Pobierz dokument

RZECZPOSPOLITA
POLSKA
(21) Numer zgłoszenia: 331281
191597
(13) B1
(22) Data zgłoszenia: 22.05.1998
(51) Int.Cl.
(12)
OPIS PATENTOWY
(19)
PL
(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:
22.05.1998, PCT/FR98/01032
Urząd Patentowy
Rzeczypospolitej Polskiej
(11)
8
B60S 1/52
B05B 1/24
H05B 3/12
(87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:
26.11.1998, WO98/52695
PCT Gazette nr 47/98
Podgrzewacz spryskiwacza i spryskiwacz
(54)
(73) Uprawniony z patentu:
(30) Pierwszeństwo:
23.05.1997,FR,97/06348
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
05.07.1999 BUP 14/99
SOCIETE D'ETUDES ET REALISATIONS
INDUSTRIELLES ET COMMERCIALES
"SERIC",Le Chatelet en Brie,FR
(72) Twórca(y) wynalazku:
Péter Sulyak,Budapest,HU
Denis Tores,Vaux le Penil,FR
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
30.06.2006 WUP 06/06
(74) Pełnomocnik:
Karcz Katarzyna, Patpol Sp. z o.o.
PL 191597 B1
(57)
1. Podgrzewacz spryskiwacza, w szczególności samochodowego, przeznaczonego do
rozpylania płynu myjącego na powierzchnię
zewnętrzną poprzez co najmniej jeden otwór
wylotowy, umieszczony w pobliżu spryskiwacza,
znamienny tym, że ma pierwszy opornik (R1)
o zmiennej rezystancji i drugi opornik (R2)
o rezystancji stałej, które są połączone równolegle i zamontowane na wspólnej podstawie
oraz połączone z układami zasilania (12, 16)
napięciem, przy czym drugi opornik (R2) jest
opornikiem stabilizującym temperaturę podgrzewacza.
2
PL 191 597 B1
Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest podgrzewacz spryskiwacza, szczególnie samochodowego, do
rozpylania płynu myjącego na zewnętrzną powierzchnie szyby, za pośrednictwem co najmniej jednego
otworu wylotowego.
Przedmiotem wynalazku jest także spryskiwacz wyposażony w taki podgrzewacz.
Spryskiwacze stosowane w przemyśle samochodowym posiadają zwykle otwór wylotowy, zamocowany na stałe na zewnątrz pojazdu. W związku pracują one w zmiennych warunkach atmosferycznych. W pewnych warunkach urządzenie, a przynajmniej otwór wylotowy może ulegać zamarzaniu.
Podgrzewacz jest więc niezbędny do natychmiastowego odmrażania spryskiwacza, aby mógł
on działać bez przeszkód.
W przemyśle samochodowym są znane dwa sposoby usuwania oblodzenia ze spryskiwaczy
opisanego typu w celu umożliwienia swobodnej cyrkulacji płynu myjącego. Zgodnie z pierwszym sposobem płyn podgrzewa się wewnątrz przewodu doprowadzającego płyn do otworu do temperatury
znacznie powyżej 0°C, na przykład do temperatury rzędu 50 - 60°C. Podgrzewanie realizowane jest
za pomocą urządzenia podgrzewającego w kształcie płyty o rezystancji zmiennej w funkcji temperatury.
Takie urządzenie podgrzewające jest wykonane z materiałów mieszanych na bazie metalu i ceramiki. Ma ono jednak pewną liczbę wad:
- z powodu umiejscowienia takiego urządzenia podgrzewającego we wnętrzu przewodu doprowadzającego, jego zasilanie jest skomplikowane, kosztowne i trudne do realizacji z powodu trudności
związanych ze spoinowaniem;
- rozmiary i forma urządzenia podgrzewającego nie pozwalają na skuteczne jego stosowanie
z termotechnicznego punktu widzenia, tym bardziej, gdy niezbędne jest jego rozmrożenie, a to ze
względu na charakterystykę prądu, który ma być stosowany.
Zgodnie z drugim sposobem ogrzewa się spryskiwacz w okolicach otworu wylotowego do temperatury wyższej niż 0°C.
Przykładowe, dotychczas stosowane urządzenie podgrzewające składa się z opornika którego
rezystancja zmienia się w zależności od temperatury, i z opornika mającego stałą rezystancję, przy
czym oba oporniki są połączone szeregowo.
