Załącznik do Harmonogramu dochodzenia do Układu Zbiorowego Pracy w Kompanii Węglowej S.A. Projekt ZAKŁADOWY UKŁAD ZBIOROWY PRACY DLA PRACOWNIKÓW KOMPANII WĘGLOWEJ S.A. Jednolity tekst z uwzględnieniem ustaleń (uzgodnień i rozbieżności) dokonanych do dnia 31 grudnia 2006 r. i rozwiązań zawartych w Porozumieniu z dnia 20.12.2004 r. (z późn. zm. tj. aneksem nr 1, 2 i 3) Katowice, 31 grudnia 2006 r. SPIS TREŚCI WSTĘP ...................................................................................................................... 4 ROZDZIAŁ I PRZEPISY WSTĘPNE...................................................................... 5 ROZDZIAŁ II CZAS PRACY ................................................................................... 8 ROZDZIAŁ III URLOPY .......................................................................................... 10 ROZDZIAŁ IV INNE UPRAWNIENIA I ŚWIADCZENIA GÓRNICZE ZWIĄZANE Z PRACĄ ................................................................... 12 ROZDZIAŁ V BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ..................................... 15 ROZDZIAŁ VI WYNAGRODZENIE ZA PRACĘ .................................................... 19 ROZDZIAŁ VII RÓŻNE........................................................................................ 25 ROZDZIAŁ VIII POSTANOWIENIA KOŃCOWE ............................................... 27 SPIS ZAŁĄCZNIKÓW Załącznik nr 1 Wykaz kopalń i zakładów będących jednostkami organizacyjnymi Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach Załącznik nr 4 Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika Załącznik nr 5 Nagrody jubileuszowe Załącznik nr 6 Nagroda z okazji Dnia Górnika Załącznik nr 7 Dodatkowa nagroda roczna, tzw. „14-ta pensja” Załącznik nr 8 Odprawa emerytalno-rentowa Załącznik nr 9 Zasady przyznawania deputatu węglowego i wypłacania ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do deputatu węglowego dla pracowników oraz bezpłatnego węgla dla emerytów, rencistów i innych uprawnionych osób Załącznik nr 9a Deputat węglowy i bezpłatny węgiel Załącznik nr 10 Zasady oraz tryb przyznawania i obliczania rent wyrównawczych Załącznik nr 11 Świadczenia przysługujące w okresie czasowej niezdolności do pracy Załącznik nr 12 Tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego Załącznik nr 13 Taryfikator kwalifikacyjny Załącznik nr 14 Zasady wynagradzania członków drużyn ratowniczych Załącznik nr 15 Zasady określania stopnia szkodliwości, uciążliwości i niebezpieczeństwa pracy oraz przyznawania i wypłacania dodatków za pracę w tych warunkach Załącznik nr 16 Warunki ustalania i wypłacania dodatkowego wynagrodzenia za pełnienie dyżurów domowych WSTĘP Najwyższym dobrem jest człowiek, jego życie i zdrowie. Pracodawca uznając, iż szczególną wartością spółki są jej pracownicy będzie dążył w ramach strategii swojego działania do pełnego poszanowania ich praw i godności. Działalność gospodarcza jednostek organizacyjnych Kompanii polegająca na produkcji i podziale wytworzonych dóbr nie odbywa się w odosobnieniu, wszyscy pracownicy współpracują ze sobą i pracują wzajemnie dla siebie. Rozwój jednostek organizacyjnych jest wspólnym interesem kierownictwa i zatrudnionych pracowników. Cele zakładu realizowane są przez systematyczną współpracę pomiędzy kierownictwem i pracownikami na wszystkich stanowiskach. Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla pracowników Kompanii Węglowej S.A. określa szerzej i korzystniej niektóre uprawnienia pracownicze uregulowane powszechnie i jednolicie w prawodawstwie pracy oraz innych przepisach. Strony zawierające niniejszy Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy, zobowiązują się do przestrzegania zasad równości szans efektywnej i dobrze zorganizowanej pracy tak, aby wynagrodzenie odpowiadało rodzajowi wykonywanej pracy w powiązaniu z jej jakością i wydajnością oraz dążyć będą aby wynagrodzenie wszystkich pracowników objętych Układem osiągnęły poziom wynagrodzeń pracowników górnictwa w Unii Europejskiej. 4 ROZDZIAŁ I PRZEPISY WSTĘPNE Art. 1 1. Niniejszy Układ Zbiorowy Pracy zawiera w jednostkach organizacyjnych Kompanii wymienionymi w załączniku nr 1 do Układu. 2. Układ nie obejmuje: się dla pracowników zatrudnionych Węglowej S.A. w Katowicach – Treść nieuzgodniona: 1) członków Zarządu i pełnomocników Zarządu Kompanii, 2) młodocianych zatrudnionych w celu nauki zawodu lub w celu przyuczenia do wykonywania określonej pracy, 3) zatrudnionych na zastępstwo, 4) zatrudnionych w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie. Art. 2 Treść nieuzgodniona: 1. Układ zawiera się w oparciu o Art. 59 Konstytucji RP na podstawie przepisów art. 24128 Kodeksu pracy. 2. Układ zawiera się na czas nie określony. W przypadku wypowiedzenia Układu przez którąkolwiek ze stron, jego zapisy obowiązują do czasu zawarcia nowego Układu. Art. 3 Ilekroć w Układzie jest mowa o: 1) „Układzie” – rozumie się przez to niniejszy Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach, 2) „Pracownikach” – rozumie się przez to wszystkich pracowników objętych Układem, Treść nieuzgodniona: 3) „Kierowniku zakładu pracy” – rozumie się przez to osobę kierującą jednostką organizacyjną Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach, 4) „Kompanii” – rozumie się przez to Kompanię Węglową S.A. w Katowicach, 5) „Jednostce organizacyjnej lub zakładzie pracy” – rozumie się przez to każdą z osobna kopalnię, zakład oraz centralę Kompanii Węglowej S.A. wchodzące w skład Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach wymienione w załączniku nr 1 do Układu, Treść nieuzgodniona: 6) „Organizacji związkowej” – rozumie się przez to związki zawodowe spełniające warunki w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (z późn. zm.), 7) „Regulaminie pracy” – rozumie się przez to Regulamin pracy obowiązujący w jednostkach organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., 8) „Odrębnych przepisach” – rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy i innych ustaw oraz przepisy wykonawcze wydane na ich podstawie, 5 Treść nieuzgodniona: 9) „Pracodawcy” – rozumie się przez to każdą kopalnię, zakład oraz Centralę Kompanii wymienione w zał. nr 1 posiadające status pracodawcy w myśl art. 3 Kodeksu pracy, 10) „Minimalnym wynagrodzeniu krajowym” – rozumie się przez to minimalne miesięczne wynagrodzenie ustalone według odrębnych przepisów, obowiązujące w grudniu roku poprzedzającego rok, za który przysługuje wypłata danego składnika wynagrodzenia lub świadczenia, 11) „Średnim krajowym wynagrodzeniu” – rozumie się przez to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w trzecim kwartale roku poprzedzającego rok, za który przysługuje wypłata danego składnika wynagrodzenia lub świadczenia, Treść nieuzgodniona: 12) „Najniższym wynagrodzeniu” – rozumie się przez to dla pracowników zatrudnionych pod ziemią – nie mniej niż 95%, dla pracowników zatrudnionych w zakładach przeróbki mechanicznej węgla – nie mniej niż 55%, a dla pozostałych pracowników powierzchniowych – nie mniej niż 50% średniego krajowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 11, za czas pracy określony w art. 7, 13) „Pracownikach zatrudnionych pod ziemią” – rozumie się przez to pracowników, którzy ten rodzaj pracy mają zapisany w umowie o pracę, 14) „Pracownikach przeróbki” – rozumie się przez to pracowników zatrudnionych przy pracach wymienionych w załączniku nr 13 do Układu w zakresie przeróbki mechanicznej węgla, łącznie z dozorem inżynieryjno-technicznym nadzorującym te prace, Treść nieuzgodniona: 15) „Stronach Układu” – rozumie się przez to Zarząd Kompanii Węglowej S.A. oraz zakładowe organizacje związkowe lub organ wskazany przez związek w trybie art. 24128 § 3 Kodeksu pracy, 16) „Karta Górnika” – rozumie się przez to specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika, o którym mowa w załączniku nr 4 do Układu. Art. 4 1. Pracodawca ustala regulamin pracy w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową, określając w nim organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników. 2. W razie nieuzgodnienia treści regulaminu pracy z zakładową organizacją związkową w ustalonym przez strony terminie regulamin pracy ustala pracodawca. 3. Postanowienia regulaminu pracy nie mogą być sprzeczne z postanowieniami Układu. Art. 5 1. Układ zastępuje z dniem wejścia w życie, wynikające z dotychczasowych przepisów odpowiednie warunki umów o pracę stanowiących podstawę nawiązania stosunków pracy, a zawiadomienie o warunkach pracy określonych w Układzie nie stanowi wypowiedzenia zmieniającego w rozumieniu art. 42 Kodeksu pracy. 2. Przy wprowadzeniu Układu dopuszcza się możliwość obniżenia pracownikowi kategorii osobistego zaszeregowania bez konieczności dokonywania wypowiedzenia zmieniającego, o ile nowo ustalone wynagrodzenie ogółem pracownika nie będzie niższe od dotychczas otrzymywanego, za porównywalny czas pracy i warunki pracy. 6 3. Korzystniejsze postanowienia Układu, z dniem jego wejścia w życie, zastępują z mocy prawa wynikające z dotychczasowych przepisów prawa pracy warunki umowy o pracę lub innego aktu stanowiącego podstawę nawiązania stosunku pracy. 4. Postanowienia Układu mniej korzystne dla pracowników wprowadza się dla poszczególnych pracowników z upływem właściwego dla nich okresu wypowiedzenia pod warunkiem, że nowo ustalone wynagrodzenie ogółem pracownika nie będzie niższe od dotychczas otrzymywanego, za porównywalny czas pracy i warunki pracy. 7 ROZDZIAŁ II CZAS PRACY Art. 7 1. Dla pracowników objętych Układem – oprócz niedziel i innych dni ustawowo wolnych od pracy – wszystkie soboty są dniami wolnymi od pracy. Zasady zatrudniania i wynagradzania za pracę w dniach wolnych od pracy określa art. 40 Układu. 2. Dzień Św. Barbary - 4 grudnia jest świętem górniczym – Dniem Górnika wolnym od pracy. 3. Czas pracy pracowników wynosi 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w okresie rozliczeniowym. 4. Czas pracy pod ziemią wynosi 7,5 godziny na dobę i przeciętnie 37,5 godziny w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w okresie rozliczeniowym. 5. Okresem rozliczeniowym czasu pracy jest miesiąc kalendarzowy. 6. Za czas pracy uznaje się czas pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w miejscu wyznaczonym zgodnie z regulaminem pracy. 7. Ze względu na uciążliwe lub szkodliwe warunki pracy, skrócony czas pracy pracowników zatrudnionych pod ziemią wynosi: 1) 7 godzin na dobę dla zatrudnionych przy głębieniu, pogłębieniu, naprawie i konserwacji szybów i szybików oraz urządzeń szybowych i przyszybowych, 2) 6 godzin na dobę dla zatrudnionych: a) przy czyszczeniu rząpi w szybach i osadnikach wodnych, b) przy głębieniu, pogłębieniu, naprawie i konserwacji szybów i szybików oraz urządzeń szybowych i przyszybowych w przypadku przekroczenia norm szkodliwości i uciążliwości, c) w wyrobiskach o wysokości poniżej 0,8 m, d) w wyrobiskach zabierkowych o wysokości powyżej 5 m, e) przy robotach wiertniczych z płuczką wodną o nachyleniu otworów powyżej 40º, f) w wyrobiskach o temperaturze powyżej 28ºC, mierzonej termometrem suchym, lub intensywności chłodzenia poniżej 11-tu katastopni, g) w podziemnych ładowniach akumulatorów, h) w przodkach, gdzie woda leje się gęstą strugą, i) przy głębieniu szybów zamrażanych. 8. Praca w godzinach nadliczbowych na robotach wymienionych w ust. 7 jest zabroniona. 9. Pracownicy zatrudnieni przy robotach wymienionych w ust. 7 pkt 2 mogą wykonywać tę pracę bez przerwy najdłużej przez trzy miesiące, po czym musi nastąpić przerwa w zatrudnianiu ich na tych robotach, trwająca jeden miesiąc. W okresie przerwy, o której mowa powyżej, pracownik powinien być zatrudniony na stanowisku umożliwiającym mu uzyskanie wynagrodzenia otrzymywanego na poprzednim stanowisku pracy. Art. 8 1. Pracownikom przysługuje, wliczona do czasu pracy 15-to minutowa przerwa na spożycie posiłku. Dla pracowników zatrudnionych w ruchu ciągłym z przyczyn technologicznych przerwa na spożycie posiłku może być umieszczona na początku lub na końcu zmiany. 2. Pracownikom zatrudnionym przy robotach wymagających dużego wydatku (wysiłku) energetycznego mogą być stosowane dodatkowe przerwy na odpoczynek. Przerwy te nie powinny stwarzać zagrożeń dla bezpieczeństwa osób, maszyn i urządzeń oraz nie powinny zakłócać normalnego rytmu pracy. Powyższe wymaga odrębnych ustaleń zawartych w Regulaminie pracy. 8 Art. 9 Regulamin pracy obowiązujący w zakładzie pracy, szczegółowo regulujący czas pracy, nie może naruszać skróconych norm czasu pracy określonych w niniejszym rozdziale. Art. 10 Przepisy o czasie pracy, określone w niniejszym rozdziale, nie dotyczą funkcjonariuszy pożarnictwa oraz pracowników zakładowej straży pożarnej i zakładowej służby ratowniczej pełniących służbę w systemie zmianowym. Art. 11 Szczegółowe uregulowania dotyczące czasu pracy określają regulaminy obowiązujące w jednostkach organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A. 9 pracy ROZDZIAŁ III URLOPY Art. 12 1. Pracownikom przysługuje prawo do corocznego urlopu wypoczynkowego. Wymiar urlopu wynosi: 1) 20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat, 2) 26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat. Treść nieuzgodniona: 2. Pracownikom zatrudnionym pod ziemią, a także w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze: 1) 21 dni roboczych - po roku pracy, 2) 26 dni roboczych - po pięciu latach pracy. 3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, wlicza się tylko okresy pracy pod ziemią i w zakładach przeróbki mechanicznej węgla. 4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do pracowników, którzy na podstawie odrębnych przepisów nabyli prawo do urlopu wypoczynkowego w wyższym wymiarze. Art. 13 1. Pracownikom zatrudnionym pod ziemią przysługuje dodatkowo urlop wypoczynkowy w wymiarze: Treść nieuzgodniona: 1) 5 dni roboczych wykorzystywanych jednorazowo - po 5 latach pracy pod ziemią, 2) 8 dni roboczych wykorzystywanych co najwyżej w dwóch częściach - po 10 latach pracy pod ziemią. 2. Urlop wypoczynkowy, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem przepracowania pod ziemią w roku poprzednim co najmniej ½ ogólnej liczby dni pracy. 3. Pracownik ma prawo wykorzystać urlop dodatkowy w okresie trzech lat od dnia nabycia prawa. 4. Niewykorzystany urlop nie podlega wypłacie w formie ekwiwalentu pieniężnego. Art. 14 1. Pracownikom pobierającym rentę inwalidzką z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, bez względu na termin powstania inwalidztwa, przysługuje jednorazowo dodatkowo urlop w wymiarze 15 dni roboczych po roku pracy do wykorzystania w okresie 2 lat pracy. 2. Pracownikom, którzy do dni wejścia w życie Układu skorzystali z takiego urlopu na podstawie przepisów wcześniej obowiązujących, urlop taki nie przysługuje. Art. 15 Treść nieuzgodniona: 1. Pracownik odchodzący na emeryturę lub świadczenie górnicze bezpośrednio przed pójściem na wymienione świadczenia ma prawo do płatnego urlopu zdrowotnego w wymiarze 21 dni kalendarzowych na leczenie sanatoryjne, wczasy profilaktyczno-lecznicze lub wypoczynek bez potrzeby orzeczenia lekarskiego. 2. Urlop ten może być udzielony pracownikowi: 1) który jest zatrudniony w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, 10 3. 4. 5. 6. 2) który uległ wypadkowi przy pracy, 3) który jest zagrożony albo nabył chorobę zawodową, 4) który jest zagrożony albo nabył chorobę pozostającą w związku przyczynowym z charakterem wykonywanej pracy. Urlop zdrowotny udzielany jest na wniosek pracownika. Urlop zdrowotny płatny jest tylko za dni robocze wg ceny dniówki urlopowej. Wypłacanie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop zdrowotny jest niedopuszczalne. Urlop można wykorzystać tylko jeden raz. Art. 16 1. Wynagrodzenie za czas urlopu oraz ekwiwalent pieniężny za urlop oblicza się zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Treść nieuzgodniona: 2. Ustęp 1 dotyczy wszystkich rodzajów urlopu, o których mowa w Układzie. 