ABC jelita grubego - Ostropest plamisty

Raport
„Zdrowe jelita”
ABC jelita grubego
Czy wiesz, że przewód pokarmowy dorosłego człowieka ma około 6-7,5 metra długości?
Gdzie ma tu swoje miejsce jelito grube? Kiedy zanika jego mikroflora i dlaczego tak ważna
jest sprawność ruchów perystaltycznych?
Przewód pokarmowy rozpoczyna się jamą ustną, skąd pokarm po przełknięciu
transportowany jest przez przełyk do żołądka. Dalej trafia do dwunastnicy – pierwszej i
najważniejszej, jeżeli chodzi o trawienie, części jelit. W kolejnym etapie treść pokarmowa
przechodzi przez jelito cienkie, a następnie jelito grube – miejsce, w których zachodzą
ostatnie procesy związane z wchłanianiem składników odżywczych i rozpoczyna się
formowanie kału.
Gdzie jest i co robi?
Jelito grube to końcowy odcinek przewodu pokarmowego. Dzieli się na kątnicę, okrężnicę
wstępującą, poprzecznicę, okrężnicę zstępującą i odbytnicę, zakończoną odbytem. Główne
zadania tego narządu to wchłanianie wody i elektrolitów, a także formowanie,
magazynowanie i wydalanie kału.
Rusz jelitami!
Ruchy jelita grubego stymulowane są przez przechodzące masy kałowe, a także sam fakt
przyjmowania posiłków. Istotnym czynnikiem wpływającym na jego perystaltykę jest
błonnik pochodzący z pożywienia. Błonnik drażni i pobudza jelita, poprawiając
jednocześnie ich ukrwienie. Dzięki temu następują skurcze, a masy kałowe przechodzą w
kierunku odbytnicy. Zjawisko defekacji, czyli oddawania stolca, jest czynnością odruchową.
Zachodzi pod wpływem obecności pokarmu w rejonie odbytnicy i rozciągnięcie jego
powierzchni. Dzięki kontroli zwieracza odbytu i mięśni tłoczni brzucha, pozostaje jednak
pod naszą kontrolą.
Jelita na cebulkę – 3 warstwy
Ściana jelita grubego zbudowana jest z trzech zasadniczych warstw.
1. Warstwę wewnętrzną stanowi błona śluzowa, w obrębie której umiejscowione są gruczoły
wydzielające śluz oraz enzymy trawienne.
2. Pod śluzówką znajduje się warstwa mięśniowa, składająca się z włókien mięśniowych
podłużnych i okrężnych. Ponieważ są one krótsze niż długość okrężnicy, jelito grube
charakteryzuje się haustracjami, czyli odcinkowymi rozszerzeniami i zwężeniami. Dzięki
skurczom warstwy mięśniowej, masy kałowe są mieszane i przesuwane ku odbytnicy.
3. Najbardziej zewnętrzną warstwą jest błona surowicza, nazywana otrzewną.
Świat wewnętrzny jelita grubego – mikroflora
W jelicie grubym gnieździ się mikroflora. Niektórzy twierdzą, że bakterie jelitowe stanowią
tak rozbudowany system, że śmiało można nazwać je „organizmem w organizmie”.
Szacuje się, że przewód pokarmowy człowieka zasiedlany jest przez ponad 1000 różnych
gatunków bakterii, które łącznie mogą ważyć nawet 1,5 kg!
Dlaczego mikroflora jelit jest taka ważna?
1. Po pierwsze syntetyzuje cenne składniki odżywcze, takie jak witaminy z grupy B, kwas
foliowy i witamina K.
2. Ponadto stymuluje układ odpornościowy i regulują pracę jelit. Po każdej antybiotykoterapii
lekarz zleca zażywanie probiotyków. W jakim celu? Antybiotyki zabijają wszystkie
bakterie, nie tylko te chorobotwórcze. Wyjałowienie przewodu pokarmowego grozi jego
zasiedleniem przez patogeny, które mogą być przyczyną poważnych chorób.
Ten 1,5 metrowy odcinek przewodu pokarmowego narażany jest na działanie toksyn i
produkty powstałe z zachodzących w nim procesów gnilnych. Aby dobrze pełnił swoje
funkcje należy dbać o jego oczyszczanie i regularny rytm wypróżnień.
Niedrożność jelit
Pasaż treści pokarmowych jelit zostaje zatrzymany… To rzadka choroba przewodu
pokarmowego. Nie należy jednak jej lekceważyć, bo prowadzi do groźnych następstw.
Niedrożność jelit (łac. ileus) to stan, w którym spożyte pożywienie nie przesuwa się ku
odbytnicy, czyli treści nie zmierzają do kolejnych odcinków układu trawiennego.
Skąd bierze się niedrożność jelit?
Dlaczego dochodzi do zatrzymania pasażu treści pokarmowych? To skutek:
a. Zatkania jelita przez fizyczną przeszkodę albo jego zakleszczenie. Chodzi tu o
niedrożność mechaniczną wywołaną np.
• kamieniem kałowym,
• kamieniem żółciowym,
• polipem,
• skrętem esicy,
• zrostem odcinka jelita,
• wsuwaniem się jednego odcinka w drugi
b. Nieprawidłowej perystaltyki organu.