I ten sposób także ma szereg wad, a mianowicie:
- dla zapewnienia efektywnego grzania, niezbędny jest opornik o dużej powierzchni z powodu
dużego obciążenia termicznego,
- z powodu łączenia szeregowego niezbędny jest prąd o dużej mocy.
W rezultacie, takie urządzenie grzejące jest stosunkowo kosztowne, złożone w realizacji i trudne do zminiaturyzowania. Z tego też powodu nie można go zainstalować wystarczająco blisko otworu
wylotowego.
Celem wynalazku jest zatem eliminacja wad powyżej prezentowanych urządzeń.
Celem jest także zwiększenie sprawności grzania spryskiwacza w okolicy otworu wylotowego
i przy wykorzystaniu prostego i taniego urządzenia podgrzewającego.
Innym celem wynalazku jest maksymalna miniaturyzacja urządzenia podgrzewającego, aby
można je było umieścić jak najbliżej otworu wylotowego.
Kolejnym celem wynalazku jest optymalne wyregulowanie temperatury generowanej przez
urządzenie podgrzewające.
Chodzi o to, by moc grzania była w fazie aktywnej jak największa, i by jak najszybciej została
wytworzona niezbędna ilość ciepła.
Podgrzewacz spryskiwacza według wynalazku, w szczególności spryskiwacza samochodowego, przeznaczonego do rozpylania płynu myjącego na powierzchnię zewnętrzną poprzez co najmniej
jeden otwór wylotowy, umieszczony w pobliżu spryskiwacza, charakteryzuje się tym, że zawiera
pierwszy opornik o zmiennej rezystancji i drugi opornik o rezystancji stałej, które są połączone równolegle i zamontowane na wspólnej podstawie oraz połączone z układami zasilania napięciem, przy
czym drugi opornik jest opornikiem stabilizującym temperaturę podgrzewacza.
Rezystancja pierwszego opornika może się zmieniać w funkcji temperatury otoczenia.
Pierwszy opornik może być tak dobrany, że jego rezystancja rośnie, albo maleje, kiedy temperatura otoczenia lub jego własna temperatura odpowiednio rośnie, albo maleje i jest takiego typu, że
posiada dodatni współczynnik temperaturowy, zaś jego rezystancja zmienia się w zakresie od
30 omów do 1 kilooma.
PL 191 597 B1
3
Pierwszy i drugi opornik mogą być urządzeniami elektronicznymi.
Pierwszy opornik może być wykonany z tworzywa na bazie ceramiki.
W korzystnym wariancie wynalazku pierwszy i drugi opornik znajdują się na wspólnej podstawie, która może być płytką ceramiczną.
Również korzystne jest zastosowanie układów zasilania o napięciu mieszczącym się w zakresie
12 - 15 V, które zawierają przynajmniej jeden kabel przewodzący.
Przynajmniej jeden kabel może być przymocowany do podstawy oporników za pomocą trwałych
środków łączących, zapewniających przewodność termiczną, takich jak klejenie, lutowanie, lub analogicznych.
Spryskiwacz według wynalazku, w szczególności spryskiwacz samochodowy, rozpylający płyn
na zewnętrzną powierzchnię przeznaczoną do mycia za pośrednictwem przynajmniej jednego otworu
wylotowego, połączonego z przynajmniej jednym przewodem doprowadzającym płyn, posiadający
obudowę zewnętrzną, wewnątrz której znajduje się przewód doprowadzający i na powierzchni której
znajduje się otwór wylotowy, charakteryzuje się tym, że wyposażony jest w podgrzewacz, który posiada pierwszy opornik o zmiennej rezystancji i drugi opornik o rezystancji stałej, przy czym pierwszy
i drugi opornik są połączone równolegle i zamontowane na wspólnej podstawie oraz połączone z układami zasilania napięciem, zaś drugi opornik jest opornikiem stabilizującym temperaturę podgrzewacza.
Korzystne jest umieszczenie podgrzewacza w pobliżu otworu wylotowego, ewentualnie wewnątrz spryskiwacza, na doprowadzeniu i w pobliżu otworu wylotowego.
Podgrzewacz można zainstalować w zasadzie równolegle do przewodu doprowadzającego płyn
myjący.
Spryskiwacz może zawierać co najmniej jedną swobodnie się obracającą kulkę na poziomie
otworu wylotowego.
Powierzchnia ograniczająca otwór wylotowy i ewentualnie kulka są wykonane z metalu.
Obudowa zewnętrzna spryskiwacza może być wykonana z plastiku, a w szczególności z tworzywa termoplastycznego.
