HIV

Wirus, wywołujący AIDS
(acquired immune deficiency syndrome)
– zespół nabytego niedoboru odporności.
Human immunodeficiency virus
HIV - Human immunodeficiency virus
(ludzki wirus niedoboru odporności)
Zidentyfikowany w 1983 r
Dawnej określany jako:
•Lymphadenopathy associated virus (LAV)
•Human T-cell lymphotropic virus (HTLV-III)
•AIDS-related virus (ARV)
Systematyka HIV:
Rodzina:
Retroviridae
Podrodzina: Lentiviridae
•Podtyp HIV I
•Podtyp HIV II
Struktura HIV
HIV
Genom HIV-1 / HIV-2
POL
NEF
GAG
NEF
HIV-2
HIV-1
ENV
POL
GAG
ENV
Geny HIV:
Gag – koduje białka strukturalne macierzy (P17),
kapsydu (P24) i nukleokapsydu (P7) wirionu
Pol – koduje enzymy, zaangażowane w proces replikacji :
-odrotną transkryptazę (RT)
-integrazę
-proteazę
Env – koduje białka otoczki:
- gp 160 – prekursor gp120 i gp41
Zjawisko quasispecies
Odwrotna transkrypcja – sprzyja zmienności
1 mutacja punktowa na 1 cząstkę wirusa na 1 cykl replikacyjny
Początkowe etapy zakażenia HIV drogą naturalną - przez błony śluzowe.
Wirus wykorzystuje komórki dendrytyczne jako środek transportu
do okolicznych węzłów limfatycznych.
HIV
błona śluzowa
węzeł chłonny
komórka
dendrytyczna
CD4
limfocyt T CD4+
CCR5
Proces wnikania HIV do komórki docelowej
Najważniejsze receptory wykorzystywane
przez różne szczepy wirusa w zakażaniu komórek
szczep
T-tropowy
HIV
szczep
M-tropowy
CD4
CXCR4
CCR5
Blokowanie koreceptorów dla HIV
receptor dla
ß-chemokin
ß-chemokina
Aby wniknąć do komórki, HIV musi przyłączyć się do dwóch
receptorów powierzchniowych: CD4 i receptora dla ß-chemokin.
Jeśli koreceptor jest zablokowany przez chemokinę, wirus
nie może wniknąć do komórki.
Cykl życiowy HIV
Replikacja
109-1010
kopii wirusa dziennie
Cząstki wirusa odpączkowujące z powierzchni komórki
Terapia AIDS - możliwość blokowania
różnych etapów cyklu życiowego HIV
KOMÓRKA
wnikanie
odwrotna
transkrypcja
transkrypcja
odwrotna
transkryptaza
HIV
chemokiny
związki
blokujące
receptory
dla
chemokin
translacja
integracja
inhibitory
odwrotnej
transkrypcji
np.:
zydowudyna
lamiwudyna
stawudyna
efawirenz
integraza
formowanie
wirionów
uwalnianie
proteaza
HIV
inhibitory
integraz
inhibitory
proteaz
inhibitory
białek:
-białka TAT
-białka REV
np.:
sakwinawir
rytonawir
indynawir
Patogeneza zakażenia HIV
- mechanizmy niszczenia komórek układu odpornościowego
1.
CD4
GP120
HIV
niezakażona
komórka T4
nowe cząstki
wirusa
zakażona
komórka T4
Uszkodzenie błony komórkowej
przez odpączkowujące z powierzchni komórki wiriony
Patogeneza zakażenia HIV
- mechanizmy niszczenia komórek układu odpornościowego
2.
CD4
komórki
niezakażone
zakażona komórka
syncytium
Typowym efektem cytopatycznym,
wywoływanym przez HIV
jest fuzja komórek CD4
i formowanie wielojądrzastych syncytiów.
in vitro
Patogeneza zakażenia HIV
- mechanizmy niszczenia komórek układu odpornościowego
3.
komórka cytotoksyczna
komórka cytotoksyczna
przeciwciała
zakażona komórka
T4
Zainfekowana komórka prezentuje na swojej powierzchni
antygeny wirusa, dzięki czemu jest rozpoznawana przez komórki
układu odpornościowego i niszczona.
Patogeneza zakażenia HIV
- mechanizmy niszczenia komórek układu odpornościowego
wolne GP120
we krwi
4.
niezakażona komórka T4
komórka
cytotoksyczna
niezakażona
komórka T4
Efekt obserwatora
Komórka prezentuje na swojej powierzchni antygeny
lub całe cząstki wirusa. Mimo, że nie jest zakażona, jest rozpoznawana
przez komórki układu odpornościowego i niszczona.
Diagnostyka poekspozycyjna
Diagnostyka poekspozycyjna
 personel medyczny
Diagnostyka poekspozycyjna
 personel medyczny
 osoby, wykazujące zachowania ryzykowne
Diagnostyka poekspozycyjna
 personel medyczny
 osoby, wykazujące zachowania ryzykowne
 dzieci matek zakażonych
Typowy przebieg zakażenia HIV
Badania przesiewowe –
badania surowicy w kierunku obecności przeciwciał anty-HIV
TEST ELISA
(Enzyme Linked Immunoabsorbent Assay)
Schemat testu ELISA
Faza stała- zrekombinowane
antygeny HIV1 lub HIV1/HIV2
Czułość i swoistość: 98,2-100%
Wyniki fałszywie –
•późna serokonwersja
•obecność PC anty-HIV IgM (wykrycie nie jest możliwe)
Wyniki fałszywie +
•błędy techniczne
•zła jakość próbek (zhemolizowane, ogrzewane)
•współistnienie innych zakażeń
•alkoholowe zapalenie wątroby
Test potwierdzenia:
Western – blotting
Western blotting
jako test potwierdzenia w diagnostyce HIV
+ gdy reakcja z co najmniej 2 antygenami otoczki i 1 nukleokapsydowym
Diagnostyka dziecka
matki zakażonej
 2% zakażonych dzieci
rozwija AIDS w pierwszych dwóch miesiącach życia
Diagnostyka dziecka
matki zakażonej
Rozpoznanie zakażenia HIV u dziecka do 18 m-ca życia –
2x stwierdzenie obecności wirusa jedną lub więcej
następujących metod:
 Hodowla wirusa
 Oznaczenie materiału genetycznego wirusa metodą PCR
 Oznaczenie antygenu p24
U każdego dziecka matki HIV+ do 5 roku życia:
 Morfologia krwi obwodowej z rozmazem
 Profil immunologiczny (stosunek CD4 do CD8)
 Hodowla wirusa, PCR HIV