisk odpowiednich dla
gatunków wędrownych lub ponowne wprowadzenie gatunków wędrownych do
odpowiednich siedlisk;
h)
eliminowanie, w możliwie najszerszym zakresie, lub kompensację niekorzystnych
oddziaływań i przeszkód utrudniających lub uniemożliwiających wędrówkę;
i)
zapobieganie, ograniczanie lub kontrola wprowadzania
wędrownego substancji szkodliwych dla tego gatunku;
j)
środki oparte na podstawowych zasadach ekologii, mające na celu kontrolowanie i
zarządzanie pozyskiwaniem gatunku wędrownego;
k)
procedury koordynacji działań w celu zwalczania nielegalnego pozyskiwania;
l)
wymianę informacji o istotnych zagrożeniach dla gatunku wędrownego;
m)
procedury postępowania w sytuacjach wyjątkowych, gdy z powodu poważnego
do
siedlisk
gatunku
zagrożenia statusu ochronnego danego gatunku wędrownego konieczne jest szybkie i
znaczne wzmożenie działań ochronnych; oraz
n)
informowanie opinii publicznej o treści i celach Porozumienia.
Artykuł VI
Państwa terytorium występowania
1. Wykaz państw terytorium występowania gatunków wędrownych wymienionych w
załącznikach I i II jest aktualizowana przez sekretariat na podstawie informacji
otrzymywanych od Stron.
2. Strony informują sekretariat, w stosunku, do których gatunków wędrownych
wymienionych w załącznikach I i II uważają się za państwa terytorium występowania;
włącznie z dostarczaniem informacji o statkach pływających pod ich banderą, które poza
granicami jurysdykcji państwowej podejmują działania mające na celu pozyskiwanie
gatunków wędrownych o których mowa i, o ile jest to możliwe, o przyszłych planach
dotyczących tego rodzaju działań.
3. Strony będące państwami terytorium występowania gatunków wędrownych
wymienionych w załączniku I lub II powinny informować Konferencję Stron za
pośrednictwem sekretariatu, co najmniej na sześć miesięcy przed każdym posiedzeniem
zwyczajnym Konferencji o środkach podejmowanych w celu realizacji postanowień
niniejszej Konwencji, dotyczących tych gatunków.
Artykuł VII
Konferencja Stron
1.
Konferencja Stron jest organem decyzyjnym niniejszej Konwencji.
2.
Sekretariat zwoła posiedzenie Konferencji Stron nie później niż dwa lata po wejściu w
życie niniejszej Konwencji.
3.
Następnie sekretariat będzie zwoływał posiedzenia zwyczajne Konferencji Stron, nie
rzadziej niż co trzy lata, o ile Konferencja nie zdecyduje inaczej, oraz posiedzenia
nadzwyczajne, w dowolnym terminie, na pisemny wniosek co najmniej jednej trzeciej Stron.
4.
Konferencja Stron ustanowi i będzie kontrolować postanowienia finansowe niniejszej
Konwencji. Na każdym ze swych zwyczajnych posiedzeń, Konferencja Stron przyjmie budżet
na następny okres finansowy. Każda ze Stron wniesie wkład do budżetu zgodnie ze skalą
przyjętą przez Konferencję. Postanowienia finansowe, włącznie z postanowieniami
dotyczącymi budżetu i skal wkładów, jak również ich modyfikacja, powinny zostać przyjęte
jednomyślnie przez wszystkie obecne i głosujące Strony.
5.