Ta może być konsekwencją tzw. niedrożności porażennej, która z kolei
spowodowana jest stanem zapalnym. Ten może tworzyć się w przypadku:
•
•
•
•
•
podrażnienia otrzewnej,
otwarcia jamy brzusznej podczas operacji,
zatrucia lekami czy trucizną,
niewydolności nerek,
ciężkiego odwodnienia.
Stan może mieć charakter ostry lub przewlekły. W pierwszym przypadku dochodzi do
całkowitego zatkania światła narządu. Niedrożność przewlekła polega na czasowym i
niecałkowitym blokowaniu pasażu w wyniku zwężenia przewodu. Wówczas przesuwa się
tylko część resztek i dlatego przypadłość nazywa się niedrożnością przepuszczającą.
Ileus może dotknąć jelito cienkie (niedrożność wysoka) albo grube (niska).
Czym objawia się niedrożność jelit?
Niezależnie od typu niedrożności schemat pojawiania się objawów jest mniej więcej taki
sam:
1. ból brzucha o charakterze kolki, trudny do jednoznacznego umiejscowienia
• ileus przez zatkanie – ból ostry, później stały,
• ileus przez skręcenie – od razu ból stały;
2. przelewanie się treści jelita (niekiedy głośne),
3. napięcie brzucha,
4. wymioty – efekt cofania się zawartości narządu
• obfite, kilka godzin po pierwszych symptomach choroby – niedrożność jelita
cienkiego,
• mniej nasilone, kilkanaście godzin po zatkaniu światła – niedrożność jelita grubego;
5. wzdęcia – konsekwencja nagromadzenia się płynnej treści i gazów
• rozdęcie wybranych obszarów jamy brzusznej, powyżej przeszkody – niedrożność
mechaniczna,
• rozdęcie całego brzucha – niedrożność porażenna;
6. bębenkowy odgłos przy opukiwaniu brzucha,
7. zatrzymanie gazów i stolca – nie zawsze, bo jeśli zator występuje w jelicie cienkim albo na
początkowym odcinku jelita grubego, to resztki umiejscowione poniżej (za zaporą) są
usuwane normalnie jeszcze przez kilka godzin,
8. spadek ciśnienia – efekt zebrania się płynów w jelicie i brak możliwości ujścia; zatrzymanie
płynów prowadzi do odwodnienia, wstrzymania moczu, niewydolności nerek i krążenia,
9. przyspieszone tętno – wyraz walki organizmu z chorobą lub/i silnego bólu,
10.gorączka – zwykle pojawia się w późniejszym etapie dolegliwości, świadczy o infekcji
bakteryjnej, czyli przeniknięciu drobnoustrojów do krwiobiegu,
11.w przypadku nieleczenia: skrajne wyniszczenie, zaburzenia świadomości, śmierć.
Jakie skutki?
Niedrożność jelit grozi poważnymi powikłaniami. Uszkadza ściany jelita, co prowadzi do:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
zakażenia,
martwicy części narządu,
perforacji narządu (czyli przerwania ściany jelita),
kłopotów z wchłanianiem substancji odżywczych,
chorób wątroby i nerek,
odwodnienia,
nieprawidłowości w gospodarce elektrolitowej,
zatrucia toksynami,
sepsy.
Bardzo ważne więc jest podjęcie natychmiastowej akcji ratunkowej, czyli wezwania
pogotowia w przypadku zauważenia wyżej wskazanych objawów.
Chorobę diagnozuje się poprzez badania jamy brzusznej: rentgen, USG, tomografię
komputerową.
Jak leczyć?
Kuracja zależy od przyczyny. W przypadku niedrożności mechanicznej wykonuje się
operację usunięcia zatoru, toksycznej treści i obumarłych fragmentów jelita. W razie
konieczności (zakażenia otrzewnej) dokonuje się wielokrotnego płukania jamy brzusznej.
Niedrożność porażenną eliminuje się poprzez zwalczenie czynnika zapalnego. W tym celu
najczęściej podaje się antybiotyki, płyny, elektrolity. Konieczna jest także obserwacja
chorego celem uniknięcia powikłań. W obu przypadkach przez pewien czas pacjent musi
zachowywać ścisłą dietę.
Warto dbać więc o jelita, by te nie szwankowały i nie sprawiały bólu. Postaw na
odpowiednią dietę.
Perystaltyka jelit
Wyrażenie to ostatnio bardzo często pada w mediach – nie bez przyczyny. Coraz więcej
osób wie, że od ruchów perystaltycznych zależy komfort naszego organizmu – komfort
bez wzdęć i niestrawności. Co to właściwie jest „perystaltyka” i jaki ma ona związek z
zaleganiem pokarmu w jelitach?
Pojęcie „perystaltyka jelit” to jeden z tych obcych i niezrozumiałych terminów, których w
medycynie pełno.
Pod nazwą tą kryją się czynności ruchowe (skurcze) układu pokarmowego, dzięki którym
spożyte pożywienie przesuwa się od jamy ustnej do odbytnicy. Niekiedy określenie to
zawęża się do jednego odcinka systemu trawiennego – jelit.
W trakcie tej wędrówki pokarm zostaje rozkładany na czynniki pierwsze. Niestrawione
resztki są wydalane. Takie jest założenie idealne… A realne?
Praktyka często pokazuje, że tak być nie musi. Co zazwyczaj dzieje się w jelitach? Zalegają
w nich niestrawione resztki, które po czasie… zaczynają gnić, co prowadzi do zatrucia
organizmu. Skutek? Wzdęcia, niestrawność i inne problemy objawiające się bólem bądź
dyskomfortem.