11 ROZDZIAŁ IV INNE UPRAWNIENIA I ŚWIADCZENIA GÓRNICZE ZWIĄZANE Z PRACĄ Art. 19 1. Pracownikom przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika według zasad określonych w załączniku nr 4 do Układu. 2. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika nie przysługuje: 1) osobom kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, 2) pracownikom Centrali Kompanii Węglowej S.A. 3. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika dla pracowników wymienionych w ust. 2 zawarte jest w stawkach wynagrodzenia zasadniczego. 4. Do osób kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, zalicza się: 1) Dyrektora kopalni (zakładu górniczego), 2) Naczelnego inżyniera w kopalni (zakładzie górniczym), 3) Zastępcę Dyrektora kopalni (zakładu górniczego), 4) Głównego księgowego w kopalni (zakładzie górniczym), 5) Dyrektora specjalistycznej jednostki organizacyjnej, 6) Zastępcę Dyrektora specjalistycznej jednostki organizacyjnej, 7) Głównego księgowego w specjalistycznej jednostce organizacyjnej. 5. Pracownikom przysługuje nagroda jubileuszowa według zasad określonych w załączniku nr 5 do Układu. 6. Pracownikom przysługuje nagroda z okazji Dnia Górnika według zasad określonych w załączniku nr 6 do Układu. 7. Pracownikom przysługuje dodatkowa nagroda roczna tzw. 14-ta pensja według zasad określonych w załączniku nr 7 do Układu, z zastrzeżeniem ust. 8. 8. Nagroda, o której mowa w ust. 7, nie przysługuje: - osobom kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., będącym pełnomocnikami Zarządu Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę, - dyrektorom biur w Centrali Kompanii Węglowej S.A. 9. Pracownikom przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w razie rozwiązania stosunku pracy w związku z nabyciem prawa do emerytury, świadczenia przedemerytalnego lub renty z tytułu niezdolności do pracy (stałej, okresowej i szkoleniowej) – według zasad określonych w załączniku nr 8 do Układu. Art. 20 1. Pracownikom jednostek organizacyjnych przysługuje deputat węglowy. 2. Bezpłatny węgiel w naturze bądź w ekwiwalencie pieniężnym przysługuje: 1) emerytom i rencistom, 2) wdowom, wdowcom i sierotom pozostałym po pracownikach oraz emerytach i rencistach, 3) osobom przebywającym na świadczeniach przedemerytalnych i zasiłkach przedemerytalnych. 3. Zasady przyznawania deputatu węglowego i wypłacania ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do deputatu węglowego dla pracowników oraz bezpłatnego węgla dla emerytów, rencistów i innych uprawnionych osób określa załącznik nr 9 do Układu. Art. 21 1. Pracownikom zatrudnionym pod ziemią, posiadającym co najmniej 3-latni staż pracy pod ziemią, przysługuje raz w roku kalendarzowym dodatek na przejazd urlopowy. 12 2. Przez pracowników zatrudnionych pod ziemią rozumie się pracowników zatrudnionych na stanowiskach wymienionych w załączniku nr 13 do Układu w pozycji I i III.1. 3. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracownikowi oraz pozostającym na jego utrzymaniu: 1) współmałżonkowi, 2) dzieciom, których wiek nie przekroczył 25 lat. 4. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 3 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w III kwartale poprzedniego roku na osobę. 5. Dodatek wypłaca się na wniosek pracownika, pod warunkiem wykorzystania przez niego w danym roku kalendarzowym co najmniej jednego dnia urlopu wypoczynkowego. Art. 22 1. Pracownikom posiadającym dzieci uczęszczające do szkoły (począwszy od klasy „0”) przysługuje w roku kalendarzowym ekwiwalent z tytułu pomocy szkolnych. 2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, przysługuje na każde dziecko, którego wiek nie przekroczył 25 lat spełniające warunki ust. 1. 3. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 10,3 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w III kwartale poprzedniego roku na dziecko. 4. W przypadku zatrudnienia obojga rodziców w jednostce organizacyjnej dodatek przysługuje tylko jednemu. 5. Dodatek przysługuje pracownikowi będącemu w stanie zatrudnienia w dniu 1 sierpnia danego roku lub przebywającemu w tym czasie na świadczeniach rehabilitacyjnych w związku z wypadkiem przy pracy. 6. Dodatek wypłaca się na podstawie pisemnego oświadczenia pracownika potwierdzonego firmową pieczątką szkoły i zgodności danych z aktami osobowymi pracownika. Pieczątka szkoły nie jest wymagana w przypadku uczęszczania dziecka do szkoły podstawowej i gimnazjalnej. 7. Wypłata dodatku następuje łącznie z wynagrodzeniem za miesiąc lipiec. Art. 23 Treść nieuzgodniona: Za wypracowanie zysku, pracownikom będą przyznawane nagrody i prowizje. Szczegółowe zasady wypłaty nagród i prowizji ustalają odrębnie strony Układu. Art. 24 Treść nieuzgodniona: Zasady oraz tryb przyznawania, obliczania wyrównawczych określa zał. nr 10 do Układu. i wypłacania rent Art. 25 Pracownikom powołanym do odbycia zasadniczej służby wojskowej przysługuje odprawa pieniężna, w wysokości dwutygodniowego wynagrodzenia obliczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, wynikająca z ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 26 Strony Układu w ramach wzajemnych uzgodnień mogą przyznać pracownikom inne składniki wynagrodzenia lub świadczenia pieniężne bądź rzeczowe nie objęte Układem a wynikające z przepisów ogólnokrajowych lub też w wyniku odrębnych porozumień pomiędzy stronami Układu. 13 Art. 27 1. Członkom rodziny pracownika zmarłego w następstwie wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje odprawa pośmiertna w wysokości 15-to krotnego miesięcznego wynagrodzenia, niezależnie od odprawy pośmiertnej przysługującej na podstawie przepisów Kodeksu pracy i odprawy z ubezpieczenia wypadkowego. 2. Wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru odprawy oblicza się jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy w wymiarze 26 dni. 3. Za członków rodziny uprawnionych do otrzymania odprawy pośmiertnej, o której mowa w ust.1 uważa się: 1) małżonka, 2) dzieci własne, drugiego małżonka i przysposobione, 3) innych członków rodziny spełniających warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, 4) rodziców, macochę oraz ojczyma, jeżeli brak jest osób określonych w pkt 1, 2 i 3, 5) rodzeństwo i osobę pozostającą w trwałym związku pozamałżeńskim, jeżeli: a) brak jest osób określonych w pkt 1, 2, 3, 4 oraz b) ustalone zostało, wyrokiem lub ugodą sądową, prawo do alimentów ze strony pracownika. 4. Odprawa pośmiertna przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 i 2 niezależnie od liczby uprawnionych osób. 5. W przypadku, gdy do odprawy pośmiertnej są uprawnione dwie lub więcej osób, wówczas odprawę dzieli się w równych częściach pomiędzy wszystkich uprawnionych. Art. 28 1. W razie śmierci pracownika w następstwie wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, jednostka organizacyjna jest zobowiązana wypłacać zaliczkowo pozostałym po nim członkom rodziny, wymienionym w art. 27 ust. 3 pkt 1, 2 i 3, taką kwotę miesięcznie jaką pozostali po nim członkowie rodziny otrzymaliby jako rentę rodzinną, do czasu przyznania tej renty. 2. Zaliczkę, o której mowa w ust. 1 wypłaca się na wniosek uprawnionego, zgodnie z zawartą ugodą określającą wysokość i tryb wypłaty zaliczki oraz warunki jej zwrotu. 3. W razie śmierci pracownika w następstwie wypadku przy pracy jednostka organizacyjna jest zobowiązana do poniesienia bezpośrednich kosztów pogrzebu, niezależnie od innych świadczeń przysługujących rodzinie zmarłego. W ramach kosztów pogrzebowych, jednostka organizacyjna zobowiązana jest do pokrycia kosztów nagrobka według przedłożonego rachunku z tym, że nie więcej niż 5-cio krotność minimalnego wynagrodzenia krajowego. 4. Obowiązek powiadomienia rodziny pracownika w razie wypadku śmiertelnego spoczywa na kierowniku jednostki organizacyjnej. 5. W razie wypadku przy pracy powodującego śmierć pracownika po dniu wejścia w życie niniejszego przepisu, pracodawca zobowiązany jest przyjąć jednego z najbliższych członków rodziny do pracy pod ziemią lub w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla. Przez najbliższego członka rodziny należy tutaj rozumieć osobę w pierwszym stopniu pokrewieństwa lub powinowactwa w stosunku do zmarłego. Art. 29 Treść nieuzgodniona: Zasady gospodarowania i zakres dysponowania bezosobowym funduszem wynagrodzeń w zakładach pracy ustalają kierownicy tych zakładów wraz z działającymi w nich organizacjami związkowymi w trybie odrębnych porozumień. 14 ROZDZIAŁ V BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY Art. 30 1. Zakład pracy zobowiązany jest do zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa; Kodeksu Pracy, Prawo Geologiczne i Górnicze oraz innymi przepisami obowiązującymi w tym zakresie. 2. Opieka zdrowotna pracownika: 1) pracownik na własny wniosek potwierdzony przez służby BHP ma prawo do poszerzonych badań lekarskich wynikających z jego środowiska pracy, 2) pracodawca zobowiązany jest zapewnić wykonanie badań lekarskich zgodnie z odrębnymi przepisami, 3) w szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek Komisji ds. BHP, pracodawca jest zobowiązany rozszerzyć pakiet badań okresowych. 4) badania okresowe i kontrolne pracownik przeprowadza w godzinach pracy, 5) koszty związane z badaniami określonymi w pkt 1, 2 i 3 ponosi pracodawca. 3. Pracownik po przepracowaniu 10 lat w górnictwie: 1) który uległ wypadkowi przy pracy, 2) zatrudniony w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, który jest zagrożony albo nabył chorobę zawodową lub nabył chorobę pozostającą w związku przyczynowym z charakterem wykonywanej pracy, ma prawo do płatnego urlopu zdrowotnego w wymiarze 15 dni roboczych na leczenie sanatoryjne lub wczasy profilaktyczno-lecznicze, jeżeli zakład opieki zdrowotnej sprawujący opiekę lekarską nad zdrowiem pracownika, wyda orzeczenie o potrzebie takiego leczenia. 4. Urlop zdrowotny, o którym mowa w ust. 3, może zostać udzielony nie częściej niż raz na 5 lat. 5. Pracodawca nie może rozwiązać umowy o pracę z powodu niezdolności pracownika do świadczenia pracy z powodu wypadku przy pracy lub nabytej choroby wynikającej z jego środowiska pracy, jeżeli stan zdrowia pracownika umożliwia pracę na innym stanowisku, 6. Jeżeli przeniesienie pracownika do innej pracy z przyczyn, o których mowa w ust. 5, powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje od dnia przeniesienia dodatek wyrównawczy wypłacany do czasu osiągnięcia stanu zdrowotnego pozwalającego na wykonywanie pracy na poprzednim stanowisku, nie dłużej jednak niż przez 9 miesięcy, 7. Pracodawca zatrudni byłych pracowników, którzy utracili prawo do pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową. W uzasadnionych przypadkach pracodawca zatrudni byłych pracowników, którzy utracili prawo do pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej chorobą pozostającą w związku przyczynowym z charakterem wykonywanej pracy, na stanowisku zajmowanym przed przejściem na rentę, względnie na innym zaproponowanym przez pracodawcę stanowisku. 8. Pracodawca zobowiązany jest do zapewnienia środków niezbędnych do zabezpieczenia szczególnej opieki nad pracownikami, którzy ulegli wypadkom przy pracy lub w drodze do i z pracy a także pracownikom, którzy ulegli nagłemu zachorowaniu w pracy. 9. W każdej jednostce organizacyjnej, w której wykonywane są prace pod ziemią istnieje obowiązek funkcjonowania izby opatrunkowej obsługiwanej na każdej zmianie przez wykwalifikowany personel i do zapewnienia całodobowych dyżurów lekarskich. Izba musi być wyposażona we właściwy sprzęt oraz leki niezbędne do udzielenia pierwszej pomocy. Nadzór nad prawidłowym funkcjonowaniem izby opatrunkowej sprawuje pracodawca poprzez dział BHP. 15 10. Pracodawca poprzez nadzór służb BHP zobowiązany jest do zatrudnienia na każdej zmianie, w każdym oddziale dołowym i zakładzie przeróbki mechanicznej węgla sanitariusza uprawnionego do udzielania pierwszej pomocy. Art. 31 1. Szkolenia w dziedzinie BHP należy prowadzić zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Szkolenia w dziedzinie BHP odbywają się w czasie pracy i na koszt zakładu pracy. 3. Pozostałe szkolenia i kursy wynikające z potrzeb zakładu pracy, na które pracownik kierowany jest przez pracodawcę, odbywają się na koszt zakładu pracy i w miarę możliwości w czasie pracy. Powyższe dotyczy również wszelkich egzaminów związanych ze sprawdzaniem kwalifikacji oraz nadawaniem upoważnień i uprawnień do obsługi stanowisk, pełnienia funkcji w ruchu zakładu górniczego. Art. 32 1. Jednostka organizacyjna zobowiązana jest do bezpłatnego zapewnienia pracownikom: 1) odzieży roboczej i sprzętu ochrony osobistej – przed dopuszczeniem do pracy, 2) prania, naprawiania, odkażania, suszenia i odpylania odzieży ochronnej i roboczej – na każde żądanie pracownika. W przypadku braku możliwości zapewnienia prania i naprawy odzieży roboczej, pracownik pierze i naprawia ją we własnym zakresie i wówczas otrzymuje bezpłatnie środki do prania lub stosowny ekwiwalent pieniężny. Nie może być przekazana do prania odzież skażona substancjami chemicznymi lub bakteriologicznymi, 3) odpowiedniej ilości środków czystości. 2. Szczegółowe normy i zasady wydawania odzieży roboczej, ochronnej, środków ochrony osobistej oraz środków czystości określa zakładowa tabela przydziału, zatwierdzona przez Dyrektora, w porozumieniu z organizacjami związków zawodowych i Zakładowym Społecznym Inspektorem Pracy. 3. Oceny jakości i przydatności środków wymienionych w ust. 1 dokonuje powołana przez strony Układu Komisja do Spraw Problemów BHP przy KW S.A. lub komisja ds. BHP w zakładzie pracy. 4. Pracodawca zobowiązany jest do przydzielenia pracownikowi odpowiednio wyposażonego i zabezpieczonego miejsca na przechowywanie odzieży własnej, roboczej, ochronnej i sprzętu ochrony osobistej oraz narzędzi pracy. 5. W przypadku niezawinionej przez pracownika kradzieży odzieży i innych przedmiotów pozostawionych w łaźni zgodnie z zasadami określonymi w Regulaminie pracy, pracodawca zobowiązany jest zwrócić pracownikowi równowartość przedmiotów, które stanowiły jego własność, a w zamian za przedmioty stanowiące własność zakładu pracy wydać zamienne. 6. Pracodawca zobowiązany jest do bezpłatnego przydzielania i wydawania pracownikom niezbędnych narzędzi pracy zgodnie z wykonywaną pracą oraz do ich naprawy i zapewnienia miejsca do ich przechowywania. Zużyte narzędzia wymienienia się na nowe za zwrotem zużytych. 7. W przypadku udokumentowanego, zawinionego przez pracownika zniszczenia lub utraty narzędzi, pracodawca ma prawo żądać zwrotu ich równowartości. Art. 33 Treść nieuzgodniona: 1. Pracodawca zapewni pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych i uciążliwych wydanie talonów towarowych na produkty do sporządzenia posiłków profilaktycznych. 2. Stanowiska pracy, na których pracownikom przysługują posiłki profilaktyczne i napoje lub ich zamienniki, oraz tryb ich wydawania określa kierownik zakładu pracy w porozumieniu z organizacjami związkowymi i Zakładowym Społecznym Inspektorem Pracy działającymi w zakładzie pracy w odrębnym trybie. 16 3. Określa się wartość cenową posiłku profilaktycznego lub zamiennika na poziomie 1 %, zaś mleka (0,5 litra) na poziomie 0,3% minimalnego wynagrodzenia krajowego. Art. 34 1. W zakładzie pracy funkcjonuje Społeczna Inspekcja Pracy zgodnie z obowiązującą ustawą o Społecznej Inspekcji Pracy. 2. Społeczną inspekcję pracy, o której mowa w ust. 1, tworzą: a) zakładowy społeczny inspektor pracy – dla całego zakładu pracy, b) oddziałowi społeczni inspektorzy pracy – dla poszczególnych oddziałów, c) grupowi społeczni inspektorzy pracy – dla komórek organizacyjnych oddziałów. 