Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione

advertisement
Tytuł oryginalny: Christianity Exposed, 1985
Przekład z języka angielskiego: Ruch Twórczości, 2015-2016
Korekta: Ruch Twórczości, 2016
Projekt okładki: Kreativistički Pokret Hrvatska
www.tworczosc.org
[email protected]
Spis Treści :
1. Przedmowa…………………………………………………………………
str. 1
2. Chrześcijaostwo Ujawnione…………………………………………. str. 1
3. Elementy Chrześcijaostwa……………………………………………. str. 2
4. Żydowskie pochodzenie……………………………………………….. str. 2
5. Stary Testament…………………………………………………………… str. 3
6. Nowy Testament………………………………………………………….. str. 4
7. Mityczny Chrystus………………………………………………………… str. 7
8. Źródła Chrześcijaostwa………………………………………………… str. 8
9. Douglas Reed……………………………………………………………….. str. 10
10. Historia i Natura Żydów……………………………………………… str. 10
11. Żydowski Problem……………………………………………………… str. 12
12. Oszukana Inteligencja………………………………………………… str. 14
13. Jezus : Dowód…………………………………………………………….. str. 15
14. Ralph Perier………………………………………………………………… str. 17
15. Gigantyczne Oszustwo……………………………………………….… str. 18
16. Destrukcyjne efekty Chrześcijaostwa……………………………. str. 19
17. Ostrzeżenie………………………………………………………………..... str. 20
18. Bibliografia….................................................................... str. 23
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
1. Przedmowa
W swojej przedmowie do The Controversy of Zion autorstwa Douglasa Reeda, Ivor
Benson daje nam te poruszające słowa:
„Wiedza, z natury zniechęcająca do bojowości, miała ostatecznie pobudzić do
znalezienia się w środku walki między umysłem a duszą człowieka; wiedza sama definiowała
się jako coś narażającego na niebezpieczeństwo. Shockley Jensen, Butz i inni bohaterowie
jechali, oferując walkę z siłami ciemności.”
To jest mój wkład w bitwę.
2. Chrześcijaństwo Ujawnione
Chrześcijaństwo, prócz tego, że jest jedną z największych religii świata,
prawdopodobnie jest jedyną, która miała tak głęboki wpływ na ludzkość. Jest uważana za
oświeconą, opartą na rozumie i miłości. W porównaniu do pierwotnych, pogańskich
zabobonów, które ją poprzedzały, uznaje się, że Chrześcijaństwo miało korzystny wpływ na
cywilizację i ludzkość. Jednakże, Ben Klassen, były senator, jest całkowicie w opozycji do
tych powszechnych przekonań. Twierdzi on bowiem, że to w ogóle nie jest religia, a okrutny
i wywrotny system opracowany przez Żydów, by zniewolić Białą Rasę.
Klassen stwierdza, że od 66 r.n.e. Żydzi brali udział w brutalnej wojnie z Rzymianami,
która trwała przez 4 lata, ale po upadku Jerozolimy w 70 r.n.e., kiedy Rzymianie zwycięsko
spalili świątynię do gołej ziemi, Żydzi zdali sobie sprawę, że nie mają szans na militarne
zwycięstwo i wpadli na bardziej pomysłowy plan jak Rzymian zniszczyć - projekt ten to
Chrześcijaństwo. Gdy ta strategia okazała się skuteczna, Żydzi w tym samym celu
zastosowali ją później na reszcie świata, szczególnie na jego białej, zachodniej części.
Informuje nas również, że Żydzi zrobili to z powodu swojej religii. Mówi, że siłą napędową
żydowskiej religii jest „strasznie patologiczna nienawiść do swoich gospodarzy” - co
oznacza, że nienawidzą ludzi z każdego kraju, który daje im schronienie lub w którym
osiadają dobrowolnie. Dlatego Żydzi uznawali Białą Rasę, a zwłaszcza Rzymian, którym byli
podporządkowani, za wrogów do zmiecenia z powierzchni ziemi.
„Nienawidzili Rzymu” - mówi Klassen. Żywili pogardę również wobec
Babilończyków: „Nierządnica Babilońska” - została złapana i zniewolona, mimo że
Babilończycy traktowali je stosunkowo dobrze, a później uwolnili.
Zatem, ze względu na ich fanatyczną nienawiść do Rzymian, Klassen wierzy, że Żydzi
wymyślili Chrześcijaństwo, aby pokonać swoich przeciwników, poprzez spaczenie ich
instynktów i pokierowanie ideałów jako niedorzecznych. Uważa on, że Chrześcijaństwo
miało i nadal ma katastrofalny wpływ na Białą Rasę, zwłaszcza w walce z Żydami i
kolorowymi rasami. Dodaje, że „chrześcijaństwo pogardza faktami, rozumem, dowodami i
logiką,” ponadto podaje chrześcijańską filozofię jako „tchórzliwą ucieczkę od
rzeczywistości... do zniszczenia zdrowego rozsądku.” Klassen uważa również, że
Chrześcijaństwo przeszkadza Białym, jak nawróconym Chrześcijanom, w ochronie własnej
rasy i mówi: „To nawrócony Chrześcijanin jest zboczeńcem, który ma wypaczony umysł, a
jego całkowity pogląd na życie, seks i przetrwanie swojego gatunku jest wypaczeniem tego, co
naturalnie w człowieku i co zostało stworzone przez naturę. On jest niszczycielem swojej
własnej rasy!”
1
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
3. Elementy Chrześcijaństwa
Teoretycznie, Chrześcijaństwo jest proste w zrozumieniu. Jego charakterystyczne
elementy są nam dobrze znane. Powiedziano nam, że była to jedna z pierwszych religii
oddających cześć jedynemu bogu (Jehowie), który jest dzielony z Judaizmem, że jest to
szczęśliwa religia, niosąca wszystkim „Dobre wieści i radosną nowinę.” Mówi nam także, że
jesteśmy winni Grzechowi Pierworodnemu i po śmierci będziemy skazani na Piekło, gdzie
czeka wieczne cierpienie, ale by nas ocalić od tego, dostajemy Mesjasza nazywanego
Jezusem Chrystusem, który jest jednocześnie synem bożym i człowiekiem. Wiara jest
głównym elementem i dzięki wierze w Chrystusa możemy uniknąć Piekła i udać się do
pięknego miejsca zwanego Rajem.
Dziesięć Przykazań to kolejny ważny element. Są to zasady moralne, podobno,
spisane na kamiennych tablicach i przekazane Mojżeszowi na szczycie góry Synaj przez
samego Boga. Te przykazania są podstawą naszych wartości moralnych i wiemy to, bo tak
jest napisane w Biblii - innego ważnego elementu i „Świętej Księgi” Chrześcijaństwa.
Wszystkie nauki Chrześcijaństwa pochodzą z tej Biblii, zwłaszcza z Nowego
Testamentu, który informuje nas, że mamy kochającego, broniącego nas Boga, który zawsze
na nas spogląda z góry; tak, że musimy przebaczać naszym wrogom, nie osądzać innych i że
złem jest nienawidzić. Jednocześnie, Chrześcijanie nienawidzą wojny i muszą potępiać
bogactwa.
Poucza nas również, byśmy kochali wszystkich, wspierali pokój, byli tolerancyjni,
pokorni, posłuszni i miłosierni. Te nauki zdecydowanie popierają równość ras poprzez swoje
założenie, że wszyscy ludzie są równi w oczach Boga i stworzeni na obraz Chrystusa, a więc
przeciwstawia się wszelakiej dyskryminacji. Jednocześnie informuje, że Żydzi są boskim
„Narodem Wybranym” i że Chrystus był Żydem, Galilejczykiem, jak i synem bożym.
Większość Chrześcijan wierzy w niepokalane poczęcie; Zrodzenie z dziewicy, które
obchodzą w Boże Narodzenie, Zmartwychwstanie po ukrzyżowaniu, obchodzone w
Wielkanoc, a także w anioły, diabły i cuda. Jeśli Katolicy biorą udział w eucharystycznych
posiłkach, wierzą, że jedzą ciało Chrystusa i piją jego krew (chleb i wino), wspierają praktykę
chrztu, by być zbawionym, a także dostępują tego, jeśli w świętych celach pozostają w
celibacie. Wyznania Chrześcijan są równe, ale wszystkie ewangeliczne, pozostając w wierze,
że obowiązkiem każdego chrześcijanina jest „szerzyć słowo”, dlatego tak wielu podjęło i
nadal podejmuje działalność misyjną wśród „Pogan”.
4. Żydowskie pochodzenie
O Żydach po raz pierwszy słyszymy w 2000 r.p.n.e., podczas migracji z Mezopotamii
do Południowego Kanaanu (Palestyna), na granicy z Egiptem, gdzie osiedli. Jednakże bandy
Żydów dokonywały stałych wypadów do Egiptu i ostatecznie osiedlili się tam w dużych
ilościach. Brutalnie wykorzystywali Egipcjan, którzy, rozwścieczeni ich grabieżami i
zdradami, wyrzucili ich z kraju w 1225 r.p.n.e. z powrotem do swoich rodaków w Kanaanie.
2
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
5. Stary Testament
Klassen stwierdza, że w tym czasie Żydzi odkryli niesamowitą moc religii jako broni,
zarówno do obrony, jak i ataku. Stwierdza, że Stary Testament jest bronią używaną w formie
obronnej i został spreparowany przez żydowskich przywódców religijnych do ujednolicenia
agresywnych, walczących Żydów, by dać im wiążące kredo, poczucie celu i tożsamości.
Żydowscy liderzy bardzo wcześnie odkryli, że posiadanie wspólnego wroga było jednoczące i
dlatego głosili nienawiść do całej reszty ludzkości (Gojów), co sprawia, że nienawiść jest
głównym dogmatem pism Starego Testamentu i usprawiedliwia wojny: małe i te na dużą
skalę, finansowe, polityczne, religijne, a także militarne przeciwko Gojom. To dlatego
okrucieństwo filozofii Starego Testamentu z jego „oko za oko” i „ząb za ząb” jest często
powtarzane.
Dodatkowo, Klassen mówi nam, że Stary Testament jest również zbiorem
pornograficznych opowiadań, prawdopodobnie fałszywych lub przesadzonych „o brudnych,
sprzedajnych Żydach” jak Dawid, Abraham, Salomon i Lot, z których wielu zapewne nawet
nie istniało, ale którzy ukazują okrutny, morderczy i materialistyczny charakter Żydów: i
wszystko to, co jest złe w normach Chrześcijańskich, jest przez nich czczone. Widać to
wyraźnie patrząc na szacunek oddawany ich brudnym, niemoralnym bohaterom i
przywódcom. Klassen komentuje dalej, że wszystkie opowieści Starego Testamentu są
śmieszne i absurdalne, często nazywa ich pisarzy „Scenarzystami Starego Testamentu” nawiązując oczywiście do Hollywoodu. Jednocześnie Klassen nie pozwala żydowskim
apologetom zwalniać swoich towarzyszy od zła, które przenika Stary Testament, na co
słusznie zwraca uwagę. Historie w nim zawarte są naprawdę „tylko odbiciem meandry
najgłębszego kolektywu perwersyjnego żydowskiego umysłu.”
Klassen odnosi się do historii Króla Dawida i Batszeby. Ukazuje króla jako wielkiego
żydowskiego bohatera, który był cudzołożnikiem i mordercą. Dawid uwiódł Batszebę, żonę
Uriasza, jednego ze swoich najbardziej lojalnych funkcjonariuszy, a następnie kazał go zabić
poprzez tajemne wysłanie go w wir bitwy. Klassen następnie wymienia Abrahama,
najwyższego żydowskiego patriarchę, który żył w stanie kazirodztwa z żoną Sarą, która była
jego przyrodnią siostrą. Abraham działał jak alfons dla faraona, sprzedając mu Sarę jako
prostytutkę, nie wspominając przy tym, że byli małżeństwem. Syn Abrahama, Izaak, zrobił
dokładnie to samo ze swoją żona Rebeccą, która ze swoim młodszym synem Jakubem byli
przestępcami próbującymi oszukać Izaaka, by dał swoje błogosławieństwo i bogactwo
Jakubowi, zamiast starszemu synowi Ezawowi (Rdz. 20-27). Ponadto, Klassen pokazuje, że
król Salomon, daleki od bycia mądrym i dobrym władcą, był w rzeczywistości po prostu
kolejnym okrutnym, zdradliwym i rozwiązłym żydowskim mordercą, który miał 700 żon i
300 nałożnic, a który zamordował swojego przyrodniego brata Adonijasza ze wszystkimi jego
zwolennikami, gdy ten chciał ożenić się z jedną z wielu kobiet Salomona (Krl. 2).