Jedz co trzeba i jak trzeba, a unikniesz problemów z zaleganiem pokarmu w jelitach. Tak
można streścić receptę na zbyt wolne tempo ruchów perystaltycznych, od których zależy
częstotliwość wypróżniania się.
Wypełnisz żołądek, a jelita się odezwą
Sygnał z żołądka do jelit, który pobudza perystaltykę, oznacza obecność pokarmu w
żołądku. Co spowalnia w takim razie ruchy jelit? Impuls, który informuje o nadmiarze treści
w jelicie. Istnieje również odruch jelitowo-jelitowy, który zmniejsza aktywność ruchową
jelita i świadczy o jego nadmiernym (a nawet niebezpiecznym) rozciągnięciu.
Ruchy mogą być regulowane przez nerw błędny i hormony. Produkowana przez żołądek i
dwunastnicę gastryna przyspiesza omawiane ruchy, natomiast wydzielana przez
dwunastnicę i jelito cienkie sektyna hamuje je.
W jelicie grubym poza ruchami segmentowymi i perystaltycznymi zachodzą jeszcze skurcze
propulsywne (przyciągające) i masowe. Te pierwsze biegną w obu kierunkach (do i z
odbytu). Te drugie występują tuż przed defekacją i zapewniają transport kału do odbytnicy
w mniej niż 30 sekund.
Więcej błonnika
Nie ulega wątpliwości, że na częstotliwość i intensywność ruchów perystaltycznych ma
wpływ dieta. Błędy żywieniowe (m.in. nieregularne jedzenie, zbyt szybkie spożywanie,
łykanie niepogryzionych, dużych kawałków, picie za małej ilości wody) i niedobór błonnika
(zbyt mała ilość warzyw, owoców, produktów z pełnego ziarna, np. kasz, ciemnego
pieczywa, dzikiego ryżu, makaronu z razowej mąki, płatków owsianych, otrąb
spożywczych) sprzyjają zaparciom.
Ruszaj się!
Regularnemu wypróżnianiu na pewno nie sprzyjają również: siedzący tryb życia, unikanie
aktywności fizycznej, zaburzony zegar biologiczny (praca w nocy, odpoczynek w dzień),
nadmierny stres i stany emocjonalne (wynikające z różnych, nawet prozaicznych czynników,
np. częstej zmiany miejsca pobytu).
Tego unikaj
Pracę jelit spowalniają także niektóre pokarmy i wybrane leki. Jeśli borykasz się z
zaparciami, musisz wystrzegać się:
białego pieczywa (i generalnie białej mąki oraz mąki ziemniaczanej);
produktów o lepkiej konsystencji, np. budyniu, kisielu, kleiku, kaszki manny;
białego ryżu;
produktów z dużą zawartością soli (chipsów, konserw, frytek);
produktów mącznych (woda i mąka tworzą papkę zatykającą jelita);
ciężkostrawnych potraw;
nadmiaru tłuszczów zwierzęcych (zwłaszcza fast foodów);
rafinowanych węglowodanów;
czekolady, ciastek z kremem;
kakao;
sera topionego;
mocnej czarnej herbaty;
czerwonego wina;
borówek;
zimnych pokarmów (wskazane są natomiast ciepłe, ponieważ pozytywnie oddziałują
na impulsy motoryczne jelit);
• medykamentów zwalczających nieżyt przewodu pokarmowego (zamiast faszerować
się środkami na przeczyszczenie, które rozleniwiają jelita i zubożają ich florę
bakteryjną, lepiej zmienić sposób odżywiania, co przyniesie wiele pozytywnych
skutków związanych nie tylko z funkcjonowaniem systemu trawiennego);
• leków przeciwbólowych, antybiotyków, kodeiny.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Spowolnione ruchy perystaltyczne mogą być również problemem dla osób cierpiących na
zaburzenia hormonalne i neurologiczne.
Teraz już wiesz, jaki związek z zaparciami, sprawnym działaniem układu pokarmowego i
wydalniczego mają ruchy perystaltyczne? Zamień wiedzę na działanie i pomóż jelitom.
Zespół jelita drażliwego – część
1
Od jakiegoś czasu boli Cię brzuch i to bez wyraźniej przyczyny? Męczą Cię zaparcia albo
biegunka i wzdęcia? Zbadaj się pod kątem IBS, czyli zespołu jelita drażliwego. Z naszą
pomocą wstępną diagnozę możesz ustalić samodzielnie.
Zespół jelita drażliwego jest chorobą powszechną. Wedle szacunków dotyka 10-20 proc.
ludzi! Przeważnie (dwa na trzy przypadki) to kobiety stają się ofiarą tej choroby… Zwykle
pojawia się u ludzi w wieku 30-40 lat i ma przewlekły charakter. Po okresowym
pogorszeniu stanu, przychodzi poprawa i tak w kółko.
Istotę IBS (ang. irritable bowel syndrome) stanowi ból wywołany nadmiernym skurczem
jelit. Niektórzy dolegliwość opisują jako silne nudności albo dyskomfort jamy brzusznej. U
części osób schorzenie objawia się silnym niepokojem, napadami paniki albo depresją.
Zbyt mocne skurcze
Dotąd przyczyny IBS nie zostały wyraźnie określone. Podejrzewa się, że silne skurcze to
efekt specyficznego unerwienia jelit. Są tak wrażliwe, że pokarm spożywają zbyt aktywnie,
zbyt intensywnie, co sprawia ból.