3. Organizacje związkowe dostosowują organizację społecznej inspekcji pracy do potrzeb wynikających ze struktury organizacyjnej zakładu pracy. 4. Rolą społecznej inspekcji pracy w jednostce organizacyjnej jest kontrola wszystkich stanowisk pracy pod kątem BHP i prawa pracy. 5. Społeczny inspektor pracy ma prawo wstrzymać pracę na stanowisku, na którym występują zagrożenia zdrowia i życia pracowników. 6. Zakładowym Społecznym Inspektorem Pracy może być pracownik danego zakładu pracy, który jest członkiem związku zawodowego i nie zajmuje stanowiska kierowniczego w zakładzie. 7. Organizatorem wyborów społecznych inspektorów pracy są organizacje związkowe działające w zakładzie pracy. Kadencja Zakładowego Społecznego Inspektora Pracy trwa 4 lata. 8. Tryb powołania i odwołania społecznych inspektorów pracy, określa regulamin wyborów ustalony przez organizacje związkowe działające w zakładzie pracy. 9. Oddziałowy społeczny inspektor pracy zobowiązany jest do przeprowadzenia raz w miesiącu inspekcji stanowisk pracy w swoim oddziale pod kątem BHP. a) Oddziałowy Społeczny Inspektor Pracy w dniu kontroli jest zwolniony ze świadczenia pracy na swoim stanowisku pracy i zachowuje prawo do wynagrodzenia wynikającego z charakteru jego stanowiska pracy, b) Wyniki z przeprowadzonej kontroli są odnotowane w oddziałowej książce uwag i zaleceń, c) W uzasadnionych przypadkach, Zakładowy Społeczny Inspektor Pracy może wystąpić do Kierownika zakładu pracy z wnioskiem o oddelegowanie na określony czas Oddziałowego Społecznego Inspektora Pracy. 10. Kierownik zakładu pracy nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę z pracownikiem pełniącym funkcję Zakładowego Społecznego Inspektora Pracy w czasie trwania mandatu oraz w okresie rok po jego wygaśnięciu, z wyjątkiem sytuacji wymienionych w art. 52 Kodeksu pracy. Szczegółowe zasady wynagradzania Zakładowego Społecznego Inspektora Pracy ustala Dyrektor w porozumieniu z organizacjami związkowymi działającymi w zakładzie pracy. 11. Pracodawca zobowiązany jest zapewnić społecznym inspektorom pracy odpowiednie warunki realizacji ich zadań. Koszty związane z działalnością społecznej inspekcji pracy ponosi zakład pracy. 12. Społeczni inspektorzy pracy powinni wykonywać swoje czynności w godzinach pracy z prawem do wynagrodzenia. 13. W przypadku stwierdzenia zagrożenia zdrowia i życia pracownika Zakładowy Społeczny Inspektor Pracy zobowiązany jest do podjęcia stosownych działań oraz poinformowania organów nadzoru i kontroli warunków pracy. 14. Kto działając w imieniu zakładu pracy narusza przepisy Ustawy o Społecznej Inspekcji Pracy, a w szczególności uniemożliwia działalność Społecznego Inspektora Pracy, podlega karze grzywny zgodnie z ustawą. Tej samej karze podlega ten, kto nie wykonuje zaleceń Zakładowego Społecznego Inspektora Pracy. Orzekanie następuje na podstawie wniosku pochodzącego od Inspektora Pracy w trybie określonym w dziale VII Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczeniach. 17 15. Kierownik zakładu pracy, poprzez dział BHP, zobowiązany jest wspólnie z działającymi w zakładzie pracy organizacjami związkowymi oraz ZSIP do przeprowadzenia dwa razy w roku przeglądu warunków pracy pracowników. Art. 35 W przypadku rozbieżności stanowisk członków zespołu powypadkowego, powołanego na podstawie odrębnych przepisów, pracodawca przed ustaleniem treści „protokołu powypadkowego” zasięgnie opinii specjalistów oraz wskazanych przez pracownikówuczestników wypadku, organizacji związkowych. Art. 351 Zarząd KW S.A. zobowiązany jest do powołania komisji ds. problemów bezpieczeństwa w skład której wchodzą przedstawiciele Zarządu, Związków Zawodowych i Społeczny Inspektor Pracy. Ustalenia ww. komisji Zarząd KW S.A. realizuje w formie zarządzenia. 18 ROZDZIAŁ VI WYNAGRODZENIE ZA PRACĘ Art. 36 1. Pracownikom przysługuje wynagrodzenie za pracę wykonaną w oznaczonym terminie, zgodnie z warunkami technicznymi i innymi wymogami określonymi w Układzie, Regulaminie pracy i w odrębnych przepisach. 2. Za czas pracy pod ziemią, o którym mowa w Rozdziale II art. 7 ust. 3 i 6 przysługuje wynagrodzenie jak za 8-mio godzinny dzień pracy. Art. 37 1. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach robotniczych przy robotach zaszeregowanych do wyższej kategorii od kategorii osobistego zaszeregowania przysługuje wynagrodzenie obliczone wg stawki odpowiadającej kategorii zaszeregowania wykonywanej roboty. 2. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach robotniczych przy robotach zaszeregowanych do niższej kategorii od kategorii osobistego zaszeregowania przysługuje wynagrodzenie obliczone wg stawki odpowiadającej kategorii osobistego zaszeregowania. Art. 38 1. Pracownikom zatrudnionym pod ziemią przesuniętym do pracy na powierzchni ze względu na stan zdrowia, na podstawie orzeczenia lekarskiego, nie pobierającym emerytury lub renty przysługuje wynagrodzenie zasadnicze według stawki: 1) nie niżej niż w 12 kategorii zaszeregowania dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych na powierzchni, 2) w najwyższej kategorii zaszeregowania przewidzianej dla danego stanowiska w przypadku zatrudnionych na stanowiskach nierobotniczych. 2. Prawo do kategorii zaszeregowania, o której mowa w ust. 1, przysługuje pracownikom, którzy przepracowali pod ziemią, co najmniej 10 lat oraz bez względu na okres zatrudnienia, jeśli niezdolność do pracy pod ziemią powstała wskutek choroby zawodowej lub wypadku przy pracy. Art. 39 1. Pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką dniówkową lub miesięczną, Karta Górnika i deputat węglowy. 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracownikowi za czas niezawinionego przez niego przestoju. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, wynagrodzenie nie przysługuje. 3. Pracodawca może na czas przestoju powierzyć pracownikowi inną odpowiednią pracę, za której wykonanie przysługuje wynagrodzenie przewidziane za tę pracę, nie niższe jednak od wynagrodzenia ustalonego zgodnie z ust. 1. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, przysługuje wyłącznie wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę zastępczą. Art. 40 1. Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie: 19 2. 3. 4. 5. 6. 1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii, 2) szczególnych potrzeb zakładu pracy – w uzgodnieniu z organizacjami związkowymi. Przepisu ust. 1 pkt. 2 nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia. Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z okolicznościami określonymi w ust. 1 pkt 2 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 150 godzin w roku kalendarzowym. Za pracę w godzinach nadliczbowych w dniach od poniedziałku do piątku pracownikowi przysługuje oprócz normalnego wynagrodzenia dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych lub czas wolny płatny. Za pracę w dniach wolnych od pracy pracownikowi przysługuje oprócz normalnego wynagrodzenia dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych lub dzień wolny płatny. Do czasu osiągnięcia limitu, o którym mowa w ust. 3, za przepracowaną sobotę dzień wolny płatny udzielany jest wyłącznie na wniosek pracownika. Do limitu godzin nadliczbowych określonego w ust. 3 wlicza się pracę wykonywaną ponad ustaloną w art. 7 normę czasu pracy, za którą wypłacono pracownikowi wynagrodzenie. Art. 41 1. Zakład pracy zobowiązany jest do prowadzenia szczegółowej ewidencji godzin nadliczbowych poszczególnych pracowników. 2. Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości: 1) 100 % wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających: a) w nocy, b) w niedziele, święta i inne dni wolne od pracy, 2) 50 % wynagrodzenia – za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu niż określony w pkt 1. 3. Dodatek w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 przysługuje także za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku w wysokości określonej w ust. 2. 4. Wynagrodzenie stanowiące podstawę obliczania dodatku, o którym mowa w ust. 2, obejmuje wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną. Treść nieuzgodniona: 3. Wynagrodzenie za dzień wolny udzielony na podstawie art. 40 ust. 5 przysługuje w wysokości 50 % wynagrodzenia obliczonego jak za urlop. Art. 42 1. Pracownik powinien wykorzystać dzień wolny, o którym mowa w art. 40 ust. 5 w terminie uzgodnionym z bezpośrednim przełożonym do końca okresu rozliczeniowego. 2. Odpowiedzialnymi za prawidłowe udzielanie pracownikom płatnych wolnych dni w tygodniu, w zamian za przepracowane niedziele, święta, soboty i inne dni ustawowo wolne od pracy są kierownicy oddziałów (działów). 3. Jeżeli pracownik nie wykorzystał przysługującego mu wolnego płatnego dnia w ustalonym terminie, wówczas należy pracownikowi wypłacić dodatek w kwocie 100% stawki osobistego zaszeregowania lub zaszeregowania roboty za dany przepracowany dzień wolny od pracy przy najbliższej wypłacie wynagrodzenia. 20 4. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowniczych nie przysługuje oddzielne wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych za wyjątkiem przypadków wynikających z art. 1514 Kodeksu pracy. 5. Praca w godzinach nadliczbowych oraz w niedzielę, święta i soboty lub w innych dniach wolnych od pracy, odbywa się na zasadach pełnej dobrowolności w uzgodnieniu z bezpośrednim przełożonym, za wyjątkiem prac związanych z koniecznością prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska. Art. 43 1. Pracownikom przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 30 % stawki godzinowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli stawek wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk robotniczych, odpowiednio dla zatrudnionych pod ziemią i na powierzchni, nie więcej niż za 8 godzin. 2. Za pracę na zmianie, której co najmniej trzy godziny przypadają w porze nocnej dodatek, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się za wszystkie przepracowane godziny, ale nie więcej niż za 8 godzin. Art. 44 Za czas niezdolności do pracy z powodu choroby wynagrodzenie określone w załączniku nr 11 do Układu. pracownikom przysługuje Art. 45 1. Pracownicy zatrudnieni w poszczególnych jednostkach organizacyjnych wynagradzani są według jednej z następujących form wynagradzania: - zadaniowej, - akordowej, - akordowo-premiowej, - udziałem procentowym od zarobku górnika w przodku, - czasowo-premiowej, - innej (np. ryczałtowej). 2. Decyzję o zastosowaniu dla określonej grupy pracowników odpowiedniej formy wynagradzania podejmują kierownicy zakładu pracy w uzgodnieniu z działającymi w tych zakładach organizacjami związkowymi przy równoczesnym szczegółowym uzgodnieniu zasad i regulaminów stosowania tak wybranej formy wynagradzania. 3. Szczegółowe zasady premiowania ustala się w wewnętrznym regulaminie premiowania ustalonym przez kierownika jednostki organizacyjnej w porozumieniu z organizacjami związkowymi działającymi w tej jednostce z uwzględnieniem ramowych zasad premiowania określonych w załączniku nr …. do Układu. Art. 46 1. Ustala się tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 12 do Układu. 2. Tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego ustala się przyjmując, że rozpiętość stawek tych wynagrodzeń wyrażona stosunkiem stawki w najniższej kategorii zaszeregowania do stawki w najwyższej kategorii zaszeregowania nie może być mniejsza niż: - 1 : 1,6 w tabelach dla stanowisk robotniczych, - 1 : 3,0 w tabelach dla stanowisk nierobotniczych. Treść nieuzgodniona: 3. Analizę i zwiększenie stawek wynagrodzeń zasadniczych we wszystkich kategoriach stosowanych tabel stawek wynagrodzeń zasadniczych, przeprowadzają strony Układu w okresach nie dłuższych niż 1 rok, na podstawie średniego wynagrodzenia krajowego w sektorze przedsiębiorstw 21 (bez wypłat nagród z zysku i nadwyżki bilansowej) obowiązującego w grudniu poprzedzającego rok, w którym analiza i zwiększenie następuje przy czym: stawki płac zasadniczych w najniższych kategoriach stosowanych tabel płac dla pracowników: zatrudnionych pod ziemią, - w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla oraz, - pozostałych pracowników na powierzchni, nie może być niższa niż 50% najniższego wynagrodzenia określonego w art. 3 ust. 13 Układu. 4. Stawkę dniówkową wynikającą z najniższego wynagrodzenia, przyjmowaną w analizie stawek, o której mowa w ust. 3 – oblicza się dzieląc miesięczną kwotę najniższego wynagrodzenia przez 21 dni. Art. 47 1. Ustala się taryfikator kwalifikacyjny, stanowiący załącznik nr 13 do Układu. 2. Decyzję o przyznaniu – określonej kategorii zaszeregowania podejmują: 1) Prezes Zarządu Kompanii Węglowej (lub jego zastępca) dla kierownika zakładu pracy i jego zastępców, 2) Kierownik zakładu pracy dla pracowników tego zakładu wg zasad określonych w art. 48. Art. 48 1. Decyzję o przeszeregowaniu i awansowaniu pracowników podejmuje kierownik zakładu pracy na wniosek bezpośredniego przełożonego, który zaopiniowała organizacja związkowa. 2. Szczegółowe zasady i tryb awansowania oraz przeszeregowania pracowników ustala kierownik zakładu pracy w porozumieniu z organizacjami związkowymi działającymi w tym zakładzie z uwzględnieniem następujących kryteriów: - kwalifikacje zawodowe, - wywiązywanie się z powierzonych zadań i czynności, - dbałość o dobro zakładu, - zdolności organizatorskie i przejawianie własnej inicjatywy, - staż pracy, - dotychczasowy przebieg pracy. 3. W stosunku do pracowników na stanowiskach kierowniczych i samodzielnych dokonywany jest corocznie przegląd kadrowy w trybie i na zasadach określonych przez kierownika zakładu pracy, 4. Awans lub przeszeregowanie nastąpić może z inicjatywy bezpośredniego przełożonego, przy uwzględnieniu zasad określonych w ust. 1. 5. Sprawy związane z przeszeregowaniem i awansowaniem są koordynowane przez dział dyrektora ds. pracy. Art. 49 Treść nieuzgodniona: 1. Wprowadza się kategorię 9 i 10 osobistego zaszeregowania dla górnika, cieśli górniczego oraz ślusarza i elektryka wg następujących kryteriów: 1) kategoria 9 dla górnika, cieśli górniczego oraz ślusarza i elektryka ze stażem pracy min. 15 lat po przepracowaniu 1 500 dne (tzw. półtorakrotnych) w tym okresie, 22 2) kategorię 10 dla górnika, cieśli górniczego oraz ślusarza i elektryka ze stażem pracy min. 20 lat po przepracowaniu 2 500 dne (tzw. półtorakrotnych) w tym okresie. 2. Do dniówek dne zalicza się także dne przepracowane w innych kopalniach i zakładach górniczych, po przedłożeniu odpowiedniej dokumentacji przez pracownika. 3. Kategoria 9 i 10 winna być przyznawana bez względu na aktualne zaszeregowanie i bez względu na aktualnie wykonywaną pracę pod ziemią. 4. Przez staż pracy rozumie się lata przepracowane pod ziemią. Art. 50 Treść nieuzgodniona: 1. Wprowadza się następujące warunki przyznawania kategorii osobistego zaszeregowania dla górnika, cieśli górniczego oraz ślusarza i elektryka, a nie spełniających kryteriów określonych w Art. 49 - przyznaje się kategorię 9 górnikowi i cieśli górniczemu posiadającym 20-letni staż pracy pod ziemią oraz ww. kwalifikacje. 