Później jest historia Lota, bratanka Abrahama, który wybrał życie z żoną i dwiema
córkami w mieście zboczeńców, Sodomie, i który, kiedy jego homoseksualni sąsiedzi
zaatakowali jego dom, chcąc zelżyć z dwóch gości - podobno „aniołów” w przebraniu zaoferował im swoje własne córki. Po zniszczeniu Sodomy, te dziewczyny popełniły
kazirodztwo ze swoim śpiącym ojcem (Rdz. 19).
Niewiarygodność opowieści jest naświetlona w dniu, gdy żona Abrahama, Sara,
zachodzi w ciążę, kiedy ma 90 lat i rodzi Izaaka. Abraham oszukuje jeszcze innego króla,
Abimlecha Geraru i sprzedaje mu swoją 90 letnią żonę/siostrę jako prostytutkę. W opinii
Klassena, to wszystko można wyrzucić na śmietnik. Mówi, że egipskie historie, które
opowiadają o Żydach jako złodziejach i podrzynaczach gardeł są bliższe prawdzie.
3
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
Rzeczywiście, Klassen stwierdza, że żydowskie „Hebrew” pochodzi od egipskiego
słowa „Habiru”, które oznacza „rzezimieszków zza rzeki”. Klassen analizuje także Księgę
Estery, która pokazuje, jak wiele rzeczy w Starym Testamencie nie ma podstaw w
rzeczywistości, ale są planem, tak jak Protokoły Mędrców Syjonu, na przejęcie narodu i
wymordowanie jego klasy rządzącej, jak stało się to w Rosji na początku XX wieku.
6. Nowy Testament
Klassen dalej informuje nas, że żydowscy przywódcy również uczestniczyli w pisaniu
Nowego Testamentu. Dzieło to zawsze przedstawiało wiele postępowych idei, jednak
wyjaśnia nam, że w rzeczywistości nie ma w nim nic postępowego. Klassen ujawnia także,
kim naprawdę był Jezus Chrystus oraz wyjaśnia jaką rolę odgrywali apostołowie i
ewangeliści - ci, rzekomo niepodważalni świadkowie narodzin chrześcijaństwa i żywota
Jezusa Chrystusa! Wreszcie bierze też pod lupę kwestię pochodzenia nowotestamentowych
koncepcji, jakby nie były one, zgodnie z twierdzeniami chrześcijan, przekazem od samego
Boga.
Według Klassena idee Nowego Testamentu nie mogłyby być bardziej dalekie od
postępowego myślenia. Uważa, że zawarte w nim wskazówki są całkowicie wyzbyte sensu, a
jego nauki zostały pomyślane jako narzędzie wprowadzenia zamętu i podziału wśród białej
rasy; rozerwania tkanki społecznej i postawienia ludzi nie tylko w opozycji do ich przyjaciół i
rodzin, ale również w opozycji do siebie samych; przeciwko swoim zdrowym instynktom, tak
aby zaczęli zamartwiać się jedynie zbawieniem swojej duszy. Twierdzi, że ta stwarzająca
podziały zaraza jest szczególnie zaznaczona w treści Ewangelii wg św. Łukasza (12, 51-53),
kiedy Chrystus mówi: „Czy uważacie, że pokój przybyłem dać ziemi? O nie, oświadczam
wam, lecz podział. Teraz już poróżni się pięcioro w jednej rodzinie: troje przeciw dwojgu, a
dwoje przeciw trojgu. Poróżni się ojciec z synem, a syn z ojcem; matka z córką, a córka z
matką; teściowa ze swoją synową, a synowa z teściową.”
Nie sposób nie uznać tego „oświecenia” za dezorientujące, skoro Nowy Testament, z
którego wyrasta korzeń całego chrześcijaństwa, jest właśnie tak dezorientujący w swej treści.
Główne przesłanie tej księgi brzmi, iż każdy z nas może wstąpić do Nieba, o ile uzna
Chrystusa za swego Zbawiciela. Jednakże zaraz potem dowiadujemy się, że jeśli nie jesteśmy
Żydami, to nie dostąpimy tego zaszczytu. Klassen powołuje się na fragment, w którym Jezus
przemawia do kobiety z Kanaanu, błagającej o pomoc dla chorej córki (Mt, 15, 24): „Jestem
posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela”- co sugeruje, że służy wyłącznie
Żydom. Ponadto istnieje jeszcze wiele innych barier na drodze do Niebios. Na przykład ci,
którzy kochają rodziców mocniej od Chrystusa, otrzymują zakaz wstępu (Mt, 10, 37), to samo
dotyczy tych, co rzucają słowa na wiatr (Mt, 12, 36), przeklinają swoich rodziców (Mt, 15, 4),
bluźnią na Ducha Świętego (Mt, 12, 31), nie wybaczają za wszelkie niedogodności życiowe
(Mt, 18, 35), pławią się w bogactwie (Łk, 6, 24) oraz w końcu tych, którzy nie wierzą w
Jezusa Chrystusa. Słusznie więc pytali go uczniowie: „Któż więc może się zbawić?”(Mt, 19,
25).
Lecz te zawiłości to tylko jedna z wielu zagadek Nowego Testamentu. Inną zagadką
jest sama Trójca Święta. W jaki sposób mogą istnieć trzy osoby w jednym Bogu? Jak
Chrystus może być jednocześnie człowiekiem i Bogiem? I jak może on być swoim ojcem,
skoro istnieje tylko jeden Bóg? Pojawia się także sprzeczność między okrucieństwem i
mściwością Boga, twórcy Piekła oraz Szatana, a jego domniemaną łagodnością i
litościwością. I jak należy pogodzić ze sobą fakty, że wszyscy jesteśmy w oczach Boga równi,
z faworyzacją Żydów jako Narodu Wybranego?
Co więcej, jak to możliwe, że słowa zapisane w Biblii znajdują swe źródło u Boga, skoro
większość z nich jest ze sobą sprzeczna, zwłaszcza w Nowym Testamencie, co zdążył
4
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
wytknąć mu Klassen? I dlaczego oczekuje się od ludzi pokory i przebaczania, tak jak czyni to
Chrystus, skoro jego własny ojciec, Bóg, w Starym Testamencie ukazany zostaje jako byt
mściwy, zazdrosny i przepełniony pychą?
Ponadto wiele przypowieści Chrystusa jest nie tylko pozbawionych wewnętrznej
logiki, ale nawet wywracają nasze powszechnie przyjęte systemy wartości do góry nogami,
tak jak ta o synu marnotrawnym, gdzie lenistwo, bezmyślność i rozrzutność młodszego syna
przedkłada się nad pracowitość i sumienność starszego. Inne przypowieści są zwyczajnie
niezrozumiałe, jak choćby ta o nieuczciwym rządcy (Łk, 16, 1-3), który zostaje skazany, a
później nagrodzony za marnowanie dóbr swojego pana. Tak samo niedorzeczna jest
przypowieść o talentach (Mt, 25, 14-30), w której sługę beszta się za nie przyniesienie
zysków swojemu panu, mimo, że nawet go o to nie proszono; tudzież nielogiczną
przypowieścią jest ta o zagubionej owcy (Łk, 15, 3-7), ukazująca, że należy ryzykować utratę
całego majątku tylko po to, by spróbować odnaleźć jedynie utracony niewielki ułamek
naszego bogactwa.
Zaskakujące są również skłonności Chrystusa do spoufalania się z szeroko pojętym
marginesem społecznym i wyrzutkami - złodziejami czy prostytutkami - oraz przestępczy
charakter jego niektórych działań, czego przykładem jest wygnanie kupców ze świątyni.
Największą zagadką pozostaje jednak Kazanie na Górze, z rozdziału piątego, szóstego i
siódmego Ewangelii wg św. Mateusza. To „kazanie” zawiera przesłanie, które w rozumieniu
Klassena jest najlepszym świadectwem zgorszenia sianego przez Nowy Testament. Twierdzi
on, że Kazanie na Górze pełne jest fałszywych, szkodliwych przesłań i absurdalnych
zakazów, z czym nie sposób się nie zgodzić. Swój dyskurs rozpoczyna od wskazania, że
zgodnie z treścią ewangelii, Chrystus powiedział, że Bóg najbardziej ceni sobie ludzi
miłosiernych i pokornych. W tym miejscu powołuje się na fragmenty z Ewangelii wg św.
Mateusza: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”
oraz „Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.” Jak komentuje Klassen,
wszyscy doskonale wiemy, że są to kłamstwa, bo chociaż wyzbywać powinniśmy się zbytniej
gwałtowności, to jednak wyłącznie silni, inteligentni oraz odważni przetrwają i będą się
rozwijać.
W dalszej części swojej pracy Klassen pochyla się nad sytuacją młodego, zamożnego
człowieka, którego szanse na dostanie się do Nieba porównywalne są do „szans wielbłąda na
przejście przez ucho igielne”! Usłyszał on (Mt, 19, 21): „Idź, sprzedaj co posiadasz i rozdaj
ubogim.” A nam, wszystkim, przekazuje się, co następuje (Mt, 6, 19): „Nie gromadźcie sobie
skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną, lecz
gromadźcie sobie skarby w niebie” - innymi słowy, należy pozbyć się całego swojego
dobytku!
Te wskazówki podważają jakikolwiek sens gospodarności czy przedsiębiorczości:
zakładania firmy, utrzymywania rodziny czy planowania przyszłej kariery, a zamiast tego
sugeruje nam, abyśmy oddali swój majątek (czyżby Żydom?) w celu zapewnienia sobie
otwartej drogi do skarbów Królestwa Niebieskiego. To, rzecz jasna, owocować ma większymi
korzyściami i lepszą pozycją w Niebie, lecz jak słusznie zapytuje Klassen - dlaczego wolno
nam bogacić się w Niebie, a nie na ziemi? Autorzy Nowego Testamentu sprytnie obeszli te
niedogodności, nazywając ziemskie bogactwa podatnymi na zniszczenie i narażonymi na
kradzieże, podczas gdy niebiańskie skarby nie są wystawione na podobne ryzyko. Mamy tu
do czynienia z przykładem argumentacji, którą Klassen określa jako non sequitur (błąd
formalny), ponieważ nie wynikają z niej logicznie żadne wnioski. Dodaje, że żydowscy
autorzy Nowego Testamentu używają jej nagminnie, zarówno w celu przekonania czytelnika
do jakiegoś bezsensownego poglądu, jak i zaatakowania rozsądnego stanowiska.
Najlepszym przykładem tego, pojawiającym się w Nowym Testamencie, jest zalecenie
udzielania jałmużny anonimowo. Ale dlaczego powinniśmy robić to potajemnie? Być może
5
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
żydowscy autorzy Nowego Testamentu nie chcieliby, aby to biali innowiercy zyskiwali
reputację dobroczyńców, która z pewnością by im przysługiwała, gdyby nie stosowali się do
tej biblijnej reguły. Co warto podkreślić, Żydzi, którzy pomagają publicznie, otrzymują
zasługi za działalność charytatywną, chociaż zwykle idzie to na rzecz ich żydowskich
pobratymców!
W Biblii natknąć się można na wiele, wiele innych zasad oprócz tej dotyczącej
jałmużny. Jedna z nich mówi, że nie powinniśmy „stawiać oporu złemu”. Jeżeli ktoś
skrzywdzi nas albo kogoś z naszych bliskich, należy po prostu „nadstawić drugi policzek”,
znieść to w pokorze, a być może nawet pozwolić im czynić to dalej. Ten nakaz wydaje się
oczywiście absurdalny, jeśli zastanowimy się nad tym, jaką formę może przyjąć zło - gwałtu,
morderstwa, tortur albo szeregu innych, mniejszych zbrodni i przestępstw. Jednakże pójdźmy
dalej: co z nawoływaniem, abyśmy „miłowali naszych nieprzyjaciół”? Zgodnie z Ewangelią
wg św. Mateusza, Chrystus miał rzec: „A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i
módlcie się za tych, którzy was prześladują”(Mt, 5, 43).