Do najważniejszych czynników zaburzających funkcjonowanie jelit zalicza się:
•
•
•
•
•
•
•
nadmiar tłuszczu w pożywieniu,
nietolerancja pewnych produktów (alergia),
chroniczny stres, nerwica, depresja,
nadużywanie leków,
przemiany hormonalne,
infekcje pokarmowe,
predyspozycje genetyczne.
Jak rozpoznać chorobę?
Skąd mamy wiedzieć, że cierpimy na zespół jelita drażliwego, a nie np. na wzdęcia czy
niestrawność? Chorobę pomoże zdiagnozować odpowiedź na kilka pytań (tworzą tzw.
kryteria rzymskie):
1. Czy w ciągu ostatniego roku przez 12 tygodni (kolejnych lub nie) występował ból
brzucha, nudności, dyskomfort.
2. Czy objawy zmniejszały się po wypróżnieniu?
3. Czy zauważyłeś zmianę częstotliwości defekacji?
IBS stwierdza się, gdy zidentyfikowano minimum trzy z następujących oznak:
1. oddawanie stolca częściej niż trzy razy dziennie albo rzadziej niż trzy razy w
tygodniu,
2. zmiana konsystencji kału – zbyt twardy albo zbyt luźny,
3. wzdęcia,
4. wydalanie śluzu,
5. uczucie niepełnego wypróżnienia albo nagłe wydalanie stolca.
Niestety, powyższe symptomy mogą świadczyć o wielu schorzeniach systemu trawiennego.
By mieć pewność, lekarz (gastroenterolog) zleca jedno lub więcej badań: morfologię,
endoskopię, USG, analizę kału, hormonów tarczycy, radiologię jelit z kontrastem.
Dwie postacie choroby
Zespół jelita drażliwego przebiega w jednej z dwóch postaci: zaparciowej lub
biegunkowej.
W pierwszym przypadku cykl defekacji wydłuża się – mamy problem z oddaniem stolca
albo jest to dla nas bolesne. Ból w formie kolki występuje w kilku miejscach jelita. Pojawia
się nagle albo po posiłku, by zniknąć po defekacji. Oprócz niego wystąpić może zgaga,
nudności.
W odmianie biegunkowej chorego męczą biegunki, częste wizyty w toalecie. Konieczność
wypróżnienia się pojawia się nagle – niekiedy jeszcze w trakcie konsumowania lub zaraz po
nim. Poza bólem dokuczać mogą także wzdęcia.
Niekiedy rozróżnienie nie jest możliwe, ponieważ biegunki przeplatają się z zaparciami.
Higieniczny tryb życia to wróg zespołu jelita drażliwego. Mniej stresu, zdrowa dieta, sport,
a jelita nie będą dawać się we znaki.
Zespół jelita drażliwego – część
2
Choć nie da się go całkowicie wyleczyć, można nad nim zapanować tak, by nie pogarszał
jakości życia. W walce z IBS najważniejsze jest mądre odżywianie i unikanie stresu.
Częsty ból brzucha, wzdęcia, niestrawność, nieprawidłowy tryb wypróżnień, dyskomfort?
Nie zagraża to życiu, ale jest bardzo kłopotliwe… Utrudnia, czasem nawet uniemożliwia
pracę, kontakty towarzyskie, wypoczynek. Zespół jelita drażliwego obniża jakość życia. A
wszystko to przez nieposłuszne mięśnie gładkie…
Czy da się zaradzić objawom tej dolegliwości? Na szczęście tak, ale trzeba liczyć się z
okresowymi nawrotami, bo póki co, nie istnieje sposób na ostateczne pozbycie się IBS
(irriatable bowel syndrome)… Nie znamy nawet bezpośredniej jego przyczyny.
Zacznij od diety
Nie istnieje jedna, standardowa kuracja – choroba ma bardzo osobniczy charakter.
Leczenie zależy więc od :
• postaci schorzenia (biegunkowej, zaparciowej, mieszanej),
• genezy schorzenia.
Podstawą kuracji jest odpowiednie odżywianie się. Dieta musi być lekkostrawna i składać
się z kilku małych posiłków jedzonych o stałych porach, na spokojnie. Szybkie łykanie
dużych kawałków pogłębia tylko dyskomfort. Pokarmy tłuste powinny pójść w odstawkę, a
zagościć powinny te odchudzone. Kolacja nie powinna być zbyt obfita. Dania smażone,
alkohol, kawa, ostre przyprawy? Te produkty wspaniale… podrażniają jelita – zrezygnuj
więc z nich.
Jakie schorzenie, takie leczenie
W przypadku zaparć perystaltykę jelit pobudzi większa ilość błonnika w diecie, wody oraz
aktywność fizyczna. Warto też sięgnąć po zioła rozkurczające, np. ostropest plamisty,
dziurawiec, mniszka lekarskiego, miętę, rumianek. Efekt przeczyszczający przynosi
spożywanie naparów m.in. z babki płesznik.
W ostateczności lekarz przepisze farmaceutyki, np. debewerynę, laktulozę, cyzapryd,
mebewerynę. Grozi to jednak skutkami ubocznymi, dlatego lepiej wyregulować pracę
organu bezpiecznymi, naturalnymi sposobami.
