Dr Monika Latos – Miłkowska, Katedra Prawa Pracy i Polityki Społecznej WPIA UW OPINIA 3 DOR 2013 1. Treść zadanego pytania Na treść pytania składają się dwa odrębne zagadnienia: a) Pierwsze pytanie dotyczy ustalania stażu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej, a konkretnie zaliczenia do stażu pracy pracownicy okresu pobierania zasiłku pielęgnacyjnego przez jej męża (na syna). Pytanie obejmuje również konsekwencje ewentualnej nienależnej wypłaty nagrody niższego stopnia. b) Pytanie drugie dotyczy zaliczenia do okresu uprawniającego do nabycia dodatkowego wynagrodzenia rocznego (tzw. „trzynastki”) okresu, za który pracownik otrzymał wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, o którym mowa w art. 47 k.p. 2. Sentencja odpowiedzi a) Zgodnie z art. 38 ust. 5 ustawy o pracownikach samorządowych do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę, nagrody jubileuszowej i jednorazowej odprawy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Nie ma odrębnego przepisu, który upoważniałaby do zaliczenia do stażu pracy pracownicy (od którego zależy nabycie, prawa do jubileuszowej) okresu pobierania przez jej męża zasiłku pielęgnacyjnego na syna. Okres ten nie ulega zatem zaliczeniu do stażu pracy, od którego zalezą uprawnienia pracownicze. b) Zgodnie z art. 51 § 1 k.p. pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy wlicza się do okresu zatrudnienia okres pozostawania bez pracy, za który przyznano wynagrodzenie. W sytuacji określonej w art. 51 § 1 k.p. okres za który przyznano wynagrodzenie wlicza się do stażu pracy u danego pracodawcy, tak jakby pracownik był w tym czasie zatrudniony. Na tej podstawie okres, za który pracownik otrzymał wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy należy zaliczyć do okresu zatrudnienia uprawniającego pracownika do dodatkowego wynagrodzenia za rok 2012 (tzw. trzynastki). Wynagrodzenie wypłacone za czas pozostawania bez pracy z tytułu art. 47 k.p. uwzględnia się przy obliczaniu wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego. 3. Krótki opis stanu faktycznego a) Pracownica w roku 2002 otrzymała nagrodę jubileuszową z tytułu 20 lat pracy. Do stażu pracy branego pod uwagę przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej wliczono jej część okresu pobierania zasiłku pielęgnacyjnego przez jej męża (na syna) w czasie pełnienia przez niego służby wojskowej. Obecnie, po kolejnych latach pracy powstała kwestia ustalenia prawa pracownicy do kolejnej narody jubileuszowej. Przy tej okazji podniesiona została wątpliwość, czy ww. okres pobierania zasiłku pielęgnacyjnego należy wliczać do stażu pracy od którego zależy nabycie nagrody jubileuszowej czy też nie. b) Z pracownikiem wadliwie rozwiązano umowę o pracę na czas nieokreślony, w wyniku czego pracownik odwołał się od wypowiedzenia i sąd pracy zasądził przywrócenie do pracy. Wraz z przywróceniem do pracy sąd pracy zasądził wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w wysokości wynagrodzenia za jeden miesiąc, które pracodawca wypłacił po zgłoszeniu przez pracownika gotowości do pracy. Obecnie należy ustalić, czy okres za który pracownik otrzymał wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy należy zaliczyć pracownikowi do stażu pracy, od którego zależy nabycia prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego (tzw. trzynastki) i co za tym idzie czy nabędzie on prawo do tego wynagrodzenia za rok 2012. 4. Podstawa prawna udzielanej odpowiedzi Art. 38 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. 2008, Nr 223m poz. 1458 z pózn. zm); § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz.U. 2009, nr 50, poz. 398 z pózn. zm); Art. 21 ustawy 22 marca 1990 roku o pracownikach samorządowych (Dz.U. 2001, nr 142, poz. 1590 z pózn zm) - nieobowiązująca; § 8a Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1990 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz.U. 1993, nr 111, poz. 493 tj. z pózn. zm) nieobowiązujące ; Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. 