Nie ma jednak żadnego racjonalnego powodu, żeby tak postępować, a Chrystus stara
się usprawiedliwić swoje stanowisko kolejnym nielogicznym argumentem, kiedy zadaje nam
pytanie:”Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż
i celnicy tego nie czynią?”(Mt, 5, 46). Klassen w tym miejscu odpowiada pytaniem na
pytanie: dlaczego nie mielibyśmy postępować zgodnie z rozumem, tak jak robią to celnicy?
Dlaczego powinniśmy zmienić nasze życie, instynkty, światopogląd i przekonania tylko po to,
by odróżnić się od celników? Co z nimi jest nie tak? Być może to pierwsze historycznie
użycie żydowskiego słowa - klucza, za które obecnie przyjmuje się u nich wyrazy
„ekstremista” czy „nazista”. Nawoływanie do miłowania swoich nieprzyjaciół może
wyjaśniać, dlaczego w Kazaniu na Górze każe nam oddać dobrowolnie płaszcz temu, kto
próbuje nam go ukraść. Ale dlaczego napisano: „Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko,
dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby
nie wtrącono cię do więzienia” (Mt, 5, 25), skoro godzi to we wszelkie prawa i podważa
sprawiedliwość?
„Bardziej niebezpieczne wskazówki znaleźć można w następnym rozdziale: „Nie
troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie
przyodziać” (Mt, 6, 25) czy też: „Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie
zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi” (Mt, 6, 26). Klassen stwierdza, że to
szaleństwo, które obmyślono jako środek zniszczenia jakiegokolwiek poczucia
odpowiedzialności: człowieka za siebie samego, mężczyzny za jego rodzinę, a obywatela za
kraj. Zdaniem Klassena, takie przesłania były właśnie źródłem rozłamu w państwie
rzymskim, tak samo, jak dzisiaj zatruwają one umysły naszych wykształconych elit,
doprowadzają do powstawania subkultur o charakterze hippisowskim i propagują pełen
dystansu i beztroski tryb życia. Chrystus ciągnie dalej: „A o odzienie czemu się zbytnio
troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam
wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany, jak jedna z nich” (Mt, 6,
28). To zdanie nie wymaga w ogóle dyskusji, ponieważ od początku do końca jest fałszywe.
Jak Klassen ponownie słusznie zauważa, zazwyczaj „lilie na polu” czy „ptaki w powietrzu”
przejmują się tym, co będą pić albo jeść. Nawet pomimo ich ograniczonej świadomości
posiadają wewnętrznie zakodowane instynkty, które każą im zaspokajać aktualne, jak i
przyszłe potrzeby, tak jak robią to np. wiewiórki. Większość zwierząt całe dnie spędza na
łowach, aby mieć co jeść. Prowadzą walkę z pozostałymi przedstawicielami swojego gatunku
o terytorium i partnerów. Również rośliny, a wśród nich lilie, rywalizują o ziemię, wodę i
słońce, aby tylko rozprowadzić swoje nasiona w jak największej liczbie miejsc i w jak
największej ilości. Wmawianie ludziom, że nie muszą przejmować się o swoim losem, jest
szkodliwe. Przyroda uczy nas ciągłej rywalizacji i walki o przetrwanie, nawet jeśli wydaje
6
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
nam się spokojna i potulna. Chrystus idzie o krok dalej, kiedy mówi wprost: „Nie troszczcie
się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień
swojej biedy” (Mt, 6, 34) co jest po prostu niepoprawne. Zakazuje nam rozwagi,
przezorności, planowania czy właściwie jakichkolwiek środków zabezpieczenia swojego
bytu, a ponadto uderza w pierwotne podstawy przetrwania.
Jeszcze jednym, pustym i wyjątkowo nieszczęsnym sformułowaniem, którym
współcześnie posługują się liberałowie klasy średniej, jest to, dotyczące wydawania sądów:
„Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni” (Mt, 7, 1). Wyraz „osąd” posiada wiele odmiennych
znaczeń, poczynając od opinii, poprzez potępienie, a kończąc na twierdzeniu, decyzji,
postanowieniu, przypuszczeniu czy jakimś uprzedzeniu (niepochlebnej ocenie wydanej z góry
o kimś lub o czymś), stereotypie i wyroku - każde z nich może okazać się trafne, jeśli tylko
powody takiego osądu znajdują uzasadnienie. Jak podkreśla Klassen, zastosowanie w
praktyce rady Żydów o niewydawaniu sądów doprowadziłoby do nieporozumień, ponieważ
ludzie, z natury swej, jako istoty myślące, są skazani na dokonywanie setek osądów każdego
dnia, na wielu płaszczyznach życiowych. Chrystus ostrzega, żebyśmy nie sądzili innych,
ponieważ wtedy sami zostaniemy poddani osądowi, lecz Klassen podsumował, że niezależnie
od naszego zachowania, zostaniemy prędzej czy później osądzeni, do czego trudno się nie
przychylić.
7. Mityczny Chrystus
Kazania Chrystusa podane tłumowi na Górze Oliwnej, jak opisano w Ewangelii
Mateusza, są powtarzane w całym Nowym Testamencie, zwłaszcza w Ewangelii Marka,
Łukasza i Jana. Jeden z nich jest zaskoczony, jak rzekomo taki kochający i inteligentny
człowiek, jak Chrystus, mógł dać tak diabelsko złe rady - z uwagi na fakt, że najwyraźniej
miał bezpośredni kontakt z Bogiem, Ojcem. Prawdą jest, że z całą pewnością nigdy nie
istniał, ale został stworzony przez żydowskich autorów Nowego Testamentu, jako
fantastyczna postać, w celu przekonania naiwnych pogan, aby zaakceptowali rewolucyjne
pomysły, które miały być ich zgubą. Moim zdaniem, postać Jezusa Chrystusa została
opracowana z wielu źródeł, z czego jedno ma bardzo podobny życiorys. Chodzi o księcia
Sidhatta Gautma, bogatego młodzieńca, który mieszkał w południowych Indiach 500 lat przed
narodzinami Chrystusa. Nazywano go Budda (Mędrzec) i gdy miał około 28 lat, zdecydował
się opuścić żonę i dziecko w celu podjęcia wędrownego życia ze swoimi zwolennikami. On
też stworzył religię, Buddyzm, i on też wygłosił kazanie, Kazanie z Benares, gdzie przekazał
Pięć Zasad Dobrego Życia. Buddyzm również posiada swój odpowiednik Nieba, Nirvanę.
Czy Chrystus jest mitem?
Chociaż
Klassen
nie
stwierdza
bezpośrednio,
że
Chrystus jest mitem, to mówi, że
nie ma historycznych dowodów
na to, że istniał i że oczywiście są
jeszcze mniejsze na to, że był
Bogiem.
Moja
własna
encyklopedia to potwierdza.
Mówi w swoim otwartym zdaniu
„Wszystko, co wiemy o Jezusie
jest
zawarte
w
czterech
7
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
Ewangeliach.” Nie został wymieniony nigdzie indziej, za to mamy niezależne dowody na
istnienie takich postaci historycznych jak Juliusz Cezar, Cyceron, Sokrates i Platon, jako
wybitnych w swoich czasach, tak jak Chrystus musiał być w swoich. Zostali przedstawieni w
rzeźbionych popiersiach i obrazach, zostali opisani przez swoich rówieśników - Chrystus nie.
Klassen mówi nam, że podczas narodzin Syna Bożego, według Nowego Testamentu, wieś
rozświetliła wielka gwiazda i że król Herod był tym zdenerwowany na tyle, że rozkazał
wymordować wszystkie noworodki. Pomimo kontrowersyjnego życia i kariery Chrystusa, nie
ma żadnych dowodów na jego istnienie, prócz Ewangelii. Z pewnością brak dowodów
sugeruje, że nigdy nie istniał.
8. Źródła Chrześcijaństwa
Wielu Chrześcijan wierzy, że Ewangelie są wystarczającym dowodem na istnienie
Chrystusa, nawet bez dowodów historycznych jakiegokolwiek rodzaju. Ale jeśli jego istnienie
nie jest pewne, jak bardzo niepewnie musi być istnienie jego Apostołów i jak zobaczymy
później, nawet gdyby istnieli, jest wysoce wątpliwe, czy rzeczywiście pisali Ewangelię jako
„naoczni świadkowie” wydarzeń. Ponadto, opierając się na Ewangelii, jako dowodzie na
istnienie Chrystusa, pomijamy fakt, że trzech z czterech ewangelistów było zdecydowanie
żydowskiego pochodzenia: Mateusz, Marek i Jan, a czwarty, Łukasz, syryjski lekarz, był
również prawdopodobnie semickiego pochodzenia. Był również najlepszym „przyjacielem”
żyda Saula, znanego później jako św. Paweł, po jego „cudownym” nawróceniu w drodze do
Damaszku. Saul był faryzeuszem, członkiem okrutnej sekty Lewitów, która rządziła w tym
czasie Żydami. Rzeczywiście, wszystkie główne postacie i ewangeliści Chrześcijaństwa byli
żydowscy. Jeśli Jezus istniał, to był Żydem, tak jak wszyscy jego uczniowie - może z
wyjątkiem Łukasza. Zgodnie z Klassenem, matka Chrystusa, Maryja i jej mąż Józef, również
byli żydowskiego pochodzenia, tak jak „Święty Paweł”, który prócz tego był głównym
propagatorem Chrześcijaństwa. Ponadto, podstawowe zasady tej religii, wyrażone w Kazaniu
na Górze, są również żydowskie; musieli skądś je mieć i Klassen mówi nam o źródle tych
idei, które poczyniły tak wiele szkód białej ludności.
Krwawiące Święte Serca
Te bezsensowne pomysły były produktem
Esseńczyków, żydowskiej wspólnoty religijnej,
zamieszkującej okolice Morza Martwego, która
istniała do początku ery chrześcijańskiej, a
następnie, około 100 r.n.e., w niewytłumaczalny
sposób zniknęła. Wiemy o nich, ponieważ w jaskini
odkryto parę lat temu Zwoje znad Morza Martwego,
na których określili swoje poglądy. Dlaczego zostały
ukryte? Nikt nie wie.
Esseńczycy byli sektą celibatu, bardzo
pobożną i otwartą. Praktykowali prosty komunizm
(udostępnianie wszystkich dóbr), uważając własność
prywatną za zło. Najwyraźniej byli nowym,
rewolucyjnym ruchem, nową formą porządku
społecznego:
pacyfistami,
potępiającymi
niewolnictwo, sprzeciwiali się również tworzeniu
broni. Trudnili się rolnictwem, zajmowali się rękodziełem, w rzeczywistości tworzyli nową
spółdzielnię wspólnotową, bractwo. Byli religijnym społeczeństwem, jednym z pierwszych,
8
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
które wprowadziło, w celach inicjacyjnych, religijny obrządek chrztu, jak również
eucharystyczne posiłki (komunię). Zarówno Chrzest jak i Komunia są głównymi deskami w
rytuale chrześcijańskim. Co więcej, choć Esseńczycy nie mieli Mesjasza, to posiadali
„Nauczyciela Sprawiedliwości”, który prawdopodobnie dawał im „dobre rady” i trzymał na
właściwej drodze, tak jak Jezus Chrystus.
Klassen uważa, że idee Esseńczyków są głównym źródłem Nowego Testamentu i tym
samym, w znaczący sposób, przyczyniły się do Chrześcijaństwa, ale żydowscy autorzy Biblii
wzięli również wiele pomysłów od zwyczajów i religii innych ras, wśród których mieszkali:
zwłaszcza od Egipcjan i Babilończyków. Następnie stwierdzili, że te pomysły były ich
własnymi. Klassen dodaje, że Żydzi są jałową rasą kłamców, złodziei i pasożytów,
niezdolnych do oryginalnych pomysłów i bez wrodzonej kreatywności. Są szczególnie dumni,
że sformułowali pojęcie monoteizmu i religii uniwersalnej, mimo, że faktycznie nie zrobili
tego.