Podgrzewacz może być zamocowany jest wewnątrz spryskiwacza za pomocą trwałych środków
łączących, zapewniających przewodność termiczną, takich jak klejenie, lutowanie lub analogicznych.
Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania, na którym fig. 1 przedstawia
schemat elektryczny podgrzewacza według wynalazku, fig. 2 przedstawia schematyczny widok boczny podgrzewacza według wynalazku, fig. 3 przedstawia schematyczny rzut poziomy podgrzewacza,
fig. 4 i 5 przedstawiają przekroje spryskiwacza według wynalazku i wyposażonego w podgrzewacz
prezentowany na fig. 2 i 3, przy czym fig. 4 przedstawia rzut pionowy spryskiwacza, podczas gdy fig. 5
widok z przodu.
Podgrzewacz 1 spryskiwacza 2 przeznaczony jest do rozpylania płynu myjącego na powierzchnię zewnętrzną, na przykład szyb.
W opisanym przykładzie, spryskiwacz 2 jest urządzeniem służącym do rozpylania płynu,
zwłaszcza płynu służącego do mycia szyby przedniej i tylnej, oraz reflektorów pojazdu. Pozwala on na
naniesienie płynu odmrażającego na z góry określone obszary powierzchni przeszklonych.
Spryskiwacze 2 mogą być umieszczone w różnych miejscach, na przykład na albo pod pokrywą
przednią, albo na wycieraczkach przedniej szyby.
W przypadku szyby tylnej, spryskiwacz 2 może być umieszczony na karoserii pojazdu, albo na
drzwiach bagażnika, albo na ramieniu wycieraczki obsługującej szybę tylną itd. W przypadku reflektorów, spryskiwacz może być umieszczony na przednim zderzaku pojazdu, na osłonie chłodnicy, albo
na samym reflektorze.
Jak widać na fig. 4 i 5 spryskiwacz 2 posiada obudowę zewnętrzną 3, wykonaną na przykład
z tworzywa sztucznego, w szczególności tworzywa termoplastycznego.
Wewnątrz tej zewnętrznej obudowy 3 znajdują się także wchodzące w skład spryskiwacza
przewód doprowadzający 4 i co najmniej jeden przewód wylotowy 5.
Przewód wylotowy 5 łączy się z jednej strony z przewodem doprowadzającym 4 za pośrednictwem otworu 6, a z drugiej strony wychodzi na zewnętrzną powierzchnię obudowy 3 spryskiwacza
i kończy się otworem wylotowym 7.
W opisanym przykładzie przewód wylotowy 5 jest w zasadzie prostopadły do przewodu doprowadzającego 4.
Można oczywiście przewidzieć wiele przewodów wylotowych 5 i wiele kątów nachylenia przewodu, lub przewodów wylotowych 5 w stosunku do różnych przewodów doprowadzających 4.
4
PL 191 597 B1
Przewód doprowadzający 4 i przewód wylotowy 5 są w zasadzie prostoliniowe.
Płyn pobierany jest przez przewód doprowadzający 4 od strony jego swobodnego końca 4a,
przeciwległego w stosunku do otworu 6. Następnie płyn przepływa przewodem do przewodu wylotowego 5, wylatując w końcu przez otwór wylotowy 7.
Spryskiwacz 2 w zasadzie przypomina kształtem grzyb, składający się z trzonu 8 i głowicy 9.
W trzonie 8 mieści się przewód doprowadzający 4, a w głowicy 9 przewód wylotowy 5 i otwór wylotowy 7. W przedstawionym przykładzie trzon 8 spryskiwacza 2 jest w zasadzie prostopadły do głowicy 9.
Oba elementy mogą jednak być nachylone do siebie pod różnymi kątami.
Jak widać na fig. 4 przekrój poprzeczny przewodu doprowadzającego 4 jest w zasadzie niezmienny i w zasadzie okrągły.
Ponadto, przewód wylotowy 5 ma w pobliżu otworu wylotowego 7 przekrój w kształcie zasadniczo stożka ściętego.
Dokładniej, przewód wylotowy 5 składa się z pierwszego odcinka 5a o przekroju okrągłym, wychodzącego z otworu 6.
Przewód wylotowy 5 składa się także z drugiego odcinka 5b, odchodzącego od pierwszego odcinka 5a i łączącego się z otworem wylotowym 7.
W odcinku 5b, poczynając od jego połączenia z odcinkiem 5a, a kończąc na otworze wylotowym 7 umieszczona jest rurka przepływowa 10 dla płynu.