2003 nr 228 poz. 2255 z pózn. zm); Ustawa o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych z dnia 1 grudnia 1994 r. (tj Dz.U. 1998, Nr 102, poz. 651 z pózn. zm.) – nieobowiązujące; Art. 51 Kodeksu pracy; Art. 405 – 412 Kodeksu cywilnego; Art. 4 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. 1997, Nr 160, poz. 1080 z pózn.zm). 5. Uzasadnienie a) Zgodnie z art. 38 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę, nagrody jubileuszowej i jednorazowej odprawy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. W myśl tego przepisu okresy inne niż okresy zatrudnienia wlicza się do stażu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej jeżeli odrębny przepis wyraźnie tak stanowi. Zaliczanie okresów innych niż okresy zatrudnienia do stażu pracy, od którego zależy nabycie uprawnień pracowniczych ma charakter wyjątku od reguły, w związku z tym nie powinno się ich interpretować rozszerzająco ani przez analogię. Konieczne jest istnienie wyraźnej podstawy prawnej przewidującej wliczanie danego okresu innego niż okres zatrudnienia do stażu pracy, od którego zależy nabycie danego uprawnienia pracowniczego (w omawianym przypadku nagrody jubileuszowej). Ani w obecnie obowiązujących, ani w uprzednio obowiązujących regulacjach nie ma przepisu, który nakazywałby wliczanie okresu pobierania zasiłku pielęgnacyjnego do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze (m.in. nabycie prawa do nagrody jubileuszowej). W szczególności nie zawiera takiego przepisu obecnie obowiązujący art. 16 (zasiłek pielęgnacyjny) i 17 (świadczenie pielęgnacyjne z tytułu przerwania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej) ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, ani obowiązujący uprzednio (w okresie, w którym ustalane było prawo pracownicy do nagrody jubileuszowej za 20 lat pracy) art. 14 i 15 ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych z dnia 1 grudnia 1994 r. Ponadto z reguły – jeżeli przepisy przewidują zaliczanie do stażu pracy okresu poobierania jakiegoś świadczenia – okres taki zalicza się do stażu pracy osoby, która takie świadczenie pobierała (w tym przypadku był to mąż pracownicy), a nie do okresu zatrudnienia współmałżonka. Nie ma zatem podstawy prawnej, która upoważniałaby do zaliczenia pracownicy do stażu pracy okresu pobierania przez jej męża zasiłku pielęgnacyjnego na syna. Obecnie nagrody jubileuszowe dla pracowników samorządowych reguluje art. 38 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych z dnia 21 listopada 2008 r. i na tej podstawie należy ustalać prawo do nagrody jubileuszowej pracownicy (poprzednia nagroda z tytułu 20 lat pracy wypłacona została pod rządami innych przepisów). Zgodnie z art. 38 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych kolejnym progiem uprawniającym do nagrody jubileuszowej jest 25 lat pracy. Zgodnie z powołanym przepisem po 25 latach pracy przysługuje nagroda w jubileuszowa w wysokości 100% wynagrodzenia. Staż pracy dla każdej kolejnej nagrody jubileuszowej ustala się odrębnie. Należy zatem za każdym razem ustalić, czy spełnione są przesłanki do jej nabycia. Wskazuje na to sposób sformułowania art. 38 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych, który statuuje każdą nagrodę jubileuszową osobno, a nie nakazuje jej wypłatę po kolejnych 5 latach pracy. Należy zatem ustalić staż pracy uprawniający pracownicę do kolejnej nagrody jubileuszowej od nowa, nie uwzględniając już okresu pobierania przez jej męża zasiłku pielęgnacyjnego (jako że nie ma ku temu podstawy prawnej). Tak ustalony staż pracy będzie podstawą do stwierdzenia, czy pracownica już spełnia warunki do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej wyższego stopnia. Z powyższych wywodów wynika również, że nagroda jubileuszowa wypłacona pracownicy z tytułu 20 – lecia pracy w roku 2002 najprawdopodobniej była w momencie jej wypłaty świadczeniem nienależnym. Prawo do nagrody jubileuszowej pracowników samorządowych wynikało z art. 21 ustawy 22 marca 1990 roku o