Metaprogramy Metaprogramy są to utrwalone na nieświadomym poziomie umysłu schematy postępowania, które wywierają wpływ na sposób, w jaki postrzegasz otaczającą Cię rzeczywistość, myślisz oraz kierujesz swoim zachowaniem. Metaprogramy JA-INNI Decyduje on o tym, czy człowiek ma tendencję do ogniskowania świadomej uwagi na sobie, czy też na innych ludziach. Metaprogramy WEWNĘTRZNY-ZEWNĘTRZNY Jego istota sprowadza się do miejsca, gdzie usytuowane jest źródło autorytetu danej osoby: wewnątrz, czy na zewnątrz. Osoby o silnym wewnętrznym autorytecie mają tendencję do podejmowania wszelkich działań tylko w oparciu o własne osądy i przekonania. Również efekty podjętych przez siebie działań oceniają kierując się wyłącznie własnymi wewnętrznymi odczuciami. Osoby o silnym wewnętrznym autorytecie są same dla siebie źródłem niezwykle silnej motywacji. Metaprogramy PODOBIEŃSTWA-RÓŻNICE Jest odpowiedzialny za to, że uzyskując nową informację bądź sprawdzasz, w jaki sposób jest ona podobna do tego, co już wiesz i znasz bądź sprawdzasz, w jaki sposób różni się ona od tego, co już wiesz i znasz. Metaprogramy SZCZEGÓŁOWE-GLOBALNE Ta kategoria odnosi się do sposobu w jaki ludzie odbierają i asymilują docierające do nich informacje. Istnieje grupa ludzi, którzy charakteryzują się tym, że dzielą informację na bardzo drobne elementy, poszukując wszystkich szczegółów. Bardzo mocno koncentrują się na detalach. Istnieje również grupa ludzi, którzy na nieświadomym poziomie umysłu mają bardzo silną tendencję do koncentrowania się na ogółach. Najpierw muszą poznać ogólny zarys danego zagadnienia i dopiero wtedy zaczynają myśleć o jego detalach i konkretnych fragmentach. Metaprogramy KONIECZNOŚĆ-MOŻLIWOŚĆ Osobę o bardzo silnym metaprogramie Możliwość można rozpoznać po tym, że bardzo często używa słów takich jak: można, jest możliwość, nadarzyła się okazja. Inaczej zachowuje się ktoś, kto ma bardzo silnie rozwinięty metaprogram Konieczność. Bardzo często posługuje się on takimi słowami jak: muszę, zostałem zmuszony, oraz powinienem. Jest zmotywowany do tego, aby coś zrobić, wtedy kiedy istnieje pewien przymus. Metaprogramy DĄŻENIE-UNIKANIE Osoby, które mają bardzo silnie rozwiniętą tendencję dążenia do czegoś można poznać po tym, że mówią o tym, czego chcą, co osiągną, do czego dążą. Jednym słowem są bardzo silnie skoncentrowane na zrealizowaniu swoich zamierzeń. Przeciwieństwem jest osoba mająca silnie rozwiniętą tendencję do unikania. Można ją poznać po tym, że unikają i pozbywają się tego czego nie lubią lub nie chcą. Szczególnie dobrze to widać słuchając słownictwa, którym taka osoba się posługuje, ponieważ często używa słów takich jak:uniknąć, pozbyć się uciec od problemu.