2. Wprowadza się następujące zasady przeszeregowania dla pozostałych pracowników: 1) pracownikom zatrudnionym pod ziemią na stanowiskach starszego ślusarza, elektryka, hydraulika maszyn i urządzeń górniczych, elektromontera – kierującym zespołem pracowników przyznaje się 11 kat. osobistego zaszeregowania po 2 latach od uzyskania 10 kat. a w przypadku stażu powyżej 20 lat pracy pod ziemią wg zasad jak w pkt. 2, 2) dla pozostałych pracowników na stanowiskach robotniczych: - po 20-tu latach pracy pod ziemią, - po 30-tu latach pracy na powierzchni, przyznaje się jedną kategorię powyżej określonej w taryfikatorze dla danego stanowiska, o ile od ostatniego przeszeregowania upłynął 1 rok. 3) dla pracowników dozoru ruchu, dyspozytorów ruchu i metanometrii: - po 20-tu latach pracy pod ziemią, - po 30-tu latach pracy na powierzchni, przyznaje się jedną kategorię wyżej niż określona w taryfikatorze dla danego stanowisk, o ile od ostatniego przeszeregowania upłynęły 2 lata. 3. Górnikowi przodowemu przy niebezpiecznej przebudowie przyznaje się kategorię 11 za wykonywaną pracę. Art. 51 W ramach funduszu wynagrodzeń, pracownikom zakładu pracy mogą być wypłacane dodatkowe kwoty. Decyzję o wypłacie podejmuje kierownik zakładu pracy po uprzednim uzgodnieniu zasad oraz wysokości kwot z działającymi w zakładzie pracy organizacjami związkowymi. Art. 52 Zasady wynagradzania pracowników będących członkami drużyn ratowniczych oraz pracowników biorących udział w akcji ratowniczej wraz z odpowiednimi dodatkami określa załącznik nr 14 do Układu. Art. 53 Pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych oraz niebezpiecznych przysługują dodatki w wysokości obliczonej według zasad określonych w załączniku nr 15 do Układu. 23 Art. 54 Pracownikom posiadającym uprawnienia sanitariusza za czas pełnienia funkcji sanitariusza związanej z koniecznością pobrania torby sanitarnej przysługuje dodatek w wysokości 12 % stawki dniówkowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli stawek wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk robotniczych, odpowiednio dla zatrudnionych pod ziemią i na powierzchni. Art. 55 Instruktorom szkolącym pracowników nowoprzyjętych lub uczniów za każdy dzień pełnienia tej funkcji przysługuje za każdego z tych szkolonych dodatek w wysokości 5 % stawki dniówkowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli stawek wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk robotniczych, odpowiednio dla zatrudnionych pod ziemią i na powierzchni, przy czym instruktor nie może mieć jednorazowo więcej niż trzech szkolonych. Art. 56 Pracownikom pełniącym dyżury domowe przysługuje dodatkowe wynagrodzenie według zasad określonych w załączniku nr 16 do Układu. Art. 57 1. Pracownikowi pełniącemu funkcję przodowego lub brygadzisty za każdy dzień pełnienia tej funkcji przysługuje dodatek w wysokości: 1) w przodkach i na niebezpiecznych przebudowach - 12 %, 2) w pozostałych robotach pod ziemią i na powierzchni - 10 %, stawki dniówkowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli stawek wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk robotniczych, odpowiednio dla zatrudnionych pod ziemią i na powierzchni 2. Przez pełnienie funkcji przodowego (brygadzisty) rozumie się kierowanie zespołem pracowników powierzone na czas wykonywania określonych robót przez osobę dozoru ruchu zobowiązaną przez kierownika ruchu zakładu górniczego do wyznaczania przodowego (brygadzisty). 3. Dodatek przodowego (brygadzisty) przysługuje wyłącznie za czas pełnienia tej funkcji i po tym okresie nie wymaga wypowiedzenia. 4. Górnikom strzałowym za każdy dzień pobrania materiałów wybuchowych przysługuje dodatek w wysokości 12 % stawki dniówkowej wynikającej z najniższej kategorii tabeli stawek wynagrodzenia zasadniczego dla stanowisk robotniczych pod ziemią. Art. (…) 1. Wynagrodzenie rozliczane w okresach miesięcznych jest wypłacane w 10-tym dniu następnego miesiąca po miesiącu rozliczeniowym. 2. Jeśli 10-ty dzień miesiąca przypada w niedzielę lub święto, albo w dniu powszednim wyznaczonym w rozkładzie czasu pracy jako dzień wolny od pracy, wówczas wynagrodzenie jest wypłacane w dniu roboczym poprzedzającym ten dzień. 3. Wynagrodzenie jest wypłacane poprzez przelewy bankowe dokonywane na osobiste rachunki bankowe z odpowiednim wyprzedzeniem, tak aby pracownik mógł dysponować wynagrodzeniem w terminie określonym w ust. 1 i 2 lub w kasie jednostki organizacyjnej. 24 ROZDZIAŁ VII RÓŻNE Art. 58 Treść nieuzgodniona: 1. Pracodawca gwarantuje wszystkim pracownikom zatrudnionym w jednostkach organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A. zatrudnienie do czasu nabycia uprawnień emerytalnych z zastrzeżeniem ust. 2 2. Dopuszcza się możliwość rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem w sytuacji gdy przyczyny rozwiązania stosunku pracy leżą po stronie pracownika, po uprzednim wykorzystaniu stosownych zapisów Kodeksu pracy. 3. Nie będą rozwiązywane umowy o pracę z świadczenia rehabilitacyjne. pracownikami przechodzącymi na Treść nieuzgodniona: 4. W przypadku konieczności zlecenia prac firmom obcym, jak również wprowadzania zmian organizacyjnych oraz nowych technologii, maszyn i urządzeń, które mogą mieć wpływ na zmniejszenie ilości stanowisk pracy. Pracodawca zobowiązany jest do wcześniejszego powiadomienia (minimum 30 dni) organizacji związkowych będących stronami Układu o ilości zmniejszanych stanowisk pracy wraz z uzasadnieniem. Art. 59 1. Pracownik nie może być narażony na jakiekolwiek konsekwencje z powodu złożenia skargi, jeżeli działał w granicach prawem dozwolonych. 2. Przedmiotem skargi mogą być wszelkie sprawy wynikające ze stosunku pracy. Treść nieuzgodniona: 3. Przy rozpatrywaniu skarg przestrzegane będą następujące etapy: 1) Etap pierwszy – każdy pracownik kieruje najpierw skargę do swojego bezpośredniego przełożonego. Podczas zgłaszania skargi pracownik może sobie zastrzec obecność przedstawiciela związku zawodowego. Jeżeli na spotkaniu ma być obecny przedstawiciel związku zawodowego wówczas bezpośredni przełożony spowoduje, że na spotkaniu pierwszego etapu będzie obecny również przełożony wyższego szczebla. Przełożony nie może odmówić przyjęcia wniosku pracownika. Skarga musi być rozpatrzona w ciągu 15 dni roboczych od momentu złożenia skargi, z udzieleniem odpowiedzi do 3-ch dni od momentu jej rozpatrzenia. 2) przełożony wypełnia formularz skargi w dwóch egzemplarzach w obecności zainteresowanego pracownika. Formularz skargi musi zawierać następujące informacje : - nazwisko i imię pracownika, numer identyfikacyjny, tytuł stanowiskowy, - przedmiot skargi, - postanowienia przepisów, które wg skargi zostały naruszone, - naprawa krzywdy wysuwana przez składającego skargę, 3) formularz skargi uzupełniony przez przełożonego będzie dokumentem, który w razie potrzeby będzie przechodzić przez wszystkie kolejne procedury załatwiania skargi. 4) Etap drugi – jeżeli skarga nie zostanie załatwiona w sposób zadawalający osobę zainteresowaną w ciągu 15 dni, wówczas pracownik wraz z przedstawicielem związku zawodowego mogą przedstawić swoją skargę 25 kierownikowi działu (pionu) lub osobie wyznaczonej przez niego. W przypadku gdy skarga dotyczy prawa do dni wolnych pracownika, tryb załatwiania skargi w drugim etapie po zainicjowaniu przez pracownika, będzie przeprowadzony możliwie jak najszybciej. W przypadku nie załatwienia skargi w drugim etapie, pracownik ma prawo skierować ją do z-cy dyr. ds. pracy, który powołuje komisję, w skład której wchodzą : po jednym przedstawicielu organizacji związkowych, działających w zakładzie pracy. 5) Etap trzeci – jeżeli skarga nie zostanie załatwiona w sposób zadawalający osobę zainteresowaną w ciągu 4 dni, wówczas komisja na wniosek pracownika przedstawi ją kierownikowi zakładu pracy, który rozpatruje skargę w obecności przedstawiciela związku zawodowego, do którego pracownik należy. 4. Powyższe zasady nie naruszają postanowień i nie stoją w sprzeczności z zapisami Kodeksu pracy. 5. Zasady wprowadzenia formularza skarg oraz powołanie komisji do rozpatrywania skarg w II etapie określa kierownik zakładu pracy. Art. 60 Treść nieuzgodniona: 1. Strony Układu uznają za konieczne aby we wszystkich zakładach pracy wymienionych w zał. nr 1 do Układu było utworzone stanowisko z-cy Dyrektora ds. Pracy. 2. Zastępcę Dyrektora ds. Pracy powołuje i odwołuje kierownik zakładu pracy spośród kandydatów zgłoszonych wspólnie przez przedstawicieli organizacji związkowych działających w danym zakładzie pracy, na zasadach i w trybie ustalonym odrębnie przez kierownika zakładu oraz przedstawicieli organizacji związkowych tego zakładu. Art. 61 1. Pracodawca zobowiązany jest do terminowego przekazywania środków finansowych na konta Zakładowych Funduszy Świadczeń Socjalnych poszczególnych zakładów pracy zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Regulaminy Zakładowych Funduszy Świadczeń Socjalnych ustalają corocznie: kierownik zakładu pracy z organizacjami związkowymi dla danego zakładu pracy zgodnie z odrębnymi przepisami. 3. Strony Układu dopuszczają możliwość zwiększenia odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Treść nieuzgodniona: 4. Kompania tworzy zakładowy fundusz szkoleniowy, o którym mowa w rozdziale 14 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. 26 ROZDZIAŁ VIII POSTANOWIENIA KOŃCOWE Art. 62 Treść nieuzgodniona: Po wprowadzeniu Układu miesięczne wynagrodzenie pracownika za czas przepracowany nie może zostać zmniejszone w stosunku do wynagrodzenia jakie pracownik otrzymywał w przeciągu 3-ch ostatnich miesięcy przed wprowadzeniem Układu, w porównywalnym czasie pracy i warunkach pracy. Art. 63 1. Integralną częścią Układu są załączniki od nr 1 do nr [… (kolejny)]. 2. W sprawach nie uregulowanych Układem zastosowanie mają odrębnych przepisów. postanowienia Art. 64 1. Zmian postanowień Układu dokonuje się w drodze protokołów dodatkowych wprowadzanych za porozumieniem stron, w trybie przewidzianym dla zawarcia układu. 2. Wątpliwości i rozbieżności występujące przy stosowaniu postanowień Układu wyjaśniane będą przez strony zawierające Układ. Treść nieuzgodniona: 3. Kierownik zakładu pracy uznaje organizacje związkowe za wyłącznych przedstawicieli do zawierania w imieniu pracowników, ustaleń i porozumień w zakresie warunków płacy i pracy, czasu pracy oraz innych świadczeń i uprawnień zbiorowych uregulowanych w Układzie. 4. Pracodawca zobowiązuje się do równego traktowania wszystkich pracowników bez względu na przynależność związkową – zgodnie z przepisami ustawodawstwa pracy. 5. Strony Układu zobowiązują się do niestosowania jakichkolwiek form nacisku, mających na celu zobowiązanie pracowników do przynależności, względnie nie przynależności do organizacji związkowych. Art. 65 1. Układ może być rozwiązany: 1) na mocy zgodnego porozumienia stron Układu, 2) z upływem okresu wypowiedzenia, przez jedną ze stron Układu. Treść nieuzgodniona: 2. Wypowiedzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, następuje na piśmie skierowanym do wszystkich pozostałych stron Układu, z tym, że okres wypowiedzenia nie może być krótszy niż trzy miesiące i winien kończyć się wraz z upływem roku kalendarzowego z zastrzeżeniem art. 2 ust. 2 Układu. Art. 66 Układ wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu jego zarejestrowania. 27 Załącznik nr 1 do Układu WYKAZ JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH KOMPANII WĘGLOWEJ S.A. w KATOWICACH Treść niuzgodniona: Układ obejmuje następujące jednostki organizacyjne Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach: 1) Kopalnia Węgla Kamiennego „Bielszowice” w Rudzie Śląskiej 2) Kopalnia Węgla Kamiennego „Bolesław Śmiały” w Łaziskach Górnych 3) Kopalnia Węgla Kamiennego „Brzeszcze” w Brzeszczach 4) Kopalnia Węgla Kamiennego „Chwałowice” w Rybniku 5) Kopalnia Węgla Kamiennego „Halemba” w Rudzie Śląskiej 6) Kopalnia Węgla Kamiennego „Jankowice” w Rybniku 7) Kopalnia Węgla Kamiennego „Knurów” w Knurowie 8) Kopalnia Węgla Kamiennego „Makoszowy” w Zabrzu 9) Kopalnia Węgla Kamiennego „Marcel” w Radlinie 10) Kopalnia Węgla Kamiennego „Pokój” w Rudzie Śląskiej 11) Kopalnia Węgla Kamiennego „Polska-Wirek” w Rudzie Śląskiej 12) Kopalnia Węgla Kamiennego „Piast” w Bieruniu 13) Kopalnia Węgla Kamiennego „Rydułtowy-Anna” w Rydułtowach 14) Kopalnia Węgla Kamiennego „Silesia” w Czechowicach-Dziedzicach 15) Kopalnia Węgla Kamiennego „Sośnica” w Gliwicach 16) Kopalnia Węgla Kamiennego „Szczygłowice” w Knurowie 17) Kopalnia Węgla Kamiennego „Ziemowit” w Lędzinach 18) Zakład Górniczy „Bytom II” w Bytomiu 19) Zakład Górniczy „Bytom III” w Bytomiu 20) Zakład Górniczy „Centrum” w Bytomiu 21) Zakład Górniczy „Piekary” w Piekarach Śląskich 22) „Elektrociepłownie” w Rybniku 23) Zakład Zarządzania Środkami Trwałymi w Bieruniu 24) Zakład Obrotu Materiałowego i Gospodarki Maszynami w Zabrzu 25) Zakład Górniczych Robót Inwestycyjnych w Bieruniu 26) Zakład Zagospodarowania Mienia w Bieruniu 27) Centrala Kompanii Węglowej S.A. w Katowicach Załącznik nr 4 do Układu SPECJALNE WYNAGRODZENIE Z KARTY GÓRNIKA §1 Pracownikom przysługuje specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika w następującej wysokości: 1) zatrudnionym pod ziemią: 20% podstawy wymiaru po przepracowaniu do 2 lat, 30% podstawy wymiaru po przepracowaniu 2 lat do 5 lat, 40% podstawy wymiaru po przepracowaniu 5 lat do 10 lat, 50% podstawy wymiaru po przepracowaniu 10 lat do 15 lat, 60% podstawy wymiaru po przepracowaniu 15 lat do 20 lat, 70% podstawy wymiaru po przepracowaniu 20 lat. 2) zatrudnionym w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla: 20% podstawy wymiaru po przepracowaniu 1 roku do 2 lat, 25% podstawy wymiaru po przepracowaniu 2 lat do 5 lat, 30% podstawy wymiaru po przepracowaniu 5 lat do 10 lat, 40% podstawy wymiaru po przepracowaniu 10 lat do 15 lat, 50% podstawy wymiaru po przepracowaniu 15 lat do 20 lat, 60% podstawy wymiaru po przepracowaniu 20 lat. 3) pozostałym pracownikom zatrudnionym na powierzchni: 15% podstawy wymiaru po przepracowaniu 1 roku do 2 lat, 20% podstawy wymiaru po przepracowaniu 2 lat do 5 lat, 25% podstawy wymiaru po przepracowaniu 5 lat do 10 lat, 30% podstawy wymiaru po przepracowaniu 10 lat do 15 lat, 40% podstawy wymiaru po przepracowaniu 15 lat do 20 lat, 50% podstawy wymiaru po przepracowaniu 20 lat. §2 1. Podstawą wymiaru specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika jest płaca zasadnicza, którą stanowi: 1) dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotników - stawka wynikająca z kategorii osobistego zaszeregowania lub zaszeregowania roboty, 2) dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach nierobotniczych - miesięczna płaca zasadnicza wynikająca z przyznanej kategorii osobistego zaszeregowania. 2. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika przysługuje pracownikowi za czas pracy. 3. Za czas nieobecności w pracy, za który pracownik zachował prawo do wynagrodzenia lub zasiłku z ubezpieczenia społecznego, specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika wypłaca się w ramach tego wynagrodzenia lub zasiłku. §3 1. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika wypłacane jest w okresach miesięcznych w terminie wypłaty wynagrodzenia. 2. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika przysługuje za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika lub wyższej stawki nastąpiło od pierwszego dnia miesiąca. 3. Specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika lub wyższej stawki specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika, jeżeli nabycie prawa do specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika lub wyższej stawki nastąpiło w ciągu miesiąca. 4. Pracownikowi, który w miesiącu opuścił bez usprawiedliwienia jeden lub więcej dni pracy, specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika za ten miesiąc obniża się o 50 %. §4 1. Do okresu pracy, od którego zależy uprawnienie do specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika, zalicza się okresy zatrudnienia oraz inne okresy traktowane na równi z okresami zatrudnienia. 2. Do okresu pracy, o którym mowa w ust. 1, nie zalicza się okresów zatrudnienia zakończonych rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. 