Co z biegunką? Można sobie z nią radzić. Zażywaj siemię lniane, węgiel (byle nie za
długo, bo preparat niszczy witaminy), pektyny (zawarte np. w jabłkach), napar z suszonego
kłącza pięciornika. W tym przypadku błonnik to nie jest dobre rozwiązanie, za to dania
papkowate (piure, musy, gotowana marchew), o lepkiej konsystencji (kisiele, kleiki,
budynie) – jak najbardziej.
Ze związków syntetycznych stosuje się loperamid i cholestyraminę, tyle że ich zażywanie
grozi skutkami ubocznymi, np. zaparciami, wzdęciami, nudnościami, zaburzeniem
wchłaniania witamin…
Jeśli jelita cierpią z powodu alergii ustal, jakich produktów nie tolerujesz, po których
nasilają się dolegliwości, zapisz na kartce ich nazwy i wyłącz je z jadłospisu. To ułatwi ich
szybkie zidentyfikowanie.
Nerwy pod kontrolą
W terapii duże znaczenie ma umiejętność radzenia sobie ze stresem, unikanie napięć
emocjonalnych. Nastrój poprawić może regularnie podejmowana rekreacja ruchowa i
ćwiczenia oddechowe. Wykonaj przy otwartym oknie 10 głębokich wdechów nosem i
łagodnych wydechów ustami… To odpręża.
Często trzeba zmienić tryb życia na spokojny… Zwolnić obroty, zacząć porządnie
odpoczywać… Dobrze jest zrelaksować się przy muzyce (fachowcy polecają klasykę).
Wybierz się gdzieś na łono natury – śpiew ptaków, szum morskich fal, odgłosy wiatru
wpływają na psychikę kojąco. Rozedrgane nerwy uspokoją też napary z ziół np. melisy, czy
zielonej herbaty, która wycisza, odstresowuje.
Wizyta u psychologa też może pomóc. Po antydepresanty i leki przeciwlękowe sięgaj w
ostateczności.
Zespół jelita drażliwego wymaga aktywności fizycznej, kontroli diety i nerwów. Pewne
wyrzeczenia działają jednak cuda! – poprawiają nastrój i komfort dnia codziennego
Płukanie jelita grubego
Czy wiesz, że zdecydowana większość z nas cierpi z powodu zaburzeń naturalnej
symbiozy bakterii w przewodzie pokarmowym? Co to znaczy i jakie są tego
konsekwencje?
To skutek złego odżywiania, zanieczyszczenia środowiska, toksyn i nadmiernych ilości
spożywanych leków. Dochodzi do tego dotyczący tak wielu z nas siedzący tryb życia.
Wszystko to doprowadza do osłabienia sił obronnych organizmu, doskwierających zaburzeń
przemiany materii, nieregularności naturalnych funkcji fizjologicznych czy zakłóceń pracy
jelita grubego, a w konsekwencji do nieprzyjemnych zaparć i otyłości.
Co można więc zrobić, by sobie pomóc?
Wiele autorytetów współczesnego świata medycyny uważa, że jelito grube jest najbardziej
zaniedbanym przez ludzi organem. Bagatelizować go jednak nie można. Dlaczego?
Znakomita większość chorób ma swoje źródło właśnie tutaj.
Jelita żyją własnym życiem?
W przewodzie pokarmowym są sobie takie nieproszone żyjątka, które wydalają toksyny i w
ten sposób zanieczyszczają Twoje wewnętrzne środowisko. Sekretem zachowania zdrowia
jest m.in. ich skuteczna eliminacja. Z pomocą przychodzi płukanie jelita grubego, czyli
hydrokolonoterapia. To jedna z najważniejszych i najefektywniejszych czynności
detoksykacyjnych.
To nowoczesna forma przywracania zdrowia. Likwiduje samozatrucie organizmu, które jest
przyczyną większości chorób przewlekłych. Na czym więc polega hydrokolonoterapia?
Do jelita grubego wprowadza się podgrzaną i przefiltrowaną wodę, która pobudzając
perystaltykę (czyli ruchy jelit), usuwa z niego nagromadzone złogi pokarmowe, kamienie
kałowe oraz pasożyty. Co za ulga dla jelita
Przepraszam, przepłucze mi Pani jelito grube?
Zobacz! Oto korzystne efekty płukania jelita grubego:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
oczyścisz jelita z toksyn, złogów, kamieni kałowych i pasożytów,
wzmocnisz mięśniówkę (błonę wyściełającą jelita),
polepszysz pracę jelita,
zmniejszysz zapotrzebowanie na minerały w organizmie,
polepszysz wchłanianie składników odżywczych,
zrzucisz zbędne kilogramy,
pozbędziesz się wzdęć i zaparć,
zwiększysz dotlenienie organizmu,
zwiększysz odporność immunologiczną organizmu,
zapobiegniesz patologiom jelit.
Warto więc przeprowadzać okresowe zabiegi płukania jelita grubego. Pomagają nie tylko w
profilaktyce wielu chorób, ale również w ich leczeniu.
Pektyny
Jedząc odpowiednie produkty nie tylko dostarczamy sobie niezbędnych wartości
odżywczych, ale przy okazji leczymy się. Zajadaj się owocami i warzywami, a
poczujesz, że warto!
Co mają w sobie owoce i warzywa, że działają na organizm tak, a nie inaczej? Mają „to
coś”, czyli pektyny!