Na każdym ze swych posiedzeń Konferencja Stron kontroluje realizację niniejszej
Konwencji i w szczególności może:
a)
dokonywać przeglądu i oceny statusu ochronnego gatunków wędrownych;
b)
dokonywać przeglądu postępu prac w dziedzinie ochrony gatunków wędrownych, w
szczególności wymienionych w załącznikach I i II;
c)
czynić postanowienia i dostarczać takich wskazówek, jakie mogą być niezbędne dla
wypełnienia obowiązków przez Radę Naukową i sekretariat;
d)
otrzymywać i rozważać jakiekolwiek sprawozdania Rady Naukowej, sekretariatu, a
także każdej ze Stron oraz każdego organu stałego ustanowionego zgodnie z
Porozumieniem;
e)
zalecać Stronom poprawę statusu ochronnego gatunku wędrownego i dokonywać
przeglądu postępów osiągniętych w ramach porozumień;
f)
w przypadkach, gdy Porozumienie nie jest zawarte, zalecać zwoływanie posiedzeń
Stron będących państwami terytorium występowania gatunku wędrownego lub grup
gatunków wędrownych w celu przedyskutowania środków poprawy statusu ochronnego
tych gatunków;
g)
zalecać Stronom poprawę skuteczności niniejszej Konwencji; oraz
h)
decydować o wszelkich dodatkowych środkach, które winny być podjęte dla realizacji
celów niniejszej Konwencji.
6.
Na każdym posiedzeniu Konferencji Stron należy określić termin i miejsce następnego
posiedzenia.
7.
Na każdym posiedzeniu Konferencji Stron należy określić i przyjąć regulamin tego
posiedzenia. Podjęcie decyzji na posiedzeniu Konferencji Stron wymaga większości dwóch
trzecich głosów obecnych i głosujących Stron, o ile niniejsza Konwencja nie stanowi inaczej.
8.
Organizacja Narodów Zjednoczonych, jej wyspecjalizowane agencje, Międzynarodowa
Agencja Energii Atomowej, jak również każde państwo niebędące Stroną niniejszej
Konwencji oraz - w odniesieniu do każdego porozumienia - organ powołany przez strony tego
Porozumienia, mogą być reprezentowane na posiedzeniach Konferencji Stron przez swoich
obserwatorów.
9.
Każda agencja lub organ posiadający techniczne kwalifikacje w dziedzinie ochrony,
zachowania i gospodarowania gatunkami wędrownymi, należący do określonych poniżej
kategorii, który poinformował sekretariat o chęci wysłania swych obserwatorów na
posiedzenie Konferencji Stron, jest na niedopuszczony, jeżeli co najmniej jedna trzecia
obecnych Stron nie zgłosi sprzeciwu. Dotyczy to:
a)
międzynarodowych agencji lub organów, rządowych jak i pozarządowych oraz
krajowych agencji i organów; oraz
b)
krajowych agencji lub organizacji pozarządowych, zatwierdzonych w tym celu przez
państwo, na terytorium którego mają swoją siedzibę.
Po uzyskaniu zgody na uczestnictwo, obserwatorzy mogą uczestniczyć w posiedzeniach, ale
bez prawa głosu.
Artykuł VIII
Rada Naukowa
1. Na swoim pierwszym posiedzeniu Konferencja Stron powoła Radę Naukową będącą
organem doradczym w sprawach naukowych.
2. Każda ze Stron może mianować członkiem Rady Naukowej wykwalifikowanego
eksperta. Ponadto, w Radzie Naukowej jako członkowie zasiadają wykwalifikowani eksperci
wybrani i mianowani przez Konferencję Stron. Konferencja Stron określi liczbę ekspertów,
kryteria ich wyboru i warunki mianowania.
3.
Rada Naukowa zbiera się na wniosek sekretariatu, zgodnie z wymaganiami Konferencji
Stron.
4.
Za zgodą Konferencji Stron Rada Naukowa ustanowi własny regulamin.
5.