3. Przez okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, rozumie się stosunek pracy świadczonej na podstawie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Dla pracowników zatrudnionych pod ziemią okresy zatrudnienia na powierzchni: a) poza Kompanią Węglową S.A. - zalicza się w wymiarze nie większym niż 5 lat, b) w Kompanii Węglowej S.A. - zalicza się w wymiarze nie większym niż 10 lat, z tym że łączny okres zatrudnienia na powierzchni zalicza się w wymiarze nie większym niż 10 lat. 5. Do okresów traktowanych na równi z okresami zatrudnienia zalicza się okresy: 1) nauki przewidzianej programem nauczania – absolwentom szkół zasadniczych, średnich i wyższych oraz szkół przysposobienia zawodowego działających w ramach szkół górniczych – w łącznym wymiarze nie wyższym niż 5 lat, 2) pozostawania bez pracy w wyniku zwolnienia pracownika przez zakład pracy bądź wygaśnięcia stosunku pracy jeżeli: a) został przywrócony do pracy na podstawie prawomocnego wyroku sądowego lub postępowanie karne zostało umorzone z powodu braku winy, względnie zapadł wyrok uniewinniający, b) przyznano wynagrodzenie lub odszkodowanie w przypadku niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy – wlicza się okres, za który wynagrodzenie lub odszkodowanie przyznano, 3) opieki nad dzieckiem w wieku do lat 4, a także nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny zaliczanym do I grupy inwalidztwa, lub na którego przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - łącznie nie dłużej jak 6 lat, 4) korzystania z urlopu wychowawczego, 5) korzystania z urlopu bezpłatnego w związku ze skierowaniem do pracy za granicę, 6) korzystania z urlopu bezpłatnego w związku z pełnieniem funkcji związkowej, 7) odbywania zasadniczej i okresowej służby wojskowej oraz przeszkolenia wojskowego studentów, 8) pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 lipca 1990 r. (Dz. U. nr 54, poz. 310), 9) trwania kontraktu menedżerskiego na podstawie indywidualnych umów dotyczących zarządzania jednostką organizacyjną, 10) przerwy w zatrudnieniu spowodowanej pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego lub renty inwalidzkiej przyznanej z powodu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. 6. Do okresów zatrudnienia nie zalicza się okresów korzystania z urlopu bezpłatnego – innego niż wymieniony w ust. 5 pkt 5 i 6. 7. Do okresu pracy nie wlicza się okresu nauki pobieranej w okresie zatrudnienia. 8. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu pracy wlicza się jeden z tych okresów. §5 Pracownicy, którzy nabyli przed dniem 1 stycznia 2005 r. prawo do specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika w wymiarze wyższym niż wynikającym z §§ 1 i 4 - zachowują nadal to prawo. 2 Załącznik nr 5 do Układu NAGRODY JUBILEUSZOWE Pracownikom przysługuje 1) po 15 latach pracy 2) po 20 latach pracy 3) po 25 latach pracy 4) po 30 latach pracy 5) po 35 latach pracy 6) po 40 latach pracy 7) po 45 latach pracy 8) po 50 latach pracy - §1 nagroda jubileuszowa w wysokości: 100 % podstawy wymiaru, 150 % podstawy wymiaru, 200 % podstawy wymiaru, 250 % podstawy wymiaru, 300 % podstawy wymiaru, 300 % podstawy wymiaru, 300 % podstawy wymiaru, 300 % podstawy wymiaru. §2 1. Podstawę wymiaru nagrody stanowi wynagrodzenie za 21 dni urlopu wypoczynkowego, pomniejszone o kwotę stanowiącą 18,71 % tego wynagrodzenia. 2. Do ustalenia podstawy wymiaru nagrody przyjmuje się wynagrodzenie obliczone na dzień wypłaty nagrody, a jeśli dla pracownika jest to korzystniejsze – wynagrodzenie obliczone na dzień nabycia prawa do nagrody. §3 1. Do okresu pracy, od którego zależy uprawnienie do nagrody, zalicza się okresy zatrudnienia oraz inne okresy traktowane na równi z okresami zatrudnienia. 2. Do okresu pracy, o którym mowa w ust. 1, nie zalicza się okresów zatrudnienia zakończonych rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika – nie dotyczy to pracowników, którym przed dniem wejścia w życie Układu takie okresy były zaliczane. 3. Przez okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, rozumie się stosunek pracy świadczonej na podstawie umowy o pracę. 4. Do okresów traktowanych na równi z okresami zatrudnienia zalicza się okresy: 1) nauki przewidzianej programem nauczania – absolwentom szkół zasadniczych, średnich i wyższych oraz szkół przysposobienia zawodowego działających w ramach szkół górniczych – w łącznym wymiarze nie wyższym niż 5 lat, 2) odbywania zasadniczej i okresowej służby wojskowej oraz przeszkolenia wojskowego studentów, 3) pozostawania bez pracy w wyniku zwolnienia pracownika przez pracodawcę bądź wygaśnięcia stosunku pracy jeżeli: a) został przywrócony do pracy na podstawie prawomocnego wyroku sądowego lub postępowanie karne zostało umorzone z powodu braku winy, względnie zapadł wyrok uniewinniający, b) przyznano wynagrodzenie lub odszkodowanie w przypadku niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy – wlicza się okres, za który wynagrodzenie lub odszkodowanie przyznano, 4) opieki nad dzieckiem w wieku do lat 4, a także nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny zaliczanym do I grupy inwalidztwa, lub na którego przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - łącznie nie dłużej niż 6 lat, 5) korzystania z urlopu wychowawczego, 6) korzystania z urlopu bezpłatnego w związku ze skierowaniem do pracy za granicę, 7) korzystania z urlopu bezpłatnego w związku z pełnieniem funkcji związkowej, 8) pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 lipca 1990 r. (Dz. U. nr 54, poz. 310), 9) trwania kontraktu menedżerskiego na podstawie indywidualnych umów dotyczących zarządzania jednostką organizacyjną, 10) przerwy w zatrudnieniu spowodowanej pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego lub renty przyznanej z powodu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. 5. Do okresów zatrudnienia nie zalicza się okresów korzystania z urlopu bezpłatnego innego niż wymieniony w ust. 4 pkt 6 i 7. 6. W razie równoczesnego wystąpienia kilku okresów, o których mowa w ust. 1 i 4, do okresu pracy zalicza się jeden z tych okresów. 7. Pracownikom zatrudnionym w służbie ratownictwa górniczego, z wyjątkiem specjalistów - okresy zatrudnienia w drużynie ratowniczej zalicza się do stażu pracy, od którego zależy prawo do nagrody w wymiarze przeliczonym wskaźnikiem 1,66. §4 1. Pracownik nabywa prawo do nagrody w jednostce organizacyjnej, w której jest zatrudniony w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody, bądź w dniu wejścia w życie Układu. 2. Nagrodę wypłaca się w terminie wypłaty wynagrodzenia za miesiąc, w którym pracownik nabył prawo do nagrody. 3. W przypadku nie udokumentowania przez pracownika stażu pracy, od którego zależy prawo do nagrody, przed datą nabycia tego prawa – nagrodę wypłaca się w terminie wypłaty wynagrodzenia za miesiąc, w którym udokumentował to prawo. §5 W razie rozwiązanie stosunku pracy: 1) z powodu przejścia na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, 2) na podstawie przepisów ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika - jeżeli po ustaniu stosunku pracy pracownik nabył prawo do świadczenia przedemerytalnego zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, pracownik, któremu do nabycia prawa do nagrody brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nabywa prawo do tej nagrody w dniu rozwiązania stosunku pracy. §6 1. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie Układu nabywa prawo do dwóch lub więcej nagród, wypłaca się tylko jedną nagrodę - wyższą. 2. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie Układu nabywa prawo do nagrody, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia nabędzie prawo do nagrody wyższego stopnia, wypłaca się nagrodę niższą, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej. 3. Postanowienia ust. 1 i 2 mają odpowiednie zastosowanie, w razie gdy w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody był on uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo do nagrody wyższego stopnia nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia. §7 1. Pracownikowi, który nabył prawo do nagrody za 25 lat, oprócz nagrody przysługuje zegarek pamiątkowy w cenie detalicznej zbliżonej do 75 % minimalnego wynagrodzenia. 2. Wartość zegarka pamiątkowego uwzględnia się w podstawie wymiaru podatku dochodowego i składek na ubezpieczenie społeczne ustalanej dla danego pracownika zgodnie z przepisami ustaw obowiązujących w tym zakresie. 2 Załącznik nr 6 do Układu NAGRODA Z OKAZJI DNIA GÓRNIKA §1 Pracownikom z okazji Dnia Górnika przysługują: 1) nagroda pieniężna, zwana dalej nagrodą, 2) tradycyjne „barbórkowe”. §2 1. Nagroda przysługuje pracownikom pozostającym w stanie zatrudnienia w dniu 30 listopada. 2. Nagroda przysługuje również byłym pracownikom, z którymi umowa o pracę została rozwiązana lub wygasła przed dniem 1 grudnia z następujących przyczyn: 1) z powodu przejścia na emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy, świadczenie przedemerytalne lub świadczenie rehabilitacyjne, 2) wskutek śmierci pracownika – nagrodę wypłaca się członkom rodziny uprawnionym do odprawy pośmiertnej po pracowniku, 3) w związku z wyborem do pełnienia funkcji w organie administracji państwowej lub samorządowej, albo do organu szczebla ponadzakładowego organizacji związku zawodowego, 4) wskutek przejścia do innej jednostki organizacyjnej w ramach Kompanii, 5) z przyczyn niedotyczących pracowników, 6) na mocy porozumienia stron. §3 1. Nagroda przysługuje za nienaganną pracę w okresie 12 miesięcy od grudnia poprzedniego roku do listopada danego roku. 2. Nagroda przysługuje również za czas nieprzepracowany z powodu korzystania ze świadczenia górniczego lub stypendium na przekwalifikowanie. 3. Za czas nieprzepracowany z powodu korzystania z urlopu górniczego przysługuje nagroda ustalona według stosowanych postanowień zakładowego układu zbiorowego pracy obowiązujących w dniu przejścia na ten urlop. §4 1. Za czas nieprzepracowany, za który pracownikowi przysługiwało: 1) wynagrodzenie chorobowe, 2) zasiłek lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego, nagrodę wypłaca się w ramach tego wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia uwzględniając kwotę nagrody w podstawie wymiaru tego wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 2. W przypadku, gdy wypłacanie nagrody za czas choroby na bieżąco zostanie przez pracownika uznane za mniej korzystne, wówczas kwota tej nagrody naliczona w wynagrodzeniu chorobowym lub w zasiłku chorobowym może na jego wniosek być potrącona z bieżącej wypłaty i wypłacona razem z nagrodą za czas przepracowany. §5 1. Podstawę wymiaru do obliczenia nagrody za czas przepracowany, o której mowa w § 3 ust. 1, stanowi suma: 1) przeciętnego dniówkowego wynagrodzenia obliczonego za 26 dni, 2) miesięcznej wartości deputatu węglowego. 2. W przeciętnym wynagrodzeniu uwzględnia się składniki wynagrodzenia wypłacone za czas przepracowany, z wyłączeniem: 1) deputatu węglowego, 2) innych nagród oraz wypłat jednorazowych i nieperiodycznych. 3. Przeciętne wynagrodzenie dniówkowe oblicza się dzieląc wynagrodzenie wypłacone w okresie 12 miesięcy rozliczeniowych od 1 grudnia poprzedniego roku do 30 listopada danego roku przez dni przepracowane, za które to wynagrodzenie przysługiwało. 4. Kwotę nagrody oblicza się mnożąc podstawę wymiaru ustaloną zgodnie z ust. 1-3 przez liczbę dni przepracowanych w okresie rozliczeniowym, a następnie dzieląc przez liczbę dni roboczych przypadających w okresie rozliczeniowym według normalnego wymiaru czasu pracy. 5. Liczbę dni roboczych przypadającą w okresie rozliczeniowym według normalnego wymiaru czasu pracy przyjmuje się w danej kopalni (zakładzie) w jednakowej wysokości dla wszystkich pracowników. 6. Do dni przepracowanych, od których zależy wysokość nagrody zgodnie z ust. 4 zalicza się również dni nieprzepracowane z powodu urlopu wypoczynkowego i innych zwolnień płatnych jak za urlop. §6 1. Podstawę wymiaru do obliczenia nagrody za czas nieprzepracowany z powodu korzystania ze świadczenia górniczego lub stypendium na przekwalifikowanie, o której mowa w § 3 ust. 2, stanowi suma: 1) miesięcznego świadczenia (stypendium) przysługującego za grudzień przeliczonego na 26 dni z zastosowaniem wskaźnika 1,228, 2) miesięcznego deputatu węglowego - według stawki ekwiwalentu z grudnia. 2. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przed grudniem, podstawę wymiaru nagrody oblicza się według kwoty świadczenia (stypendium) i stawki ekwiwalentu za deputat węglowy przysługujących za ostatni miesiąc zatrudnienia. 3. Kwotę nagrody oblicza się mnożąc podstawę wymiaru ustaloną zgodnie z ust. 1 i 2 przez liczbę kalendarzowych dni przypadających w okresie korzystania przez pracownika ze świadczenia górniczego lub stypendium, a następnie dzieląc przez dni kalendarzowe przypadające w okresie rozliczeniowym – przyjęte dla wszystkich pracowników w jednakowej wysokości. §7 W przypadku pracowników, którzy w okresie 12 miesięcy rozliczeniowych opuścili pracę bez usprawiedliwienia, nagrodę obliczoną zgodnie z § 5 i 6, obniża się o 25 % za każdą nieobecność nieusprawiedliwioną, aż do całkowitego pozbawienia nagrody. §8 1. Tradycyjne „barbórkowe” przysługuje pracownikom pozostającym w stanie zatrudnienia według stanu na dzień 30 listopada, z wyjątkiem pracowników wyłączonych ze stanu „załogi czynnej” z powodu: 1) odbywania zasadniczej służby wojskowej, 2) urlopu wychowawczego lub innego urlopu bezpłatnego – udzielonego na okres dłuższy niż 30 dni. 2. Tradycyjne „barbórkowe” jest realizowane w formie świadczenia rzeczowego lub w ekwiwalencie pieniężnym. 3. Wyboru formy realizacji tradycyjnego „barbórkowego” dokonuje dyrektor kopalni (zakładu) w porozumieniu z organizacjami związków zawodowych. 4. Wartość tradycyjnego „barbórkowego” stanowi 15 % minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w październiku danego roku. §9 Nagrodę i tradycyjne „barbórkowe” wypłaca się w terminie do 4 grudnia danego roku. 2 Załącznik nr 7 do Układu DODATKOWA NAGRODA ROCZNA, tzw. „14-ta pensja” §1 1. Pracownikom pozostającym w stanie zatrudnienia w dniu 31 grudnia przysługuje dodatkowa nagroda roczna, tzw. „14-ta pensja”, zwana dalej nagrodą. 2. Nagroda przysługuje również byłym pracownikom, z którymi umowa o pracę została rozwiązana lub wygasła przed dniem 1 stycznia następnego roku z następujących przyczyn: 1) z powodu przejścia na emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy, świadczenie przedemerytalne lub świadczenie rehabilitacyjne, 2) wskutek śmierci pracownika – nagrodę wypłaca się członkom rodziny uprawnionym do odprawy pośmiertnej po pracowniku, 3) w związku z wyborem do pełnienia funkcji w organie administracji państwowej lub samorządowej, albo do organu szczebla ponadzakładowego organizacji związku zawodowego, 4) wskutek przejścia do innej jednostki organizacyjnej w ramach Kompanii, 5) z przyczyn niedotyczących pracowników, 6) na mocy porozumienia stron. §2 1. Nagroda nie przysługuje: - osobom kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., będącym pełnomocnikami Zarządu Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę, - dyrektorom biur w Centrali Kompanii Węglowej S.A. 2. Pracownikom, o których mowa w ust. 1, w zamian za nagrodę roczną przysługuje nagroda roczna według zasad określonych w „Zasadach wynagradzania osób kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A., będących pełnomocnikami Zarządu Kompanii Węglowej S.A., zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę, oraz pracowników zatrudnionych w Centrali Kompanii Węglowej S.A.”. §3 1. Nagroda przysługuje za nienaganną pracę w okresie 12 miesięcy kalendarzowych. 2. Nagroda przysługuje również za czas nieprzepracowany z powodu korzystania ze świadczenia górniczego lub stypendium na przekwalifikowanie. 