Ścieżki dydaktyczne Karkonoskiego Parku Narodowego /rejon Karpacza/ Ścieżka przyrodnicza wokół Kotłów Wielkiego i Małego Stawu - Polana (dojście z Karpacza – PKS „Biały Jar”- zielonym szlakiem, lub od Świątyni Wang – szlakiem niebieskim) - Skały Pielgrzymy, Słonecznik (szlak żółty) Przebieg ścieżki - nad krawędzią Kotła Wielkiego i Małego Stawu (szlak czerwony) - Rozdroże koło Spalonej Strażnicy (szlak czerwony) - „Strzecha Akademicka”, „Samotnia” (szlak niebieski) - „Domek Myśliwski”, Polana ( szlak niebieski) - Doliną Pląsawy, Marmit w dolinie Łomnicy (szlak zielony) Ilość punktów 11 dydaktycznych Długość 12 km - 1050 m n.p.m. (Polana) – 1430 m n.p.m. (Spalona Strażnica) – Marmit 770 Przewyższenia m n.p.m. - różnica wzniesień: 770m Czas przejścia z przystankami 5-6 godzin najbezpieczniejszy jest okres od kwietnia do września. Kiedy korzystać Istnieje możliwość korzystania zimą z użyciem odpowiedniego sprzętu narciarskiego. Ścieżka prowadzi przez jeden z najpiękniejszych terenów Karkonoskiego Parku Narodowego: dwie grupy najbardziej malowniczych skałek granitowych, kotły polodowcowe i jedyne w Karkonoszach jeziora górskie (polodowcowe), torfowiska wysokie, niszę niwalną Biały Jar, morenę czołową Małego Stawu, marmit w korycie Łomnicy... Przyrodniczo możemy poznać piętra roślinne Karkonoszy: regiel dolny, regiel górny, piętro subalpejskie, w których istotne piętno na typ roślinności Karkonoszy wywarła w najnowszych czasach (XIX i XX wiek) działalność człowieka. Pozyskiwanie drewna na potrzeby przemysłu , pasterstwo, zielarstwo, rozwój turystyki, wywołało ogromne zmiany w przyrodzie Karkonoszy. Wędrując tą ścieżką możemy odwiedzić dwa schroniska; Strzecha Akademicka i Samotnia oraz Strażnica Karkonoskiego Parku Narodowego „Domek Myśliwski.” Transgraniczna ścieżka dydaktyczna ”Polodowcowe dziedzictwo Karkonoszy” - schronisko „Samotnia” - „Strzecha Akademicka” (szlak niebieski) Przebieg ścieżki - Biały Jar ( szlak żółty – zimą zamknięty dla ruchu turystycznego) - Przełęcz pod Śnieżką (czarny szlak) - Turystyczne przejście graniczne - „Schustlerova cesta” - „Lučni bouda” Ilość punktów 9 – 5 na terenie KPN i 4 na terenie KRNAP dydaktycznych każdy punkt dydaktyczny posiada pulpit informacyjny w trzech Dostosowanie językach:Polskim, czeskim i niemieckim Długość 12 km - 1195 m n.p.m. (Samotnia) – 1430 m n.p.m. (Spalona Strażnica) Przewyższenia - różnica wzniesień: 235 m Czas przejścia Kiedy korzystać z przystankami 5-6 godzin najbezpieczniejszy okres korzystania ze ścieżki : okres od maja do września. Wędrując ścieżką zapoznajemy się z ciekawymi elementami przyrody karkonoskiej po obu stronach granicy – polskiej i czeskiej. Szczególnie ciekawe są ślady pozostawione przez lodowce, które przed tysiącami lat występowały w Karkonoszach – kotły polodowcowe (Kocioł Małego Stawu, Úpská jáma) jezioro polodowcowe (Mały Staw). Możemy też przyjrzeć się niszy niwalnej Białego Jaru, gdzie poznamy również historię największej karkonoskiej tragedii – potężnej lawiny, która w 1968 roku pochłonęła 19 ofiar. Przy schronisku „Śląski Dom” oraz „Lučni bouda” dowiemy się jak wyglądała historia zagospodarowania Karkonoszy przez człowieka. Przez teren ten biegł niegdyś szlak łączący Śląsk i Czechy. Natomiast na Równi pod Śnieżką możemy zobaczyć torfowiska wysokie – najwyżej położone w Europie Środkowej. Ścieżka