Rurka przepływowa 10 dla płynu ma przekrój okrągły w zasadzie stały, o średnicy w zasadzie
mniejszej od średnicy odcinka 5a, a więc i otworu 6.
W jednym z wariantów można przewidzieć istnienie przewodu wylotowego 5 składającego się
jedynie z odcinka 5b o przekroju stożkowym.
W takim przypadku rurka przepływowa 10 zaczyna się od otworu 6.
Rurka doprowadzająca 10 znajduje się więc w zasadzie na poziomie otworu wylotowego 7.
Posiada ona na swym końcu przylegającym do odcinka 5a swobodnie się obracającą kulkę 11,
co pozwala na jej ustawianie obrotowe.
Stożkowa forma odcinka 5b pozwala na regulację kątową kulki 11.
W przedstawionym przykładzie kulka 11 i ewentualnie powierzchnia ograniczająca otwór wylotowy 7 są wykonane z metalu.
Jasne jest, że w pewnych warunkach klimatycznych krawędzie otworu wylotowego 7 i kulka 11
mogą ulegać zamarznięciu. W celu odmrożenia elementów składowych spryskiwacz został wyposażony w podgrzewacz 1 umieszczany wewnątrz obudowy 3 spryskiwacza.
Jak pokazano na fig. 1 do 3 podgrzewacz 1 posiada pierwszy opornik R1 o zmiennej rezystancji
i drugi opornik R2 o ustalonej rezystancji stałej.
Jak to jasno wynika ze schematu elektrycznego pokazanego na fig. 1 oporniki R1 i R2 połączone są ze sobą równolegle. Są one także połączone z układami zasilania 12. Dla zminiaturyzowania
podgrzewacza 1 są urządzeniami elektronicznymi. Oba oporniki R1 i R2 umieszczone są na tej samej
podstawie, w tym wypadku na płytce ceramicznej 13. Płytka 13 może mieć na przykład grubość e
rzędu 0,5 mm, szerokość 1 rzędu 6 mm i długość L rzędu 8 mm. Oporniki połączone są ze sobą powierzchnią przewodzącą 14 wzdłuż długości L płytki 13. Powierzchnia przewodząca 14 jest wykonywana w technologii grubej warstwy (Thickfilm-Technology) i ma na przykład 4 punkty lutowania.
Opór zmienny R1 jest typu mającego dodatni współczynnik temperaturowy (PTC). Ma więc taką
charakterystykę, że jego wartość rośnie, albo maleje, jeżeli rośnie, albo maleje temperatura otoczenia
lub jego własna temperatura. Dla napięcia zasilającego rzędu 12 - 15 V rezystancja opornika R1 zmienia się w zakresie od 30 omów do 1 kilooma. W przedstawionym przykładzie opornik R1 jest wykonany z materiału ceramicznego. Opornik R2 jest także wykonany w technologii grubej warstwy. Opornik R2
ma za zadanie stabilizowanie energii termicznej wyzwalanej przez opornik R1. Osiąga się to częściowo dzięki równoległemu połączeniu oporników R1 i R2, a częściowo dzięki wspólnej podstawie 13, na
której zainstalowane są oporniki R1 i R2.
Jak wynika z rysunków, pierwszy opornik R1 jest zainstalowany w pobliżu krawędzi 13a płytki 13,
podczas gdy drugi opornik R2 zasadniczo znajduje się w środku płytki 13. W efekcie opór R1 otrzymuje pozycję nadrzędną w stosunku do oporu R2, jak widać na fig. 1.
Opór R2 jest także połączony za pośrednictwem powierzchni przewodzącej 14 z powierzchnią
styku 15, do której doprowadzane są przewody 16 doprowadzające napięcie. Powierzchnia styku 15
jest więc umieszczona w pobliżu obrzeża 13b płytki 13, czyli w miejscu przeciwległym do krawędzi 13a.
Przewody 16 stanowią część układu zasilającego 12. Są one podłączone do źródła zasilania. Każdy
PL 191 597 B1
5
z przewodów 16 przymocowany jest do podstawy 13, a dokładnie do powierzchni styku 15, za pośrednictwem złącza sztywnego, zapewniającego przewodność cieplną, takiego jak spaw, lut lub analogicznych.
Podgrzewacz 1 jest umieszczany we wnętrzu obudowy spryskiwacza 2 w pobliżu otworu wylotowego 7.