Idea jedynego boga została opracowana wcześniej w Egipcie (1367 r.p.n.e.) przez
faraona Ahknatona, który nazwał go Aton, podczas gdy Żydzi rozwinęli jego pomysł około
500 r.p.n.e., a Buddyzm był wcześniej niż Chrześcijaństwo religią uniwersalną. Żydzi
uzyskali również od Egipcjan pojęcia zmartwychwstania ciała po śmierci, wiary w istnienie i
nieśmiertelność duszy i być może praktyki obrzezania. Pomysł Dziesięciu Przykazań
spisanych na kamiennych tablicach był również bardzo prawdopodobnie obcą ideą,
dostosowaną przez Żydów. Na przykład, król babiloński, Hammurabi, napisał swój własny
kodeks praw na kilku dużych kamiennych tablicach długo przed tym, a Żydzi byli
niewolnikami w Babilonie. Potem znowu - historia Mojżesza w sitowiu jest uderzająco
podobna do historii Sargona Starszego, króla asyryjskiego, który również został znaleziony w
sitowiu jako dziecko. A koncepcja żydowskiego, chrześcijańskiego Piekła wykazuje duże
podobieństwo do koncepcji greckiego Hadesu, podziemia, gdzie wędrowały dusze zmarłych.
Chrześcijańskie Piekło (Hell) prawdopodobnie pochodzi z nordyckiego słowa Hel, które
oznacza podziemia. Piekło wydaje się być po prostu okrutniejszym opracowaniem Hadesu; i
jeśli ktoś miałby przeprowadzić dokładną analizę, jest prawdopodobne, że wiele więcej
obcych przesądów może zostać ukazanych w podstawach „oświeconych”, chrześcijańskich
idei.
To dlatego Klassen mówi, że Chrześcijaństwo jest dalekie od bycia korzystną i
ucywilizowaną religią rozumu, którą myśleliśmy, że jest. W rzeczywistości to tylko
mieszanina obcych idei i przesądów, zgromadzonych przez żydowskich przywódców w
okrutny system zanieczyszczania mózgu, by podzielić i zniszczyć białą ludność. Jest taka, jak
jej nowoczesny odpowiednik - Komunizm, który został stworzony przez tych samych ludzi, z
tymi samymi celami. Nic dziwnego, że Chrześcijaństwo i Komunizm wydają się być tak
podobne.
W rzeczywistości, Chrześcijaństwo jest fatalnym systemem wierzeń, który mówi
ludziom, że mają „grzech pierworodny” i zostaną wrzuceni do Piekła, chyba, że mają
„wiarę”: całkowicie nieuzasadnione przekonanie, że człowiek o imieniu Jezus Chrystus istniał
i jest ich Zbawicielem. W ten sposób ludzie w dawnych czasach byli zmuszeni stać się
Chrześcijanami, ponieważ groźba wiecznego potępienia była wystarczająco przerażająca. Ich
strach przed nim prawie wiódł ich do szaleństwa, tak, że byli gotowi zrobić wszystko, aby
zyskać zbawienie. Klassen stwierdza, że Chrześcijaństwo stosowało metodę „kija i
marchewki”, grożąc ludziom Piekłem i utratą dusz, w tym samym czasie, kojąc ich obietnicą
Nieba.
To, jakim nonsensem jest Chrześcijaństwo, wyraźnie ilustruje zabawne odniesienie
Klassena, który zapytał duchownego, prosząc o wyjaśnienie mylącego fragmentu
chrześcijaństwa. „Poproś kaznodzieje o wyjaśnienie jakiejś kwestii, to otrzymasz godzinny
bełkot, a kiedy od niego wyjdziesz, pomyślisz, że prawdopodobnie ma on odpowiedź, ale to Ty
9
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
jej nie rozumiesz.” Fakt jest taki, że nie ma żadnej odpowiedzi.
9. Douglas Reed
Ci, którzy są zdumieni atakiem Klassena na Chrześcijaństwo, będą jeszcze bardziej
zaskoczeni dowiadując się, że nie jest on osamotniony w swoich poglądach. Jest wspierany
przez Douglasa Reeda ze swoją książką The Controversy of Zion. Reed był dziennikarzem,
dawniej środkowoeuropejskim korespondentem Times'a, człowiekiem honoru, który
zrezygnował z pracy w 1938 roku, kiedy jego depesze były cenzurowane. Później stał się
autorem, który wiele wycierpiał od stłumienia jego książek w wyniku wpływów żydowskich.
Jednak Reed był głęboko „oddanym chrześcijaninem” (!), który nie nienawidził Żydów, choć
uważał, że są źli.
The Controversy of Zion, jedna z książek Reeda, wyprodukowana kiedy
uniemożliwiono mu wykonywanie zawodu dziennikarza, jest arcydziełem. To kompleksowa
historia Żydów; ich pochodzenia, rozwoju i natury, która całkowicie popiera poglądy
Klassena, choć została napisana w 1956 roku, długo przed tym, jak Klassen pisał w tym
temacie.
Ponadto, Reed byłby bardzo przeciwny tezą Klassena w Odwiecznej Religii Natury
(opublikowanej w 1973r.), że Chrześcijaństwo jest absolutną bzdurą i nie ma czegoś takiego
jak kochający, osobowy Bóg. Niemniej jednak, w pierwszych rozdziałach swojej książki,
Reed potwierdza jego tezę, pokazując, że Żydzi są pełni nienawiści i podstępu, co wyjaśnia,
dlaczego zadali sobie tyle trudu (jak potwierdza Klassen) w celu pomszczenia ich porażki z
Rzymianami, a także dlaczego byli takimi ekspertami manipulacji umysłowej
chrześcijaństwa, co jest widoczne w Biblii.
10. Historia i Natura Żydów
Na początku Reed mówi nam, że Żydzi, których nazywają Judejczykami, byli
biednym i okropnym plemieniem Semitów - zachłannym i kłótliwym, nie potrafiącym żyć w
dobrych stosunkach z sąsiadami, większym i dużo milszym plemieniem Izraelitów (których
imię zawłaszczyli sobie w tym stuleciu). Ich jedynym sojusznikiem było nieliczne plemię
Benjamina, które się do nich przyłączyło. Judaiści zostali przyjęci przez koczownicze plemię
wędrownych kapłanów nazwanych Lewitami (plemienna nazwa brzmiało Cohen). Reed
uważa, że było to jedno z najdonioślejszych wydarzeń w historii.
Ci kapłani byli jeszcze gorsi niż Judejczycy, ale z powodu ich nauk i inteligencji
przejęli kontrolę nad nimi. Kształtowali ich religijnymi kłamstwami, oszustwami i uczyli
jeszcze większego okrucieństwa, by stali się potężni, tak jak są dziś.
Lewici zmusili ich do składania krwawych ofiar. Na przykład, musieli oddawać w
ofierze każde pierworodne dziecko męskiego gatunku. Narzucili im również uciążliwe
praktyki religijne i ograniczenia, których, jak twierdzili, wymaga Bóg (Jehowa). Ponadto
mówili, że jest tylko i wyłącznie jeden Bóg i że przemawia on tylko do nich.
Nie wiadomo kiedy lub gdzie Żydzi połączyli się z Lewitami, twierdzi Reed, ale około
1500 lat po migracji do Kanaanu, która mogła lub nie, obejmować również Lewitów, byli już
zjednoczeni i puścili w obieg pierwszą linię żydowskich liderów.
Mówi o tym Księga Powtórzonego Prawa - pierwsza i jedna z najbardziej
bezwzględnych ksiąg Starego Testamentu. Żydzi twierdzą, że Księga Rodzaju była ich
pierwszą księgą (pierwsze pięć nazywa się Torą) i że została napisana około 1750 r. p.n.e.
przez Mojżesza. To tam Abraham po raz pierwszy wspomina o „Jednym Bogu”, ale to Księga
10
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
Powtórzonego Prawa została napisana jako pierwsza, a skończono ją dużo później w 621
r.p.n.e. Stworzona przez żydowskich Lewitów, choć wmawiają nam, że jedynie ją odnaleźli.
[* Douglas Reed - The Controversy of Zion, Delfin Prasa, Durban, Afryka Południowa, 1978,
str. 13.]
Tytuł Księga Powtórzonego Prawa (Deuteronomy) oznacza „Drugie Prawo” lub
„Prawo Mojżeszowe”, jak nazywają ją Żydzi. To było ich pierwsze spisane prawo. Księga
mówi im, że są Rasą Panów, „narodem wybranym” i bóg Jehowa ich faworyzuje. Reed
dodaje, że to prawo wykluczenia; rasowo-religijnej nietolerancji i usankcjonowane zabójstwo
przeciwników: „Zabijcie wszystkich, którzy wam się sprzeciwiają”. W Księdze Powtórznego
Prawa, Lewici mówili, że Jehowa był bogiem nienawiści i zemsty; że był zmyślnym
handlarzem, który obiecał Żydom terytoria, skarby i moc w zamian za posłuszeństwo
religijne, przestrzeganie praktyk i ograniczeń Judaizmu (Religii Lewitów).
To „Prawo” zostało odczytane Żydom w 458 r.p.n.e., gdy wrócili z niewoli w
Babilonie. Uwięziono ich ponownie, mówi Reed, w morderczym, mojżeszowym Prawie
rasowo-religijnej nienawiści.
Ze stałych wspólnych czytań w gettach i synagogach, Lewici indoktrynowali Żydów
swoimi ideami. Żądania „Prawa” były tym, czego Żydzi musieli bezwzględnie przestrzegać.
Zakaz mieszanych małżeństw - jakikolwiek Żyd, który poślubił Goja miał obowiązek
rozwodu. „Prawo” wymagało również od wszystkich Żydów uwielbienia Jehowy i był to
bezwzględny warunek życia w Palestynie; dlatego wszyscy Żydzi, którzy żyli na zewnątrz
(większość), nawet gdyby postanowili czynić tak jak nakazano, musieć uważać siebie za
„jeńców” i mówiono im, że są „wystającym korzeniem”, „burzącymi” i „niszczącymi” ich
gospodarza. „Prawo” popierało morderstwo i uczyniło Żydów niebezpieczeństwem dla
innych. Zniszczenie, twierdzi Reed, jest warunkiem satysfakcji judaistycznego Prawa t.j. Żyd
musi być wychowany i czcić Jehowę w Palestynie. Wszyscy Żydzi poza tym miejscem są
„jeńcami”. Obowiązkiem jest „zdobywanie”, czyli stały atak i nienawiść do pozostałych
ludzi.
Nic dziwnego, że Reed pisze o nich, jako „fanatycznej organizacji plemiennej” i mówi
pod koniec swojej książki: „uczucie, które odczuwałem w studiowaniu historii tego
starożytnego plemienia było jak kontakt z jakąś złą rzeczą.”. Sto lub więcej lat po pierwszym
rozpowszechnieniu Prawa Mojżeszowego, jego nakazy były ściśle przestrzegane. Jakikolwiek
Żyd, który nie słuchał albo zignorował rytualne żądania Lewity, był surowo karany.
Większość żyła w społecznościach nazwanych gettami, które były niedostępne dla Gojów.
Stworzone przez Lewitów w celu doskonalszego kontrolowania swoich ludzi; ta kontrola była
sprawowana przeciwko buntownikom. Lewici grozili ekskomuniką albo wydaleniem z getta,
czasami nawet zabijaliby krnąbrnych Żydów.
Krwiożerczy Żyd
Kiedy, po jakimś czasie, Żydzi
zaczęli znów bratać się z okolicznymi
plemionami i zawierać małżeństwa w
ich obrębie, Lewici żyjący w Persji,
wysłali jednego ze swoich przywódców
o imieniu Nehmiah, wraz z Perskimi
żołnierzami, aby zrobił z tym porządek.
Zażądał
separacji,
rozwiązano
małżeństwa mieszane; zbudowano mur
wokół Jerycha, które stało się całkowicie
żydowskim miastem. Wprowadzono
11
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
„Nowe Przymierze” - jeszcze cięższe praktyki religijne. Wymóg Prawa Mojżeszowego:
Separacja i religijne posłuszeństwo, były kluczem do potęgi Lewitów i chcieli go zachować.