3. Za czas nieprzepracowany z powodu korzystania z urlopu górniczego przysługuje nagroda ustalona według stosowanych postanowień zakładowego układu zbiorowego pracy obowiązujących w dniu przejścia na ten urlop. §4 1. Za czas nieprzepracowany, za który pracownikowi przysługiwało: 1) wynagrodzenie chorobowe, 2) zasiłek lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego, nagrodę wypłaca się w ramach tego wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia uwzględniając kwotę nagrody w podstawie wymiaru tego wynagrodzenia, zasiłku lub świadczenia - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 2. W przypadku, gdy wypłacanie nagrody za czas choroby na bieżąco zostanie przez pracownika uznane za mniej korzystne, wówczas kwota tej nagrody naliczona w wynagrodzeniu chorobowym lub w zasiłku chorobowym może na jego wniosek być potrącona z bieżącej wypłaty i wypłacona razem z nagrodą za czas przepracowany. §5 1. Podstawę wymiaru do obliczenia nagrody za czas przepracowany, o której mowa w § 3 ust. 1, stanowi suma: 1) przeciętnego dniówkowego wynagrodzenia obliczonego za 26 dni, 2) miesięcznej wartości deputatu węglowego. 2. W przeciętnym wynagrodzeniu uwzględnia się składniki wynagrodzenia wypłacone za czas przepracowany, z wyłączeniem: 1) deputatu węglowego, 2) innych nagród oraz wypłat jednorazowych i nieperiodycznych. 3. Przeciętne wynagrodzenie dniówkowe oblicza się dzieląc wynagrodzenie przysługujące za czas przepracowany w okresie rozliczeniowym (bez względu na datę wypłaty) przez dni przepracowane, za które to wynagrodzenie przysługiwało. 4. Kwotę nagrody oblicza się mnożąc podstawę wymiaru ustaloną zgodnie z ust. 1-3 przez liczbę dni przepracowanych w okresie rozliczeniowym, a następnie dzieląc przez liczbę dni roboczych przypadających w okresie rozliczeniowym według normalnego wymiaru czasu pracy. 5. Liczbę dni roboczych przypadającą w okresie rozliczeniowym według normalnego wymiaru czasu pracy przyjmuje się w danej kopalni (zakładzie) w jednakowej liczbie dla wszystkich pracowników. 6. Do dni przepracowanych, od których zależy wysokość nagrody zgodnie z ust. 4, zalicza się również dni nieprzepracowane z powodu urlopu wypoczynkowego i innych zwolnień płatnych jak za urlop. §6 1. Podstawę wymiaru do obliczenia nagrody za czas nieprzepracowany z powodu korzystania ze świadczenia górniczego lub stypendium na przekwalifikowanie, o której mowa w § 3 ust. 2, stanowi suma: 1) miesięcznego świadczenia (stypendium) przysługującego za grudzień przeliczonego na 26 dni z zastosowaniem wskaźnika 1,228, 2) miesięcznego deputatu węglowego - według stawki ekwiwalentu z grudnia. 2. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przed grudniem, podstawę wymiaru nagrody oblicza się według kwoty świadczenia (stypendium) i stawki ekwiwalentu za deputat węglowy przysługujących za ostatni miesiąc zatrudnienia. 3. Kwotę nagrody oblicza się mnożąc podstawę wymiaru ustaloną zgodnie z ust. 1 i 2 przez liczbę kalendarzowych dni przypadających w okresie korzystania przez pracownika ze świadczenia górniczego lub stypendium, a następnie dzieląc przez dni kalendarzowe przypadające w okresie rozliczeniowym – przyjęte dla wszystkich pracowników w jednakowej liczbie. §7 1. Pracownik traci prawo do nagrody w wymiarze: 1) 25 % - za każdą nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy, aż do całkowitego pozbawienia nagrody, 2) 100 % - za kradzież mienia Kompanii, - za spożywanie alkoholu w miejscu pracy lub w czasie pracy, albo za przystąpienie do pracy po spożyciu alkoholu. 2. Pracownik może być pozbawiony części lub całości nagrody w przypadku: 1) zawinionego narażenia Kompanii na straty lub wyrządzenia szkody w mieniu Kompanii, 2) ciężkiego naruszenia przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy lub przepisów o ochronie przeciwpożarowej. 3. Decyzje w sprawie pozbawienia części lub całości nagrody podejmuje dyrektor kopalni (zakładu), z uwzględnieniem rozmiaru szkody (przewinienia) oraz stopnia winy pracownika. W uzasadnionych przypadkach wymiar potrącenia nagrody może być złagodzony aż do całkowitego odstąpienia od potrącenia. 2 §8 1. Nagrodę za czas przepracowany, o której mowa w § 3 ust. 1, wypłaca się w terminie do 15 lutego następnego roku. 2. Nagrodę za czas nieprzepracowany z powodu korzystania ze świadczenia górniczego lub stypendium na przekwalifikowanie, o której w § 3 ust. 2, wypłaca się w terminie do 31 grudnia. 3 Załącznik nr 8 do Układu ODPRAWA EMERYTALNO-RENTOWA §1 1. Pracownikowi przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w razie rozwiązania stosunku pracy w związku z nabyciem prawa do emerytury, świadczenia przedemerytalnego lub renty z tytułu niezdolności do pracy (stałej, okresowej lub szkoleniowej), w następującej wysokości: 1) do 10 lat pracy, - 6 000 zł, 2) po 10 latach pracy - 8 000 zł, 3) po 15 latach pracy, -10 000 zł, 4) po 20 latach pracy, -12 000 zł, 5) po 25 latach pracy, -14 000 zł, 6) po 30 latach pracy i powyżej -16 000 zł. Wskaźnik waloryzacji w/w kwot będzie corocznie ustalany przez strony Układu na poziomie nie wyższym niż wskaźnik wzrostu wynagrodzeń z roku ubiegłego ustalony dla Kompanii Węglowej S.A. 2. Pracownikowi przechodzącemu na rentę z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową należy się odprawa w wysokości nie niższej niż przysługująca po przepracowaniu 25 lat. §2 Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje odprawa, o której mowa w § 1 w proporcjonalnej wysokości do wymiaru czasu pracy wynikającego z umowy o pracę. §3 Pracownikom – emerytom i rencistom z chwilą rozwiązania stosunku pracy przysługuje odprawa na zasadach określonych w niniejszym załączniku, o ile dotychczas nie otrzymali takiej odprawy. §4 Do stażu pracy, od którego zależy wysokość odprawy, zalicza się: 1) wszystkie udokumentowane okresy pracy, bez względu na sposób rozwiązania umowy o pracę, 2) okresy odbywania czynnej służby wojskowej, 3) okresy nauki przewidzianej programem nauczania - absolwentom szkół zasadniczych, średnich i wyższych oraz szkół przysposobienia zawodowego działających w ramach szkół górniczych - w łącznym wymiarze nie wyższym niż 5 lat. §5 W razie przejścia na emeryturę lub rentę pracownikowi, któremu do nabycia prawa do wyższego wymiaru brakuje mniej niż 12 miesięcy licząc od dnia rozwiązania umowy o pracę, odprawa wypłacana jest w wyższym wymiarze. §6 Wypłata odprawy powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika – emeryta, rencisty prawa do tej odprawy. §7 Prawo do odprawy przysługuje: 1) w dniu rozwiązania stosunku pracy – w przypadku pracowników przechodzących na emeryturę, 2) w dniu przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy lub przyznania świadczenia przedemerytalnego – w przypadku pracowników przechodzących na tę rentę lub świadczenie. §8 Pracownik, który otrzymał odprawę nie może ponownie nabyć do niej prawa. 2 Załącznik nr 9 do Układu ZASADY PRZYZNAWANIA DEPUTATU WĘGLOWEGO I WYPŁACANIA EKWIWALENTU PIENIĘŻNEGO Z TYTUŁU PRAWA DO DEPUTATU WĘGLOWEGO DLA PRACOWNIKÓW ORAZ BEZPŁATNEGO WĘGLA DLA EMERYTÓW, RENCISTÓW I INNYCH UPRAWNIONYCH OSÓB §1 Treść nieuzgodniona: 1. Pracownikom przysługuje deputat węglowy w wymiarze 10 ton rocznie w asortymencie „kostka”. 2. Deputat węglowy przysługuje pracownikom od dnia podjęcia pracy, proporcjonalnie do czasu przepracowanego w danym roku. 3. Deputat węglowy przysługuje za czas przepracowany oraz za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy, jeżeli za ten okres pracownik był uprawniony do wynagrodzenia, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego lub świadczenia rehabilitacyjnego. 4. Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy, otrzymują deputat węglowy w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy. 5. Deputat węglowy realizowany jest w naturze, ekwiwalencie pieniężnym lub w naturze i ekwiwalencie pieniężnym. 6. Sposób realizacji deputatu węglowego określa pracownik składając „Wniosek o sposobie realizacji deputatu węglowego i bezpłatnego węgla”. Sposób realizacji deputatu węglowego określony „Wnioskiem …” na kolejny rok może być zmieniony poprzez złożenie kolejnego „Wniosku…” w terminie do dnia 31-go grudnia roku poprzedzającego rok, za który deputat węglowy lub bezpłatny węgiel w naturze przysługuje. Treść „Wniosku…” oraz miejsce jego złożenia ustala kierownik zakładu pracy z działającymi w tym zakładzie organizacjami związkowymi. 7. Talony węglowe lub upoważnienia na pobranie węgla wydawane są pracownikom oraz innym osobom upoważnionym do pobierania deputatu węglowego lub bezpłatnego węgla w naturze, nie później niż od 10 stycznia roku, w którym deputat węglowy przysługuje. 8. Termin ważności talonów węglowych lub upoważnień na pobieranie węgla deputatowego ustala kierownik zakładu z działającymi w tym zakładzie organizacjami związkowymi. 9. Wypłata ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy następuje w ratach miesięcznych w wysokości 1/12 rocznego wymiaru deputatu węglowego w terminach wypłaty wynagrodzeń. Treść nieuzgodniona: 10.Przy pobieraniu awansem deputatu węglowego, Kompania Węglowa S.A. skredytuje podatek dochodowy od osób fizycznych naliczony od wartości deputatu i ilości miesięcy. Kredyt ten będzie potrącany w równych ratach do dnia 10-tego grudnia roku, w którym kredyt będzie udzielony. 11.Wartość 1 tony węgla deputatowego przyjmowana do obliczania ekwiwalentu pieniężnego za deputat, jak również za tonę węgla w naturze, corocznie ustalana jest przez strony ZUZP na zasadzie odrębnego porozumienia. Strony ZUZP czynić będą starania co do uzgodnienia wysokości ceny 1 tony węgla deputatowego w terminie do 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym ekwiwalent przysługuje. W razie nie uzgodnienia w tym terminie obowiązuje cena z roku poprzedniego. 12.Dopuszcza się możliwość realizacji przez pracowników deputatu węglowego w naturze w sortymencie innym niż kostka pod warunkiem, że wartość łączna pobieranego sortymentu nie przekroczy ceny węgla deputatowego ustalonego wg. ust. 11. 13.Deputat węglowy w naturze może być realizowany również w innym zakładzie Kompanii Węglowej S.A. niż jednostka macierzysta na zasadach tam obowiązujących. §2 Treść nieuzgodniona: 1. Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze w sortymencie jak pracownikom w ilości 3 tony rocznie dla emerytów i rencistów zamieszkałych w kraju, powstają z datą nabycia praw emerytalnych lub rentowych na podstawie decyzji ZUS, niezależnie od daty złożenia wniosku węglowego w zakładzie pracy objętym Układem, z którego pracownik odszedł na emeryturę lub rentę. 1) Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze dla emerytów i rencistów zamieszkałych w kraju w sortymencie jak pracownikom oraz na zasadach jak w ust.1 jednak w ilości: a) 2,5 tony rocznie, których uprawnienia powstały na podstawie Układu zbiorowego Pracy dla Przemysłu Węglowego z dnia 1 lutego 1980 r. i którzy korzystali z nich do czasu obowiązywania n/n Układu b) 3 tony rocznie, których uprawnienia powstały na podstawie Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Zakładów Górniczych z dnia 21 grudnia 1991 r. i którzy korzystali z nich do czasu obowiązywania n/n Układu. 2) Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze przysługują również wdowom, wdowcom i sierotom pozostałym po: a) pracownikach, b) emerytach i rencistach, jeżeli spełnili warunki do otrzymania renty rodzinnej. 2. Bez względu na liczbę uprawnionych osób, o których mowa w ust.1 pkt.2 łączny wymiar bezpłatnego węgla w naturze przyznany tym osobom wynosi analogicznie jak w ust.1 w zależności od tego na podstawie, których uprawnień bezpłatny węgiel przysługuje. 3. W razie powtórnego zawarcia związku małżeńskiego przez wdowę lub wdowca uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze wygasają. 4. Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze w ilości 3 tony rocznie przysługują również tym osobom, które rozwiązały stosunek pracy na podstawie ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników – jeżeli bezpośrednio po ustaniu stosunku pracy pracownik nabył prawo do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego przyznawanego i wypłacanego prze Urząd Pracy zgodnie z przepisami ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Uprawnienia do bezpłatnego węgla w naturze dla w/w. osób przysługują tym osobom również po nabyciu uprawnień emerytalnych. 5. Emerytom i rencistom jednostek organizacyjnych całkowicie likwidowanych oraz zlikwidowanych przed okresem obowiązywania n/n Układu, których obsługę przejęły jednostki organizacyjne Kompanii Węglowej S.A., a także osobom wymienionym w ust.1 pkt. 2 przysługuje bezpłatny węgiel w naturze na warunkach i w ilości określonej w n/n paragrafie. 6. W zamian za bezpłatny węgiel w naturze, osoby uprawnione mogą otrzymać ekwiwalent pieniężny jako równowartość przysługującego bezpłatnego węgla w dwóch równych ratach. §3 Treść nieuzgodniona: Pracownikom zatrudnionym po wejściu w życie niniejszego Układu przysługuje 2 deputat węglowy w następującej wysokości: - 8 ton rocznie dla zatrudnionych pod ziemią, - 6 ton rocznie zatrudnionym w zakładach mechanicznej przeróbki węgla, - 4 tony rocznie dla pozostałych pracowników powierzchni. 3 Załącznik nr 9a do Układu DEPUTAT WĘGLOWY I BEZPŁATNY WĘGIEL §1 Treść nieuzgodniona: 1. Pracownikom przysługuje deputat węglowy w wymiarze rocznym: 1) w przypadku pracowników, którzy podjęli pracę w Kompanii przed dniem wejścia w życie Układu - 8,0 ton, 2) w przypadku pracowników, którzy podjęli zatrudnienie w dniu wejścia w życie Układu lub po tym dniu: a) 6,0 ton - po przepracowaniu do 5 lat, b) 7,0 ton - po przepracowaniu 5 do 10 lat, c) 8,0 ton - po przepracowaniu 10 lat. 2. Staż pracy, od którego zależy wymiar deputatu węglowego ustala się według zasad ustalania stażu pracy, od którego zależy wysokość specjalnego wynagrodzenia z Karty Górnika. 3. Wymiar deputatu węglowego ustala się w okresach rocznych według stażu pracy w pierwszym dniu stycznia, a w pierwszym roku zatrudnienia – według stażu pracy w dniu podjęcia pracy. 4. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy wymiar deputatu określony w ust. 2 koryguje się proporcjonalnie do czasu pracy wynikającego z umowy o pracę. §2 Treść nieuzgodniona: 1. Deputat węglowy jest realizowany w ratach miesięcznych stanowiących 1/12 wymiaru rocznego. 2. Pełna miesięczna rata deputatu węglowego przysługuje pod warunkiem przepracowania w danym miesiącu wszystkich dni wynikających z normalnego czasu pracy obowiązującego danego pracownika. 3. W przypadku gdy liczba dni przepracowanych jest mniejsza od liczby dni wynikającej z normalnego wymiaru czasu pracy pracownika – wówczas ratę miesięczną deputatu węglowego ustala się dzieląc pełną ratę przez liczbę dni wynikającą z normalnego wymiaru czasu pracy pracownika i mnożąc przez łączną liczbę dni przepracowanych. 4. Do dni przepracowanych, od których zależy wymiar deputatu węglowego w danym miesiącu zalicza się dni usprawiedliwionych nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje: 1) wynagrodzenie, 2) świadczenie: rehabilitacyjne, socjalne, górnicze, 3) zasiłek: chorobowy, macierzyński, opiekuńczy, 4) stypendium na przekwalifikowanie. §3 Treść nieuzgodniona: 1. Deputat węglowy jest realizowany w ekwiwalencie pieniężnym. 2. Pracownik, który użytkuje węgiel we własnym gospodarstwie domowym może realizować deputat węglowy w naturze. 3. W przypadku, gdy pracownik prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z innymi członkami rodziny zatrudnionymi w Kompanii – uprawnienie do realizowania deputatu węglowego w naturze przysługuje tylko jednemu z nich. 4. Uprawnienie do realizacji deputatu węglowego w naturze przyznaje się na wniosek pracownika na podstawie oświadczenia, że: 1) węgiel deputatowy będzie użytkowany we własnym gospodarstwie domowym w miejscu stałego zamieszkania, 2) pozostali członkowie rodziny nie korzystają w Kompanii z uprawnienia do realizacji deputatu węglowego w naturze. 