W szczególności, jak widać na fig. 4 płytka 13 jest zasadniczo równoległa do przewodu doprowadzającego 4, przy czym przynajmniej ta jej część, na której zamontowany jest opornik R1, znajduje
się na przeciwko i możliwie najbliżej kulki 11. Krawędź 13a jest więc umieszczona na doprowadzeniu
i możliwie najbliżej otworu wylotowego 7. Krawędź 13a jest więc umieszczona na doprowadzeniu
w pobliżu otworu 7.
W pewnym szczególnym przykładzie, krawędź 13a jest oddalona od kulki 11 o około 0,5 mm.
W spryskiwaczu 2 przewidziana jest przestrzeń przeznaczona do zamontowania podgrzewacza 1,
usytuowana równolegle do przewodu doprowadzającego 4. Podgrzewacz 1 jest montowany w tej
przestrzeni na sztywno, na przykład za pośrednictwem środków łączących, zapewniających taką
przewodność termiczną, jak przewodność tworzywa termoplastycznego. Środki łączące może stanowić klej lub lut. Mocowanie podgrzewacza 1 we wnętrzu spryskiwacza 2, a także mocowanie przewodów 16 w podgrzewaczu 1 jest więc wykonywane metodą lutowania lub klejenia.
Jasne jest, że pojemność cieplna metalowej kulki 11 jest wyraźnie większa niż pojemność cieplna obudowy 3 wykonanej z tworzywa termoplastycznego. Wyjaśnia to, dlaczego pierwszy opornik R1
znajduje się na doprowadzeniu i w bezpośredniej bliskości kulki 11.
Cechy powyższe dodatkowo uzasadnione są tym, że głowica 9 spryskiwacza 2 jest zwykle
umieszczone na zewnątrz karoserii, podczas gdy jego trzon 8, a przynajmniej jego część wolna jest
usytuowana wewnątrz tej karoserii.
Płytka 13 może ponadto być nieco nachylona w stosunku do przewodu doprowadzającego 4,
pod warunkiem, że nie spowoduje to zmiany wyżej opisanych cech.
Wynika z powyższego, że równowaga termiczna zależy od masy spryskiwacza 2 i przewodów
zewnętrznych. W ten sposób ilość ciepła produkowanego przez pierwszy opornik R1 równoważy się
z ilością ciepła wydzielaną na spryskiwacz 2.
Poniżej opisane są dwa przykładowe rozwiązania według wynalazku.
W pierwszym przykładzie temperatura zewnętrzna wynosi ok. - 30°C, a spryskiwacz 2 waży od
5 - 10 gramów.
Ponadto, rezystancja stała opornika R2 wynosi 160 - 180 omów.
Prąd grzejący rośnie, dopóki całkowita ilość ciepła produkowanego jest niższa od ilości emitowanej i absorbowanej przez spryskiwacz 2. W tych warunkach niezależnie od tego, jaka ilość ciepła
zostanie wyprodukowana przez podgrzewacz 1 rezystancja opornika R1 pozostaje na poziomie minimum, powiedzmy rzędu 30 omów. W ten sposób drugi opornik R2, który jest połączony równolegle
z pierwszym opornikiem R1, pozwala na stabilizowanie wahań temperatury.
W drugim przykładzie masa spryskiwacza 2 i wartość rezystancji drugiego opornika R2 są
w zasadzie identyczne, jak odpowiednie wartości z pierwszego przykładu. Temperatura zewnętrzna
jest równa lub wyższa niż -5°. Ilość ciepła produkowanego jest większa od ilości całkowitej emitowanej
i absorbowanej przez spryskiwacz 2. We wnętrzu spryskiwacza 2 następuje więc akumulacja ciepła.
W konsekwencji znacznie rośnie temperatura otoczenia pierwszego opornika R1, a więc i jego opór
przekracza wartość 30 omów. W tych warunkach podgrzewacz 1 pochłania mniejszą ilość prądu, więc
pobór spada aż do momentu uzyskania równowagi termicznej. Stan ten utrzymuje się automatycznie
pod warunkiem, że ciepło wydzielane na pierwszym oporniku R1 może zapewnić ciągłe wytwarzanie
ciepła w ilości dostatecznej dla utrzymania podwyższonej temperatury opornika R1.
Zastrzeżenia patentowe
1. Podgrzewacz spryskiwacza, w szczególności samochodowego, przeznaczonego do rozpylania płynu myjącego na powierzchnię zewnętrzną poprzez co najmniej jeden otwór wylotowy, umieszczony w pobliżu spryskiwacza, znamienny tym, że ma pierwszy opornik (R1) o zmiennej rezystancji
i drugi opornik (R2) o rezystancji stałej, które są połączone równolegle i zamontowane na wspólnej
podstawie oraz połączone z układami zasilania (12, 16) napięciem, przy czym drugi opornik (R2) jest
opornikiem stabilizującym temperaturę podgrzewacza.