Ta moc, którą żydowscy przywódcy wciąż chcą osiągnąć, ma uczynić ich rasę
najsilniejszą na ziemi. Reed popiera Klassena, ponieważ pokazuje, dlaczego Żydzi są tak
bezwzględni i przepełnieni nienawiścią dla nie-żydów oraz zaznacza, że są mistrzami w
oszustwie i propagandzie. Ich podstępem jest Chrześcijaństwo. Ta umiejętność pochodziła od
kapłanów; uczonych, przebiegłych i okrutnych, którzy manipulowali Żydami dla własnej
korzyści. Reed również udowadnia, że nie chodzi tutaj tylko o paru Żydów, lecz o cały naród,
który jest wrogiem ludzkości, z powodu ich ujarzmienia przez Prawo Mojżeszowe. Reed
również, całkiem nieumyślnie, daje jeszcze więcej dowodów przeciwko istnieniu Chrystusa;
Klassen twierdzi, że Żydzi, „Nie przychodzą by niszczyć prawo, ale po to by je wypełnić”,
tylko o jakie prawo mogłoby chodzić?
Zapewne o okrutne Prawo Mojżeszowe, które obiecało Żydom władzę nad światem.
Jeżeli Chrystus istniał, był żydowskim Mesjaszem, mógł twierdzić, że przychodzi, aby
wypełnić to „Prawo”, ale jako chrześcijański Zbawiciel nie mógł mówić, że „wypełnienie”
prawa ziemi tylko on może utrzymać.
Reed dodaje, że to Faryzeusze byli dominującą sektą kapłanów Lewitów w czasie,
kiedy Chrystus podobno żył, gdy wprowadzał ideę Mesjasza, który pewnego dnia przyjdzie
do Żydów przynosząc im bogactwo i władzę na świecie oraz uwolni ich od ciężkiego
brzemienia praktyk religijnych - co było znaczne. Kontynuuje, że Żydzi nie byli podlegli
żadnemu państwu, lecz przez „surowy i nieubłagany reżim Lewitów, egzekwowany przez
obowiązek bezwzględnego posłuszeństwa wobec przepisów rytuału”.
Dla Lewitów nieprzestrzeganie rytuału było najgorszym przestępstwem i wmawiali
nieprzestrzegającym go, że jeśli zmienią swoje zachowanie to Goje (my), będą cierpieć
zamiast nich. Te obrzędy polegały wtedy i teraz na tysiącach drobnych zasad i ograniczeniach
regulujących najdrobniejsze obszary życia: od tego, jakie pokarmy wolno spożywać, kiedy i
gdzie; jak się ubierać, kultu, co czytać i jak utrzymywać czystość, aż do relacji małżeńskich,
obrzędów dojrzewania i kobiecej higieny - i tak w nieskończoność. Po większą ilość
przykładów, patrz Księga Kapłańska rozdział 15 oraz Księga Liczb rozdziały 28-32.
Ci okrutni Lewici, szczególnie Faryzeusze, byli pierwszymi specjalistami w
konspiracji, jako nauce politycznej i stworzyli instrument szpiegów sprawdzających
szpiegów, który pomógł stworzyć straszną potęgę komunizmu.
Ponadto, Reed pokazuje, jak Żydzi stali się zręcznymi dyskutantami i kłamcami.
Mówi, że często praktykowali grę zwaną Pilpulism, formę dialektyki, gdzie jeden Żyd
przekonująco argumentował, że wszystko jest legalne w świetle „Prawa”. Pilpulism, mówi
Reed, to „gatunek duchowej gimnastyki, która jest często praktykowana tam, gdzie ludzki
intelekt, zagrożony zduszeniem przez nacisk ze strony społeczności, nie znajduje ujścia dla
twórczej ekspresji w prawdziwym życiu”; i tak musiało i musi być w przypadku wielu
żydowskich mężczyzn, zgniecionych w gettach, przez „surowy i nieubłagany reżim
Lewitów”.
11. Żydowski problem
Żydowscy przywódcy, pomimo tego, iż stworzyli chrześcijaństwo, by otumanić gojów,
to również stworzyli takiego potwora dla samych siebie. Jeśli Chrystus był żydem i
mesjaszem, to co powstrzymywałoby ich przed tym, aby włączyć to do swojej nowej religii?
Douglas Reed odpowiada na to pytanie: „Wszystko, co on [Chrystus] rzekł, było spokojnym,
lecz bezpośrednim wyzwaniem dla najpotężniejszych ludzi ówczesnej epoki, było ciosem
stawiającym fundamenty wiary, która powstała po wiekach bytowania jako sekta”. To
wskazuje, że postać Chrystusa celowo przedstawiana była jako przeciwieństwo nauki
12
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
faryzeuszów, którym wierzyli wszyscy przeciętni Żydzi. Nawet w Ewangelii Mateusza,
Chrystus ukazany jest jako ten, który ich obraża: „Biada Wam, uczeni w piśmie i faryzeusze,
obłudnicy!”. Jest to często powtarzane zdanie, które z racji swojej gwałtowności brzmi mało
chrześcijańsko, a dodatkowo powoduje, iż Żydzi z całą pewnością nie przyjmą religii
człowieka, który zaatakował ich mistrzów. Co więcej, sami faryzeusze również są
przedstawiani jako przeciwieństwo chrześcijaństwa. Są oni ukazani jako osoby, które ciągle
starają się go oszukać lub stawiają mu trudne do odpowiedzi pytania (Mat.22.15), np. czy to
zgodne z prawem, aby Żyd płacił podatek Cezarowi.
W swojej książce, Klassen skomentował Jezusa Chrystusa, mówiąc, iż istotnym jest
dla żydowskich autorów Nowego Testamentu zidentyfikować go jako pełnoprawnego Żyda,
aby uzyskać korzyści dla samych siebie i móc nazywać się „ludem wybranym”. W swoim
kręgu przedstawiali go wraz z Apostołami jako Galilejczyków - żydowską pod rasę, którzy
tylko dla Żydów znani byli ze swojej przemocy i ogólnej niezdarności. To Galilejczycy byli
najbardziej okrutnymi wojownikami podczas I Wojny Żydowskiej przeciw Rzymianom.
W Ewangelii Mateusza (4.16) odniesiono się do Galilejczyków jako do nie-Żydów. To
oznacza, że biblijny Chrystus nie był żydem, co potwierdza Douglas Reed. Mówi, że Chrystus
został stworzony, by być Galilejczykiem - członkiem tej „szorstkiej rasy”. Ten obraz obcego
Chrystusa mógł pomagać zniechęcić jeszcze bardziej Żydów do nadchodzących Chrześcijan.
Ponadto, jeśli istnienie „Chrystusa” jest niepewne, to co z ukrzyżowaniem? I co jeśli
wszystko zostało wymyślone? Wybranie żydów do roli morderców Chrystusa z pewnością
pozwoliłoby poczuć im się winnymi i zapobiegłoby przyjmowaniu przez nich
chrześcijaństwa, podobnie jak wizerunek Judasza - zdrajcy i jedynego pełnoprawnego żyda
spośród Apostołów. Jeszcze inną barierą stał się wizerunek Chrystusa w Nowym Testamencie
m.in. nieposłuszeństwo wobec surowych zasad żywieniowych religii żydowskiej czy jadanie
z brudnych rąk wraz z grzesznikami i skazańcami.
Reed wyjaśnia, przywołując słowa ze Starego Testamentu: „Kochaj bliźniego swego
(jeśli jest żydem) jak siebie samego”, aby kochać wszystkich ludzi, w tym pogardzanych
Samarytan, co do których Żydzi się nie zgodzą, bo zawsze byli zachęcani, by ich nienawidzić.
Reed twierdzi również, że Chrystus nie zamierzał grać jako „nacjonalistyczny wyzwoliciel i
zdobywca terytorialny” - „Królestwo moje nie jest z tego świata” - czyli nie chciał być
materialistycznym Mesjaszem, na którego żydzi czekali. To prawie na pewno było kolejnym
zamierzonym ruchem, by trzymać z dala oszalałych żydowskich „biznesmenów”. Lecz
główną bronią żydostwa przeciwko chrześcijaństwu był Talmud - seria ksiąg napisanych po
skompletowaniu Biblii, w którym rabin i (inna nazwa dla Lewickich kapłanów) wykładali
Judaizm, głosili nienawiść wobec chrześcijan i sankcjonowali zachowania przestępcze wobec
nich. Z mojego punktu widzenia, jest to oczywiste działanie Żydów przed tym, aby
chrześcijańska „religia miłości” w przeciwieństwie do reżimowego judaizmu, nie przyciągała
nikogo więcej. Wszyscy z nich mają to samo wrogie nastawienie, jako że Żydzi powyżej 13
roku życia zobowiązani są do studiowania talmudycznej nienawiści i okrucieństwa. Z tego
wynika nienawiść i pogarda do potężnych Białych krajów - kiedyś Rzymu i Babilonu, a teraz
do Ameryki i Wielkiej Brytanii.
Niemniej, Żydzi nie są jedynymi, którzy mają problem w postrzeganiu
chrześcijaństwa. Klassen również ma zastrzeżenia. Sugeruje on, że religia Białej Rasy
powinna posiadać własny rozum oparty na Prawach Natury, ale bez ingerencji jakiegokolwiek
Boga - taka jest właśnie religia Twórczości. Z kolei Douglas Reed twierdzi, że taka naturalna
religia będzie strasznym krokiem wstecz do pogaństwa. Prawdopodobnie myślał, że
zaprzeczenie istnieniu Boga będzie równoznaczne z zaprzeczeniem ludzkich i duchowych
cech człowieka. Choć obawy Reeda mogą być przesadzone lub nawet całkowicie fałszywe, to
zaskakującym jest, że w jego książce wymienione jest wiele organizacji, głównie żydowskich
i rewolucyjnych, takich jak komunizm oraz wiele tajnych stowarzyszeń masońskich i
13
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
Illuminati, które stoją w opozycji do zorganizowanej religii, a szczególnie chrześcijaństwo,
które według Klassena zostało wykreowane przez żydowskich mistrzów. Chcą jedynie religii
rozsądnej i naturalnej, również będąc w opozycji do wyznawania Boga, wierzą tylko w boską
moc człowieka. Jest to logiczne. Być może uznali, że zorganizowane religie, a szczególnie
chrześcijaństwo, okazały się zbyt korzystne dla ludzi, którzy za pomocą manipulacji chcieli
kontrolować innych. A być może ich naturalna religia będzie odmienna od tej Klassena albo
Klassen nie jest honorowym człowiekiem i pomimo tylu faktów próbuje nas wszystkich
oszukać. Bez względu na powód, żydowska masoneria, iluminizm i komunizm zawsze
chciały zniszczyć zorganizowane religie, a najbardziej chrześcijaństwo. Z pracy Klassena
wyraźnie widać, że są oni w opozycji do źródła własnej władzy, a chrześcijaństwo z powodu
swojego brzmienia, nigdy wcześniej nie było w stanie walczyć przeciw żydostwu.
12. Oszukana inteligencja
Chociaż może to budzić drobne wątpliwości, w dalszych rozważaniach zostaną one
rozwikłane. Większym problemem jest to, jak możemy wierzyć w tezę stawianą przez
Klassena, że od 2000 lat stanowimy ofiarę żydowskich manipulacji. Znajdą się tacy, którzy
zapytają, co wobec tego robiły przez ten czas nasze intelektualne elity, że nie dostrzegły tak
oczywistych zakłamań w twierdzeniach Żydów; że pozwoliły białym ludziom czcić istotę,
która nigdy nie istniała; lękać się straszliwych mąk, które nigdy by się nie ziściły; pozwoliły
zmylić umysły i instynkty milionów ludzi, żyjących w świecie fałszu, żałośnie bezradnych,
których nawet jeden uczony nie przestrzegł, że „to przecież wszystko nie ma sensu”, tak jak
uczynił to Klassen.
Douglas Reed także został omamiony. Tak jak wielu innych sprzeciwiał się
okrucieństwom opisanym na kartach Starego Testamentu, z wyjątkiem kilku fragmentów
przypisywanych bardziej umiarkowanym prorokom pokroju Izajasza czy Jeremiasza, które
Żydzi zamieścili w Starym Testamencie, w celu jego uzupełnienia. Jednak co do Nowego
Testamentu grubo się pomylił. Jak sam powiedział: „Nawet dzisiaj mądrość, jaką niesie
Kazanie na Górze, olśniewa studiujących Stary Testament.” I ponownie wspomina o
„oświeceniu bijącym z nauk Chrystusa.”
