Occurrence of Bovine Respiratory Syncytial Virus (BRSV) infection in cattle in Poland Wojciech Socha, Zakład Wirusologii, PIWet-PIB streszczenie referatu z dnia 26 stycznia 2010 roku Bydlęcy wirus oddechowy bydła (BRSV) jest wirusem endemicznym w populacji bydła na całym świecie. Jest to jeden z głównych czynników wywołujących choroby dróg oddechowych u bydła. Mimo że śmiertelność wywołana BRSV rzadko przekracza 10% zakażonych osobników to ze względu na koszty leczenia oraz spowolniony wzrost zwierząt hodowlanych, straty spowodowane tym wirusem są wysokie. Do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z zainfekowanym zwierzęciem. Po okresie inkubacji trwającym 2 do 5 dni mogą wystąpić objawy takie jak: przyśpieszony oddech, podwyższona temperatura oraz brak łaknienia. W najcięższych przypadkach może dochodzić do rozwoju odmy oraz rozedmy płuc. Na podstawie przeprowadzonych dotychczas badań serologicznych, ocenia się, że zakażeniom ulega ponad 60% zwierząt. Szczególnie narażone są osobniki młode poniżej 1 roku życia, u których zakażenie może prowadzić do poważnej choroby górnych i dolnych dróg oddechowych. W tej grupie zaobserwowano również najwyższą śmiertelność. U zwierząt starszych zakażenie przebiega zwykle bezobjawowo. Obecnie na rynku są dostępne zarówno szczepionki inaktywowane jak i żywe przeciw BRSV, jednak skuteczność oraz bezpieczeństwo tych pierwszych była podważana w niektórych badaniach. Celem prezentowanego projektu jest określenie rozprzestrzenienia zakażeń wirusem BRSV w Polsce, opracowanie metod diagnostyki molekularnej do wykrywania zakażeń oraz izolacja i charakterystyka molekularna szczepów BRSV występujących w stadach na terenie Polski. Badania serologiczne surowicy krwi 2200 buhajów z polskich stad, wykazały, że zakażeniom BRSV ulega ponad 60 % wszystkich osobników. Wykorzystując opracowany oraz zoptymalizowany w toku badań test RT-PCR do diagnostyki zakażeń BRSV, przebadano 119 próbek wymazów z nosa oraz 22 próbek homogenatów płuc pobranych od zwierząt z objawami choroby dróg oddechowych. Pozwoliło to na zidentyfikowanie 3 izolatów wirusa BRSV w wymazach od zwierząt ze stada w Północno Wschodniej Polsce. Na podstawie analizy sekwencji nukleotydowych genu kodującego białko G, wykazano, że wszystkie uzyskane polskie izolaty należą do tego samego szczepu z II grupy filogenetycznej BRSV. Sekwencje nukleotydowe oraz aminokwasowe tego szczepu wykazywały wysoki stopień podobieństwa do sekwencji szczepów duńskich (2022) oraz czeskich (NI02).W przypadku sekwencji aminokwasowej szczepu 2020, nie znaleziono żadnych różnic w analizowanym fragmencie białka G; natomiast w porównaniu do szczepu NI02 zaobserwowano pojedynczą substytucję w głównym regionie immunogennym. Sekwencje aminokwasowe polskich izolatów porównane zostały również z sekwencjami dwóch szczepów BRSV stosowanych do produkcji szczepionek: 375(USA) oraz RB94 (Belgia). Analiza ta wykazała liczne substytucje w głównym regionie immunogennym białka G pomiędzy polskimi izolatami a szczepem 375. Różnice wykryto również w profilach hydrofobowych obu wariantów białka co, pozwala przypuszczać iż substytucje te mogą w istotny sposób wpływać na właściwości antygenowe obu szczepów. Może to oznaczać, że szczepionka oparta na szczepie 375 nie zapewnia równie skutecznej odporności na zakażenia polskimi szczepami jak szczepionka oparta na bliżej spokrewnionym szczepie RB94.