Konferencja Stron określa funkcje Rady Naukowej, które mogą obejmować:
a)
zapewnienie doradztwa naukowego Konferencji Stron, sekretariatowi oraz, o ile
Konferencja Stron wyrazi zgodę, każdemu organowi powołanemu zgodnie z niniejszą
Konwencją lub Porozumieniem, bądź którejkolwiek ze Stron;
b)
zalecanie badań i koordynacji badań gatunków wędrownych, ocenę rezultatów tych
badań w celu określenia statusu ochronnego gatunków wędrownych oraz składania
raportów dla Konferencji Stron na temat tego stanu i sposobów jego poprawy;
c)
zalecanie Konferencji Stron włączenia gatunków wędrownych do załączników I lub II
wraz ze wskazaniem ich terytoriów występowania;
d)
zalecanie Konferencji Stron konkretnych środków ochrony i metod gospodarowania,
które powinny być włączone do Porozumień dotyczących gatunków wędrownych; oraz
e)
zalecenie Konferencji Stron rozwiązań problemów związanych z naukowymi aspektami
realizacji niniejszej Konwencji, szczególnie dotyczących siedlisk gatunków
wędrownych.
Artykuł IX
Sekretariat
1.
Do celów niniejszej Konwencji ustanawia się sekretariat.
2. Po wejściu w życie niniejszej Konwencji, dyrektor wykonawczy Programu Ochrony
Środowiska Organizacji Narodów Zjednoczonych zapewni funkcjonowanie sekretariatu. W
zakresie i w taki sposób jaki uzna za właściwy, może on korzystać z pomocy odpowiednich
międzyrządowych lub pozarządowych, międzynarodowych lub krajowych agencji i organów,
posiadających kwalifikacje techniczne w dziedzinie ochrony, zachowania i
zagospodarowania dzikich zwierząt.
3. Jeżeli Program Środowiskowy Narodów Zjednoczonych nie będzie mógł nadal
utrzymywać sekretariatu, Konferencja Stron przyjmie alternatywne ustalenia dotyczące
sekretariatu.
4.
Funkcje sekretariatu obejmują:
a)
organizowanie i obsługę posiedzeń:
(i)
Konferencji Stron; oraz
(ii)
Rady Naukowej;
b)
utrzymywanie i promowanie kontaktów między Stronami, stałymi organami
ustanowionymi na mocy Porozumień oraz innymi organizacjami międzynarodowymi
zajmującymi się gatunkami wędrownymi;
c)
uzyskiwanie z wszelkich odpowiednich źródeł raportów i innych informacji pomocnych
dla realizacji celów niniejszej Konwencji oraz zapewnienie odpowiedniego
rozpowszechniania tych informacji;
d)
zwracanie uwagi Konferencji Stron na wszelkie sprawy odnoszące się do celów
niniejszej Konwencji;
e)
przygotowanie dla Konferencji Stron raportów z pracy sekretariatu oraz z realizacji
niniejszej Konwencji;
f)
prowadzenie i publikowanie wykazu państw terytorium występowania wszystkich
gatunków wędrownych wymienionych w załącznikach I i II;
g)
popieranie zawierania Porozumień pod kierunkiem Konferencji Stron;
h)
prowadzenie i udostępnianie Stronom wykazu Porozumień oraz, o ile zażąda tego
Konferencja Stron, dostarczanie wszelkich informacji o tych Porozumieniach;
i)
prowadzenie i publikowanie wykazu zaleceń przyjętych przez Konferencję Stron na
podstawie artykułu VII ustęp 5 litery e), f) i g) lub decyzji podjętych na podstawie litery
h) niniejszego ustępu;
j)
informowanie opinii publicznej o niniejszej Konwencji i jej celach; oraz
k)
wykonywanie wszelkich innych funkcji powierzonych na mocy niniejszej Konwencji
lub przez Konferencję Stron.
Artykuł X
Poprawki do Konwencji
1.
Niniejsza Konwencja może zostać zmieniona na każdym zwyczajnym lub
nadzwyczajnym posiedzeniu Konferencji Stron.
2.
Każda ze Stron może zgłosić propozycję poprawki.
