Lekcja 1 – Elektryzowanie ciał

Lekcja 1 – Elektryzowanie ciał
1. W przyrodzie występują dwa rodzaje ładunków elektrycznych: dodatnie i ujemne.
- Ładunki tego samego znaku odpychają się, a przeciwnego – przyciągają.
2. Jednostką ładunku elektrycznego jest Kolumb [1C]. 1C to ładunek równy wartości bezwzględnej ładunku
około 6 6  1018 elektronów.
3. Atom składa się z jądra i krążących wokół niego elektronów. Jądro atomu jest naładowane dodatnio (gdyż
protony mają ładunek dodatni, a neutrony nie mają ładunku), a elektrony krążące wokół niego – ujemnie.
Cały atom jest obojętny elektrycznie, gdyż elektronów jest tyle samo co protonów, a ich ładunki mają
jednakową wartość.
4. Elektryzowanie się ciał polega na przepływie elektronów
między nimi. Gdy ciało uzyska dodatkowe elektrony, zostaje
naładowany ujemnie, a jeśli straci część elektronów – zostaje
naładowane dodatnio.
5. Sposoby elektryzowania ciał:
- pocieranie;
- dotyk;
- indukcję (wpływ).
6. Zasada zachowania ładunku:
Ładunek nie może się pojawiać ani znikać. Suma ładunków w każdym zjawisku pozostaje bez zmian
(obliczając tę sumę, musimy pamiętać o znakach!).
7. Elektroskop – przyrząd służący do sprawdzania czy ciało jest naelektryzowane.
8. Prawo Coulomba.
Oddziaływanie dwóch ładunków elektrycznych jest wprost proporcjonalne do wartości obu ładunków i
odwrotnie proporcjonalne do kwadratu odległości między mini.
Jeśli odległość ładunków zwiększymy np. 5 razy, to siła oddziaływania zmniejszy się aż 25 razy (bo 52= 25).
q q
Siłę oddziaływania ładunków możemy obliczyć ze wzoru: F  k 1 2 2
r
Gdzie: q1 i q2 – to ładunki; r – odległość między nimi, a k – współczynnik proporcjonalności zależny od
2
substancji oddzielającej ładunki. Dla próżni i powietrza k  9  109 NCm2
9. Każdy ładunek elektryczny wytwarza wokół siebie pole elektrostatyczne, które przedstawiamy graficznie
za pomocą linii pola. Linie pola mają zwrot od plusa do
minusa.