Pektyny to obok śluzów roślinnych, hemiceluloz obojętnych, polisacharydów algowych i
gum roślinnych rozpuszczalny składnik błonnika, który naturalnie wspomaga trawienie i
przyspiesza przechodzenie treści przez przewód pokarmowy. W sensie biochemicznym
substancje pektynowe są wielocukrami (węglowodanami) – polisacharydami oraz
oligosacharydami. Występują w ścianach komórkowych roślin.
Pektyny jak galaretka (niekoniecznie truskawkowa)
Dobrze znają je miłośnicy przetworów owocowych. To one mają zdolność żelowania i
zestalania, a mówiąc potocznie – galaretowacenia. Dzięki nim dżem truskawkowy nie
pływa, a jest w stanie stałym. Wykorzystywane są w produkcji nie tylko dżemów,
ale marmolad, powideł czy galaretek.
Dlaczego pektyny trzeba dostarczać organizmowi?
1. Wypełniają żołądek i dają uczucie sytości. Polecane szczególnie osobom otyłym i
walczącym z nadmiernymi kilogramami.
2. Wyłapują cząsteczki cholesterolu i tym samym redukują jego stężenie, co ma duże
znaczenie w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo – naczyniowego (np.
nadciśnienia, miażdżycy, choroby wieńcowej). Spożywając codziennie 15 g pektyn, możesz
obniżyć zawartość cholesteryny o 30 proc!
3. Regulują gospodarkę kwasów żółciowych – usuwają ich nadmiar (zapobiegając m.in.
wrzodom żołądka). Poprawiają trawienie tłuszczów. Chronią przed powstaniem kamieni
żółciowych.
4. Przydają się w oczyszczaniu organizmu z toksyn, usuwaniu z niego metali ciężkich (kobaltu
i ołowiu), których wysokie stężenie występuje w dużych miastach, ośrodkach
przemysłowych, niektórych zakładach pracy (np. drukarniach) i… papierosach. To dzięki
zdolności wiązania i wymiany jonów.
5. Poprawiają pracę jelit. Usuwają zalegające w nich resztki i przez to pomagają zwalczyć
zaparcia. Tworzą w przewodzie pokarmowym warstwę ochronną (korzystną mikroflorę
bakteryjną).
6. Pochłaniają wodę. Skuteczne przy leczeniu biegunki.
7. Usuwając szkodliwe produkty przemiany materii i toksyny, wspomagają produkcję i
funkcjonowanie białych krwinek (przeciwciał) odpowiedzialnych za odporność. Czyli
gwarantują dobrą ochrona przed wirusami i innymi agresorami.
Gdzie są pektyny?
Substancje pektynowe znajdziemy w surowych i suszonych owocach oraz warzywach:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
jabłkach (zawartość 1-1,5 proc.);
marchwi (1,17-2,92);
morelach (1);
bananach (0,59-1,28),
brzoskwiniach (0,71-1,32);
dyni (0,1-9,4);
grejpfrutach (3,30-4,50);
cytrynach (2,80-2,99);
pomarańczach (2,34-2,38);
białej błonce owoców cytrusowych (to powłoka pod właściwą skórką) (30). Nie obieraj
dokładnie owoców cytrusowych, bo pozbędziesz się drogocennych pektyn.
rodzynkach (0,84-1,04);
czerwonych i czarnych porzeczkach (0,68-1,19);
fasoli (0,27-1,11);
malinach (0,97);
daktylach;
agreście,
pigwie,
pomidorach;
śliwkach;
figach;
gruszkach;
truskawkach.
Pektyny i… ketchup jest zdrowy!
Pektyny nie tylko służą przetworom owocowym. Dodaje się je do wielu produktów, m.in. do
ketchupu, majonezu, proszku budyniowego, polew, artykułów niskokalorycznych jako
środek wiążący. Jeśli jesteś więc wyczulony/a na punkcie substancji barwiących,
regulatorów smaku, zagęszczaczy, polepszaczy i wszelkich „E”, to akurat E440 (tak
oznaczone są pektyny) nie musisz się obawiać:)
Pektyny to elementarna część składowa błonnika. Pomagają być zdrowszym!
Oczyszczanie jelita grubego
Jelito grube pełni szereg ważnych funkcji w naszym organizmie. Oprócz tego, że
gromadzi kał i bierze udział w jego wydalaniu, wchłania wodę i elektrolity (sód, potas,
magnez, wapń). Jelito grube to także bezpieczna przechowywalnia pożytecznych dla
organizmu bakterii. Warto, by nam zdrowo służyło.
Jelito grube ciężko pracuje. Żeby ciało dobrze funkcjonowało musi ono przetransportować
dziennie prawie 10 litrów płynów! Jest to bardzo skomplikowany proces wchłaniania, a
każda biegunka czy zaparcia w znacznym stopniu zaburzają go. Zakłócają tym samym pracę
jelita grubego. Aby ten tak ważny dla prawidłowego funkcjonowania Twojego organizmu
organ sprawnie działał, trzeba go regularnie oczyszczać.
Sekretem zachowania zdrowia na długie, długie lata jest oczyszczanie organizmu z toksyn.
Czy wiesz, że niebezpieczne i trujące toksyny drogą osmozy przedostają się do płynów
ustrojowych i skażają całe Twoje wewnętrzne środowisko? Detoksykacja organizmu
pozwala zapobiec wielu dolegliwościom! W końcu samozatrucie i samozanieczyszczanie
najczęściej prowadzą do cywilizacyjnych chorób przewlekłych.
