Życie i nauczanie św. Jana Pawła II o zwycięstwie nad złem w świetle fatimskiego orędzia Matki Bożej Część II Wojciech Kosek Kęty, 27. czerwca 2015 r. Aby poprawnie rozumieć i praktykować nabożeństwo pierwszych sobót... Voz da Fatima (Głos Fatimy) 13. października 1939 r.: artykuł ukazuje, że biskup diecezji Leiria, tj. tam, gdzie leży Fatima, ukierunkował nabożeństwo pierwszych sobót na zadośćczynienie Panu Jezusowi, znieważanego naszymi grzechami. Niestety, wielu, zbyt wielu... nie przyjęło w postawie posłuszeństwa decyzji biskupa Leirii, aby zadośćuczynienie ukierunkować na Pana Jezusa, znieważanego grzechami. Według pewnego plakatu: Brakuje w tak ukazanym nabożeństwie akcentu na …. …....... Według pewnego plakatu: Brakuje w tak ukazanym nabożeństwie akcentu na naśladowanie Maryi w Jej zjednoczeniu się ….... Według pewnego plakatu: Brakuje w tak ukazanym nabożeństwie akcentu na naśladowanie Maryi w Jej zjednoczeniu się z Ofiarą Paschalną Chrystusa!!! Decyzja biskupa Leirii nas wszystkich obowiązuje, a potwierdzeniem jej słuszności są: słowa św. Jana Pawła II dokumenty Stolicy Apostolskiej Święty Jan Paweł II w akcie zawierzenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi akcent kładzie na prośbę o pomoc Maryi ... Święty Jan Paweł II w akcie zawierzenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi akcent kładzie na prośbę o pomoc Maryi dla naszego zjednoczenia się Święty Jan Paweł II w akcie zawierzenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi akcent kładzie na prośbę o pomoc Maryi dla naszego zjednoczenia się z Chrystusem Święty Jan Paweł II w akcie zawierzenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi akcent kładzie na prośbę o pomoc Maryi dla naszego zjednoczenia się z Chrystusem w Jego paschalnej Ofierze! Dlaczego Ofiara Jezusa Chrystusa jest w centrum maryjnego nabożeństwa, maryjnego kultu? Dlaczego Ofiara Chrystusa i nasze zjednoczenie z Chrystusem jest w centrum maryjnego nabożeństwa, maryjnego kultu? Dlaczego w centrum maryjnego nabożeństwa jest naśladowanie Maryi w Jej zjednoczeniu z Ofiarą Chrystusa? Maryja zna plan Ojca (por. J 17,1-4): osiągnie zbawienie i życie wieczne ten, kto pozna Chrystusa, Jego Miłość do Ojca i do nas, Jego Miłość aż po hańbę Krzyża. Ponieważ życie wieczne ma ten, kto zna Chrystusa, dlatego w centrum maryjnego nabożeństwa jest naśladowanie Maryi w Jej zjednoczeniu z Ofiarą Chrystusa! Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca powinno uczyć wierzących naśladowania Maryi-Matki-Nauczycielki w głębokim miłowaniu Jezusa w Jego Ofierze Miłości, w której we Mszy św. uczestniczymy. Komu mamy wynagradzać, przyjmując Komunię świętą wynagradzającą w pierwsze soboty? Odpowiedź została dana w zatwierdzonych przez Stolicę Apostolską objawieniach Anioła Pokoju w 1916 r. Siostra Łucja do kard. J. Ratzingera: Aniołowie wpajali nam wiarę, nadzieję i miłość – a treścią całego orędzia jest to, byśmy się ich uczyli. To chce nam przekazać Matka Boża, tym chce nas jednocześnie oczyścić i nawrócić. ... Właściwie chodzi tylko o wiarę, nadzieję i miłość Anioł Pokoju nauczył pastuszków modlitwy, w której przebłaganie skierowane jest do Przenajświętszej Trójcy za zniewagi wobec Jezusa w Najświętszym Sakramencie: Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty, uwielbiam Cię ze czcią najgłębszą. Ofiaruję Wam Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Pana naszego Jezusa Chrystusa, obecnego na wszystkich ołtarzach świata, jako