Dodawanie typu 6 + n z przekroczeniem progu dziesiątkowego 1. Cele lekcji a) Wiadomości Uczeń: zna pary liczb tworzących dziesiątkę, wie, w jaki sposób dodawać do 6 (7, 8 i 9) z przekroczeniem progu dziesiątkowego, rozumie zasadę przemienności dodawania. b) Umiejętności Uczeń: dobiera w pary liczby tworzące dziesiątkę, rozkłada liczby na dwa składniki, układa i rozwiązuje zadania na podstawie rysunku lub formuły matematycznej, zapisuje formułę do zadania z treścią, uzupełnia odpowiedź, dodaje do 6 bez przekroczenia i z przekroczeniem progu dziesiątkowego. 2. Metoda i forma pracy Metody: czynnościowa. Formy: praca zbiorowa, praca indywidualna. 3. Środki dydaktyczne Łukasik S., Petkowicz H., Dobrowolska H., Karaszewski S., Straburzyńska J., Witkowska E., Wesoła szkoła. Kształcenie zintegrowane w klasie 1. Karty pracy ucznia. Część 4. (Kp.) Lizaki cyfrowe Gałązki forsycji z kartonu Jedna duża kostka do gry i małe kostki po jednej dla każdego dziecka Kolorowe liczby i patyczki Żółty kartonik z wpisanym znakiem liczby 6, zielony z 8 i dwa białe z + i = Nagranie Walca kwiatów Piotra Czajkowskiego 4. Przebieg lekcji 1. Rachunek pamięciowy. Dzieci na ławce układają lizaki cyfrowe (ze znakami liczb od 0 do 9). Gdy nauczyciel podaje polecenie, ręce trzymają na kolanach. Na hasło Proszę podnoszą lizak ze znakiem liczby spełniającej warunek obliczenia. Nauczyciel wzrokowo sprawdza poprawność dokonanych obliczeń. Na hasło Dziękuję dzieci odkładają lizak na miejsce. W przypadku, gdy wynikiem będzie liczba dwucyfrowa dzieci w prawą rękę biorą cyfrę wskazującą dziesiątki, a w lewą jedności. Obliczenia pamięciowe dodawania dwóch składników podawanych przez nauczyciela i wskazywanie wyniku na lizakach cyfrowych. Rozkładanie liczby na składniki. Nauczyciel podaje liczbę i pierwszy składnik ją tworzący. Uczniowie na lizakach cyfrowych wskazują drugi składnik daną liczbę dopełniający. Tworzenie dziesiątki ze składnikiem 6 i rozkładanie na składniki liczb od 5 do 9, które podczas dodawania do 6 spowodują przekroczenie progu dziesiątkowego (zadanie 1 Kp. 45). 2. Różne przypadki dodawania do 6 bez przekroczenia progu dziesiątkowego (zadanie 3 i 5 Kp. 45). Wprowadzenie dodawania typu 6 + n z przekroczeniem progu dziesiątkowego. 3. Nauczyciel wprowadza dzieci w sytuację zadania 2 Kp. 45. Mówi: Na stole leżą gałązki forsycji. Tu jest 6, a tu jeszcze 5. Ile jest gałązek forsycji? Jednocześnie wskazuje na tablicy układ analogiczny do zilustrowanego w zadaniu. 4. Analiza treści zadania i ustalenie zapisu formuły matematycznej. Uczniowie dokonują próby obliczenia na patyczkach, różnymi sposobami, podanego działania. Następnie swoje propozycje prezentują na tablicy, wykorzystując umieszczone tam gałązki. Chętne dziecko wyjaśnia sposób obliczenia działania zapisanego na karcie pracy. Uzupełnienie zapisów i ustne podanie odpowiedzi. Układanie treści zadania do ilustracji, przedstawiającej krokusy fioletowe i żółte. Wyjaśnienie sposobu obliczenia działania 6 + 7, uzupełnienie zapisu i ustne podanie odpowiedzi (zadanie 4 Kp. 45). 