pracownikach samorządowych. Zgodnie z § 8 a obowiązującego w chwili wypłaty nagrody jubileuszowej pracownicy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1990 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wliczano wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli w mocy odrębnych przepisów podlegały one wliczaniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Również pod rządami wówczas obowiązujących przepisów nie było przepisu odrębnego, który nakazywałby zaliczać okres pobierania zasiłku pielęgnacyjnego do stażu pracy (por. w szczególności art. 14 i 15 ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych z dnia 1 grudnia 1994 r.). Trudno w tej chwili - ze względu na upływ długiego czasu – oceniać prawne konsekwencje takiej nienależnej wypłaty. Pracodawca, który wypłacił pracownikowi nienależne świadczenie może żądać od pracownika jego zwrotu na podstawie roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia (art. 410 k.c. w zw. z art. 405 k.c.). Realne odzyskanie nienależnie wypłaconego świadczenia po tak długim czasie jest jednak mało prawdopodobne – osoba bezpodstawnie wzbogacona nie ma obowiązku zwrotu nienależnego świadczenia jeżeli, zużyła je lub utraciła w taki sposób, że nie jest wzbogacona, o ile ta osoba zużyła ją lub utraciła bez wiedzy o obowiązku zwrotu (art. 406 k.c). Z drugiej strony – z przestawionych danych wynika, że nie wypłacono pracownicy nagrody jubileuszowej za 20 lat pracy w czasie, kiedy powinna była ją otrzymać przy prawidłowym ustaleniu stażu pracy. W tym kontekście należy rozważyć, czy wypłata nagrody jubileuszowej w 2002 r. nie stanowiła spełnienia świadczenia zanim wierzytelność stała się wymagalna w rozumieniu art. 411 pkt 4 k.c., a zatem nie podlega zwrotowi. Wydaje się zatem, że upływ czasu spowodował, że nawet jeżeli do wypłaty nagrody jubileuszowej niższego stopnia doszło w sposób nieprawidłowy, nie da się już tej sytuacji konwalidować. b) W przypadku wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy wypłacanego na podstawie art. 47 k.p. istnieje wyraźna podstawa prawna nakazująca wliczanie okresu, za który przyznano to wynagrodzenie do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Zgodnie z art. 51 § 1 k.p. pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy wlicza się do okresu zatrudnienia okres pozostawania bez pracy, za który przyznano wynagrodzenie. W sytuacji określonej w art. 51 § 1 k.p. okres, za który przyznano wynagrodzenie wlicza się do stażu pracy u danego pracodawcy, tak jakby pracownik był w tym czasie zatrudniony. Wydaje się zatem, że na tej podstawie okres ten należy zaliczyć do okresu zatrudnienia uprawniającego pracownika do dodatkowego wynagrodzenia rocznego za rok 2012 (tzw. trzynastki). Pracownik od dnia 5 grudnia 2012 r. podjął pracę w skutek przywrócenia do pracy i pozostaje w stosunku pracy – nie ma zatem przeszkód aby nabył prawo do nagrody rocznej (tzw. trzynastki). Po wliczeniu okresu, za który pracownik otrzymał wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy do stażu pracy, pracownik uzyska co najmniej 6 – miesięczny staż pracy uprawniający do dodatkowego wynagrodzenia rocznego (trzynastki) ustalonego w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników sfery budżetowej wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy. Przepis ten wyraźnie zatem przewiduje, że wynagrodzenie wypłacone za czas pozostawania bez pracy z tytułu art. 47 k.p. uwzględnia się przy obliczaniu wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego. 6. Wykaz wykorzystanej literatury A. Dubowik, Ł. Pisarczyk, Prawo urzędnicze, Warszawa 2011 J. Stelina, Prawo urzędnicze, Warszawa 2009 Kodeks pracy. Komentarz, red. L. Florek, Warszawa 2011 Niniejsza porada prawna nie jest oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji. Udzielane porady prawne nie mogą być wykorzystywane w jakichkolwiek postępowaniach sądowych, administracyjnych i innych, bowiem walor doradczo-informacyjny. jako dowód na poparcie stanowiska stron, posiadają