zadośćuczynienie za te zniewagi, świętokradztwa i oziębłości, którymi On sam jest obrażany. Przez niezmierzone zasługi Jego Najświętszego Serca i Niepokalanego Serca Maryi proszę Was o nawrócenie biednych grzeszników. Następnie Anioł udzielił pastuszkom Komunii Świętej mówiąc: „Przyjmijcie Ciało i Krew Jezusa Chrystusa, okropnie znieważanego przez niewdzięcznych ludzi. Wynagrodźcie ich grzechy i pocieszajcie waszego Boga!” Potem znowu uklęknął, odmówił z nami trzy razy tę samą modlitwę „Trójco Przenajświętsza” i znikł. Komu mamy wynagradzać, przyjmując Komunię Świętą wynagradzającą w pierwsze soboty: Jezusowi w Przenajświętszym Sakramencie, Jezusowi znieważanemu w Przenajświętszym Sakramencie. Jak mamy wynagradzać, przyjmując Komunię Świętą wynagradzającą w pierwsze soboty: Wzorując się na Maryi, stojącej wiernie pod krzyżem: uczestniczyć we Mszy św., trwać na modlitwie po jej zakończeniu. Jak rozumieć nauczanie św. Jana Pawła II o zwycięstwie nad złem w świetle fatimskiego orędzia Matki Bożej? Eucharystia nie jest abstrakcją. Z abp. Stanisławem Nowakiem, metropolitą częstochowskim, o Eucharystii i Janie Pawle II rozmawia ks. inf. Ireneusz Skubiś „Niedziela” nr 18, z dnia 1. maja 2011 r. Wielu z nas również miało łaskę przeżywania Mszy św. w czasie jej sprawowania przez niego w prywatnej kaplicy na Watykanie. Patrząc wtedy na Papieża czułem, że widzi on Pana, obecnego na ołtarzu. Zwłaszcza jego dziękczynienie po Komunii św. wywierało niesamowite wrażenie. Zasłaniał sobie twarz w obliczu majestatu Pana Eucharystycznego czy kiedy oglądał Go w stanie Golgoty… Podobnie w czasie długich adoracji widać było, że wchodzi w jakąś całość tajemnicy dokonującej się przed oczami jego wiary. Jego duchowość eucharystyczna była karmiona przeżywaniem wielkiego Boga w Jego niepojętym oddaleniu od nas, a zarazem w Jego niepojętej bliskości wobec nas Święty Jan Paweł II powiedział w Fatimie w 2000 r. ... I. Co zobaczył bł. Franciszek w lipcu 1917 r.? II. Co św. Jan Paweł II powiedział na ten temat? Bł. Franciszek w żadnym z objawień nie słyszał Matki Bożej! On natomiast więcej zobaczył! Co zobaczył bł. Franciszek 13 lipca 1917 r. podczas objawienia Niepokalanego Serca Maryi, otoczonego cierniami? Nasza Pani … pokazała nam Boga w swoim Niepokalanym Sercu, w tym tak wielkim świetle. Ale to jest tajemnica… Ale jaka szkoda, że On jest taki smutny. Gdybym Go mógł pocieszyć! II. Święty Jan Paweł II w homilii w Fatimie w 2000 r. powiedział tak: Zgodnie z Bożym planem przybyła z Nieba na tę ziemię w poszukiwaniu prostaczków uprzywilejowanych przez Ojca „Niewiasta obleczona w słońce” (Ap 12,1). Przemawia do nich głosem i sercem matki: zaprasza ich, aby ofiarowały się jako ofiary przebłagania, zapewniając o swojej gotowości zaprowadzenia ich bezpiecznie do Boga. I oto widzą oni, jak z Jej matczynych rąk wypływa światło, które przenika ich wnętrze, tak iż czują się zanurzeni w Bogu Później Franciszek, jeden z trojga uprzywilejowanych, zawoła: „Płonęliśmy w tym świetle, jakim jest Bóg, a nie paliło nas”. Błogosławionego Franciszka najbardziej zadziwiał i przejmował Bóg ukryty w tej niezmiernej światłości, która przenikała ich wnętrze. Lecz tylko jemu Bóg dał się poznać jako „bardzo smutny”… Pewnej nocy ojciec usłyszał go, jak szlochał, i zapytał go, dlaczego płacze; syn odpowiedział: „Pomyślałem o Jezusie, który jest tak smutny z powodu grzechów popełnianych przeciw Niemu”. W jego życiu dokonuje się przemiana... W tym