Błonnik oczyszcza jelito grube
Istnieje wiele sposobów oczyszczania jelita grubego. Najprościej jednak jest wyjść z
pomocą jelitom za pomocą błonnika.
Czu wiesz może, jakie pokarmy są bogate w błonnik? Są to:
• przetwory zbożowe – głównie: otręby pszenne, płatki owsiane, płatki kukurydziane,
• warzywa i rośliny strączkowe – głównie: fasola czerwona, fasola biała, groszek
zielony),
• owoce – głównie: morele suszone, śliwki suszone, maliny.
Możesz tez kupić specjalnie skomponowane suplementy diety z błonnikiem.
Choć błonnik nie ma znaczenia jako składnik odżywczy, organizm by sobie bez niego nie
poradził. Słyszałeś, że jest kompletnie nietrawiony i „sprząta” jelita jak zmiotka? Wchłania
także wodę, poprzez co zwiększa objętość masy kałowej i efektywnie przyspiesza usuwanie
z organizmu niestrawionych resztek pokarmowych.
Jak widać – błonnik skutecznie oczyszcza jelito grube, sprawia, że lepiej ono funkcjonuje,
eliminuje zaparcia i ułatwia regularne wypróżnianie.
Pamiętaj, że dzięki błonnikowi oczyścisz swoje jelito grube, a tym samym:
• uregulujesz pracę jelit, oczyścisz kosmki jelitowe i okrężnicę,
• uregulujesz wypróżnienie, pozbędziesz się zaparć, a więc prawdopodobnie
hemoroidy też Cię nie będą trapić,
• zregenerujesz błonę śluzową jelit,
• uchronisz się przed chorobami przewodu pokarmowego, takim jak uchyłki jelita i
polipy,
• wyzwolisz własne siły obronne organizmu.
Błonnik to najprawdziwszy fenomen natury! Jego spożywanie przynosi fantastyczne
rezultaty! Pomoże oczyścić jelito grube, a układowi trawiennemu zapewni wydajne
funkcjonowanie.
Lewatywa jako narzędzie walki
z zatwardzeniem
Lewatywa to skuteczna metoda walki z zaparciami. Dowiedz się o niej więcej, ale pamiętaj,
że stosuje się ją doraźnie i w ostateczności, bo rozleniwia układ pokarmowy i często
odzwyczaja od naturalnego mechanizmu defekacji. Lepiej postaw na błonnik, dużo pij i
ruszaj się, a skutecznie unikniesz zatwardzenia.
Kiedy powstają zaparcia? Najczęściej wskutek błędów żywieniowych. Dlatego też walka z
nimi polega głównie na zmianie diety. Krótki przepis: stosuj dietę bogaterosztkową + pij
więcej płynów + zwiększ aktywność fizyczną + spróbuj zredukować stres w życiu
codziennym. I zaparcia z głowy. Pomocna okazuje się też znana już w starożytności
lewatywa (inaczej zwana enemą, klizmą) , czyli wlanie ciepłego płynu lub żelu do jelita
grubego przez odbyt przy użyciu specjalnego przyrządu (wlewnika lub gruszki).
Szybka ulga
Lewatywa to nie tylko sposób na zaparcia. Robi się ją przed zabiegami chirurgicznymi,
porodem oraz badaniami endoskopowymi przewodu pokarmowego, np. kolonoskopią.
Nie brak sporów o lewatywę. Zwolennicy medycyny alternatywnej twierdzą, że płukanie
jelita grubego nie tylko świetnie radzi sobie z zaparciami, ale również skutecznie oczyszcza
organizm z toksyn i złogów metabolicznych. Lekarze nurtu konwencjonalnego również
uznają lewatywę za dobry sposób na zaparcia, ale nie zgadzają się z pozostałymi kwestiami.
Jak widać więc, korzystny wpływ lewatywy na pracę jelit w kontekście regulowania cyklu
wypróżnień jest niepodważalny. Płukanie przywraca jelitu grubemu normalny stan, w
którym kał swobodnie przesuwa się ku odbytowi. Lewatywę można porównać do wyjęcia
korka z wanny albo odetkania zlewu – po usunięciu zatoru zbędna zawartość szybko ulatuje.
Kiedy i komu zaleca się lewatywę?
• przy zatwardzeniach krótkotrwałych i przewlekłych,
• poważnie chorym (wysoka gorączka uniemożliwia defekację),
• cierpiącym na hemoroidy (środki przeczyszczające mogłyby doprowadzić do wypadnięcia
guzków krwawniczych,
• cierpiącym na przepuklinę (kuracja środkami przeczyszczającymi mogłaby powiększyć
przepuklinę),
• dzieciom.
Przeciwwskazania
Lewatywa nie jest dla każdego. Schorzenia systemu trawiennego dyskwalifikują, czyli
różnego typu zapalenia jelit, ich uchyłki, guzy w odbytnicy krwawienia z układu
pokarmowego nie pozwalają na zabieg. Lewatywa nie jest też dobra dla kobiet w ciąży, bo
grozi wywołaniem skurczów porodowych.
W domu albo w gabinecie
Lewatywę można robić samodzielnie. Wymaga to jednak przełamania oporów natury
fizjologicznej, estetycznej oraz wprawy. Trzeba uważać – roztwór musi być przygotowany
starannie. Jelito posiada niezwykłą zdolność wchłaniania jonów i wszelka pomyłka może
doprowadzić do podrażnienia błony śluzowej odbytnicy czy zatrucia organizmu..