Reed na tym nie poprzestaje: „To, czego Stary Testament uczył nas przez setki stron,
Kazanie na Górze obala w zaledwie paru słowach. Przeciwstawia miłość nienawiści, litość
zemście, miłosierdzie okrucieństwu, równość podziałowi, sprawiedliwość dyskryminacji,
prawdę kłamstwu oraz życie śmierci”, po czym dodaje: „Kazanie na Górze uczy, że moralne
zachowanie, pokora, wola czynienia tego, co słuszne, litość, czystość i pokojowe usposobienie
są błogosławieństwem samym w sobie i spotkają się z duchowym wynagrodzeniem.”
Reed był inteligentnym i kierującym się honorem człowiekiem, który jednak został
zwiedziony przez chrześcijaństwo. Czy można zatem uznać, że wszyscy pozostali
przedstawiciele intelektualnych elit również padli ofiarą tego oszustwa? Sięgnijmy po
przykład św. Ambrożego, biskupa Mediolanu (340-397 r. n.e.), który podjął decyzję o
uwzględnieniu okrutnych, nawołujących do zemsty i plugawych ksiąg Starego Testamentu i
zestawieniu ich razem z Nowym Testamentem. Chciałoby się pomyśleć, że to nic innego jak
zwykła omyłka poczciwego staruszka, który w dobrej wierze połączył ze sobą te dwa, tak
bardzo różne dzieła, w jedno. Dalsza analiza działań św. Ambrożego prowadzi nas jednak do
całkiem odmiennych wniosków dotyczących jego zamiarów. Nie był on klerykiem, lecz
prawnikiem, członkiem chytrej i podstępnej grupy zawodowej, a gdy zajmował bardzo
wysokie stanowisko biskupa Mediolanu w 374 r. n.e., mając zaledwie 34 lata, wciąż był
jeszcze laikiem. Nie sposób oprzeć się wrażeniu, że Ambroży, tak jak wielu jemu podobnych,
został po prostu kupiony przez wpływowe żydowskie elity i zmuszony przez nie do przyjęcia
i popularyzowania nowej religii. W świecie starożytnym, Żydzi stanowili znaczącą siłę, o
14
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
czym przekonuje nas też Klassen. Kolejni cesarze Imperium Rzymskiego po Domicjanie (8196 r. n.e.) byli właściwie pod ich kontrolą. Ten fakt jest współcześnie przemilczany, ponieważ
cesarz Aurelian, około 270 r. n.e., rozkazał spalić bibliotekę w Aleksandrii, całkowicie
niszcząc tym samym wszystkie jej zasoby, pośród których, jak wierzy Klassen, znajdowały
się księgi i dokumenty potwierdzające ówczesną pozycję i rangę Żydów, a być może także
inne, które zanegowałyby chrześcijaństwo.
Biblioteka ta była największym takim obiektem czasów antycznych i jako jedna z
niewielu zawierała ponad pół miliona woluminów. Nie bez znaczenia wydaje się fakt, że w
tamtym czasie w Aleksandrii znajdowała się największa populacja Żydów. Jej siostrzana
biblioteka została z kolei zniszczona przez chrześcijan w 391 r. n. e., a wkrótce potem zaczęli
oni wznosić swoje własne biblioteki, co zapoczątkowało zresztą tę silną tradycję, która
pozwoliła im na szerzenie swojego światopoglądu i uciszanie poglądów sprzecznych z ich
własnymi. W obliczu tych faktów nie ma się co dziwić, że nasi uczeni oraz autorytety
intelektualne przez tyle pokoleń byli przekupywani i trzymani w nieświadomości, a jeśli
ktokolwiek stawiał temu opór, spotykał się z prześladowaniami lub tracił życie. Dokładnie w
ten sposób Żydzi postępują do dzisiaj, w naszym cywilizowanym świecie, z tymi, którzy się
im sprzeciwiają.
13. Jezus: Dowód
Jeśli ktokolwiek podważa opinię Klassena, zgodnie z którą chrześcijaństwo jest
wyłącznie żydowską machinacją, niech zapozna się z kontrowersyjnym dokumentem kanału
London Weekend Television pod nazwą „Jezus: Dowód” (Jesus: The Evidence), który podobnie do książki Douglasa Reeda - całkowicie popiera Klassena. Akcja programu
rozpoczyna się w 325 r.n.e., dwadzieścia pięć lat po spłonięciu Biblioteki Aleksandryjskiej,
kiedy cesarz Konstantyn (żono i synobójca) prowadził debatę dotyczącą losów chrześcijan.
Scena ta, która przeszła do historii jako Sobór Nicejski, została zaaranżowana przez
Konstantyna w celu rozwikłania problemu Arian i znalezienia odpowiedzi na pytania o Świętą
Trójcę i o to, jak Chrystus może być Synem Bożym i jednocześnie samym Bogiem (co
negowali Arianie), skoro Bóg miał być tylko jeden.
W soborze tym uczestniczyli przedstawiciele trzech najważniejszych grup:
żydowskich chrześcijan, rzymskich chrześcijan oraz gnostyków („lewicowych” chrześcijan),
którzy bezustannie pozostawali w sporze. Ostatecznie jednak rzymscy chrześcijanie
zwyciężyli i sformułowano nicejskie wyznanie wiary; chociaż nie w zgodzie czy pod
duchowym natchnieniem, lecz jak pokazał nam program, pod przymusem: Konstantyn
praktycznie sam ułożył wyznanie wiary, a delegaci musieli głosować za nim pod groźbą
wygnania. Dokument ukazał również, jak Konstantyn wraz z następcami wspomagał
finansowo chrześcijaństwo, jego instytucje i przedstawicieli (np. pałace dla biskupów);
niszczył manuskrypty należące do dwóch innych ważnych sekt chrześcijańskich, które
mogłyby stać na drodze tego „rzymskiego”, albo raczej katolickiego chrześcijaństwa;
likwidował wiele pogańskich kultów, które rywalizowały z chrześcijaństwem (być może
również Esseńczyków). W trakcie programu podano też daty powstania ewangelii, które
zawierały się między 66 a 90 r.n.e., podczas gdy początek Pierwszej Wojny Żydowskiej
przypada właśnie na rok 66 n.e.!
Jak powszechnie wiadomo, Klassen podważa fakt istnienia Chrystusa, co w niektórych
kręgach może się wydawać nieprawdopodobne, lecz wyemitowany w telewizji dokument
potwierdza jego wątpliwości. Słyszymy w nim: „W historii nie wspomina się w większości
przypadków Jezusa Chrystusa, lecz ogólnie Zbawiciela”, a także: „Nasza wiedza o Jezusie
(...) musi zostać pogłębiona przez niezwykle ostrożnych historyków.” Natomiast Żyd, znany
pod nazwiskiem Albert Schweitzer, komentator Nowego Testamentu, rzekł: „Musimy
15
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
przygotować się, że historyczna wiedza o życiu Jezusa nie będzie pomocą, lecz nawet ciosem
dla religii!” Poglądy Rudolpha Bultmana, jeszcze jednego komentatora Nowego Testamentu,
są naprawdę zaskakujące. Chociaż dla niego wszystkie historie o życiu Chrystusa były
mitami, on nadal pozostał „oddanym i głęboko wierzącym chrześcijaninem”, a w telewizji
odniesiono się do jego sytuacji następująco: „Żadna zdrowo myśląca osoba nie zaprzeczy, że
Jezus jest założycielem chrześcijaństwa. (...) Badania historyczne nie mogą służyć jako
podstawa dla wiary. Naukowy obraz Chrystusa niekoniecznie musi pokrywać się z tym, który
zawiera się w wierze Kościoła.” Przekonania Bultmana są niedorzeczne i godzące w
racjonalne myślenie. Program informuje także widzów, że pomimo nieznajomości tożsamości
twórców ewangelii, niemożliwe jest, aby zostały one napisane przez uczniów Chrystusa,
zwłaszcza, że Listy św. Pawła, opracowane w 50 r.n.e., ani razu nie wspominają o nim, a
przecież zginął w 33 r.n.e. Dowiadujemy się, że imię „Jezus” oznacza po prostu „Bóg
wybawia”, a poza tym nikt nie czcił jego domniemanego grobu, mimo że praktyka oddawania
czci na grobach zmarłych była powszechna w tradycji żydowskiej. Te poszlaki mają
dowodzić, co z uporem powtarzał Klassen - że Jezus Chrystus nigdy nie istniał.
„Jezus: Dowód” często odnosi się do dużego uznania dla chrześcijaństwa, które
zarówno Klassen, jak i Reed pomijali w swoich pracach. To Flavius Josephus, historyk, który
w swoich książkach podaje dowody na rzekomą historyczność Jezusa, pisze o Chrystusie i
Janie Chrzcicielu, przedstawiając szczegóły ich życiorysów, a zwłaszcza z naciskiem na
moment ukrzyżowania i okrutnego procesu przed Poncjuszem Piłatem. Ale program ujawnia,
że Josephus był żydowskim żołnierzem - „dowódcą wojskowym”, jak to ujmują twórcy
dokumentu. Według moich źródeł był on jednak przywódcą Żydów w ich buncie, czyli
Wojnie Żydowskiej w latach 66-70 n.e. A mimo to jego słowo podaje się jako argument w
próbie dowiedzenia autentyczności postaci Jezusa Chrystusa!
Z prac Klassena, Reeda czy działań tych, którzy odpowiadali za produkcję programu
wynika, że wszelkie dowody podawane na istnienie Jezusa Chrystusa są pochodzenia
żydowskiego, a nie istnieje żadne niezależne źródło dla ich poparcia. Program telewizyjny
potwierdził powtarzane przez Klassena tezy - a mianowicie, że chrześcijaństwo jest
całkowicie żydowskim tworem. W szczególności pokazuje to, jak bardzo Klassen nie mylił
się w swojej ocenie, że Nowy Testament został napisany w późniejszym terminie przez
żydowskich przywódców, a nie żadnych naocznych świadków, którzy żyli w tym samym
czasie, kiedy rzekomo żył Chrystus.
Dowody na to dostarczyli nam autorzy programu. Potwierdzają mnogość rażących
sprzeczności w treści Nowego Testamentu, zwłaszcza tych geograficznych. Ich ilość dowodzi,
że ewangelie nie mogły zostać opracowane przez samych uczniów Chrystusa, tak jak fakt, że
wspominają one zniszczenie żydowskiej świątyni w 70 r. n.e., chociaż napisano je, rzekomo,
w roku 30 n. e. Wydaje się niemal pewne, że są one jedynie kompilacją dokonaną przez
Lewitów w seminariach i kolegiach żydowskich ulokowanych z dala od miejsc, o których
była mowa w ewangeliach, w Palestynie i Lewancie. Stało się to możliwe, gdyż jak mówi
Douglas Reed, żydowscy przywódcy często żyli z dala od skupisk swojego narodu w Persji,
Polsce czy tak teraz Ameryce, a zwłaszcza w Nowym Jorku. W programie potwierdzono, że
Nowy Testament został pierwotnie napisany w języku aramejskim, dopiero potem
przetłumaczony na grekę, a nie na odwrót, jak wcześniej myślano. Dzięki temu można
dostrzec wiele interesujących niuansów, jak choćby fakt, że niektóre szczegóły z życia
Chrystusa były zwykłymi popularnymi historyjkami rabinistycznymi albo nawet kopiami
treści ze Starego Testamentu. Profesor David Strauss utracił swój tytuł naukowy po tym, jak z
powodzeniem dowiódł, że fragmenty Starego Testamentu zostały wkomponowane do
Nowego Testamentu w celu wypełnienia w nim luk.
Klassen pokazywał już, jak wiele elementów „rzymskiego” chrześcijaństwa zostało
zaczerpniętych z religii obcych ludów, szczególnie z mitologii egipskiej, a program „Jezus:
16
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
Dowód” właśnie to potwierdza. W programie autorzy sugerują, że chrześcijańskie koncepty
niepokalanego poczęcia czy zmartwychwstania Chrystusa są zapożyczone z egipskiej tradycji
celebracji wiosny, w ramach której Adonis zostaje pożarty przez swoją matkę, Asztarte, po
tym jak umiera w czasie jesieni i dojrzewa w jej łonie zimą, by narodzić się na nowo na
wiosnę, a wszystko to następuje w efekcie niepokalanego poczęcia! Święto to było też
prawdopodobnie źródłem historii o tym, jak Bóg Ojciec spłodził Syna Bożego i obaj pozostali
tą samą osobą, a wraz z Duchem Świętym, wciąż jako jedno bóstwo, tworzą Trójcę Świętą. I
na długi czas przed tym, jak powstał mit o Matce Boskiej i Dzieciątku, egipska bogini Izyda
oraz jej syn Harpokrates byli popularnymi obiektami kultu. Ponadto, mity o boskich istotach
skąpanych w świetle, były w Egipcie od dawna znane, a przecież mnóstwo chrześcijańskich
postaci świętych przedstawionych jest właśnie w taki sposób.