5. Oświadczenia, o których mowa w ust. 4, podlegają weryfikacji przez jednostkę organizacyjną zatrudniającą pracownika. 6. Pracownik może zadeklarować zmianę sposobu realizacji deputatu węglowego na dany rok w terminie do 31 grudnia poprzedniego roku. §4 Treść nieuzgodniona: 1. Deputat węglowy w naturze jest realizowany poprzez wydawanie węgla w sortymencie „orzech II”. 2. Węgiel deputatowy może być wydawany w poszczególnych miesiącach w większym lub mniejszym wymiarze niż wynika z wymiaru deputatu węglowego przysługującego w danym miesiącu zgodnie z § 2. 3. Wydany węgiel deputatowy rozlicza się na koniec roku lub z dniem ustania stosunku pracy. 4. W przypadku gdy z rozliczenia, o którym mowa w ust. 3 wynika, że ilość wydanego węgla przewyższa wymiar deputatu węglowego przysługującego za dany okres rozliczeniowy – wówczas wartość węgla wydanego w nadmiarze podlega zwrotowi. 5. Węgiel deputatowy może być odbierany przez pracowników w dowolnej kopalni w ramach Kompanii lub w autoryzowanym składzie opałowym uprawnionym przez Kompanię do wydawania węgla deputatowego – w trybie i terminach obowiązujących w danej kopalni (składzie opałowym). Treść nieuzgodniona: 6. W zamian za węgiel w sortymencie „orzech II” może być wydany węgiel w innym sortymencie w ilości skorygowanej wskaźnikiem obliczonym przez podzielenie detalicznej ceny węgla w sortymencie „orzech II” przez detaliczną cenę wydanego węgla – obowiązujących u wydającego w dniu wydania węgla. 7. Na wniosek pracownika, węgiel deputatowy może być w okresie od 1 kwietnia do 30 września dostarczony bezpłatnie przez kopalnię (skład opałowy) do miejsca stałego zamieszkania pracownika z tym, że: 1) jednokrotnie w ciągu roku, 2) w ilości co najmniej 4 t, 3) na odległość od miejsca wydania węgla do miejsca dostarczenia nie większą niż 25 km – wynikającą z mapy drogowej. 8. Szczegółowe zasady wydawania i dostarczania węgla deputatowego pracownikom ustala corocznie Zarząd Kompanii. §5 Treść nieuzgodniona: 1. Stawkę ekwiwalentu pieniężnego za węgiel deputatowy przyjmuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, w wysokości średniorocznej ceny zbytu 1 t węgla kamiennego w sortymencie „orzech II” - ustalonej i ogłoszonej przez ministra właściwego do spraw gospodarki w Dzienniku Urzędowym RP „Monitor Polski” do wyliczania ekwiwalentu pieniężnego z tytułu bezpłatnego węgla, wypłacanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych byłym pracownikom kopalń węgla kamiennego – pomniejszonej o podatek VAT. 2. W przypadku pracowników zatrudnionych w: 1) KWK „Chwałowice” – z siedzibą w Rybniku, 2) KWK „Jankowice” – z siedzibą w Rybniku, 3) KWK „Marcel” – z siedzibą w Radlinie, 4) KWK „Rydułtowy-Anna” – z siedzibą w Rydułtowach, 5) Zakładzie „Elektrociepłownie” – z siedzibą w Rybniku, 2 6) Zakładzie Informatyki i Telekomunikacji - z siedzibą w Rybniku, w okresie 12 miesięcy od wejścia w życie Układu - stawkę ekwiwalentu przyjmuje się w wysokości 190,26 zł/t powiększonej o 1/2 różnicy między stawką wynikającą z ust. 1 i stawką 190,26 zł/t. §6 Treść nieuzgodniona: 1. Byłym pracownikom, których stosunek pracy został rozwiązany z Kompanią w dniu wejścia w życie Układu lub po tym dniu: 1) w związku z przejściem na emeryturę lub rentę, 2) na podstawie ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników, jeśli po ustaniu stosunku pracy nabyli oni prawo do zasiłku dla bezrobotnych i bezpośrednio po zakończeniu pobierania tego zasiłku nabyli prawo do świadczenia przedemerytalnego, przysługuje bezpłatny węgiel - w wymiarze 2 ton węgla kamiennego rocznie – realizowany wyłącznie w ekwiwalencie pieniężnym. 2. Bezpłatny węgiel przysługuje również byłym pracownikom, o których mowa w ust. 1 pkt 2 po przejściu ze świadczenia przedemerytalnego na emeryturę lub rentę. 3. Bezpłatny węgiel przysługuje również wdowom, wdowcom i sierotom pobierającym rentę rodzinną po: 1) byłych pracownikach, o których mowa w ust. 1 i 2, 2) pracownikach, których stosunek pracy z Kompanią wygasł z powodu zgonu w dniu wejścia w życie Układu lub po tym dniu. 4. Bezpłatny węgiel w wymiarze i na warunkach określonych w ust. 1 przysługuje również byłym pracownikom oraz wdowom, wdowcom i sierotom pozostałym po pracownikach, którzy przed dniem wejścia w życie Układu korzystali z uprawnienia do bezpłatnego węgla przysługującego zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi przed wejściem w życie Układu. 5. Bezpłatny węgiel przysługuje na wniosek uprawnionego od dnia nabycia prawa do emerytury, renty, renty rodzinnej lub świadczenia przedemerytalnego określonego w decyzji organu uprawnionego do przyznania tych świadczeń. §7 Treść nieuzgodniona: 1. Bezpłatny węgiel przysługuje w wymiarze określonym w § 6 ust. 1 pod warunkiem posiadania uprawnień przez wszystkie miesiące danego roku. 2. W przypadku, gdy uprawnienie do bezpłatnego węgla nie przysługuje przez cały rok, wymiar węgla w danym roku ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy posiadania uprawnień. 3. W roku przyznania bezpłatnego węgla członkom rodziny pozostałym po zmarłych byłych pracownikach wymiar bezpłatnego węgla ustala się w łącznym wymiarze wynikającym z ust. 1 lub 2 – z uwzględnieniem bezpłatnego węgla przyznanego zmarłemu. 4. Członkom rodziny pozostałym po zmarłych pracownikach, bezpłatny węgiel przysługuje w wymiarze określonym w ust. 1-3 niezależnie od liczby osób uprawnionych do renty rodzinnej. Na wniosek jednego z uprawnionych, przysługujący wymiar węgla podlega podziałowi na każdego uprawnionego. 5. Uprawnienie do bezpłatnego węgla ulega zawieszeniu w okresie stałego zamieszkania uprawnionego poza granicami kraju. 6. Uprawnienie do bezpłatnego węgla wygasa z dniem ustania prawa do emerytury, renty, renty rodzinnej lub świadczenia przedemerytalnego. 3 §8 Treść nieuzgodniona: 1. Bezpłatny węgiel przysługuje w jednostce organizacyjnej zatrudniającej pracownika przed przejściem na emeryturę, rentę lub świadczenie przedemerytalne, albo w dniu jego zgonu – lub w jednostce organizacyjnej, która przejęła obowiązek obsługi uprawnienia do bezpłatnego węgla w drodze następstwa prawnego. 2. W przypadku likwidacji jednostki organizacyjnej pracodawca wyznacza inną jednostkę zobowiązaną do realizacji bezpłatnego węgla na rzecz osób obsługiwanych przez zlikwidowaną jednostkę. §9 Treść nieuzgodniona: 1. Kwotę ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla oblicza się według stawki obowiązującej do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy zgodnie z § 5 ust. 1. 2. Ekwiwalent pieniężny jest wypłacany w dwóch równych ratach: 1) za I półrocze – w marcu, 2) za II półrocze – we wrześniu. 3. Ekwiwalent pieniężny wypłaca się uprawnionemu lub upoważnionej przez niego osobie w miejscu i terminie określonym przez dyrektora jednostki organizacyjnej. 4. Postanowienia ust. 1-3 nie mają zastosowania w przypadku uprawnionych, którym na podstawie przepisów ustawy, ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla jest wypłacany ze środków budżetu państwa. W tych przypadkach ekwiwalent jest wypłacany według zasad określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych do tej ustawy. 4 Załącznik nr 10 do Układu ZASADY ORAZ TRYB PRZYZNAWANIA I OBLICZANIA RENT WYRÓWNAWCZYCH Treść nieuzgodniona: Zgodnie z art. 435 Kodeksu Cywilnego dopuszczającym możliwość dochodzenia m.in. rent wyrównawczych od zakładów pracy - wprowadza się do stosowania i przestrzegania następujący tryb postępowania przy obliczaniu i wypłacaniu rent wyrównawczych w jednostkach organizacyjnych. 1. Wnioski o przyznanie renty wyrównawczej należy składać w kancelarii głównej w poszczególnych kopalniach i zakładach Kompanii Węglowej S.A. 2. Kancelaria główna kieruje wniosek pracownika w tej sprawie do sekcji zasiłków chorobowych, która: 1) uzyskuje potwierdzenie działu BHP o zaistniałym wypadku i potwierdzenie Działu Spraw Osobowych o przebywaniu z tego tytułu na rencie inwalidzkiej, 2) w przypadku, gdy pracownik ubiegający się o rentę wyrównawczą jest w wieku produkcyjnym Dział Spraw Osobowych w porozumieniu z wnioskodawcą podaje nazwiska i numery komputera dwóch pracowników zatrudnionych aktualnie na stanowisku danego pracownika, porównywalnych z nim kwalifikacjach i stażu pracy, 3) w przypadku, gdy pracownik ubiegający się o rentę wyrównawczą jest w wieku emerytalnym i otrzymał już rentę wyrównawczą należy odszukać niezbędne informacje do wyliczenia renty. 3. Obliczaniem rent wyrównawczych i sporządzaniem ugód zajmuje się wyznaczona komórka organizacyjna: 1) ustala renty wyrównawcze dla osób w wieku produkcyjnym : - zestawia wynagrodzenia pracownika wg zasad podanych w pkt 2 ppkt 2 w układzie kwartalnym, - wylicza przeciętne wynagrodzenie w poszczególnych kwartałach. Kwota renty wyrównawczej wynika z różnicy przeciętnego wynagrodzenia kwartalnego i otrzymanej renty inwalidzkiej oraz ewentualnego wynagrodzenia w przypadku, gdy osoba dochodząca renty wyrównawczej jest zatrudniona (z renty inwalidzkiej wyłącza się zasiłek rodzinny, pielęgnacyjny). 2) ustalając renty wyrównawcze dla osób w wieku emerytalnym : - ustala podstawy emerytury w oparciu o przeciętne wynagrodzenie za rok poprzedni, - dla pracownika dołowego - wg przeciętnego wynagrodzenia pracownika dołowego, - dla pracownika powierzchni - wg przeciętnego wynagrodzenia pracownika powierzchni. Podstawę tę waloryzuje się wskaźnikiem ustalonym przez ZUS dla wysokości emerytur i rent. Kwota renty wyrównawczej wynika z różnicy wyliczonej emerytury i otrzymanej renty inwalidzkiej. 3) ustala renty wyrównawcze dla pracowników, którzy w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznali trwałego lub czasowego uszczerbku na zdrowiu w wyniku czego utracili zdolność do zatrudnienia na dotychczasowym stanowisku. Kwota renty wyrównawczej wynika z różnicy otrzymywanego wynagrodzenia na nowym stanowisku pracy a wynagrodzeniem na stanowisku poprzednim. 4) po wyliczeniu potencjalnej renty wyrównawczej sporządza ugodę przedstawiając ją do zaopiniowania radcy prawnemu. Ugoda w imieniu kopalni podpisywana jest przez Z-cę Dyrektora ds. Pracy. 4. Wypłata renty wyrównawczej w zależności od z zainteresowanym następuje w kasie lub przekazem ewentualnie przelewem na konto w oparciu o kopię ugody. 2 uzgodnienia pocztowym, Załącznik nr 11 do Układu ŚWIADCZENIA PRZYSŁUGUJĄCE W OKRESIE CZASOWEJ NIEZDOLNOŚCI DO PRACY §1 1. Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownikom przysługuje wynagrodzenie w wysokości: 1) 100 % podstawy wymiaru – gdy powstała ona wskutek: a) wypadku w drodze do pracy lub z pracy, b) choroby przypadającej w czasie ciąży, c) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów, 2) 100 % podstawy wymiaru – począwszy od 4 dnia niezdolności do pracy trwającej nieprzerwanie dłużej niż 3 dni, gdy powstała ona wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – w przypadku pracowników, którzy przepracowali co najmniej 8 lat. 3) 80 % podstawy wymiaru – w innych przypadkach niż określono w pkt 1 i 2. 2. Do okresu przepracowanego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się okresy zatrudnienia i okresy nieprzepracowane zaliczane do stażu pracy, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego. 3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1: 1) oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy, 2) nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego. §2 1. Pracownikom przysługuje zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego za czas niezdolności do pracy – w wysokości i na warunkach określonych w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. 2. Wykaz składników wynagrodzenia uwzględnianych przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego: 1) wynagrodzenie zasadnicze, 2) specjalne wynagrodzenie z Karty Górnika, 3) nadwyżka akordowa, 4) progresja akordowa, 5) premia regulaminowa, 6) dodatek za pracę w porze nocnej, 7) dodatki za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia, niebezpiecznych i uciążliwych, 8) dodatek dla strzałowych, 9) dodatek dla przodowych, 10) dodatek dla sanitariuszy, 11) wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy lub urlop zdrowotny, 12) wynagrodzenie za oddelegowanie pracowników, za udział w szkoleniach i kursach, 13) wynagrodzenie przysługujące za dni nieprzepracowane np. okresowe i profilaktyczne badania lekarskie, pogotowie dołowe, dni wolne udzielone w zamian za pracę w soboty, niedziele i święta oraz za tzw. zwolnienia okolicznościowe, 14) 15) 16) 17) 18) dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatek za pełnienie dyżurów domowych, dodatek za szkolenie, dodatek wyrównawczy, wynagrodzenie i dodatki za udział w akcji ratowniczej i w pracach profilaktycznych oraz inne dodatki przysługujące pracownikom zatrudnionym w służbie ratownictwa górniczego, 19) dodatek uzupełniający do wysokości najniższego wynagrodzenia, 20) inne składniki wynagrodzenia z tytułu wykonywania pracy w ramach stosunku pracy (np. tzw. „wypłaty jednorazowe”), od których ustala się składkę na ubezpieczenie społeczne, jeśli pracownik nie zachowuje do nich prawa w okresie pobierania wynagrodzenia za czas choroby lub zasiłku w myśl stosowanych postanowień zakładowego układu zbiorowego pracy lub innych przepisów o wynagradzaniu. §3 1. W przypadku, gdy zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego, o którym mowa w § 2 ust. 1, przysługuje w niższej wysokości niż 100 % podstawy wymiaru, pracownikom przysługuje dodatek do zasiłku chorobowego, wypłacany ze środków na wynagrodzenia: 1) począwszy od 34 dnia niezdolność do pracy trwającej nieprzerwanie dłużej niż 33 dni, 2) od pierwszego dnia niezdolności do pracy powstałej wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. 2. Dodatek do zasiłku chorobowego, o którym mowa w ust. 1, oblicza się w jako różnicę między kwotą stanowiącą 100 % podstawy wymiaru i kwotą wypłaconego zasiłku. §4 Przez okres nieprzerwanej niezdolności do pracy, o którym mowa w § 1 i 3, rozumie się okres niezdolności do pracy, w którym nie wystąpił choćby jeden dzień roboczy przerwy w jej trwaniu. 2 Załącznik nr 12 do Układu TABELE STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO I. Pracownicy zatrudnieni w kopalniach i zakładach na stanowiskach robotniczych Kategoria zaszeregowania robót i zaszeregowania osobistego Stawka wynagrodzenia zasadniczego [zł/dniówkę] pod ziemią na powierzchni 1 2 3 3 - 28,40 4 47,20 30,40 5 50,00 32,40 6 53,20 34,40 7 56,40 36,80 8 60,00 39,20 9 63,60 42,00 10 67,60 44,80 11 71,60 48,00 12 76,00 51,20 12a - 56,40 II. Pracownicy zatrudnieni w kopalniach i zakładach na stanowiskach nierobotniczych Kategoria zaszeregowania osobistego Stawka wynagrodzenia zasadniczego [zł/miesiąc] pod ziemią na powierzchni 1 2 3 7 - 700 8 1 100 750 9 1 200 800 10 1 300 860 11 1 400 930 12 1 500 1 010 13 1 600 1 100 14 1 750 1 200 15 1 900 1 310 16 2 050 1 430 17 2 250 1 560 18 2 500 1 750 19 2 800 2 000 20 3 200 2 300 2 III. Osoby kierownictwa kopalń, zakładów górniczych i specjalistycznych jednostek organizacyjnych Kompanii Węglowej S.A. oraz pracownicy Centrali Kompanii Węglowej S.A. Kategoria zaszeregowania osobistego Stawka wynagrodzenia zasadniczego [zł/miesiąc] od do 1 2 3 9 1 000 1 550 10 1 150 1 750 11 1 300 2 000 12 1 450 2 300 13 1 650 2 700 14 1 900 3 100 15 2 150 3 550 16 2 450 4 200 17 2 800 4 900 18 3 200 5 700 19 3 900 6 900 20 4 700 8 200 21 5 600 9 400 22 6 500 10 500 3 Załącznik nr 13 do Układu Załącznik nr 14 do Układu ZASADY WYNAGRADZANIA CZŁONKÓW DRUŻYN RATOWNICZYCH 1. 2. 3. 