Jak bezpiecznie wykonać lewatywę w domu? Należy pamiętać o kilku zasadach:
1.
2.
3.
4.
Dobierz właściwy płyn – im mniej, tym lepiej.
Użyj możliwie najmniejszej ilości roztworu.
Wybierz metodę prostszą – wygodniejszy w użyciu jest wlewnik o małej pojemności.
Sprawdź stopień nawilżenia wlewki przed jej wprowadzeniem do odbytu. W razie
konieczności trzeba posmarować ją wazeliną lub olejem roślinnym.
Alternatywa? Skorzystaj z usług wyspecjalizowanych gabinetów albo ośrodków zdrowia.
Jeśli opłacasz składki w powszechnym systemie, lewatywę w publicznej placówce (lub
prywatnej mającej umowę z NFZ) sfinansuje państwo.
Ostateczność
Nie należy przesadzać z lewatywą. Odzwyczaja ona układ pokarmowy od naturalnej
defekacji, czyli najzwyczajniej rozleniwia go, prowadząc do zwiotczenia jelita. Opłakane
skutki przynosi łączenie płukania ze środkami przeczyszczającymi.
Istnieje też pogląd, że lewatywa niszczy naturalną florę jelitową, a ta jest niezwykle
korzystna dla zdrowia.
Lewatywa powinna być więc ostatecznością. Lepiej postawić na profilaktykę oraz
konwencjonalne metody, tj. większą ilość błonnika, wody oraz sport.
Oczyszczanie jelit
Czy zdajesz sobie sprawę, że zdecydowana większość Twoich problemów zdrowotnych,
ma swój początek w jelitach?
To właśnie w nich przebiega proces wchłaniania substancji odżywczych. Nieodpowiednie
odżywianie prowadzi do tego, że szkodliwe produkty, których organizm – chcąc nie chcąc –
nie może się pozbyć droga naturalną, niebezpiecznie odkładają się w jelitach. Kiedy jelita są
zanieczyszczone, prawidłowe wchłanianie substancji odżywczych zostaje poważnie
zaburzone.
Każdemu z nas uda się zjeść coś niepożytecznego, a nawet szkodliwego dla organizmu.
Tłuszcze zwierzęce, alkohol, kofeina, nikotyna, leki, konserwanty, barwniki, emulgatory.
Wszystkie z wymienionych substancji zaśmiecają nasz organizm.
Od niezdrowego, bądź częściowo niezdrowego jedzenia nie sposób się uchronić – jesteśmy
wręcz na niego skazani. Dlatego tak ważne jest, aby mimo wszystko próbować jeść jak
najzdrowiej i regularnie oczyszczać jelita.
Kuracja oczyszczająca jelita jest dosyć prosta. Dzięki niej pozbędziesz się złogów
fermentującego pokarmu, śluzu oraz kamieni kałowych. Kuracja poprawi nie tylko stan jelit,
ale również stan całego organizmu.
Uwaga – korki! Zanieczyszczone jelita
Czy wiesz, że w przypadku zanieczyszczonych jelit niektóre substancje lecznice nie są
wchłaniane? To znaczy, że niemożliwe staje się wyleczenie.
Warto poznać więc główne objawy zanieczyszczenia jelita grubego. Są to:
•
•
•
•
•
•
•
•
wzdęcia,
zaparcia,
alergie,
skórne egzemy,
wągry,
nieprzyjemny zapach potu,
czarny nalot na zębach,
szary nalot na języku.
Naprawdę nie pożałujesz, jeśli zdecydujesz się na oczyszczanie jelit.
Wybierając metodę detoksykacji jelit należy wybrać taką, która nie tylko je oczyszcza ale i
odbudowuje ich prawidłową florę bakteryjną.
Błonnik zawarty m.in. w babce płesznik pozwala na korzystny rozwój mikroflory jelit.
Jak oczyszczać jelita?
Jelitom można pomóc w różny sposób. Co może Cię zaskoczyć – środki przeczyszczające w
tym przypadku to same zło! Nie oczyszczają one dokładnie jelit, a prowadzą do
wyczerpującego dla organizmu odwodnienia.
Chcesz znać proste sposoby na detoksykację jelit? Proszę, oto i one:
• I sposób – obierz 2 pomarańcze ze skórki tak aby na owocach pozostał biały miąższ.
Przez 14 dni na noc 2 godziny po ostatnim posiłku zjedz pomarańcze,
• II sposób – pij przez 14 dni po 1/2 szklanki soku z kapusty kiszonej 3 razy dziennie,
• III sposób – zmiel i wymieszaj: 400 g suszonych śliwek, 200 g daktyli, 200g moreli,
200 g figi. Do otrzymanej masy dodaj 200 g miodu i wymieszaj. Otrzymaną masę
przechowuj w szklanym naczyniu w lodówce. Wieczorem przed snem jedz 1 łyżkę
stołową masy, dopóki się nie skończy.
Trzeba zaznaczyć, że dobrze przeprowadzona detoksykacja pomoże osobom chorym
momentalnie powrócić do zdrowia.
Kiedy jelita są czyste, to i ciało jest zdrowe. Warto więc regularnie oczyszczać jelita.
Już za chwilę poznasz szokująco skuteczną
metodę oczyszczania organizmu, którą
wypróbowało ponad 14 350 Polaków. To metoda w
100% naturalna i tak dobra, że albo Ci pomoże,
albo dostaniesz 100zł...»