5. Zabawa dydaktyczna z kostkami do gry. Nauczyciel pokazuje dzieciom dużą kostkę do gry i pyta: Jaką największą ilość oczek można wyrzucić na kostce do gry? Po uzyskaniu odpowiedzi, prosi chętne dziecko o rzucanie kostką, aż do wyrzucenia sześciu oczek. Następnie poleca dzieciom jednokrotne rzucenie kostki. Prosi, by do jego 6 dodać ilość wyrzuconych oczek. Kolejno pyta kto wyrzucił 1, 2, 3, 4, 5 i ile to jest, gdy się tę liczbę doda do 6. Na koniec ustala, kto wyrzucił największą liczbę oczek, czyli 6. Dzieci podają wynik dodawania 6 + 6. Chętni uczniowie omawiają sposób obliczenia tej sumy. 6. Obliczenie sumy 6 + 6 z wykorzystaniem osi liczbowej (zadanie 7 Kp. 45). Układanie treści zadania do ilustracji (zdanie 8 Kp. 45). 7. Chętne dziecko podaje ułożoną treść zadania. Analiza treści zdania. Ustalenie formuły matematycznej. Indywidualne lustrowanie sposobu obliczenia na kolorowych liczbach. Omówienie sposobu obliczenia 6 + 9 i zapisanie działania wraz z obliczeniem w zeszytach. Zapis na tablicy rozwiązania zadania. Samokontrola. Uzupełnienie odpowiedzi. 8. Zabawa ruchowa przy muzyce – Walc kwiatów Piotra Czajkowskiego. Nauczyciel wprowadza dzieci w rolę kwiatów i zaprasza na bal. Na balu kwiaty tańczą walca parami, w sześcio- lub w siedmioosobowych kółkach. Po walcu nauczyciel wyprowadza dzieci z ról kwiatów. 9. Dodawanie z zastosowaniem przemienności (zadanie 6 Kp. 45). Obliczanie ilości zawilców w układzie 6 + 8. Podanie sposobu i wyniku obliczenia. Nauczyciel umieszcza na tablicy 4 kartoniki. Na żółtym wpisana jest liczba 6, na białym +, na zielonym 8 a na drugim białym =. Informuje dzieci, że taki był zapis działania, które przed chwilą obliczały. Następnie głośno zastanawia się, jaki będzie wynik, gdy zamieni miejsca dodawanych liczb. Przestawia kartonik żółty i zielony. Prosi dzieci o zaspokojenie jego ciekawości i dokonanie obliczenia w drugiej części zadania 6. Dzieci samodzielnie obliczają. Podają wynik. Omawiają swoje spostrzeżenia. 10. Do obliczeń dokonanych w zadaniu 2, 4 i 8 Kp. 45 dzieci podają działania z zastosowaniem przemienności. 5. Bibliografia 1. Łukasik S., Petkowicz H., Hanisz J., Dobrowolska H., Karaszewski S., Straburzyńska J., Witkowska E., Wesoła szkoła. Kształcenie zintegrowane w klasie 1. Karty pracy ucznia. Część 4, WSiP, Warszawa 2000. 2. Źródło rys.: http://office.microsoft.com/clipart 6. Załącznik a) Karta pracy ucznia załącznik 1 Żaba skakała po kamieniach z wynikiem 11. Pokoloruj na zielono kamienie, po których skakała żaba. 9+2 8+7 9+4 7+4 8+4 8+3 11 6+5 7+5 b) Zadanie domowe Wykonaj zadanie na karcie pracy (załącznik 1). 7. Czas trwania lekcji 45 minut 8. Uwagi do scenariusza Scenariusz zajęć zintegrowanych z zakresu edukacji matematycznej realizowany w klasie I w piątym dniu bloku tematycznego Witaj wiosno!