3. Tekst każdej zaproponowanej poprawki wraz z uzasadnieniem powinien zostać
przekazany sekretariatowi na co najmniej sto pięćdziesiąt dni przed posiedzeniem, na którym
będzie ona rozpatrywana oraz zostać niezwłocznie przekazany przez sekretariat wszystkim
Stronom. Wszelkie uwagi Stron dotyczące tekstu powinny zostać zgłoszone sekretariatowi
nie później niż sześćdziesiąt dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Po upływie ostatniego dnia
terminu zgłaszania uwag, sekretariat niezwłocznie przekaże Stronom wszelkie uwagi, które
wpłynęły do tego dnia.
4. Poprawki przyjmuje się większością dwóch trzecich głosów Stron obecnych i
głosujących.
5. Przyjęta poprawka wejdzie w życie w odniesieniu do wszystkich Stron, które ją
przyjęły, pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po dniu, w którym dwie trzecie
Stron złożyło u depozytariusza dokument przyjęcia. W stosunku do każdej ze Stron, która
złożyła dokument przyjęcia po dniu, w którym dwie trzecie Stron złożyło swoje dokumenty
przyjęcia, poprawka wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po
złożeniu dokumentu przyjęcia.
Artykuł XI
Poprawki do załączników
1. Załączniki I i II mogą zostać zmienione na każdym zwyczajnym lub nadzwyczajnym
posiedzeniu Konferencji Stron.
2.
Każda ze Stron może zgłosić propozycję poprawki.
3. Teksty każdej zgłoszonej poprawki wraz z uzasadnieniem, oparte na najlepszej
dostępnej wiedzy naukowej, powinny zostać przekazane sekretariatowi na co najmniej sto
pięćdziesiąt dni przed posiedzeniem oraz zostać niezwłocznie przekazane przez sekretariat
wszystkim Stronom. Wszelkie uwagi Stron dotyczące tekstu powinny zostać zgłoszone
sekretariatowi nie później niż na sześćdziesiąt dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Po
upływie ostatniego dnia terminu zgłaszania uwag, sekretariat niezwłocznie przekaże Stronom
wszelkie uwagi, które wpłynęły do tego dnia.
4. Poprawki przyjmuje się większością dwóch trzecich głosów Stron obecnych i
głosujących.
5. Przyjęta poprawka wchodzi w życie w odniesieniu do wszystkich Stron po upływie
dziewięćdziesięciu dni od posiedzenia Konferencji Stron, na której została przyjęta, z
wyłączeniem tych Stron, które zgłosiły zastrzeżenia zgodnie z ustępem 6 niniejszego
artykułu.
6. W okresie dziewięćdziesięciu dni, określonych w ustępie 5, każda ze Stron, poprzez
pisemne powiadomienie depozytariusza, może zgłosić zastrzeżenie do poprawki.
Zastrzeżenie do poprawki może zostać wycofane poprzez pisemne powiadomienie
depozytariusza, po czym poprawka wchodzi w życie w stosunku do tej Strony po upływie
dziewięćdziesięciu dni od daty wycofania zastrzeżenia.
Artykuł XII
Wpływ na konwencje międzynarodowe i inne akty prawne
1. Niniejsza Konwencja w żaden sposób nie narusza kodyfikacji i opracowania prawa
morskiego, prowadzonego przez Konferencję Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza,
zwołanej zgodnie z rezolucją 2750 C (XXV) Zgromadzenia Ogólnego Narodów
Zjednoczonych, ani też obecnych i przyszłych roszczeń oraz opinii prawnych żadnego z
państw, których dotyczy prawo morza oraz charakteru i zakresu jurysdykcji państwowej nad
wybrzeżem i banderą.
2. Postanowienia niniejszej Konwencji w żaden sposób nie wpływają na prawa i
obowiązki którejkolwiek ze Stron, wynikające z jakichkolwiek istniejących traktatów,
konwencji lub porozumień.