4. §1 Niniejsze zasady dotyczą członków drużyn ratowniczych zakładów górniczych KW S.A. objętych Układem, w których zorganizowane są służby ratownictwa górniczego, działające na podstawie przepisów wydanych w oparciu o „Prawo geologiczne i górnicze”. Ilekroć w Układzie jest mowa o drużynie ratowniczej zakładu górniczego, rozumie się przez to ratowników górniczych, mechaników sprzętu ratowniczego, kierowników stacji ratownictwa górniczego (kierowników drużyn ratowniczych) i ich zastępców. Kwalifikacje i szczegółowe warunki wymagane od członków drużyn ratowniczych, wymienionych w ust. 2, określa rozporządzenie właściwego ministra (w dniu wejścia w życie Układu jest to rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 12.06.2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego Dz. U. Nr 94 poz. 838). Specjaliści, nie będący mechanikami sprzętu ratowniczego, nie spełniający warunków, jakim powinni odpowiadać pozostali członkowie drużyny ratowniczej, w szczególności w zakresie stanu zdrowia oraz odbytych szkoleń, nie są uprawnieni do świadczeń przysługujących członkom drużyn ratowniczych na mocy niniejszego załącznika. §2 1. Członkom drużyn ratowniczych, o których mowa w § 1, przysługuje stały miesięczny dodatek ratowniczy w wysokości 10 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w III kwartale poprzedniego roku. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje za miesiąc, w którym członek drużyny ratowniczej opuścił bez usprawiedliwienia wyznaczony dzień pracy lub nie spełnił wymagań członka drużyny ratowniczej. §3 Za czas obowiązkowych szkoleń kursowych z zakresu ratownictwa górniczego z oderwaniem od pracy, uczestnikom tych szkoleń przysługuje: 1) wynagrodzenie jak za urlop wypoczynkowy, 2) zwrot kosztów podróży, noclegów oraz diet wg zasad obowiązujących pracowników z tytułu podróży służbowych na terenie całego kraju. §4 1. Za czas udziału w ćwiczeniach ratowniczych, członkom drużyn ratowniczych przysługuje wynagrodzenie obliczone jak za urlop wypoczynkowy. 2. Za każdą godzinę ćwiczeń w aparacie oddechowym, ratownikom przysługuje dodatek w wysokości 0,3 % minimalnego wynagrodzenia. §5 1. Ratownikom i mechanikom sprzętu ratowniczego, zatrudnionym na stanowiskach robotniczych w zastępach dyżurujących w zakładzie górniczym w normalne dni pracy, wynagrodzenie zasadnicze oraz premia i nadwyżka akordowa przysługują w wysokości obliczonej na podstawie przeciętnych wskaźników procentowych premii i nadwyżki akordowej za dany miesiąc górnika w ścianach w jednostce organizacyjnej. 2. Ratownikom oddelegowanym (z oddziałów), zatrudnionym w zastępach dyżurujących w zakładzie górniczym w normalne dni pracy, przysługuje wynagrodzenie obliczone wg wynagrodzenia od poniedziałku do piątku, otrzymanego za ostatni pełny przepracowany miesiąc na stanowisku przed oddelegowaniem, jednak nie mniej niż wynikające z ust. 1. 3. Pozostałym ratownikom i mechanikom sprzętu ratowniczego wchodzącym w skład służby ochrony przeciwpożarowej podziemnej części zakładu górniczego, zatrudnionym w normalne dni pracy, przysługuje wynagrodzenie obliczone według kategorii zaszeregowania o jedną mniejszą niż określone w ust. 1. 4. Zastępowemu w zastępie ratowniczym, przysługuje za czas pełnienia tej funkcji, wynagrodzenie obliczone według kategorii o jedną wyżej niż określona w ust. 1. Zasada ta dotyczy także zastępowych w pogotowiach ratowniczych, o których mowa w § 6 ust. 1 i 5. 5. Członkom drużyn ratowniczych zatrudnionym w soboty, niedziele i dni ustawowo wolne od pracy przysługuje wynagrodzenie wg zasad ustalonych dla pracowników zatrudnionych w te dni pod ziemią. §6 1. Za określony harmonogramem czas górniczego pogotowia ratowniczego, odbywanego w trybie skoszarowanym przez okres 15-dniowy w okręgowych stacjach ratownictwa górniczego, członek drużyny ratowniczej, otrzymuje z jednostki organizacyjnej za każdą dobę zryczałtowane wynagrodzenie w wysokości: 1) zatrudniony na stanowisku robotniczym – 175 % wynagrodzenia dniówkowego, obliczonego jak w § 5, 2) zatrudniony na stanowisku nierobotniczym – 175 % wynagrodzenia jakie otrzymałby gdyby w tym okresie wykonywał pracę pod ziemią przez 7,5 godziny. 2. Oprócz wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, w górniczym pogotowiu ratowniczym w trybie skoszarowanym przysługuje: 1) zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej z siedziby jednostki organizacyjnej do miejsca, w którym znajduje się pogotowie i z powrotem, o ile przejazd nie nastąpił środkami jednostki organizacyjnej, 2) nocleg oraz całodzienne wyżywienie o wartości kalorycznej co najmniej 4500 kcal. 3. Za określony harmonogramem czas pracy w górniczym pogotowiu ratowniczym, pełnionym przez ratowników skierowanych do zawodowego pogotowia ratowniczego w CSRG i OSRG na okres do 5 lat, ratownicy ci otrzymują z jednostki organizacyjnej: 1) za pracę od poniedziałku do piątku - wynagrodzenie obliczone według zasad określonych w § 5, 2) za pracę w soboty, niedziele i dni ustawowo wolne od pracy - wynagrodzenie określone w § 5 ust. 5, 3) stały miesięczny dodatek ratowniczy określony w § 2 powiększony o 50 %, 4) zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej z siedziby jednostki organizacyjnej do miejsca, w którym znajduje się pogotowie i z powrotem, o ile przejazd nie nastąpił środkami jednostki organizacyjnej. §7 Wszyscy pracownicy za czas udziału w akcji ratowniczej, bez względu na zajmowane stanowisko, otrzymują na podstawie „Karty udziału w akcji” wynagrodzenie: 1) na stanowiskach robotniczych - wynagrodzenie obliczone według § 5 oraz dodatkowe wynagrodzenie określone w § 8, 2) na stanowiskach nierobotniczych - wynagrodzenie według zasad obowiązujących oraz dodatkowe wynagrodzenie określone w § 8. §8 Za udział w akcji ratowniczej w zakładzie górniczym pracownikom przysługuje na podstawie „Karty udziału w akcji”: 1) dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 0,8 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w III kwartale poprzedniego roku za każdą godzinę udziału w akcji, 2 2) za każdą godzinę pracy w tlenowym aparacie roboczym w atmosferze niezdatnej do oddychania przysługuje dodatkowo wynagrodzenie w wysokości 50 % wynagrodzenia określonego w pkt 1, 3) wyżywienie w naturze o wartości kalorycznej nie mniejszej niż 4500 kcal. za każdy dzień udziału w akcji ale nie mniej niż 8 godzin udziału w akcji. §9 Za każdą godzinę udziału w pracach profilaktycznych związanych z zapobieganiem zagrożeniom górniczym (pożarowym, metanowym, pyłowym i innym), członkom drużyn ratowniczych i innym pracownikom biorącym udział w tych pracach przysługuje na podstawie „Karty udziału w pracach profilaktycznych” dodatek w wysokości 50 % wynagrodzenia określonego w § 8 ust. 1 pkt 1. Prace profilaktyczne wykonywane są na podstawie dokumentacji prac profilaktycznych. 3 Załącznik nr 15 do Układu ZASADY OKREŚLANIA STOPNIA SZKODLIWOŚCI, UCIĄŻLIWOŚCI I NIEBEZPIECZEŃSTWA PRACY ORAZ PRZYZNAWANIA I WYPŁACANIA DODATKÓW ZA PRACĘ W TYCH WARUNKACH §1 1. Jednostka organizacyjna zobowiązana jest do wypłacenia dodatków pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych, uciążliwych, niebezpiecznych i szczególnego ryzyka w wysokości uzależnionej od stopnia, któremu są przypisane. 2. Dodatki, o których mowa w ust. 1, przyznawane są do czasu osiągnięcia stanu zgodnego z normami. 3. Decyzje o przyznaniu oraz cofnięciu dodatku podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi i Zakładowym Społecznym Inspektorem Pracy. §2 1. Ustala się cztery stopnie szkodliwości lub uciążliwości dla zdrowia, niebezpieczeństwa pracy i szczególnego ryzyka. 2. Za każdą godzinę czasu pracy w warunkach szkodliwych i uciążliwych, lub uciążliwych dla zdrowia, niebezpiecznych i szczególnego ryzyka przysługuje dodatek: I stopień - 7,0 % podstawy wymiaru II stopień - 10,0 % podstawy wymiaru III stopień - 13,0 % podstawy wymiaru IV stopień - 16,0 % podstawy wymiaru. 3. Podstawę wymiaru dodatku, o którym mowa w ust. 2, stanowi godzinowa stawka wynikająca z minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w grudniu poprzedniego roku. Stawkę godzinową oblicza się dzieląc minimalne wynagrodzenie przez 168 godzin. §3 Szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia, niebezpieczeństwo pracy i szczególne ryzyko, uzasadniające przyznanie dodatku, określa się w sposób następujący: 1. I stopień Do pierwszego stopnia ze względu na szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia i szczególnego ryzyka zalicza się prace wykonywane: 1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej, 2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie, 3) na stanowiskach, na których ze względów technologicznych i organizacyjnych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 24º C lub poniżej 12º C, 4) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone (np. spawanie, hartowanie), 5) w warunkach narażenia na wibrację ogólną, 6) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, 7) w pomieszczeniach na powierzchni, w których konieczne jest stosowanie sztucznego oświetlenia. 2. II stopień Do drugiego stopnia ze względu na szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia i szczególnego ryzyka zalicza się prace wykonywane: 1) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80 %, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą, 2) w obniżonym lub podwyższonym ciśnieniu wynikającym z procesu technologicznego, 3) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2000 kcal dla mężczyzn i 1200 kcal dla kobiet lub wymagających wymuszonej pozycji ciała, jeżeli warunki te nie są uwzględnione przy opracowywaniu taryfikatora. 3. III stopień Do trzeciego stopnia ze względu na szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia i szczególnego ryzyka zalicza się prace wykonywane: 1) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej, 2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie, 3) w warunkach narażenia na hałas, 4) w warunkach narażenia na działanie miejscowej wibracji, 5) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, 6) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia, 7) w wyrobiskach podziemnych, w których temperatura powietrza przekracza 28 ºC lub intensywność chłodzenia jest mniejsza od 11 katastopni wilgotności. 4. IV stopień Do czwartego stopnia ze względu na szkodliwość, uciążliwość dla zdrowia i szczególnego ryzyka zalicza się prace wykonywane z benzydyną, alfa i beta naftyloaminą, chlorkiem winylu oraz innymi czynnikami o analogicznym jak te substancje działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez Instytut Medycyny Pracy. 5. III stopień ze względu na niebezpieczeństwo Do trzeciego stopnia ze względu na niebezpieczeństwo zalicza się prace: 1) związane z wytwarzaniem, stosowaniem, magazynowaniem i transportowaniem gazów i materiałów wybuchowych, 2) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni itp., których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia, 3) przy urządzeniach elektormagnetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 230 V, wykonywane zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie pracy w energetyce, 4) związane z załadunkiem i rozładunkiem paliw płynnych oraz ich transportem, 5) na wysokości powyżej 2m i w wykopach o głębokości poniżej 2m, uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy, 6) w kontakcie z materiałem zakaźnym, 7) pod ziemią: a) na stanowiskach pracy w polach IV i III kategorii zagrożenia metanowego za wyjątkiem prac ujętych w ust. 6 pkt 1, b) na stanowiskach pracy w polach II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów, metanu i skał za wyjątkiem prac ujętych w ust. 6 pkt 2, c) w wyrobiskach eksploatacyjnych oraz w drążonych wyrobiskach korytarzowych i szybowych w polach II kategorii zagrożenia metanowego, d) w wyrobiskach eksploatacyjnych oraz w drążonych wyrobiskach korytarzowych i szybowych w polach II kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał, e) w wyrobiskach eksploatacyjnych, w chodnikach przyścianowych i w drążonych wyrobiskach korytarzowych w pokładach lub częściach pokładów zaliczanych do II stopnia zagrożenia tąpaniami, f) w wyrobiskach eksploatacyjnych i drążonych wyrobiskach korytarzowych o nachyleniu od 12 stopni do 30 stopni, g) we wszystkich wyrobiskach objętych II i III stopniem zagrożenia wodnego, h) przy usuwaniu oblodzeń i nawisów solnych w szybach i szybikach, i) prace wykonywane w torach czynnych bez przerywania ruchu pociągu. 6. IV stopień ze względu na niebezpieczeństwo Do czwartego stopnia ze względu na niebezpieczeństwo zalicza się prace wykonywane pod ziemią: 2 1) w wyrobiskach eksploatacyjnych oraz drążonych wyrobiskach korytarzowych i szybowych w polach IV lub III kategorii zagrożenia metanowego, 2) w wyrobiskach eksploatacyjnych oraz drążonych wyrobiskach korytarzowych i szybowych w polach IV lub III zagrożenia wyrzutami gazów i skał, 3) w wyrobiskach eksploatacyjnych, w chodnikach przyścianowych i w drążonych wyrobiskach korytarzowych w pokładach lub częściach pokładów zaliczanych do 3-go stopnia zagrożenia tąpaniami oraz strefach szczególnego zagrożenia tąpaniami, 4) w wyrobiskach eksploatacyjnych, w drążonych wyrobiskach korytarzowych o nachyleniu powyżej 30 stopni, 5) prace wykonywane pod ziemią, określone w ust. 5 pkt 1 do 5. §4 1. Dodatki za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w ust. 3 pkt 1, 2 i 3 przyznawane są za czas pracy w tych warunkach na podstawie wyników badań środowiskowych określających średni poziom narażenia pracownika na czynnik szkodliwy dla zdrowia w ciągu 8 godz. 2. Dodatki za pozostałe prace wykonywane w warunkach szkodliwych poza wymienionymi w ust. 1 oraz za prace wykonywane w warunkach uciążliwych i niebezpiecznych przyznawane są na podstawie protokołów z komisyjnej oceny warunków pracy zatwierdzonych przez kierownika jednostki organizacyjnej. 3. W przypadku zbiegu uprawnień do dodatków, przysługuje suma tych dodatków za pracę w warunkach szkodliwych, uciążliwych, niebezpiecznych i szczególnego ryzyka. 3 Załącznik nr 16 do Układu DODATKOWE WYNAGRODZENIE ZA PEŁNIENIE DYŻURÓW DOMOWYCH §1 Dodatkowe wynagrodzenie za pełnienie dyżurów domowych otrzymują pracownicy, którym: - Prezes Zarządu Kompanii lub osoba upoważniona - Kierownik jednostki organizacyjnej lub jego zastępca zlecił na piśmie pełnienie tych dyżurów, w ramach obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa w przypadkach uzasadnionych bieżącymi potrzebami jednostki organizacyjnej. §2 1. Za podstawę wypłaty dodatkowego wynagrodzenia za pełnienie dyżuru domowego przyjmuje się zlecenie zobowiązujące pracownika do pełnienia tego dyżuru podpisane przez osoby wymienione w § 1. 2. Zlecenie powinno wyraźnie określać czas pełnienia dyżuru domowego. 3. Dyżur domowy nie może obejmować normalnych godzin pracy danego pracownika. §3 Za każdą godzinę pełnienia dyżuru domowego pracownik otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości: 1) 0,25 % minimalnego wynagrodzenia krajowego – za dyżur pełniony w dniu roboczym, 2) 0,50 % minimalnego wynagrodzenia krajowego – za dyżur pełniony w soboty, niedziele i święta oraz w innych dniach wolnych od pracy. §4 Dodatek za pełnienie dyżurów domowych w dniach roboczych kierownikom jednostek organizacyjnych oraz ich zastępcom. nie przysługuje §5 Pracownik traci prawo do dodatkowego wynagrodzenia za pełnienie dyżuru domowego, jeśli w odpowiednim czasie nie stawił się na wezwanie do pracy. §6 1. Za godziny faktycznie przepracowane w wyniku wezwania do pracy w czasie pełnienia dyżuru domowego pracownik otrzymuje wynagrodzenie zgodnie z obowiązującymi przepisami. 2. Pracownik, który otrzymał wynagrodzenie zgodnie z ust. 1, nie otrzymuje za ten sam okres dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w § 3. §7 Analiza wydatków ponoszonych za dyżury domowe będzie przeprowadzona w okresach kwartalnych przez strony Układu na podstawie przekazanego przez pracodawcę zestawienia według stanowisk w rozbiciu na poszczególne jednostki organizacyjne.