maluczkim wielkie było pragnienie wynagrodzenia Bogu za obrazę ze strony grzeszników przez ofiarowanie w tym celu wysiłku, by być dobrym, własnych ofiar i modlitwy. Także Hiacynta, siostra prawie 2 lata od niego młodsza, żyła kierując się tymi samymi uczuciami. Dodajmy do papieskiej homilii: bł. Franciszek znany był z tego, że często adorował Pana Jezusa, aby Go pocieszyć... Wynagradzanie: Jak to czynić? Odpowiedź z analizy historii Kościoła XX wieku Jak mamy wynagradzać – odpowiedź z analizy historii. Papież Pius XII: uwierzył w objawienia fatimskie, w 1942 r. zawierzył Maryi świat, w 1947 r. w „Mediator Dei” wezwał do odnowy praktyki dziękczynienia po Komunii św. i po Mszy św. Pius XII, encyklika „Mediator Dei”, rozdział III, s. 60-62: Ukończenie świętego obrzędu … nie zwalnia od dziękczynienia tych, którzy spożyli niebiański posiłek; owszem, jest bardzo właściwe, aby po przyjęciu Eucharystycznego daru i zakończeniu publicznych obrzędów skupili się i w zażyłym złączeniu z Boskim Mistrzem najczulej i zbawiennie z Nim rozmawiali … Pius XII, encyklika „Mediator Dei”, rozdział III, s. 60-62: Zbaczają zatem ze ścieżki prawdy ci, którzy, czepiając się raczej słów niż sensu, twierdzą i nauczają, że po ukończeniu Ofiary nie trzeba robić takiego dziękczynienia, a to rzekomo dlatego, że sama Ofiara ołtarza jest sama w sobie dziękczynieniem i że dziękczynienie takie należałoby do specjalnych aktów prywatnej i osobistej pobożności, a nie odnosiłoby się do dobra społeczności. Pius XII, enc. Mediator Dei” – cd.: Czemuż więc, Czcigodni Bracia, nie mielibyśmy pochwalić tych, którzy, po przyjęciu pokarmu Eucharystycznego, i po publicznym zwolnieniu również zgromadzenia wiernych, w serdecznej zażyłości obcują z Boskim Odkupicielem, nie tylko aby z Nim najczulej rozmawiać, lecz również aby... – cd. na kolejnym slajdzie Pius XII, enc. Mediator Dei” – cd.: aby Mu złożyć dzięki, oddać chwałę należną, a przede wszystkim by o pomoc prosić ku oddaleniu z duszy swojej wszystkiego, co umniejsza skuteczność Sakramentu, oraz ku uczynieniu ze swej strony wszystkiego, co mogłoby sprzyjać najbardziej bez pośredniemu działaniu Jezusa Chrystusa. Stolica Apostolska szczegółowo objaśnia nauczanie papieskie Stolica Apostolska o Komunii świętej w pierwsze soboty Wnioski z analizy tekstów: Kult Niepokalanego Serca Maryi jest: chrystocentryczny, eucharystocentryczny, soteriocentryczny. Stolica Apostolska zaaprobowała objawienia fatimskie, tj.: trzy objawienia Anioła Pokoju w 1916 r., sześć objawień Niepokalanej w 1917 r. nie zaaprobowała innych objawień, które miała Sł. Boża Łucja po 1917 r., nie zaaprobowała pierwszosobotnich nabożeństw w formie nadanej przez Sł. Bożą Łucję – jako zadośćczynienia za grzechy wymierzone wyłącznie w Niepokalane Serce Maryi. Stolica Apostolska wskazała, że: celem przyjmowania Komunii św. w pierwsze soboty jest zjednoczenie z Ofiarą Chrystusa, Niepokalana Maryja jest wzorem takiego zjednoczenia z Chrystusem Stolica Apostolska o Komunii świętej w pierwsze soboty: Wnioski z analizy tekstów: Niepokalane Serce Maryi zwycięży: poprzez głębokie przeniknięcie chrześcijan chrystocentryzmem, poprzez głębokie praktykowanie przez chrześcijan kultu Jezusa-Zbawcy w Przenajświętszym Sakramencie. Święty Jan Paweł II powiedział w Fatimie w 2000 r.: Matka Boża potrzebuje was wszystkich, aby pocieszyć Jezusa, który jest smutny z powodu krzywd, które Mu się wyrządza. Ona potrzebuje waszych modlitw i ofiar za grzeszników.