Mózgowe pora*enie dzieci*ce
advertisement
Mózgowe porażenie dziecięce łac. paralysis cerebralis infantum, ang. cerebral palsy Mózgowe porażenie dziecięce • jest to grupa nie postępujących, ale zmieniających się z wiekiem różnorodnych zaburzeń ruchowych powstałych w wyniku uszkodzeń lub wad mózgu znajdującego się we wczesnym stadium rozwoju. PRZYCZYNY • EMBRIOPATIE – infekcje w I trymestrze ciąży (wirus różyczki, ospy, grypy, WZW), • TETOPATIE – infekcje w późnym okresie ciąży (wirus Echo, cytomegalii, ospy, toxoplazmoza lub leki, używki, narkotyki), CZYNNIKI MATCZYNE • • • • • zły stan zdrowia matki, zakażenia wewnątrzmaciczne, ciąża mnoga, gestoza EPH, poronienia samoistne. CZYNNIKI OKOŁOPORODOWE • mała masa urodzeniowa, • inne towarzyszące wady narządów, • poród patologiczny. CZYNNIKI OKRESU NOWORODKOWEGO • • • • • • drgawki noworodkowe, małogłowie, krwotoki śródczaszkowe, zaburzenia oddychania, sepsa, hiperbilirubinemia. Główne objawy: • NIEDOWŁADY • • • • • • • • Objawy towarzyszące: padaczka, wady wzroku, wady słuchu, upośledzenie rozwoju umysłowego, zaburzenia rozwoju mowy, opóźnienie rozwoju ruchowego, zaburzenia zachowania, POSTACIE MPDZ • PORAŻENIE POŁOWICZE – HEMIPLEGIA • Postać ta w około 1/3 przypadków wywołana jest czynnikami działającymi po urodzeniu dziecka, a w 2/3 przypadków związana jest z czynnikami przedurodzeniowymi. • dziecko najczęściej trzyma niedowładną rękę zaciśniętą w pięść, nie chwyta nią, nie potrafi przesuwać kończyny do linii środkowej, • jeśli obraca się to zawsze przy pomocy zdrowej połowy ciała na stronę niedowładną. 2. OBUSTRONNE PORAŻENIE KURCZOWE – DIPLEGIA • Ta postać obejmuje głównie kończyny dolne. Związana jest z patologią okołoporodową i z wcześniactwem. Kąt odwodzenia ud jest ograniczony oraz kąt prostowania w stawie kolanowym. • w ułożeniu na plecach ruchy kończyn dolnych, zwłaszcza ruchy zginania są słabe i asymetryczne, •jedna z kończyn jest zgięta, skręcona na zewnątrz, druga zrotowana do wewnątrz, •dziecko układa się z kończynami dolnymi wyprostowanymi i przywiedzionymi, •później rozwija się podeszwowe ustawienie stóp, • w leżeniu na brzuchu, gdy dziecko podniesie głowę i oprze się na zgiętych ramionach, kończyny dolne ulegają wyprostowaniu i odwiedzeniu, • gdy dziecko pełza odbywa się to wyłącznie na kończynach górnych, • siadanie i siedzenie jest utrudnione, • dziecko siedzi z tułowiem wygiętym łukowato, musi podpierać się kończynami górnymi, brak jest zgięcia bioder, • gdy dziecko osiąga etap pionizacji, nie jest w stanie w pełni wyprostować kończyn dolnych w stawach biodrowych i kolanowych – stoi z kończynami skrzyżowanymi (ustawienie nożycowe), • dziecko najczęściej staje na palcach, • w kończynach górnych występuje stała tendencja do ustawiania ich w zgięciu i nawróceniu, • przy próbie chwytania palce ulegają nadmiernemu wyprostowaniu w stawach nadgarstkowośródręcznych.