Program telewizyjny pokazał jednak, jak inne religie i wyznania przyczyniły się do
ewolucji praktyk i dogmatów chrześcijańskich. Częścią egipskiego kultu perskiego boga,
Mitry, był „chrzest krwi”, po którym osoba zostawała „zbawiona”. Pierwowzorem Mitry był z
kolei bóg Słońce (Sol Invictus), z pochodzenia bóstwo łacińskie, które wywarło wielki wpływ
na chrześcijaństwo. Cesarz Konstantyn ustanowił dzień święty chrześcijaństwa w niedzielę
(ang. Sun-day), prawdopodobnie w celu przypodobania się łacińskim wyznawcom Sol
Invictus, jako że wówczas było to najchętniej czczone bóstwo w Rzymie. Autorzy programu
„Jezus: Dowód” sugerują, że koncept aureoli nad głowami świętych wywodzi się z kultu Sol
Invictus, ale co nawet istotniejsze, przekazują nam, że dzień narodzin Chrystusa, 25 grudnia,
to również dzień, w który przypada święto boga Słońca. A zatem, jeśli Chrystus nigdy nie
istniał, Boże Narodzenie nie może być świętem jego narodzin, dlatego twórcy chrześcijaństwa
musieli wybrać jakąś inną ważną dla tamtego okresu datę, która pasowałaby na ich święto, a
dzień Sol Invictus wydał im się idealny.
Jednakże, chociaż Chrystus oraz chrześcijaństwo jawią się jako pozbawione wszelkiej
autentyczności, to święto Bożego Narodzenia może mieć pewne podstawy w rzeczywistości.
Co prawda w programie telewizyjnym nie było o tym wzmianki, lecz Douglas Reed pisze, że
w żydowskiej tradycji istniał coroczny dziecięcy zwyczaj, być może w związku z Chanuką,
obchodzoną od 165 r.p.n.e., kiedy stawiano obok łóżek przed snem szklankę wina dla
starotestamentowego proroka Eliasza, w nadziei, że w zamian otrzyma się prezent. Chanukę
obchodzi się 25 dnia kislewu, czyli grudnia, a ciągnie się ona przez osiem kolejnych dni.
W ramach programu wspomniano również o poszlakach, wskazujących na obecność
praktyk okultystycznych oraz homoseksualnych w historiach o życiu i działalności Jezusa
Chrystusa i w samym chrześcijaństwie, którego złe korzenie, zdaniem niektórych, powiązane
są ściśle z Żydami oraz ich instytucjami. W końcu to żydowski prorok nosił długą, czerwoną
pelerynę i białą brodę!
Obsesja analna
Każdy, kto spędził trochę czasu w towarzystwie Żydów, zauważył, jak często ich
myśli oraz słowa wędrują do tematu sfer intymnych. Chociaż ta częstotliwość różni się w
zależności od spotkanego Żyda, dziwna obsesja na punkcie genitaliów/odbytu wydaje się
cechą charakterystyczną dla ich rasy i dostrzegalna jest u osobników w każdym wieku u obu
płci.
National Vanguard, nr 102, grudzień 1984r.
14. Ralph Perier
Kolejnym „demaskatorem” chrześcijańskiego mitu jest Ralph Perier. W swojej
broszurze Christianity: A Religion for Sheep wskazuje Buddyzm jako prawdopodobne źródło
17
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
chrześcijańskich, przeczących życiu zasad, wziętych z idei Esseńczyków, a przy tym będąca
również pierwowzorem esseńskiej wiary oraz sugeruje, że chrześcijańska wiara w odwieczny
konflikt między Bogiem, a Szatanem, Dobrem i Złem, która doprowadziła do tak wielu wojen
religijnych w Europie, mogła rozwinąć się z perskiego Zaratusztrianizmu. Była to
monoteistyczna religia stworzona przez Zaratusztrę około 600. roku p.n.e., który również
nauczał gościnności, filantropii i życzliwości. To wszystko, oczywiście, były również
chrześcijańskie zasady.
15. Gigantyczne oszustwo
Jeśli fakty przedstawione przez Klassena, Reeda, w programie telewizyjnym oraz
Perriera są prawdziwe, to wszyscy byliśmy ofiarami gigantycznego oszustwa jakiego
kiedykolwiek dokonano na ludzkości. I to wyjaśnia wiele. Istnieje sporo zagadkowych
podobieństw między katolicyzmem i judaizmem. Księża katoliccy i rabini chodzą w długich
czarnych szatach, a biskupi noszą żydowską jarmułkę, mnisi z kolei wygalają sobie włosy na
kształt jarmułki. Habit katolickiej zakonnicy jest bardzo podobny do sukni semickich kobiet,
jak i chrześcijańskie kobiety noszą chusty, kiedy wychodzą za mąż, podobnie jak Żydówki
oraz Arabki.
Ponadto, klasztory wydają się bardzo podobne do esseńskich społeczności, podczas
gdy kościół bardzo przypomina synagogę w podstawowym kształcie; natomiast katolicka
msza zawiera eucharystyczny posiłek, z udziałem czci Ciała i Krwi Chrystusa, podczas gdy
Żydzi są wyraźnie wyczuleni na krew. Jedzą koszerne (bezkrwawe) mięso; mają wstręt do
kobiecych funkcji organizmu, a czasami byli oskarżani o mord rytualny, gdzie używano ofiary
z krwi. Według Douglasa Reeda, lewici początkowo praktykowali krwawe ofiary z
żydowskich pierworodnych. Także rabini w gettach żydowskich ekskomunikowali
nieposłusznych członków, tak jak Kościół Katolicki. I dlaczego katolicy przynoszą liście
palmy na Niedzielę Palmową, aby uczcić wejście Chrystusa do Jerozolimy, podobnie jak
Żydzi z okazji zwycięstwa Machabeuszy (165 p.n.e.) przeciwko Syryjczykom, jeśli
chrześcijaństwo i judaizm nie są ściśle związane?
Ale teza Klassena wyjaśnia więcej niż tylko te dziwne podobieństwa. Co ważniejsze,
wyjaśnia silne poparcie mediów dla chrześcijaństwa i jego ewangelicznej oraz charytatywnej
natury, ale niczego innego poza tym. To zawsze było zagadką dla Rasowych Nacjonalistów,
że chrześcijaństwo ma tak lekko w czasach kontrolowanych przez Żydów światowych
mediów i Klassen daje nam powody. Są, jak mówi, dwa rodzaje chrześcijan, oba są jednak
równie szkodliwe dla Białych Ludzi - liberalni chrześcijanie oraz fundamentaliści. Liberalni
wspierają ideę rasowej równości człowieka i dlatego aktywnie promują skundlenie rasy,
podczas gdy fundamentaliści wierzą, że Chrystus był Żydem i uznają całą rasę żydowską za
świętą, Naród Wybrany, który jest poza wszelkim podejrzeniem, a przede wszystkim krytyką.
Nic dziwnego, że mamy szerokie i przyjazne pokrycie chrześcijaństwa w żydowskich
mediach. Jeśli Żydzi naprawdę nienawidzą chrześcijaństwa, dlaczego dają stale taki
korzystny odzew w tej kwestii? Sam pamiętam swoje oszołomienie, kiedy Żyd „Lew Grade”
wyprodukował Jezusa z Nazaretu dla telewizji.
Żydzi nie pozwoliliby, aby religia chrześcijańska, którą gardzą, ani Chrystus, którego
nienawidzą uzyskali za ich sprawą dobrą prasę, chyba że chcieli byśmy ją popierali. Teza
Klassena pokazuje, że to nic dziwnego, że chrześcijaństwo jest religią ewangelicką, zawsze
starającą się nawracać, bo każdy nawrócony na chrześcijaństwo zwiększa władzę Żydów i
osłabia Białą Rasę w walce o przetrwanie. Czy to wyjaśnia, w jaki sposób chrześcijański
magazyn, taki jak ‘Plain Truth’ jest wydawany na całym świecie? Jest bardzo dobrze
wyprodukowany, dobrze napisany, ale całkowicie darmowy - więc kto za to płaci i dlaczego?
Warto zauważyć, że jeden z głównych propagandystów chrześcijaństwa, „Billy” Graham 18
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
uważany przez niektórych nacjonalistów za Żyda (kto go finansuje?) - powiedział w
wywiadzie telewizyjnym, że ewangeliści są przeciwko trzem rzeczom: rasizmowi, ubóstwu i
wojnie.
A co z miłością? Chrześcijaństwo ma być charytatywną religia, która daje pomoc dla
biednych i chorych z miłosierdzia. W zamian przywódcy kościelni żądają tylko
„posłuszeństwa”. W rzeczywistości jest to jednak oszustwo. Chrześcijańscy przywódcy
zawsze starają się sprawić by coraz więcej osób wierzyło w chrześcijańskie zasady, na
których, zgodnie z Klassenem, opiera się żydowska władza. Oni po prostu używają swojego
miłosierdzia by kupić nowych nawróconych. To miłosierdzie nie wynika z miłości.
Redaktor Plain Truth
Chrześcijaństwo nie jest miłosierne; sprzeciwia się nienawiści do innych, ale samo
nienawidzi. Jak powiedział Klassen, ma nienawiść do rozumu i każdego, kto kwestionuje je
zbyt mocno, a jej członkowie będą nienawidzić tych, zwłaszcza „rasistów”, którzy ośmielają
się nie lubić obcych i Żydów, nie ważne jak słusznie. Głosi „przebaczenie” do znudzenia, ale
nie mając go jednak dla rasowych Nacjonalistów i nie obchodzi ich, że są oni prześladowani,
napiętnowani jako przestępcy z powodu swoich przekonań, ani też, że jest to zaprzeczenie
wolności słowa i zgromadzeń, nie robi nic, aby tego bronić. Teza Klassena, że
chrześcijaństwo jest strategią żydowskiej dywersji wydaje się wyjaśniać, dlaczego Kościół
Katolicki zawsze wspiera Żydów, gdy są w tarapatach i dlaczego Kościół zawsze atakuje
lichwy, tak by siła finansowa wpadła w ręce Żydów, czyniąc ich bogatymi i wpływowymi,
choć nie ma nic złego w pożyczaniu pieniędzy na rozsądny procent. Zdaje się również
wyjaśniać dlaczego Watykan został zlokalizowany w Rzymie. Włochy zawsze były
niestabilne i niepewne politycznie, nie były miejscem dla siedziby organizacji
międzynarodowej, od której tak wiele zależy. Mimo to został zlokalizowany we Włoszech, w
samym Rzymie, na pewno w kulminacji żydowskiej zemsty chrześcijaństwa na Rzymianach?
A teza Klassena pozwala nam zrozumieć, dlaczego kościoły były budowane zazwyczaj
znacznie większe od otaczającej je architektury - nie ku chwale Boga, ale jako pochwała ich
panowania: Katedra York Minster została zbudowana na miejscu dawnej głównej siedziby
rzymskiej. Ponadto, co z kościelnym patronatem nad sztuką? To było praktykowane na
masową skalę, co spowodowało istną powódź sztuki religijnej i muzyki, która teraz wydaje
się być po prostu inną formą propagandy chrześcijaństwa. Wreszcie teza Klassena pokazuje,
dlaczego chrześcijaństwo, jako instytucja żydowska, było oskarżane o związek z masonerią,
okultyzmem oraz o zbrodnie w „Świętym” Watykanie.