6
PL 191 597 B1
2. Podgrzewacz według zastrz. 1, znamienny tym, że rezystancja pierwszego opornika (R1)
zmienia się w funkcji temperatury otoczenia.
3. Podgrzewacz według zastrz. 2, znamienny tym, że pierwszy opornik (R1) jest tak dobrany,
że jego rezystancja rośnie, albo maleje, kiedy temperatura otoczenia lub jego własna temperatura
odpowiednio rośnie, albo maleje.
4. Podgrzewacz według zastrz. 3, znamienny tym, że pierwszy opornik (R1) jest takiego typu,
że posiada dodatni współczynnik temperaturowy i że jego rezystancja zmienia się w zakresie od 30
omów do 1 kilooma.
5. Podgrzewacz według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy i drugi opornik (R1 i R2) są
urządzeniami elektronicznymi.
6. Podgrzewacz według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy opornik (R1) jest wykonany
z tworzywa na bazie ceramiki.
7. Podgrzewacz według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy i drugi opornik (R1 i R2) znajdują się na wspólnej podstawie (13).
8. Podgrzewacz według zastrz. 7, znamienny tym, że podstawa (13) jest płytką ceramiczną.
9. Podgrzewacz według zastrz. 1, znamienny tym, że układy zasilania (12, 16) stanowią układy o napięciu mieszczącym się w zakresie 12 - 15 V.
10. Podgrzewacz według zastrz. 1, znamienny tym, że układy zasilania (12, 16) zawierają
przynajmniej jeden kabel przewodzący.
11. Podgrzewacz według zastrz. 10, znamienny tym, że przynajmniej jeden kabel przewodzący przymocowany jest do podstawy (13) oporników (R1 i R2), za pomocą trwałych środków łączących,
zapewniających przewodność termiczną, takich jak klejenie, lutowanie, lub analogicznych.
12. Spryskiwacz, w szczególności samochodowy, rozpylający płyn na zewnętrzną powierzchnię
przeznaczoną do mycia za pośrednictwem przynajmniej jednego otworu wylotowego, połączonego
z przynajmniej jednym przewodem doprowadzającym płyn, posiadający obudowę zewnętrzną, wewnątrz której znajduje się przewód doprowadzający i na powierzchni której znajduje się otwór wylotowy, znamienny tym, że wyposażony jest w podgrzewacz (1), który ma pierwszy opornik (R1) o zmiennej rezystancji i drugi opornik (R2) o rezystancji stałej, które są połączone równolegle i zamontowane
na wspólnej podstawie oraz połączone z układami zasilania (12, 16) napięciem, zaś przy czym opornik (R2) jest opornikiem stabilizującym temperaturę podgrzewacza.
13. Spryskiwacz według zastrz. 12, znamienny tym, że podgrzewacz (1) znajduje się w pobliżu
otworu wylotowego (7).
14. Spryskiwacz według zastrz. 12 albo 13, znamienny tym, że podgrzewacz (1) jest umieszczony wewnątrz spryskiwacza (2), na doprowadzeniu i w pobliżu otworu wylotowego (7).
15. Spryskiwacz według zastrz. 12, znamienny tym, że podgrzewacz (1) zainstalowany jest
w zasadzie równolegle do przewodu doprowadzającego (4) płyn myjący.
16. Spryskiwacz według zastrz. 12 albo 13, znamienny tym, że zawiera on na poziomie otworu
wylotowego (7) co najmniej jedną swobodnie się obracającą kulkę (11).
17. Spryskiwacz według zastrz. 16, znamienny tym, że powierzchnia ograniczająca otwór wylotowy (7) i ewentualnie kulka (11) są wykonane z metalu.
18. Spryskiwacz według zastrz. 14, znamienny tym, że jego obudowa zewnętrzna (3) spryskiwacza (2) jest wykonana z plastiku, a w szczególności z tworzywa termoplastycznego.
19. Spryskiwacz według zastrz. 12, znamienny tym, że podgrzewacz (1) zamocowany jest
wewnątrz spryskiwacza (2) za pomocą trwałych środków łączących, zapewniających przewodność
termiczną, takich jak klejenie, lutowanie lub analogicznych.
PL 191 597 B1
Rysunki
7
8
PL 191 597 B1
Departament Wydawnictw UP RP
Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.