3. Postanowienia niniejszej Konwencji w żaden sposób nie wpływają na prawo Stron do
przyjęcia bardziej restrykcyjnych krajowych środków, dotyczących ochrony gatunków
wędrownych wymienionych w załącznikach I i II, lub do przyjęcia krajowych środków
dotyczących ochrony gatunków niewymienionych w załącznikach I i II.
Artykuł XIII
Rozstrzyganie sporów
1. Jakikolwiek spór, który może powstać między dwiema lub więcej Stronami, dotyczący
interpretacji lub stosowania postanowień niniejszej Konwencji, będzie przedmiotem
negocjacji między Stronami sporu.
2. Jeżeli spór nie może być rozstrzygnięty zgodnie z postanowieniami ustępu 1, Strony
mogą na podstawie obustronnego porozumienia przekazać sprawę do arbitrażu, w
szczególności do Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze. Strony przekazujące sprawę są
związane orzeczeniem arbitrażowym.
Artykuł XIV
Zastrzeżenia
1. Postanowienia niniejszej Konwencji nie podlegają zastrzeżeniom ogólnym.
Szczegółowe zastrzeżenia można zgłaszać zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i
artykułu XI.
2. Przy składaniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, każde
państwo lub regionalna organizacja integracji gospodarczej może zgłosić szczegółowe
zastrzeżenie w sprawie obecności w załączniku I lub II, bądź w obu z nich, któregokolwiek
gatunku wędrownego, i nie będzie wówczas uznawane za Stronę odnośnie do przedmiotu
tego zastrzeżenia, aż do upływu dziewięćdziesięciu dni od przekazania Stronom przez
depozytariusza powiadomienia o wycofaniu tego zastrzeżenia.
Artykuł XV
Podpisanie
Niniejsza Konwencja jest otwarta w Bonn do podpisu dla wszystkich państw i regionalnych
organizacji integracji gospodarczej do dnia dwudziestego drugiego czerwca 1980 roku.
Artykuł XVI
Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie
Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacji,
przyjęcia lub zatwierdzenia składane są Rządowi Republiki Federalnej Niemiec, który jest
depozytariuszem.
Artykuł XVII
Przystąpienie
Po dniu dwudziestego drugiego czerwca 1980 roku niniejsza Konwencja będzie otwarta do
przystąpienia dla wszystkich państw i regionalnych organizacji integracji gospodarczej nie
będącymi sygnatariuszami. Dokumenty przystąpienia powinny zostać złożone u
depozytariusza.
Artykuł XVIII
Wejście w życie
1.
Niniejsza Konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca
następującego po dniu złożenia u depozytariusza piętnastego dokumentu ratyfikacji,
przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.
2.
Dla każdego państwa lub każdej regionalnej organizacji integracji gospodarczej, które
ratyfikują, przyjmują lub zatwierdzają niniejszą Konwencję, bądź do niej przystępują, po
złożeniu piętnastego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia,
niniejsza Konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po
dniu złożenia przez to państwo lub taką organizację dokumentu ratyfikacji, przyjęcia,
zatwierdzenia lub przystąpienia.
Artykuł XIX
Wypowiedzenie
Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Konwencję w każdym czasie poprzez pisemne
powiadomienie depozytariusza. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie dwunastu
miesięcy od otrzymania powiadomienia przez depozytariusza.
Artykuł XX
Depozytariusz
1. Oryginał niniejszej Konwencji w języku angielskim, francuskim, niemieckim,
rosyjskim i hiszpańskim, przy czym każda wersja jest jednakowo autentyczna, zostanie
złożony depozytariuszowi. Depozytariusz przekaże uwierzytelnione kopie każdej wersji
językowej wszystkim państwom i wszystkim regionalnym organizacjom integracji
gospodarczej, które podpisały Konwencję lub złożyły dokumenty przystąpienia do niej.
2. W porozumieniu z zainteresowanymi rządami depozytariusz przygotuje oficjalne wersje
niniejszej Konwencji w języku arabskim i chińskim.