Chrześcijaństwo jest w rzeczywistości okropną religią i jej skutki dla Białej Rasy
przez prawie 2000 lat były katastrofalne. To spowodowało wiele wojen religijnych,
kosztujących życie i szczęście milionów ludzi, głównie Białych i wystawiło ich, nauczonych,
by znosić to, czemu mogliby się oprzeć, na wykorzystanie przez Żydów. A idea celibatu,
narzucona na rzymskich duchownych katolickich, potępiła setki i tysiące najlepszych,
najodważniejszych i najbardziej inteligentnych Białych do życia bez fizycznego szczęścia i
skazało tysiące kobiet na klasztory, bycie samotnymi pannami młodymi nieistniejącego
Chrystusa. Wielu więcej, obu płci, zostało utraconych na rzecz misji „aby pomóc
cudzoziemcom!”, a osoby dotknięte tym były głównie bardzo potężnymi przedstawicielami
klasy średniej i wyższej, którzy mogliby przeciwstawić się Żydom.
16. Destruktywne efekty chrześcijaństwa
Destruktywne efekty chrześcijaństwa są dziś równie katastrofalne, [jak kiedyś], choć
potęga chrześcijańska i jej wpływy zostały znacząco zredukowane. Klassen mówi: „Choć
19
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
stanie się chrześcijaninem jest kwestią stopnia i bardzo niewielu ludzi podchodzi do tego
poważnie, to jednak większość przystaje na jego dominację, jeśli chodzi o nasz światopogląd i
nasze społeczeństwo”. Uważa on, że każdy pozostaje pod wpływem szczątkowych nauk
chrześcijańskich, które dezorientują i wprowadzają w błąd, nawet jeśli nie jest się
praktykującym chrześcijaninem.
Jak wiemy, Klassen uważa, iż chrześcijaństwo wypacza procesy myślowe, oraz że
chrześcijanie nie mogą jasno rozumować, kiedy skonfrontuje się ich z trudnymi pytaniami. To
efekt nowotestamentowych zastrzeżeń względem osądu, które, jak mieliśmy okazję
zaobserwować, powstrzymują „wyedukowane” klasy od racjonalnej oceny problemów i
odpowiadają za często powtarzany przez członków tej klasy lament „nie można
generalizować”. Nie tylko nie pojmują oni znaczenia terminu generalizacja (twierdzenie, że
większość członków danej grupy ma wspólne, charakterystyczne dla nich cechy), ale i nie
potrafią wyjaśnić dlaczego generalizacja jest zła. Nie udaje im się dostrzec, że jeśli osoba nie
potrafi generalizować, to nie będzie w stanie wyrobić sobie opinii na temat dużych grupy
ludzi, takich jak rasy i tym samym bronić się przed nimi w wypadku, kiedy niefortunnie
zostaną nastawione przeciwko niej.
To chrześcijańskie wypaczenie myślenia ma również bardzo negatywny oddźwięk w
zakresie przestępczości i traktowania przestępców. Powstrzymało surowe karanie osób
dopuszczających się łamania prawa, ponieważ chrześcijanie sprzeciwiają się karom takim jak
powieszenie, kastracja, chłosta czy też wieloletnie i ciężkie kary pozbawienia wolności za
morderstwo, gwałt i brutalną napaść, przychylając się zamiast tego do traktowania
przestępców jedynie jako chorych, jednak wartościowych ludzi, którzy potrzebują
„resocjalizacji”. Realizują to na podstawie pozornych i złudnych chrześcijańskich założeń, iż
życie ludzkie jest święte i jedynie Bóg może je odebrać; i również dlatego, że kary te są
wbrew „godności” przestępcy, którą posiada z racji tego, iż wszyscy ludzie zostali
przypuszczalnie stworzeni na obraz i podobieństwo Chrystusa. Ich myśli są zniekształcone,
nie dostrzegają, jak krzywdzą niewinną ofiarę, której odmawia się zadośćuczynienia.
Chrześcijaństwo zdaje się również wspierać homoseksualizm, szczególnie
rozpowszechniony w kościele anglikańskim, i uważa go jedynie za „nieszczęsne
upośledzenie”, jak podają arcybiskup Runcie i jak wiemy, również program Jezus: Dowody
wzmiankuje, że zboczenia są częścią chrześcijaństwa. Wiemy ponadto, że chrześcijaństwo
popiera wielorasowość, z jego filozofią „wszyscy ludzie są równi”, utrudniając tym samym
Białej Rasie przeciwstawienie się żydowskiemu planowi mieszania ras i unicestwienia.
[Chrześcijaństwo] wspiera także komunizm, kolejną żydowską filozofię; potępia wojnę,
jakkolwiek uzasadnioną (arcybiskup Runcie i Falklandy) oraz imperializm, jakkolwiek
korzystny dla rodzimych narodów. Pokrótce, chrześcijaństwo nie przynosi nic, prócz szkody i
nie dostarcza nic, oprócz kłamstw, które mają oszukać, omamić i zdezorientować Białą Rasę.
Nic dziwnego, że Klassen powiedział, iż wyprostowanie myślenia Białego Człowieka, czyli
jego dechrystianizacja, stanowić miało najważniejsze zadanie.
17. Ostrzeżenie
Jednakże, nie możemy pozwolić na to, aby nasze pojmowanie stało się ponownie
błędne, gdyż dokładnie do tego próbują doprowadzić żydzi. Są oni na tyle sprytni, by zdać
sobie sprawę, że chrześcijański świat fantazji, który stworzyli, rozpada się, nie tyle z powodu
rozpatrywań i dociekliwego studiowania Nowego Testamentu przez jego komentatorów, czy
też z powodu ataków takich ludzi, jak Klassen czy Reed, ale również poprzez brak
zainteresowania religią ze strony Białego Świata Zachodniego. Współczesne kontrowersje
wokół chrześcijańskich duchownych, takich jak biskup z Durham, który zaprzecza silnym i
utrzymywanym przez długi czas chrześcijańskim przekonaniom, są niczym więcej jak
20
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
rozważnym wycofywaniem się, próbą zarzucenia jak największej ilości oczywistych
nonsensów, jak tylko się da, utrzymując w tym samym czasie masę ideologii.
Jeśli to zawiedzie, żydzi spróbują innych metod ataku, a The Controversy of Zion
autorstwa Douglasa Reeda i Protokoły Mędrców Syjonu dowodzą, że żydowskim celem jest
wojna prowadzona przeciwko Białym. Do tej pory bardzo sukcesywnie używali jednej ze
swych
współczesnych
broni,
rozwijają
też
zupełnie
nowe.
Komunizm jest współczesną i niezwykle efektywną żydowską bronią. Jednocześnie
zniewala mentalnie nadrzędne klasy Białych Ludzi i pozyskuje lojalność i oddanie
kolorowych ras poprzez rozognienie ich biologicznej i rasowej nienawiści skierowanej ku
Białym, obiecując im tym samym bogactwo oraz władzę, których nigdy nie zamierza im dać.
Nic dziwnego, że [komunizm] zdaje się przypominać chrześcijaństwo; jest w pełni tak samo
rozłamowy, wprowadzający w błąd oraz destruktywny, tyle że znacznie bardziej okrutny.
Jednak żydzi wspierają komunizm dwoma orężami: są nimi narkotyki i kulty religijne.
Masowy wzrost uzależnień od narkotyków oraz wynikające z tego przestępczość i
szkoda dla społeczeństwa, są bardzo prawdopodobnie wywołane przez żydów, szczególnie
Żydowską Mafię. Związek Radziecki miał wiele do zarzucenia swoim żydom w tej kwestii, a
Irak z kolei oskarżył Izrael o zmowę z przemytnikami narkotyków z Iranu. W dodatku
kompletny brak problemu narkotykowego w Izraelu oraz Lewancie wskazuje na żydowską
kontrolę, trzymającą zagrożenie poza terenami, które bezprawnie żydzi zagarnęli.
Ponadto dwa kraje, do których głównie został skierowany strumień narkotykowy, to
Wielka Brytania i Ameryka, te same, jak mówi Klassen, które żydzi zamierzają zaatakować.
W końcu, czy jest lepszy sposób na doprowadzenie do upadku narodu, niż uzależnienie jego
populacji
od
narkotyków
?
Drugą bronią, po którą sięgają żydzi, jest kompletnie niekontrolowany rozrost
potężnych, lecz absurdalnych kultów takich jak Kościół Zjednoczeniowy (Sekta Moona),
Mormoni, Scjentolodzy, Stowarzyszenie Chrześcijańskiej Nauki (Christian Science),
Świadkowie Jehowy, Hare Krishna; także chrześcijańskie kulty takie jak ruch
charyzmatyczny, The Navigators, Bractwo L'Abri, a nawet grupa: Żydzi dla Jezusa! To, co te
grupy mają ze sobą wspólnego, to fakt, że stoją w opozycji do wyedukowanych klas Białej
Rasy, zabierając im ich pieniądze i trawiąc ich energię na „odnajdywaniu siebie” oraz
„rozwoju duchowym”, zatem powstrzymując ich przed zmierzeniem się z rzeczywistością;
żydowska groźba i ponure niebezpieczeństwo wyginięcia rasy. Klassen stwierdza, że jeśli
ktokolwiek ma wątpliwości co do skuteczności religii jako swoistej broni, powinien rozważyć
mahometańską religię zwaną islamem. Klassen mówi nam, że religia ta została sfabrykowana
przez żydów, podobnie jak chrześcijaństwo oraz narzucona na wcześniej pokojowych Arabów
ok. 700 r.n.e., powodując ich mobilizację oraz masowy napływ do Europy, która pogrążona
była w Wiekach Ciemnych przez ponad 500 lat. Szczególnie Hiszpania stała się ofiarą
żydowskiego podżegania i z powodu żydowskiej zdrady została całkowicie ujarzmiona, jej
ludzie zniewoleni, a ich rasa niemalże zniszczona poprzez mieszanie się z Arabami, skazy
której, jak mówi Klassen, nigdy nie udało się do końca zmazać. Arabowie byli w stanie
podbić ogromną część Europy, ponieważ walczyli z niesłychaną zaciekłością oraz siłą, skoro
ich
religia
obiecywała
im
Raj,
jeśli
polegną
w
bitwie.
Jednak ta obietnica Raju w zamian za pożądany model zachowania - w islamie energia wojny, w chrześcijaństwie - potulność i uniżoność - nie jest jedynym podobieństwem
między tymi dwoma religiami. Również Islam ma swojego symbolicznego przywódcę
Mahometa - tak jak [chrześcijaństwo ma] Jezusa; i ten Mahomet doświadczył „cudownej
przemiany” , zupełnie jak „Święty Paweł”; co jest istotne, mając około czterdziestu lat i będąc
tuż przed zapoczątkowaniem swojej religii, Mahomet, Arab, poślubił bogatą wdowę, która
była
żydówką.
Fakt, iż chrześcijaństwo jest żydowską próbą zniszczenia Białej Rasy, wydaje się jasny
21
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
i dlatego właśnie Klassen twierdzi, że potrzebujemy swojej własnej religii, rasowej religii
Twórczości. Klassen stworzył tę religię, aby chronić Białą Rasę, dostarczając podstaw
wierzeń wywodzących się z Natury, Rozsądku i miłości względem rasy, „Szlachetnej Białej
Rasy”, jak ją nazywa, które nie będą mogły zostać z łatwością podważone. Dlatego też
koniecznym jest rozważenie przez wszystkich białych chrześcijan, czy to rasowychnacjonalistów czy też nie, dowodów tutaj przedstawionych dla dobra ich własnej rasy: jej
rozkwitu,
bezpieczeństwa
i
przyszłości.
Rabini, którzy pisali Nowy Testament, powiedzieli: (Mat. 7:15) „Strzeżcie się
fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi
wilkami”. Rabini doskonale wiedzieli, o czym wspominali - oni oraz zwykli żydzi są
drapieżnymi wilkami; chrześcijaństwo jest fałszywym prorokiem, a owcza skóra to delikatne,
lecz wprowadzające w błąd poglądy Esseńczyków, wypaczone w okrutnym celu: mentalnego
zniewolenia Świata Zachodniego na wieki.
22
Christine Johns - Chrześcijaństwo Ujawnione
18. Bibliografia
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Odwieczna Religia Natury, Ben Klassen
Protokoły Mędrców Syjonu, zredagowane przez Victora Marsdena
The Controversy of Zion, Douglas Reed
Christianity: A Religion for Sheep, Ralph Perier
Biblia, The British & Foreign Bible Society
Talmud
Encyklopedia Współczesna
23
Download