przyrodniczo - dydaktyczna "Śląską Drogą na Śnieżkę" - Karpacz (przystanek autobusowy PKS „Biały Jar”) - dolna stacja wyciągu na Kopę (tu wchodzimy na obszar Karkonoskiego Parku Narodowego) Przebieg ścieżki - Biały Jar (czarny szlak) - Przełęcz pod Śnieżką – „Śląski Dom” (czarny szlak, obok górnej stacji wyciągu na Kopę) - Śnieżka (szlak niebieski) Ilość punktów dydaktycznych Długość Przewyższenia Czas przejścia Kiedy korzystać 8 6,7 km (w jedna stronę) - 760m.n.p.m. (Karpacz –PKS „Biały Jar”) – 1602m.n.p.m. (Śnieżka) - różnica wzniesień: 842 m 3 -4 godziny w jedna stronę najbezpieczniejszy jest okres od maja do czerwca. Zimą szlak w Białym Jarze jest zamknięty ze względu na zagrożenie lawinowe. Ścieżka ta pozwala zapoznać się z podstawowymi czynnikami tworzącymi ekosystem, tj. klimatem i charakterem podłoża, które wpływają na występujące tu zbiorowiska roślin i zespoły zwierzęce. Trasa ścieżki biegnie przez 4 piętra roślinne Karkonoszy- od regla dolnego poprzez regiel górny, piętro subalpejskie, aż do piętra alpejskiego. Możemy zaobserwować, jakie są charakterystyczne cechy poszczególnych stref roślinnych oraz zorientować się jakie zwierzęta w nich bytują. Im wyżej podchodzimy, tym bardziej flora i fauna staje się uboga i jednocześnie bardziej charakterystyczna dla obszarów górskich. Najłatwiej można zauważyć zmiany w składzie gatunkowym ptaków – na wysokości od 400 do 750 m n.p.m. występuje około 70 gatunków ptaków, a tymczasem na wysokości powyżej 1300 m można spotkać ich już tylko około15. Idąc tą ścieżką przez niszę niwalną Białego Jaru pamiętajmy o tragedii, jaka wydarzyła się tutaj 20 marca 1968 roku. W lawinie zginęło 19 turystów. Karkonosze, mimo łagodnego wyglądu, są górami bardzo niebezpiecznymi. Ścieżka przyrodnicza we wschodniej części Karkonoszy - Karpacz (dawny kamieniołom nieopodal Muzeum Sportu i Turystyki) - Krucze skały, Sowia Dolina (granica KPN), Sowia Przełęcz (czarny szlak) Przebieg ścieżki - Czarny Grzbiet, Śnieżka (czerwony szlak) - Przełęcz pod Śnieżką (zachodnie zbocza, szlak czarny i czerwony) - Kocioł Łomniczki, schronisko „Nad Łomniczką” (szlak czerwony) Ilość punktów dydaktycznych Długość 16 11,4 km ( do schroniska „Nad Łomniczką” ) - 600m n.p.m. (koło Kamieniołomu w Karpaczu) - 1602m n.p.m. (Śnieżka ) - Przewyższenia 1003 m n.p.m.(schronisko „Nad Łomniczką”) - różnica wzniesień: 1002 m Czas przejścia 6-8 godzin, plus 1 godzina na zejście do Karpacza Kiedy korzystać najbezpieczniejszy okres do wędrówek to miesiące od czerwca do września Ścieżka prowadzi po terenach bardzo ciekawych pod względem flory karkonoskiej. Przechodzimy przez 4 piętra roślinne Karkonoszy : od regla dolnego przez regiel górny, piętro subalpejskie do piętra alpejskiego. Możemy tu zaobserwować ciekawe formy geologiczne np. kontakt granitu karkonoskiego z metamorficznymi skałami jego osłony czyli twardymi hornfelsami budującymi szczyt Śnieżki. Wędrując ścieżką możemy zauważyć ślady dawnego górnictwa gdyż jest to obszar gdzie wiele wieków temu poszukiwano złóż metali i drogocennych kamieni. W schronisku na Śnieżce można zapoznać się z osobliwościami klimatycznymi Karkonoszy i samej Śnieżki. Samo schronisko na Śnieżce i Kaplica św. Wawrzyńca z 1681 roku oraz Schronisko „Nad Łomniczką” to obiekty, które stanowią część bogatej historii zdobywania i zagospodarowywania Karkonoszy przez ludzi.