3. Depozytariusz informuje wszystkich sygnatariuszy oraz państwa i regionalne
organizacje integracji gospodarczej, które podpisały lub przystąpiły do niniejszej Konwencji,
a także sekretariat, o podpisaniu, złożeniu dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia
lub przystąpienia, o wejściu w życie niniejszej Konwencji, wniesionych do niej poprawkach,
szczegółowych zastrzeżeniach i powiadomieniach o wypowiedzeniu.
4. Niezwłocznie po wejściu w życie niniejszej Konwencji, jej uwierzytelniona kopia
zostanie przekazana przez depozytariusza Sekretariatowi Narodów Zjednoczonych w celu
rejestracji i opublikowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.
NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie w tym celu umocowani, podpisali niniejszą
Konwencję.
SPORZĄDZONO w Bonn, dnia 23 czerwca 1979 roku.
ZAŁĄCZNIK I
OBJAŚNIENIA
1.
Gatunki wędrowne objęte niniejszym załącznikiem są wyszczególnione:
a)
według nazwy gatunku lub podgatunku; lub
b)
jako grupa wszystkich gatunków wędrownych objętych taksonem wyższej rangi
lub wyznaczona ich część.
2.
Inne odniesienia do taksonów wyższej rangi niż gatunek podano wyłącznie na potrzeby
informacji lub klasyfikacji.
3.
Skrót „(s.I.)” zastosowano do oznaczenia, że nazwa naukowa jest stosowana w jej
rozszerzonym znaczeniu.
4.
Symbol (-), po którym następuje liczba i nazwa taksonu wskazuje na wyłączenie z tego
taksonu oznaczonych geograficznie wyodrębnionych populacji, jak następuje:
-
5.
6.
101 oznacza populacje peruwiańskie.
Symbol (+), po którym następuje liczba i nazwa gatunku wskazuje, że tylko oznaczone
geograficznie wyodrębnione populacje tego gatunku są objęte niniejszym załącznikiem,
a mianowicie:
+
201 oznacza populacje północno-zachodniej Afryki
+
202 oznacza populacje afrykańskie
+
203 oznacza populacje górnej Amazonki.
Gwiazdka (*) umieszczona obok nazwy gatunku wskazuje, że gatunek ten lub oddzielna
populacja tego gatunku albo wyższy takson, obejmujący ten gatunek, są uwzględnione
w załączniku II.
MAMMALIA
CHIROPTERA
Molossidae
Tadarida brasiliensis
PRIMATES
Pongidae
Gorilla gorilla beringei
CETACEA
Balaenopteridae
Balaenoptera musculus
Megaptera novaeangliae
Balaenidae
Balaena mysticeus
Eubalaena glacialis (s.1)
PINNIPEDIA
Phocidae
Monachus nionacbus*
PERISSODACTYLA
Equidae
Equus grevyi
ARTIODACTYLA
Camelidae
Vicugna vicugna* - 101
Cervidae
Cervus elaphus barbarus
Bovidae
Bos sauveli
Addax nasomaculatus
Gazella cuvieri
Gazella dama
Gazella dorcas +201
AVES
PROCELLARIIFORMES
Diomedeidae
Diomedea albatrus
Procellariidae
Pterodroma cahow
Pterodroma phaeopygi
CICONIIFORMES
Ardeidae
Egretta eulophotes
Ciconiidae
Ciconia boyciana
Threskiornithdae
Geronticus eremita
ANSERIFORMES
Anatidae
Chloephaga rubidiceps*
FALCONIFORMES
Accipitridae
GRUIFORMES
Haliaeetus pelagiucus*
Gruidae
Grus japonensis*
Grus leucogeranus*
Grus nigricillis*
Olididae
Chlamydotis undulata* +201
CHARADRIIFORMES
Scolopacidae
Numenius borealis*
Numenius tenuirostris*
Laridae
Larus audouinii
Larus elictus
Larus saundersi
Alcidae
Synthliboramphus antiquus
Synthliboramphus wumizusume
PASSERIFORMES
Parulidae
Dendroica kirtlandii
Fringillidae
Serinus syriacus
REPTILIA
TESTUDINES
Cheloniidae
Lepidochelys kempii*
Dermochelidae
Dermochelys coriacea*
Pelomedusidae
Podocnemis expansa*+203
CROCODYLIA
Gaviadae
Gavialis gangeticus
PISCES
SILURIFORMES
Schilbeidae
Pangasianodon gigas
ZAŁACZNIK II
OBJAŚNIENIA
1.
Gatunki wędrowne objęte niniejszym załącznikiem są wyszczególnione:
a)
według nazwy gatunku lub podgatunku; lub
b)
jako grupa wszystkich gatunków wędrownych objętych taksonem wyższej rangi
lub wyznaczona ich część.
Jeżeli nie zaznaczono inaczej, odniesienie do taksonu wyższej rangi niż gatunek
oznacza, że wszystkie gatunki wędrowne objęte tym taksonem mogą odnieść znaczne
korzyści z zawartych porozumień.
2.
Skrót „spp.” występujący po nazwie rodziny lub rodzaju oznacza odniesienie do
wszystkich gatunków wędrownych w danej rodzinie lub rodzaju.
3.
Inne odesłania do taksonów wyższej rangi niż gatunki stosuje się wyłącznie na potrzeby
informacji lub klasyfikacji.
4.
Skrót „(s.I.)” zastosowano do oznaczenia, że nazwa naukowa jest stosowana w jej
rozszerzonym znaczeniu.
5.
Symbol (+), po którym następuje liczba i nazwa gatunku wskazuje, że tylko oznaczone
geograficznie wyodrębnione populacje tego gatunku są objęte niniejszym załącznikiem,
a mianowicie:
+
6.
201 oznacza populacje azjatyckie
Gwiazdka * umieszczona obok nazwy gatunku wskazuje, że gatunek ten lub oddzielna
populacja tego gatunku albo wyższy takson, obejmujący ten gatunek, są uwzględnione
w załączniku I.
MAMMALIA
CETACEA
Monodontidae
Delphinapterus leucas
PROBOSCIDAE
Elephantidae
Loxodonta africana
SIRENIA
Dugongidae
PINNIPEDIA
Dugong dugong
Phocidae
Monachus monachus*
ARTIODACTYLA
Camelidae
Vicugna vicugna*
Bovidae
Oryx dammahi
Gazella gazella +201
AVES
PROCELLARIIFORMES
Pelecanidae
CICONIIFORMES
Pelecanus crispus
Ciconia ciconia
Ciconiidae
Ciconia nigra
Threskiornithdae
Platalea leucorodia
Phoenicopteridae
spp.
ANSERIFORMES
Anatidae
spp.*
FALCONIFORMES
Cathartidae
spp.
Pandionidae
Pandion haliaetus
Accipitriadae
spp.*
Falconidae
spp.
GALLIFORMES
Phasianidae
Coturnix coturnix coturnix
GRUIFORMES
Gruidae
Grus spp*
Anthropoides virgo
Olididae
Chlamydotis undulata* +201
CHARADRIIFORMES
Charadriidae
spp.
Scolopacidae
spp.*
Recurvirostridae
spp.
Phalaropodidae
spp.
PASSERIFORMES
Muscicapidae (s.I.)
spp.
REPTILIA
TESTUDINES
Cheloniidae
spp.*
Dermochelidae
spp.*
Pelomedusidae
Podocnemis expansa*
CROCODYLIA
Crocodylidae
Crocodilus porosus
PISCES
ACIPENSERIFORMES
Acipenseridae
Acipenser fulvescens
INSECTA
LEPIDOPTERA
Danaidae
Danaus plexippus